Prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze VAT Producenta, w tym z tytułu dystrybucji filmu w formach/na nośnikach wskazanych w um... - Interpretacja - 0113-KDIPT1-1.4012.615.2022.3.MSU

shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 7 listopada 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.615.2022.3.MSU

Temat interpretacji

Prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze VAT Producenta, w tym z tytułu dystrybucji filmu w formach/na nośnikach wskazanych w umowie koprodukcyjnej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 sierpnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 20 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze VAT Producenta, w tym z tytułu dystrybucji filmu w formach/na nośnikach wskazanych w umowie koprodukcyjnej.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 października 2022 r. (data wpływu 14 października 2022 r.) oraz pismami z 27 października 2022 r. (data wpływu 27 października 2022 r. oraz 31 października 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca - .... z siedzibą w ... jest samorządową, miejską instytucją kultury - osobą prawną wpisaną do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez Miasto ... pod poz. ... Państwa Instytut prowadzi działalność na podstawie przepisów ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tj. Dz.U. z 2020 r. poz. 194 z późn. zm.) oraz statutu nadanego przez Organizatora - Gminę Miasta ....

Państwa Instytut w przeważającym zakresie prowadzonej przez siebie działalności korzysta ze zwolnienia z VAT z uwagi na wykonywanie czynności korzystających ze zwolnienia (usługi kulturalne). Przy zakupach usług i towarów dotyczących utrzymania Instytutu .... z siedzibą w ... stosowany jest prewspółczynnik VAT.

Jednak w tym konkretnym stanie faktycznym, który jest przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, Instytut .... zamierza powołać .... Fundusz Filmowy i przeprowadzić Konkurs .... , którego celem jest wspólna realizacja i współfinansowanie produkcji filmowych związanych z .... poprzez osoby twórców, temat, miejsce realizacji oraz udział w nich lokalnego środowiska filmowego, ...ich firm i instytucji. W drodze Konkursu wyłonieni zostaną producenci, z którymi Instytut .... jako Koproducent/Operator ....  podejmie wspólną realizację, współfinansowanie produkcji oraz wspólne eksploatowanie praw do zrealizowanych filmów.

Konkurs jest finansowany ze środków wyodrębnionych w ramach .... , pochodzących ze środków Miasta .... oraz z dochodów uzyskanych przez Fundusz z eksploatacji filmów, które otrzymały dofinansowanie w ramach Konkursu, a także od donatorów i sponsorów.

Współfinansowanie produkcji filmowej przez Instytut  zgodnie z Regulaminem Konkursu ma formę finansowego wkładu koprodukcyjnego, który zostanie przeznaczony na nabycie współudziału w autorskich prawach majątkowych i prawach zależnych, licencji lub sublicencji.

Uczestniczyć w Konkursie, a następnie zawierać umowy z Instytutem ..... mogą wyłącznie przedsiębiorcy - podmioty prowadzące działalność gospodarczą w zakresie produkcji filmowej.

Zgodnie z ustalonymi zasadami realizacji filmów, na zasadach określonych w umowie koprodukcyjnej Instytut .... jako Koproducent nabędzie autorskie prawa majątkowe oraz prawa zależne albo licencje/sublicencje do filmów i ich utworów składowych, w wysokości proporcjonalnej do udziału Instytutu w produkcji i będzie partycypować w przychodach z eksploatacji filmu w wysokości proporcjonalnej do swojego udziału w jego produkcji.

Producent zgodnie z treścią umowy koprodukcyjnej jest m.in. zobowiązany do zawarcia umów z twórcami, artystami wykonawcami i realizatorami filmu, na podstawie których przeniesione zostaną na niego wszelkie autorskie prawa majątkowe i prawa pokrewne oraz zezwolenia na wykonywanie autorskich praw zależnych, niezbędnych do realizacji filmu tak, aby zagwarantowane było prawo Koproducenta jako współuprawnionego autorsko do nieograniczonego w czasie i przestrzeni korzystania i rozporządzania tymi prawami w kraju i za granicą na określonych w umowie polach eksploatacji.

Jak już wskazano powyżej, na podstawie umowy koprodukcyjnej film stanie się wspólną własnością Producenta i Koproducenta, a autorskie prawa majątkowe przysługiwać im będą w częściach odpowiadających ich wkładowi w produkcję filmu.

Umowa koprodukcyjna określać będzie pola eksploatacji do korzystania i rozporządzania przez Koproducenta filmem, ustalone zostały również zasady dystrybucji filmu, Producent w porozumieniu z Koproducentem wybierze dystrybutorów filmu, w tym dystrybutora kinowego, płyt DVD i wszelkich innych nośników z filmem oraz z praw telewizyjnych. Umowa zawiera również postanowienie dotyczące trwałego umieszczenia w filmie informacji w udziale Koproducenta w produkcji filmu, w tym w postaci odpowiedniej treści napisów początkowych i końcowych filmu, umieszczenia logotypu w formie uzgodnionej przez obie strony, zastrzeżeniu w napisach końcowych praw autorskich dla Producenta oraz Koproducenta i zobowiązaniu do przekazania ukończonego filmu w określonym formacie i na określonym nośniku stronom umowy.

Do obowiązków Producenta filmu należy również m.in. rozliczenie na podstawie raportu końcowego otrzymanego od Instytut składu finansowego, udostępnienie Instytutowi ksiąg rachunkowych, dokumentów księgowych, w tym faktur i umów oraz całej dokumentacji dotyczącej produkcji filmu w okresie pięciu lat od daty złożenia raportu końcowego.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, iż Instytut  z siedzibą w ... jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług o numerze NIP ….

Państwa Instytut wskazał, że świadczeniem/usługą ze strony Producenta - będzie odpłatne przeniesienie przez Producenta praw (autorskich, pokrewnych i innych wskazanych w umowie koprodukcyjnej) do filmu na rzecz Instytutu jako Koproducenta.

Ponadto Państwa Instytut wskazał, iż Producent zgodnie z treścią umowy koprodukcyjnej jest m.in. zobowiązany do zrealizowania produkcji Filmu, zawarcia umów z twórcami, artystami wykonawcami i realizatorami filmu, na podstawie których przeniesione zostaną na niego wszelkie autorskie prawa majątkowe i prawa pokrewne oraz zezwolenia na wykonywanie autorskich praw zależnych, niezbędnych do realizacji filmu, tak aby zagwarantowane było prawo Koproducenta jako współuprawnionego autorsko do nieograniczonego w czasie i przestrzeni korzystania i rozporządzania tymi prawami w kraju i za granicą na określonych w umowie polach eksploatacji.

Szczegółowy zakres obowiązków Producenta na podstawie umowy koprodukcyjnej został określony w § 7 umowy koprodukcyjnej, której wzór stanowi załącznik nr 2 do niniejszego pisma.

Instytut z siedzibą w ... wskazał, iż wkład finansowy wniesiony przez Instytut jest wynagrodzeniem Producenta z tytułu świadczonych na rzecz Instytutu usług oraz wynagrodzeniem za przeniesienie praw do udziału w prawach autorskich i zależnych do  utworów wyjściowych, Filmu, jako całości oraz utworów wkładowych Filmu.

Instytutz siedzibą w ... wskazał, iż zgodnie z § 8 ust. 11 umowy koproducenckiej przeniesienie wszelkich praw określonych w umowie koproducenckiej (w tym autorskich praw majątkowych, praw zależnych, praw pokrewnych) na polach eksploatacji wskazanych w § 8 ust. 6 i w ramach wkładu koprodukcyjnego, na rzecz Instytutu  jako Koproducenta do utworów wyjściowych i Filmu jako całości oraz utworów wkładowych nastąpi w chwili wykonania kopii wzorcowej Filmu.

Instytut  z siedzibą w ... wskazał, iż usługi nabyte przez Instytut ... od Producenta będą udokumentowane fakturą z wykazaną 23% kwotą podatku VAT.

Instytut .... z siedzibą w ... wskazał, iż usługi nabyte przez Instytut od Producenta będą wykorzystywane do czynności Instytutu, opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z nabyciem udziału w autorskich prawach majątkowych do Filmu i udziału we własności Filmu, Koproducent - Instytut z siedzibą w ... - będzie czerpać zyski z dystrybucji Filmu. Zostanie podpisana przez Producenta umowa z dystrybutorem Filmu, który po odzyskaniu kosztów dystrybucji wydatków na promocję i dystrybucję Filmu oraz opłaceniu prowizji dystrybutora przekaże zyski do producenta i koproducenta proporcjonalnie do udziału we własności Filmu. Będą to przychody z eksploatacji i dystrybucji Filmu.

W przyszłości po zakończeniu współpracy z dystrybutorem, Państwa Instytut planuje czerpać zyski ze sprzedaży biletów na pokazy filmowe emitowane w prowadzonym przez siebie kinie.

Pytanie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Czy Instytut w związku z realizacją wskazanego powyżej konkursu i opisanych umów koprodukcyjnych, na podstawie których Instytut  jako Koproducent nabędzie udział we wszelkich autorskich prawach majątkowych do filmu i prawach pokrewnych oraz uzyska zezwolenie na wykonywanie autorskich praw zależnych odpowiednio do wartości jego wkładu finansowego w produkcję filmu będzie mieć prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze VAT Producenta od podatku należnego od czynności opodatkowanych, w tym z tytułu dystrybucji filmu w formach/na nośnikach wskazanych w umowie koprodukcyjnej?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

W zakresie przedstawienia przez Instytut  własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej opisu sprawy odnośnie przeformułowanego w uzupełnieniu wniosku pytania, wnioskodawca wskazuje co następuje:

Państwa zdaniem, mimo realizacji filmu na zasadach koprodukcji i podejmowania czynności w celu wykonania wspólnego przedsięwzięcia, Producent filmu wykona na rzecz Instytutu ... jako Koproducenta usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów, i usług (j.t. Dz.U. z 2022 r., poz. 931 z późn. zm.), a wkład finansowy wniesiony w celu realizacji filmu przez Instytut .... stanowi odpłatność za taką usługę.

W zaistniałej sytuacji świadczeniem/usługą ze strony Producenta - będzie odpłatne przeniesienie przez Producenta praw (autorskich, pokrewnych i innych wskazanych w umowie koprodukcyjnej) do filmu na rzecz Instytutu .....jako Koproducenta. Zgodnie z treścią umowy koprodukcyjnej Koproducent ponosić będzie określony wkład finansowy w produkcję filmu. Zgodnie z art. 70 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (j.t. Dz. U. z 2021 r., poz. 1062 z późn. zm.), producent utworu audiowizualnego, w tym wypadku filmu, nabywa z mocy tego przepisu wyłączne prawa majątkowe do utworów cząstkowych w ramach filmu jako całości, a następnie przenosi te prawa na koproducenta do eksploatacji dzieła na określonych w umowie polach eksploatacji.

W związku z tym Państwa zdaniem, Instytut ... nabędzie prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturze VAT producenta na podstawie art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi będą wykorzystane do wykonywania czynności opodatkowanych, w tym również czynności związanych z dystrybucją filmu w formach/na nośnikach wskazanych w umowie koprodukcyjnej.

Podsumowując stan faktyczny i prawny, Instytut ..... na podstawie umów koprodukcyjnych uzyska autorskie prawa majątkowe oraz prawa pokrewne w sposób wtórny, a zatem nabędzie świadczenie/usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług podlegającą opodatkowaniu tym podatkiem. Nabędzie też prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT, wykazanego na fakturze VAT wystawionej przez producenta z tego tytułu, bowiem dalej prawa te będzie wykorzystywać do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wskazać należy, iż zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (j.t. Dz.U. z 2022 r., poz. 931 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Zgodnie z wyżej wskazanymi regulacjami, przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie stanowi dostawy w rozumieniu art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

W konsekwencji, aby dana transakcja podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi spełniać warunki istnienia świadczenia, dokonania świadczenia na czyjąś rzecz, a świadczenie musi mieć charakter odpłatny.

Art. 5 pkt 5) ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii (j.t. Dz.U. z 2022 r., poz. 1066 z późn. zm.), określa, że koproducent filmu to podmiot, który wspólnie z producentem organizuje, prowadzi i ponosi odpowiedzialność za produkcję filmu lub który współfinansuje produkcję filmu oraz nabywa współudział w autorskich prawach majątkowych. Z kolei art. 5 pkt 6) ww. ustawy stanowi, że producent filmu to osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 33(1) § 1 Kodeksu cywilnego, która podejmuje inicjatywę, faktycznie organizuje, prowadzi i ponosi odpowiedzialność za kreatywny, organizacyjny i finansowy proces produkcji filmu.

Wskazać należy, iż art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (j.t. Dz. U. z 2021 r., poz. 1062 z późn. zm.) stanowi jako zasadę, iż prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej, natomiast ustawa w rozdziale 6 zawiera szczególne regulacje dotyczące utworów audiowizualnych, w tym filmów.

Z przepisu art. 69 ww. ustawy wynika, że współtwórcami utworu audiowizualnego są osoby, które wniosły wkład twórczy w jego powstanie, a w szczególności: reżyser, operator obrazu, twórca adaptacji utworu literackiego, twórca stworzonych dla utworu audiowizualnego utworów muzycznych lub słowno-muzycznych oraz twórca scenariusza.

Z kolei cytowany już przepis art. 70 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych stanowi zaś, że domniemywa się, że producent utworu audiowizualnego nabywa na mocy umowy o stworzenie utworu albo umowy o wykorzystanie już istniejącego utworu wyłączne prawa majątkowe do eksploatacji tych utworów w ramach utworu audiowizualnego jako całości. Na zamówienie producenta tworzone jest jedno dzieło współautorskie, czyli utwór audiowizualny.

Z okoliczności sprawy wynika, iż zobowiązali się Państwo do podpisania umowy koprodukcyjnej ze zwycięzcą ogłoszonego Konkursu na film jako producentem, o tematyce związanej z ...., której przedmiotem będzie wspólna produkcja filmu.

Zgodnie z ustalonymi zasadami realizacji filmów, na zasadach określonych w umowie koprodukcyjnej Instytut  jako Koproducent nabędzie autorskie prawa majątkowe oraz prawa zależne albo licencje/sublicencje do filmów i ich utworów składowych, w wysokości proporcjonalnej do udziału Instytutu w produkcji i będzie partycypować w przychodach z eksploatacji filmu w wysokości proporcjonalnej do swojego udziału w jego produkcji.

Producent zgodnie z treścią umowy koprodukcyjnej jest m.in. zobowiązany do zawarcia umów z twórcami, artystami wykonawcami i realizatorami filmu, na podstawie których przeniesione zostaną na niego wszelkie autorskie prawa majątkowe i prawa pokrewne oraz zezwolenia na wykonywanie autorskich praw zależnych, niezbędnych do realizacji filmu tak aby zagwarantowane było prawo Koproducenta jako współuprawnionego autorsko do nieograniczonego w czasie i przestrzeni korzystania i rozporządzania tymi prawami w kraju i za granicą na określonych w umowie polach eksploatacji.

Jak już wskazano powyżej, na podstawie umowy koprodukcyjnej film stanie się wspólną własnością Producenta i Koproducenta, a autorskie prawa majątkowe jak przysługiwać im będą w częściach odpowiadających ich wkładowi w produkcję filmu.

Umowa koprodukcyjna określać będzie pola eksploatacji do korzystania i rozporządzania przez Koproducenta filmem, ustalone zostały również zasady dystrybucji filmu, Producent w porozumieniu z Koproducentem wybierze dystrybutorów filmu, w tym dystrybutora kinowego, płyt DVD i wszelkich innych nośników z filmem oraz z praw telewizyjnych. Umowa zawiera również postanowienie dotyczące trwałego umieszczenia w filmie informacji w udziale Koproducenta w produkcji filmu, w tym w postaci odpowiedniej treści napisów początkowych i końcowych filmu, umieszczenia logotypu w formie uzgodnionej przez obie strony, zastrzeżeniu w napisach końcowych praw autorskich dla Producenta oraz Koproducenta i zobowiązaniu do przekazania ukończonego filmu w określonym formacie i na określonym nośniku stronom umowy.

Do obowiązków Producenta filmu należy również m.in. rozliczenie na podstawie raportu końcowego otrzymanego od Instytutu wkładu finansowego, udostępnienie Instytutowi ksiąg rachunkowych, dokumentów księgowych, w tym faktur i umów oraz całej dokumentacji dotyczącej produkcji filmu w okresie pięciu lat od daty złożenia raportu końcowego.

Biorąc pod uwagę okoliczności sprawy oraz powołane przepisy, stwierdzić należy, iż w niniejszej sprawie wystąpiły wszystkie konieczne elementy świadczenia opodatkowanego podatkiem VAT określone w art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług. Świadczeniem w tym przypadku jest wtórne przeniesienie przez Producenta praw do filmu na Koproducenta i ma ono charakter odpłatny, bowiem zgodnie z umową Koproducent ponosi określony koszt, wkład finansowy. Producent, bowiem na mocy ww. art. 70 ustawy o prawach autorskich i pokrewnych, nabywa na mocy domniemania wyłączne prawa majątkowe do eksploatacji filmu jako całości, a następnie odpowiedni (wynikający z udziału finansowego w produkcji filmu) procent tych praw przenosi na Koproducenta. Producent nabywa prawa do filmu i przenosi je w części na Wnioskodawcę w zamian za wkład finansowy.

Podsumowując, przeniesienie określonych w umowie koprodukcyjnej praw do filmu przez Producenta na rzecz Koproducenta (Wnioskodawcy) w zamian za wkład finansowy, jest odpłatnym świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym wkład finansowy Koproducenta i nabyte przez niego współudziały w prawach autorskich podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ze wskazanych przepisów wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi podatku od towarów i usług, od zakupów towarów i usług wykorzystywanych do dokonywania czynności opodatkowanych. Oznacza to, iż można odliczyć w całości podatek naliczony, który związany jest z transakcjami opodatkowanymi podatnika.

Mając na uwadze okoliczności niniejszej sprawy oraz przywołane powyżej przepisy, należy uznać, iż w związku z zawarciem przez Państwa Instytut przedmiotowej umowy koprodukcyjnej, na mocy której jako koproducent uzyskają Państwo wszelkie autorskie prawa majątkowe do filmu i prawa pokrewne oraz uzyskają zezwolenie na wykonywanie autorskich praw zależnych od wartości odpowiadającej jego wkładowi finansowemu, nabędą Państwo usługę, tj. czynność opodatkowaną podatkiem VAT. W konsekwencji powyższego, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, Państwa Instytut będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze VAT od producenta, gdyż wydatek ten będzie służył czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom podatku od towarów i usług w przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany wyłącznie z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji, jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, w myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Wątpliwości Państwa Instytutu dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze VAT Producenta, w tym z tytułu dystrybucji filmu w formach/na nośnikach wskazanych w umowie koprodukcyjnej.

W kontekście powyższego należy wskazać, że w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)     przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)     zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)     świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Definicja pojęcia „świadczenie usług” ma charakter dopełniający definicję pojęcia „dostawa towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach działalności gospodarczej. W świetle przywołanych przepisów, przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie, które nie jest dostawą towarów, świadczone na rzecz innego podmiotu. Jednocześnie, jak wynika z treści wskazanego art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie.

Aby uznać dane świadczenie usług za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi więc istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę. Zatem odpłatne świadczenie usług, co do zasady, jest opodatkowane wtedy, gdy pomiędzy świadczącym usługę i jej beneficjentem istnieje stosunek prawny, w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne.

Szerokie określenie zakresu przedmiotowego pojęcia „usługi” zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie oznacza, że świadczeniem usług jest każda czynność, czy zdarzenie, którego efektem jest przysporzenie jednej ze stron na skutek działania lub zaniechania innej strony. Również krajowe orzecznictwo administracyjne potwierdza, że dychotomiczny podział na gruncie ustawy na świadczenie usług i dostawę towarów nie oznacza, że podział ten wypełnia wszelkie przejawy aktywności podmiotów gospodarczych, a każdy przepływ środków finansowych odbywający się w ramach relacji pomiędzy podatnikami VAT, musi być podporządkowany świadczeniu usług lub dostawie towarów (tak m.in. NSA w wyroku z dnia 10 października 2014 r. sygn. I FSK 1493/13).

Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE (np. sprawy C-154/80, C-89/81, C-16/93, C-498/99) wynika, że za świadczenie usług za wynagrodzeniem, a więc czynności opodatkowane VAT, uważane mogą być sytuacje, w których:

-istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje wzajemne świadczenie,

-wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,

-istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,

-odpłatność za otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana podatkiem VAT,

-istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości świadczenia wzajemnego.

Zgodnie z powyższym, przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie stanowi dostawy w rozumieniu art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, że usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni jego odbiorca odnoszący korzyść związaną z tym świadczeniem.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że płatność następuje za to świadczenie.

Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług – ale także czynnik podmiotowy – czynności te muszą być wykonywane przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według ust. 2 przywołanego artykułu:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zasady wspierania twórczości filmowej i innej działalności w dziedzinie kinematografii oraz ochrony zasobów sztuki filmowej reguluje ustawa z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii (Dz.U. z 2022 r., poz. 1066).

W art. 5 tej ustawy zdefiniowano istotne, związane z kinematografią pojęcia. I tak, zgodnie z art. 5 ustawy o kinematografii:

Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1) dystrybucja filmu - nabycie prawa do eksploatacji filmu, w tym prawa do wykonywania kopii filmu i przystosowania filmu do eksploatacji w wersji językowej innej niż ta, w której został wytworzony, oraz przekazanie tego prawa innym podmiotom w celu rozpowszechniania filmu;

2) film niskobudżetowy - film, którego koszt produkcji jest niższy niż dwukrotność maksymalnej kwoty dofinansowania filmu ustalonej na dany rok przez Radę Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej;

3) kino - miejsce i zespół urządzeń technicznych służących do publicznego wyświetlania filmu;

4) kopia wzorcowa - kopię filmu stanowiącą wzorzec przy produkcji kopii eksploatacyjnych;

5) koproducent filmu - podmiot, który wspólnie z producentem organizuje, prowadzi i ponosi odpowiedzialność za produkcję filmu lub który współfinansuje produkcję filmu oraz nabywa współudział w autorskich prawach majątkowych;

6) producent filmu - osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną, o której mowa w art. 331 § 1 Kodeksu cywilnego, która podejmuje inicjatywę, faktycznie organizuje, prowadzi i ponosi odpowiedzialność za kreatywny, organizacyjny i finansowy proces produkcji filmu;

7) produkcja filmu - zespół czynności twórczych, organizacyjnych, ekonomicznych, prawnych i technicznych, prowadzących do wytworzenia filmu w postaci kopii wzorcowej;

8) rozpowszechnianie filmu - publiczne udostępnianie filmu w jakikolwiek sposób, z wyłączeniem nadawania przez nadawców telewizyjnych;

9) upowszechnianie kultury filmowej - działalność polegającą na organizowaniu przeglądów, festiwali, dni kultury filmowej, sympozjów i innej podobnej działalności kulturalnej i edukacyjnej, a także wydawanie czasopism oraz publikacji naukowych i kulturalnych, poświęconych sztuce filmowej;

10) usługi filmowe - usługi świadczone w ramach wykonywanej działalności gospodarczej przez przedsiębiorców na rzecz producentów dla celów produkcji filmowej, obejmujące w szczególności czynności dokonywane przy pomocy własnych pracowników, udostępnianie pomieszczeń i hal zdjęciowych, sprzętu filmowego bez obsługi oraz wykonywanie specjalistycznych usług transportowych.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1062 z późn. zm.):

Prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.

Stosownie do art. 9 ust. 1 przywołanej ustawy:

Współtwórcom przysługuje prawo autorskie wspólnie. Domniemywa się, że wielkości udziałów są równe. Każdy ze współtwórców może żądać określenia wielkości udziałów przez sąd, na podstawie wkładów pracy twórczej.

W myśl ust. 2 wskazanego artykułu:

Każdy ze współtwórców może wykonywać prawo autorskie do swojej części utworu mającej samodzielne znaczenie, bez uszczerbku dla praw pozostałych współtwórców.

Według ust. 3 tego artykułu:

Do wykonywania prawa autorskiego do całości utworu potrzebna jest zgoda wszystkich współtwórców. W przypadku braku takiej zgody każdy ze współtwórców może żądać rozstrzygnięcia przez sąd, który orzeka uwzględniając interesy wszystkich współtwórców.

Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych w rozdziale 6 zawiera przepisy szczególnie dotyczące utworów audiowizualnych.

Z art. 69 tej ustawy wynika, że:

Współtwórcami utworu audiowizualnego są osoby, które wniosły wkład twórczy w jego powstanie, a w szczególności: reżyser, operator obrazu, twórca adaptacji utworu literackiego, twórca stworzonych dla utworu audiowizualnego utworów muzycznych lub słowno-muzycznych oraz twórca scenariusza.

Ponadto, na podstawie art. 70 ust. 1 ww. ustawy:

Domniemywa się, że producent utworu audiowizualnego nabywa na mocy umowy o stworzenie utworu albo umowy o wykorzystanie już istniejącego utworu wyłączne prawa majątkowe do eksploatacji tych utworów w ramach utworu audiowizualnego jako całości.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Państwa Instytut jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Państwa Instytut zamierza powołać … Fundusz Filmowy i przeprowadzić Konkurs ...... Funduszu Filmowego, którego celem jest wspólna realizacja i współfinansowanie produkcji filmowych związanych z ...... poprzez osoby twórców, temat, miejsce realizacji oraz udział w nich lokalnego środowiska filmowego, ...ich firm i instytucji. W drodze Konkursu wyłonieni zostaną producenci, z którymi Instytut  jako Koproducent/Operator .... Funduszu Filmowego podejmie wspólną realizację, współfinansowanie produkcji oraz wspólne eksploatowanie praw do zrealizowanych filmów. Zgodnie z ustalonymi zasadami realizacji filmów, na zasadach określonych w umowie koprodukcyjnej Instytut jako Koproducent nabędzie autorskie prawa majątkowe oraz prawa zależne albo licencje/sublicencje do filmów i ich utworów składowych, w wysokości proporcjonalnej do udziału Instytutu w produkcji i będzie partycypować w przychodach z eksploatacji filmu w wysokości proporcjonalnej do swojego udziału w jego produkcji. Świadczeniem/usługą ze strony Producenta - będzie odpłatne przeniesienie przez Producenta praw (autorskich, pokrewnych i innych wskazanych w umowie ko produkcyjnej) do filmu na rzecz Instytutu .... jako Koproducenta. Producent zgodnie z treścią umowy koprodukcyjnej jest m.in. zobowiązany do zrealizowania produkcji Filmu, zawarcia umów z twórcami, artystami wykonawcami i realizatorami filmu, na podstawie których przeniesione zostaną na niego wszelkie autorskie prawa majątkowe i prawa pokrewne oraz zezwolenia na wykonywanie autorskich praw zależnych, niezbędnych do realizacji filmu, tak aby zagwarantowane było prawo Koproducenta jako współuprawnionego autorsko do nieograniczonego w czasie i przestrzeni korzystania i rozporządzania tymi prawami w kraju i za granicą na określonych w umowie polach eksploatacji. Wkład finansowy wniesiony przez Instytut jest wynagrodzeniem Producenta z tytułu świadczonych na rzecz Państwa Instytut usług oraz wynagrodzeniem za przeniesienie praw do udziału w prawach autorskich i zależnych do utworów wyjściowych, Filmu, jako całości oraz utworów wkładowych Filmu. Usługi nabyte przez Instytut .... od Producenta będą udokumentowane fakturą z wykazaną 23% kwotą podatku VAT. Usługi nabyte przez Instytut ..... od Producenta będą wykorzystywane do czynności Instytutu, opodatkowanych podatkiem VAT. W związku z nabyciem udziału w autorskich prawach majątkowych do Filmu i udziału we własności Filmu, Koproducent - Instytut ..... z siedzibą w ... - będzie czerpać zyski z dystrybucji Filmu. Zostanie podpisana przez Producenta umowa z dystrybutorem Filmu, który po odzyskaniu kosztów dystrybucji wydatków na promocję i dystrybucję Filmu oraz opłaceniu prowizji dystrybutora przekaże zyski do producenta i koproducenta proporcjonalnie do udziału we własności Filmu. Będą to przychody z eksploatacji i dystrybucji Filmu. W przyszłości po zakończeniu współpracy z dystrybutorem, Państwa Instytut planuje czerpać zyski ze sprzedaży biletów na pokazy filmowe emitowane w prowadzonym przez siebie kinie.

Odnosząc się do wątpliwości Państwa Instytutu, należy mieć przede wszystkim na uwadze, że podmioty zawierające umowę koprodukcyjną (producent i koproducent) na gruncie ustawy o VAT, nie są uznawane za jednego podatnika podatku VAT, a zatem relacje pomiędzy tymi podmiotami dla potrzeb rozliczenia podatku VAT powinny być oceniane zgodnie z ogólnymi zasadami obowiązującymi w tym podatku.

Stosownie bowiem do art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2022 r., poz. 1360 z późn. zm.):

Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Umowa o wspólne przedsięwzięcie z reguły wiąże podmioty na czas określony, najczęściej oznaczony osiągnięciem celu, dla którego została zawarta. Podmioty podejmujące współpracę w ramach wspólnego przedsięwzięcia realizują wspólną politykę finansową objętą porozumieniem, a podjęte przez takie podmioty działania nie tworzą podmiotu gospodarczego, który byłby odrębnym podmiotem gospodarczym podlegającym rejestracji. Zatem przedsiębiorcy działający w ramach wspólnego przedsięwzięcia są odrębnymi podatnikami VAT.

W konsekwencji dla kwestii związanej z opodatkowaniem podatkiem VAT określonych czynności dokonywanych w ramach zawartej umowy koproducenckiej istotne znaczenie ma, aby wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowiło wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługę świadczoną na rzecz usługobiorcy, a odpłatność za otrzymane świadczenie pozostawała w bezpośrednim związku z czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie dochodzi do wzajemnych świadczeń pomiędzy stronami umowy koproducenckiej. Jak Państwo wskazali, świadczeniem/usługą ze strony Producenta - będzie odpłatne przeniesienie przez Producenta praw (autorskich, pokrewnych i innych wskazanych w umowie koprodukcyjnej) do filmu na rzecz Instytutu jako Koproducenta (zapłatę w tym przypadku stanowi dla producenta wkład finansowy wniesiony przez Instytut). Koproducent ponosić będzie określony wkład finansowy w produkcję filmu. Na podstawie umowy koprodukcyjnej film stanie się wspólną własnością Producenta i Koproducenta, a autorskie prawa majątkowe przysługiwać im będą w częściach odpowiadających ich wkładowi w produkcję filmu. Wkład finansowy wniesiony przez Instytut jest wynagrodzeniem Producenta z tytułu świadczonych na rzecz Instytutu usług oraz wynagrodzeniem za przeniesienie praw do udziału w prawach autorskich i zależnych do utworów wyjściowych, Filmu, jako całości oraz utworów wkładowych Filmu. Usługi nabyte przez Instytut od Producenta będą udokumentowane fakturą z wykazaną 23% kwotą podatku VAT.

Jednocześnie – jak Państwo wskazali - w związku z nabyciem udziału w autorskich prawach majątkowych do Filmu i udziału we własności Filmu, Koproducent  będzie czerpać zyski z dystrybucji Filmu. Zostanie podpisana przez Producenta umowa z dystrybutorem Filmu, który po odzyskaniu kosztów dystrybucji wydatków na promocję i dystrybucję Filmu oraz opłaceniu prowizji dystrybutora, przekaże zyski do producenta i koproducenta proporcjonalnie do udziału we własności Filmu. Będą to przychody z eksploatacji i dystrybucji Filmu. Nadto, w przyszłości po zakończeniu współpracy z dystrybutorem, Państwa Instytut planuje czerpać zyski ze sprzedaży biletów na pokazy filmowe emitowane w prowadzonym przez siebie kinie. Usługi nabyte przez Instytut od Producenta będą wykorzystywane do czynności Instytutu, opodatkowanych podatkiem VAT.

Jak już wskazano, z treści art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom podatku od towarów i usług w przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi.

Skoro więc – jak Państwo wskazali - usługi nabyte przez Państwa Instytut od Producenta będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, to należy uznać, że Państwa Instytutowi (Koproducentowi) będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze VAT Producenta, w tym z tytułu dystrybucji filmu w formach/na nośnikach wskazanych w umowie koprodukcyjnej. Prawo to będzie przysługiwało, o ile nie wystąpią przesłanki, o których mowa w art. 88 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Państwa Instytutu uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dot. wyłącznie  zakresu objętego pytaniem, tj. prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze VAT Producenta, w tym z tytułu dystrybucji filmu w  formach/na nośnikach wskazanych w umowie koprodukcyjnej, . Inne kwestie przedstawione we wniosku – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – nie mogą być rozpatrzone.

Jako element opisu zdarzenia przyszłego przyjęto okoliczność, że nabędą Państwo usługę, tj. czynność opodatkowaną podatkiem VAT oraz usługi nabyte przez Instytut  od Producenta będą udokumentowane fakturą.

Należy wyjaśnić, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji, nie podejmuje się wyjaśnienia stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), tj. nie przeprowadza dowodów oraz nie analizuje załączonych do wniosku dokumentów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności, w kontekście zadanego pytania, przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Wobec powyższego, dołączony przez Państwa do wniosku załącznik nie był przedmiotem merytorycznej analizy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli sytuacja Państwa będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).