W Pana przypadku zachowa Pan prawo do skorzystania ze zwolnienia z art. 113 ust. 1 ustawy o ile nie przekroczy Pan limitu obrotu 200 000 zł z tytułu prowadzonej działalności studia tatuażu, jak również nie będzie Pan wykonywał czynności o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy. Bez znaczenia dla określenia limitu zwolnienia w tym przypadku pozostaje fakt, że w jednym lokalu będą wykonywane dwie odrębne działalności gospodarcze prowadzone przez osoby ze sobą spokrewnione.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 czerwca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 26 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie określenia limitu wysokości zwolnienia podmiotowego.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pan indywidualną działalność gospodarczą, w ramach której prowadzi studio tatuażu. Nie przekroczył Pan 200 000 zł obrotów rocznie, w związku z tym korzysta ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie w tym samym lokalu siedzibę będzie posiadać druga działalność gospodarcza, której właścicielem będzie Pana mama. Druga działalność gospodarcza również będzie polegała na prowadzeniu studia tatuażu. Druga działalność gospodarcza również nie przekroczy 200 000 zł obrotów rocznie, w związku z czym będzie korzystać ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Żaden z podatników nie przekroczy obrotu 200 000 zł rocznie, ponieważ nie ma tylu chętnych klientów i przekroczenie tego obrotu jest niemożliwe z przyczyn ekonomicznych. Łącznie jednak obrót w obydwu działalnościach gospodarczych przekroczy 200 000 zł obrotu rocznie. Działalności te powiązane są tylko i wyłącznie lokalem. Poza tym prowadzone są i założone przez dwie różne osoby fizyczne będące krewnymi.

Pytanie

Czy może Pan nadal korzystać ze zwolnienia od opodatkowania podczas gdy suma obrotów w obydwu działalnościach gospodarczych przekroczy 200 000 zł?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem limit dla każdej działalności liczony jest indywidulanie.

Nie każdy podatnik prowadzący działalność gospodarczą musi obowiązkowo rozliczać podatek VAT - niektórzy przedsiębiorcy mają bowiem prawo do skorzystania ze zwolnienia. Jakie warunki należy spełnić, aby było to możliwe i komu przysługuje zwolnienie z VAT? Każdy przedsiębiorca prowadzący działalność w sposób zorganizowany i ciągły co do zasady podlega obowiązkowi VAT. W określonych sytuacjach istnieje jednak możliwość skorzystania ze zwolnienia z podatku VAT. Może ono przysługiwać ze względu na nieprzekroczenie limitu obrotów albo rodzaj sprzedawanych towarów lub świadczonych usług. Do objęcia zwolnieniem z VAT całej swojej sprzedaży mają prawo przedsiębiorcy spełniający wymogi wynikające z ustawy o VAT. Aby móc skorzystać z tego przywileju, przedsiębiorcy muszą mianowicie spełnić warunek dotyczący wielkości obrotu wymieniony w art. 113 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym zwolniona z podatku VAT jest sprzedaż dokonywana przez podatników, u których wartość sprzedaży (netto, czyli bez podatku VAT) w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła łącznie 200 000 zł.

W 2022 r. limit zwolnienia podmiotowego z VAT został utrzymany w wartości 200 000 zł w skali roku. W związku z tym uprawnionymi do skorzystania ze zwolnienia w 2022 r. są przedsiębiorcy, u których obrót ze sprzedaży opodatkowanej w 2021 r. nie przekroczył sumy 200 000 zł.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pan przedstawił we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku od towarów i usług dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a) transakcji związanych z nieruchomościami,

b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c) usług ubezpieczeniowych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy:

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy,

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 ustawy stanowi, że:

Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1) dokonujących dostaw:

a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

‒energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

‒wyrobów tytoniowych,

‒samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d) terenów budowlanych,

e) nowych środków transportu,

f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

‒preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),

‒komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

‒urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

‒maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

‒pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

‒motocykli (PKWiU ex 45.4);

2) świadczących usługi:

a) prawnicze,

b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c) jubilerskie,

d) ściągania długów, w tym factoringu;

3) nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan indywidualną działalność gospodarczą, w ramach której prowadzi studio tatuażu. Nie przekroczył Pan 200 000 zł obrotów rocznie, w związku z tym korzysta Pan ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie w tym samym lokalu siedzibę będzie posiadać druga działalność gospodarcza, której właścicielem będzie Pana mama. Druga działalność gospodarcza również będzie polegała na prowadzeniu studia tatuażu. Druga działalność gospodarcza również nie przekroczy 200 000 zł obrotów rocznie, w związku z czym będzie korzystać ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Żaden z podatników nie przekroczy obrotu 200 000 zł rocznie, łącznie jednak obrót w obydwu działalnościach gospodarczych przekroczy 200 000 zł obrotu rocznie. Działalności te powiązane są tylko i wyłącznie lokalem. Poza tym prowadzone są i założone przez dwie różne osoby fizyczne będące krewnymi.

Pana wątpliwości dotyczą kwestii, czy może Pan nadal korzystać ze zwolnienia od opodatkowania podczas gdy suma obrotów w obydwu działalnościach gospodarczych przekroczy 200 000 zł.

Jak wskazano, ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą. Każdy podatnik samodzielnie wykonujący działalność gospodarczą będzie odrębnym podatnikiem tego podatku, korzystającym ze zwolnienia wynikającego z przepisu art. 113 ust. 1 ustawy do momentu przekroczenia wartości sprzedaży w nim określonej. Zatem prawidłowym będzie obliczanie limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy dla każdego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą oddzielnie.

Zatem w Pana przypadku zachowa Pan prawo do skorzystania ze zwolnienia z art. 113 ust. 1 ustawy o ile nie przekroczy Pan limitu obrotu 200 000 zł z tytułu prowadzonej działalności studia tatuażu, jak również nie będzie Pan wykonywał czynności o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy. Bez znaczenia dla określenia limitu zwolnienia w tym przypadku pozostaje fakt, że w jednym lokalu będą wykonywane dwie odrębne działalności gospodarcze prowadzone przez osoby ze sobą spokrewnione.

Dodatkowe informacje

Powyższe rozstrzygnięcie obejmuje zakresem tylko wyłącznie Pana sytuację przedstawioną w zdarzeniu przyszłym i jednocześnie nie wywiera skutku prawnego dla prowadzonej działalności gospodarczej przez Pana mamę.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).