W analizowanej sprawie, na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, co do zasady, Państwa Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od ponoszonych Wydatków, związanych ze świadczeniem Usług Doradczych na rzecz Zarządzających Funduszem.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 lipca 2022 r. za wpłynął za pośrednictwem ePUAP Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego od Wydatków.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

A. sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”) jest spółką kapitałową z siedzibą oraz miejscem zarządu na terytorium Polski oraz zarejestrowaną w Polsce jako podatnik VAT czynny i podatnik VAT-UE. Przedmiotem przeważającej działalności Wnioskodawcy jest działalność trustów, funduszów i podobnych instytucji finansowych.

Wnioskodawca posiada 100% udziałów w B. SARL (dalej: „Zarządzający Funduszem”), spółce kapitałowej z siedzibą w Luksemburgu, która prowadzi działalność gospodarczą w zakresie zarządzania funduszem utworzonym na podstawie prawa luksemburskiego (dalej: „Fundusz”) w formie société en commandite spéciale (SCSp) z siedzibą w Luksemburgu.

Fundusz, na rzecz którego Zarządzający Funduszem świadczy usługi zarządzania funduszem inwestycyjnym stanowi alternatywny fundusz inwestycyjny w rozumieniu Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010 (Dz.U.UE.L174/1).

Zarządzający Funduszem, będący zarazem komplementariuszem Funduszu, zostanie zarejestrowany na potrzeby VAT w Luksemburgu i nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Zarządzający Funduszem wyznaczył zewnętrzny podmiot, tj. C., będący spółką kapitałową prowadzącą działalność w formie société à responsabilité limitée (SARL) z siedzibą w Luksemburgu (dalej: „IRE AIFM”), jako zarządzającego alternatywnym funduszem inwestycyjnym (ZAFI) i powierzył mu funkcję zarzadzania portfelem i ryzykiem Funduszu (dalej łącznie zwani: „Zarządzającymi Funduszem”).

Na podstawie umowy zawartej z Zarządzającymi Funduszem („Umowa”), Wnioskodawca świadczy i będzie świadczyć w przyszłości na rzecz Zarządzających Funduszem usługi doradcze związane z zarządzaniem z inwestowaniem i zbywaniem inwestycji przez Fundusz („Usługi Doradcze”). Przedmiotowe Usługi Doradcze, zgodnie z postanowieniami Umowy, obejmują w szczególności następujące świadczenia (lit. a - t):

a)poszukiwanie oraz identyfikowanie możliwości inwestycyjnych dla Funduszu w oparciu o ogólne wytyczne Zarządzających Funduszem;

b)prowadzanie badań rynkowych i analiz, monitorowanie i weryfikowanie rozwoju poszczególnych rynków w sposób ciągły na potrzeby działalności Funduszu;

c)badanie potencjalnych inwestycji na prośbę Zarządzających Funduszem na potrzeby działalności Funduszu;

d)przygotowywanie raportów ewaluacyjnych dotyczących możliwości inwestycyjnych, przygotowywanie przykładowej dokumentacji dotyczącej poszczególnych inwestycji / dezinwestycji, koordynowanie biznesowych, finansowych, prawnych badań due diligence;

e)zapewnienie wsparcia przy analizie projektów dokumentów transakcyjnych, takich jak: ustalenia biznesowe, umowy, porozumienia na prośbę Zarządzających Funduszem i na podstawie ich ogólnych wytycznych, na potrzeby działalności Funduszu;

Zarządzający Funduszem w trakcie prowadzonego procesu inwestycyjnego mogą chcieć dokonać analizy i weryfikacji dokumentów transakcyjnych Funduszu, aby upewnić się, że jego interesy są odpowiednio zabezpieczone i odpowiadają najlepszym rynkowym praktykom.

Przykładowe obszary, którymi Zarządzający Funduszem mogą być zainteresowani to:

‒analiza zakresu praw i obowiązków przypadających Funduszowi;

‒zastosowane zasady corporate governance;

‒struktura transakcji i wynikające z niej implikacje podatkowe;

‒poprawność zapewnień i oświadczeń stron w związku z realizowaną transakcją;

‒zgodność wdrażanej technologii z obowiązującymi na rynku standardami oraz jej unikalność;

‒sytuacja finansowa spółki będącej stroną transakcji.

Wnioskodawca na zlecenie Zarządzających Funduszem może zapewnić im wsparcie w powyższym zakresie poprzez:

‒wybór sposobu wykonania analizy projektów dokumentów transakcyjnych (wewnętrznie przez Wnioskodawcę bądź przez podmioty zewnętrzne);

‒wyspecyfikowanie szczegółowych warunków wykonania analizy;

‒rozesłanie zapytań oraz wybór najlepszej oferty;

‒koordynację badania w trakcie jego trwania;

‒wstępną weryfikację wyników i porównanie ich z wyspecyfikowanymi warunkami;

‒dostarczenie i zaprezentowanie cząstkowych i ostatecznych wyników badania do Zarządzających Funduszem.

Podkreślenia wymaga, że wyniki analizy dokonanej przez Wnioskodawcę (wewnętrznie lub przez zaangażowane przez Wnioskodawcę podmioty zewnętrzne) mogą, lecz nie muszą być uwzględniane przez Zarządzających Funduszem.

Przykładowe koszty bezpośrednie, które Wnioskodawca może ponosić w związku ze wsparciem Zarządzających Funduszem dotyczą w takim przypadku:

‒analizy transakcji, w tym dokumentacji transakcyjnej, przez prawników wewnętrznych (in-house) zatrudnionych przez Wnioskodawcę, współpracujących z Wnioskodawcą bądź przez zewnętrzną kancelarię prawną;

‒analizy transakcji, w tym dokumentacji transakcyjnej, przez wewnętrznych specjalistów biznesowych, transakcyjnych bądź finansowych zatrudnionych przez Wnioskodawcę, współpracujących z Wnioskodawcą bądź przez zewnętrzne podmioty współpracujące nad konkretnymi projektami (np. firmy zapewniające wywiady eksperckie ze specjalistami w danym obszarze bądź firmy zajmujące się doradztwem transakcyjno-finansowym);

‒analizy transakcji, w tym dokumentacji transakcyjnej, przez wewnętrznych specjalistów podatkowych zatrudnionych przez Wnioskodawcę, współpracujących z Wnioskodawcą bądź przez zewnętrzne podmioty współpracujące nad konkretnymi projektami;

‒analizy transakcji przez wewnętrznych specjalistów technologicznych zatrudnionych przez Wnioskodawcę, współpracujących z Wnioskodawcą bądź przez zewnętrzne podmioty współpracujące nad konkretnymi projektami (np. software house, niezależni konsultanci informatyczni, CTO ze spółek technologicznych).

f)wszelkie inne działania niezbędne do realizacji albo towarzyszące bądź sprzyjające realizacji wytycznych inwestycyjnych, pism uzupełniających oraz wspieranie Zarządzających Funduszem w ich wdrażaniu;

Zarządzający Funduszem posiadają wytyczne inwestycyjne, według których poszukują i oceniają potencjalne cele inwestycyjne dla Funduszu. Zarządzający Funduszem w ramach procesu inwestycyjnego podejmują szczegółowe decyzje dotyczące rozpoczęcia, prowadzenia, kontynuacji bądź przerwania procesu inwestycyjnego w konkretne spółki.

Wnioskodawca może wspierać Zarządzających Funduszem w procesie poszukiwania potencjalnych celów inwestycyjnych i zapewnić im informacje przydatne przy podejmowaniu przez Zarządzających Funduszem decyzji o tym, czy chcą kontynuować proces inwestycyjny w konkretną spółkę.

Przykładowe świadczenia Wnioskodawcy na rzecz Zarządzających Funduszem dotyczące tego obszaru obejmują:

‒tworzenie list spółek technologicznych, które szukają bądź mogą potencjalnie szukać finansowania ze strony Funduszu i przekazywanie ich do Zarządzających Funduszem;

‒śledzenie portali branżowych i baz danych zbierających informacje o spółkach technologicznych;

‒wykorzystywanie narzędzi informatycznych pozwalających zidentyfikować i zebrać dodatkowe dane o spółkach technologicznych;

‒tworzenie algorytmów mogących automatycznie, na podstawie ogólnodostępnych informacji, zidentyfikować potencjalnie interesujące dla Zarządzających Funduszem spółki technologiczne;

‒spotkania osobiste bądź zdalne z przedstawicielami spółek technologicznych w celu zebrania informacji, które mogą być przydatne Zarządzającym Funduszem do zbudowania pełniejszego zrozumienia działalności spółki;

‒udział w wydarzeniach branżowych dla spółek technologicznych, na których Wnioskodawca może rozpoznawać potencjalnie ciekawe dla Zarządzających Funduszem spółki technologiczne;

‒przygotowanie informacji i danych spółek, którymi Zarządzający Funduszem mogą być zainteresowani, a także pogłębianie tych informacji zgodnie z instrukcjami Zarządzających Funduszem;

‒organizowanie wydarzeń dla spółek technologicznych, które są potencjalnymi celami inwestycyjnymi dla Zarządzających Funduszem, a także dla innych interesariuszy w ekosystemie technologiczno-inwestycyjnym (tacy jak inwestorzy na etapie zalążkowym, aniołowie biznesu, instytucje otoczenia biznesu, doradcy, korporacje mające ekspozycję na spółki technologiczne);

‒tworzenie i publikacja materiałów edukacyjnych i marketingowych, które budują wizerunek Zarządzających Funduszem i Funduszu wśród przedstawicieli spółek technologicznych.

Przykładowe koszty bezpośrednie ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z realizacją zadań określonych powyżej to:

‒koszty biletów wstępu na konferencje i wydarzenia branżowe;

‒koszty transportu, akomodacji i diet związanych z uczestnictwem w wydarzeniach branżowych;

‒koszty dostępu do baz danych i serwisów branżowych;

‒koszty dostępu do narzędzi informatycznych (np. SimilarWeb do analizy wyników pozyskiwania ruchu w internecie albo AppAnnie do analizy wyników pozyskiwania użytkowników w aplikacjach mobilnych);

‒koszty usług gastronomicznych i cateringu zakupionych w celu realizacji spotkań z przedstawicielami spółek portfelowych oraz interesariuszami związanymi z ekosystemem technologiczno-inwestycyjnym;

‒koszty transportu, akomodacji i diet związanych ze spotkaniami z przedstawicielami spółek portfelowych oraz interesariuszami związanymi z ekosystemem technologiczno-inwestycyjnym;

‒koszty organizacji wydarzeń mających na celu identyfikację nowych potencjalnych inwestycji takie jak wynajem przestrzeni, koszty cateringu, koszty akcji i materiałów marketingowych, czy koszty akomodacji zaproszonych gości;

‒koszty stworzenia programów, bądź algorytmów wspierających automatyczne i semi-automatyczne identyfikowanie spółek portfelowych;

‒koszty wewnętrznych specjalistów zatrudnionych przez Wnioskodawcę, osób współpracujących z Wnioskodawcę bądź zewnętrznych podmiotów współpracujących nad konkretnymi projektami (tj. copywriterów, grafików, agencji PR) wykorzystywanych w procesie tworzenia i publikacji materiałów edukacyjnych i marketingowych.

g)doradztwo dotyczące inwestycji Funduszu w odniesieniu do spółek portfelowych;

Zarządzający Funduszem kontrolują i nadzorują spółki portfelowe i w tym procesie Wnioskodawca może doradzać Zarządzającym Funduszem poprzez następujące czynności wykonywane na zlecenie i zgodnie z instrukcjami Zarządzających Funduszem:

‒stworzenie wzorcowych raportów, według których spółka portfelowa będzie raportować rozwój jej sytuacji (np. operacyjnej, finansowej i technologicznej, rozwój kluczowych projektów) do Zarządzających Funduszem;

‒cykliczne koordynowanie dostarczania przez spółkę portfelową raportów okresowych oraz budżetów i prognoz;

‒podsumowywanie rozwoju sytuacji w spółce portfelowej na bazie dostarczonych danych oraz zmian kluczowych wskaźników efektywności (KPI) na potrzeby Zarządzających Funduszem.

Przykładowe koszty bezpośrednie ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z realizacją zadań określonych powyżej to:

‒koszty wewnętrznych specjalistów zatrudnionych przez Wnioskodawcę, osób współpracujących z Wnioskodawcą bądź zewnętrznych podmiotów współpracujących nad konkretnymi projektami (tj. eksperci od finansów, specjaliści branżowi, informatycy odpowiadający za systemy typu Business Intelligence) wykorzystywanych w procesie raportowania, budżetowania i tworzenia dashboardów;

‒koszty transportu, akomodacji i diet związanych z tworzeniem wzorcowych raportów oraz późniejszego nadzoru rozwoju sytuacji;

‒koszty transportu, akomodacji i diet związanych z wyjazdami na spotkania ze spółkami portfelowymi po dokonaniu w nie inwestycji, organizowane w celu zebrania przez Wnioskodawcę informacji o rozwoju sytuacji w tych spółkach oraz weryfikacji zgodności z rzeczywistością przesłanych przez te spółki informacji.

h)doradztwo w zakresie organizowania finansowania kapitałowego oraz finansowania dłużnego dla spółek portfelowych;

Spółki portfelowe nadzorowane przez Zarządzających Funduszem, co do zasady, potrzebują do rozwoju pozyskiwania finansowania w formie długu, inwestycji kapitałowej bądź o mieszanym charakterze (np. obligacje zamienne na akcje). W przypadku, w którym Zarządzający Funduszem postanowią, że taki proces należy przeprowadzić albo go rozważyć, Wnioskodawca może doradzać Zarządzającym Funduszem poprzez:

‒w oparciu o instrukcje Zarządzających Funduszem, wsparcie Zarządzających Funduszem w przygotowaniu equity story, pitchdecków i innych materiałów spółek portfelowych (tzw. datapack) niezbędnych w procesie fundraisingu;

‒zaproponowanie Zarządzającym Funduszem wariantów struktury finansowania spółki portfelowej adekwatnej do jej etapu rozwoju i wyników;

‒stworzenie listy podmiotów mogących zapewnić finansowanie dla spółek portfelowych;

‒spotkania z przedstawicielami inwestorów kapitałowych, funduszy venture capital i private equity w celu rozeznania, jakiego typu inwestycjami są oni zainteresowani;

‒doradzanie Zarządzającym Funduszem w trakcie spotkań negocjacyjnych z inwestorami kapitałowymi, funduszami venture capital i private equity w temacie warunków dofinansowania;

‒spotkania z przedstawicielami banków i funduszy dłużnych w celu rozeznania jakiego typu inwestycjami są oni zainteresowani;

‒doradzanie Zarządzającym Funduszem w trakcie spotkań negocjacyjnych z bankami i funduszami dłużnymi w temacie warunków dofinansowania.

Przykładowe koszty bezpośrednie ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z realizacją zadań określonych powyżej to:

‒koszty wewnętrznych specjalistów zatrudnionych przez Wnioskodawcę, osób współpracujących z Wnioskodawcę bądź zewnętrznych podmiotów współpracujące nad konkretnymi projektami (tj. eksperci od finansów, doradcy transakcyjni, graficy, researcherzy) wspierających Zarządzających Funduszem w tworzeniu materiałów fundraisingowych dla spółek;

‒koszty transportu, akomodacji i diet związanych ze spotkaniami z przedstawicielami instytucji rynku kapitałowego w celu rozeznania, jakiego typu inwestycjami są one zainteresowane;

‒koszty prawników wewnętrznych (in-house) zatrudnionych przez Wnioskodawcę, współpracujących z Wnioskodawcą bądź zewnętrznej kancelarii prawnej,

‒koszty wewnętrznych specjalistów biznesowych, transakcyjnych bądź finansowych zatrudnionych przez Wnioskodawcę, współpracujących z Wnioskodawcą bądź zewnętrznych podmiotów współpracujących nad konkretnymi projektami (np. firmy zapewniającej wywiady eksperckie ze specjalistami w danym obszarze bądź firmy zajmujące się doradztwem transakcyjno-finansowym);

‒koszty wewnętrznych specjalistów podatkowych zatrudnionych przez Wnioskodawcę, współpracujących z Wnioskodawcą bądź zewnętrznych podmiotów współpracujących nad konkretnymi projektami;

i)wspomaganie Zarządzających Funduszem w restrukturyzacjach spółek portfelowych;

W przypadku, gdyby Zarządzający Funduszem uznali, że któraś spółka portfelowa wymaga restrukturyzacji i zlecili Wnioskodawcy wsparcie w powyższym zakresie, takie wsparcie może obejmować:

‒przygotowanie możliwych scenariuszy postępowania przez Zarządzających Funduszem ze spółką portfelową;

‒przygotowanie propozycji planu restrukturyzacji, analizę opcji możliwości wyjścia z trudnej sytuacji;

‒analizę istniejącego, przygotowanego przez zarząd spółki, planu restrukturyzacji i ewentualną ocenę prawdopodobieństwa sukcesu takiego planu;

‒przygotowanie listy inwestorów zainteresowanych spółkami znajdującymi się w trudnej sytuacji finansowej i wymagającymi restrukturyzacji, którzy mogą wesprzeć spółki w restrukturyzacji.

Przykładowe koszty bezpośrednie ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z realizacją zadań określonych powyżej to:

‒koszty wewnętrznych specjalistów zatrudnionych przez Wnioskodawcę, osób współpracujących z Wnioskodawcą bądź zewnętrznych podmiotów współpracujących nad konkretnymi projektami (tj. eksperci od finansów i restrukturyzacji, doradcy transakcyjni) zaangażowanych w celu analizy możliwych scenariuszy;

‒koszty transportu, akomodacji i diet związanych z tworzeniem i analizą możliwych scenariuszy;

‒koszty prawników wewnętrznych (in-house) zatrudnionych przez Wnioskodawcę, współpracujących z Wnioskodawcą bądź zewnętrznej kancelarii prawnej zaangażowanych w celu analizy i weryfikacji dokumentacji związanej z restrukturyzacją.

j)doradztwo w zakresie struktury finansowej Funduszu, okresowe monitorowanie wskaźników finansowych, zbieranie alternatywnych możliwości inwestycyjnych oraz relacje z bankami lub instytucjami finansowymi w związku z implementacją inwestycji lub dezinwestycji;

W odniesieniu do struktury finansowej Funduszu, Zarządzający Funduszem mogą być zainteresowani między innymi:

‒upewnieniem się, że jego struktura finansowa jest odpowiednia (np. nie generuje niepotrzebnych kosztów, odpowiada jego profilowi ryzyka);

‒zmianą istniejącej struktury finansowej na inną, w tym m.in. zmianą dostawcy usług finansowania dłużnego;

‒zapewnieniem krótkoterminowego finansowania dłużnego ze względu na prowadzone procesy inwestycyjne i dezinwestycyjne.

W tym obszarze, w oparciu o instrukcje Zarządzających Funduszem, doradztwo Wnioskodawcy może polegać na:

‒analizie struktur finansowania w podobnych podmiotach i przedstawieniu wniosków takiej analizy;

‒wyspecyfikowaniu potrzebnych usług instytucji finansowych;

‒przygotowaniu listy instytucji finansowych mogących świadczyć niezbędne usługi;

‒zebraniu ofert od instytucji finansowych;

‒przedstawieniu dostępnych ofert Zarządzającym Funduszem do wyboru / akceptacji;

‒weryfikacji dokumentacji związanej z wykorzystywaniem usług instytucji finansowych.

Przykładowe koszty bezpośrednie ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z realizacją zadań określonych powyżej to:

‒koszty wewnętrznych specjalistów zatrudnionych przez Wnioskodawcę, osób współpracujących z Wnioskodawcą bądź zewnętrznych podmiotów współpracujących nad konkretnymi projektami (np. CFO z innych funduszy albo podobnych podmiotów) zaangażowanych do analizy struktur finansowania porównywalnych podmiotów;

‒koszty zewnętrznych pośredników wspierających kontakt z instytucjami finansowymi i negocjowanie kosztów usług;

‒koszty prawników wewnętrznych (in-house) zatrudnionych przez Wnioskodawcę, współpracujących z Wnioskodawcą bądź zewnętrznej kancelarii prawnej zaangażowanych do weryfikacji dokumentacji prawnej związanej z usługami instytucji finansowych.

k)doradztwo w zakresie innych obowiązków administracyjnych dotyczących aktywów, zobowiązań, praw i obowiązków Funduszu;

Zarządzający Funduszem, z uwagi na prowadzoną działalność, posiadają obowiązki administracyjne związane z uczestnictwem w zgromadzeniach wspólników w spółkach portfelowych czy podejmowanie decyzji w kwestiach zastrzeżonych w spółkach portfelowych.

Wnioskodawca może doradzać Zarządzającym Funduszem w zakresie realizacji takich obowiązków poprzez:

‒inwentaryzację obowiązków administracyjnych Zarządzających Funduszem w tym zakresie oraz upewnianie się, że Zarządzający Funduszem odpowiednio je realizują;

‒analizę i prezentowanie dostępnych możliwości Zarządzających Funduszem w obliczu ciążących na nich obowiązków administracyjnych oraz pomoc w ocenie ich potencjalnych skutków;

‒analizę dokumentów przedstawionych przez spółki portfelowe bądź inne podmioty Zarządzającym Funduszem w związku z istniejącymi obowiązkami administracyjnymi (np. projekty uchwał, zgody wspólników na konkretne działania, biznesplany);

‒tworzenie, zgodnie z instrukcjami i wytycznymi Zarządzających Funduszem, odpowiednich dokumentów wynikających z ciążących na Zarządzających Funduszem obowiązków administracyjnych (np. finansowe raporty okresowe do instytucji finansowej).

Przykładowe koszty bezpośrednie ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z realizacją zadań określonych powyżej to:

‒koszty wewnętrznych specjalistów zatrudnionych przez Wnioskodawcę, osób współpracujących z Wnioskodawcą bądź zewnętrznych podmiotów współpracujących nad konkretnymi projektami (np. biura rachunkowego, CFO z innych funduszy albo podobnych podmiotów, biegłych rewidentów) zaangażowanych do analizy struktur finansowania porównywalnych podmiotów;

‒koszty transportu, akomodacji i diet związanych ze wsparciem Zarządzających Funduszem w realizacji obowiązków administracyjnych.

l)doradztwo w zakresie negocjowania przez Zarządzających Funduszem ustaleń, umów oraz przedsięwzięć w związku z implementacją inwestycji lub dezinwestycji w oparciu o ogólne wytyczne Zarządzających Funduszem;

Doradztwo w zakresie negocjowania przez Zarządzających Funduszem ustaleń, umów oraz przedsięwzięć w związku z implementacją inwestycji lub dezinwestycji w oparciu o ogólne wytyczne Zarządzających Funduszem może obejmować:

‒przygotowywanie analiz spółek wskazujących szanse i ryzyka, które mogą być dla Zarządzających Funduszem bazą do przygotowania pierwszej oferty i strategii inwestycyjnej;

‒przedstawianie Zarządzającym Funduszem możliwych rozwiązań w ramach strategii negocjacji warunków w oparciu o aktualne warunki rynkowe;

‒przedstawianie propozycji implementacji najlepszych praktyk i aktualnych trendów w transakcjach w prowadzonych negocjacjach;

‒doradzanie Zarządzającym Funduszem w trakcie spotkań negocjacyjnych odnośnie do warunków inwestycji z potencjalnymi spółkami portfelowymi;

‒przygotowywanie analiz możliwych sposobów wyjścia z inwestycji w spółkę portfelową;

‒pomoc Zarządzającym Funduszem w przeprowadzeniu całego procesu sprzedaży spółki portfelowej (stworzenie equity story, przygotowanie materiałów dla potencjalnych kupujących, stworzenie szerokiej listy potencjalnych nabywców, rozesłanie materiałów w celu wyselekcjonowania zainteresowanych podmiotów, stworzenie data room itp.);

‒doradzanie Zarządzającym Funduszem w trakcie spotkań negocjacyjnych odnośnie do sprzedaży udziałów prowadzonych z potencjalnymi kupującymi.

Przykładowe koszty bezpośrednie ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z realizacją zadań określonych powyżej to:

‒koszty wewnętrznych specjalistów zatrudnionych przez Wnioskodawcę, osób współpracujących z Wnioskodawcą bądź zewnętrznych podmiotów współpracujących nad konkretnymi projektami (np. firmy zajmujące się doradztwem transakcyjnym) zaangażowanych do ustrukturyzowania i wsparcia procesu sprzedaży;

‒koszty prawników wewnętrznych (in-house) zatrudnionych przez Wnioskodawcę, osób współpracujących z Wnioskodawcą bądź zewnętrznej kancelarii prawnej zaangażowanych do stworzenia, analizy i weryfikacji dokumentacji związanej z wejściem lub wyjściem ze spółki portfelowej;

‒koszty wewnętrznych specjalistów podatkowych zatrudnionych przez Wnioskodawcę, osób współpracujących z Wnioskodawcą, bądź zewnętrznych podmiotów współpracujące nad konkretnymi projektami zaangażowanych do analizy transakcji z perspektywy podatkowej;

‒koszty transportu, akomodacji i diet związanych z związanych z doradztwem w trakcie negocjacji wejścia i wyjścia z inwestycji w spółkę portfelową.

m)zapewnienie wsparcia i doradztwo w zakresie strategii marketingowej i materiałów marketingowych Funduszu oraz w zakresie opracowania i wdrożenia planów i aktywności fundraisingowej Funduszu;

Działalność marketingowa Zarządzających Funduszem obejmuje w szczególności dwa główne obszary:

‒marketing skierowany do i na potrzeby potencjalnych spółek portfelowych, co pozwala dotrzeć Zarządzającym Funduszem do większej liczby spółek technologicznych;

‒marketing skierowany do i na potrzeby potencjalnych inwestorów w Fundusz, co pozwala dotrzeć do większej liczby inwestorów i zwiększyć prawdopodobieństwo podniesienia kapitalizacji funduszu.

Wnioskodawca może wspierać i doradzać Zarządzającym Funduszem w oparciu o ogólne instrukcje Zarządzających Funduszem poprzez następujące świadczenia:

‒stworzenie i przedstawienie Zarządzającym Funduszem różnych aktywności i strategii marketingowych, dzięki realizacji których Zarządzający Funduszem będą mogli dotrzeć dla różnych grup docelowych;

‒współpracę z agencjami marketingowymi i firmami PR w celu rozpropagowania znajomości Funduszu;

‒organizowanie wydarzeń z udziałem przedstawicieli Funduszu oraz Zarządzających Funduszem;

‒udział w wydarzeniach branżowych, np. w celu rozpoznania aktywności i strategii marketingowych innych funduszy;

‒tworzenie i wydawanie materiałów marketingowych i edukacyjnych dla różnych grup docelowych;

‒współpracę z dziennikarzami nad artykułami i materiałami prasowymi mogącymi zwiększyć rozpoznawalność Funduszu;

‒prowadzenie profili Funduszu oraz Zarządzających Funduszem w mediach społecznościowych (…) i serwisach branżowych (…);

‒prowadzenie strony internetowej Funduszu i Zarządzających Funduszem;

‒prowadzenie bezpośredniej kampanii mailingowej do osób mogących być potencjalnymi inwestorami w Fundusz.

Przykładowe koszty bezpośrednie ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z realizacją zadań określonych powyżej to:

‒koszty wewnętrzne, koszty freelancerów bądź podmiotów zewnętrznych, takich jak:

‒agencje marketingowe i PR działające na rzecz zwiększenia rozpoznawalności Funduszu i Zarządzających Funduszem;

‒agencje social media prowadzące profile w mediach społecznościowych;

‒agencje eventowe;

‒copywriterzy;

‒tłumacze;

‒koszty publikacji w wydawnictwach drukowanych i internetowych;

‒koszty stworzenia i utrzymywania strony internetowej (np. firma informatyczna, hosting, domena, szablony wordpress, grafik, fotograf);

‒koszty agencji social media;

‒wynajem sali, zamówienie cateringu w związku z organizacją wydarzeń;

‒koszty biletów na konferencje i wydarzenia branżowe;

‒koszty przygotowania i rozpowszechnienia materiałów marketingowych i edukacyjnych;

‒koszty transportu, akomodacji i diet związanych z organizowanymi wydarzeniami, konferencjami branżowymi, spotkaniami fundraisingowymi bądź innymi działaniami marketingowymi;

‒koszty dostępu do baz danych zawierających informacje o potencjalnych inwestorach w Fundusze (np. Pitchbook);

‒prowizje i opłaty dla placement agentów i pośredników w procesie pozyskiwania finansowania;

‒koszt oprogramowania do prowadzenia działań marketingowych (np. do mass mailingu MailChimp, do grafiki Adobe Photoshop);

‒koszt dostępu do platform wydawniczych (np. Medium).

n)wsparcie Zarządzających Funduszem w poszukiwaniu opłacalnych możliwości zbycia inwestycji w oparciu o ogólne wytyczne Zarządzających Funduszem;

Wnioskodawca może wspierać Zarządzających Funduszem, w oparciu o ich ogólne wytyczne, w procesach dezinwestycji poprzez następujące świadczenia:

‒przeprowadzenie analizy możliwych scenariuszy wyjścia obejmujących m.in. sprzedaż do inwestora strategicznego, finansowego, wykup menedżerski bądź wejście na giełdę;

‒identyfikację poszczególnych kupujących, inwestorów finansowych i strategicznych;

‒przygotowanie materiału marketingowego opisującego firmę oraz udziały/akcje będące pod zarządzaniem Zarządzających Funduszem;

‒w razie potrzeby przedstawienie propozycji kryteriów dla doradców finansowych, biznesowych, prawnych i podatkowych wspierających proces wyjścia;

‒doradzanie Zarządzającym Funduszem w zakresie organizacji kompleksowego procesu wyjścia z inwestycji zgodnie z najlepszymi praktykami rynkowymi;

‒przedstawienie propozycji harmonogramu procesu wyjścia;

‒pomoc w ułożeniu equity story, stworzeniu teasera i pozostałej dokumentacji niezbędnej do wyjścia;

‒stworzenie szerokiej listy potencjalnych kupujących i rozesłanie do nich informacji o spółce w celu zebrania zainteresowania;

‒w oparciu o zainteresowanie i prawdopodobieństwo złożenie oferty, zasugerowanie shortlisty potencjalnych kupujących;

‒zaproponowanie strategii negocjacyjnej z potencjalnymi kupującymi;

‒wsparcie Zarządzających Funduszem w przeprowadzeniu sell-side due diligence;

‒pomoc w przygotowaniu profesjonalnego data roomu;

‒analizę i weryfikację struktury transakcji oraz dokumentacji transakcyjnej;

‒w przypadku wykupu menedżerskiego - przedstawienie listy instytucji finansowych mogących zapewnić finansowanie dla takiej transakcji;

‒w przypadku wejścia na giełdę, m.in.:

‒pomoc w przygotowaniu dokumentu informacyjnego bądź memorandum inwestycyjnego;

‒zaproponowanie harmonogramu procesu prawnego i administracyjnego, obejmującego niezbędne dostosowania formalnoprawne w strukturze spółki oraz wśród jej udziałowców;

‒organizację roadshow z inwestorami giełdowymi;

‒zaproponowanie strategii wyjścia ze spółki po debiucie;

‒zidentyfikowanie podmiotów mogących przejąć akcje spółki w jednej bądź kilku powiązanych transakcjach oraz nawiązanie z nimi relacji;

‒analizowanie sytuacji rynkowej i doradzanie w wyborze optymalnego momentu do sprzedaży rynkowej.

Podkreślenia wymaga, że propozycje Wnioskodawcy wskazane powyżej nie są wiążące dla Zarządzających Funduszem. Wnioskodawca nie ma żadnej mocy decyzyjnej w analizowanym obszarze.

Przykładowe koszty bezpośrednie ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z realizacją zadań określonych powyżej to:

‒koszty wewnętrzne, koszty freelancerów bądź podmiotów zewnętrznych, takie jak:

‒firmy doradztwa transakcyjnego;

‒kancelarie prawnicze;

‒firmy doradztwa podatkowego;

‒firmy zajmujące się relacjami inwestorskimi;

‒firmy audytorskie;

‒domy maklerskie;

‒tłumacze (na potrzeby tłumaczenia dokumentów na inny język);

‒wykupienie rozwiązania virtual data room;

‒koszty wynajmu przestrzeni i usług cateringu na spotkania z partnerami i potencjalnymi kupcami / inwestorami;

‒koszty transportu, akomodacji i diet związanych z procesem wyjścia z inwestycji.

o)analizowanie oraz udzielanie porad Zarządzającym Funduszem w związku ze zbywaniem aktywów, pasywów, praw i zobowiązań Funduszu, spółek portfelowych na podstawie ogólnych wytycznych Zarządzających Funduszem;

Analizowanie oraz udzielanie porad Zarządzającym Funduszem w związku ze zbywaniem aktywów, pasywów, praw i zobowiązań Funduszu, spółek portfelowych na podstawie ogólnych wytycznych Zarządzających Funduszem obejmuje:

‒przygotowywanie analiz potencjału wzrostu spółek portfelowych w różnych scenariuszach, przy różnych założeniach;

‒przygotowywanie analiz makroekonomicznych mogących mieć wpływ na dezinwestycje;

‒przygotowywanie analiz branż, w których działają spółki portfelowe istotnych z punktu widzenia wpływu na dezinwestycje;

‒przygotowywanie analiz transakcji mogących mieć powiązanie ze spółkami portfelowymi bądź dawać dodatkowe informacje na potrzeby stworzenia strategii dezinwestycji;

‒przedstawianie szans i ryzyk wynikających z różnych przyjętych strategii dezinwestycji.

Przykładowe koszty bezpośrednie ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z realizacją zadań określonych powyżej to:

‒koszty wewnętrzne, koszty freelancerów bądź innych podmiotów zewnętrznych zaangażowanych w celu realizacji powyższych analiz;

‒zakup raportów branżowych i makroekonomicznych przygotowanych przez zewnętrzne agencje badawcze;

‒dostęp do systemów z informacjami o transakcjach porównywalnych;

‒dostęp do wydawnictw branżowych, finansowych i ekonomicznych.

p)zapewnienie wsparcia przy weryfikacji projektów dokumentów transakcyjnych, w tym ustaleń biznesowych, umów, porozumień na potrzeby działalności Funduszu i spółek portfelowych;

Zapewnienie wsparcia przy weryfikacji projektów dokumentów transakcyjnych, w tym ustaleń biznesowych, umów, porozumień na potrzeby działalności Funduszu i spółek portfelowych obejmuje m.in. analizę (wewnętrznie lub przez zaangażowane przez Wnioskodawcę podmioty zewnętrzne):

‒zakresu praw i obowiązków przypadających Funduszowi i spółkom portfelowym;

‒zastosowane zasady corporate governance;

‒struktury transakcji i wynikającej z niej implikacji podatkowych;

‒poprawności zapewnień i oświadczeń stron w związku z realizowaną transakcją;

‒zgodności wdrażanej technologii z obowiązującymi na rynku standardami oraz jej unikalność.

Wyniki analizy dokonanej przez Wnioskodawcę nie są wiążące dla Zarządzających Funduszem.

Przykładowe koszty bezpośrednie, które Wnioskodawca może ponosić w związku ze wsparciem Zarządzających Funduszem w powyższym zakresie dotyczą:

‒analizy dokumentacji transakcyjnej przez prawników wewnętrznych (in-house) zatrudnionych przez Wnioskodawcę, współpracujących z Wnioskodawcą bądź przez zewnętrzną kancelarię prawną;

‒analizy dokumentacji transakcyjnej, przez wewnętrznych specjalistów biznesowych, transakcyjnych bądź finansowych zatrudnionych przez Wnioskodawcę, współpracujących z Wnioskodawcą bądź przez zewnętrzne podmioty współpracujące nad konkretnymi projektami (np. firmy zapewniającej wywiady eksperckie ze specjalistami w danym obszarze bądź firmy zajmujące się doradztwem transakcyjno-finansowym);

‒analizy dokumentacji transakcyjnej, przez wewnętrznych specjalistów podatkowych zatrudnionych przez Wnioskodawcę, współpracujących z Wnioskodawcą bądź przez zewnętrzne podmioty współpracujące nad konkretnymi projektami;

‒analizy dokumentacji transakcyjnej przez wewnętrznych specjalistów technologicznych zatrudnionych przez Wnioskodawcę, współpracujących z Wnioskodawcą bądź przez zewnętrzne podmioty współpracujące nad konkretnymi projektami (np. software house, niezależni konsultanci informatyczni, CTO ze spółek technologicznych).

q)udzielanie wsparcia i doradztwa Zarządzającym Funduszem w związku z relacjami Zarządzających Funduszem z księgowymi i audytorami Funduszu z uwzględnieniem wszystkich niezbędnych i przydatnych informacji dla prawidłowej realizacji zadań i obowiązków przez te podmioty;

Wsparcie i doradztwo Zarządzających Funduszem w związku z relacjami z księgowymi i audytorami Funduszu obejmuje następujące czynności dokonywane zgodnie z ogólnymi wytycznymi Zarządzających Funduszem:

‒wyspecyfikowanie potrzeb Zarządzających Funduszem w kontekście obsługi księgowej Funduszu;

‒stworzenie szerokiej listy podmiotów świadczących takie usługi i zebranie ofert;

‒zapewnienie bieżącego doradztwa w trakcie negocjacji prowadzonych przez Zarządzających Funduszem dot. warunków i zakresu świadczonych usług w przedmiotowym zakresie;

‒przedstawianie rekomendacji odnośnie do wyboru firm najlepiej spełniających określone wymagania;

‒wsparcie Zarządzających Funduszem w procesie wyboru audytorów Funduszu;

‒dostarczanie informacji i dokumentów związanych z inwestycjami, dezinwestycjami i wszelkich innych informacji i dokumentów będących w posiadaniu Wnioskodawcy w związku z doradzaniem Zarządzającym Funduszem;

‒przedstawianie wyjaśnień na pytania księgowych i audytorów w zakresie wiedzy posiadanej przez Wnioskodawcę w związku ze świadczeniami na rzecz Zarządzających Funduszem;

‒przesyłanie fizycznych wersji dokumentów będących w posiadaniu Wnioskodawcy do księgowych i audytorów.

Przykładowe koszty bezpośrednie ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z realizacją zadań określonych powyżej to:

‒koszty wewnętrzne, koszty freelancerów bądź podmiotów zewnętrznych;

‒koszty wysyłki pocztowej bądź kurierskiej przesyłek zawierających dokumenty potrzebne księgowym lub audytorom;

‒koszty tłumaczenia dokumentów na język polski dla księgowych lub audytorów i, o ile jest taka potrzeba, koszty legalizacji takich dokumentów.

r)wspieranie Zarządzających Funduszem w przygotowywaniu rocznych biznes-planów i budżetów Funduszu;

Zarządzający Funduszem przygotowują budżety i biznesplany Funduszu, głównie na własne potrzeby wewnętrzne. Wnioskodawca może wspierać te procesy w oparciu o ogólne wytyczne Zarządzających Funduszem, m.in. poprzez:

‒przygotowanie analiz historycznych kosztów ponoszonych przez Fundusz;

‒przygotowywanie dokumentów z wyszczególnionymi głównymi liniami przychodowymi i kosztowymi Funduszu i estymacją wartości tych linii w poszczególnych miesiącach roku.

Przykładowe koszty bezpośrednie ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z realizacją zadań określonych powyżej to:

‒koszty wewnętrzne, koszty freelancerów bądź podmiotów zewnętrznych;

‒software do przygotowania biznesplanu (np. MsOffice, Google Suitę).

s)zapewnienie wsparcia Zarządzającym Funduszem w zakresie raportowania podatkowego oraz innych, określonych kwestii związanych z doradztwem podatkowym oraz wsparcie i doradztwo prawne i administracyjne w sprawach związanych z Funduszem;

Zarządzający Funduszem mogą poprosić Wnioskodawcę o wsparcie w zakresie raportowania podatkowego oraz doradztwa prawnego i administracyjnego związanego z Funduszem. Świadczenia Wnioskodawcy w tym obszarze mogą obejmować:

‒doradztwo w zakresie sposobu wypełnienia wszelkich formularzy bankowych i podatkowych;

‒zebranie informacji wymaganych przez prawo, takich jak informacje o rezydencji podatkowej czy o beneficjencie rzeczywistym na potrzeby FATCA;

‒zapoznanie się z obowiązującymi ustaleniami, regulacjami i przepisami powszechnie obowiązującymi dot. Zarządzających Funduszem oraz Funduszu, a także przedstawienie rekomendowanych czynności, które - zdaniem Wnioskodawcy - Zarządzający Funduszem powinni w związku z nimi wykonywać;

‒przygotowanie projektów formalnej dokumentacji związanej z czynnościami wskazanymi w punkcie powyżej;

‒przygotowanie projektów wszelkich dokumentacji i informacji w związku z Common Reporting Standard;

‒procesowanie wszelkich zapytań Zarządzających Funduszem dot. kwestii podatkowych, prawnych i administracyjnych związanych z działalnością Funduszu.

Przykładowe koszty bezpośrednie ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z realizacją zadań określonych powyżej to koszty wewnętrzne, koszty freelancerów bądź podmiotów zewnętrznych, takich jak:

‒kancelarie prawnicze;

‒firmy doradztwa podatkowego;

‒firmy księgowe;

‒firmy audytorskie;

‒tłumacze (na potrzeby tłumaczenia dokumentów na inny język).

t)zapewnienie wsparcia i dostarczenie analiz Zarządzającym Funduszem w związku z założeniem Funduszu, z uwzględnieniem analiz strukturyzacyjnych, przygotowania dokumentów prawnych potrzebnych do założenia i prowadzenia Funduszu oraz Zarządzających Funduszem, a także innej dokumentacji wspierającej (np. umów) oraz zapewnienie wsparcia potrzebnego przy fazie wdrożeniowej z związku z powyższym;

Wsparcie Zarządzających Funduszem w związku z założeniem Funduszu obejmowało:

‒przygotowanie analiz obejmujących możliwe struktury, w których Fundusz może zostać założony i będzie mógł działać;

‒zebranie najlepszych praktyk w zakresie strukturyzowania funduszy o podobnym charakterze w oparciu o doświadczenia innych funduszy oraz rekomendacje European lnvestment Fund;

‒koordynację przygotowania dokumentów prawnych potrzebnych do założenia i prowadzenia Funduszu;

‒koordynację przeprowadzenia analizy podatkowej skutków przyjętej przez Zarządzających Funduszem struktury;

‒koordynację przygotowania dokumentów wspierających, np. umów pomiędzy Funduszem a Zarządzającymi Funduszem bądź też Key Information Document dla inwestorów.

Przykładowe koszty bezpośrednie ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z realizacją zadań określonych powyżej to koszty wewnętrzne, koszty freelancerów bądź podmiotów zewnętrznych, takich jak:

‒kancelarie prawnicze;

‒firmy doradztwa podatkowego;

‒firmy księgowe;

‒firmy audytorskie;

‒tłumacze (na potrzeby tłumaczenia dokumentów na inny język).

Świadcząc przedmiotowe Usługi Doradcze (lit. a – t), Wnioskodawca zobowiązany jest, w szczególności, do działania z należytą starannością i profesjonalizmem, stosownymi dla podmiotu profesjonalnie świadczącego usługi doradcze, a także zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.

W ramach świadczonych Usług Doradczych, Wnioskodawca nie jest umocowany do zaciągania jakichkolwiek zobowiązań, zawierania transakcji bądź działania w imieniu Zarządzających Funduszem lub Funduszu. Zgodnie z Umową, Wnioskodawca nie posiada żadnej mocy decyzyjnej, jeżeli chodzi o podejmowanie ostatecznych decyzji inwestycyjnych odnoszących się do działalności Funduszu oraz nie posiada możliwości wpływania na Zarządzających Funduszem w zakresie wykonywanego przez nich zarządzania Funduszem. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy mają wyłącznie charakter doradczy, co oznacza, iż efekty tych usług (np. w postaci określonych porad, analiz, raportów) mogą, lecz nie muszą zostać uwzględnione przez Zarządzających Funduszem w toku prowadzonej przez nich działalności (tj. zarządzania Funduszem).

Ponadto, Wnioskodawca nie ponosi odpowiedzialności za ewentualne straty Zarządzających Funduszem, wynikłe wskutek świadczenia Usług Doradczych, wskazanych w treści Umowy.

Zgodnie z Umową, Wnioskodawca - na potrzeby świadczenia Usług Doradczych - może odbywać konsultacje z innymi podmiotami oraz może zatrudniać takie podmioty np. doradców prawnych, księgowych, audytorów. Jednocześnie Wnioskodawca może powierzyć wykonywanie Usług Doradczych wynikających z Umowy innym podmiotom (np. podwykonawcom) wyłącznie po uprzednim uzyskaniu zgody w tym zakresie, w szczególności, Zarządzających Funduszem.

W związku ze świadczonymi Usługami Doradczymi, zgodnie z brzmieniem Umowy, Zarządzający Funduszem zobowiązany jest do wypłacania Wnioskodawcy wynagrodzenia na podstawie Umowy.

Zarządzający Funduszem zobowiązany jest także dokonać zapłaty (zwrotu kosztów) za wszelkie koszty poniesione przez Wnioskodawcę w związku ze świadczonymi Usługami Doradczymi (będą to Wydatki - zdefiniowane poniżej).

W związku ze świadczonymi Usługami Doradczymi oraz prowadzoną działalnością gospodarczą w Polsce, Wnioskodawca ponosi i będzie ponosić w przyszłości określone wydatki (tzn. dokonuje zakupu towarów / usług od podmiotów trzecich). Wśród nich można wymienić, przykładowo:

a)wydatki administracyjno-biurowe (czynsz, materiały biurowe, koszty eksploatacji biura, itp.);

Realizacja opisanych we Wniosku Usług Doradczych wymaga zapewnienia Wnioskodawcy, pracownikom i współpracownikom Wnioskodawcy niezbędnych w tym celu zasobów, a więc m.in. powierzchni biurowej, dostępu do Internetu, materiałów biurowych. Powyższe zasoby umożliwiają m.in. wykonywanie analiz biznesowych oraz finansowych (w oparciu o dane znajdujące się w internetowych bazach danych oraz dokumenty w formie elektronicznej przesyłane przez Zarządzających Funduszem), czy też przygotowywanie odpowiednich raportów (przedstawianych Zarządzającym Funduszem w formie drukowanej).

Wynajem biura pozwala również na organizowanie spotkań z przedstawicielami spółek technologicznych oraz inwestorami w przestrzeni zapewniającej poufność rozmów.

Przedmiotowe wydatki administracyjno-biurowe stanowią zatem materialny substrat niezbędny dla prowadzenia przedmiotowej działalności Wnioskodawcy.

b)zakup środków trwałych oraz wyposażenia np. w postaci sprzętu komputerowego, sprzętu telekomunikacyjnego, licencji na stosowne oprogramowanie, itp.;

Środki trwałe oraz wyposażenie obejmują m.in.:

‒komputery, akcesoria komputerowe (klawiatura, myszka, monitor, torba na komputer, podstawka pod komputer);

‒meble dla pracowników i współpracowników Wnioskodawcy.

Wnioskodawca może również dokonać w przyszłości zakupu lub leasingu samochodu - w szczególności, gdyby okazało się, że świadczenia Usług Doradczych wiąże się z koniecznością licznych podróży służbowych.

Pracownicy i współpracownicy Wnioskodawcy bez sprzętu komputerowego i telekomunikacyjnego oraz wyposażenia biura nie byliby w stanie należycie wykonywać swoich zadań w zakresie świadczenia Usług Doradczych na rzecz Zarządzających Funduszem. W szczególności bowiem nie jest możliwe przygotowywanie analiz opartych o dane elektroniczne bez sprzętu komputerowego, który umożliwia ich czytanie, przetwarzanie, agregowanie, czy porządkowanie. Nie jest również możliwe przeprowadzenie ustaleń telefonicznych z Zarządzającymi Funduszem bądź innymi partnerami w związku ze świadczonymi na rzecz Zarządzających Funduszem usługami doradczymi bez sprzętu telekomunikacyjnego.

c)wydatki na obsługę księgową;

Obsługa księgowa świadczona przez biuro rachunkowe na rzecz Wnioskodawcy obejmuje m.in:

‒sporządzanie planów kont;

‒sporządzanie polityki rachunkowości;

‒pełną księgowość;

‒prowadzenie rozrachunków z dostawcami i odbiorcami;

‒sporządzanie wszelkich deklaracji podatkowych CIT, PIT, VAT, GUS;

‒sporządzanie bilansów rocznych, rachunku zysków i strat oraz sprawozdań finansowych według obowiązujących przepisów;

‒zlecanie przelewów;

‒prowadzenie ewidencji środków trwałych i wyposażenia;

‒reprezentowanie Wnioskodawcy przed Urzędem Skarbowym;

‒tworzenie zarządczych zestawień przychodów i kosztów.

Obsługa księgowa związana jest z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, w tym z Usługami Doradczymi świadczonymi przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca korzysta z usług księgowych świadczonych przez biuro rachunkowe w celu wywiązania się z ciążących na nim ustawowych obowiązków z zakresu rachunkowości oraz podatków / rozliczeń ZUS.

Bez obsługi księgowej Wnioskodawca nie byłby w stanie świadczyć Usług Doradczych na rzecz Zarządzających Funduszem. Obsługa księgowa pozwala bowiem Wnioskodawcy na skoncentrowanie się na obszarach, w których Wnioskodawca posiada wiedzę i doświadczenie, natomiast zagadnienia związane z rachunkowością, w których Wnioskodawca nie ma doświadczenia, są przekazywane na zasadzie outsourcingu do specjalistów. Dzięki temu Wnioskodawca przestrzega wszelkich wymagań prawnych związanych z obszarem księgowo-finansowym swojej działalności i może świadczyć swoje usługi innym podmiotom, w tym Zarządzającym Funduszem.

d)wydatki związane z podróżami służbowymi pracowników i współpracowników Wnioskodawcy;

Wydatki związane z podróżami służbowymi pracowników i współpracowników Wnioskodawcy obejmują przede wszystkim koszty:

‒biletów lotniczych;

‒przejazdów pociągami;

‒wynajmu samochodów;

‒przejazdów busami, metrem, autobusami, taksówkami i innymi przewozami;

‒usług transferu z i na lotnisko;

‒noclegów w hotelach, hostelach bądź apartamentach do wynajęcia;

‒diet.

Zgodnie z informacjami udzielonymi w poprzednich punktach, podróże służbowe są często jednym z istotnych kosztów, które Wnioskodawca musi ponieść, aby być w stanie należycie świadczyć Usługi Doradcze na rzecz Zarządzających Funduszem.

Jako przykład można podać usługi opisane powyżej w wyżej opisanej f) i m) - podróże służbowe są niezbędne do uczestniczenia w wydarzeniach branżowych (np. (…), (…), (…), (…), (…)), podczas których Wnioskodawca ma szansę zidentyfikować interesujące spółki technologiczne, które potem mogą zostać przedstawione Zarządzającym Funduszem. Bez obecności pracowników bądź współpracowników Wnioskodawcy na istotnych wydarzeniach (takich jak wskazano wyżej), Wnioskodawca nie ma możliwości pełnej realizacji doradztwa w zakresie analizy dostępnych spółek technologicznych.

Innym przykładem są usługi opisane w lit. l) - bez poniesienia wydatków na podróże służbowe Wnioskodawca nie byłby w stanie w pełni doradzać Zarządzającym Funduszem w zakresie negocjacji strategii wyjścia z inwestycji.

Dodatkowo, konieczność ponoszenia wydatków związanych z podróżami służbowymi wynika z tego, że Zarządzający Funduszem posiadają siedziby w Luksemburgu. Bez możliwości przebywania w Luksemburgu i bezpośredniej komunikacji z Zarządzającymi Funduszem jako klientem, znacznie utrudnione byłoby świadczenie usług na jego rzecz na satysfakcjonującym poziomie.

e)wydatki na usługi konsultingowe, doradcze, prawne, podatkowe pozyskiwane przez Wnioskodawcę na potrzeby świadczenia Usług Doradczych;

f)ewentualne wydatki na usługi podwykonawców (np. kancelarii prawnych)

(dalej łącznie: „Wydatki”)

Związek między takimi wydatkami a świadczonymi Usługami Doradczymi jest nierozerwalny. Zlecenie realizacji pewnego zakresu usług podwykonawcom jest niezbędne do należytego świadczenia przez Wnioskodawcę Usług Doradczych. Zaangażowanie prawników, doradców finansowych i podatkowych pozwala Wnioskodawcy na przedstawienie Zarządzającym Funduszem kompleksowej analizy skutków danej transakcji na wysokim poziomie merytorycznym. Innymi słowy, dla świadczenia Usług Doradczych Wnioskodawca wykorzystuje usługi zakupione od podwykonawców.

Bez możliwości wsparcia się ekspertyzą branżową różnych specjalistów i bez możliwości posługiwania się ich wiedzą, doradztwo i wsparcie Wnioskodawcy byłoby niepełne.

Przykłady różnych obszarów, w których wsparcie podwykonawców z różnorodnych dziedzin może być niezbędne w toku świadczenia Usług Doradczych przedstawione zostały w poszczególnych lit. niniejszego opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

Wydatki związane są / będą przede wszystkim z Usługami Doradczymi świadczonymi przez Wnioskodawcę na rzecz Zarządzających Funduszem tzn. służą one świadczeniu Usług Doradczych na rzecz Zarządzających Funduszem. Wnioskodawca dysponuje oraz będzie dysponować w przyszłości stosownymi fakturami, wystawionymi na Wnioskodawcę, dokumentującymi poniesione Wydatki.

Transakcje, których efektem jest / będzie ponoszenie Wydatków mogą być zawierane zarówno z polskimi podatnikami VAT (stanowią zatem odpłatne dostawy towarów / odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, opodatkowane zgodnie z postanowieniami polskiej ustawy o VAT), jak i podatnikami / podmiotami posiadającymi siedziby poza terytorium Polski - w państwach należących do Unii Europejskiej, jak i innych (tzn. mogą one stanowić dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów bądź być przez niego rozpoznawane dla potrzeb VAT, w szczególności, jako import usług).

Pytanie

Czy Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo, z uwzględnieniem ograniczeń i wyłączeń wskazanych odpowiednio w art. 86a i art. 88 ustawy o VAT, do odliczenia VAT naliczonego od ponoszonych Wydatków, związanych ze świadczeniem Usług Doradczych przez Wnioskodawcę na rzecz Zarządzających Funduszem?

Państwa stanowisko

W ocenie Wnioskodawcy, przysługuje mu pełne prawo, z uwzględnieniem ograniczeń i wyłączeń wskazanych odpowiednio w art. 86a i art. 88 ustawy o VAT, do odliczenia VAT naliczonego od ponoszonych Wydatków, związanych ze świadczeniem Usług Doradczych przez Wnioskodawcę na rzecz Zarządzających Funduszem.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Na wstępie Wnioskodawca wskazuje, że prawo do odliczenia podatku naliczonego jest podstawowym elementem konstrukcyjnym VAT. Zapewnia ono realizację zasady neutralności tego podatku, zgodnie z którą podatek naliczony zawarty w wydatkach ponoszonych na opodatkowaną VAT działalność gospodarczą nie powinien, z ekonomicznego punktu widzenia, obciążać tej działalności. Waga i status neutralności VAT - jako podstawowego prawa podatnika - jest wyraźnie i jednoznacznie podkreślana zarówno w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej („TSUE”), jak i polskich sądów administracyjnych.

Z przedmiotowej zasady wynika bezpośrednio, że VAT, jako podatek konsumpcyjny, powinien obciążać wyłącznie ostatni w łańcuchu transakcji podmiot, czyli konsumenta, który nie nabywa opodatkowanych towarów i usług w celu wykorzystania ich do działalności gospodarczej opodatkowanej VAT.

Zasada wskazana powyżej znalazła odzwierciedlenie w regulacjach ustawy o VAT. Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 1 tej ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje, co do zasady, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z powyższej regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje czynnym podatnikom VAT w takim zakresie, w jakim dokonywane przez nich zakupy wykazują związek z czynnościami opodatkowanymi VAT. Zakres odliczenia podatku naliczonego powinien zatem odpowiadać zakresowi wykorzystania zakupionych towarów, czy usług do wykonywania opodatkowanej działalności gospodarczej. Co do zasady, prawo do odliczenia podatku naliczonego nie przysługuje więc w przypadku towarów i usług służących wykonywaniu czynności zwolnionych z opodatkowania lub czynności w ogóle niepodlegających opodatkowaniu VAT.

Jednocześnie, ustawa o VAT przyznaje podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego również w sytuacji, gdy brak opodatkowania działalności wykonywanej przez tego podatnika wynika bezpośrednio z regulacji dotyczących VAT, a w szczególności z przepisów o miejscu świadczenia (opodatkowania).

Zasady regulujące możliwość odliczenia podatku naliczonego VAT przy nabyciu towarów i usług związanych ze świadczeniem usług poza terytorium kraju zawiera art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT. Zgodnie z przywołanym przepisem, podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

W świetle powyższego przepisu, ustalenie, czy podatnikowi dokonującemu dostawy towarów lub świadczącemu usługi poza terytorium kraju przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z nabycia towarów i usług związanych ze świadczeniem tych usług / dokonywaniem dostaw, wymaga przeprowadzenia oceny spełnienia dwóch następujących przesłanek, tj.:

1.czy podatek naliczony podlegałby odliczeniu, gdyby dostawa towarów lub świadczenie usług miały miejsce na terytorium Polski;

2.czy podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku ze świadczonymi poza terytorium kraju usługami / dokonywanymi dostawami.

Przenosząc powyższe przepisy na grunt przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wskazać należy, że:

1.Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT;

2.Usługi Doradcze są i będą świadczone poza terytorium kraju;

3.Wnioskodawcy przysługiwałoby prawo do odliczenia podatku naliczonego, gdyby Usługi Doradcze były świadczone w Polsce;

4.Wnioskodawca będzie posiadał dokumenty potwierdzające związek odliczonego podatku ze świadczonymi poza terytorium kraju Usługami Doradczymi.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, jest on uprawniony do pełnego odliczania VAT naliczonego, z uwzględnieniem ograniczeń i wyłączeń wskazanych odpowiednio w art. 86a i art. 88 ustawy o VAT, wynikającego z ponoszonych Wydatków. Szerszy komentarz odnoszący się do każdej z okoliczności wskazanych powyżej, Wnioskodawca przedstawia w dalszej części niniejszego uzasadnienia.

Ad. 1

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami VAT są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, przez działalność gospodarczą rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje, w szczególności, czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższych przepisów wynika, że, co do zasady, za podatnika uznaje się podmiot:

1.będący osobą fizyczną, osobą prawną lub jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej; oraz jednocześnie

2.będący producentem, handlowcem, usługodawcą, rolnikiem, względnie osobą wykonującą wolny zawód.

Wnioskodawca jest spółką kapitałową, posiadającą osobowość prawną. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. odpłatne świadczenie usług. W efekcie, należy uznać, że Wnioskodawca jest podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT. Jak wskazano w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem niniejszego wniosku, Wnioskodawca jest zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT czynny.

Wnioskodawca, zgodnie z przepisami ustawy o VAT, jest zatem podmiotem uprawnionym do pełnego odliczania VAT naliczonego, z uwzględnieniem ograniczeń i wyłączeń wskazanych odpowiednio w art. 86a i art. 88 ustawy o VAT, wynikającego z zakupów dokonywanych na potrzeby wykonywanej przez niego działalności gospodarczej.

Ad. 2

Miejsce świadczenia usług określa w szczególności art. 28b ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z przywołanym przepisem, miejscem świadczenia usług w przypadku, gdy są wykonywane na rzecz podatnika jest - co do zasady - miejsce, w którym ten podatnik, będący usługobiorcą, posiada siedzibę działalności gospodarczej. Przepisy ustawy o VAT przewidują jednocześnie określone wyjątki od powyższej reguły ogólnej, które nie znajdują jednak zastosowania w niniejszej sprawie.

Ponadto, w myśl art. 28a pkt 1 lit. a ustawy o VAT, pod pojęciem podatnika dla celów stosowania przepisów o miejscu świadczenia przy świadczeniu usług, rozumie się podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

Jak wskazano w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym niniejszego wniosku, Wnioskodawca świadczy Usługi Doradcze na rzecz Zarządzających Funduszem, tj. spółek kapitałowych, których przedmiotem działalności jest zarządzanie Funduszem. Dodatkowo Zarządzający Funduszem będą zarejestrowani na potrzeby VAT w Luksemburgu i nie posiadają na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

W regulacjach dotyczących zasad opodatkowania VAT, dla usług doradczych nie przewidziano szczególnych zasad określania miejsca ich świadczenia. Tym samym w odniesieniu do przedmiotowych Usług Doradczych, zastosowanie powinna znaleźć zasada ogólna wskazana w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którą miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik, będący usługobiorcą, posiada siedzibę działalności gospodarczej. Mając na uwadze, że usługobiorcami Usług Doradczych są podatnicy posiadający siedzibę działalności na terytorium Luksemburga, miejscem świadczenia Usług Doradczych przez Wnioskodawcę na rzecz Zarządzających Funduszem powinno być terytorium Luksemburga. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, Usługi Doradcze, będące przedmiotem niniejszego wniosku, świadczone na rzecz Zarządzających Funduszem nie są opodatkowane VAT w Polsce.

Ad. 3

Uprawnienie Wnioskodawcy do odliczenia podatku naliczonego w przypadku, w którym Usługi Doradcze byłyby świadczone w Polsce

1)Czynności opodatkowane

Podstawową przesłanką prawa do odliczenia podatku naliczonego w przypadku dostawy towarów i świadczenia usług za granicą jest ustalenie, czy podatek ten podlegałyby odliczeniu, gdyby dostawa towarów lub świadczenie usług miały miejsce na terytorium Polski.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, którego treść została przytoczona we wcześniejszej części niniejszego wniosku, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z tego względu, w celu dokonania oceny spełnienia powyższej przesłanki w przedmiotowym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym należy ustalić w pierwszej kolejności, czy usługi wchodzące w skład Usług Doradczych stanowią czynności opodatkowane zgodnie z przepisami polskiej ustawy o VAT.

Jednocześnie, wskazać należy, że czynności opodatkowane to takie, w stosunku do których zastosowanie znajduje podstawowa stawka VAT (23%), a także stawki preferencyjne (8% i 5%) oraz stawka 0% przeznaczona dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz eksportu towarów.

Czynności zwolnione z opodatkowania VAT, których wykonywanie nie uprawniania jednocześnie do korzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego, zostały wymienione w art. 43 ust. 1 ustawy o VAT. Przepis ten zawiera zamknięty katalog czynności podlegających zwolnieniu. Ponadto, z zasady powszechności opodatkowania VAT, wynika obowiązek ścisłej wykładni przepisów dotyczących zwolnień z VAT (powyższe znajduje potwierdzenie zarówno w orzecznictwie TSUE oraz polskich sądów administracyjnych, jak i stanowiskach prezentowanych przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach podatkowych).

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi zarządzania m.in. (i) funduszami inwestycyjnymi, alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych - w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi oraz (ii) portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych i alternatywnych funduszy inwestycyjnych, o których mowa wyżej lub ich częścią. Natomiast w myśl art. 43 ust. 15 ustawy o VAT, zwolnienie, o których mowa w ust. 1 pkt 12, nie ma zastosowania, w szczególności, do usług doradztwa.

Jednocześnie, zgodnie z art. 135 ust. 1 lit. g Dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L. Nr 347, s. 1 ze zm.; dalej: „Dyrektywa VAT”), państwa członkowskie zwalniają z opodatkowania zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie.

Analizując przedstawione powyżej regulacje dotyczące zwolnień zauważyć należy, że użyte w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT pojęcie „usługi zarządzania funduszami” odpowiada określeniom wskazanym w art. 135 (1) (g) Dyrektywy VAT - „zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie”.

Dyrektywa VAT nie definiuje jednocześnie pojęcia „zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi”. W powyższym zakresie zasadnym jest zatem odniesienie się do treści Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (Dz. Urz. UE. L. Nr 302, s. 32).

W myśl art. 6 ust. 2 Dyrektywy 2009/65/WE, działalność związana z zarządzaniem przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) obejmuje obowiązki, o których mowa w załączniku II. Zgodnie z treścią wskazanego załącznika II, funkcje wchodzące w skład zbiorowego zarządzania portfelem to funkcje obejmujące:

1.zarządzanie inwestycjami;

2.administrację:

a)obsługa prawna i obsługa rachunkowo-księgowa w zakresie zarządzania funduszem;

b)zapytania klientów;

c)wycena i wyznaczanie ceny (w tym zwroty podatkowe);

d)monitorowanie przestrzegania uregulowań;

e)prowadzenie rejestru posiadaczy jednostek uczestnictwa;

f)wypłata zysków;

g)emisja i umarzanie jednostek uczestnictwa;

h)rozliczanie umów (w tym wysyłanie potwierdzeń);

i)prowadzenie ksiąg,

3.wprowadzanie do obrotu.

W procesie interpretacji pojęcia zarządzania w sposób zgodny z celami Dyrektywy VAT uwzględnić należy także orzecznictwo TSUE. Poniżej Wnioskodawca przytacza orzeczenia o szczególnej wadze w tym zakresie.

W orzeczeniu z 21 października 2004 r. w sprawie C-8/03 (Banque Bruxelles Lambert S.A. (BBL) v. Państwo Belgijskie), definiującym pojęcie zarządzania, Rzecznik Generalny wskazał: „Otóż cel ten wymaga takiego zakreślenia zwolnienia, aby nie naruszało ono zasady powszechności podatku, bez czynienia go jednak bezprzedmiotowym. Z tego punktu widzenia dopuszczalne jest objęcie zwolnieniem wszystkich transakcji bezpośrednio związanych z systemem zarządzania funduszami powierniczymi. Tym samym nie można ograniczać zwolnienia tylko do podejmowania decyzji. Niemniej jednak nie można rozciągać go na wszystkie usługi świadczone na rzecz przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania, które znajdują się w takiej sytuacji, jak fundusze powiernicze. Zdaniem pełnomocnika, transakcje, które obejmują zwolnienie, winny ograniczać się do tych, które są ściśle związane z prowadzeniem funduszu, to znaczy do określania polityki inwestycyjnej, kupna i sprzedaży aktywów. O ile zwolnione transakcje nie ograniczają się do podejmowania decyzji, o tyle jednak muszą one bezpośrednio dotyczyć transakcji handlowych papierami wartościowymi. Aby móc zastosować zwolnienie, należy ustalić, że dane świadczenia są nierozerwalnie związane z transakcjami bezpośrednio zwolnionymi przez szósta dyrektywę. Z kolei świadczenia, które można łatwo oddzielić od zarządzania funduszem w ścisłym tego słowa znaczeniu, należy uznać za podlegające podatkowi”.

Doprecyzowania powyższej definicji TSUE dokonał w orzeczeniu z 4 maja 2006 r. w sprawie C-169/04 (Abbey National pic Inscape lnvestment Fund v. Commissioners of Customs & Excise), w którym wskazał, że pojęcie „zarządzania” stanowi autonomiczne pojęcie prawa wspólnotowego, które nie może być zmienione przez państwa członkowskie.

Jednocześnie, zgodnie z orzecznictwem TSUE, pojęcie „zarządzania” może obejmować różne odrębne usługi np. usługi w zakresie administracyjnego zarządzania i prowadzenia rachunkowości funduszy (wyrok C-169/04), czy też usługi doradztwa inwestycyjnego (wyrok C-275/11), które będą korzystały ze zwolnienia, nawet jeżeli będą świadczone przez zarządzających będących osobami trzecimi. Konieczne jest jednakże, aby usługi te spełniały szczególne i istotne funkcje zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi.

Na uwagę zasługuje także wyrok z 7 marca 2013 r. w sprawie C-275/11 (GfBk Gesellschaft fur Borsenkommunikation mbH). Jak bowiem zauważył Rzecznik Generalny w opinii wydanej do przedmiotowej sprawy, celem oceny zasadności zastosowania zwolnienia należy zbadać, czy doradztwo inwestycyjne w zakresie inwestowania w zbywalne papiery wartościowe świadczone przez osobę trzecią jest nierozerwalnie związane z działalnością właściwą dla danego funduszu inwestycyjnego, tak że jego skutkiem jest spełnianie szczególnych i istotnych funkcji zarządzania specjalnym funduszem inwestycyjnym.

Ponadto, Wnioskodawca pragnie również zwrócić uwagę na postanowienia Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010. Zgodnie z tą Dyrektywa, minimalny zakres funkcji zarządzania to: (i) zarządzanie portfelem inwestycyjnym oraz (ii) zarządzanie ryzykiem.

Zdaniem Wnioskodawcy, ze względu na wnioski płynące z powołanych powyżej przepisów prawa oraz orzecznictwa TSUE należy stwierdzić, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie mieszczą się w zakresie czynności wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT.

Niezależnie od kwalifikacji usług świadczonych przez Wnioskodawcę nie powinny być one traktowane jako zwolnione z opodatkowania VAT, a tym samym ograniczać prawa Wnioskodawcy do odliczenia VAT od nabywanych usług lub towarów, w szczególności zaś ani Fundusz, ani Zarządzający Funduszem nie stanowią alternatywnego funduszu inwestycyjnego (dalej: „AFI”) w rozumieniu polskich przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarzadzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi.

Dodatkowo podkreślić należy, że zakres wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności nie obejmuje zarządzania portfelami inwestycyjnymi ani zarządzania ryzykiem, a więc elementów kluczowych do zdefiniowania czynności zarządzania.

Jak wynika z treści Umowy, Usługi Doradcze, świadczone na rzecz Zarządzających Funduszem, mają charakter informacyjny, konsultacyjny bądź pomocniczy. Polegają one na dostarczaniu Zarządzającemu Funduszem specjalistycznej wiedzy oraz określonych informacji. Powyższe następuje, zasadniczo, w formie opinii, ekspertyz czy profesjonalnych analiz.

Co jednocześnie istotne, Usługi Doradcze posiadają, w istocie, ogólny charakter. Nie stanowią one usługi w pełni zindywidualizowanej, użytecznej jedynie na potrzeby specyficznej działalności zarządzania funduszem inwestycyjnym. Nabywane przez Zarządzających Funduszem Usługi Doradcze mogłyby okazać się przydatne również dla innych podmiotów. W szczególności, takie samo - pod względem rodzajowym - świadczenie mogą potencjalnie nabywać, przykładowo, prywatni inwestorzy bądź gracze giełdowi.

W efekcie, w ocenie Wnioskodawcy, przedmiotowe Usługi Doradcze nie spełniają podstawowego kryterium wynikającego z przywołanego powyżej orzecznictwa TSUE i pozwalającego na zastosowanie zwolnienia z VAT, a mianowicie kryterium, by usługi te były specyficzne i istotne dla zarządzania funduszem.

Ponadto, zgodnie z Umową, Wnioskodawca nie posiada żadnej mocy decyzyjnej, jeżeli chodzi o podejmowanie ostatecznych decyzji inwestycyjnych oraz nie ma również możliwości wpływania na swojego kontrahenta w zakresie wykonywanego przez niego zarządzania Funduszem. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy mają zatem czysto doradczy charakter, co oznacza, że efekty tych usług (np. w postaci określonych porad, analiz, raportów) mogą, lecz nie muszą zostać uwzględnione przez Zarządzających Funduszem w toku prowadzonych przez nich działalności (tj. zarządzania Funduszem). Podmiotem posiadającym moc decyzyjną w analizowanym zakresie pozostają wyłącznie Zarządzający Funduszem.

Dodatkowo Wnioskodawca nie ponosi odpowiedzialności za straty Zarządzających Funduszem, wynikłe w skutek świadczenia Usług Doradczych, wskazanych w treści Umowy.

Konsekwentnie, w ocenie Wnioskodawcy, przedmiotowe usługi, które świadczy on na rzecz Zarządzających Funduszem, nie mogą być traktowane jako usługi zarządzania funduszem inwestycyjnym. Wobec niespełnienia przesłanek koniecznych dla potraktowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług jako usług zarządzania, świadczenia te winny zostać zakwalifikowane - pod względem rodzajowym - w inny sposób. Zdaniem Wnioskodawcy, najwłaściwsze i najbardziej adekwatne z punktu widzenia treści wykonywanych przez niego na rzecz Zarządzających Funduszem świadczeń, jest traktowanie ich jako usług doradczych.

W tym miejscu, Wnioskodawca wskazuje, że ustawa o VAT nie zawiera definicji bądź wskazówek interpretacyjnych odnośnie do prawidłowego sposobu rozumienia pojęcia „usług doradczych”. Treść, jaką można jednakże nadać temu pojęciu, przedstawił Minister Finansów w interpretacji ogólnej z 9 kwietnia 2015 r., znak: PT3.8101.2.2015.AEW.16. Zgodnie z tym dokumentem termin „doradztwo” obejmować może szereg usług doradczych, np. podatkowych, gospodarczych, czy finansowych. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć tego, „kto udziela porad”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, oznacza „udzielać porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Na podobny kierunek wskazuje również potoczne rozumienie tego terminu, zgodnie z którym „doradztwo” to udzielanie porad, opinii i wyjaśnień. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych opinii, porad, np. ekonomicznych, czy finansowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zakres świadczonych przez niego Usług Doradczych mieści się w definicji sformułowanej przez Ministra Finansów, o której mowa wyżej.

W konsekwencji, ze względu na fakt, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Zarządzających Funduszem mają charakter usług doradczych, nie będą one podlegać zwolnieniu z opodatkowania VAT. Żaden bowiem z przepisów, odnoszących się do zwolnień z opodatkowania, zawartych w ustawie o VAT, nie obejmuje swoim zakresem usług o takim zakresie i specyfice jak Usługi Doradcze. Jak już wywodzono we wcześniejszej części niniejszego wniosku, Usługi Doradcze nie mogą skorzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12. Również literalne brzmienie przepisu art. 43 ust. 15 pkt 2 ustawy o VAT, odnoszące się do usług doradczych, nie pozostawia wątpliwości, że świadczone przez Wnioskodawcę Usługi Doradcze nie mogą zostać zwolnione z opodatkowania VAT.

Biorąc pod uwagę przywoływane wyżej regulacje dotyczące VAT, jak i zasadę ścisłej wykładni przepisów wprowadzających zwolnienia z opodatkowania, należy stwierdzić, że gdyby miejscem świadczenia Usług Doradczych była Polska, Usługi Doradcze świadczone przez Wnioskodawcę powinny podlegać opodatkowaniu stawką podstawową VAT (23%).

Stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie znajduje potwierdzenie w wypowiedziach organów podatkowych. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 27 września 2021 r., znak: 0112-KDIL1-2.4012.297.2021.2.PG, Organ wskazał, że „usługi świadczone przez Wnioskodawcę mają i będą miały w przyszłości na celu dostarczanie informacji m.in. w formie ekspertyz czy analiz. Jednocześnie usługi te mają i będą miały w przyszłości charakter pomocniczy, konsultacyjny i będą posiadały w przyszłości analityczny charakter.

W konsekwencji, Wnioskodawcy przysługuje / będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług w związku z ich świadczeniem, pod warunkiem, że Wnioskodawca będzie dysponował dokumentami potwierdzającymi związek odliczonego podatku z wykonywanymi czynnościami oraz jeżeli zaistnieją przesłanki negatywne wskazane w art. 88 ustawy.

Tym samym uprawniona i uzasadniona jest ocena Wnioskodawcy, że Usługi Doradcze stanowią w Polsce czynności opodatkowane VAT stawką 23%.

2)Związek nabywanych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi

Aby ustalić, czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, należy zbadać również, czy istnieje związek między nabywanymi przez niego usługami i towarami oraz świadczonymi Usługami Doradczymi.

Jak wskazywano już wyżej, wedle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje z zastrzeżeniem wynikającym z tej ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w zakresie w jakim towary i usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych. Prawo do odliczenia w rozumieniu art. 86 ust. 1 ustawy o VAT związane jest zatem z istnieniem związku dokonywanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Jednocześnie, jak przyjmuje się w orzecznictwie i doktrynie prawa podatkowego, związek zakupów z opodatkowaną działalnością gospodarczą podatnika, upoważniający do odliczenia VAT naliczonego występuje, gdy w chwili dokonywania tych zakupów można w sposób racjonalny oczekiwać, że zakupy wpłyną na powstanie obrotu u podatnika.

Jak już wskazano powyżej, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym, jak przyjmuje się w orzecznictwie i doktrynie, związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

Związek bezpośredni dokonywanych zakupów z działalnością podatnika występuje, gdy nabywane towary / usługi służą np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary / usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem sprzedaży. Taka więc dana czynność bezpośrednio wiąże się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa - mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym VAT.

Powyższe - w odniesieniu do faktu, że już pośredni związek zakupów z działalnością opodatkowaną uprawnia podatnika do odliczenia podatku naliczonego - potwierdza przykładowo wyrok TSUE z 8 lutego 2007 r., C-435/05, lnvestrand BV v. Staatssecretaris van Financien, w którym stwierdzono, że „prawo do odliczenia zostaje zatem również przyznane podatnikowi nawet w przypadku braku bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku a jedną lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia, gdy koszty omawianych usług stanowią część jego kosztów ogólnych i jako takie stanowią element cenotwórczy dla dostarczanych towarów lub świadczonych usług. Koszty te w rzeczywistości zachowują bezpośredni i ścisły związek z całą działalnością gospodarczą podatnika”.

W ocenie Wnioskodawcy, nabywane przez niego towary i usługi, powodujące powstanie Wydatków, mają związek ze świadczeniem Usług Doradczych na rzecz Zarządzających Funduszem. Wnioskodawca będzie więc uprawniony do pełnego odliczenia podatku naliczonego, z uwzględnieniem ograniczeń i wyłączeń wskazanych odpowiednio w art. 86a i art. 88 ustawy o VAT, związanego z ponoszeniem Wydatków.

Wnioskodawca wskazuje, że wszystkie jego zakupy, o których mowa w niniejszym wniosku, tj. ponoszone Wydatki, wykazują związek przyczynowo-skutkowy z powstaniem obrotu. W przypadku, w szczególności, nabywanych przez Wnioskodawcę usług specjalistycznych, nabywanych od podmiotów zewnętrznych (obejmujących m.in. usługi konsultingowe, doradcze, prawne i inne) jest to związek bezpośredni. Takie świadczenia bowiem wykorzystywane są przez Wnioskodawcę celem świadczenia Usług Doradczych. W przypadku np. czynszu najmu, usług księgowych, telekomunikacyjnych, czy wydatków na sprzęt komputerowy, telekomunikacyjny i wyposażenie biura, związek z działalnością opodatkowaną Wnioskodawcy należy uznać za pośredni - zakupy te wpływają bowiem na całokształt działalności przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, warunkując w istocie możliwość podejmowania i prowadzenia przez niego działalności gospodarczej, tworząc pewne podstawy techniczne (np. lokalowe) dla tej działalności.

W efekcie, wszystkie przedmiotowe Wydatki są konieczne dla świadczenia przez Wnioskodawcę Usług Doradczych na rzecz Zarządzających Funduszem. Wykazują one z Usługami Doradczymi związek przyczynowo-skutkowy.

W konsekwencji, uznać należy, że wszystkie dokonywane przez Wnioskodawcę zakupy, o których mowa w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym niniejszego wniosku, wykazują związek z działalnością opodatkowaną Wnioskodawcy i jest on uprawniony do odliczenia VAT naliczonego.

Ad. 4

Jak wskazano powyżej, dla odliczenia VAT wynikającego z ponoszonych Wydatków, Wnioskodawca powinien być również w posiadaniu dokumentów, potwierdzających związek odliczonego podatku ze świadczonymi poza terytorium kraju usługami. Zgodnie z poglądami doktryny, omawiana przesłanka jest spełniona, gdy podatnik jest w stanie udokumentować w jakikolwiek sposób związek dokonanego zakupu ze sprzedażą opodatkowaną poza terytorium kraju (tak np. „Podatek od towarów i usług. Komentarz” Jerzy Martini, Przemysław Skorupa, Marek Wojda).

W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje, że w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym warunek posiadania odpowiednich dokumentów będzie spełniony. Wnioskodawca będzie gromadzić oraz archiwizować dokumenty potwierdzające dokonanie zakupów na potrzeby świadczenia Usług Doradczych zgodnie z regulacjami prawa podatkowego i przepisów o rachunkowości. Ponadto konieczność gromadzenia stosownej dokumentacji wynika w istocie z zawartej przez strony Umowy. Zgodnie z nią, między innymi, Zarządzający Funduszem zobowiązany jest dokonać zapłaty (zwrotu wydatków) za wszelkie koszty poniesione przez Wnioskodawcę w związku ze świadczonymi Usługami Doradczymi.

Powyższe oznacza, że Wnioskodawca będzie zobowiązany posiadać dokumenty potwierdzające poniesione w związku z realizacją Usług Doradczych wydatki. Dokumentami tymi będą, w szczególności, faktury wystawione na Wnioskodawcę, dokumentujące poniesione Wydatki, a także np. korespondencja z kontrahentami bądź utrwalone na piśmie rezultaty usług doradczych nabytych od podmiotów zewnętrznych.

W efekcie, posiadana przez Wnioskodawcę dokumentacja potwierdzać będzie związek dokonywanych zakupów ze świadczonymi poza terytorium kraju Usługami Doradczymi. Zatem, ostatnia, czwarta przesłanka prawa do odliczenia zostanie spełniona.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny i zdarzenie przyszłe oraz argumentację przytoczoną powyżej, należy uznać, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących ponoszenie Wydatków, tj. nabycie towarów i usług związanych ze świadczeniem przez Wnioskodawcę Usług Doradczych na rzecz Zarządzających Funduszem prowadzących działalność na terytorium Luksemburga.

Dodatkowo, Wnioskodawca wskazuje, że przedstawione powyżej stanowisko znajduje potwierdzenie w wypowiedziach organów podatkowych. Przykładowo, w indywidulanej interpretacji podatkowej, wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 22 maja 2018 r. - w stanie faktycznym wykazującym istotne podobieństwo do okoliczności będących przedmiotem niniejszego wniosku - o znaku: 0111-KDIB3-3.4012.82.2018.1.PK, Organ stwierdził, że: „Skoro czynności wykonywane przez Wnioskodawcę (m.in. doradztwo w identyfikowaniu potencjalnych możliwości inwestycyjnych, udzielanie porad w zakresie zarządzania inwestycjami nie obejmują zarządzania portfelem inwestycyjnym lub zarządzania ryzykiem, nie mogą być uznane za usługi zarządzania alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi w świetle ww. uregulowań prawnych. Ze względu zaś na fakt, że wymienione czynności Wnioskodawcy mają charakter usług doradczych, jako wymienione w treści przepisu art. 43 ust. 15 pkt 2 ustawy o VAT, podlegają wyłączeniu ze zwolnienia i są opodatkowane stawką 23% VAT”.

Skoro zatem usługi doradcze świadczone w kraju podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych to w konsekwencji należy stwierdzić, że wydatki ponoszone ze świadczeniem tych usług mają związek z czynnościami opodatkowanymi, a VAT naliczony, związany z tymi wydatkami, podlega odliczeniu.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawcy przysługuje, z uwzględnieniem ograniczeń i wyłączeń wskazanych odpowiednio w art. 86a i art. 88 ustawy o VAT, prawo do odliczenia podatku od nabyć związanych ze świadczonymi przez niego Usługami Doradczymi, albowiem są spełnione zarówno przesłanki materialne (nabycia są związane z działalnością opodatkowaną) jak i formalne (Spółka posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z usługami doradczymi).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.eksport towarów;

3.import towarów na terytorium kraju;

4.wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o terytorium kraju – należy przez to rozumieć terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Kwestia określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług została uregulowana w Rozdziale 3 Dział V ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 28a ustawy:

Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1.ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a.podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b.osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2.podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Wskazany art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:

Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jak stanowi ust. 2 art. 28b ustawy:

W przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z niniejszych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Z treści wniosku wynika, że na podstawie zawartej Umowy Państwa Spółka świadczy i będzie świadczyć w przyszłości usługi doradcze związane z inwestowaniem i zbywaniem inwestycji przez Fundusz na rzecz Zarządzających Funduszem, spółek kapitałowych z siedzibami w Luksemburgu, nie posiadającymi na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Zarządzający Funduszem są podatnikami, o których mowa w art. 28a ustawy. Jednocześnie do Usług Doradczych nie znajdują zastosowania szczególne zasady ustalanie miejsca świadczenia usług, o których mowa w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy. Zatem skoro nieposiadający na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej Zarządzający Funduszem posiadają siedziby działalności w Luksemburgu, miejscem świadczenia, a tym samym opodatkowania Usług Doradczych, na podstawie art. 28 ust. 1 ustawy, jest / będzie terytorium Luksemburga.

Państwa wątpliwości sformułowane we wniosku dotyczą kwestii czy Państwa Spółce przysługuje pełne prawo, z uwzględnieniem ograniczeń i wyłączeń wskazanych odpowiednio w art. 86a i art. 88 ustawy o VAT, do odliczenia VAT naliczonego od ponoszonych Wydatków, związanych ze świadczeniem Usług Doradczych przez Państwa Spółkę na rzecz Zarządzających Funduszem.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości należy wskazać, że na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jednocześnie stosownie do art. 86 ust. 2 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi:

1) suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi;

2) w przypadku importu towarów - kwota podatku:

a) wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego,

b) należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a,

c) wynikająca z deklaracji importowej, w przypadku, o którym mowa w art. 33b,

d) wynikająca z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2-3 i art. 34;

3) zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6;

4) kwota podatku należnego z tytułu:

a) świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b) dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c) wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9,

d) wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11.

Co istotne w myśl art. 86a ust. 1 ustawy:

W przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1) wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2) należnego z tytułu:

a) świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b) dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c) wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3) należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

4) wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2-3 oraz art. 34.

Przy czym w myśl art. 86a ust. 3 ustawy:

Przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1)w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a)wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b)konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2)do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Z treści art. 86 ustawy, wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów będących przedmiotem dostawy, czy też niezbędne do świadczenia usług; bezpośrednio więc wiążą się z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania firmy; mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością gospodarczą, istnieć musi związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu.

Co więcej, zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy:

Podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Uprawnienie wynikające z powyższego przepisu odnosi się do podatników prowadzących działalność gospodarczą na terytorium kraju, którzy dokonują dostaw towarów bądź świadczenia usług opodatkowanych poza terytorium kraju, a zakupy, jakich dokonują, są związane właśnie z tymi czynnościami. Warunkiem do odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami dokonywanymi poza terytorium kraju jest to, aby – hipotetycznie – w przypadku wykonywania tych samych czynności w kraju podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Powołany przepis wymaga ponadto, aby podatnik posiadał dokumenty, z których wynikać będzie związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju. Powinny to być przede wszystkim dokumenty potwierdzające dokonanie określonych czynności poza terytorium kraju, które będą jednocześnie opisywać te czynności.

Podkreślić również należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy, zgodnie z którym:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Ponadto zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zatem w sytuacji, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w tej fakturze.

Natomiast zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze – w części dotyczącej tych czynności.

Zatem w sytuacji, gdy zostały wystawione faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których na fakturze nie wykazuje się kwoty podatku, podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w tej fakturze w części dotyczącej tych czynności.

Państwa Spółka jest spółką prawa polskiego, zarejestrowaną w Polsce jako podatnik VAT czynny i podatnik VAT-UE. Wydatki, których dotyczy pytanie są/będą związane ze świadczeniem Usług Doradczych na rzecz Zarządzających Funduszem tzn. służą one świadczeniu Usług Doradczych na rzecz Zarządzających Funduszem. Państwa Spółka dysponuje oraz będzie dysponować w przyszłości stosownymi fakturami, wystawionymi na Spółkę, dokumentującymi poniesione Wydatki. Transakcje, których efektem jest/będzie ponoszenie Wydatków mogą być zawierane zarówno z polskimi podatnikami VAT (stanowią zatem odpłatne dostawy towarów/odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, opodatkowane zgodnie z postanowieniami polskiej ustawy o VAT), jak i podatnikami/podmiotami posiadającymi siedziby poza terytorium Polski - w państwach należących do Unii Europejskiej, jak i innych (tzn. mogą one stanowić dla Państwa Spółki wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów bądź być przez nią rozpoznawane dla potrzeb VAT, w szczególności, jako import usług). Przy tym wskazaliście Państwo, że wśród Wydatków można wymienić wydatki administracyjno-biurowe (czynsz, materiały biurowe, koszty eksploatacji biura, itp.), zakup środków trwałych oraz wyposażenia w tym być może zakup lub leasing samochodu, wydatki na obsługę księgową, wydatki związane z podróżami służbowymi pracowników i współpracowników Spółki (w tym przeloty lotnicze; przejazdy pociągami; wynajem samochodów; przejazdy busami, metrem, autobusami, taksówkami i innymi przewozami; usługi transferu z i na lotnisko; noclegi w hotelach, hostelach bądź apartamentach do wynajęcia; diet), wydatki na usługi konsultingowe, doradcze, prawne, podatkowe pozyskiwane na potrzeby świadczenia Usług Doradczych oraz ewentualne wydatki na usługi podwykonawców (np. kancelarii prawnych) nierozerwalnie związane ze świadczonymi Usługami Doradczymi.

Zatem mając na uwadze, że Usługi Doradcze w związku ze świadczeniem, których Państwa Spółka ponosi Wydatki są/będą opodatkowane na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy poza terytorium Polski należy ocenić czy – hipotetycznie – w przypadku wykonywania Usług Doradczych w kraju Państwa Spółce przysługiwałoby prawo do odliczenia podatku naliczonego. Innymi słowy należy ocenić czy gdyby Usługi Doradcze podlegały opodatkowaniu na terytorium Polski nie korzystałby ze zwolnienia od opodatkowania.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

I tak, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) i b) ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi zarządzania:

a)funduszami inwestycyjnymi, alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych - w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi,

b)portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych i alternatywnych funduszy inwestycyjnych, o których mowa w lit. a, lub ich częścią,

Na podstawie art. 43 ust. 15 ustawy:

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41, nie mają zastosowania do:

1) czynności ściągania długów, w tym factoringu;

2) usług doradztwa;

3) usług w zakresie leasingu.

Stosowanie zwolnień od podatku lub stawek preferencyjnych ma charakter wyjątkowy i nie podlega wykładni rozszerzającej. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji jedynie, gdy charakter czynności świadczonych przez niego w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług lub stawki obniżonej.

Jednocześnie zwrócić należy uwagę na obowiązujący od 1 stycznia 2022 r. przepis art. 43 ust. 22 ustawy, zgodnie z którym:

Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku usług, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 38–41, świadczonych na rzecz podatników, i wybrać ich opodatkowanie, pod warunkiem że:

1)jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny;

2)złoży naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne zawiadomienie o wyborze opodatkowania tych usług przed początkiem okresu rozliczeniowego, od którego rezygnuje ze zwolnienia.

Stosownie zaś do ust. 23 ww. przepisu, również obowiązującego od 1 stycznia 2022 r.:

Podatnik, o którym mowa w ust. 22, może, nie wcześniej niż po upływie 2 lat, licząc od początku okresu rozliczeniowego, od którego wybrał opodatkowanie usług, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 38–41, ponownie skorzystać ze zwolnienia od podatku tych usług, pod warunkiem złożenia naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego zawiadomienia o rezygnacji z opodatkowania, przed początkiem okresu rozliczeniowego, od którego ponownie będzie korzystał ze zwolnienia.

Powyższe zmiany przepisów umożliwiają wybór opodatkowania określonych usług, które dotychczas obligatoryjnie korzystały ze zwolnienia od podatku – w tym m.in. właśnie usług zarządzania funduszami inwestycyjnymi, przy czym możliwość wyboru opcji opodatkowania dotyczy wyłącznie usług świadczonych na rzecz innych podatników, przy zachowaniu warunków określonych w art. 43 ust. 22 i 23 ustawy.

Należy wskazać, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) i b) ustawy, uzależnione jest od łącznego spełnienia dwóch warunków:

‒przedmiotowego – świadczone usługi powinny być kwalifikowane jako usługi zarządzania oraz

‒podmiotowego – ww. usługi zarządzania powinny być świadczone w odniesieniu m.in. do funduszy inwestycyjnych, alternatywnych funduszy inwestycyjnych i zbiorczych portfeli papierów wartościowych – w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, a także portfeli inwestycyjnych funduszy inwestycyjnych i alternatywnych funduszy inwestycyjnych, o których mowa wyżej lub ich części.

Przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia usług zarządzania. Jednakże przepis art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy stanowi implementację do krajowego porządku prawnego przepisu art. 135 ust. 1 lit. g Dyrektywy 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006 r. Nr 347/1, ze zm.), zgodnie z którym:

Zwolnieniu od podatku VAT podlega zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie.

W kontekście ww. przepisu art. 135 ust. 1 lit. g) Dyrektywy 2006/112/WE, TSUE wielokrotnie wskazywał, że jego wykładnia powinna być dokonywana z uwzględnieniem kontekstu, w jaki się wpisuje, celów oraz układu tej dyrektywy oraz z uwzględnieniem zwłaszcza ratio legis zwolnienia, które przewiduje. TSUE przypominał ponadto, że zwolnienia od podatku stanowią wyjątki od ogólnej zasady, zgodnie z którą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wszystkie usługi świadczone odpłatnie przez podatnika, wobec czego należy dokonywać ich ścisłej wykładni. Ponadto zauważono, że zwolnienia przewidziane w art. 13 Szóstej Dyrektywy stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a zatem powinny zostać zdefiniowane z punktu widzenia prawa wspólnotowego, co ma na celu uniknięcie rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w poszczególnych państwach członkowskich.

Z ugruntowanego orzecznictwa TSUE (m.in. w sprawach C-169/04, C-275/11, C-595/13) wynika, że celem zwolnienia z opodatkowania transakcji związanych z zarządzaniem funduszami powierniczymi, przewidzianego w art. 13 część B lit. d) pkt 6 Szóstej Dyrektywy (obecnie art. 135 ust. 1 lit. g) Dyrektywy 2006/112/WE), jest w szczególności ułatwienie małym inwestorom inwestowania w papiery wartościowe za pomocą przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania. Celem pkt 6 tego przepisu jest zapewnienie neutralności podatkowej wspólnego systemu podatku VAT w kwestii wyboru między inwestowaniem bezpośrednim w papiery wartościowe, a inwestowaniem za pośrednictwem przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania. Z powyższego wynika, że transakcje, których dotyczy to zwolnienie, są typowe dla działalności, jaką wykonują przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania. Zatem art. 13 część B lit. d) pkt 6 Szóstej Dyrektywy poza czynnościami polegającymi na zarządzaniu zbiorowym portfelem obejmuje czynności, które polegają na zarządzaniu samymi przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania w papiery wartościowe, takie jak te zamieszczone w załączniku II do zmienionej Dyrektywy Rady 85/611/EWG z 20 grudnia 1985 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (85/611/EWG) w rubryce „Administracja”, które są czynnościami właściwymi przedsiębiorstwom zbiorowego inwestowania. Dyrektywa 85/611/EWG została zastąpiona dyrektywą 2009/65/WE z 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS).

Zgodnie z art. 6 ust. 2 Dyrektywy 2009/65/WE:

Działalność związana z zarządzaniem przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) obejmuje obowiązki, o których mowa w załączniku II.

Załącznik II do tej dyrektywy określa funkcje wchodzące w skład zbiorowego zarządzania portfelem. Są to odpowiednio:

‒ zarządzanie inwestycjami,

‒ administracja:

a)obsługa prawna i obsługa rachunkowo-księgowa w zakresie zarządzania funduszem;

b)zapytania klientów;

c)wycena i wyznaczanie ceny (w tym zwroty podatkowe);

d)monitorowanie przestrzegania uregulowań;

e)prowadzenie rejestru posiadaczy jednostek uczestnictwa;

f)wypłata zysków;

g)emisja i umarzanie jednostek uczestnictwa;

h)rozliczanie umów (w tym wysyłanie potwierdzeń);

i)prowadzenie ksiąg,

‒ wprowadzanie do obrotu.

Wskazana wyżej definicja zarządzania ma zastosowanie również w odniesieniu do specjalnych funduszy inwestycyjnych innych niż objęte dyrektywą UCITS. W pkt 38 wyroku w sprawie C-595/13 TSUE stwierdził, że spółki takie jak będące przedmiotem postępowania głównego, które zostały utworzone przez wielu inwestorów wyłącznie w celu zainwestowania zgromadzonego majątku w nieruchomości, nie mogą zostać uznane za przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania w rozumieniu dyrektywy UCITS. W takich okolicznościach faktycznych, tj. w odniesieniu do funduszy innych niż objętych dyrektywą UCITS, TSUE przytoczył definicję zarządzania funduszami, którą podał w wyroku C-169/04, a więc nawiązującą do dyrektywy UCITS. W ww. wyroku w sprawie C-595/13 TSUE wskazał, że poza czynnościami polegającymi na zarządzaniu portfelem do szczególnych funkcji przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania należą funkcje administrowania samymi przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania, takie jak te wymienione w załączniku II do dyrektywy UCITS w rubryce „Administracja”. Zdaniem TSUE, nie tylko zarządzanie inwestycjami, wiążące się z wyborem i zbywaniem aktywów będących przedmiotem takiego zarządzania, lecz również usługi administracyjne i rachunkowe, takie jak obliczanie kwoty dochodów i ceny jednostek uczestnictwa lub udziałów funduszu, wycena aktywów, rachunkowość, przygotowywanie deklaracji w celu podziału dochodów, dostarczanie informacji i dokumentacji na temat rachunków okresowych i deklaracji podatkowych, statystyk i podatku VAT, a także opracowywanie prognoz przychodów wchodzą w zakres pojęcia „zarządzania” specjalnym funduszem inwestycyjnym w rozumieniu art. 13 część B lit. d) pkt 6 Szóstej Dyrektywy.

Pod pojęciem przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi należy rozumieć przepisy ustawy z 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 1523 ze zm.) – dalej jako u.f.i., a także akty wykonawcze wydane na podstawie przepisów tej ustawy.

Zgodnie z art. 1 u.f.i.:

Ustawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasady prowadzenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności przez fundusze zagraniczne i spółki zarządzające.

W myśl art. 38 ust. 1 u.f.i.:

Towarzystwem funduszy inwestycyjnych może być wyłącznie spółka akcyjna z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która uzyskała zezwolenie Komisji na wykonywanie działalności określonej w art. 45 ust. 1 (zezwolenie na wykonywanie działalności przez towarzystwo).

Jak stanowi art. 39 ust. 1 u.f.i.:

Siedziba zarządu towarzystwa powinna znajdować się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Natomiast art. 5 u.f.i. stanowi, że:

Siedzibą i adresem funduszu inwestycyjnego jest siedziba i adres towarzystwa będącego jego organem.

Z kolei zgodnie z art. 2 pkt 9 u.f.i.:

Przez „fundusz zagraniczny” rozumie się fundusz inwestycyjny otwarty lub spółkę inwestycyjną, które uzyskały zezwolenie właściwego organu w państwie członkowskim na prowadzenie działalności zgodnie z prawem wspólnotowym regulującym zasady zbiorowego inwestowania w papiery wartościowe.

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 7 u.f.i.:

Pod pojęciem „państwa członkowskiego” należy rozumieć państwo inne niż Rzeczpospolita Polska, które jest członkiem Unii Europejskiej.

U.f.i. wyraźnie rozróżnia zatem pojęcie „funduszu inwestycyjnego” oraz „funduszu zagranicznego”.

Zgodnie z art. 2 pkt 10a u.f.i.:

Ilekroć w ustawie jest mowa o alternatywnym funduszu inwestycyjnym – rozumie się przez to instytucję wspólnego inwestowania, której przedmiotem działalności, w tym w ramach wydzielonego subfunduszu, jest zbieranie aktywów od wielu inwestorów w celu ich lokowania w interesie tych inwestorów zgodnie z określoną polityką inwestycyjną, niebędącą funduszem działającym zgodnie z prawem wspólnotowym regulującym zasady zbiorowego inwestowania w papiery wartościowe.

Zagraniczne alternatywne fundusze inwestycyjne zostały zdefiniowane w u.f.i. pod pojęciem „unijnego AFI”. Zgodnie z art. 2 pkt 10b u.f.i.:

Przez unijny AFI należy rozumieć alternatywny fundusz inwestycyjny, który został zarejestrowany jako alternatywny fundusz inwestycyjny przez właściwy organ w państwie członkowskim lub uzyskał zezwolenie właściwego organu w państwie członkowskim na prowadzenie działalności jako alternatywny fundusz inwestycyjny, a w przypadku braku wymogu uzyskania zezwolenia lub rejestracji – prowadząc taką działalność, ma siedzibę na terytorium państwa członkowskiego.

Natomiast na potrzeby u.f.i. za alternatywny fundusz inwestycyjny uznaje się fundusze inwestycyjne typu „specjalistyczny fundusz inwestycyjny otwarty” oraz „fundusz inwestycyjny zamknięty” (art. 3 ust. 4 pkt 2 u.f.i.) oraz alternatywną spółkę inwestycyjną (art. 8a ust. 1 u.f.i.).

Mając powyższe na uwadze, fundusze zagraniczne oraz unijne AFI nie mieszczą się w zakresie pojęciowym „fundusze inwestycyjne, alternatywne fundusze inwestycyjne (…) w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi”, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) i b) ustawy.

Uwzględniając powyższe, ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) i b) ustawy mogą korzystać czynności zarządzania funduszami z siedzibą w Polsce. W konsekwencji, powyższe zwolnienie nie znajdzie zastosowania do funduszy mających siedzibę za granicą.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że świadczone przez Państwa Spółkę Usługi Doradcze objęte zakresem wniosku nie mieszczą się w zakresie objętym art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) ustawy. Z okoliczności sprawy bowiem wynika, że Państwa Spółka świadczy usługi na rzecz Zarządzających Funduszem, podmiotów z siedzibami w Luksemburgu, zatem w świetle ww. przepisów nie mieszczą się one w zakresie pojęciowym „fundusze inwestycyjne, alternatywne fundusze inwestycyjne (…) w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi”, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) i b) ustawy. Uwzględniając powyższego, ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) i b) ustawy mogą korzystać czynności zarządzania funduszami z siedzibą w Polsce. W konsekwencji powyższe zwolnienie nie znajdzie zastosowania do funduszy mających siedzibę zagranicą.

Zatem mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego należy wskazać, że w analizowanej sprawie, na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, co do zasady, Państwa Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od ponoszonych Wydatków, związanych ze świadczeniem Usług Doradczych na rzecz Zarządzających Funduszem. Niemniej jednak podnieść należy, że prawo to w odniesieniu do ewentualnego zakupu lub leasingu samochodu przysługuje z uwzględnieniem 86a ustawy. Co więcej Państwa Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje, gdy nie znajdują zastosowania wyłączenia, o których mowa w art. 88 w tym w art. 88 ust. 3a pkt 2 i 7 ustawy oraz Państwa Spółka posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z wykonywanymi poza terytorium kraju Usługami Doradczymi. Przy czym w stosunku do Wydatków stanowiących usługi noclegowe lub gastronomiczne odliczenie podatku naliczonego Państwa Spółce w ogóle nie przysługuje z uwagi na wyłączenie, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy.

Tym samym, Państwa stanowisko, że Spółce przysługuje pełne prawo, z uwzględnieniem ograniczeń i wyłączeń wskazanych odpowiednio w art. 86a i art. 88 ustawy o VAT, do odliczenia VAT naliczonego od ponoszonych Wydatków, związanych ze świadczeniem Usług Doradczych przez Wnioskodawcę na rzecz Zarządzających Funduszem, należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

‒stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

‒zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).