Ustalenie czy refundowanie przez kontrahenta rabatu udzielonego przez Wnioskodawcę klientowi ostatecznemu powoduje powstanie obowiązku podatkowego w p... - Interpretacja - 0113-KDIPT1-3.4012.398.2022.2.ALN

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 31 października 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.398.2022.2.ALN

Temat interpretacji

Ustalenie czy refundowanie przez kontrahenta rabatu udzielonego przez Wnioskodawcę klientowi ostatecznemu powoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

22 lipca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 19 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy: ustalenia czy refundowanie przez 1 Sp. z o.o. rabatu udzielonego przez 2 klientowi ostatecznemu powoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 października 2022 r. (data wpływu 21 października 2022 r.). Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

2

2)Zainteresowani niebędący stroną postępowania:

1

Opis stanu faktycznego

(ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku)

2 Sp.J. (dalej 2) współpracuje z 1 Sp. z o.o. m.in. uczestnicząc w programie lojalnościowym (...), jako partner.

W szczególności ww. współpraca sprowadza się do tego, że klienci finalni (uczestnicy programu) mogą nabywać od 2 towary lub usługi z asortymentu własnego 2, np. kawę lub hot-dogi po cenie z rabatem.

Rabat udzielany jest za zgromadzone przez uczestnika punkty w programie lojalnościowym. Uczestnik zdobywa punkty u wszystkich partnerów programu (...).

2 i 1 Sp. z o.o. zawarły ustalenia, że równowartość kwot udzielonych przez 2 rabatów klientom ostatecznym w danym okresie rozliczeniowym jest refundowana (zwracana) 2 przez 1 Sp. z o.o.

Na poczet kwoty odzwierciedlającej refundowany rabat 2 wystawia notę księgową.

Na pytania postawione w wezwaniu o treści:

1.Czy 2 Sp. J. i 1 Sp. z o.o. są czynnymi zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług?

2.Czy refundowanie przez 1 Sp. z o.o. rabatu udzielonego przez 2 klientowi ostatecznemu stanowi zapłatę na rzecz dostawy konkretnych towarów/świadczenia konkretnych usług dokonywanych przez 2? Jeżeli tak, to należy wskazać jakich dostaw konkretnych towarów/świadczenia konkretnych usług dotyczy ww. zapłata.

3.Czy w sytuacji opisanej we wniosku istnieje związek prawny między 2 Sp. J. i 1 Sp. z o.o., w ramach którego następuje świadczenie wzajemne?

4.Czy refundacja otrzymana przez 2 Sp. J. stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz 1 Sp. z o.o.?

5.Czy w sytuacji opisanej we wniosku istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie 1 Sp. z o.o.?

Wnioskodawca udzielił odpowiedzi:

Odpowiedź punkt 1.          

2 oraz 1 Sp. z o.o. są czynnymi zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług.

Odpowiedź punkt 2.          

Refundowanie przez 1 Sp. z o.o. rabatu udzielonego przez 2 klientowi ostatecznemu nie stanowi zapłaty na rzecz dostawy konkretnych towarów/świadczenia usług dokonywanych przez 2. 2 dokonuje na rzecz ostatecznego klienta dostawy towarów, które klient wybiera zgodnie z regulaminem programu (...). Są to wyznaczone towary z oferty 2 lub produkty małej gastronomi takie jak hot-dogi, kanapki, kawa, herbata. 1 Sp. z o.o. nie ma żadnego wpływu na wybór konkretnego towaru przez klienta ostatecznego. 1 Sp. z o.o. jako organizator programu (...) jedynie ustalając regulamin wyznacza wachlarz dostępnych towarów po określonych promocyjnych cenach. 2 jako uczestnik programu zobowiązany jest do udzielenia klientowi ostatecznemu rabatu na wybrany przez niego towar, jeżeli zgodnie z regulaminem klient ostateczny ma do niego prawo. 2 w tym przypadku nie dostarcza towarów ani nie świadczy usługi na rzecz 1 Sp .o.o., w związku z powyższym w ocenie 2 wypłacona refundacja nie jest zapłatą na rzecz dostawy konkretnego towaru/świadczenia usługi.

Odpowiedź punkt 3.          

W sytuacji opisanej we wniosku nie istnieje związek prawny między 2 Sp.J. i 1 Sp. z o.o. Związek prawny istnieje pomiędzy 2 a klientem ostatecznym. Wszelkie reklamacje oraz odpowiedzialność co do dostarczonych towarów lub świadczonych usług ponosi 2 na rzecz klienta ostatecznego.

Odpowiedź punkt 4.          

Otrzymana refundacja nie stanowi wartości faktycznie przekazanej za usługi świadczone na rzecz 1 Sp.z o.o. Usługi w ramach programu (...) świadczone są dla ostatecznego klienta. 1 Sp. z o.o. nie jest podmiotem na rzecz którego usługa z rabatem jest świadczona.

Odpowiedź punkt 5.          

W sytuacji opisanej we wniosku nie istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie 1 Sp. z o.o.

Pytania

Czy refundowanie przez 1 Sp. z o.o. rabatu udzielonego przez 2 klientowi ostatecznemu jest zdarzeniem objętym obowiązkiem podatkowym w podatku od towarów i usług?

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie

Zdaniem Wnioskodawców czynność refundowania przez 1 Sp. z o.o. rabatu udzielanego przez 2 klientowi finalnemu nie jest objęta obowiązkiem podatkowym w podatku od towarów i usług.

Zgodnie z zasadą generalną, wyrażoną w przepisach art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów, import towarów na terytorium kraju, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, według art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się zasadniczo przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Świadczeniem usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, będzie każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,

2.zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,

3.świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu albo nakazem wynikającym z mocy prawa.

Tak otwarty katalog czynności, które mogą być uznane za świadczenie usług w rozumieniu ustawowym, skutkuje wątpliwościami w odniesieniu do konkretnych zdarzeń występujących w obrocie gospodarczym.

Z taką właśnie wątpliwością mamy do czynienia w przypadku refundowania przez 1 Sp. z o.o. rabatu udzielanego przez 2 klientowi ostatecznemu tj. nabywcy kawy lub hot-doga.

Trzeba podkreślić, że świadczenie usług należy wszakże rozumieć bardzo szeroko. Obejmuje ono każde działanie na rzecz innego podmiotu niebędące dostawą towarów, ale także zobowiązanie się do powstrzymania od dokonania czynności bądź do tolerowania czynności lub sytuacji.

Ustawodawca wskazuje na obowiązek opodatkowania danej czynności VAT w przypadku wystąpienia świadczenia ekwiwalentnego. Tym samym, jeżeli refundacja rabatu jest czynnością jednostronną i nie wiąże się z otrzymaniem świadczenia wzajemnego w postaci dostawy towarów lub świadczenia usług - nie podlega opodatkowaniu VAT.

W tym miejscu trzeba podkreślić, że 2 udziela rabatu klientowi ostatecznemu, czyli osobie kupującej od 2 kawę lub hot-doga.

Inaczej mówiąc do realizacji świadczenia, które jest przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług dochodzi pomiędzy 2 i klientem ostatecznym, nabywcą towarów.

Późniejsza refundacja dla 2 równowartości udzielonego rabatu przez 1 Sp. z o.o. nie wiąże się ze świadczeniem wzajemnym ze strony 2 na rzecz 1 Sp. z o.o., gdyż 2 udzieliła rabatu klientowi ostatecznemu.

Skoro w zamian za refundację rabatu 1 Sp. z o.o. nie otrzymuje od 2 świadczenia to ww. refundacja nie stanowi przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że stanowisko Wnioskodawcy pozostaje bez zmian w stosunku do wniosku z dnia 19.07.2022 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach działalności gospodarczej. Zatem przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie, które nie jest dostawą towarów, świadczone na rzecz innego podmiotu. Jednocześnie - jak wynika z treści powołanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi więc istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę. Zatem, odpłatne świadczenie usług może zostać opodatkowane wtedy, gdy pomiędzy świadczącym usługę i jej beneficjentem istnieje stosunek prawny, w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne.

Kwestia „odpłatności” była niejednokrotnie przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku C-102/86 w sprawie Apple and Pear Development Council TSUE wskazał, że:

 Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem”. Natomiast w wyroku C-16/93 Tolsma, Trybunał wskazał, że czynność: „podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy.

Zatem, za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być takie sytuacje, w których:

·istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,

·wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,

·istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy usługi,

·odpłatność za otrzymane świadczenie (usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem, istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wskazaliście Państwo, że współpracujecie z 1 Sp. z o.o. m.in. w programie lojalnościowym (...), jako partner. W ramach tej współpracy klienci finalni (uczestnicy programu) mogą nabywać od Państwa towary lub usługi z Państwa asortymentu własnego, np. kawę lub hot-dogi po cenie z rabatem. Rabat udzielany jest za zgromadzone przez uczestnika punkty w programie lojalnościowym. Uczestnik zdobywa punkty u wszystkich partnerów programu (...). Ustaliliście Państwo z 1 Sp. z o.o., że równowartość kwot udzielonych przez Państwa rabatów klientom ostatecznym w danym okresie rozliczeniowym jest Państwu refundowana (zwracana) przez 1 Sp. z o.o. Na poczet kwoty odzwierciedlającej refundowany rabat wystawiacie Państwo notę księgową.

Aby mówić o dostawie towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy musi nastąpić czynność polegająca na przeniesieniu prawa do rozporządzania (dysponowania) towarem jak właściciel, co wiąże się z możliwością faktycznego dysponowania rzeczą przez nabywcę. Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika natomiast aby pomiędzy Stronami Umowy dochodziło do przekazania ekonomicznego władztwa nad towarami. Jednocześnie rozliczenie rabatu nie spełniają przesłanek pozwalających uznać je za świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1 powołanej ustawy.

Jak wcześniej wskazano, aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi więc istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę. Zatem odpłatne świadczenie usług może zostać opodatkowane wtedy, gdy pomiędzy świadczącym usługę i jej beneficjentem istnieje stosunek prawny, w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne. W niniejszej sprawie elementy powyższe nie występują.

W tym miejscu należy odnieść się także do istoty wspólnego przedsięwzięcia.

Umowa o współpracy nie występuje ani w prawie cywilnym, ani podatkowym. Stosownie do art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 poz. 1360 ze zm.):

Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

W świetle tego przepisu należy zatem przyjąć, że zawarcie umowy o współpracy w ramach wspólnego przedsięwzięcia jest możliwe na podstawie ww. przepisu, w ramach tzw. swobody umów.

Co do zasady wspólne przedsięwzięcie zrzesza co najmniej dwa podmioty na określony czas, w konkretnym celu. Jest to wspólne działanie w celu realizacji konkretnego przedsięwzięcia gospodarczego, które ze względu na zakres przedmiotowy lub finansowy przekracza możliwości jednego podmiotu. Umowa taka zawarta między podmiotami z reguły wiąże je na czas określony, najczęściej oznaczony osiągnięciem celu, dla którego została zawarta. Podmioty zawierające porozumienie zachowują niezależność w swoich dotychczasowych działaniach, a w działaniach związanych z realizacją wspólnego przedsięwzięcia działają razem.

Zatem w sytuacjach, w których przedmiotem umowy stron jest wspólna realizacja określonego celu, można przyjąć, że w zakresie działań każdej ze stron, wynikających z ich obowiązków umownych, nie dochodzi do wzajemnego odpłatnego świadczenia usług. Należy podkreślić, że w tego rodzaju przypadkach obie strony umowy osiągają zamierzone cele, z tym że osiągnięcie tych celów nie jest bezpośrednio związane ze świadczeniem drugiej strony umowy.

Państwo jak i 1 Sp. z o.o. realizujecie wspólne przedsięwzięcie promocyjne, w którym brak jest świadczenia wzajemnego, w zamian za wykonanie którego wypłacane jest wynagrodzenie. Przedstawione działania stanowią wkład 1 Sp. z o.o. w realizację Programu stanowiącego wspólne przedsięwzięcie. Wkład 1 Sp. z o.o. nie stanowi usługi której beneficjentem będzie Państwa firma. Kwoty refundacji otrzymane przez Państwa z tytułu rozliczania Państwa udziału w programie lojalnościowym nie stanowią zatem wynagrodzenia za dostarczenie towarów lub wykonanie usług.

Celem współdziałania podmiotów jest uzyskanie, określonego rezultatu, o korzystnym dla nich wymiarze ekonomicznym. Działań takich dla celów podatku od towarów i usług nie można oceniać jednostkowo, lecz z uwzględnieniem ich charakteru jako działania złożonego i wspólnego, tworzącego w aspekcie gospodarczym jedną całość, którego końcowym efektem, jak w niniejszej sprawie, jest zachęcenie jak największej ilości wspólnych klientów partnerów do dokonania zakupów towarów

Zatem, rozliczenia dokonywane pomiędzy Państwem a 1 Sp. z o.o. w związku ze wspólnym przedsięwzięciem promocyjnym nie stanowią wynagrodzenia za dostawy towarów ani świadczenia usług, o których mowa w art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy i nie podlegają opodatkowaniu w świetle postanowień ustawy o VAT.

Zatem Państwa stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego, bądź we własnym stanowisku, które – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – nie zostały objęte pytaniem nie mogą być rozpatrzone. W myśl art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

2 Sp.J. (Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).