Faktury zaliczkowe w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów

Interpretacja indywidualna – stanowisko częściowo prawidłowe i częściowo nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest:

 − nieprawidłowe w zakresie możliwości wystawienia faktury zaliczkowej dla udokumentowania otrzymania zaliczki na poczet należności z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów

 − prawidłowe w zakresie powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług w związku z wystawieniem faktury zaliczkowej.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

− możliwości wystawienia faktury zaliczkowej dla udokumentowania otrzymania zaliczki na poczet należności z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, oraz

− powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług w związku z wystawieniem faktury zaliczkowej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego:

Spółka (dalej zwana: „Wnioskodawcą” lub „Dostawcą”) specjalizuje się w sprzedaży okien PCV, okien aluminiowych, drzwi zewnętrznych, żaluzji i rolet oraz w produkcji bram garażowych segmentowych. Przedmiot działalności wg PKD przeważającej to 43.32.Z, oraz działalności pozostałej PKD 43.31.Z. 43.39.Z, 41.20.Z, 47.52.Z, 46.90.Z, 47.99.Z.

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Spółka dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (dalej jako „WDT”).

W związku z wewnętrzną polityką firmy finansowania zamówień - zaliczkami wpłacanymi na poczet przyszłych dostaw przez kontrahentów unijnych, występują czasem transakcje, w ramach których Spółka otrzymuje od kontrahentów unijnych zaliczki na poczet ceny transakcji. Spółka posiadając negatywne doświadczenia z przypadkami odstąpienia od zamówienia z powodu niewystawienia na żądanie zamawiającego faktury zaliczkowej VAT, potwierdzającej wpłatę zaliczki, Spółka w niektórych przypadkach wystawia faktury zaliczkowe jako udokumentowanie wpłaconych zaliczek od kontrahenta unijnego, ponieważ dla Spółki wycofanie się z zamówienia istotnego dla dostawcy z ekonomicznego punktu widzenia byłoby nieakceptowalne.

Kontrahenci w większości są czynnymi podatnikami VAT w swoich krajach oraz są zarejestrowani jako podatnicy VAT-UE. Podatnik często otrzymuje zamówienia charakteryzujące konieczność indywidualnego dostosowania się do potrzeb klientów. Złożoność i wielkość zamówień powoduje, iż przez wiele lat podatnik otrzymywał w trakcie produkcji zaliczki na poczet wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zwanej dalej WDT. Po ich otrzymaniu wystawiał faktury zaliczkowe, czego przez lata wymagali klienci.

Jednak zmiana przepisów narzuciła zaprzestanie wystawiania tychże faktur. Klienci unijni jednak nadal wymagają wystawienia faktur zaliczkowych po zapłaceniu zaliczki na WDT.

Podatnik w dalszym ciągu dokonuje wystawiania faktur zaliczkowych w związku z wymaganiami klientów, żeby nie stracić tychże klientów.

Od stycznia 2013 r. obowiązek opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów powstaje w miesiącu wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy. Powyższe obliguje podatnika do wykazania w miesiącu wystawienia faktury sprzedaży WDT w rejestrze VAT sprzedaży (deklaracji VAT oraz JPK_VAT) chyba, że nie wystawiono jej do 15 dnia miesiąca następnego po miesiącu dokonania WDT. W takim wypadku obowiązek opodatkowania i wykazania tej sprzedaży powstanie właśnie 15 dnia miesiąca następnego po miesiącu sprzedaży WDT. W ramach zmiany przepisów zlikwidowano powstanie obowiązku opodatkowania sprzedaży WDT z chwilą otrzymania zaliczki na jej poczet. Zmiana ta poskutkowała tym, że otrzymanie zaliczki nie powoduje powstania obowiązku opodatkowania sprzedaży WDT w momencie jej otrzymania, ale w momentach przytoczonych powyżej.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem sprzedaży towarów lub wykonania usług z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek opodatkowania danej sprzedaży powstaje z dniem wystawienia faktury z tytułu: dostaw energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego, świadczenia usług: telekomunikacyjnych,

  − wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy o VAT,

  − najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze,

  − ochrony osób oraz usług ochrony, dozoru i przechowywania mienia,  

  − stałej obsługi prawnej i biurowej, dystrybucji energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego, z wyjątkiem usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług.

Uwzględniając powyższe, podatnik nie powinien wystawiać faktur zaliczkowych z tytułu otrzymania zaliczki na WDT nawet w sytuacjach, gdy klient z Unii Europejskiej żąda ich wystawienia. Ustawodawca także w art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT zaznaczył, iż podatnik jest zobligowany do wystawienia faktury dokumentującej otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem dostawy towarów lub usług ,za wyjątkiem sytuacji, gdy zapłata ta dotyczy WDT.

Podatnik będący czynnym podatnikiem VAT i zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych sprzedaje drzwi i okna przez siebie wyprodukowane. Sporo klientów podatnika to firmy z Unii Europejskiej. Dość częstym zjawiskiem praktykowanym przez podatnika jest pobieranie od klientów zaliczki na poczet dostawy drzwi i okien. Po zmianie przepisów odnośnie wpływu zaliczki na powstanie obowiązku opodatkowania sprzedaży WDT podatnik wystawia fakturę pro formę, którą następnie opłacają klienci. Niektórzy jednak nie chcą otrzymywać proformy, a domagają się wystawienia faktury zaliczkowej.

Podatnik wystawiał faktury zaliczkowe maksymalnie 30 dni przed wpłynięciem zaliczki.

Pomimo wystawienia faktur zaliczkowych podatnik nie wykazywał sprzedaży:

− w rejestrze sprzedaży VAT,

− w deklaracji VAT,

− w JPK_VAT,

− w informacji podsumowującej VAT-UE,

ponieważ całkowitą wartość danej transakcji podatnik wykaże po wystawieniu faktury końcowej.

Wg podatnika słusznie rozpoznaje on moment, w którym dokona opodatkowania danej sprzedaży WDT, czyli w momencie wystawienia faktury sprzedaży albo w przypadku jej braku opodatkowania sprzedaży WDT nie później niż 15. dnia miesiąca następnego po miesiącu sprzedaży WDT. Jeżeli zażąda tego klient jednak podatnik wystawia fakturę zaliczkową w celu podstawy do przedpłaty na poczet towaru, wówczas nie wywoła ona prawnopodatkowego skutku w postaci powstania obowiązku opodatkowania otrzymanej zaliczki.

W przypadku transakcji z zagranicznymi kontrahentami, a dokładnie przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, obowiązek podatkowy nie wystąpi. Związane jest to z uchyleniem ust. 3 w art. 20 ustawy o VAT. Co za tym idzie, podatnik nie wystawia faktury zaliczkowej. Część przedsiębiorców jednak usilnie chce dokumentować powyższe zdarzenia w sposób, w jaki ma to miejsce w obrocie krajowym, co może powodować pewne konsekwencje.

Wystawiona faktura zaliczkowa, która trafi do rąk Państwa księgowego lub nabywcy może zostać błędnie zinterpretowana, a transakcja wykazana w deklaracji VAT oraz informacji podsumowującej VAT-UE. Należy mieć na uwadze, że rozliczenia transakcji wewnątrzwspólnotowych powinny się odbywać równolegle po obu stronach (u sprzedawcy występuje WDT, a u nabywcy WNT). Wykazanie zaliczki jako transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów spowoduje błędne rozliczenie, które będzie podlegało korekcie.

Zgodnie z obowiązującymi obecnie przepisami otrzymanie zaliczki do transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie rodzi obowiązku podatkowego w VAT. Co za tym idzie, polski podatnik nie musi (a nawet dla bezpieczeństwa nie powinien) dokumentować wpływu środków pieniężnych fakturą zaliczkową.

Jeśli mimo braku takiego obowiązku podatnik wystawi fakturę dokumentującą zaliczkę na poczet WDT, powinien liczyć się z ewentualnymi konsekwencjami. Jeśli faktura dokumentująca zaliczkę WDT trafi do Państwa kontrahenta, istnieje prawdopodobieństwo, że zostanie ona przez niego błędnie odebrana oraz wykazana w deklaracji VAT.

Co do zasady rozliczenia transakcji wewnątrzwspólnotowych należy dokonywać równolegle po obu stronach. Wykazanie otrzymanej zaliczki jako transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów spowoduje jednak błędne rozliczenie rodzące w konsekwencji konieczność sporządzania korekty.

Podsumowując, otrzymanie zaliczki na poczet wewnątrzwspólnotowej dostawy nie powoduje obowiązku podatkowego, a podatnik nie powinien (dla własnego bezpieczeństwa) wystawiać faktury zaliczkowej. Jednak przy spojrzeniu biznesowym na współpracę z kontrahentem zagranicznym, który płaci zaliczkę - zapłacił pieniądze i dla swojego zabezpieczenia żąda pełnoprawnego dokumentu na zaliczkę (proforma, tak jak w Polsce nie stanowi pełnoprawnego dokumentu w unii). I podatnik polski (tutaj: Wnioskodawca) ma odrzucić kontrakt, bo zasadniczo powinien wcześniej wystawić proformę, gdzie nie ma zakazu wystawienia faktury zaliczkowej.

Pytania:

1. Czy na żądanie kontrahenta z kraju Unii Europejskiej Spółka może wystawić fakturę zaliczkową dokumentującą otrzymanie przyszłej zaliczki lub wpływu środków na poczet wykonania dostawy towarów?

2. Czy wystawienie takiej faktury dokumentującej wpływ zaliczki od kontrahenta z Unii Europejskiej w ramach WDT będzie rodziło powstanie obowiązku podatkowego, mimo że towar nie został przekazany odbiorcy unijnemu?

Państwa stanowisko w sprawie:

Ad 1

W celu zapewnienia płynności finansowej Spółki […] oraz dopływu środków niezbędnych do realizacji własnych działań produkcyjnych, Spółka otrzymuje od swoich kontrahentów zaliczki na poczet dostawy przyszłego towaru, które zostają przez Spółkę spożytkowane na prace produkcyjne (okna i drzwi) i na cele jej działalności gospodarczej. Wynagrodzenie za realizację całego zamówienia zostaje rozliczone w fakturze końcowej z wyszczególnieniem wcześniej wpłaconych zaliczek.

Przed 1 stycznia 2013 r. Spółka miała obowiązek wystawiania swoim kontrahentom faktury zaliczkowe na podstawie art. 20 ust. 3 ustawy o VAT. Z tego względu ukształtowała swoje relacje z kontrahentami w taki sposób, że zawsze, gdy otrzymywała określone wpłaty wystawiała z tego tytułu fakturę VAT zaliczkową. Obecnie, po uchyleniu art. 20 ust. 3 ustawy o VAT, Spółka generalnie nie wystawia już faktur zaliczkowych. Jednakże niektórzy kontrahenci wciąż żądają wystawiania im dokumentów potwierdzających wpłacenie zaliczki na rzecz Spółki jako dostawcy towaru. Spółka wybiera spojrzenie biznesowe na współpracę z kontrahentem zagranicznym, który płaci zaliczkę. Zapłacił pieniądze i dla swojego zabezpieczenia żąda pełnoprawnego dokumentu na zaliczkę (proforma, tak jak w Polsce nie stanowi pełnoprawnego dokumentu w Unii). I podatnik polski (tutaj […]) ma odrzucić kontrakt, bo zasadniczo powinien wcześniej wystawić proformę , gdzie nie ma zakazu wystawienia faktury zaliczkowej?

Zdaniem Spółki, zgodnie z obowiązującymi obecnie przepisami, w związku z brakiem jednoznacznego stanowiska organów ustawowych w sprawie zakazu wystawiania faktur zaliczkowych na rzecz kontrahentów unijnych, Spółka dokumentuje fakturą zaliczkową wpływ środków pieniężnych tytułem zaliczki otrzymanej od kontrahenta unijnego.

Ad 2

Mimo, że ustawodawca nie określił konkretnego stanowiska w sprawie zakazu wystawiania faktur zaliczkowych Spółka - w związku z uchyleniem art. 20 ust. 3 ustawy o VAT - nie czyni zadość wymaganiom swoich kontrahentów, ale w niektórych przypadkach nie widzi innego rozwiązania na podtrzymanie relacji biznesowych i doprowadzenie do złożenia zamówienia przez kontrahenta unijnego. Aby nie narazić się na pogorszenie relacji z takimi kontrahentami Spółka bierze pod uwagę możliwość wystawiania faktur zaliczkowych. Jednak wykreślenie przepisów regulujących opodatkowanie zaliczek z tytułu dostaw wewnątrzwspólnotowych (art. 20 ust. 3 i 7 ustawy o VAT) nie daje jasnej odpowiedzi jak postępować, w sytuacji gdy podatnik wystawi fakturę dokumentującą otrzymanie takiej zaliczki.

Literalne brzmienie przepisów zdaje się sugerować, że w takich przypadkach Spółka będzie obowiązana rozpoznać obowiązek podatkowy odpowiednio z tytułu WDT na podstawie art. 20 ust. 1 i 5, czyli z chwilą wystawienia faktury. Ustawodawca nie różnicuje o wystawienie jakiej faktury (zaliczkowej, końcowej) chodzi, wskazując, że każde wystawienie faktury kontrahentowi wiąże się z powstaniem obowiązku podatkowego. Zgodnie bowiem z art. 20 ust. 1 ustawy o VAT: „W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy, z zastrzeżeniem ust. 4 oraz art. 20a”.

W tym konkretnym przypadku podatnik UE dokonał wpłaty zaliczek na poczet wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów od polskiego kontrahenta. Zaliczki zostały udokumentowane czterema fakturami zaliczkowymi sporządzonymi w okresie: 01.09.2021 no 16/21 /FZW/, 27.09.2021 no 17/21/FZW, 28.09.2021 no 18/21/FZW, 29.09.2021 no 19/21 /FZW.

Do chwili obecnej nie doszło do przekazania towarów. W dniu dokonania dostawy Sprzedawca wystawi również faktury końcowe VAT, rozliczające wpłacone wcześniej zaliczki. Faktura końcowa zostanie przekazana nabywcy wraz z towarem. Sprzedawca rozliczy podatek od towarów i usług, obowiązek podatkowy wg podatnika powstanie z chwilą wystawienia faktury końcowej i przekazania towarów. Zdaniem Spółki, obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług odnosi się do całej wartości dostawy, w tym również kwot objętych wcześniejszymi fakturami zaliczkowymi. W rozliczeniu za miesiąc otrzymania towarów (ewentualnie w rozliczeniu za jeden z dwóch kolejnych okresów) nabywca będzie uprawniony do uwzględnienia podatku naliczonego. Warunkiem jest oczywiście terminowe wykazanie podatku należnego. Zatem wystawienie faktury zaliczkowej dla podatnika WNT na poczet przyszłej dostawy towarów przez dostawcę, przy założeniu, że do momentu przekazania towarów przez dostawcę nie nastąpi obowiązek podatkowy, u nabywcy wywoła ten skutek w momencie otrzymania towarów.

Wówczas dostawca wystawi fakturę końcową WDT wraz z wysyłką towarów lub w przypadku 100% wcześniejszej zaliczki nie wystawi już faktury końcowej i z chwilą powstania obowiązku podatkowego staje się fakturą dokumentującą dostawę towarów, która upoważnia nabywcę do skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Zdaniem Spółki mimo, że Spółka nie powinna wystawiać faktur zaliczkowych z tytułu otrzymania zaliczki na WDT nawet w sytuacjach, gdy klient z Unii Europejskiej żąda ich wystawienia, a jednak takowe zostały wystawione, to zgodnie z art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT podatnik jest zobligowany do wystawienia faktury dokumentującej otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem dostawy towarów lub usług, za wyjątkiem sytuacji, gdy zapłata ta dotyczy WDT. W związku z powyższym wystawienie przez Spółkę faktury zaliczkowej na rzecz kontrahenta z Unii nie będzie skutkowało powstaniem obowiązku podatkowego w miesiącu otrzymania części lub całości zapłaty za przyszłe otrzymanie towaru.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest:

   − nieprawidłowe w zakresie możliwości wystawienia faktury zaliczkowej dla udokumentowania otrzymania zaliczki na poczet należności z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów

   − prawidłowe w zakresie powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług w związku z wystawieniem faktury zaliczkowej.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931, ze zm.), zwanej dalej ustawą:

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zasady wystawiania faktur regulują przepisy art. 106a-106n ustawy.

Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

W świetle art. 106b ust. 3 pkt 1a lit. b ustawy o podatku od towarów i usług:

Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

W świetle wyżej przytoczonych przepisów stwierdzić należy, obowiązek wystawienia faktury dokumentującej otrzymanie całości lub części zapłaty  przed dokonaniem czynności (tzw. faktury zaliczkowej) nie dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Na powyższe nie ma również wpływu żądanie otrzymania faktury zaliczkowej sformułowane przez nabywcę towaru.

Stwierdzić zatem należy, że nie jest możliwe wystawienie faktury zaliczkowej w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że dokonują Państwo wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Na poczet wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów otrzymują Państwo zaliczki od swoich kontrahentów. Niekiedy, z uwagi na żądanie Państwa kontrahentów z Unii Europejskiej, wystawiają Państwo faktury zaliczkowe dla udokumentowania otrzymanych zaliczek.

Państwa wątpliwości dotyczą możliwości wystawienia faktury zaliczkowej na żądanie kontrahenta z Unii Europejskiej (pytanie nr 1) oraz określenia, czy wystawienie takiej faktury będzie rodziło powstanie obowiązku podatkowego, mimo, że towar nie został przekazany odbiorcy (pytanie nr 2).

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że nawet na żądanie kontrahenta z innego kraju członkowskiego Unii Europejskiej nie powinni Państwo wystawiać faktur dokumentujących otrzymanie zaliczek dotyczących wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru. Zakaz ten wprost wynika z treści art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy. Jak bowiem stanowi ten przepis: „na żądanie nabywcy towaru (…) podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą (…) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (…)”.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania 1 jest nieprawidłowe.

Odpowiadając na drugie z zadanych pytań wskazać należy, że w myśl art. 20 ust. 1 ustawy:

W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy, z zastrzeżeniem ust. 4

Przepis ten zobowiązuje podatnika rozliczającego podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do rozpoznania obowiązku podatkowego 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru, chyba że przed tym dniem podatnik, będący dostawcą towarów, wystawił fakturę. Wówczas bowiem obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

W świetle powyższych przepisów wskazać należy, że Ustawodawca odstąpił od określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania całości lub części zapłaty przed dokonaniem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Tym samym otrzymanie zapłaty w trybie zaliczkowym, jak i otrzymanie całości zapłaty przed dokonaniem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, nie rodzi obowiązku podatkowego.

W świetle powyższego, jeśli wystawią Państwo fakturę zaliczkową, dokumentującą otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, to jej wystawienie nie będzie powodowało powstania obowiązku podatkowego.

Wobec tego Państwa stanowisko, w zakresie pytania 2, należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Państwa wątpliwości wyrażonych w zadanych pytaniach. Oznacza to, że przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie

− możliwości wystawienia przez Państwa faktury zaliczkowej dokumentującej otrzymanie całości lub części zapłaty przed dokonaniem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, oraz

− powstania obowiązku podatkowego w związku z wystawieniem wyżej wymienionej faktury zaliczkowej.

Tym samym przedmiotowa interpretacja indywidualna prawa podatkowego nie rozstrzyga kiedy w Państwa przypadku powstanie obowiązek podatkowy. Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga również, czy są Państwo uprawnieni do wystawienia faktury końcowej oraz, czy prawidłowe jest Państwa postępowanie, zgodnie z którym po wystawieniu faktury zaliczkowej dokumentującej otrzymanie całości zapłaty przed dokonaniem dostawy nie wystawiają już Państwo faktury końcowej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

 − Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

− Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

− Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w […]. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

− w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

− w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).