Spółka prowadzi głównie sprzedaż podlegającą opodatkowaniu VAT w Polsce. Dominująca sprzedaż (dostawa towarów i świadczenie usług) realizowana przez Spółkę jest sprzedażą na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (konsumentów), w związku z czym podlega obowiązkowi fiskalizacji. Z tej przyczyny, Spółka posiada i stosuje kasy rejestrujące celem ewidencji sprzedaży towarów i usług realizowanej w detalicznych punktach sprzedaży w handlu stacjonarnym i internetowym. Przedmiotowy wniosek o interpretację dotyczy tylko sprzedaży realizowanej przez xxx poprzez sklep internetowy. Sprzedaż internetowa towarów realizowana przez Spółkę jest dokumentowana paragonem fiskalnym - paragon jest wystawiany i drukowany z kasy rejestrującej. W każdym przypadku paragon (informacje o paragonie), jak również pozostałe dokumenty i informacje dotyczące sprzedaży fiskalnej (raporty okresowe) będą przechowywane w pamięci kasy rejestrującej (kasa z elektronicznym zapisem kopii).

Zgodnie z regulaminem sprzedaży, każdy z klientów Spółki wyraża żądanie wystawienia faktury VAT do paragonu fiskalnego i doręczenia mu tej faktury poprzez konto klienta (konto internetowe). Dlatego też, do każdego paragonu fiskalnego Spółka wystawia fakturę VAT, a następnie doręcza tę fakturę klientowi drogą elektroniczną (w nieedytowalnym formacie pdf) poprzez konto klienta (zapewniając autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność faktury elektronicznej).

Każda z faktur wystawionych przez Spółkę do paragonu fiskalnego posiada referencję do paragonu (poprzez numer zamówienia) i jest możliwość powiązania tej faktury z paragonem wystawionym przez Spółkę (poprzez numer zamówienia). Faktury wystawione przez Spółkę i doręczone klientom będą przechowywane w formie elektronicznej (zapewniając autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność faktury elektronicznej) w podziale na okresy rozliczeniowe z każdorazową możliwością wydrukowania tych faktur na żądanie klienta czy organów skarbowych (czy np. pracownika Spółki).

Zamiarem Spółki jest wprowadzenie zasady, zgodnie z którą paragony fiskalne dokumentujące sprzedaż do klientów, do których zostały wystawione faktury VAT (przesyłane i przechowywane w formie elektronicznej), będą niszczone (tj. ich wydruki będą niszczone), zaś kopia tych paragonów (oraz innych dokumentów fiskalnych) będzie przechowywane w pamięci fiskalnej kasy rejestrującej.

Pytanie

Czy w świetle art. 106h ustawy o VAT, niszczenie paragonu fiskalnego (do którego wystawiono fakturę VAT, która zostanie doręczona i będzie przechowywana w prawidłowej formie elektronicznej) przy założeniu jego zapisu w pamięci fiskalnej kasy rejestrującej, jest dopuszczalne?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 106h ustawy o VAT, niszczenie paragonu fiskalnego (do którego wystawiono fakturę VAT, która zostanie doręczona i będzie przechowywana w prawidłowej formie elektronicznej) przy założeniu jego zapisu w pamięci fiskalnej kasy rejestrującej, jest dopuszczalne.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z treścią art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 ustawy o VAT, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Jak stanowi art. 2 pkt 31 ustawy o VAT przez fakturę rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie, zaś w świetle art. 2 pkt 32 ustawy o VAT, przez fakturę elektroniczną rozumie się fakturę w formie elektronicznej wystawioną i otrzymaną w dowolnym formacie elektronicznym (nie ulega wątpliwości, że faktura wystawiana przez Spółkę do paragonu fiskalnego spełnia definicję faktury elektronicznej, o ile spełniony jest warunek autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności).

Stosownie do art. 112 ustawy o VAT podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Zgodnie z art. 112a ustawy o VAT, podatnicy przechowują wystawione przez siebie lub w swoim imieniu faktury, w tym faktury wystawione ponownie, otrzymane faktury, w tym faktury wystawione ponownie - w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że regulacje prawne dopuszczają możliwość przechowywania faktur w dowolny sposób. Przepisy te nie nakładają obowiązku przechowywania faktur, bez względu na to czy są to faktury tradycyjne czy elektroniczne, w formie papierowej.

Sposób stosowany przez podatnika, ma przede wszystkim zapewniać przechowywanie faktur w podziale na okresy rozliczeniowe, zapewniając łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że przechowywanie wyłącznie w formie elektronicznej (bez konieczności przechowywania w formie papierowej) faktur dotyczących sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej do czasu upływu przedawnienia zobowiązania podatkowego, przy zapewnieniu autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności tych faktur, a także umożliwieniu bezzwłocznego dostępu do nich i ich poboru zapewniającego możliwość odczytu obrazu, pod warunkiem zapewnienia możliwości przetwarzania danych w nich zawartych na żądanie odpowiedniego organu - będzie zgodne z przytoczonymi przepisami.

Jednocześnie, w świetle art. 106h ust. 1 ustawy o VAT, brak jest przeciwwskazań aby paragony fiskalne czy raporty dobowe (dotyczące sprzedaży fiskalnej, do której wystawiono faktury doręczone i przechowywane w formie elektronicznej) były przechowywane wyłącznie w pamięci fiskalnej kasy rejestrującej, o ile zapewnione jest odpowiednie przechowywanie faktur elektronicznych wystawionych do tych paragonów.

Artykuł 106h ustawy o VAT stanowi:

Należy zaznaczyć, że zarówno w przypadku faktury papierowej jak i elektronicznej - podatnik ma obowiązek zaewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej oraz dokonania wydruku paragonu.

Jednak w przypadku wystawienia faktury w formie papierowej w myśl powołanego art. 106h ust. 1 ustawy o VAT do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tą sprzedaż, (co stanowi odmienną regulację niż przypadek, gdy sprzedaż została udokumentowana fakturą w formie elektronicznej). Obowiązek „dołączenia” niejako determinuje obowiązek przechowywania takiego paragonu w formie papierowej, na co wskazuje literalne brzmienie art. 106h ust. 3 ustawy. W tym przypadku bowiem istnieje konieczność „zostawienia” wydrukowanego paragonu.

Skoro więc ustawodawca posługuje się inną frazą, oznacza to, że obowiązki nałożone na podatnika są inne (odmienne). Tym samym nie znajduje tu zastosowania mechanizm polegający na „dołączeniu” oryginału paragonu.

Skoro więc Spółka będzie wystawiać faktury do paragonów fiskalnych i możliwe będzie powiązanie tych faktur z paragonami (a faktury spełnią definicję faktury elektronicznej), to niszcząc takie paragony, wciąż pozostaną spełnione warunki określone w art. 106h ustawy o VAT.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone m.in. w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 maja 2020 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.209.2020.1.JG oraz w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 sierpnia 2021 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.500.2021.1.JM

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Według art. 2 pkt 22 ustawy:

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy:

Paragon fiskalny stanowi dla nabywcy dowód dokonania zakupu, natomiast dla sprzedawcy dokonanie sprzedaży i potwierdzenie tożsamości towaru.

Sposób prowadzenia przez podatników ewidencji oraz warunki używania kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U., z 2021 r. poz. 1625, ze zm.) zwanym „dalej rozporządzeniem w sprawie kas”.

Stosownie do § 2 pkt 16 rozporządzenia w sprawie kas:

Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas:

Natomiast w myśl § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie kas:

Na podstawie art. 2 pkt 31 ustawy:

Zaś w myśl art. 2 pkt 32 ustawy:

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Stosownie do art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2021 r.:

Z kolei art. 106g ust. 1 ustawy stanowi, że:

W myśl art. 106g ust. 3 pkt 1 ustawy:

Stosownie do art. 106h ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 106h ust. 2 ustawy:

W myśl art. 106h ust. 3 ustawy:

Zgodnie z art. 106h ust. 4 ustawy:

W myśl art. 106m ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 106n ust. 1 ustawy:

Państwa wątpliwości dotyczą prawa do niszczenia paragonu fiskalnego dokumentującego transakcję, dla której wystawiona została faktura elektroniczna. 

Należy zaznaczyć, że w przypadku sprzedaży realizowanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych i wystawienia faktury papierowej lub elektronicznej – podatnik ma obowiązek zaewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej oraz dokonania wydruku paragonu. Jednak w przypadku wystawienia faktury w formie papierowej w myśl art. 106h ust. 1 ustawy do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tą sprzedaż, (co stanowi odmienną regulację niż przypadek, gdy sprzedaż została udokumentowana fakturą w formie elektronicznej). Obowiązek „dołączenia” niejako determinuje obowiązek przechowywania takiego paragonu w formie papierowej, na co wskazuje literalne brzmienie art. 106h ust. 3 ustawy. W tym przypadku bowiem istnieje konieczność „zostawienia” wydrukowanego paragonu.

W rozpatrywanej sprawie, mamy do czynienia z sytuacją, gdzie zgodnie z regulaminem sprzedaży, każdy z klientów Spółki wyraża żądanie wystawienia faktury VAT do paragonu fiskalnego i doręczenia mu tej faktury poprzez konto klienta (konto internetowe). Każda z faktur wystawionych przez Spółkę do paragonu fiskalnego posiada referencję do paragonu (poprzez numer zamówienia) i jest możliwość powiązania tej faktury z paragonem wystawionym przez Spółkę (poprzez numer zamówienia). Faktury wystawione przez Spółkę i doręczone klientom będą przechowywane w formie elektronicznej (zapewniając autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność faktury elektronicznej) w podziale na okresy rozliczeniowe z każdorazową możliwością wydrukowania tych faktur na żądanie klienta czy organów skarbowych.  Paragon (informacje o paragonie), jak również pozostałe dokumenty i informacje dotyczące sprzedaży fiskalnej (raporty okresowe) będą przechowywane w pamięci kasy rejestrującej (kasa z elektronicznym zapisem kopii).   

W opisie sprawy wskazali Państwo, że paragony fiskalne dokumentujące sprzedaż do klientów, do których zostały wystawione faktury (przesyłane i przechowywane w formie elektronicznej), będą niszczone (tj. ich wydruki będą niszczone), zaś kopia tych paragonów (oraz innych dokumentów fiskalnych) będzie przechowywane w pamięci fiskalnej kasy rejestrującej.

Do powyższej sytuacji zastosowanie znajdzie przepis art. 106h ust. 3, który nakłada obowiązek „zostawienia” w dokumentacji paragonu dotyczącego tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę. Skoro więc ustawodawca posługuje się inną frazą, oznacza to, że obowiązki nałożone na podatnika są inne (odmienne). Tym samym nie znajduje tu zastosowania mechanizm polegający na „dołączeniu” oryginału paragonu.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w sytuacji niszczenia paragonu fiskalnego dokumentującego transakcję, dla której wystawiona została faktura elektroniczna, zaś kopia paragonu jest przechowywana w pamięci fiskalnej kasy rejestrującej oraz istnieje możliwość powiązania tej faktury z paragonem wystawionym przez Spółkę, spełniają Państwo warunki przewidziane w art. 106h ustawy.

Zatem Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).