Interpretacja indywidualna z dnia 1 sierpnia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.190.2022.3.JSU
Temat interpretacji
Rozpoznanie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, określenie podstawy opodatkowania, prawo do odliczenia.
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług, w związku z transakcją nabycia sprzętu komputerowego w niemieckim sklepie, jest w zakresie:
- rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów – nieprawidłowe,
- określenia podstawy opodatkowania – prawidłowe,
- prawa do odliczenia – prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Pana wniosek z 22 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:
- rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w związku z transakcją nabycia sprzętu komputerowego w niemieckim sklepie,
- określenia podstawy opodatkowania,
- prawa do odliczenia
wpłynął 22 kwietnia 2022 r.
Uzupełnił go Pan w – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 22 lipca 2022 r. (data wpływu 22 lipca 2022 r.).
Opis stanu faktycznego
Podatnik prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce jest czynnym podatnikiem VAT, jest również zarejestrowany do VAT-UE. Podatnik zakupił przez Internet sprzęt komputerowy w niemieckim sklepie. Sprzęt komputerowy służy podatnikowi w działalności gospodarczej i jest przez niego wykorzystywany do wykonywania czynności dających prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na terytorium kraju. Faktura ze sklepu została wystawiona z niemiecką stawką VAT 19% na dane podatnika z numerem NIP z przedrostkiem PL. W danych sprzedawcy widnieje numer NIP z przedrostkiem DE. W związku z faktem, że sprzedawca nie umożliwił wskazania polskiego adresu dostawy, adres dostawy towaru ze sklepu został wskazany osoby prywatnej (znajomego podatnika) w Niemczech. Następnie towar został przepakowany przez tę osobę prywatną i wysłany kurierem na adres podatnika w Polsce. Podatnik posiada materiały dowodowe w postaci historii śledzenia obu przesyłek (sprzedawca - pośrednik oraz pośrednik - podatnik) oraz zdjęcia etykiet adresowych. Po odbiorze towaru podatnik podjął próbę uzyskania korekty faktury od sprzedawcy tj. poinformował sprzedawcę o tym, że towar ostatecznie został wywieziony z Niemiec do Polski, lecz sprzedawca odmówił wystawienia/korekty faktury na stawkę VAT 0%.
W odpowiedzi na zadane w wezwaniu pytania podał Pan następujące informacje:
1. Czy w składanych w urzędzie skarbowym, deklaracjach podatkowych wykazał Pan dokonane wewnątrzwspólnotowe nabycie opłaconego sprzętu komputerowego w miesiącach, w których powstał obowiązek podatkowy i uwzględnił kwotę podatku należnego z tytułu tego nabycia?
Odpowiedź: Tak
2. Czy złożył Pan w urzędzie skarbowym zbiorczą informację o wewnątrz-wspólnotowym nabyciu towaru, od podatnika podatku od wartości dodanej zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej?
Odpowiedź: Nie
Pytania
1.Czy opisana transakcja stanowi WNT?
2.Czy podatnik powinien naliczyć VAT od wartości netto, czy brutto faktury?
3.Czy podatnik ma prawo do odliczenia VAT?
Pana stanowisko w sprawie
1.W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - dalej u. p. t. u., przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Z powyższego przepisu wynika, że w przypadku WNT opodatkowaniu podatkiem VAT podlega czynność nabycia towaru, który w wyniku dostawy zostaje przemieszczony z jednego państwa UE na terytorium innego państwa UE. Przy czym pozostaje bez znaczenia kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary w wyniku dokonanej dostawy mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Tak więc opisany stan faktyczny wyraźnie wskazuje, że skoro sprzedaż miała miejsce pomiędzy dwoma podatnikami, a towar został w kilku etapach logistycznych przetransportowany z Niemiec do Polski, to podatnik powinien rozpoznać wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.
2.W opisanej sytuacji w podstawie opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia sprzętu powinna zostać uwzględniona kwota brutto, tj. wraz z naliczonym przez kontrahenta niemieckim podatkiem VAT. Tę bowiem kwotę podatnik był zobowiązany zapłacić niemieckiemu sprzedawcy. Z art. 30a ust. 1 u. p. t. u., odsyłającego do art. 29a tej ustawy wynika bowiem, że podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży i obejmuje m.in. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze.
3.Tak, ponieważ z mocy prawa podatek należny w WNT stanowi jednocześnie podatek naliczony (art. 86 ust. 2 pkt. 4 u. p. t. u.). Dla podatnika jest to więc transakcja neutralna podatkowo.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w zakresie:
- rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów – nieprawidłowe,
- określenia podstawy opodatkowania – prawidłowe,
- prawa do odliczenia – prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwaną dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:
1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2)eksport towarów;
3)import towarów na terytorium kraju;
4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.
Przy tym, w myśl art. 2 pkt 1 ustawy:
Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy:
Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
W świetle art. 9 ust. 1 ustawy:
Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
Z kolei zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy:
Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:
1)nabywcą towarów jest:
a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit.a–z zastrzeżeniem art. 10;
2)dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy:
Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.
Z brzmienia art. 9 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że po pierwsze, podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć praw do rozporządzania towarami jak właściciel (na rzecz tego podmiotu ma być dokonana dostawa), a po drugie towary te w wyniku dokonanej dostawy mają zostać wysłane lub przetransportowane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego. Przy czym, pozostaje bez znaczenia, kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Treść przepisu nie wskazuje również jednoznacznie, w jakim terminie ta wysyłka musi się odbyć.
Art. 11 ust. 1 ustawy rozszerza zakres transakcji uznawanych za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów o przemieszczenie towarów własnych podatnika z kraju członkowskiego do Polski. W myśl powołanej regulacji, przemieszczenie towarów traktowane będzie jako wewnątrzwspólnotowe nabycie wtedy, gdy przemieszczane towary są własnością podatnika, który wszedł w ich posiadanie na terytorium państwa członkowskiego, z którego transportowane są do Polski i będą służyć czynnościom wykonywanym przez niego, jako podatnika, na terytorium kraju. W takim przypadku w państwie, z którego przemieszczane są towary, występuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, natomiast w państwie, do którego przemieszczane są towary, następuje ich wewnątrzwspólnotowe nabycie – dokonywane przez ten sam podmiot.
Z treści wniosku wynika, że: prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce jest czynnym podatnikiem VAT, jest również zarejestrowany do VAT-UE. Zakupił Pan przez Internet sprzęt komputerowy w niemieckim sklepie. Sprzęt komputerowy służy Panu w działalności gospodarczej i jest przez Pana wykorzystywany do wykonywania czynności dających prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na terytorium kraju. Faktura ze sklepu została wystawiona z niemiecką stawką VAT 19% na dane podatnika z numerem NIP z przedrostkiem PL. W danych sprzedawcy widnieje numer NIP z przedrostkiem DE. W związku z faktem, że sprzedawca nie umożliwił wskazania polskiego adresu dostawy, adres dostawy towaru ze sklepu został wskazany osoby prywatnej Niemczech. Następnie towar został przepakowany przez tę osobę prywatną i wysłany kurierem na adres podatnika w Polsce. Posiada Pan materiały dowodowe w postaci historii śledzenia obu przesyłek (sprzedawca - pośrednik oraz pośrednik - podatnik) oraz zdjęcia etykiet adresowych. Po odbiorze towaru podjął Pan próbę uzyskania korekty faktury od sprzedawcy tj. poinformował sprzedawcę o tym, że towar ostatecznie został wywieziony z Niemiec do Polski, lecz sprzedawca odmówił wystawienia/korekty faktury na stawkę VAT 0%. W składanych w urzędzie skarbowym, deklaracjach podatkowych wykazał Pan dokonane wewnątrzwspólnotowe nabycie opłaconego sprzętu komputerowego w miesiącach, w których powstał obowiązek podatkowy i uwzględnił kwotę podatku należnego z tytułu tego nabycia. Nie złożył Pan w urzędzie skarbowym zbiorczej informacji o wewnątrz-wspólnotowym nabyciu towaru, od podatnika podatku od wartości dodanej zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej.
Wątpliwości Pan w pierwszej kolejności dotyczą rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w związku z transakcją nabycia sprzętu komputerowego w niemieckim sklepie.
Należy zauważyć, że zgodnie z opisem podanym we wniosku nabył Pan towary na terenie Niemiec, nie zostały one jednak w ramach dostawy (dokonanej przez niemieckiego podatnika) przetransportowane do Polski. Towar został dostarczony do odbiorcy znajdującego się na terytorium Niemiec – do Pana znajomego. Następnie towar został przepakowany w Niemczech przez osobę fizyczną, a następnie wysłany kurierem na Pana adres w Polsce.
Zatem w sytuacji gdy dla doręczenia towaru, podał Pan dostawcy lokalizacje znajdująca się na terytorium Niemiec (gdzie też towar został dostarczony), z której to transport został podjęty ponownie przez Pana (działając przez znajomego), to należy uznać, że dokonał Pan przemieszczenia towarów własnych (uprzednio nabytych) z Niemiec do Polski. Tym samym w tej sytuacji należy rozpoznać WNT na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy.
We własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej wskazał Pan słusznie, że przedmiotowa transakcja stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Jednak przywołał Pan podstawę prawną w oparciu o art. 9 ust. 1 ustawy o VAT, który to przepis w tej sprawie nie znajduje zastosowania. Tym samym wywodzi Pan prawidłowy skutek prawny w postaci rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w zakresie przedmiotowej transakcji, niemniej czyni Pan to w oparciu o inną podstawę prawną.
W związku z powyższym Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.
Przechodząc do Pana wątpliwości w zakresie pytania nr 2 w kwestii ustalenia, czy w związku z opisaną sytuacją powinien Pan naliczyć VAT od wartości netto, czy brutto faktury należy wskazać, że:
Przepis art. 20 ust. 5 ustawy stanowi, że:
W wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnik podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.
Stosownie do art. 30a ust.1 ustawy:
Do ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów stosuje się odpowiednio przepisy art. 29a ust. 1-1b, 6, 7, 10, 11 i 17.
Według art. 30a ust. 1a ustawy:
W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, gdy podstawa opodatkowania uległa obniżeniu, korekty tej podstawy dokonuje się w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym zaistniała przyczyna obniżenia podstawy opodatkowania.
W myśl art. 29a ust. 1 ustawy:
Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy:
Podstawa opodatkowania obejmuje:
1) podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2) koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
Natomiast art. 29a ust. 7 ustawy stanowi, że:
Podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:
1)stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2)udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3)otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
Z powyższych przepisów wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.
Przepisy te określają, jakie elementy uwzględnia się przy ustalaniu wynagrodzenia, stanowiącego podstawę opodatkowania i wymienia przykładowo kilka rodzajów kosztów mieszczących się w pojęciu podstawy opodatkowania.
Przepis art. 29a ust. 6 ustawy dotyczy kosztów bezpośrednio związanych z zasadniczą dostawą towarów lub usług, które zwiększają łączną kwotę należną z tytułu transakcji. Zgodnie z tą regulacją, każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę lub klienta, powinien być włączony do podstawy opodatkowania. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego.
Do podstawy opodatkowania wchodzą zgodnie z powyższym przepisem inne podatki lub obciążenia publicznoprawne związane z transakcją, np. akcyza lub cło. Jeżeli chodzi o te należności, to mówimy o podatkach należnych. Tym samym nie zwiększa podstawy opodatkowania potencjalny podatek, który nie jest należny (nie doprowadzi do powstania zobowiązania podatkowego) w danym momencie.
Podstawa opodatkowania podatkiem VAT nie obejmuje samego podatku od towarów i usług.
Powyższe przepisy wskazują, że jako podstawę opodatkowania przyjąć należy otrzymaną przez dokonującego dostawy zapłatę, wynagrodzenie za sprzedany towar.
Tym samym należy stwierdzić, że w związku z naliczonym podatkiem przez kontrahenta (niemiecki sklep) fakturę dokumentującą wewnątrzwspólnotowe nabycie sprzętu komputerowego powinien Pan zaksięgować w kwocie brutto - obejmującej całą kwotę, jaką zapłacił Pan za sprzęt komputerowy.
Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2, zgodnie z którym opisanej we wniosku sytuacji, w podstawie opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia sprzętu, powinna zostać uwzględniona kwota brutto, tj. wraz z naliczonym przez kontrahenta niemieckim podatkiem VAT należy uznać za prawidłowe.
Przechodząc do Pana wątpliwości wyrażonych w pytaniu nr 3 należy wskazać, że:
Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a)nabycia towarów i usług,
b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. d) ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11.
Stosownie do art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy:
Podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.
Jak stanowi art. 86 ust. 10 ustawy:
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.
Natomiast w myśl art. 86 ust. 10b pkt 3 ustawy:
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 4 lit. a, b i d - powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem że podatnik uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu tych transakcji w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek.
Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.
Prawo do odliczenia podatku stanowi integralną część mechanizmu VAT i co do zasady nie może być ograniczane. Prawo to jest wykonywane w sposób bezpośredni w stosunku do całego podatku obciążającego transakcje powodujące naliczenie podatku. Jest to tzw. zasada neutralności, która jest podstawową zasadą VAT wynikającą z charakteru podatku konsumpcyjnego.
Należy zauważyć, że powołany przepis art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. d) ustawy stanowi, że kwota podatku naliczonego jest kwotą podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 ustawy. Podatnik, który nabywa towary w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju musi z tego tytułu rozliczyć podatek VAT w Polsce. Wobec powyższego, ma on obowiązek dokonania samoobliczenia podatku należnego z tego tytułu i wykazania go w deklaracji podatkowej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy. W takim przypadku kwota VAT należnego wykazana przez podatnika będzie jednocześnie kwotą VAT naliczonego podlegającą odliczeniu (z uwzględnieniem wyłączeń ustawowych), na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. d) ustawy.
Jak wynika z treści wniosku, otrzymał Pan fakturę od sprzedawcy, która zawiera dane kupującego z numerem NIP z przedrostkiem PL, w danych sprzedawcy widnieje nr NIP z przedrostkiem DE oraz w składanych w urzędzie skarbowym, deklaracjach podatkowych wykazał Pan dokonane wewnątrzwspólnotowe nabycie opłaconego sprzętu komputerowego w miesiącach, w których powstał obowiązek podatkowy i uwzględnił kwotę podatku należnego z tytułu tego nabycia. Tym samym spełnił Pan warunki określone w art. 86 ust. 10b pkt 2 ustawy.
A zatem będzie Pan miał prawo do odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem sprzętu komputerowego, który wykorzystuje/będzie wykorzystywał Pan do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w kraju, które – jak wykazano wcześniej – jest rozpoznawane, jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.
Tym samym stanowisko Pana w zakresie pytania nr 3 należy uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie zapytania Wnioskodawcy i wskazanych przepisów do interpretacji. Inne kwestie nieobjęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).