Temat interpretacji

Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w zw. z realizowanym projektem

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2020 r. (data wpływu 31 sierpnia 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku w związku z realizacją projektu pn. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku w związku z realizacją projektu pn. .

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Klub Sportowy (zwany dalej: Klub lub Wnioskodawca) posiada osobowość prawną, działa na podstawie ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2019 r. poz. 713 t.j. ze zm.). Wnioskodawca nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i nie składa deklaracji VAT-7. Wnioskodawca uzyskał dofinansowanie w ramach poddziałania 19.2 Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność, działania Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER, 4.6 Rozwój ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej lub rekreacyjnej lub kulturalnej. Na podstawie art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 na realizację operacji pn. .

Powyższe działanie ma na celu zrównoważony rozwój obszaru LSR (Lokalna Strategia Rozwoju) ukierunkowany na innowacyjne działania proekologiczne oraz rozbudowę infrastruktury rekreacyjnej przyjaznej środowisku i sprzyjającej turystyce aktywnej.

W ramach operacji pn. ... zaplanowano wykonanie ogólnodostępnego i niekomercyjnego boiska sportowego. Planowany zakres prac obejmuje: wykonanie ciągów pieszych z kostki betonowej oraz budowę schodów; ogrodzenie boiska; wykonanie boiska piłkarskiego o nawierzchni z trawy naturalnej; ustawienie piłkochwytów; zakup i montaż elementów wyposażenia sportowego tj.: bramki do piłki nożnej, ławki dla zawodników rezerwowych, punkt medyczny; montaż zadaszonych trybun; wykonanie robót ziemnych i pomiarowych w postaci: ułożenia obrzeży, wykonanie podbudowy, ułożenie nawierzchni; prace rozbiórkowe polegające na demontażu płytek chodnikowych, ogrodzenia oraz piłkochwytu; zakup kurtyny wodnej.

Projekt odpowiada na zdiagnozowane potrzeby społeczności lokalnej niewystarczająca ilość ogólnodostępnych obiektów rekreacyjno-sportowych oraz niezagospodarowane miejsca z potencjałem do rozwoju rekreacji. Należy podkreślić, że wykonane ogólnodostępne elementy infrastruktury sportowo-rekreacyjnej dla wielu dzieci i dorosłych będą miejscem, gdzie można bezpiecznie bawić się na świeżym powietrzu, szczególnie na obszarach wiejskich, gdzie oferta zajęć rekreacyjnych i sportowych jest bardzo ograniczona lub zupełnie takiej brakuje. Warto zaznaczyć również, że planowane przedsięwzięcie zwiększy dostępność i powszechność sportu w społeczeństwie miejscowości (), jak i w całej gminie. Zostaną stworzone warunki szkoleniowo-treningowe dla mieszkańców gminy, a także zdecydowanie wzrośnie poziom bezpieczeństwa wykonywania ćwiczeń praktycznych czy rozgrywanych zawodów. Ponadto obiekt będzie mógł być wykorzystywany do organizacji imprez sportowych o charakterze rekreacyjnym.

W związku z realizacją inwestycji Wnioskodawca ponosić będzie wydatki dokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Wnioskodawcę.

Wnioskodawca w dniu 19 maja 2020 r. zawarł umowę z Województwem () na przyznanie pomocy finansowej. Wnioskodawca zamierza dołączyć do wniosku o płatność inwestycji interpretację indywidualną potwierdzającą brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją inwestycji dzięki czemu podatek VAT będzie mógł zostać ujęty w kosztach kwalifikowalnych projektu. Powstała w ramach projektu infrastruktura nie będzie służyć czynnościom opodatkowanym. Obiekt będzie ogólnodostępny a wstęp będzie bezpłatny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca w związku z realizacją projektu pn. będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub części?

Zdaniem Wnioskodawcy, nabycie towarów i usług w związku z realizacją inwestycji pn. nie daje w świetle art. 86 oraz art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług prawa do odzyskania podatku naliczonego w całości, ani w części zarówno w trakcie ponoszenia kosztów na inwestycję, jak i po jej zakończeniu. Wnioskodawca nie będzie pobierał opłat i uzyskiwał jakichkolwiek dochodów opodatkowanych podatkiem VAT w związku z wykorzystywaniem powstałej w ramach projektu infrastruktury.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z treści powyższych przepisów wynika, że z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni a odliczenie przysługuje wówczas gdy zostaną spełnione określone warunki. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Projekt będący przedmiotem wniosku będzie służyć wyłącznie społeczności lokalnej i nie będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Wobec czego nie zostanie spełniony warunek wskazany w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, Klubowi Sportowemu nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od towarów i usług nabywanych w ramach realizowanego zadania inwestycyjnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast na mocy art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2019 r., poz. 713, z późn. zm.), stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych.

Stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności (art. 2 ust. 2 ustawy Prawo o stowarzyszeniach).

Na mocy art. 34 ustawy Prawo o stowarzyszeniach, stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą, według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków.

Zaznaczyć należy, że działalność statutowa stowarzyszenia to działalność zgodna z jego statutem, w którym wymienione są cele działalności stowarzyszenia i sposoby ich realizacji. Działalność statutowa nie jest nastawiona na zysk, czyli nie jest to działalność gospodarcza, która w organizacji pozarządowej jest tylko działalnością pomocniczą.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca posiada osobowość prawną, działa na podstawie ustawy Prawo o stowarzyszeniach. Wnioskodawca nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i nie składa deklaracji VAT-7. Wnioskodawca uzyskał dofinansowanie w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 na realizację operacji pn. . W ramach operacji pn. ... zaplanowano wykonanie ogólnodostępnego i niekomercyjnego boiska sportowego. W związku z realizacją inwestycji Wnioskodawca ponosić będzie wydatki dokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Wnioskodawcę. Powstała w ramach projektu infrastruktura nie będzie służyć czynnościom opodatkowanym. Obiekt będzie ogólnodostępny, a wstęp będzie bezpłatny.

W analizowanym przypadku wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy w związku z realizacją projektu pn. będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT. W przedmiotowej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku nie będą spełnione ponieważ Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a powstała w ramach projektu infrastruktura nie będzie służyć czynnościom opodatkowanym. W ramach operacji pn. zaplanowano wykonanie ogólnodostępnego i niekomercyjnego boiska sportowego. Obiekt będzie ogólnodostępny, a wstęp będzie bezpłatny.

W konsekwencji, skoro Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a efekty realizowanego projektu nie będą służyły czynnościom opodatkowanym, należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. .

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP lub /KIS/wnioski (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej