
Temat interpretacji
Skoro nabyty przez Państwa zespół składników majątkowych oraz zobowiązania będą stanowiły zorganizowaną część przedsiębiorstwa, określoną w art. 2 pkt 27e ustawy i będą Państwo kontynuować działalność Zbywcy na podstawie przejętych składników majątku - nie zmieniając jednocześnie przeznaczenia przedmiotu aportu - to w takiej sytuacji, nie będą Państwo zobowiązani do dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 9 ustawy.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
27 czerwca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania nabytego zespołu składników majątkowych oraz zobowiązań za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, określoną w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT oraz braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w związku z tą transakcją.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca (dalej: Wnioskodawca, Spółka) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Polski, podatnikiem podatku od towarów i usług.
Przedmiotem działalności Spółki jest m.in. kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek oraz wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. W chwili obecnej Spółka nie posiada żadnych nieruchomości, w związku z tym nie prowadzi działalności gospodarczej.
Spółka zamierza nabyć w ramach wkładu niepieniężnego na pokrycie podwyższonego kapitału zakładowego od wspólnika Spółki zespół składników majątkowych, obejmujący w szczególności:
-prawo własności nieruchomości zlokalizowanej w (…), na której jest posadowiony budynek, będący przedmiotem umowy najmu;
-komplet dokumentacji architektonicznej związanej z ww. budynkiem;
-prawa wynikające z zawartej umowy najmu;
-należności wynikające z rozliczeń z najemcą budynku;
-prawa wynikające z gwarancji bankowej wystawionej na zabezpieczenie umowy najmu;
-prawa wynikające z umów zawartych z podmiotami trzecimi, w szczególności dotyczące usług zarządczych, obsługi finansowo-księgowej;
-prawa wynikające z rękojmi lub gwarancji udzielone przez wykonawców robót budowlanych na nieruchomości;
-środki pieniężne.
Ponadto, Spółka przejmie również zobowiązania związane z nabytymi składnikami majątkowymi, tj.:
-zobowiązania wynikające z zawartej umowy najmu;
-zobowiązania wynikające z rozliczeń z kontrahentami, w szczególności wynikające z umowy o zarządzanie nieruchomością oraz umowy na obsługę finansowo-księgową.
Wnioskodawca od dnia objęcia wkładu niepieniężnego jako wynajmujący będzie prowadził działalność gospodarczą w zakresie najmu przedmiotowego budynku oraz będzie dokonywał sprzedaży opodatkowanej z tym związanej.
Podmiot, wnoszący przedmiotowy zespół składników majątkowych oprócz działalności gospodarczej związanej z wynajmem nieruchomości prowadzi finansową działalność usługową (PKD 64.99.Z — przeważający przedmiot działalności), polegającą na udzielaniu finansowania projektów inwestycyjnych podmiotom powiązanym.
Budynek, wchodzący w skład aportu jest środkiem trwałym będącym w okresie korekty określonej w art. 91 ust. 2 ustawy o VAT.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego
Przedmiot wkładu niepieniężnego, który Spółka zamierza nabyć stanowi organizacyjnie i finansowo wyodrębniony zespół składników majątkowych i posiada następujące cechy:
1)stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym również zobowiązania;
2)wyodrębnienie organizacyjne i finansowe w istniejącym przedsiębiorstwie — przedmiot aportu stanowi swoisty projekt celowy, który posiada wyodrębnione źródło przychodów (umowa najmu) oraz centra kosztowe związane z realizowanymi zadaniami gospodarczymi (usługi zarządcze, obsługa finansowo-księgowa) i jako taki podlega odrębnemu raportowaniu w ramach grupy;
3)wyodrębnienie funkcjonalne - składniki majątkowe będące przedmiotem wkładu niepieniężnego są ściśle ze sobą powiązane i służą wypełnianiu celu gospodarczego, jakim jest świadczenie usług najmu komercyjnego;
4)możliwość stanowienia odrębnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego te zadania — Wnioskodawca jako spółka celowa nieprowadząca żadnej działalności gospodarczej, obejmując przedmiot aportu, od razu rozpocznie świadczenie usług najmu na rzecz dotychczasowego najemcy, co w pełni potwierdza, iż przedmiot aportu może stanowić niezależne, samodzielne przedsiębiorstwo realizujące dotychczasowe zadania.
Z nabyciem wkładu niepieniężnego nie będzie się wiązało przejście zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę. Wnioskodawca po nabyciu składników majątkowych wchodzących w skład wkładu niepieniężnego będzie realizować swoje zadania wyłącznie za pośrednictwem wyspecjalizowanych podmiotów zewnętrznych.
Przedmiot aportu będzie posiadał zdolność do działania jako niezależne przedsiębiorstwo. Wnioskodawca jako spółka celowa nieprowadząca żadnej działalności gospodarczej, obejmując przedmiot aportu, od razu rozpocznie świadczenie usług najmu na rzecz dotychczasowego najemcy, wyłącznie w oparciu o składniki majątkowe wchodzące w jego skład. Wnioskodawca planuje prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie najmu budynku oraz sprzedaż opodatkowaną z tym związaną wyłącznie w oparciu o przedmiot aportu, na który składają się w szczególności:
-prawo własności nieruchomości zlokalizowanej w (...), na której jest posadowiony budynek, będący przedmiotem umowy najmu;
-komplet dokumentacji architektonicznej związanej z ww. budynkiem;
-prawa wynikające z zawartej umowy najmu;
-należności wynikające z rozliczeń z najemcą budynku;
-prawa wynikające z gwarancji bankowej wystawionej na zabezpieczenie umowy najmu;
-prawa wynikające z umów zawartych z podmiotami trzecimi, w szczególności dotyczące usług zarządczych, obsługi finansowo-księgowej;
-prawa wynikające z rękojmi lub gwarancji udzielone przez wykonawców robót budowlanych na nieruchomości;
-środki pieniężne.
Zespół składników majątkowych u zbywającego służy wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.
Pytania
1.Czy nabyty przez Wnioskodawcę zespół składników majątkowych oraz zobowiązania będą stanowiły zorganizowaną część przedsiębiorstwa, określoną w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT?
2.Czy w związku z nabyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa Spółka będzie zobowiązana do dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 9 ustawy o VAT?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad. 1
Przedmiot wkładu niepieniężnego, zdaniem Spółki, będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.
Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.
Analizowany przedmiot wkładu niepieniężnego wypełnia wszystkie przesłanki definicyjne, tj.:
1)stanowi zaprezentowany w opisie stanu zdarzenia przyszłego zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym również zobowiązania;
2)wyodrębnienie organizacyjne i finansowe w istniejącym przedsiębiorstwie — przedmiot aportu stanowi swoisty projekt celowy, który posiada wyodrębnione źródło przychodów (umowa najmu) oraz centra kosztowe związane z realizowanymi zadaniami gospodarczymi (usługi zarządcze, obsługa finansowo-księgowa) i jako taki podlega odrębnemu raportowaniu w ramach grupy;
3)wyodrębnienie funkcjonalne — składniki majątkowe będące przedmiotem wkładu niepieniężnego są ściśle ze sobą powiązane i służą wypełnianiu celu gospodarczego, jakim jest świadczenie usług najmu komercyjnego;
4)możliwość stanowienia odrębnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego te zadania — wnioskodawca jako spółka celowa nieprowadząca żadnej działalności gospodarczej, obejmując przedmiot aportu, od razu rozpocznie świadczenie usług najmu na rzecz dotychczasowego najemcy, co w pełni potwierdza, iż przedmiot aportu może stanowić niezależne, samodzielne przedsiębiorstwo realizujące dotychczasowe zadania.
Ad. 2
Spółka nie będzie zobowiązana do dokonania korekty podatku naliczonego w związku z nabyciem składników majątkowych wchodzących w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Powyższy przepis statuuje generalną i fundamentalną zasadę ustawy o VAT.
Niezależnie od powyższego ustawodawca przewidział sytuacje, w których podatnik może być zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego.
Zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów — w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania.
Ponadto, zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy o VAT, w przypadku, gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.
Zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy o VAT w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1—8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Mając na uwadze, iż budynek wchodzący w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa będzie przez Wnioskodawcę (nabywcę) w dalszym ciągu (co najmniej do końca okresu korekty) wykorzystywany do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych, obowiązek korekty, o którym mowa w art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, nie wystąpi.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Według art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach, rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Jednocześnie przepis art. 6 ustawy o VAT wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.
Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:
Przepisów ustawy, nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Termin „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.
Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.
Należy zauważyć, że powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym
w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.
Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.
Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia „przedsiębiorstwo”, należy więc odwołać się odpowiednio do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.).
Zgodnie z art. 551 Kodeksu cywilnego:
Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:
1)oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2)własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3)prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4)wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5)koncesje, licencje i zezwolenia;
6)patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7)majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8)tajemnice przedsiębiorstwa;
9)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
W myśl art. 552 Kodeksu cywilnego,
czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.
Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla badanej kwestii jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Przedsiębiorstwo, w rozumieniu powyższego przepisu, powinno więc łączyć mienie w funkcjonalnie zorganizowane przedsięwzięcie gospodarcze, a nie tylko stanowić zgromadzone niematerialne i materialne składniki stanowiące ze sobą przedsiębiorstwo w przedstawionym znaczeniu przedmiotowym. Organizacyjna i funkcjonalna istota przedsiębiorstwa kreuje powstanie samodzielnego podmiotu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia. Ponadto, przepis art. 551 Kodeksu cywilnego wskazuje, że przedsiębiorstwo jest „zespołem składników”. Pojęcie zespół (a nie zbiór) zakłada istnienie pewnego poziomu powiązań organizacyjnych pomiędzy składnikami przedsiębiorstwa.
Natomiast przepis art. 2 pkt 27e ustawy stanowi, że:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa, rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.
Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy oraz zobowiązań, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.
Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).
Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.
Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.
Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.
W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.
Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.
Zatem, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:
1)istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;
2)zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
3)składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
4)zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.
Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:
1)zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz
2)faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.
Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji.
O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności. Aby zatem ocenić czy w danej, konkretnej sytuacji mamy do czynienia ze zbyciem przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, należy dokładnie przeanalizować zarówno to jakie składniki majątku będą przedmiotem transakcji, ale także czy istniejące między nimi funkcjonalne zależności pozwolą na kontynuowanie działalności zbywanego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Przy dokonaniu tej analizy pomocne, a czasami nawet niezbędne mogą okazać się orzeczenia TSUE.
W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. w sprawie C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych, umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.
W wyroku z 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, TSUE wywiódł, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje natomiast samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. W wyroku tym Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.
Z przedstawionych przez Państwa informacji wynika, że są Państwo podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem Państwa działalności jest m.in. kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek oraz wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. W chwili obecnej nie posiadają Państwo żadnych nieruchomości, w związku z tym nie prowadzą Państwo działalności gospodarczej.
Zamierzają Państwo nabyć w ramach wkładu niepieniężnego na pokrycie podwyższonego kapitału zakładowego od wspólnika Spółki zespół składników majątkowych, obejmujący w szczególności:
-prawo własności nieruchomości zlokalizowanej w (...), na której jest posadowiony budynek, będący przedmiotem umowy najmu;
-komplet dokumentacji architektonicznej związanej z ww. budynkiem;
-prawa wynikające z zawartej umowy najmu;
-należności wynikające z rozliczeń z najemcą budynku;
-prawa wynikające z gwarancji bankowej wystawionej na zabezpieczenie umowy najmu;
-prawa wynikające z umów zawartych z podmiotami trzecimi, w szczególności dotyczące usług zarządczych, obsługi finansowo-księgowej;
-prawa wynikające z rękojmi lub gwarancji udzielone przez wykonawców robót budowlanych na nieruchomości;
-środki pieniężne.
Przejmą Państwo również zobowiązania związane z nabytymi składnikami majątkowymi, tj.: zobowiązania wynikające z zawartej umowy najmu i zobowiązania wynikające z rozliczeń z kontrahentami, w szczególności wynikające z umowy o zarządzanie nieruchomością oraz umowy na obsługę finansowo-księgową.
Podmiot, wnoszący przedmiotowy zespół składników majątkowych oprócz działalności gospodarczej związanej z wynajmem nieruchomości prowadzi finansową działalność usługową, polegającą na udzielaniu finansowania projektów inwestycyjnych podmiotom powiązanym.
Budynek, wchodzący w skład aportu jest środkiem trwałym będącym w okresie korekty określonej w art. 91 ust. 2 ustawy o VAT.
Przedmiot wkładu niepieniężnego, który zamierzają Państwo nabyć stanowi organizacyjnie i finansowo wyodrębniony zespół składników majątkowych i posiada następujące cechy:
1)stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym również zobowiązania;
2)wyodrębnienie organizacyjne i finansowe w istniejącym przedsiębiorstwie — przedmiot aportu stanowi swoisty projekt celowy, który posiada wyodrębnione źródło przychodów (umowa najmu) oraz centra kosztowe związane z realizowanymi zadaniami gospodarczymi (usługi zarządcze, obsługa finansowo-księgowa) i jako taki podlega odrębnemu raportowaniu w ramach grupy;
3)wyodrębnienie funkcjonalne - składniki majątkowe będące przedmiotem wkładu niepieniężnego są ściśle ze sobą powiązane i służą wypełnianiu celu gospodarczego, jakim jest świadczenie usług najmu komercyjnego;
4)możliwość stanowienia odrębnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego te zadania — Wnioskodawca jako spółka celowa nieprowadząca żadnej działalności gospodarczej, obejmując przedmiot aportu, od razu rozpocznie świadczenie usług najmu na rzecz dotychczasowego najemcy, co w pełni potwierdza, iż przedmiot aportu może stanowić niezależne, samodzielne przedsiębiorstwo realizujące dotychczasowe zadania.
Z nabyciem wkładu niepieniężnego nie będzie się wiązało przejście zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę. Po nabyciu składników majątkowych wchodzących w skład wkładu niepieniężnego będą Państwo realizować swoje zadania wyłącznie za pośrednictwem wyspecjalizowanych podmiotów zewnętrznych.
Przedmiot aportu będzie posiadał zdolność do działania jako niezależne przedsiębiorstwo. Jako spółka celowa nieprowadząca żadnej działalności gospodarczej, obejmując przedmiot aportu, od razu rozpoczną Państwo świadczenie usług najmu na rzecz dotychczasowego najemcy, wyłącznie w oparciu o składniki majątkowe wchodzące w jego skład.
Planują Państwo prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie najmu budynku oraz sprzedaż opodatkowaną z tym związaną wyłącznie w oparciu o przedmiot aportu.
Zespół składników majątkowych u zbywającego służy wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.
Przy tak przedstawionym opisie sprawy, Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą kwestii uznania nabytego zespołu składników majątkowych oraz zobowiązań za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, określoną w art. 2 pkt 27e ustawy (pytanie nr 1 z wniosku).
Biorąc pod uwagę powołane powyżej przepisy ustawy o podatku od towarów i usług należy wskazać, że dla uznania, że zbywana część majątku stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę, itp., na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze, powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u wnoszącego aport zorganizowany zespół składników gotowy realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po wniesieniu aportu powinno być możliwe kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa, w oparciu o przejęte składniki.
Przedstawione we wniosku (...), na której jest posadowiony budynek będący przedmiotem umowy najmu, komplet dokumentacji architektonicznej związanej z ww. budynkiem, prawa wynikające z zawartej umowy najmu, należności wynikające z rozliczeń z najemcą budynku, prawa wynikające z gwarancji bankowej wystawionej na zabezpieczenie umowy najmu, prawa wynikające z umów zawartych z podmiotami trzecimi, w szczególności dotyczące usług zarządczych oraz obsługi finansowo-księgowej, prawa wynikające z rękojmi lub gwarancji udzielone przez wykonawców robót budowlanych na nieruchomości, oraz środki pieniężne, a także zobowiązania wynikające z zawartej umowy najmu i zobowiązania wynikające z rozliczeń z kontrahentami, w szczególności wynikające z umowy o zarządzanie nieruchomością oraz umowy na obsługę finansowo-księgową, cechuje się wyodrębnieniem finansowym, organizacyjnym oraz funkcjonalnym. Jak wskazali Państwo w opisie sprawy, przedmiot aportu stanowi swoisty projekt celowy, który posiada wyodrębnione źródło przychodów (umowa najmu) oraz centra kosztowe związane z realizowanymi zadaniami gospodarczymi (usługi zarządcze, obsługa finansowo-księgowa) i jako taki podlega odrębnemu raportowaniu w ramach grupy. Składniki majątkowe będące przedmiotem wkładu niepieniężnego są ściśle ze sobą powiązane i służą wypełnianiu celu gospodarczego, jakim jest świadczenie usług najmu komercyjnego. Wskazali Państwo, że przedmiot aportu będzie posiadał zdolność do działania jako niezależne przedsiębiorstwo, i że obejmując przedmiot aportu, od razu rozpoczną Państwo świadczenie usług najmu na rzecz dotychczasowego najemcy, wyłącznie w oparciu o składniki majątku wchodzące w jego skład.
Z uwagi na powyższe, nabyty przez Państwa zespół składników materialnych i niematerialnych należy uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, w konsekwencji czego, czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 6 pkt 1 ustawy.
Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.
Ponadto, Państwa wątpliwości dotyczą kwestii, czy w związku z nabyciem składników majątkowych i zobowiązań, będą Państwo zobowiązani do korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 9 ustawy (pytanie nr 2).
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy.
Stosownie do ww. art. 86 ust. 1 ustawy,
w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 91 ust. 1 ustawy,
po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.
Stosownie do art. 91 ust. 2 ustawy,
w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.
Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy,
korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.
Według art. 91 ust. 4 ustawy,
w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.
Jak stanowi art. 91 ust. 5 ustawy,
w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.
Stosownie do art. 91 ust. 6 ustawy,
w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:
1) opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2) zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
W myśl art. 91 ust. 7 ustawy,
przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usług.
Według art. 91 ust. 7a ustawy,
w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.
W myśl art. 91 ust. 8 ustawy,
korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.
Stosownie do art. 91 ust. 9 ustawy,
w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, o których mowa w art. 6 pkt 1 ustawy, pozostaje dla Zbywcy bez wpływu na wcześniejsze odliczenia podatku naliczonego dokonane na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy w związku z zakupami, które służyły podatnikowi do wykonywania czynności opodatkowanych w zbywanym przedsiębiorstwie lub jego zorganizowanej części. Równocześnie przepis art. 91 ust. 9 ustawy nakłada na nabywcę, jako beneficjenta praw i obowiązków zbywcy, obowiązek dokonania stosownych korekt w zakresie podatku naliczonego, określonych w art. 91 ust. 1-8, do których byłby zobligowany podmiot, który dokonał odliczenia, w przypadku gdyby nie doszło do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.
Jak wynika z przedstawionych przez Państwa informacji, przedmiot aportu służy Zbywcy wyłącznie do czynności opodatkowanych. Po przejęciu przedmiotu aportu zamierzają Państwo od razu rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie najmu przedmiotowego budynku oraz będą Państwo dokonywali sprzedaży opodatkowanej z tym związanej opartej wyłącznie o przedmiot aportu. W wyniku nabycia nie zmieni się przeznaczenie nabytego majątku.
Odnosząc się do korekty podatku naliczonego wskazać należy, że przedmiot aportu będzie spełniał warunki dla uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Analiza przedstawionego opisu sprawy oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że skoro nabyty przez Państwa zespół składników majątkowych oraz zobowiązania będą stanowiły zorganizowaną część przedsiębiorstwa, określoną w art. 2 pkt 27e ustawy i będą Państwo kontynuować działalność Zbywcy na podstawie przejętych składników majątku - nie zmieniając jednocześnie przeznaczenia przedmiotu aportu - to w takiej sytuacji, nie będą Państwo zobowiązani do dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 9 ustawy.
Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Ponadto należy wskazać, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej,
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).
Zatem, niniejsza interpretacja nie wywiera skutków prawnych dla Zbywcy dokonującego aportu zespołu składników majątkowych oraz zobowiązań.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
