W zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży Nieruchomości.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego i stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 czerwca 2022 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży Nieruchomości.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego i stanu faktycznego

Jest Pani osobą zatrudnioną na umowę o pracę na czas nieokreślony, od 2017 r. jest Pani wdową oraz osiągnęła Pani wiek emerytalny. Pracuje Pani w Państwowej Instytucji Oświatowej – (…).

5 kwietnia 2022 r. zawarła Pani przedwstępną umowę sprzedaży 0,3780 ha działki stanowiącej część niezabudowanej Nieruchomości o pow. 0,5475 ha, położonej w (…) ob.(…), objętej księgą wieczystą KW nr (…).

Jest Pani właścicielką przedmiotowej działki od 10 października 2009 r. w wyniku umowy darowizny między Pani rodzicami, I. i S. M. zam.(…)

Kupującym od Pani wymienioną część działki jest Spółka komandytowa B z siedzibą w (…).

Na terenie działki ustalono 21 grudnia 2021 r. warunki zabudowy na zamierzenie inwestycyjne pn. „…”, dla (…), zam.(…), który jest Pani synem. Udzieliła mu Pani pełnomocnictwa do dysponowania ww. Nieruchomością w celu wykonywania wszelkich czynności formalno-prawnych i uzgodnień niezbędnych do realizacji przedmiotowej inwestycji.

Skutkiem oceny realności tego zamierzenia inwestycyjnego, które przekroczyło Pani  możliwości organizacyjne i finansowe, w związku z brakiem doświadczenia, podjęła Pani decyzję o sprzedaży tej części działki. Wydane 21 lutego 2022 r. pozwolenie na budowę, decyzją Prezydenta Miasta (…) z 22 kwietnia 2022 r. zostało przeniesione na rzecz B Sp. K., (…).

Dochód osiągnięty ze sprzedaży zamierza Pani przeznaczyć, na budowę budynku usługowego na pozostałej części działki (1247,7 m²). Dla tego celu inwestycyjnego założyła Pani razem z synem – C , spółkę z o.o. D z siedzibą w (…). Wskazała Pani, że aktualnie nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej. Jedynym Pani celem jest bieżące prowadzenie ww. przedsięwzięcia po zakończeniu działań przygotowawczych.

W planach założona jest dzierżawa 1248,7 m² działki przez Spółkę z o.o., a wybudowany budynek usługowy, w zależności od możliwości finansowych zostanie wynajęty lub sprzedany, celem zapewnienia godziwego poziomu życia dla Pani (jest Pani osobą owdowiałą, a przewidywana emerytura – pracuje Pani w instytucji oświatowej – będzie niska, dla Pani synów (M. i S. M.) oraz przede wszystkim dla Pani brata – W.M., który z powodu schorzenia psychicznego jest rencistą), nie może także uczestniczyć w decyzjach i czynnościach formalno-prawnych związanych z majątkiem Państwa rodziców.

Od momentu nabycia przedmiotowej działki w drodze darowizny w 2009 r. do planowanej sprzedaży nie wykorzystuje Pani Nieruchomości w żaden sposób, ani na cele osobiste, ani w działalności gospodarczej, w tym rolniczej, gdyż jej Pani nie prowadzi. Dba Pani o systematyczne koszenie terenu, terminowo opłaca Pani zobowiązania podatkowe wynikające z tytułu własności.

Nigdy nie była Pani i nie jest Pani czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Znany jest Pani cel deklarowany przez Kupującego, którym jest „…”, tak jak zapisano w przekazywanym 22 kwietnia 2022 r. pozwoleniu na budowę.

Nie planuje Pani podziału formalnego działki na mniejsze części. Jedyny podział jaki zostanie dokonany to ten, który wynika z przedwstępnej umowy sprzedaży części działki: 0,3780 ha dla Kupującego B S. K. (…) oraz 1248,7 m²  działki dla Pani.

Pozwolenie na budowę zostało wydane 21 lutego 2022 r. na Pani syna – M.M. zam. (…) i zostało już przeniesione na rzecz B 22 kwietnia 2022 r. Właścicielem działki będzie. B. P.K.

Działka nie była nigdy przedmiotem umowy najmu, dzierżawy ani innych umów o podobnym charakterze. Nie uzyskiwała Pani z niej żadnych pożytków. Nie podejmowała Pani żadnych działań mających na celu zwiększenie wartości działki, nie ogradzała Pani, nie uzbrajała Pani ją w media, nie wytyczała Pani dróg dojazdowych. Nie podejmowała Pani żadnych działań reklamowych, marketingowych, nie korzystała Pani z usług pośrednika ani innych działań mających na celu znalezienie Kupującego.

Warunkiem zawarcia ostatecznej umowy jest dokonanie podziału geodezyjnego Nieruchomości w sposób pokazany na wstępnym projekcie podziału Nieruchomości. Po Pani stronie jako Sprzedającej stoją następujące obowiązki:

‒nieobciążanie dnia zawarcia umowy sprzedaży,

‒niezwłoczne wystąpienie z zapytaniem do właściwych organów urzędu skarbowego z pytaniem, czy sprzedaż działki   powinna być opodatkowana podatkiem VAT,

‒dokonanie podziału geodezyjnego Nieruchomości,

Natomiast, po stronie Kupującego ciąży warunek wypłacenia zadatku do 22 kwietnia 2022 r., który został wypłacony.

Jedynym upoważnieniem, które do tej pory Pani podpisała są:

‒  upoważnienie do dysponowania Nieruchomością,

‒  udostępnienie Nieruchomości Głównemu Wykonawcy Robót Budowlanych dla potrzeb umów z P.S.A., oddział (…), rejon energetyczny (…), ul. (…). Wykonawcą z tym z ramienia B jest Przedsiębiorstwo E sp. z o.o., (…),

‒  25 maja 2022 r. podpisała Pani na rzecz Kupującego, Głównego Wykonawcy Robót Budowlanych upoważnienie, również dla Głównego Wykonawcy Robót Budowlanych E Sp. z o.o., (…), do odbioru wpisu z ewidencji gruntów dla działki będącej przedmiotem sprzedaży,

‒  natomiast syn Pani również 20 czerwca 2022 r. podpisał pismo do P. S.A. oddział (…), dotyczące przygotowania umowy o przebudowę sieci (...), również na rzecz Głównego Wykonawcy E.

Udzieliła Pani Kupującemu zgody na dysponowanie Nieruchomością na cele budowlane. Dla działki będącej przedmiotem sprzedaży nie ma miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - jest wszczęty, w związku z czym zawieszona jest możliwość geodezyjnego podziału działki.

Decyzja o warunkach zabudowy została wydana dla Pani syna – M.M. 7 stycznia 2020 r. i zostanie przekazana Kupującemu. Nigdy nie sprzedawała Pani Nieruchomości/działek. Jest Pani właścicielką innych Nieruchomości, ale nie planuje Pani na chwilę obecną ich sprzedaży.

Pytanie

Czy opisana w stanie faktycznym transakcja zbycia Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, aktualny stan faktyczny i stany przyszłe wskazują na brak zasadności opodatkowania VAT wymienionej i opisanej transakcji sprzedaży części Pani działki.

Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej. Nieruchomość będącą przedmiotem sprzedaży uzyskała Pani w drodze nieodpłatnego przekazania od rodziców. Od tego czasu minęło 13 lat, w których nie czerpała Pani z tej Nieruchomości żadnych pożytków. Nigdy nie zajmowała się Pani i nie zamierza się Pani zajmować profesjonalnym obrotem Nieruchomościami rolnymi ani przeznaczonymi pod zabudowę. W przyszłości zamierza Pani czerpać korzyści majątkowe ze sprzedaży lub dzierżawy pozostałej części działki wraz z powstałą, ewentualna zabudową, jednak będzie to podzielone pomiędzy Panią, a dwoma synami oraz Pani matką (o ile będzie jeszcze żyła) oraz dla Pani niepełnosprawnego brata ur. 9 lipca 1963 r.

Przedsięwzięcie to będzie miało charakter jednorazowy, będzie prowadzone zgodnie z obowiązującymi przepisami podatkowymi. Zyski zostaną przeznaczone na zabezpieczenie godziwego poziomu życia dla Pani na emeryturze, na opiekę, utrzymanie, rehabilitację brata oraz wsparcie bieżących potrzeb synów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 r. str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady:

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Z przytoczonych wyżej regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Należy zaznaczyć, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. A uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pani właścicielką Nieruchomości, którą nabyła Pani od rodziców w drodze darowizny w 2009 r. Od momentu nabycia Nieruchomość nie była w żaden sposób przez Panią wykorzystywana, tj. ani na cele osobiste ani w działalności gospodarczej, w tym rolniczej. Nie jest Pani i nie była Pani czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Wskazała Pani, że na terenie, na którym znajduje się Nieruchomość ustalono warunki zabudowy na cele inwestycyjne pn. „…”. Udzieliła Pani swojemu synowi pełnomocnictwa do wykonywania wszelkich czynności formalno-prawnych oraz niezbędnych uzgodnień w celu dysponowania Nieruchomością. W związku ze zmianą zamiaru inwestycyjnego przez ograniczenia finansowe i organizacyjne podjęła Pani decyzję o sprzedaży tej części działki (0,3780 ha), w wyniku czego dokonała Pani 22 kwietnia 2022 r. przeniesienia pozwolenia na budowę na rzecz spółki B. (Kupującego), z którym 5 kwietnia 2022 r. zawarła Pani umowę przedwstępną oraz któremu udzieliła Pani zgody na dysponowanie ww. Nieruchomością na cele budowlane. Warunkiem zawarcia ww. umowy jest dokonanie podziału geodezyjnego Nieruchomości zgodnie z projektem, tj. na cześć przeznaczoną do sprzedaży i na część, która pozostanie u Pani. W chwili obecnej udostępniła Pani Nieruchomość Głównemu Wykonawcy Robót Budowalnych (działającego na rzecz Kupującego) w celu zawarcia potrzebnych umów z zakładem energetycznym oraz udzieliła Pani zgody do odbioru wpisu z ewidencji gruntów dla działki będącej przedmiotem sprzedaży. Pani syn uzyskał dla działki decyzję o warunkach zabudowy, która zostanie przekazana na rzecz Kupującego.

Nigdy wcześniej nie dokonywała Pani żadnych działań mających na celu zwiększenie wartości działki, tj. nie ogradzała jej Pani, nie uzbrajała, nie wytyczała dróg dojazdowych. Nie podejmowała także Pani żadnych działań marketingowych ani nie korzystała Pani z usług pośrednika. Działka nie była przedmiotem umowy najmu, dzierżawy ani innych umów o podobnym charakterze.

Dochód ze sprzedaży zamierza Pani m.in. przeznaczyć na budowę budynku usługowego na pozostałej u Pani części działki, i w tym celu założyła Pani razem z synem spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (aktualnie nie prowadzi ona działalności gospodarczej), jej celem jest bieżące prowadzenie przedsięwzięcia po zakończeniu działań przygotowawczych. W dalszych planach zakłada Pani dzierżawę pozostałej części działki przez Spółkę z o.o., bądź ewentualnie wynajęcie lub sprzedanie wybudowanego budynku w celu zabezpieczenia godziwej przyszłości Pani i Pani rodziny.

Pani wątpliwości dotyczą tego, czy sprzedaż Nieruchomości gruntowej będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, a Pani z tego tytułu będzie działała jako podatnik podatku VAT.

Należy mieć na uwadze, że dla uznania, iż mamy do czynienia z majątkiem prywatnym, istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez podmiot sprzedający. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych. Potwierdził to Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej wyłącznie do celów prywatnych.

„Majątek prywatny”, to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r. sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny, to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. W związku z powyższym należy wskazać, że w przypadku sprzedaży nieruchomości elementami przesądzającymi o uznaniu transakcji za prowadzenie działalności gospodarczej jest całokształt działań, jakie Wnioskodawca podejmował w odniesieniu do tejże nieruchomości przez cały okres jej posiadania, w tym cel jakiemu służyło jej nabycie.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że dostawa opisanej we wniosku Nieruchomości gruntowej nosi znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Podkreślić należy, że działania podjęte przez Panią, tj. wystąpienie o decyzję o warunkach zabudowy oraz pozwolenie na budowę dotyczące inwestycji pn. „…”, którą zamierzała Pani zrealizować na posiadanej działce, wskazują, że nie przyświecał Pani cel związany z wykorzystaniem gruntu na potrzeby osobiste (własne), lecz jak sama Pani wskazała, zamierzała Pani na Nieruchomości wybudować budynki jednorodzinne. Z przyczyn, które przekroczyły Pani możliwości organizacyjne i finansowe oraz z powodu braku doświadczenia postanowiła Pani jednak dokonać sprzedaży tej części działki w celu zrealizowania przez Kupującego inwestycji, na którą otrzymała Pani pozwolenie. Z wniosku wynika, że przekazała Pani na rzecz Kupującego (deweloper) wydaną decyzję o warunkach zabudowy, pozwolenie na budowę, udzieliła mu Pani zgody na dysponowanie Nieruchomością na cele budowlane, udostępniła Pani Nieruchomość Głównemu Wykonawcy Robót Budowlanych wyznaczonemu przez Kupującego, dla potrzeb umów z zakładem energetycznym. Zatem, Nieruchomości tej nie można uznać za Pani majątek osobisty, który z samej nazwy służy do zaspokajania tylko i wyłącznie potrzeb osobistych (prywatnych).

Pomimo, że nie podejmowała Pani aktywnych działań mających na celu przygotowania przedmiotowej Nieruchomości do sprzedaży, tj. nie ogradzała, nie uzbrajała, nie wytyczała dróg dojazdowych, nie podejmowała działań marketingowych i reklamowych mających na celu znalezienie Kupującego, w dostawie przedmiotowej Nieruchomości występują cechy działalności gospodarczej i należy uznać, że podejmując świadomie ww. czynności zaangażowała Pani własne środki podobne do tych jakie wykorzystują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, tj. wykazała Pani aktywność w przedmiocie zbycia przedmiotowej Nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Zwrócić również należy uwagę, że środki uzyskane ze sprzedaży części Nieruchomości planuje Pani wykorzystać na budowę budynku usługowego na części działki, która u Pani pozostanie i w tym celu wraz z synem założyła Pani spółkę z o.o. W dalszej przyszłości w ramach tej spółki planowane jest wynajmowanie albo sprzedaż tego budynku usługowego.

W niniejszej sprawie występują więc przesłanki pozwalające uznać Panią za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Należy zatem stwierdzić, że dostawa części Nieruchomości stanowiącej Pani własność na rzecz Kupującego zostanie dokonana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez podatnika podatku od towarów i usług i będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Tym samym Pani stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego/stanem faktycznym podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Informacja o zwrocie nadpłaty

W związku z tym, że wniosek dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia prawnego, to wymagana opłata od niniejszego wniosku wynosi 80,00 zł. W dniu 22 kwietnia 2022 r. wpłaciła Pani kwotę w wysokości 160 zł, zatem kwota 80,00 zł jest wpłatą nienależną, stanowi nadpłatę w rozumieniu art. 14f § 2b pkt 3 Ordynacji podatkowej i podlega zwrotowi według Pani dyspozycji na rachunek bankowy wskazany we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego/stanu faktycznego i musi się Pani zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒  w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒  w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawyz 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).