Możliwości odliczenia podatku VAT rozliczając się na zasadzie VAT - marża. - Interpretacja - 0112-KDIL3.4012.386.2022.1.MC

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 25 listopada 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.386.2022.1.MC

Temat interpretacji

Możliwości odliczenia podatku VAT rozliczając się na zasadzie VAT - marża.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 października 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 21 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do obniżenia kwoty podatku należnego kwotę podatku naliczonego przez podmiot rozliczający się na zasadzie marży (zgodnie z zapisem art.119 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług), od faktur dokumentujących nabywanie od innych podatników towarów i usług dla bezpośredniej korzyści turysty.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzę jednoosobową działalność gospodarczą – biuro polowań, świadczące usługi turystyki. Dla przyjeżdżających myśliwych (zagranicznych i krajowych) organizuję:

·noclegi (usługa ta polega na tym, że wyszukuję podmiot świadczący takie usługi – hotel, pensjonat, agroturystykę w którym zakwaterowani są myśliwi, podmiot ten fakturuje swoje usługi na moją rzecz, a ja kwotę tą wykorzystuję jako element ceny ostatecznej),

·wyżywienie (organizacja wyżywienia jest przeze mnie wykonywana na takich samych zasadach jak organizacja noclegów, często obydwie te usługi wykonuje na moją rzecz ten sam podmiot gospodarczy),

·usługi tłumacza (do tłumaczenia rozmów wynajmuję osoby władające danym językiem, najczęściej na zasadzie umowy zlecenia, częściowo usługi tłumaczenia wykonuję samodzielnie, w ramach znajomości języka),

·ubezpieczenie podczas pobytu (ubezpieczenie myśliwych od następstw nieszczęśliwych wypadków wykupuję w firmach ubezpieczeniowych, chyba że myśliwi sami takie ubezpieczenie wykupią. Dokumentem to potwierdzającym jest polisa.),

·transport do i w łowisku (transport myśliwych z miejsca zakwaterowania do łowiska oraz transport w łowisku podczas polowania jest wykonywany na cztery sposoby:

-wożę myśliwych własnym środkiem transportu wtedy poniesionymi kosztami obciążam klientów,

-do dokonania przewozu wynajmuję zewnętrzną firmę transportową – wtedy firma ta obciąża mnie kosztami, na podstawie wystawionej faktury,

-myśliwi poruszają się własnym środkiem transportu lub

-transport myśliwych leży po stronie zarządcy lub dzierżawcy obwodu łowieckiego (dwa ostatnie warianty są dla mnie neutralne finansowo),

·opiekę myśliwych miejscowych (tzw. Podprowadzających) – w tym przypadku po mojej stronie leży dopilnowanie, aby zgodnie z obowiązującymi przepisami myśliwy zagraniczny polował pod opieką myśliwego krajowego,

·zapewnienie tzw. podprowadzających leży po stronie dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego i jest przez nich ujmowane w ramach opłaty zatytułowanej „organizacja polowania”,

·udział w polowaniach indywidualnych i zbiorowych (opłata za udział w polowaniach obciąża mojego klienta, usługę realizuje dzierżawca lub zarządca obwodu łowieckiego, który następnie wystawia mi za tą usługę fakturę. Wg cennika w przypadku tzw. Polowania ryczałtowego opłata za udział w polowaniu zawiera także zryczałtowaną opłatę za strzeloną zwierzynę),

·preparację wstępną pozyskanych trofeów (jeżeli preparacja wstępna trofeów leży po mojej stronie to wynajmuję do tego osobę o odpowiednich kwalifikacjach, głównie na zasadzie umowy zlecenie. Najczęściej jednak czynności te wykonywane są przez dzierżawcę lub zarządcę obwodu łowieckiego i są przez nich również ujmowane w ramach opłaty zatytułowanej „organizacja polowania”).

Zdobyte przez klientów trofea są wyceniane na podstawie wcześniej zaakceptowanego cennika i fakturowane jako osobna pozycja, opodatkowana VAT na ogólnych zasadach. Podobnie jest w przypadku tusz upolowanej zwierzyny – tusze są ważone, wyceniane wg. ustalonego wcześniej cennika i fakturowane na zasadach ogólnych VAT. Trofeum i tusza upolowanej zwierzyny stanowią do momentu ich wykupu, własność dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego, jeżeli chodzi o tuszę to klient ma wybór czy chce ją kupić na własny użytek czy nie, natomiast zdobyte trofeum zawsze podlega opłacie. Za zdobyte trofeum lub zakupioną tuszę pobierana jest dodatkowa opłata, za wyjątkiem tzw. Polowań ryczałtowych gdy wartość trofeum jest już wliczone w cenę polowania dotyczy tylko trofeów. Opłata za trofeum lub tuszę jest wnoszona na moją rzecz.

Działam na rzecz nabywców usług we własnym imieniu i na własny rachunek. Przy świadczeniu usług nabywam towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. Jeżeli sama wykonuję jakąś usługę to jej wartość wyceniam i fakturuję razem z usługami zewnętrznymi. Prowadzę ewidencję, z której wynikają kwoty wydatkowane na nabycie od innych podatników towarów i usług dla bezpośredniej korzyści turysty i posiadam dokumenty, z których wynikają te kwoty.

Rozliczam się na zasadzie marży tj. w sposób opisany w art. 119 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Nabycie towarów i usług od innych podatników dokumentowane jest fakturami wystawianymi przez podatników VAT czynnych i zwolnionych oraz innymi dokumentami np. umowami zlecenie lub o dzieło.

Jeżeli chodzi o organizację polowań indywidualnych i zbiorowych oraz pozyskane trofea większość faktur wystawianych dla mnie przez koła łowieckie i inne jednostki prowadzące gospodarkę łowiecką to faktury od podatników VAT czynnych zawierające ten podatek.

Jednostki te organizują polowania indywidualne i zbiorowe w administrowanych przez siebie obwodach łowieckich i następnie wystawiają dla mnie faktury za udział moich klientów w polowaniach i za zdobyte przez nich trofea.

Ja natomiast wyszukuję takie podmioty chętne do współpracy, przedstawiam ofertę, negocjuję ceny i warunki, mam nadzór nad wykonaniem usługi, sporządzam protokół  z polowania, biorę udział przy ocenie zdobytych trofeów.

Pytanie

Czy rozliczając się na zasadzie marży (zgodnie z zapisem art. 119 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług) mam prawo do obniżenia podatku należnego, zawartego w kwocie marży, o podatek naliczony widniejący na fakturach dokumentujących nabywanie od innych podatników towarów i usług dla bezpośredniej korzyści turysty?

Pani stanowisko w sprawie

Pani stanowisko, przyporządkowane do zadanego pytania, jest następujące:

Rozliczając się na zasadzie marży mam prawo do obniżenia kwoty podatku należnego zawartego w marży, o kwoty podatku naliczonego od towarów i usług nabytych i wykonywanych w celu realizacji usługi turystyki myśliwskiej (w szczególności transportu, zakwaterowania, wyżywienia, ubezpieczenia, organizacji polowań, opłat za trofea, tusze itp.) Nabywając te świadczenia posiadam faktury z naliczonym przez kontrahenta podatkiem od towarów i usług i mogę go odliczać od podatku należnego, zgodnie z zapisem art. 86 ustawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT.

Odnośnie prawa do odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług nabytych na zlecenie turysty należy zauważyć, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT:

w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Ogólna zasada wskazuje, że odliczenie przysługuje w stosunku do podatku naliczonego, który jest bezpośrednio związany z wykonywanymi przez podatnika czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Powyższy przepis wskazuje na zastrzeżenie między innymi art. 119 ust. 4 ustawy.

Z art. 119 ust. 4 ustawy wynika:

Podatnikom, o których mowa w ust. 3, nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego od towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty.

Usługa turystyki to kompleksowa usługa świadczona na rzecz turysty, która obejmuje swym zakresem cząstkowe usługi, bez których dana impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć. Za usługi turystyki należy więc uznać zorganizowane lub indywidualne wyjazdy wypoczynkowe połączone z rekreacją i rozrywką (tzn. kompleksowym programem imprez).

Usługa turystyki o której mowa w art. 119 ustawy o VAT to świadczenie złożone, na które składa się szereg usług (obcych i własnych) takich jak np. hotelarstwo, gastronomia, transport, mających na celu zorganizowanie pobytu klientowi poza miejscem jego zamieszkania. Usługi te są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość (jedną usługę, jeden produkt).

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że w stosunku do usług turystyki, ustawodawca przewidział szczególne procedury dotyczące m.in. określania podstawy opodatkowania tych usług.

Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania wszystkiego, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej.

Przepis art. 119 ustawy o VAT nie dotyczy wszelkiego rodzaju usług. Wyraźnie z niego wynika, że dotyczy jedynie usług turystyki.

I tak, stosownie do art. 119 ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.

Zgodnie z art. 119 ust. 2 ustawy:

Przez marżę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę między kwotą, którą ma zapłacić nabywca usługi, a faktycznymi kosztami poniesionymi przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie.

Chodzi zatem o usługi, które w całości składają się na usługę turystyczną świadczoną przez organizatora turystyki. Użycie w cytowanym przepisie słowa „w szczególności” oznacza, iż jest to katalog otwarty. Konsekwentnie inne usługi stanowiące składnik usługi turystyki również powinny być uwzględnione. Podkreślić również należy, iż czynnikiem wyróżniającym konkretną czynność jako usługę jest przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego.

Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie określa jednoznacznie jakiego rodzaju usługi są usługami nabywanymi dla bezpośredniej korzyści, to na podstawie przepisu art. 119 ust. 2 ustawy przyjąć należy, że nabycie tych usług i towarów, które zaspokajają potrzeby i oczekiwania turysty w trakcie korzystania z usługi turystycznej, będzie w przypadku wykonywania usług turystyki stanowić element kalkulacyjny do określenia marży.

Stosownie do, art. 119 ust. 3 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:

1.(uchylony);

2.działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;

3.przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty;

4.(uchylony).

Łączne spełnienie powyższych przesłanek przesądza o obligatoryjności zastosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą usług turystyki.

Ponadto, treść art. 119 ust. 3a ustawy stanowi, że:

Podatnicy, o których mowa w ust. 3, są obowiązani prowadzić ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3, z uwzględnieniem kwot wydatkowanych na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiadać dokumenty, z których wynikają te kwoty.

Przedmiotowa regulacja w sposób kategoryczny zobowiązuje podatników świadczących usług turystyki do prowadzenia specyficznej dla tego rodzaju działalności ewidencji.

Podstawowym obowiązkiem podatnika podatku od towarów i usług jest prawidłowe opodatkowanie wykonywanych czynności podlegających opodatkowaniu. Tak więc dla prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania usług turystycznych, opodatkowanych według szczególnej procedury, określonej przepisem art. 119 ust. 1, konieczne jest prowadzenie ewidencji, o której mowa w art. 119 ust. 3a ustawy.

Zatem, jak już wcześniej wspomniano, przepis art. 119 ustawy nie dotyczy wszelkiego rodzaju usług. Wyraźnie z niego wynika, że dotyczy jedynie usług turystyki.

W myśl art. 119 ust. 5 ustawy:

W przypadku gdy przy świadczeniu usługi turystyki, oprócz usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, podatnik wykonuje we własnym zakresie część świadczeń w ramach tej usługi, zwanych dalej „usługami własnymi”, odrębnie ustala się podstawę opodatkowania dla usług własnych i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. W celu określenia podstawy opodatkowania dla usług własnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 29a.

Należy podkreślić, że do towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty można zaliczyć jedynie takie towary i usługi, które podatnik nabywa od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty i nie stanowią one jednocześnie „środków” do wyświadczenia usługi własnej podatnika, która następnie staje się elementem kompleksowej usługi turystycznej. Natomiast wszelkie towary i usługi nabywane przez podatnika dla wyświadczenia usługi własnej, stanowiącej następnie element usługi turystyki, należy uznać za wydatki dotyczące usług własnych.

Na podstawie art. 119 ust. 6 ustawy:

W przypadkach, o których mowa w ust. 5, podatnik obowiązany jest do wykazania w prowadzonej ewidencji, jaka część należności za usługę przypada na usługi nabyte od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, a jaka na usługi własne.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż zarówno usługi własne, jak i usługi nabyte stanowią elementy składowe określonej usługi turystycznej.

Usługa turystyki, o której mowa w art. 119 ustawy, to bowiem, jak już wcześniej wskazano, świadczenie złożone na które składa się szereg usług (obcych i własnych), mających na celu zorganizowanie pobytu klientowi poza miejscem jego zamieszkania (stałego pobytu). Usługi te są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość (jedną usługę, jeden produkt). Z punktu widzenia klienta (usługobiorcy) istotny jest zakup usługi turystycznej.

Jak wynika z przytoczonych wcześniej przepisów ustawodawca ustalił szczególny sposób opodatkowania usług turystycznych polegający na opodatkowaniu marży pomniejszonej o kwotę należnego podatku, gdzie przez marżę należy rozumieć różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi (turysta), a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.

Możliwość skorzystania z ww. szczególnej procedury opodatkowania w podatku VAT pozwala sprzedawcy (usługodawcy) naliczyć niższą kwotę podatku VAT należnego niż w przypadku stosowania zasad ogólnych. Podstawę opodatkowania stanowi jedynie marża, która naliczana jest w ww. określony w ustawie sposób przez sprzedawcę (usługodawcy).

Przez marżę bowiem, rozumie się różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie (art. 119 ust. 2 ustawy).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że organizuje Pani polowania dla myśliwych. Organizacja polowań składa się z powiązanych ze sobą usług, tworzących całość. Działa Pani na rzecz nabywcy we własnym imieniu i na własny rachunek, oraz przy świadczeniu usługi nabywa część świadczeń od innych podmiotów dla bezpośredniej korzyści turysty (myśliwego). Na całość świadczonej usługi, w niektórych przypadkach składają się również usługi własne. Prowadzi Pani w tym zakresie, jednoosobową działalność gospodarczą – biuro polowań, świadczące usługi turystyki, dla przyjeżdżających myśliwych (zagranicznych i krajowych).

W ramach usługi oferuje Pani:

·noclegi (usługa ta polega na tym, że wyszukuje Pani podmiot świadczący takie usługi – hotel, pensjonat, agroturystykę w którym zakwaterowani są myśliwi, podmiot ten fakturuje swoje usługi na Pani rzecz, a kwota ta jest wykorzystywana jako element ceny ostatecznej),

·wyżywienie (organizacja wyżywienia jest przez Panią wykonywana na takich samych zasadach jak organizacja noclegów, często obydwie te usługi wykonuje na Pani rzecz ten sam podmiot gospodarczy),

·usługi tłumacza (do tłumaczenia rozmów wynajmuje Pani osoby władające danym językiem, najczęściej na zasadzie umowy zlecenia, częściowo usługi tłumaczenia wykonuje Pani samodzielnie, w ramach znajomości języka),

·ubezpieczenie podczas pobytu (ubezpieczenie myśliwych od następstw nieszczęśliwych wypadków wykupuje Pani w firmach ubezpieczeniowych, chyba że myśliwi sami takie ubezpieczenie wykupią. Dokumentem to potwierdzającym jest polisa.),

·transport do i w łowisku (transport myśliwych z miejsca zakwaterowania do łowiska oraz transport w łowisku podczas polowania jest wykonywany na cztery sposoby:

-wozi Pani myśliwych własnym środkiem transportu wtedy poniesionymi kosztami obciążam klientów,

-do dokonania przewozu wynajmuje Pani zewnętrzną firmę transportową – wtedy firma ta obciąża Panią kosztami, na podstawie wystawionej faktury,

-myśliwi poruszają się własnym środkiem transportu lub

-transport myśliwych leży po stronie zarządcy lub dzierżawcy obwodu łowieckiego (dwa ostatnie warianty są dla mnie neutralne finansowo),

·opiekę myśliwych miejscowych (tzw. Podprowadzających) – w tym przypadku po Pani stronie leży dopilnowanie, aby zgodnie z obowiązującymi przepisami myśliwy zagraniczny polował pod opieką myśliwego krajowego,

·zapewnienie tzw. podprowadzających leży po stronie dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego i jest przez nich ujmowane w ramach opłaty zatytułowanej „organizacja polowania”,

·udział w polowaniach indywidualnych i zbiorowych (opłata za udział w polowaniach obciąża mojego klienta, usługę realizuje dzierżawca lub zarządca obwodu łowieckiego, który następnie wystawia mi za tą usługę fakturę. Wg cennika w przypadku tzw. Polowania ryczałtowego opłata za udział w polowaniu zawiera także zryczałtowaną opłatę za strzeloną zwierzynę),

·preparację wstępną pozyskanych trofeów (jeżeli preparacja wstępna trofeów leży po Pani stronie to wynajmuje Pani do tego osobę o odpowiednich kwalifikacjach, głównie na zasadzie umowy zlecenie. Najczęściej jednak czynności te wykonywane są przez dzierżawcę lub zarządcę obwodu łowieckiego i są przez nich również ujmowane w ramach opłaty zatytułowanej „organizacja polowania”).

Jak wskazała Pani, usługi nabyte dla bezpośredniej korzyści turysty, rozlicza się na zasadzie marży tj. w sposób opisany w art. 119 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Nabycie towarów i usług od innych podatników dokumentowane jest fakturami wystawianymi przez podatników VAT czynnych i zwolnionych oraz innymi dokumentami np. umowami zlecenie lub o dzieło.

Jeżeli chodzi o organizację polowań indywidualnych i zbiorowych oraz pozyskane trofea większość faktur wystawianych jest dla Pani przez koła łowieckie i inne jednostki prowadzące gospodarkę łowiecką to faktury od podatników VAT czynnych zawierające ten podatek. Jednostki te organizują polowania indywidualne i zbiorowe w administrowanych przez siebie obwodach łowieckich i następnie wystawiają dla Pani faktury za udział moich klientów w polowaniach i za zdobyte przez nich trofea. Zdobyte przez klientów trofea są wyceniane na podstawie wcześniej zaakceptowanego cennika i fakturowane jako osobna pozycja, opodatkowana VAT na ogólnych zasadach. Podobnie jest w przypadku tusz upolowanej zwierzyny – tusze są ważone, wyceniane wg. ustalonego wcześniej cennika i fakturowane na zasadach ogólnych VAT.

Pani wątpliwości dotyczą kwestii, czy rozliczając na zasadzie marży usługi nabyte dla bezpośredniej korzyści turysty (zgodnie z zapisem art. 119 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług) ma Pani prawo do obniżenia podatku należnego, zawartego w kwocie marży, o podatek naliczony widniejący na fakturach dokumentujących nabywanie od innych podatników towarów i usług dla bezpośredniej korzyści turysty.

Usługi nabyte dla bezpośredniej korzyści turysty, których dotyczy przedmiotowy wniosek są, zgodnie z treścią art. 119 ustawy o VAT, usługami rozliczanymi na zasadach szczególnych, tj. – na zasadzie marży – opodatkowaniu podlega różnica między kwotą należności, którą płaci nabywca usługi turystycznej, a kwotą, za którą podatnik nabywa od innych podatników usługi dla bezpośredniej korzyści klienta.

Odnosząc zatem przedstawiony stan prawny do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż świadcząc ww. usługi turystyczne nabyte od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, nie nabywa Pani prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabytych usług, co wynika wprost z zapisu art. 119 ust. 4.

Natomiast przysługuje Pani prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów i usług z zastrzeżeniem art. 86a i 88 ustawy, dla wyświadczenia przez Panią usług własnych na zasadach ogólnych.

Reasumując, świadcząc usługi organizacji polowań stanowiące usługi turystki, które rozlicza Pani na podstawie procedury VAT–marża, zgodnie z art. 119 ust. 1 i ust. 2 ustawy, nie przysługuje Pani prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, zawartego w kwocie marży, o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabywanie od innych podatników towarów i usług dla bezpośredniej korzyści turysty.

Tym samym Pani stanowisko uznano za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie sprawy, bądź w stanowisku które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329, ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA.

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).