Brak opodatkowania na terytorium Polski dostaw towarów dokonywanych na rzecz Nabywcy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 października 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 20 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania na terytorium Polski dostaw towarów dokonywanych na rzecz Nabywcy.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. GmbH (dalej „Spółka”) posiada siedzibę na terytorium Niemiec. Spółka jest podmiotem zarejestrowanym na VAT w Polsce, Niemczech oraz innych krajach Unii Europejskiej.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie dystrybucji, produkcji, serwisu i projektowania sprzętu elektrycznego i elektronicznego dla przemysłu samochodowego. W ramach działalności gospodarczej prowadzonej w Polsce, Spółka zamierza w przyszłości dokonywać opisanych poniżej transakcji.

Spółka zamierza nabyć towary od podmiotu, który znajduje się poza Unią Europejską (dalej: „Producent”). Towary są nabywane i dostarczane spoza Unii Europejskiej a następnie będą sprzedawane i dostarczane do nabywcy w Polsce (dalej: „Nabywca”).

Nabywca towarów będzie posiadał siedzibę na terytorium Polski i będzie zarejestrowany na potrzeby podatku VAT w Polsce.

W dostawie towaru będą uczestniczyć więc 3 podmioty:

‒pierwszy podmiot w łańcuchu - Producent (podmiot spoza UE),

‒drugi podmiot w łańcuchu - Spółka pełniąca rolę pośrednika (podmiot niemiecki),

‒trzeci podmiot w łańcuchu - Nabywca (podmiot polski).

W ramach wskazanych transakcji, towary będą transportowane bezpośrednio od Producenta z kraju spoza Unii Europejskiej do Nabywcy w Polsce. Producent nieunijny będzie wystawiał fakturę sprzedaży dotyczącą towarów do Spółki, z kolei Spółka będzie wystawiała stosowną fakturę sprzedaży towaru do Nabywcy.

Podmiotem odpowiedzialnym za organizację transportu spoza Unii Europejskiej do miejsca przeznaczenia w Polsce będzie pierwszy podmiot w łańcuchu, tj. Producent. Producent będzie dokumentował dostawy towarów wystawiając faktury, na których zostanie wskazany jako sprzedawca, a spółka jako nabywca towarów. Adres Nabywcy będzie wskazany na fakturach jako miejsce dostawy.

Odprawa celna towarów przeprowadzana będzie przez Nabywcę w Polsce, gdzie będzie następowało dopuszczenie towarów do obrotu na terenie Unii Europejskiej.

Sprzedaż towarów pomiędzy Spółką a Nabywcą (przejście prawa do dysponowania towarami jak właściciel) będzie miała miejsce przed dokonaniem odprawy importowej w Polsce, tj. przed dopuszczeniem towarów do obrotu w Unii Europejskiej.

Pytanie

Czy opisane powyżej transakcje pomiędzy Spółką a Nabywcą będą podlegały opodatkowaniu VAT w Polsce?

Państwa stanowisko

Zdaniem Spółki, opisane powyżej transakcje pomiędzy Spółką a Nabywcą nie będą podlegały opodatkowaniu VAT w Polsce.

Zgodnie z art. 32 akapit pierwszy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urzędowy UE, seria L z 2006 nr 347 str. 1; dalej: „Dyrektywa VAT”), miejscem dostawy towarów jest, co do zasady, miejsce rozpoczęcia transportu towarów.

Niemniej, zgodnie z art. 32 akapit drugi Dyrektywy VAT „(...) w przypadku, gdy miejsce rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów znajduje się na terytorium trzecim lub w państwie trzecim, uznaje się, że zarówno miejsce dostawy dokonywanej przez importera wskazanego lub uznanego zgodnie z art. 201 za osobę zobowiązaną do zapłaty VAT, jak i miejsce każdej kolejnej dostawy znajduje się w państwie członkowskim importu towarów”.

Powyższe przepisy zostały zaimplementowane do polskiego porządku prawnego w art. 22 ust. 1 pkt 1 i ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.; dalej: „ustawa o VAT”).

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, „miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy”.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 4 ustawy o VAT, „w przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika lub podatnika podatku od wartości dodanej, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów”.

Z brzmienia art. 32 Dyrektywy VAT, jak i stanowiących jego implementację art. 22 ust. 1 pkt 1 i ust. 4 ustawy o VAT, można wysnuć wniosek, że pierwszą transakcją opodatkowaną VAT w Polsce jest transakcja dokonana przez importera towarów. Przepisy te wskazują również, że każda transakcja następująca po zaimportowaniu towarów podlega opodatkowaniu VAT w kraju importu.

W związku z tym, każda dostawa towarów poprzedzająca import towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania VAT w Polsce.

Przenosząc powyższe na opisane zdarzenie przyszłe, należy zauważyć, że w omawianym przypadku odprawy celnej będzie dokonywał Nabywca. To on będzie podatnikiem VAT z tytułu importu towarów zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji, w opinii Spółki, dostawy towarów pomiędzy Spółką a Nabywcą, które będą następowały przed importem dokonanym przez Nabywcę, należy uznać za niepodlegające opodatkowaniu VAT w Polsce.

Takie stanowisko potwierdzają m.in.:

‒interpretacje indywidualne nr 0114-KDIP1-2.4012.334.2019.1.KT z dnia 30 lipca 2019 r. oraz 0114-KDIP1-2.4012.585.2019.1.MC z dnia 10 grudnia 2019 r. wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. W interpretacjach tych Dyrektor KIS potwierdził że: „W takim przypadku transakcję dostawy towaru przez Wnioskodawcę na rzecz polskiego klienta, będącego jednocześnie importerem towaru, należy uznać - stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy - za dokonaną i opodatkowaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki, tj. na terytorium państwa trzeciego. Oznacza to, że dokonywane przez Wnioskodawcę dostawy towarów wysyłanych z terytorium państwa trzeciego do odbiorców w Polsce nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług przez Wnioskodawcę na terytorium kraju”.

‒interpretacja indywidualna z 18 sierpnia 2021 r. wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.274.2021.1.PK: „Zatem, skoro - jak wskazał Wnioskodawca - w ramach dokonywanych transakcji podatnikiem zobowiązanym do uiszczenia podatku z tytułu importu towarów dokonanego na terytorium Polski jest ostateczny Zainteresowany (polski klient Spółki), to regulacja art. 22 ust. 4 ustawy nie ma dla Wnioskodawcy bezpośredniego zastosowania - nie jest on bowiem w tym przypadku podatnikiem dokonującym dostawy, który jednocześnie jest podatnikiem z tytułu importu tych towarów. Niemniej z ww. przepisu wynika norma, zgodnie z którą tylko dostawy dokonane przez importera na terytorium państwa członkowskiego importu podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT (podatkiem od wartości dodanej). A contrario nie podlegają opodatkowaniu tym, podatkiem dostawy, które nie są dokonywane przez importera przed zaimportowaniem towaru. W takim przypadku transakcję dostawy towaru przez Wnioskodawcę na rzecz polskiego klienta, będącego jednocześnie importerem towaru, należy uznać - stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy - za dokonaną i opodatkowaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki, tj. na terytorium państwa trzeciego. Oznacza to, że dokonywane przez Wnioskodawcę dostawy towarów wysyłanych z terytorium państwa trzeciego do Zainteresowanego w Polsce nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług przez Wnioskodawcę na terytorium kraju.”

‒interpretacja indywidualna z 25 stycznia 2022 r. wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.1.2022.1.RM: „W takim przypadku, dostawę towaru dokonaną przez Kontrahenta na rzecz Państwa spółki będącej jednocześnie importerem towaru należy uznać - stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy - za dokonaną, a tym samym opodatkowaną, w miejscu rozpoczęcia wysyłki, tj. na terytorium państwa trzeciego. Oznacza to, że dostawa towarów dokonana przez Kontrahenta na Państwa rzecz nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju przez Państwa, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy.”

‒interpretacja indywidualna z 9 lutego 2022 r. wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.614.2021.1.RM: „Z przyjętego rozstrzygnięcia wynika, że dostawa dokonana przez Państwa na rzecz Nabywcy - przed zaimportowaniem towaru - nie podlega opodatkowaniu VAT w Polsce. W konsekwencji należy uznać, że w analizowanej sprawie zaistniały okoliczności uprawniające Państwa do skorygowania podatku VAT należnego poprzez wystawienie faktur korygujących do faktur wystawionych na rzecz Nabywcy.”

Ponadto Spółka zwraca uwagę, że przyjęcie, że transakcja pomiędzy Spółką a Nabywcą podlega opodatkowaniu VAT w Polsce prowadziłoby do podwójnego opodatkowania - raz z tytułu potraktowania tej transakcji jako odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT) i drugi raz jako import towarów przez Nabywcę (art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT). W związku z powyższym opodatkowanie VAT w Polsce dostawy pomiędzy Państwem a Nabywcą stałoby w sprzeczności z wynikającą z Dyrektywy VAT zasadą jednokrotności opodatkowania zdarzeń ekonomicznych podlegających VAT.

Powyższe stanowisko potwierdzają także wyroki sądów administracyjnych, na przykład wyrok WSA w Warszawie z 20 kwietnia 2010 r. (sygn. akt III SA/Wa 224/10), w którym sąd stwierdził, że: „Należy zgodzić się z podatnikiem, iż w przypadku opodatkowania sprzedaży towaru przed dokonaniem importu doszłoby do podwójnego opodatkowania.”

Ponadto, Spółka zwraca uwagę, że podatek VAT co do zasady jest podatkiem konsumpcyjnym. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, sprzedaż pomiędzy Spółką a Nabywcą będzie miała miejsce przed odprawą celną. To znaczy, że w momencie sprzedaży, tj. przed dokonaniem importu i dopuszczeniem do obrotu jako towar wspólnotowy, towar nie będzie wprowadzony do konsumpcji na obszar Wspólnoty. W związku z tym sprzedaż ta nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Takie stanowisko potwierdzają również wyroki sądowe, w tym np. wyrok WSA w Poznaniu z 12 listopada 2013 r. (sygn. I SA/Po 338/13), gdzie sąd przeciwstawił się opodatkowaniu dostawy dokonanej przed importem stwierdzając m.in. że: „w momencie sprzedaży, tj. przed dokonaniem importu i dopuszczeniem do obrotu jako towar wspólnotowy podlegający konsumpcji, towar w żaden sposób nie zostanie wprowadzony do konsumpcji na obszarze Wspólnoty. Tymczasem, funkcjonujący na terytorium Wspólnoty wspólny system podatku od wartości dodanej polega na stosowaniu powszechnego, proporcjonalnego do ceny towarów i usług, niezależnego od liczby transakcji podatku obciążającego konsumpcję, tzn. obciąża ostatecznego odbiorcę konsumenta”.

Podsumowując, mając na uwadze przytoczone powyższe argumenty, tj. iż:

‒z treści art. 32 Dyrektywy VAT oraz art. 22 ust. 1 pkt 1 i ust. 4 ustawy o VAT można wywnioskować, że pierwszą transakcją opodatkowaną VAT w Polsce jest transakcja dokonana przez importera towarów, w związku z czym każda dostawa towarów poprzedzająca import towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania VAT w Polsce,

‒opodatkowanie sprzedaży towaru przed dokonaniem importu prowadziłoby do podwójnego opodatkowania - raz z tytułu sprzedaży i drugi raz z tytułu importu,

‒w momencie sprzedaży przed odprawą celną, tj. przed dokonaniem importu i dopuszczeniem do obrotu jako towar wspólnotowy, towar nie jest uznany za wprowadzony do konsumpcji na obszarze Wspólnoty,

Spółka stoi na stanowisku, iż przedmiotowe dostawy towarów przez Spółkę na rzecz Nabywcy, nie będą podlegały opodatkowaniu VAT w Polsce.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie, z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 1, 4 i 5 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

1) terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a,

4) terytorium państwa członkowskiego - rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a,

5) terytorium państwa trzeciego - rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy zaś art. 2 pkt 6 ustawy:

Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie, stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

W myśl art. 22 ust. 2 ustawy:

W przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.

Jednakże, stosownie do art. 22 ust. 4 ustawy:

W przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika lub podatnika podatku od wartości dodanej, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów.

Zgodnie z art. 26a ust. 1 ustawy:

Miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

Przy czym, jak stanowi art. 26a ust. 2 ustawy:

W przypadku gdy towary zostaną objęte z momentem ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej jedną z następujących procedur:

1)uszlachetniania czynnego,

2)odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych,

3)składowania celnego,

4)tranzytu, w tym także składowaniem czasowym przed objęciem towarów jedną z procedur celnych,

5)wolnego obszaru celnego

- miejscem importu takich towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary te przestaną podlegać tym procedurom.

Jednocześnie, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

Ponadto, w myśl art. 5 pkt 15, 18 i 19 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego Unijny Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L 269 z 10 października 2013 r. str. 1 ze zm.) – zwanym dalej UKC:

- „zgłaszający” oznacza osobę, która składa zgłoszenie celne, deklarację do czasowego składowania, przywozową deklarację skróconą, wywozową deklarację skróconą, zgłoszenie do powrotnego wywozu lub powiadomienie o powrotnym wywozie we własnym imieniu, albo osobę, w której imieniu takie zgłoszenie, deklaracja lub powiadomienie są składane;

- „dług celny” oznacza nałożony na określoną osobę obowiązek zapłaty stosownej kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych, określonej dla danych towarów na mocy obowiązujących przepisów prawa celnego;

- „dłużnik” oznacza każdą osobę odpowiedzialną za dług celny.

Stosownie do art. 77 UKC:

1. Dług celny w przywozie powstaje w wyniku objęcia towarów nieunijnych podlegających należnościom celnym przywozowym jedną z następujących procedur celnych:

a) dopuszczenia do obrotu, w tym na mocy przepisów o końcowym przeznaczeniu;

b) odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych.

2. Dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego. (...)

Z wniosku wynika, że jesteście Państwo spółką z siedzibą na terytorium Niemiec, która jest zarejestrowana dla celów VAT w Polsce, w Niemczech oraz w innych krajach Unii Europejskiej. Przedmiotem wniosku jest transakcja, w ramach której będą Państwo nabywać towary od podmiotu spoza Unii Europejskiej (Producent), a następnie sprzedać te towary nabywcy w Polsce (Nabywca). Producent zamierza dokumentować dokonaną dostawę towarów fakturą wystawioną na Państwa rzecz, a Państwo będziecie wystawiać fakturę dotyczącą sprzedaży towaru Nabywcy. Towary będą transportowane bezpośrednio od Producenta z kraju spoza UE do Nabywcy w Polsce, w ramach transportu zorganizowanego przez Producenta. W Polsce, Nabywca będzie przeprowadzał odprawę celną towarów, i tu będzie następowało dopuszczenie towarów do obrotu na terenie Unii Europejskiej. Przy tym, do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel w transakcji dokonywanej pomiędzy Państwem a Nabywcą będzie dochodzić przed dokonaniem odprawy importowej w Polsce, tj. przed dopuszczeniem towarów do obrotu w Unii Europejskiej.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy dostawa towarów dokonana na rzecz Nabywcy będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.

W analizowanej sprawie, towar będzie transportowany z kraju trzeciego do Polski (adres Nabywcy w Polsce). Zatem skoro będzie następował przywóz towaru z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej (do Polski), to tym samym będzie dochodzić do importu towarów, w rozumieniu art. 2 pkt 7 ustawy.

Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie istotne znaczenie ma to, który z uczestników transakcji jest podatnikiem z tytułu importu towarów. Zgodnie bowiem, z powołanym powyżej art. 22 ust. 4 ustawy, dostawę towarów wysyłanych z państwa trzeciego uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów (w tym przypadku Polski), gdy dostawa ta jest dokonywana przez podatnika, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów. Zatem, w przypadku importu towarów, pierwszą dostawą, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce jest dostawa dokonywana przez podmiot, który jest podatnikiem z tytułu importu towarów w kraju importu lub zaimportowania tych towarów. Przy tym, dostawa, której przedmiotem jest towar niedopuszczony do obrotu na terytorium UE, nie może zostać potraktowana jako transakcja podlegająca opodatkowaniu VAT w Polsce. Z uwagi na to, że dostawy tej nie dokonuje importer towaru, taka transakcja podlega wyłączeniu z katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zawartego w art. 5 ust. 1 ustawy.

Przenosząc powyższe ustalenia na grunt rozpoznawanej sprawy należy uznać, że skoro Państwa Spółka nie będzie podatnikiem z tytułu importu towarów, to transakcja dokonana pomiędzy Państwem a Nabywcą nie będzie wpisywać się w dyspozycję art. 22 ust. 4 ustawy. W analizowanym przypadku, dostawę towaru, którą zamierzacie Państwo dokonać na rzecz Nabywcy należy uznać - stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy - za dokonaną, a tym samym opodatkowaną, w miejscu rozpoczęcia wysyłki, tj. na terytorium państwa trzeciego. W konsekwencji, dostawa towarów dokonana przez Państwa rzecz Nabywcy nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

Zatem Państwa stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).