Nieuznanie Pana za podatnika w związku ze sprzedażą udziału w nieruchomości gruntowej (działek) oraz braku opodatkowania podatkiem VAT ww. sprzedaży.

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 grudnia 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 20 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości niezabudowanej, tj. w działkach 1, 2, 3, 4, 5, 6,wystąpi Pan jako podatnik podatku od towarów i usług i czy czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 kwietnia 2022 r. (wpływ 14 kwietnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi prawne wykonując różne usługi.

Niezależnie od jednoosobowej działalności gospodarczej, Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz spółki komandytowej zajmujące się usługami w zakresie transportu.

Wnioskodawca dokonał zakupu do majątku prywatnego nieruchomości gruntowej (dalej „Nieruchomość”), nabywając prawo własności do Nieruchomości. Nabycie nieruchomości nastąpiło ponad 5 lat temu. Początkowo celem Wnioskodawcy było wybudowanie inwestycji budowlanej, polegającej na wybudowaniu domu jednorodzinnego (dalej „Inwestycja”). Nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawcę z zamiarem zrealizowania na niej Inwestycji (czego rezultatem miało być wybudowanie domu jednorodzinnego i uzyskanie możliwości jego użytkowania), a następnie zamieszkanie w wybudowanym domu jednorodzinnym, który miał służyć celom prywatnym Wnioskodawcy.

Wobec zaistniałych okoliczności faktycznych natury rodzinnej Wnioskodawca został zmuszony do zmiany planów dotyczących zamieszkania w domu jednorodzinnym po ukończeniu Inwestycji, czego konsekwencją jest zmiana decyzji i konieczność sprzedaży nieruchomości. Jako, że ciężko jest znaleźć kupca na całą nieruchomość Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży udziałów w nieruchomości dla poszczególnych właścicieli w wysokości 1/ całości udziałów w nieruchomości. Wnioskodawca nigdy nie prowadził działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami, jak również nie dokonywał zakupu nieruchomości w celach handlowych.

W piśmie z 12 kwietnia 2022 r. Wnioskodawca udzielił następujących informacji:

1.Zamiarem Wnioskodawcy jest uzyskanie informacji wyłącznie w kwestii czy Wnioskodawca wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą Nieruchomości oraz czy dostawa przez Wnioskodawcę Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

Przedmiotowa nieruchomość została nabyta w ramach licytacji komorniczej w   r. Nieruchomość w wyniku dokonanego podziału w  , obejmuje 6 działek od numeru 1 do 6 z czego działka nr 1 stanowi drogę wewnętrzną. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego z   r. nieruchomość (działki) przeznaczone są pod funkcję 37.MN.u.P. tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, usług i rzemiosła. Obszar całej nieruchomości wynosi   ha.

Nieruchomość (działki) nie jest zabudowana. Nie ma żadnych budynków.

Nieruchomość nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę. Początkowo Wnioskodawca zamierzał wybudować dom jednorodzinny, ale ostatecznie plan uległ zmianie z uwagi na zmianę planów życiowych.

Nieruchomość objęta zakresem wniosku nie była i nie będzie przez Wnioskodawcę do momentu planowanej sprzedaży, udostępniana osobom trzecim.

Wnioskodawca nie dokonywał wcześniej sprzedaży nieruchomości.

Wnioskodawca nie podejmował i nie zamierza podejmować żadnych czynności opisanych w pytaniu, tj. nie będzie zamieszczał ogłoszenia o sprzedaży działek, objętych zakresem wniosku, w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu lub telewizji, inne działania marketingowe, itp.

Wnioskodawca we wskazanym okresie wystąpił o podział nieruchomości na 6 działek.

Według Wnioskodawcy planowane zbycie nieruchomości nie nastąpi w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W celu potwierdzenia Wnioskodawca postawił takowe pytanie we wniosku.

Wnioskodawca pyta o zdarzenie przyszłe. Jeśli będzie ktoś zainteresowany zakupem udziału w nieruchomości to Wnioskodawca chce dokonać sprzedaży. Celem Wnioskodawcy jest też wybudowanie własnego domu na części nieruchomości. Jeśli nikt się nie zgłosi to Wnioskodawca nie dokona sprzedaży.

2.Nieruchomość w wyniku dokonanego podziału w  r., obejmuje 6 działek od numeru 1 do 6 z czego działka nr 1 stanowi drogę wewnętrzną.

3.Przedmiotowa nieruchomość została nabyta w ramach licytacji komorniczej w  r. Nieruchomość w wyniku dokonanego podziału w  r., obejmuje 6 działek od numeru 1 do 6 z czego działka nr 1 stanowi drogę wewnętrzną.

4.W odpowiedzi na pytanie Organu o treści: „Czy nabycie nieruchomości gruntowej nastąpiło w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?”, Wnioskodawca wskazał: „Nie. Każda z działek 1, 2, 3, 4, 5, 6 nie podlegała opodatkowaniu”.

5.Każda z działek 1, 2, 3, 4, 5, 6 została nabyta na podstawie postanowienia Sądu o przysądzeniu własności Nieruchomości.

6.Wnioskodawcy przy nabyciu działek 1, 2, 3, 4, 5, 6 nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

7.Wnioskodawca działek 1, 2, 3, 4, 5, 6 nie wykorzystywał nieruchomości gruntowej od momentu jej nabycia do momentu planowanej sprzedaży.

8.Nieruchomość, tj. działki 1, 2, 3, 4, 5, 6 nie były wykorzystywane do działalności gospodarczej.

9.Nieruchomość gruntowa, tj. działki 1, 2, 3, 4, 5, 6 nie były udostępniane innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy.

10.Na pytanie Organu o treści: „Czy dokonywał/będzie dokonywał Pan jakichkolwiek czynności (ponosił nakłady) w celu przygotowania ww. nieruchomości gruntowej do sprzedaży (np.: uzbrojenie terenu, ogrodzenie, wystąpienie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, wytyczenie dróg dojazdowych do działek, podział nieruchomości, inne działania zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działek, zamieszczenie ogłoszeń o sprzedaży w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu lub telewizji, inne działania marketingowe itp.) – jeśli tak, to jakie były/będą to czynności (nakłady)?, podano, że Wnioskodawca jedynie wystąpił z wnioskiem o podział nieruchomości na 6 działek w tym drogę wewnętrzną. W wyniku podziału powstały działki 1, 2, 3, 4, 5, 6.

11.Nieruchomość w wyniku dokonanego podziału w r., obejmuje 6 działek od numeru 1 do 6 z czego działka nr 1 stanowi drogę wewnętrzną tj. działki 1, 2, 3, 4, 5, 6. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego z r. nieruchomość (działki) przeznaczone są pod funkcję 37.MN.u.P. tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, usług i rzemiosła. Obszar całej nieruchomości wynosi 0,4501 ha.

12.Na przedmiotową nieruchomość, tj. na działki 1, 2, 3, 4, 5, 6 nie zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

13.Wnioskodawca nie wystąpił do właściwego organu o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla przedmiotowych nieruchomości, tj. na działki 1, 2, 3, 4, 5, 6.

14.Nie została zawarta umowa przedwstępna z przyszłym kupującym/kupującymi na sprzedaż działek 1, 2, 3, 4, 5, 6. Wnioskodawca nie wyklucza możliwości zawarcia takiej umowy, gdyby nabywca chciał taką umowę zawrzeć.

15.Nie została zawarta taka umowa. Jest to zdarzenie przyszłe. Nabywca/nabywcy nie będzie/nie będą ponosili/ponosić, tj. na działki 1, 2, 3, 4, 5, 6 jakichkolwiek nakładów finansowych związanych z ww. nieruchomością gruntową/ww. działkami od momentu podpisania umowy przedwstępnej do zawarcia umowy finalnej.

16.Wnioskodawca nie udzielił i nie udzieli pełnomocnictwa lub jakiekolwiek innego umocowania prawnego do działania w Wnioskodawcy imieniu, w związku z uzyskaniem przez nabywcę zgód i uzgodnień związanych z nabyciem działek 1, 2, 3, 4, 5, 6.

17.Przedmiotem sprzedaży będzie udział w nieruchomości niezabudowanej, tj. w działkach 1, 2, 3, 4, 5, 6.

18.Działki, tj. 1, 2, 3, 4, 5, 6 nie będą zabudowane. Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży udziałów w nieruchomości.

19.Wnioskodawca nie zamierza dokonać sprzedaży całości nieruchomości, a udziału w Nieruchomości dla jednego nabywcy lub większej ilości przyszłych nabywców.

Pytanie

Czy z tytułu sprzedaży (dostawy) udziału Nieruchomości Wnioskodawca uzyska status podatnika podatku VAT, a w konsekwencji tego, czy sprzedaż (dostawa) będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT? (oznaczone nr 1 we wniosku)

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2016 r., poz. 710), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Podatnikami według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców, lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o VAT, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą zbycie majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Podkreślić także należy, iż w kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi bowiem wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu zarobku w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Zatem, dostawa towarów (w tym nieruchomości) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Jak wskazano wyżej nie zawsze sprzedaż nieruchomości stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT. Sprzedaż nieruchomości nie stanowi takiej czynności przede wszystkim wówczas, gdy jest ona dokonywana przez podmioty nie będące podatnikami VAT lub przez podmioty będące, co prawda takimi podatnikami, lecz niedziałające jako podatnicy w odniesieniu do tej czynności.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawcy w celu dokonania dostawy nieruchomości podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też dostawa nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W orzeczeniu Trybunału Sprawiedliwości UE (dalej TSUE) w sprawach C-180/10 i C-181/10 Trybunał stwierdził, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, producenta tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług oraz orzecznictwo TSUE stwierdzić należy, że planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż udziałów w nieruchomości czy wydzielonych działek nie będzie dokonana w ramach działalności gospodarczej, zdefiniowanej ustawie o VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości. Wnioskodawca nabył nieruchomość w formie zakupu na podstawie aktu notarialnego. Należy zauważyć, że Wnioskodawca nie wykorzystywał nieruchomości mających być przedmiotem sprzedaży dla celów zarobkowych. Wnioskodawca podał, że nabycie nieruchomości było związane z realizacją celów mieszkaniowych, i Wnioskodawca nie miał żadnych, celowych zamiarów, co do sprzedaży. Od ponad 5 lat Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości i od samego początku nie było celem Wnioskodawcy zbycie tej nieruchomości. Nieruchomość nie jest i nigdy nie była przedmiotem najmu czy dzierżawy. Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym. Wnioskodawca nie prowadzi działalności rolniczej.

Z powyższego wynika, iż dostawę przedmiotowej nieruchomości w całości czy udziałów w nieruchomości należy uznać za transakcję okazjonalną, jednorazową czyli taką, która nie jest czyniona z zamiarem nadania jej stałego charakteru. Tym samym w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, nie można uznać Wnioskodawcy za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ustawy o VAT w odniesieniu do zamierzonej dostawy udziałów w działkach.

W konsekwencji stwierdzić należy, że sprzedaż udziałów w Nieruchomości nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, a co za tym idzie Wnioskodawcy w odniesieniu do tej sprzedaży nie można uznać za podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W tej sytuacji brak jest podstaw do określania stawki podatku lub zwolnienia od podatku dla nieruchomości czy tych działek.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ( ).

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

a)określone udziały w nieruchomości,

b)prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,

c)udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.).

Według art. 195 Kodeksu cywilnego:

Własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Stosownie do art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego:

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela.

Na podstawie art. 198 Kodeksu cywilnego, ze względu na charakter udziału:

Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.

Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

W oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, należy przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ( ).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE:

„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b) powołanej Dyrektywy 2006/112/WE wskazano:

Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego.

W myśl art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE:

Do celów ust. 1 lit. b) „teren budowlany” oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE:

Opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Z okoliczności sprawy wynika, że dokonał Pan zakupu do majątku prywatnego nieruchomości gruntowej, nabywając prawo własności do Nieruchomości. Nieruchomość została nabyta w ramach licytacji komorniczej w   Nieruchomość w wyniku dokonanego podziału w   r., obejmuje 6 działek od numeru 1 do 6, z czego działka nr 1 stanowi drogę wewnętrzną. Każda z działek 1, 2, 3, 4, 5, 6 została nabyta na podstawie postanowienia Sądu o przysądzeniu własności Nieruchomości. Początkowo Pana celem było wybudowanie inwestycji budowlanej, polegającej na wybudowaniu domu jednorodzinnego. Zamierza Pan dokonać sprzedaży udziałów w nieruchomości dla poszczególnych właścicieli w wysokości 1/  całości udziałów w nieruchomości. Nieruchomość, tj. działki 1, 2, 3, 4, 5, 6 nie były wykorzystywane do działalności gospodarczej, nie były udostępniane innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy. Jednocześnie wskazał Pan, że Nieruchomość nie będzie przez Pana, do momentu planowanej sprzedaży, udostępniana osobom trzecim.

Nie została zawarta umowa przedwstępna z przyszłym kupującym/kupującymi na sprzedaż ww. działek. Jak Pan wskazał nie wyklucza Pan możliwości zawarcia takiej umowy, gdyby nabywca chciał taką umowę zawrzeć. Nabywca/nabywcy nie będzie/nie będą ponosili/ponosić, tj. na działki 1, 2, 3, 4, 5, 6 jakichkolwiek nakładów finansowych związanych z ww. nieruchomością gruntową/ww. działkami od momentu podpisania umowy przedwstępnej do zawarcia umowy finalnej. Nie udzielił i nie udzieli Pan pełnomocnictwa lub jakiekolwiek innego umocowania prawnego do działania w Pana imieniu, w związku z uzyskaniem przez nabywcę zgód i uzgodnień związanych z nabyciem działek 1, 2, 3, 4, 5, 6.

Nie dokonywał Pan wcześniej sprzedaży nieruchomości. Nie podejmował Pan i nie zamierza podejmować żadnych czynności, tj. nie będzie zamieszczał ogłoszenia o sprzedaży działek, objętych zakresem wniosku, w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu lub telewizji, inne działania marketingowe, itp. Nigdy nie prowadził Pan działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami, jak również nie dokonywał zakupu nieruchomości w celach handlowych.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że z całokształtu okoliczności sprawy nie wynika taka aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zatem należy uznać, że planowana sprzedaż udziału w nieruchomości niezabudowanej, tj. w działkach 1, 2, 3, 4, 5, 6 nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Brak jest bowiem przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności w przedmiocie zbycia udziału w opisanych we wniosku działkach, która jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Nie występuje bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że planowana dostawa przez Pana udziału ww. działkach wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Jak wynika z całokształtu okoliczności sprawy nie będzie Pan podejmować aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców.

Działania podejmowane przez Pana należą zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Sprzedając udział w ww. działkach będzie Pan korzystać z przysługującego Jemu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Konsekwentnie, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że w związku z planowaną sprzedażą udziału w działkach 1, 2, 3, 4, 5, 6 wystąpi Pan  charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem planowana sprzedaż udziału w ww. działkach nie będzie podlegała przez Pana opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zaznaczyć, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. Przedmiotową interpretację wydano w odniesieniu do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, w którym wskazał Pan, że nie udzielił i nie udzieli pełnomocnictwa lub jakiekolwiek innego umocowania prawnego do działania w Pana imieniu, w związku z uzyskaniem przez nabywcę zgód i uzgodnień związanych z nabyciem działek 1, 2, 3, 4, 5, 6. Ponadto, nie została zawarta umowa przedwstępna z przyszłym kupującym/kupującymi na sprzedaż działek 1, 2, 3, 4, 5, 6. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Końcowo wskazać należy, że niniejsza interpretacja dotyczy podatku od towarów i usług. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r., poz. 329, ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).