1. Spółdzielnia postępuje prawidłowo wystawiając fakturę korygującą, w przypadku zmiany całej strony transakcji. 2. Dopuszczalne jest wykazanie w pliku JPK_V7M za dany miesiąc – gdy faktura korygująca, wystawiana jest przed wysłaniem pliku JPK_V7M za miesiąc, w którym wykazywana jest faktura pierwotna – faktury pierwotnej z błędnymi danymi nabywcy oraz wystawionej faktury korygującej z właściwymi danymi nabywcy, w taki sposób aby nie dochodziło do korekty kwot. 3. Spółdzielnia nie postępuje prawidłowo wystawiając faktury korygujące (dotyczące rozliczenia mediów) na podmiot, który przestał istnieć i na tej podstawie dokonując obniżenia/podwyższenia kwoty podatku VAT należnego. Również wystawiając fakturę korygującą w przypadku stwierdzenia pomyłki w treści faktury (np. oczywista pomyłka w NIP), mimo iż podmiot którego faktura sprzedaży dotyczy w momencie wykrycia pomyłki zakończył już swój byt prawny – jest nieprawidłowe. 4. Wnioskodawca powinien naliczyć podatek VAT należny z tytułu faktycznie dokonanej czynności oraz ustalić kwoty do zapłaty przez byłego najemcę. Spółdzielnia nie ma obowiązku wystawienia faktury VAT z tytułu rozliczenia wody na podmiot, który w momencie dokonania rozliczenia zakończył swój byt prawny. Zainteresowany może udokumentować powyższe wystawiając wewnętrzny dokument sprzedaży.

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe w części dotyczącej skorygowania fakturą korygującą błędów w nazwie, adresie, NIP nabywcy (pytanie oznaczone we wniosku nr 1), wykazania faktury korygującej w pliku JPK_V7M (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) oraz udokumentowania rozliczenia wody, w sytuacji gdy dany nabywca już nie istnieje (pytanie oznaczone we wniosku nr 5) i nieprawidłowe w części dotyczącej wystawienia faktury korygującej na skutek rozliczenia mediów na podmiot, który przestał istnieć oraz obniżenia/podwyższenia w związku z tym kwoty podatku VAT należnego (pytanie oznaczone we wniosku nr 4) oraz wystawienia faktury korygującej treść faktury na podmiot, który zakończył swój byt prawny (pytanie oznaczone we wniosku nr 6).

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 stycznia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 5 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

- skorygowania fakturą korygującą błędów w nazwie, adresie, NIP nabywcy (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),

- sposobu skorygowania faktury z błędną nazwą, adresem, NIP nabywcy (pytanie oznaczone we wniosku nr 2),

- wykazania faktury korygującej w pliku JPK_V7M (pytanie oznaczone we wniosku nr 3),

- wystawienia faktury korygującej na skutek rozliczenia mediów na podmiot, który przestał istnieć oraz obniżenia/podwyższenia w związku z tym kwoty podatku VAT należnego (pytanie oznaczone we wniosku nr 4),

- udokumentowania rozliczenia wody, w sytuacji gdy dany nabywca już nie istnieje (pytanie oznaczone we wniosku nr 5),

- wystawienia faktury korygującej treść faktury na podmiot, który zakończył swój byt prawny (pytanie oznaczone we wniosku nr 6).

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – 6 kwietnia 2022 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(…) (zwana dalej Spółdzielnią) jest czynnym, podatnikiem podatku od towarów i usług.

Spółdzielnia w swych zasobach posiada lokale użytkowe, które wynajmuje różnym podmiotom na prowadzenie działalności gospodarczej. Wydzierżawia również posiadane grunty. W związku z zawartymi umowami najmu/dzierżawy wystawianych jest co miesiąc około 140 faktur.

Z treści zawartych umów wynika, iż w przypadku zmiany jakichkolwiek danych dotyczących najemcy/dzierżawcy, są oni zobowiązani do powiadomienia Spółdzielni o tym fakcie (w formie pisemnej) w terminie 7 dni od zaistnienia zmiany. Zmianie mogą ulec m.in. następujące dane:

1)nazwa nabywcy i/lub jego adres,

2)NIP nabywcy, nazwa i/lub adres.

Przykład A: dotychczasowy najemca (mąż) kończy prowadzenie działalności gospodarczej, a w jego miejsce działalność rozpoczyna żona.

Przykład B: ustaje byt prawny jednego podmiotu i tworzony jest nowy podmiot, w którym działalność prowadzą te same osoby w poszerzonym lub pomniejszonym składzie.

W obu przypadkach na wniosek stron Spółdzielnia zawiera nową umowę najmu/dzierżawy z utworzonym nowym podmiotem. Najem/dzierżawa jest kontynuowany w tym samym lokalu, rodzaj działalności też pozostaje bez zmian.

W przypadku, gdy najemca/dzierżawca niezwłocznie powiadomi Spółdzielnię o ww. zmianach wówczas faktura za najem/dzierżawę wystawiana jest na prawidłowe (zmienione) dane. W praktyce zdarza się jednak, iż najemca dopiero po otrzymaniu faktury za najem stwierdza, iż zawiera ona „stare” dane, bez uwzględnienia zmian. Występuje wtedy z żądaniem zmiany danych na fakturze. Mimo, iż faktura w takiej sytuacji wystawiona jest na błędne dane nabywcy (zarówno w stanie opisanym w pkt 1 jak i pkt 2) to jednak dotarła do rąk właściwego nabywcy usługi, gdyż zmienia się tylko nazwa i/lub adres nabywcy (pkt 1) lub zmienił się NIP nabywcy łącznie z nazwą i/lub adresem (pkt 2). Działalność nadal jest kontynuowana w tym samym lokalu, rodzaj prowadzonej działalności też pozostaje bez zmian.

Wątpliwość Spółdzielni dotyczy prawidłowości następującego postępowania:

Ad 1 i ad 2) Skorygowanie błędu polegającego na nieprawidłowym wskazaniu nabywcy zostało poprawione poprzez wystawienie faktury korygującej, zawierającej dane określone w art. 106j ust. 2 ustawy o podatku VAT, wskazującej jako przyczynę korekty błędne określenie danych nabywcy oraz prawidłową treść korygowanych pozycji (tj. prawidłowe dane nabywcy), która to faktura korygująca nie jest tzw. fakturą „do zera”. W opisywanym stanie faktycznym faktura została wystawiona przez upoważniony do tego podmiot z błędnie wskazanym nabywcą (w zakresie jego nazwy, adresu, NIP) została jednak doręczona właściwemu nabywcy towaru/usługi. Spółdzielnia koryguje wówczas błędnie wskazanego na fakturze nabywcę, a nie faktycznie dokonaną dostawę. Spółdzielnia nie wystawia faktury korygującej „do zera”, a jedynie fakturę korektę z właściwą nazwą kontrahenta/adresem/NIP. W tym przypadku faktura ze swej istoty dokumentuje transakcję, która zaistniała pomiędzy dostawcą a faktycznym odbiorcą, nastąpił jedynie w jej treści błąd w nazwie/oznaczeniu nabywcy.

Spółdzielnia powzięła wątpliwość, czy prawidłowe jest wystawienie faktury korygującej do faktury pierwotnej, która została wystawiona de facto na podmiot, który już nie istnieje (pkt 2 – zmienił się bowiem NIP). Czy prawidłowym postępowaniem w opisanej sytuacji powinno być wystawienie faktury korygującej treść faktury pierwotnej „do zera” i ponowne wystawienie faktury na nowe dane nabywcy.

Zdarzają się również sytuacje, gdy w trakcie roku nabywca usługi najmu likwiduje swoją działalność z różnych powodów. Podmiot (najemca) zaprzestaje prowadzenia działalności lub likwiduje spółkę z uwagi na śmierć jednego z wspólników.

Na przykład: A uległa likwidacji z uwagi na śmierć jednego z wspólników. Miało to miejsce w miesiącu wrześniu 2020 r. W związku z tym została rozwiązana umowa najmu. Z dniem 23 września 2020 r. powstała nowa spółka o nazwie B. Jeden ze wspólników zlikwidowanej spółki stał się wspólnikiem nowo utworzonej spółki. Z udostępnionej Spółdzielni umowy spółki nie wynika, aby nowo powstała spółka przejęła prawa i obwiązki poprzedniej spółki. Nie jest jej następcą prawnym. Umowa najmu została zawarta z nowopowstałym podmiotem. Oprócz czynszu najmu najemcy zobowiązani są do uiszczania opłat za media. Centralne ogrzewanie płacone jest co miesiąc zaliczkowo i rozliczane jest raz do roku po zakończeniu sezonu grzewczego, który trwa od 1 lipca danego roku do 30 czerwca roku następnego. Zimna woda dla lokali użytkowych rozliczana jest wg stanu na dzień 31 marca, 30 czerwca, 30 września i 31 grudnia danego roku. Ciepła woda rozliczana jest wg stanu na dzień 30 kwietnia i 31 października danego roku. W przypadku zimnej i ciepłej wody nie ma płatności zaliczkowych. Faktury za zużytą wodę wystawiane są łącznie z innymi opłatami za najem w kolejnym miesiącu po dacie rozliczenia. W miesiącu wrześniu 2021 r. dokonano rozliczenia centralnego ogrzewania za sezon grzewczy 2020/2021. Po rozliczeniu kosztów centralnego ogrzewania okazało się, iż A należy się zwrot nadpłaconych zaliczek, gdyż zapłacone zaliczki były wyższe niż koszty zużycia centralnego ogrzewania przez ww. spółkę. Spółdzielnia na tę okoliczność wystawiła faktury korygujące sprzedaż centralnego ogrzewania (korekty dotyczyły faktur sprzedaży za miesiące VII, VIII i IX 2020 r.). Pojawiła się wątpliwość czy dopuszczalne jest w takiej sytuacji wystawienie faktury korygującej do faktur za miesiące, kiedy to spółka była najemcą lokalu (dokładnie za miesiące lipiec, sierpień i wrzesień 2020 r.). Opisywana Spółka w momencie dokonywania rozliczenia i wystawienia faktury korygującej przez Spółdzielnię była podmiotem, którego byt prawny ustał. Korekty sprzedaży z tytułu rozliczenia mediów (centralnego ogrzewania) mogą być zwiększające lub zmniejszające – w zależności czy w wyniku rozliczenia powstała dopłata czy nadpłata z rozliczenia mediów. Wątpliwość dotyczy także faktu, czy Spółdzielni przysługuje w takiej sytuacji prawo do korekty zmniejszającej podatek VAT należny lub czy ciąży obowiązek korekty zwiększającej podatek VAT należny.

Wątpliwość Spółdzielni dotyczy również przypadku, gdy na wystawionej fakturze zauważony zostanie błąd (np. oczywista omyłka w NIP nabywcy) w sytuacji gdy w momencie wykrycia nieprawidłowości nabywca już nie istnieje. Spółdzielnia w takiej sytuacji wystawia fakturę korygującą błędne dane nabywcy.

Pytania

1)Czy prawidłowe jest stanowisko Spółdzielni w kwestii skorygowania błędów w nazwie i/lub adresie lub/oraz NIP (sytuacje opisane w pkt 1 i pkt 2 stanu faktycznego) nabywcy poprzez wystawienie przez Spółdzielnię faktury korygującej zawierającej dane określone w art. 106j ust. 2 ustawy o podatku VAT, wskazującej jako przyczynę korekty błędne określenie danych nabywcy oraz prawidłową treść korygowanych pozycji (tj. prawidłowe dane nabywcy), która to faktura korygująca nie będzie tzw. fakturą „do zera”?

2)Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 będzie przecząca to w jaki sposób prawidłowo skorygować wystawioną fakturę (tj. pierwotną – skorygowaną fakturą korygującą), o której mowa w stanie faktycznym?

3)Jeśli odpowiedź na pytanie nr 1 będzie twierdząca to czy dopuszczalne jest wykazanie w pliku JPK_V7M za dany miesiąc, gdy faktura korygująca, o której mowa w pytaniu nr 1, wystawiana jest przed wysłaniem pliku JPK_V7M za miesiąc, w którym wykazywana jest faktura pierwotna – faktury pierwotnej z błędnymi danymi nabywcy oraz wystawionej faktury korygującej z właściwymi danymi nabywcy bez korekty kwot, gdyż przyczyną korekty są nieprawidłowe dane nabywcy?

4)Czy prawidłowe jest stanowisko Spółdzielni, iż w sytuacji konieczności korygowania sprzedaży wstecz (na skutek rozliczenia mediów) w okresie, kiedy podmiot, którego dotyczy korekta sprzedaży przestał istnieć, Spółdzielnia wystawia faktury korygujące na ten podmiot i dokonuje obniżenia/podwyższenia kwoty podatku VAT należnego?

5)Czy Spółdzielnia ma obowiązek wystawienia faktury VAT z tytułu rozliczenia wody na podmiot, który w momencie dokonania rozliczenia zakończył swój byt prawny (z wykazaniem na fakturze danych nabywcy, który w momencie rozliczenia już nie istnieje) czy powinien być wystawiony wewnętrzny dokument sprzedaży celem naliczenia podatku VAT należnego oraz ustalenia kwoty do zapłaty przez byłego najemcę?

6)Czy prawidłowe jest stanowisko Spółdzielni, iż w przypadku stwierdzenia pomyłki w treści faktury (np. oczywista pomyłka w NIP) to należy wystawić fakturę korygującą, mimo iż podmiot którego faktura sprzedaży dotyczy w momencie wykrycia pomyłki – zakończył już swój byt prawny?

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko do pytania nr 1

Zgodnie z art. 106e ustawy o podatku VAT (dalej: ustawa) faktura powinna zawierać:

1)datę wystawienia;

2)kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3)imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4)numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

5)numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;

6)datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;

7)nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

8)miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9)cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10)kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11)wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12)stawkę podatku albo stawkę podatku od wartości dodanej w przypadku korzystania z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9;

13)sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14)kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

15)kwotę należności ogółem;

16)w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których:

a)obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1. lub

b)w przepisach wydanych na podstawie art. 19a ust. 12 określono termin powstania obowiązku podatkowego z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty

– wyrazy „metoda kasowa”;

17)w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust 1 – wyraz „samofakturowanie”;

18)w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi – wyrazy „odwrotne obciążenie”;

18a)w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem przekracza kwotę 15 000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy – wyrazy „mechanizm podzielonej płatności”, przy czym do przeliczania na złote kwot wyrażonych w walucie obcej stosuje się zasady przeliczania kwot stosowane w celu określenia podstawy opodatkowania;

19)w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 – wskazanie:

a)przepisu ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku,

b)przepisu dyrektywy 2006/112/WE, który zwalnia od podatku taką dostawę towarów lub takie świadczenie usług, lub

c)innej podstawy prawnej wskazującej na to, że dostawa towarów lub świadczenie usług korzysta ze zwolnienia;

20)w przypadku, o którym mowa w art. 106c – nazwę i adres organu egzekucyjnego lub imię i nazwisko komornika sądowego oraz jego adres, a w miejscu określonym dla podatnika – imię i nazwisko lub nazwę dłużnika oraz jego adres;

21)w przypadku faktur wystawianych w imieniu i na rzecz podatnika przez jego przedstawiciela podatkowego – nazwę lub imię i nazwisko przedstawiciela podatkowego, jego adres oraz numer, za pomocą którego jest on zidentyfikowany na potrzeby podatku;

22)w przypadku gdy przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy są nowe środki transportu – datę dopuszczenia nowego środka transportu do użytku oraz:

a)przebieg pojazdu – w przypadku pojazdów lądowych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. a,

b)liczbę godzin roboczych używania nowego środka transportu – w przypadku jednostek pływających, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. b, oraz statków powietrznych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. c;

23)w przypadku faktur wystawianych przez drugiego w kolejności podatnika, o którym mowa w art. 135 ust. 1 pkt 4 lit. b i c, w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej (procedurze uproszczonej) – dane określone w art. 136;

24)w przypadkach, o których mowa w art. 97 ust. 10 pkt 2 i 3:

a)numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, poprzedzony kodem PL,

b)numer, za pomocą którego nabywca towaru lub usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej w danym państwie członkowskim, zawierający dwuliterowy kod stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej właściwy dla tego państwa członkowskiego.

W praktyce zdarzają się sytuacje, gdy po wystawieniu faktury następują zdarzenia gospodarcze mające wpływ na treść pierwotnej faktury lub faktura zawiera błędy. W takiej sytuacji, ustawodawca wskazuje na możliwość skorygowania tej faktury przez wystawienie faktury korygującej.

Zgodnie z art. 106j ust. 2 ustawy, faktura korygująca powinna zawierać następujące elementy:

1)(uchylony);

2)numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2a)numer identyfikujący w Krajowym Systemie e-Faktur fakturę, której dotyczy faktura korygująca – w przypadku faktury korygującej w postaci faktury ustrukturyzowanej;

3)dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a)określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-5,

b)nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą.

4)(uchylony);

5)jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;

6)w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 – prawidłową treść korygowanych pozycji.

Faktura korygująca może zawierać (zgodnie z art 106j ust. 2a):

1)wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo „KOREKTA”;

2)przyczynę korekty.

Zatem, jeżeli po wystawieniu faktury wystąpi zdarzenie mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Faktura korygująca jest więc wystawiana w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu

Faktura ma odzwierciedlać prawdziwe zdarzenie gospodarcze, zatem nie można uznać za prawidłową takiej faktury, która wskazuje co prawda zaistniałe zdarzenie gospodarcze, ale jednocześnie błędnie wskazuje podmioty, pomiędzy którymi to zdarzenie wystąpiło. W sytuacji, gdy błędne są wszystkie dane nabywcy towaru lub usługi wskazane na fakturze, usunięcie tego typu błędu następuje poprzez wystawienie faktury korygującej przez sprzedawcę Skorygowanie błędu polegającego na nieprawidłowym wskazaniu nabywcy powinno nastąpić poprzez wystawienie faktury korygującej, zawierającej dane określone w art. 106j ust. 2 ustawy, w szczególności wskazującej jako przyczynę korekty błędne określenie danych nabywcy oraz prawidłową treść korygowanych pozycji, czyli prawidłowe dane nabywcy.

Zdaniem Spółdzielni prawidłowe jest postępowanie opisane w stanie faktycznym polegające na skorygowaniu błędnych danych nabywcy (nazwy/adresu/NIP) poprzez wystawienie faktury korygującej – nie będącej fakturą tzw. „do zera” a jedynie fakturą korektą z właściwą nazwą kontrahenta/adresem/NIP. W tym przypadku faktura ze swej istoty dokumentuje transakcję, która zaistniała pomiędzy dostawcą a faktycznym odbiorcą, nastąpił jedynie w jej treści błąd w nazwie/oznaczeniu nabywcy.

Stanowisko do pytania nr 2

W sytuacji gdyby stanowisko Spółdzielni w stanie faktycznym objętym pytaniem nr 1 było nieprawidłowe wówczas, zdaniem Spółdzielni należałoby wystawić fakturę korygującą tzw. „do zera” (wysłać ją do pierwotnego najemcy/dzierżawcy) i ponowne wystawić fakturę na prawidłowego nabywcę.

Stanowisko do pytania nr 3

Spółdzielnia jest czynnym podatnikiem podatku VAT, wobec tego zobowiązana jest do przesyłania do 25 dnia każdego miesiąca do urzędu skarbowego w formie elektronicznej pliku JPK VAT 7M. Spółdzielnia dokonuje miesięcznych rozliczeń podatku VAT. W związku z wystawieniem faktury korygującej do faktury zawierającej błędne dane nabywcy – zdaniem Spółdzielni:

- dopuszczalne jest wykazanie w pliku JPK VAT 7M w sytuacji, gdy faktura korygująca błędne dane na fakturze została wystawiona przed złożeniem pliku JPK_V7M za miesiąc, w którym powinna zostać wykazana pierwotna faktura – faktury sprzedaży z błędnymi danymi dotyczącymi nabywcy (w tym miejscu pojawia się w pliku numer faktury pierwotnej z błędnymi danymi) oraz faktury korygującej błędne dane (w tym miejscu pojawia się numer faktury korygującej), bez kwot, z uwagi, iż faktura taka nie jest fakturą korygującą dane kwotowe na fakturze. Stosowany w Spółdzielni system finansowo-księgowy nie pozwala na wykazanie w pliku JPK VAT tylko prawidłowej faktury.

- dopuszczalne jest wykazanie w korekcie pliku JPK VAT 7M w sytuacji, gdy faktura korygująca błędne dane na fakturze została wystawiona już po złożeniu pliku JPK_V7M za miesiąc, w którym powinna zostać wykazana pierwotna faktura – faktury sprzedaży z błędnymi danymi dotyczącymi nabywcy (w tym miejscu pojawia się w pliku numer faktury pierwotnej z błędnymi danymi) oraz faktury korygującej błędne dane (w tym miejscu pojawia się numer faktury korygującej), bez kwot, z uwagi, iż faktura taka nie jest fakturą korygującą dane kwotowe na fakturze.

Stanowisko do pytania nr 4

Zdaniem Spółdzielni, mimo, iż w momencie dokonania rozliczenia centralnego ogrzewania nabywca, którego rozliczenie mediów dotyczy zakończył już byt prawny, to Spółdzielnia ma obowiązek wystawić fakturę korygującą sprzedaż, która była dokonana kiedy umowa najmu była obowiązująca, a najemca prowadził działalność gospodarczą. Korekta może być zwiększająca lub zmniejszająca podatek VAT należny.

W przypadku korekty in minus Spółdzielni przysługuje prawo obniżenia podatku VAT należnego wynikającego z tej faktury. Dla zmniejszenia podatku VAT należnego nie jest wymagane spełnienie wymogów art. 29a ust. 13 ustawy. W przypadku korekty sprzedaży in plus Spółdzielnia ma obowiązek zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku VAT należnego wynikającego z wystawionej faktury w miesiącu wystawienia faktury korygującej.

Stanowisko do pytania nr 5

Zdaniem Spółdzielni, w sytuacji objętej pytaniem nr 5 Spółdzielnia nie ma obowiązku wystawienia faktury VAT z tytułu rozliczenia wody na byłego najemcę, którego byt prawny w momencie rozliczenia ustał. Spółdzielnia powinna wystawić wewnętrzny dokument sprzedaży, na podstawie którego dokona naliczenia podatku VAT należnego.

Stanowisko do pytania nr 6

Zdaniem Spółdzielni, w sytuacji objętej pytaniem nr 6 Spółdzielnia ma obowiązek wystawić fakturę korygującą błędne dane na fakturze, pomimo, iż podmiot na którego wystawiana będzie faktura korygująca już nie istnieje w momencie wystawienia korekty.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe w części dotyczącej skorygowania fakturą korygującą błędów w nazwie, adresie, NIP nabywcy (pytanie oznaczone we wniosku nr 1), wykazania faktury korygującej w pliku JPK_V7M (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) oraz udokumentowania rozliczenia wody, w sytuacji gdy dany nabywca już nie istnieje (pytanie oznaczone we wniosku nr 5) i nieprawidłowe w części dotyczącej wystawienia faktury korygującej na skutek rozliczenia mediów na podmiot, który przestał istnieć oraz obniżenia/podwyższenia w związku z tym kwoty podatku VAT należnego (pytanie oznaczone we wniosku nr 4) oraz wystawienia faktury korygującej treść faktury na podmiot, który zakończył swój byt prawny (pytanie oznaczone we wniosku nr 6).

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

W świetle art. 2 pkt 22 ustawy:

W oparciu o art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Jak wynika z art. 29a ust. 1 ustawy:

Przepis art. 29a ust. 10 ustawy mówi, że:

Z przepisu art. 29a ust. 13 ustawy wynika, że:

Na podstawie art. 29a ust. 15 ustawy – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Jak stanowi art. 29a ust. 15 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Według art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 31 ustawy:

Na mocy art. 106g ust. 1 ustawy:

W świetle przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Faktura jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego (potwierdzeniem nabycia określonych towarów i usług lub też otrzymania zaliczki). Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

W praktyce zdarzają się jednakże sytuacje, gdy po wystawieniu faktury następują zdarzenia gospodarcze mające wpływ na treść pierwotnej faktury lub faktura zawiera błędy. W takiej sytuacji ustawodawca wskazuje na obowiązek skorygowania takiej faktury przez wystawienie faktury korygującej.

Zasady dotyczące wystawiania faktur oraz faktur korygujących zostały określone w przepisach ustawy. Elementy, jakie powinna zawierać faktura, zostały wymienione w art. 106e ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 106j ust. 1 ustawy – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

W myśl art. 106j ust. 1 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

W oparciu o art. 106j ust. 2 ustawy – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Faktura korygująca powinna zawierać:

1)wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;

2)numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

3)dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a)określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,

b)nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;

4)przyczynę korekty;

5)jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego - odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;

6)w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 - prawidłową treść korygowanych pozycji.

Stosownie do art. 106j ust. 2 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Według art. 106j ust. 2a ustawy – obowiązującego od 1 stycznia 2022 r.:

Natomiast na mocy art. 106k ust. 1 ustawy:

Nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki, z wyjątkiem pomyłek w zakresie danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15, może wystawić fakturę nazywaną notą korygującą.

Na podstawie art. 106k ust. 3 ustawy:

Faktura, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać:

1)wyrazy „NOTA KORYGUJĄCA”;

2)numer kolejny i datę jej wystawienia;

3)imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy i numer za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, a także numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej;

4)dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura, o której mowa w ust. 1, określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6;

5)wskazanie treści korygowanej informacji oraz treści prawidłowej.

Jak wynika z art. 106k ust. 4 ustawy:

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółdzielnia jest czynnym, podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółdzielnia w swych zasobach posiada lokale użytkowe, które wynajmuje różnym podmiotom na prowadzenie działalności gospodarczej. Wydzierżawia również posiadane grunty. W związku z zawartymi umowami najmu/dzierżawy wystawiane są faktury. W przypadku zmiany jakichkolwiek danych dotyczących najemcy/dzierżawcy, są oni zobowiązani do powiadomienia Spółdzielni o tym fakcie. Zmianie mogą ulec m.in. następujące dane:

1)nazwa nabywcy i/lub jego adres,

2)NIP nabywcy, nazwa i/lub adres.

Wnioskodawca wskazuje na dwie sytuacje:

A.dotychczasowy najemca (mąż) kończy prowadzenie działalności gospodarczej, a w jego miejsce działalność rozpoczyna żona;

B.ustaje byt prawny jednego podmiotu i tworzony jest nowy podmiot, w którym działalność prowadzą te same osoby w poszerzonym lub pomniejszonym składzie.

W obu przypadkach na wniosek stron Spółdzielnia zawiera nową umowę najmu/dzierżawy z utworzonym nowym podmiotem. W przypadku, gdy najemca/dzierżawca niezwłocznie powiadomi Spółdzielnię o ww. zmianach wówczas faktura za najem/dzierżawę wystawiana jest na prawidłowe (zmienione) dane. W praktyce zdarza się jednak, iż najemca dopiero po otrzymaniu faktury za najem stwierdza, iż zawiera ona „stare” dane, bez uwzględnienia zmian. Mimo, iż faktura w takiej sytuacji wystawiona jest na błędne dane nabywcy to jednak dotarła do rąk właściwego nabywcy usługi, gdyż zmienia się tylko nazwa i/lub adres nabywcy (pkt 1) lub zmienił się NIP nabywcy łącznie z nazwą i/lub adresem (pkt 2). Skorygowanie błędu polegającego na nieprawidłowym wskazaniu nabywcy zostało poprawione poprzez wystawienie faktury korygującej, zawierającej dane określone w art. 106j ust. 2 ustawy, wskazującej jako przyczynę korekty błędne określenie danych nabywcy oraz prawidłową treść korygowanych pozycji (tj. prawidłowe dane nabywcy), która to faktura korygująca nie jest tzw. fakturą „do zera”. W opisywanym stanie faktycznym faktura została wystawiona przez upoważniony do tego podmiot z błędnie wskazanym nabywcą (w zakresie jego nazwy, adresu, NIP) została jednak doręczona właściwemu nabywcy towaru/usługi. W tym przypadku faktura dokumentuje transakcję, która zaistniała pomiędzy dostawcą a faktycznym odbiorcą, nastąpił jedynie w jej treści błąd w nazwie/oznaczeniu nabywcy.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą w pierwszej kolejności ustalenia, czy skorygowanie błędów w nazwie i/lub adresie lub/oraz NIP (sytuacje opisane w pkt 1 i pkt 2 stanu faktycznego) nabywcy poprzez wystawienie przez Spółdzielnię faktury korygującej zawierającej dane określone w art. 106j ust. 2 ustawy, wskazującej jako przyczynę korekty błędne określenie danych nabywcy oraz prawidłową treść korygowanych pozycji (tj. prawidłowe dane nabywcy), która to faktura korygująca nie będzie tzw. fakturą „do zera” jest prawidłowe (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

W tym miejscu należy zauważyć, że w opisanych przez Wnioskodawcę przypadkach A i B powstała pomyłka w obszarze podmiotu dokonującego nabycia a nie w jego danych, które z jakiś powodów np. przekręcono.

W tym drugim przypadku skorygowanie błędu polegającego na nieprawidłowym wskazaniu danych dotyczących nabywcy następuje, co do zasady, poprzez wystawienie faktury korygującej przez podatnika. Nabywca towaru, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki (za wyjątkiem pomyłek w zakresie danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15 ustawy) może wystawić fakturę nazywaną notą korygującą i skorygować nią m.in. dane takie jak nazwa podatnika i jego adres oraz numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od towarów i usług.

Zatem w sytuacji, gdy podatnik otrzyma fakturę, w której zostały wykazane dane nabywcy zawierające błędy, powinna ona zostać skorygowana poprzez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej lub poprzez wystawienie przez nabywcę noty korygującej.

Z kolei w przypadkach opisanych przez Wnioskodawcę w pkt A i B błąd leży w obszarze samego podmiotu dokonującego nabyć (zmiana podmiotu na inny jako stronę transakcji), tj.:

A.dotychczasowy najemca (mąż) kończy prowadzenie działalności gospodarczej, a w jego miejsce działalność rozpoczyna żona;

B.ustaje byt prawny jednego podmiotu i tworzony jest nowy podmiot, w którym działalność prowadzą te same osoby w poszerzonym lub pomniejszonym składzie.

Jak wyjaśnia bowiem Spółdzielnia w praktyce zdarza się, iż najemca („nowy podmiot”) dopiero po otrzymaniu faktury za najem stwierdza, iż zawiera ona dane „starego podmiotu”, bez uwzględnienia zmian.

Wyjaśnić zatem należy, że co do zasady jeśli kontrahenci wskazują na fakturach wystawionych przed dniem, w dniu lub po dniu sprzedaży jako nabywcę – osoby fizyczne, tj. podmioty które faktycznie dokonały nabycia towarów bądź usług, to brak jest podstaw do korygowania takich faktur, tj. odzwierciedlają one prawidłowe dane.

Natomiast w przypadku zmiany całej strony transakcji (faktura błędnie wystawiona na innego nabywcę) wykazanie na fakturze danych, gdzie wszystkie dotyczą innego nabywcy jest istotnym błędem, który uwzględniając orzecznictwo TSUE powinien zostać skorygowany jedynie poprzez wystawienie faktury korygującej.

W takim przypadku powinni Państwo wystawić fakturę korygującą. Na fakturze korygującej powinny być wskazane prawidłowe dane nabywcy. Skorygowanie faktury przez Państwa nie powinno polegać na jej „wyzerowaniu”, lecz na zastąpieniu błędnych danych danymi poprawnymi. Fakturę korygującą „do zera” wystawia się w przypadku, gdy nie doszło do dokonania dostawy lub wykonania usługi. Jednak sytuacja taka u Państwa nie występuje.

W związku z tym skorygowanie takiego błędu – zmiana całej strony transakcji (faktura błędnie wystawiona na innego nabywcę, tj. wszystkie dane dotyczą innego nabywcy) – powinno nastąpić zgodnie z art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy, poprzez wystawienie faktury korygującej, zawierającej dane określone w art. 106j ust. 2 ustawy, w szczególności prawidłową treść korygowanych pozycji, czyli prawidłowe dane nabywcy.

Jednocześnie należy wskazać, że Wnioskodawca stosownie do art. 106g ust. 1 ustawy jest zobowiązany przesłać nabywcy usługi wszystkie wystawione faktury i faktury korygujące w formie, w jakiej zostały wystawione.

Podsumowując, Spółdzielnia postępuje prawidłowo korygując powstałe błędy w nazwie i/lub adresie lub/oraz NIP (sytuacje opisane w pkt 1 i pkt 2 stanu faktycznego) nabywcy – tj. w przypadku zmiany całej strony transakcji – poprzez wystawienie faktury korygującej (nie będącej tzw. fakturą „do zera”) zawierającej dane określone w art. 106j ust. 2 ustawy, wskazującej jako przyczynę korekty błędne określenie danych nabywcy oraz prawidłową treść korygowanych pozycji (tj. prawidłowe dane nabywcy).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) należało uznać za prawidłowe.

Z uwagi, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 zostało uznane za prawidłowe, pytanie dotyczące prawidłowego sposobu skorygowania wystawionej faktury (tj. pierwotnej – skorygowanej fakturą korygującą), o której mowa w stanie faktycznym (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) nie wymaga odpowiedzi.

W dalszej kolejności wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy dopuszczalne jest wykazanie w pliku JPK_V7M za dany miesiąc – gdy faktura korygująca, o której mowa w pytaniu nr 1, wystawiana jest przed wysłaniem pliku JPK_V7M za miesiąc, w którym wykazywana jest faktura pierwotna – faktury pierwotnej z błędnymi danymi nabywcy oraz wystawionej faktury korygującej z właściwymi danymi nabywcy bez korekty kwot, gdyż przyczyną korekty są nieprawidłowe dane nabywcy (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

Jak stanowi art. 99 ust. 1 ustawy – w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2021 r.:

Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2021 r.:

Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.

W myśl art. 99 ust. 11c ustawy:

Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz.U. z 2020 r. poz. 346, 568, 695, 1517 i 2320), który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.

Jak wynika z art. 108 ust. 1 ustawy:

W przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.

Zatem w przypadku gdy wystawiono fakturę, w której wykazano kwotę podatku, osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna jest zobowiązana do jego zapłaty.

W świetle art. 109 ust. 3 ustawy:

Podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

1)rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;

2)kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;

3)kontrahentów;

4)dowodów sprzedaży i zakupów.

Jak wyjaśniono wyżej, faktura – o której mowa w pytaniu oznaczonym we wniosku nr 1 powinna być skorygowana poprzez podanie właściwych danych nabywcy.

Przechodząc do kwestii ujęcia w pliku JPK wystawionej faktury korygującej dane nabywcy wskazane w opisie stanu faktycznego (sytuacje opisane w pkt 1 i pkt 2 stanu faktycznego), należy wyjaśnić, że w sytuacji gdy błąd w wystawionej fakturze zidentyfikowany zostałby już po złożeniu pliku JPK_VAT i w jego następstwie sprzedawca wystawiłby fakturę korygującą, to należałoby złożyć korektę pliku JPK_VAT.

W poprawnie sporządzonej korekcie JPK_VAT powinny zostać ujęte oba wystawione dokumenty – zarówno faktura pierwotna z błędnymi danymi nabywcy (storno), jak i faktura korygująca, w której zmieniono nieprawidłowe dane nabywcy (zapis z prawidłowymi danymi oraz numerem faktury pierwotnej).

Powyższe zapisy można zastąpić jednym poprawnym zapisem, jedynie w sytuacji gdy wystawienie faktury pierwotnej i faktury korygującej ma miejsce, jeszcze przed przesłaniem JPK_VAT za dany okres – czyli w sytuacji będącej przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy.

Należy wskazać, że powyższe wskazania w zakresie sposobu dokonywania zapisów korygujących w JPK_VAT (stornujących) mają formę zaleceń.

Szczególne zasady ujmowania korekt faktur mogą być dokonywane odmiennie w zależności od możliwości technicznych oprogramowania wykorzystywanego przez podatnika do prowadzenia ewidencji VAT.

Odmienne zasady ewidencji stosowane przez podatnika, wymuszone np. posiadanym programem mogą wiązać się koniecznością wyjaśnienia niezgodności w rozliczeniu podatku VAT, zidentyfikowanych przez organy Krajowej Administracji Skarbowej, na podstawie przesłanych informacji JPK_VAT.

Podsumowując, dopuszczalne jest wykazanie w pliku JPK_V7M za dany miesiąc – gdy faktura korygująca, o której mowa w pytaniu nr 1, wystawiana jest przed wysłaniem pliku JPK_V7M za miesiąc, w którym wykazywana jest faktura pierwotna – faktury pierwotnej z błędnymi danymi nabywcy oraz wystawionej faktury korygującej z właściwymi danymi nabywcy, w taki sposób aby nie dochodziło do korekty kwot.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) uznano za prawidłowe.

Wnioskodawca ma również wątpliwości, czy Spółdzielnia – w sytuacji konieczności korygowania sprzedaży wstecz (na skutek rozliczenia mediów) w okresie, kiedy podmiot, którego dotyczy korekta sprzedaży przestał istnieć – postępuje prawidłowo wystawiając faktury korygujące na ten podmiot i na tej podstawie dokonując obniżenia/podwyższenia kwoty podatku VAT należnego (pytanie oznaczone we wniosku nr 4). Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również prawidłowości – w przypadku stwierdzenia pomyłki w treści faktury (np. oczywista pomyłka w NIP) – wystawienia faktury korygującej, mimo iż podmiot którego faktura sprzedaży dotyczy w momencie wykrycia pomyłki zakończył już swój byt prawny (pytanie oznaczone we wniosku nr 6).

W oparciu o art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 1a ustawy:

Podatnikiem, o którym mowa w ust. 1, jest także jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej stanowiąca przedsiębiorstwo w spadku w okresie od otwarcia spadku do dnia wygaśnięcia:

1)zarządu sukcesyjnego albo

2)uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego, jeżeli zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony i dokonano zgłoszenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1c ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników.

Według art. 15 ust. 1b ustawy:

Podatnika, o którym mowa w ust. 1a, uznaje się za podatnika kontynuującego prowadzenie działalności gospodarczej zmarłego podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na gruncie ustawy, spółka cywilna wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą, jako jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej jest podatnikiem.

Spółka cywilna jest zawierana na podstawie umowy pomiędzy wspólnikami na zasadach określonych w art. 860-875 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.).

Spółka cywilna nie posiada osobowości prawnej, jej majątek stanowi w rzeczywistości współwłasność łączną zawiązujących ją wspólników, którzy swoim majątkiem odpowiadają za zobowiązania spółki, w tym także zobowiązania wynikające z podatków, z tytułu rękojmi czy też gwarancji. Z istoty spółki wynika natomiast, że jedną z podstawowych przesłanek jej istnienia jest udział w niej co najmniej dwóch wspólników.

W sytuacji, gdy spółka cywilna jest dwuosobowa, to wraz ze śmiercią jednego ze wspólników przestaje istnieć. Jeżeli natomiast wspólników jest więcej niż dwóch, spółka może istnieć nadal.

Należy zauważyć, że decydujące w tej kwestii są także zapisy umowy spółki, przewidujące lub nieprzewidujące wejścia spadkobierców na miejsce zmarłego wspólnika.

Śmierć wspólnika w dwuosobowej spółce cywilnej nie powoduje rozwiązania spółki, o ile spadkobierca (osoba uprawniona) wejdzie w miejsce zmarłego wspólnika.

Przepis art. 872 Kodeksu cywilnego stanowi bowiem, że:

Można zastrzec, że spadkobiercy wspólnika wejdą do spółki na jego miejsce. W wypadku takim powinni oni wskazać spółce jedną osobę, która będzie wykonywała ich prawa. Dopóki to nie nastąpi, pozostali wspólnicy mogą sami podejmować wszelkie czynności w zakresie prowadzenia spraw spółki.

Spółka może zatem ulec rozwiązaniu w przypadku śmierci wspólnika, jeżeli wspólników było dwóch oraz gdy w umowie spółki nie zostało zastrzeżone, że spadkobiercy wspólnika mogą wejść na jego miejsce. Do rozwiązania spółki cywilnej dochodzi również, gdy spadkobiercy nie chcą lub nie mogą wejść w miejsce zmarłego wspólnika.

Z opisu sprawy wynika, że zdarzają się sytuację, gdy w trakcie roku nabywca usługi najmu likwiduje swoją działalność. Wnioskodawca wskazał na sytuację, w której A uległa likwidacji z uwagi na śmierć jednego z wspólników. Miało to miejsce w miesiącu wrześniu 2020 r. W związku z tym została rozwiązana umowa najmu. Z dniem 23 września 2020 r. powstała nowa spółka o nazwie B. Jeden ze wspólników zlikwidowanej spółki stał się wspólnikiem nowo utworzonej spółki. Z udostępnionej Spółdzielni umowy spółki nie wynika, aby nowo powstała spółka przejęła prawa i obwiązki poprzedniej spółki. Nie jest jej następcą prawnym. Umowa najmu została zawarta z nowopowstałym podmiotem. Po rozliczeniu kosztów centralnego ogrzewania okazało się, iż A należy się zwrot nadpłaconych zaliczek, gdyż zapłacone zaliczki były wyższe niż koszty zużycia centralnego ogrzewania przez ww. spółkę. Spółdzielnia na tę okoliczność wystawiła faktury korygujące sprzedaż centralnego ogrzewania. Pojawiła się wątpliwość czy dopuszczalne jest w takiej sytuacji wystawienie faktury korygującej do faktur za miesiące, kiedy to spółka była najemcą lokalu. Opisywana Spółka w momencie dokonywania rozliczenia i wystawienia faktury korygującej przez Spółdzielnię była podmiotem, którego byt prawny ustał. Korekty sprzedaży z tytułu rozliczenia mediów (centralnego ogrzewania) mogą być zwiększające lub zmniejszające – w zależności czy w wyniku rozliczenia powstała dopłata czy nadpłata z rozliczenia mediów. Wątpliwość Spółdzielni dotyczy również przypadku, gdy na wystawionej fakturze zauważony zostanie błąd (np. oczywista omyłka w NIP nabywcy) w sytuacji gdy w momencie wykrycia nieprawidłowości nabywca już nie istnieje. Spółdzielnia w takiej sytuacji wystawia fakturę korygującą błędne dane nabywcy.

Jak wcześniej wskazano, jeżeli po wystawieniu faktury VAT wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym. Stąd też kwoty, o które zmniejsza się/zwiększa się podstawę opodatkowania oraz podatek należny muszą zostać udokumentowane fakturą korygującą.

Jednocześnie swoje wątpliwości Wnioskodawca sformułował w kontekście utraty bytu prawnego przez spółkę cywilną.

Z powyższego wynika zatem, że w analizowanej sytuacji spółka cywilna (nabywca) uległa rozwiązaniu w związku ze śmiercią jednego ze wspólników.

Jednocześnie z opisu sprawy nie wynika aby spadkobiercy weszli w miejsce zmarłego wspólnika do spółki i aby jej działalność była kontynuowana.

W przedmiotowej sprawie brak jest zatem podstaw do wystawienia faktur korygujących, bowiem podmiot, na którego faktury te zostały wystawione i który był nabywcą przestał istnieć – zakończył swoją działalność gospodarczą.

Podkreślić należy, że w takiej sytuacji zmniejszenie/zwiększenie podstawy opodatkowania i tym samym kwoty podatku należnego u wystawcy faktury nie znajdzie odzwierciedlenia w zmniejszeniu/zwiększeniu kwoty podatku naliczonego u nabywcy, gdyż podatek należny u sprzedawcy jest podatkiem naliczonym u nabywcy towarów i usług. Skoro więc nabywca przestał istnieć nie będzie możliwe dokonanie obniżenia/podwyższenia przez niego ewentualnego podatku naliczonego.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz opis sprawy stwierdzić należy, że skoro spółka na rzecz której Wnioskodawca dokonał sprzedaży zakończyła swoją działalność, to Wnioskodawca nie może wystawić faktur korygujących na podmiot nieistniejący i na tej podstawie dokonać obniżenia/podwyższenia kwoty podatku należnego.

Podsumowując, Spółdzielnia nie postępuje prawidłowo wystawiając faktury korygujące (dotyczące rozliczenia mediów) na podmiot, który przestał istnieć i na tej podstawie dokonując obniżenia/podwyższenia kwoty podatku VAT należnego. Również wystawiając fakturę korygującą w przypadku stwierdzenia pomyłki w treści faktury (np. oczywista pomyłka w NIP), mimo iż podmiot którego faktura sprzedaży dotyczy w momencie wykrycia pomyłki zakończył już swój byt prawny – jest nieprawidłowe.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4 oraz nr 6 należało uznać za nieprawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również sposobu udokumentowania poprzez wystawienie faktury VAT z tytułu rozliczenia wody na podmiot, który w momencie dokonania rozliczenia zakończył swój byt prawny (z wykazaniem na fakturze danych nabywcy, który w momencie rozliczenia już nie istnieje) lub poprzez wystawienie wewnętrznego dokumentu sprzedaży celem naliczenia podatku VAT należnego oraz ustalenia kwoty do zapłaty przez byłego najemcę (pytanie oznaczone we wniosku nr 5).

Z opisu sprawy wynika, że A uległa likwidacji z uwagi na śmierć jednego z wspólników. Miało to miejsce w miesiącu wrześniu 2020 r. W związku z tym została rozwiązana umowa najmu. Z dniem 23 września 2020 r. powstała nowa spółka o nazwie B.

Przy czym z opisu sprawy wynika, że nie wystawiono faktury VAT z tytułu rozliczenia wody na podmiot, który w momencie dokonania rozliczenia zakończył swój byt prawny.

Należy zatem wyjaśnić, że zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.

W myśl art. 19a ust. 2 ustawy:

W odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę.

W świetle art. 19a ust. 3 ustawy:

Usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

W oparciu o art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy:

Stosownie do art. 19a ust. 7 ustawy:

W przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 3 i 4, gdy podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu – z chwilą upływu terminu płatności.

W analizowanej sytuacji nabywca otrzymał wodę. Wnioskodawca dokonuje natomiast rozliczenia wody według stanu na określony dzień w roku. Spółdzielnia jest zobowiązana do naliczenia podatku VAT należnego z tego tytułu. Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do sposobu udokumentowania powyższego rozliczenia wody (naliczenia podatku VAT należnego), w sytuacji gdy na moment dokonania przez Spółdzielnie rozliczenia wody podmiot, który faktycznie ją otrzymał już nie istnieje (zakończył swój byt prawny).

Mając na uwadze wyżej przytoczone ustalenia jak i ww. przepisy oraz opis sprawy dotyczący zagadnienia nr 5 należy stwierdzić, że powyższego rozliczenia wody (naliczenia podatku VAT należnego), która została faktycznie dostarczona na rzecz nabywcy Wnioskodawca nie ma możliwości udokumentować za pomocą faktury wystawionej na podmiot nieistniejący (skoro spółka, na rzecz której Wnioskodawca dokonał tej sprzedaży zakończyła swoją działalność).

Jednocześnie należy wskazać, że ustawa nie definiuje pojęcia „wewnętrzny dokument sprzedaży”. Wnioskodawca ma możliwość prowadzenia dowolnej dokumentacji, która będzie odzwierciedlać dokonane czynności. Tym samym ustawa, nie nakłada obowiązku dokumentowania określonych czynności wewnętrznym dokumentem sprzedaży. Nie ma jednak żadnych przeciwskazań do udokumentowania tych czynności za pomocą dokumentu wewnętrznego.

Jak wynika natomiast z powołanego wyżej art. 19a ust. 7 ustawy, w przypadkach gdy podatnik nie wystawił faktury, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu – z chwilą upływu terminu płatności.

Spółdzielnia powinna zatem ustalić kwotę podatku należnego zgodnie z ww. przepisem ustawy.

Podsumowując, Wnioskodawca powinien naliczyć podatek VAT należny z tytułu faktycznie dokonanej czynności oraz ustalić kwoty do zapłaty przez byłego najemcę. Spółdzielnia nie ma obowiązku wystawienia faktury VAT z tytułu rozliczenia wody na podmiot, który w momencie dokonania rozliczenia zakończył swój byt prawny. Zainteresowany może udokumentować powyższe wystawiając wewnętrzny dokument sprzedaży.

Oceniając zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 5 należało uznać je za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytań) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, rozpatrzone.

W myśl art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Zatem, należy zaznaczyć, że interpretacja indywidualna opiera się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu fatycznego. W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).