Prawo do odliczenia w związku z budową pawilonów handlowo- usługowych oraz wyposażenia ich wewnętrzną infrastrukturę energetyczną oraz brak prawa do o... - Interpretacja - 0113-KDIPT1-3.4012.473.2022.2.MK

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 7 listopada 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.473.2022.2.MK

Temat interpretacji

Prawo do odliczenia w związku z budową pawilonów handlowo- usługowych oraz wyposażenia ich wewnętrzną infrastrukturę energetyczną oraz brak prawa do odliczenia w związku przebudową placu miejskiego, wykonania elementów małej architektury, monitoringu, przebudowy układu komunikacyjnego oraz infrastruktury technicznej.

Interpretacja indywidualna  – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe w części dotyczącej prawa do pełnego odliczenia podatku VAT w związku z budową pawilonów handlowo- usługowych oraz wyposażenia ich w wewnętrzną infrastrukturę energetyczną i nieprawidłowe w części dotyczącej prawa do częściowego odliczenia podatku VAT w związku przebudową placu miejskiego, wykonania elementów małej architektury, monitoringu, przebudowy układu komunikacyjnego oraz infrastruktury technicznej.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 sierpnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 sierpnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do pełnego odliczenia podatku VAT w związku z budową pawilonów handlowo- usługowych oraz infrastruktury wodno-kanalizacyjnej i wyposażenia ich w wewnętrzną infrastrukturę energetyczną oraz prawa do częściowego odliczenia podatku VAT w związku przebudową placu miejskiego, wykonania elementów małej architektury, monitoringu, przebudowy układu komunikacyjnego oraz infrastruktury technicznej. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 2 listopada 2022 r. (data wpływu)  Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina ... (dalej: „Wnioskodawca” lub „Gmina”) jest jednostką samorządu terytorialnego, utworzoną na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, (j.t. Dz.U. 2019 poz. 506 z późn. zm.; „ustawa o samorządzie”), zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Poszczególne zadania własne Gminy przewidziane w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie, jak i zadania zlecone przez jednostki samorządu terytorialnego, są w ramach Gminy wykonywane przez jej samorządowe jednostki budżetowe oraz urząd obsługujący Gminę. Urząd Gminy wraz z jej samorządowymi jednostkami budżetowymi traktowane są jako jeden podatnik VAT, którym jest Gmina.

Wykonując wskazane wyżej zadania, Gmina działa zarówno w charakterze organu władzy publicznej, jak i na podstawie stosunków o charakterze cywilnoprawnym, stanowiących co do zasady działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT (objętą opodatkowaniem według właściwych stawek VAT lub zwolnioną od VAT).

Jednymi z zadań własnych Gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie są zadania z zakresu gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, a także, na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 11 ustawy o samorządzie, zadania z zakresu targowisk i hal targowych. W związku z powyższym Wnioskodawca przeprowadzi na terenie Gminy przebudowę placu w obrębie ulic: ... (dalej: Inwestycja). W zakres robót wchodzi przebudowa terenów gminnych z przeznaczeniem na miejsca rekreacji i plac zabaw, wykonanie elementów małej architektury, przebudowa układu komunikacyjnego oraz infrastruktury technicznej. Przez powyższe rozumie się rewitalizację dróg i chodników na i wokół placu, budowa placu zabaw na użytek mieszkańców, instalacja monitoringu dla zwiększenia bezpieczeństwa oraz nasadzenia roślinności dla zwiększenia atrakcyjności terenów miejskich.

Dodatkowo, w ramach powyższej Inwestycji, Gmina zdecydowała się na realizację przedsięwzięcia polegającego na budowie na rewitalizowanym placu sześciu pawilonów handlowo-usługowych. Wybudowane pawilony będą mogły zostać wynajęte lub wydzierżawione przez lokalnych przedsiębiorców. W celu umożliwienia funkcjonowania pawilonów, Wnioskodawca wykona również niezbędne prace polegające na uzbrojeniu terenów pod budowę tj. wykona instalację wodno-kanalizacyjną, jak również instalację służącą do przesyłu energii elektrycznej, bez których korzystanie z pawilonów nie byłoby możliwe. Wybudowana infrastruktura wodno-kanalizacyjna oraz przesyłowa nie będzie wykorzystywana do obsługi żadnych innych budynków poza opisanymi pawilonami.

Poszczególne, wytworzone w ramach Inwestycji, środki trwałe będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do działalności zarówno opodatkowanej, jak i pozostającej poza zakresem opodatkowania.

Z tytułu prowadzonej działalności w ramach wynajmu i dzierżawy miejsc handlowych w pawilonach na rzecz podmiotów trzecich, tj. osób prowadzących działalność gospodarczą oraz przedsiębiorstw, na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, Gmina będzie uzyskiwać przychody w postaci czynszu (kalkulowanego na podstawie ilości metrów kwadratowych wynajmowanej powierzchni). Czynności te, wykonywane na rzecz osób trzecich, pomimo że stanowią zadania własne Gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 11 ustawy o samorządzie, są czynnościami opodatkowanymi VAT. W konsekwencji, w związku ze świadczeniem usług opodatkowanych VAT, Gmina będzie odpowiednio rozliczać należny podatek w składanych deklaracjach VAT-7.

Od momentu rozpoczęcia jej użytkowania, wskazana infrastruktura handlowo-usługowa, jak i niezbędna do jej funkcjonowania infrastruktura wodno-kanalizacyjna i energetyczna nie będzie przez Wnioskodawcę wykorzystywana do wykonywania czynności pozostających poza zakresem opodatkowania VAT lub zwolnionych od podatku. Tym samym Gmina jest w stanie precyzyjnie przyporządkować wydatki poniesione na wytworzenie tej części Inwestycji wyłącznie do działalności opodatkowanej VAT.

W przypadku pozostałych elementów Inwestycji, tj. przebudowy placu gminnego z przeznaczeniem na miejsca rekreacji i plac zabaw, wykonania elementów małej architektury, monitoringu, przebudowy układu komunikacyjnego oraz infrastruktury technicznej, Gmina nie jest w stanie precyzyjnie przyporządkować wydatków wyłącznie do działalności opodatkowanej VAT lub pozostającej poza zakresem opodatkowania. Po części, powyższe wydatki związane będą z budową pawilonów handlowo - usługowych. Pozwolą bowiem na zwiększenie atrakcyjności tych pawilonów poprzez poprawienie komfortu korzystania z nich. Zwiększy się estetyka, ułatwione zostaną dojazd i parkowanie poprzez dostosowanie układu drogi oraz wytyczenie odpowiedniej liczby miejsc parkingowych oraz zwiększy się bezpieczeństwo poprzez system monitoringu znajdujący się na terenie Inwestycji. Tym samym podniesiony zostanie potencjał ekonomiczny - pawilony będą atrakcyjniejsze dla potencjalnych najemców lub dzierżawców.

Poza wskazanym powyżej zakresem, poniesione wydatki będą wykorzystywane do zadań własnych Gminy z zakresu gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, pozostających poza zakresem opodatkowania VAT.

W związku z powyższym, Gmina doszła do przekonania, że powinna zastosować proporcjonalne odliczenie VAT od nakładów poniesionych na realizację Inwestycji w zakresie przebudowy placu miejskiego, wykonania elementów małej architektury, monitoringu, przebudowy układu komunikacyjnego oraz infrastruktury technicznej. W ocenie gminy prawidłowym będzie zastosowanie prewspółczynnika wyliczonego dla Urzędu Gminy zgodnie z Rozporządzeniem z dnia 17 grudnia 2015 r.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo:

1.Kto będzie właścicielem infrastruktury do przesyłu energii elektrycznej po zakończeniu inwestycji?

Gmina informuje, że całość środków trwałych, w tym również pawilony handlowe oraz zamontowana w nich instalacja do przesyłu energii elektrycznej, po zakończeniu Inwestycji pozostaną własnością Gminy. Miejsca handlowe w pawilonach zostaną następnie udostępnione na rzecz podmiotów trzecich w drodze odpłatnej dzierżawy. Udostępnienie to nie byłoby natomiast możliwe bez wyposażenia pawilonów we wszelkie niezbędne media – w tym również dostęp do energii elektrycznej.

2.Kto będzie dostawcą energii elektrycznej z wykorzystaniem wytworzonej infrastruktury do jej przesyłu i na jakich zasadach będzie ona wykorzystywana przez tego dostawcę?

Na wstępie Wnioskodawca pragnie doprecyzować, że wskazana w opisie stanu faktycznego instalacja służąca do przesyłu energii elektrycznej nie stanowi infrastruktury przesyłu energii. Elementem Inwestycji realizowanej przez Gminę jest jedynie wykonanie instalacji elektrycznej, pozwalającej na zasilenie energią elektryczną pawilonów handlowych. Instalacja ta nie będzie zatem wykorzystywana przez dostawcę energii elektrycznej, a jedynie zostanie podłączona do sieci energii elektrycznej wybranego dostawcy, na mocy zawartej przez Gminę umowy. Dostawcą energii elektrycznej będzie wybrany przez Gminę podmiot zewnętrzny, prowadzący działalność w przedmiotowym zakresie.

3.Kto będzie właścicielem infrastruktury wodno-kanalizacyjnej po zakończeniu inwestycji?

Po zakończeniu inwestycji właścicielem infrastruktury wodno-kanalizacyjnej pozostanie Gmina.

4.Czy będą Państwo samodzielnie świadczyć usługi w zakresie dostawy wody i odbioru ścieków przy pomocy wybudowanej infrastruktury wodno-kanalizacyjnej? Jeśli nie, to kto i na jakich zasadach będzie świadczył te usługi?

Usługi wodociągowo-kanalizacyjne na rzecz mieszkańców Gminy, podmiotów gospodarczych, a także instytucji posiadających swoją siedzibę na terenie Gminy od wielu lat świadczy spółka, w której Gmina posiada 100% udziałów tj. Miejska Spółka Komunalna Sp. z o.o. w ... (dalej: „Spółka”). Infrastruktura wodno-kanalizacyjna, wytwarzana przez Gminę, co do zasady przekazywana jest do Spółki w odpłatną dzierżawę. W zdarzeniu przyszłym, będącym przedmiotem złożonego wniosku, model świadczenia usług w zakresie dostawy wody i odbioru ścieków będzie analogiczny, tj. zadania te będą wykonywane przez Spółkę z wykorzystaniem infrastruktury przekazanej jej przez Gminę w drodze umowy dzierżawy.

5.Czy planujecie Państwo oddać w dzierżawę infrastrukturę wodno-kanalizacyjną? Jeżeli tak, to należy wskazać:

a.Komu zostanie oddana w dzierżawę infrastruktura wodno-kanalizacyjna?

Jak zostało wskazane w odpowiedzi na pytanie nr 4, infrastruktura wodno-kanalizacyjna zostanie oddana w dzierżawę do spółki, w której Gmina posiada 100% udziałów tj. Miejskiej Spółki Komunalnej Sp. z o.o. w ....

b.Kiedy planujecie Państwo udostępnić na podstawie umowy dzierżawy infrastrukturę wodno-kanalizacyjną?

Infrastruktura zostanie przekazana w dzierżawę bezpośrednio po jej oddaniu do używania.

c.Przy uwzględnieniu jakich czynników skalkulują Państwo wysokość czynszu dzierżawnego?

W pierwszej kolejności należy wskazać, że umowa ze Spółką obejmuje całość infrastruktury wodno-kanalizacyjnej należącej do Gminy. Nowopowstałe składniki majątkowe dodawane są do umowy dzierżawy w formie aneksu.

Wysokość czynszu dzierżawnego ustalana jest przez strony umowy w wyniku negocjacji. Przy kalkulacji wysokości czynszu strony biorą pod uwagę takie czynniki, jak: liczba podmiotów obsługiwana za pośrednictwem dzierżawionej infrastruktury, miesięczna norma zużycia wody na 1 mieszkańca, przychód netto, jaki osiągnie Spółka za odprowadzenie i oczyszczenie 1 m3 ścieków oraz koszty netto, jakie poniesie Spółka za odprowadzenie i oczyszczenie 1 m3 ścieków.

d.Od czego uzależniają Państwo wysokość czynszu z tytułu dzierżawy inwestycji?

Jak zostało wskazane w pkt. c, wysokość czynszu dzierżawnego ustalana jest przez strony umowy w wyniku negocjacji. Przy kalkulacji wysokości czynszu strony biorą pod uwagę takie czynniki, jak: liczba podmiotów obsługiwana za pośrednictwem dzierżawionej infrastruktury, miesięczna norma zużycia wody na 1 mieszkańca, przychód netto, jaki osiągnie Spółka za odprowadzenie i oczyszczenie 1 m3 ścieków oraz koszty netto, jakie poniesie Spółka za odprowadzenie i oczyszczenie 1 m3 ścieków.

Ustalenia stron umowy dzierżawy, poczynione w ramach świadomej polityki finansowej Gminy, uwzględniają specyfikę działalności objętej umową, a także realia rynkowe i gospodarcze oraz przyjętą praktykę w przedmiotowym obszarze.

e.Czy wysokość czynszu będzie skalkulowana z uwzględnieniem realiów rynkowych?

Wysokość czynszu kalkulowana jest z uwzględnieniem realiów rynkowych.

f.Czy czynsz dzierżawny będzie pokrywał koszty poniesione na wytworzenie ww. Infrastruktury?

W pierwszej kolejności Wnioskodawca podkreśla, że wytworzona w ramach Inwestycji infrastruktura wodno-kanalizacyjna jest niezbędna do korzystania z pawilonów handlowych przez najemców. Wykonanie tej infrastruktury jest więc niezbędne do zawarcia umowy najmu / dzierżawy miejsc handlowych w pawilonach. W ocenie Wnioskodawcy to samo w sobie wskazuje na związek poniesionych w tym zakresie wydatków z działalnością opodatkowaną prowadzoną przez Gminę i uzyskiwanym wynagrodzeniem opodatkowanym VAT.

Niezależnie od powyższego infrastruktura wodno-kanalizacyjna zostanie oddana do Spółki na podstawie umowy dzierżawy, z tytułu której Gminie przysługuje wynagrodzenie w formie czynszu dzierżawnego.

Oba wskazane powyżej źródła dochodów w odpowiednio długim horyzoncie czasowym pozwolą na pokrycie kosztów poniesionych na wytworzenie infrastruktury.

g.Czy ww. czynsz dzierżawny umożliwi zwrot wydatków poniesionych na wytworzenie ww. Infrastruktury? Jeśli tak, to należy wskazać, w jakim okresie?

Przedmiotowa inwestycja realizuje długofalowe cele Gminy. W związku z tym ustalona wysokość czynszu będzie umożliwiała zwrot poniesionych nakładów inwestycyjnych w odpowiednio długim horyzoncie czasowym, uzasadnionym okresem faktycznego wykorzystania infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej. Dodatkowo Gmina raz jeszcze podkreśla, że do uzyskania zwrotu wydatków poniesionych na inwestycję przyczyni się również w znacznym stopniu wynajem/ dzierżawa pawilonów handlowych, na potrzeby których wybudowana zostanie infrastruktura wodno-kanalizacyjna.

h.W jakiej kwocie będzie kształtował się czynsz dzierżawny?

Jak zostało już wcześniej wskazane, umowa dzierżawy zawarta ze Spółką obejmuje całość infrastruktury wodno-kanalizacyjnej, będącej własnością Gminy. Środki trwałe wybudowane w ramach Inwestycji zostaną włączone do umowy w drodze aneksu. Obecnie kwartalny czynsz dzierżawny przewidziany w umowie wynosi ... zł netto. Gmina nie wyklucza możliwości zwiększenia wysokości czynszu w sytuacji przekazania kolejnych, nowopowstałych środków trwałych - docelowa wysokość czynszu zostanie natomiast określona na etapie podpisania aneksu do umowy dzierżawy.

W tym miejscu Gmina pragnie jednak zauważyć, że na gruncie przepisów ustawy o VAT relacja wysokości wydatków poniesionych na realizację przedmiotu inwestycji do dochodów całkowitych uzyskiwanych przez Gminę w związku z dzierżawą wytworzonych środków trwałych nie wpływa na możliwość odliczenia podatku naliczonego. W polskich regulacjach podatkowych dotyczących VAT nie istnieje bowiem przepis, który uzależniałby możliwość odliczenia podatku naliczonego od wysokości osiągniętego obrotu. Takie stanowisko wynika również z orzecznictwa sądów, w tym Naczelnego Sądu Administracyjnego, np. wyrok NSA z 5 stycznia 2021 r., sygn. I FSK 1800/18.

Dodatkowo prawo Gminy do odliczania VAT od wydatków poniesionych na infrastrukturę wodno-kanalizacyjną zostało potwierdzone przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dn. 24 czerwca 2021 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.336.2021.1.MWJ.

i.Czy obrót z tytułu ww. dzierżawy będzie znaczący dla Państwa budżetu?

Uwzględniając wysokość czynszu, a także cele i specyfikę realizowanej Inwestycji, w ocenie Wnioskodawcy, kwota czynszu dzierżawnego otrzymywana systematycznie w długim horyzoncie czasowym jest dla Gminy znacząca.

Końcowo Gmina ponownie podkreśla jednak, że czynsz wynikający z tytułu umowy dzierżawy ze Spółką nie jest jedynym dochodem opodatkowanym VAT, który Gmina będzie otrzymywać w wyniku wybudowania infrastruktury. Przedmiotowa infrastruktura wodno-kanalizacyjna jest bowiem niezbędna do korzystania z pawilonów, które po zakończeniu Inwestycji zostaną oddane w najem / dzierżawę do podmiotów trzecich.

Pytania:

1.Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego z tytułu nakładów poniesionych na opisaną Inwestycję w zakresie budowy pawilonów handlowo- usługowych oraz infrastruktury wodno-kanalizacyjnej i energetycznej?

2.Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, w świetle art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, Gminie będzie przysługiwało prawo do częściowego odliczenia VAT od wydatków na opisaną Inwestycję w zakresie przebudowy placu miejskiego, wykonania elementów małej architektury, monitoringu, przebudowy układu komunikacyjnego oraz infrastruktury technicznej, na podstawie prewspółczynnika wyliczonego dla Urzędu Gminy zgodnie z Rozporządzeniem z dnia 17 grudnia 2015 r.?

Państwa stanowisko w sprawie

1.W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego z tytułu nakładów poniesionych na opisaną Inwestycję w zakresie budowy pawilonów handlowo-usługowych oraz infrastruktury wodno-kanalizacyjnej i energetycznej.

2.W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, w świetle art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, Gminie będzie przysługiwało prawo do częściowego odliczenia VAT od wydatków na opisaną Inwestycję w zakresie przebudowy placu miejskiego, wykonania elementów małej architektury, monitoringu, przebudowy układu komunikacyjnego oraz infrastruktury technicznej, na podstawie prewspółczynnika wyliczonego dla Urzędu Gminy zgodnie z Rozporządzeniem z dnia 17 grudnia 2015 r.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

Gmina pragnie na wstępie wskazać, że stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumieć należy przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stosownie zaś do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Ad. Pytanie 1

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wynika z powyższej regulacji, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie w przypadku kumulatywnego spełnienia określonych warunków, tj.:

1.odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług,

2.towary i usługi, w związku z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a więc w szczególności takich, w wyniku których rozliczany jest VAT należny.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Jednocześnie Wnioskodawca zaznacza, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Dodatkowo, ustawa o VAT w art. 88 wskazuje przypadki, w jakich podatek VAT naliczony nie podlega odliczeniu (tzw. przesłanki negatywne, których zaistnienie wyklucza możliwość odliczenia VAT).

Jak zostało wskazane w niniejszym wniosku - Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Gmina, przy wykonywaniu usług w zakresie wynajmu lub dzierżawy powierzchni usługowo- handlowej na rzecz podmiotów trzecich, zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, świadczyć będzie czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Czynności te będą wykonywane w ramach prowadzonej przez Gminę działalności gospodarczej. Omawiane działania mają bowiem charakter cywilnoprawny, tzn. będą realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych (zawieranych z poszczególnymi podmiotami), a więc nie znajdzie zastosowania w tym przypadku wyłączenie z katalogów podatników VAT w oparciu o art. 15 ust. 6 ustawy o YAT.

Na podstawie zawartych umów odbiorcy będą dokonywali zapłaty za usługi związane z wynajmem lub dzierżawą przestrzeni pawilonów usługowo-handlowych. Pomiędzy świadczeniem, do którego zobowiązała się Gmina i wynagrodzeniem, jakie będzie przekazywane jej przez odbiorców, będzie istniał bezpośredni związek - wykonana zostanie czynność opodatkowana, za którą zostanie zapłacone wynagrodzenie. Gmina będzie więc działała jako podatnik VAT, dokonujący świadczenia usług za wynagrodzeniem.

W świetle okoliczności przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego zawartego we wniosku Gmina, realizując Inwestycję, poniesie szereg wydatków. Wydatki te związane będą między innymi z wybudowaniem pawilonów usługowo-handlowych oraz niezbędnej dla ich funkcjonowania infrastruktury wodno-kanalizacyjnej oraz energetycznej, przy użyciu których Gmina będzie świadczyć usługi podlegające opodatkowaniu VAT. Jednocześnie, jak zostało wskazane, wybudowane środki trwałe nie będą przeznaczone do świadczenia usług pozostających poza zakresem opodatkowania lub zwolnionych od podatku.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, uznać należy, iż nabyte przez Gminę towary i usługi związane z wytworzeniem opisanej części Inwestycji, będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych VAT, a zatem spełniona zostanie przesłanka, o której mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Dodatkowo należy podkreślić, że wskazane powyżej wydatki nie będą mieściły się w katalogu wydatków ujętych w art. 88 ustawy o VAT.

Tym samym, w ocenie Gminy, będzie ona miała pełne prawo do odliczenia VAT od wydatków poniesionych na opisaną Inwestycję w zakresie budowy pawilonów handlowo-usługowych oraz infrastruktury wodno-kanalizacyjnej i energetycznej.

Stanowisko Wnioskodawcy o możliwości odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego wynikającego z tytułu wydatków poniesionych w związku z wybudowaniem infrastruktury przeznaczonej wyłącznie do świadczenia usług opodatkowanych znajduje potwierdzenie w licznych rozstrzygnięciach organów podatkowych, m.in. interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 sierpnia 2020 r. sygn. 0112-KDIL2- 1.4012.105.2017.13.AS, w której wskazał on, że „Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.” W konkluzji organ wskazał, że: „w omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego będzie spełniony, ponieważ - jak już wcześniej udowodniono - Wnioskodawca, udostępniając miejsca handlowe na Targowisku, świadczy czynności cywilnoprawne, a tym samym, dla tej czynności występuje jako podatnik podatku VAT, a ponadto będą to czynności opodatkowane podatkiem VAT. W konsekwencji, mając na uwadze okoliczności sprawy przedstawione przez Wnioskodawcę (...) Gmina, w zakresie wydatków bieżących i inwestycyjnych, będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku VAT w związku z realizacją planowanego przedsięwzięcia pn.: „ (...)”.

Analogiczne stanowisko zaprezentowane zostało również w szeregu innych wydanych interpretacji indywidualnych przepisów prawa podatkowego, przykładowo:

Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 lutego 2020 r., sygn. IPPP3/443-1109/13-5/S/IG,

Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 grudnia 2019 r., sygn. IPPP3/443-1109/13-5/S/IG,

Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 września 2019 r., sygn. IBPP3/4512-321/15-1/MD.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki poniesione w związku z wybudowaniem pawilonów usługowo-handlowych oraz wytworzeniem niezbędnej dla ich funkcjonowania infrastruktury wodno-kanalizacyjnej oraz energetycznej.

W tych okolicznościach Gmina wnosi o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego stanowiska.

Ad. Pytanie 2

Jak zostało już wcześniej wskazane, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Prawo to przysługuje podatnikowi pod warunkiem, że nie zachodzą przesłanki negatywne, sprecyzowane w art. 88 ustawy o VAT.

Stosownie natomiast do art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej "sposobem określenia proporcji". Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

W myśl art. 86 ust. 2b ustawy o VAT, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1.zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz

2.obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca w ramach Inwestycji, oprócz budowy pawilonów usługowo - handlowych, planuje poniesienie również innych wydatków - na realizację rewitalizacji placu miejskiego, chodników, dróg, miejsc parkingowych oraz montaż monitoringu. Wydatków tych Gmina nie jest w stanie przypisać wyłącznie do jednego rodzaju działalności - służą one bowiem zarówno:

·działalności opodatkowanej VAT, zwiększając bezpieczeństwo, atrakcyjność i dostępność do pawilonów usługowo - handlowych; jak również

·zadaniom własnym Gminy z zakresu gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, pozostającym poza zakresem opodatkowania VAT.

W związku z powyższym, w ocenie Gminy, zastosowanie w omawianym przypadku znajdzie art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, tj. Gminie przysługiwać będzie częściowe prawo do odliczenia VAT - w oparciu o odpowiednią proporcję.

Metody ustalania prewspółczynnika adekwatne dla wybranych rodzajów podatników - w tym jednostek samorządu terytorialnego - zostały opisane w Rozporządzeniu z dnia 17 grudnia 2015 r. Akt ten wprowadza wzory, według których powinny być wyznaczane sposoby określenia proporcji, uznane za najbardziej odpowiadające specyfice wykonywanej przez podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć. W odniesieniu do zakupów Gminy nie związanych bezpośrednio z jednym rodzajem działalności - a do takich należy zakwalifikować realizację Inwestycji w omawianym zakresie - zastosowanie znajdzie metoda kalkulacji prewspółczynnika przewidziana dla Urzędu Gminy. Gmina w tym przypadku nie jest bowiem w stanie powiązać Inwestycji z żadnym konkretnym sektorem działalności, w związku z czym nie ma konieczności kalkulacji prewspółczynnika według indywidualnej metody, odmiennej od tej, którą wskazuje Rozporządzenie z dnia 17 grudnia 2015 r.

Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wydanych w podobnych sprawach. Przykładowo zostało ono wyrażone w interpretacji indywidualnej z dnia 18 lutego 2022 r., sygn. 0114-KDIP4- 1.4012.782.2021.2.PS, w której Dyrektor KIS stwierdził, że: „skoro nie mają Państwo możliwości wyodrębnienia ponoszonych kosztów wynikających z faktur zakupu dotyczących programu (...) do poszczególnych rodzajów czynności (opodatkowanych podatkiem VAT, zwolnionych z podatku VAT i niepodlegających), wykorzystywanych w poszczególnych jednostkach organizacyjnych, są Państwo uprawnieni do częściowego odliczenia podatku VAT, stosując prewspółczynnik, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy oraz w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r., obliczony dla jednostki organizacyjnej wykorzystującej nabywane towary i usługi (...)”.

W poniższych interpretacjach organ przyjmował analogiczne stanowisko jak Wnioskodawca:

·Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 1 czerwca 2022 r. 0113-KDIPT1-1.4012.281.2022.1.MG0

·Interpretacja indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 18 lutego 2022 r., sygn. 0114-KDIP4-1.4012.782.2021.2.PS

·Interpretacja indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 16 marca 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-1.4012.39.2021.2.APR

·Interpretacja indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 lutego 2022 r., sygn. 0114-KDIP4-1.4012.761.2021.1.AM

·Interpretacja indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 sierpnia 2021 r., sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.364.2021.2.JK

W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, w świetle art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, Gminie przysługiwało będzie prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego z tytułu nakładów poniesionych na opisaną Inwestycję w zakresie przebudowy placu miejskiego, wykonania elementów małej architektury, przebudowy układu komunikacyjnego oraz infrastruktury technicznej na podstawie prewspółczynnika Urzędu Gminy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe w części dotyczącej prawa do pełnego odliczenia podatku VAT w związku z budową pawilonów handlowo- usługowych oraz wyposażenia ich w wewnętrzną infrastrukturę energetyczną i nieprawidłowe w części dotyczacej prawa do częściowego odliczenia podatku VAT w związku przebudową placu miejskiego, wykonania elementów małej architektury, monitoringu, przebudowy układu komunikacyjnego oraz infrastruktury technicznej.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej.

Na wstępie zaznaczam, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wniosek w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT w związku z budową pawilonów handlowo- usługowych oraz wyposażenia ich w wewnętrzną infrastrukturę energetyczną i w zakresie prawa do częściowego odliczenia podatku VAT w związku przebudową placu miejskiego, wykonania elementów małej architektury, monitoringu, przebudowy układu komunikacyjnego oraz infrastruktury technicznej.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”: w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z uwagi na brzmienie cytowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu.

Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1.zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz

2.obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Zgodnie z art. 86 ust. 2d ustawy, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 86 ust. 2h ustawy, w przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie przepisu art. 86 ust. 22 ustawy, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2021 r. poz. 999).

Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia).

W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

Zgodnie z § 2 pkt 8 ww. rozporządzenia – ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostkach organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego – rozumie się przez to: urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, jednostkę budżetową, zakład budżetowy.

W myśl § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jego poszczególnych jednostek organizacyjnych.

W ww. rozporządzeniu ustawodawca podał ustalone według wzoru sposoby określania proporcji m.in. w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, w przypadku jednostki budżetowej oraz zakładu budżetowego.

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jego poszczególnych jednostek organizacyjnych.

Powyższe rozporządzenie wprowadza wzory, według których wyznaczane są sposoby określenia proporcji, uznane za najbardziej odpowiadające specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć. Metody te mają charakter „obrotowy”, polegający na ustaleniu „udziałów” z tytułu działalności gospodarczej w całkowitym „obrocie” z tytułu działalności gospodarczej oraz działalności pozostającej poza sferą podatku od towarów i usług.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r. poz. 559 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Stosownie do art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca przeprowadzi na terenie Gminy przebudowę placu w obrębie ulic: .... W zakres robót wchodzi przebudowa terenów gminnych z przeznaczeniem na miejsca rekreacji i plac zabaw, wykonanie elementów małej architektury, przebudowa układu komunikacyjnego oraz infrastruktury technicznej. Przez powyższe rozumie się rewitalizację dróg i chodników na i wokół placu, budowa placu zabaw na użytek mieszkańców, instalacja monitoringu dla zwiększenia bezpieczeństwa oraz nasadzenia roślinności dla zwiększenia atrakcyjności terenów miejskich. Dodatkowo, w ramach powyższej Inwestycji, Gmina zdecydowała się na realizację przedsięwzięcia polegającego na budowie na rewitalizowanym placu sześciu pawilonów handlowo-usługowych. Wybudowane pawilony będą mogły zostać wynajęte lub wydzierżawione przez lokalnych przedsiębiorców. W celu umożliwienia funkcjonowania pawilonów, Wnioskodawca wykona również niezbędne prace polegające na uzbrojeniu terenów pod budowę tj. wykona instalację wodno-kanalizacyjną, jak również instalację służącą do przesyłu energii elektrycznej, bez których korzystanie z pawilonów nie byłoby możliwe. Wybudowana infrastruktura wodno-kanalizacyjna oraz przesyłowa nie będzie wykorzystywana do obsługi żadnych innych budynków poza opisanymi pawilonami. Tym samym Gmina jest w stanie precyzyjnie przyporządkować wydatki poniesione na wytworzenie tej części Inwestycji wyłącznie do działalności opodatkowanej VAT.

W pierwszej kolejności wątpliwości Państwa dotyczą prawa do pełnego odliczenia podatku VAT w związku z budową pawilonów handlowo- usługowych oraz wyposażenia ich w wewnętrzną infrastrukturę energetyczną.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie, w części Inwestycji dotyczącej budowy pawilonów handlowo- usługowych oraz wyposażenia ich w wewnętrzną infrastrukturę energetyczną,  warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego będzie spełniony, ponieważ – jak wynika z wniosku – Gmina jest w stanie precyzyjnie przyporządkować wydatki poniesione na wytworzenie tej części Inwestycji wyłącznie do działalności opodatkowanej VAT. W związku z powyższym, będą mieli Państwo prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych z tytułu realizacji ww. Inwestycji. Tym samym, z tego tytułu będzie przysługiwało Państwu prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji, będą mieli Państwo prawo do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego z tytułu nakładów poniesionych na opisaną Inwestycję w zakresie budowy pawilonów handlowo- usługowych oraz wyposażenia ich w wewnętrzną infrastrukturę energetyczną. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony będzie przysługiwało, o ile nie wystąpią przesłanki negatywne określone w art. 88 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Państwa w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT w związku z budową pawilonów handlowo- usługowych oraz wyposażenia ich w wewnętrzną infrastrukturę energetyczną uznałem za prawidłowe.

Ponadto, wątpliwości  Państwa  dotyczą kwestii prawa do częściowego odliczenia VAT od wydatków na opisaną Inwestycję w zakresie przebudowy placu miejskiego, wykonania elementów małej architektury, monitoringu, przebudowy układu komunikacyjnego oraz infrastruktury technicznej, na podstawie prewspółczynnika wyliczonego dla Urzędu Gminy zgodnie z Rozporządzeniem z dnia 17 grudnia 2015 r.

Odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Jak wyżej wskazano stosownie do art. 6 ust. 1 tej ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ww. ustawy). W szczególności zadania własne obejmują sprawy: ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej; gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego; porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego (art. 7 pkt 1, pkt 2, pkt 14 ww. ustawy).

Wobec powyższego realizując inwestycję w zakresie przebudowy placu miejskiego, wykonania elementów małej architektury, monitoringu, przebudowy układu komunikacyjnego oraz infrastruktury technicznej Gmina realizuje zadania własne wynikające z ustawy o samorządzie gminnym. Przebudowany plac miejski, elementy małej infrastruktury, monitoring, przebudowany układ komunikacyjny oraz infrastruktura techniczna będą ogólnodostępne.

Jak wynika z wniosku poniesione wydatki na ww. elementy infrastruktury nie będą bezpośrednio związane z czynnościami opodatkowanymi.

Natomiast odnosząc się do wskazanego przez Wnioskodawcę pośredniego związku z czynnościami opodatkowanymi tj. dzierżawą pawilonów handlowo-usługowych należy wskazać, że o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Warunek zachowania związku zakupów z działalnością opodatkowaną jest również akcentowany w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W orzeczeniu z dnia 6 kwietnia 1995 r., (w sprawie C-4/94, BLP Group plc v. Commissioners of Customs & Excise) TSUE stwierdził, że powstanie prawa do odliczenia podatku jest uzależnione od bezpośredniego i niezwłocznego związku z transakcjami opodatkowanymi (ang. direct and immediate link with the taxable transactions). Także w wyroku z dnia 8 czerwca 2000 r. (w sprawie C-98/98, Commissioners of Customs and Excise a Midland Bank plc), TSUE nie miał wątpliwości, że artykuł 2 Pierwszej Dyrektywy i artykuł 17 ust. 2, 3 i 5 Szóstej Dyrektywy w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych należy interpretować w taki sposób, aby warunkiem odliczenia przez podatnika VAT oraz podstawą do ustalenia zakresu tego prawa było zasadniczo istnienie bezpośredniego związku pomiędzy daną transakcją nabycia a daną transakcją (lub transakcjami) sprzedaży, uprawniającymi do dokonania odliczenia.

Z przedstawionych okoliczności bezsprzecznie wynika, że głównym celem dokonywanych zakupów w ramach realizowanej inwestycji w zakresie przebudowy placu miejskiego, wykonania elementów małej architektury, monitoringu, przebudowy układu komunikacyjnego oraz infrastruktury technicznej, jest wykonywanie zadań własnych Gminy (niepodlegających opodatkowaniu). Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego wskazał jednoznacznie, że Gmina będzie realizowała zadanie w zakresie realizacji zadania publicznego, nie celem zwiększenia obrotów z działalności komercyjnej jaką niewątpliwie będzie najem pawilonów handlowo- usługowych.

Należy zauważyć, że wprawdzie każdy wydatek ma wpływ na działalność gospodarczą danego podmiotu i każdy mógłby więc pośrednio podlegać odliczeniu. Jednak jeżeli określone wydatki mają bezpośredni związek z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu, to ewentualne doszukiwanie się pośredniego wpływu tych czynności na działalność opodatkowaną nie może prowadzić do zmiany ich kwalifikacji z punktu widzenia możliwości zastosowania odliczenia. Taki związek jest bowiem zbyt nieuchwytny i marginalny w porównaniu do wyraźnego związku tych wydatków z czynnościami niepodlegającymi VAT (inwestycja w zakresie przebudowy placu miejskiego, wykonania elementów małej architektury, monitoringu, przebudowy układu komunikacyjnego oraz infrastruktury technicznej jest realizacją zadań publicznoprawnych gminy nałożonych przepisami ustawy o samorządzie gminnym). Nie ulega wątpliwości, że realizacja zadania w ww. zakresie będzie miała na celu realizację zadania publicznego, a nie zwiększenia obrotów z działalności komercyjnej. Inwestycja w zakresie przebudowy placu miejskiego, wykonania elementów małej architektury, monitoringu, przebudowy układu komunikacyjnego oraz infrastruktury technicznej służy przede wszystkim zaspokajaniu potrzeb zbiorowych wspólnoty w zakresie ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli, a wykorzystanie na cele komercyjne ww. elementów infrastruktury – nie może przesądzić o uprawnieniu do realizacji tego prawa.

Zatem nie będzie Państwu przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z realizacją inwestycji w zakresie przebudowy placu miejskiego, wykonania elementów małej architektury, monitoringu, przebudowy układu komunikacyjnego oraz infrastruktury technicznej.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie prawa do częściowego odliczenia podatku VAT w związku przebudową placu miejskiego, wykonania elementów małej architektury, monitoringu, przebudowy układu komunikacyjnego oraz infrastruktury technicznej uznałem za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretacją rozstrzygnięto wniosek w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT w związku z budową pawilonów handlowo- usługowych oraz wyposażenia ich w wewnętrzną infrastrukturę energetyczną i w zakresie prawa do częściowego odliczenia podatku VAT w związku przebudową placu miejskiego, wykonania elementów małej architektury, monitoringu, przebudowy układu komunikacyjnego oraz infrastruktury technicznej.

Natomiast w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT w związku z budową infrastruktury wodno-kanalizacyjnej wydano drębne rozstrzygnięcie.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Odnośnie natomiast powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).