Zwolnienie od podatku VAT opłaty startowej pobieranej od zawodników za udział w organizowanych zawodach wędkarskich.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

1)ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 27 marca 2017 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wWarszawie z 8 lipca 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 2740/17i

2)stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 marca 2017 r. wpłynął Państwa wniosek z 16 marca 2017 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczył zwolnienia od podatku VAT opłaty startowej pobieranej przez Wnioskodawcę od zawodników za udział w organizowanych zawodach wędkarskich.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny

Wnioskodawca (dalej zwany: Związkiem albo Wnioskodawcą) jest dobrowolnym, samorządnym stowarzyszeniem miłośników wędkarstwa i sportu wędkarskiego, kontynuatorem tradycji zorganizowanego wędkarstwa w Polsce, wyposażonym w osobowość prawną. Podstawy prawne funkcjonowania związku to przede wszystkim ustawa z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2001, Nr 79 poz. 855 ze zm.; dalej zwana: Prawo o stowarzyszeniach) oraz Statut Związku. Związek opiera działalność na pracy społecznej swych członków, a do prowadzenia spraw może tworzyć biura i jednostki gospodarcze oraz zatrudniać pracowników (§ 5 Statutu).

Od 1 stycznia 1958 r. Związek jest członkiem (…). Członkowie (…) mają prawo do wystawiania swoich drużyn na (...) Mistrzostwach Świata lub Mistrzostwach Europy. Jest też organizatorem takich mistrzostw na terenie Polski zgodnie z decyzją (…). Terenem działalności Związku jest obszar Rzeczypospolitej Polskiej, a siedzibą władz i organów naczelnych jest (…). Związek posiada osobowość prawną. Strukturę organizacyjną Związku tworzą koła i okręgi, jako jednostki terenowe Związku, przy czym odrębną osobowość prawną w stosunku do Związku, jako całości, mogą posiadać okręgi, jako terenowe jednostki organizacyjne.

Zgodnie ze Statutem, celem Związku jest organizowanie i promowanie wędkarstwa, rekreacji, sportu wędkarskiego, użytkowanie i ochrona wód, działanie na rzecz ochrony przyrody i kształtowanie etyki wędkarskiej (§ 6 Statutu). Zgodnie z § 7 Statutu, cele Związku realizowane są poprzez:

1) reprezentowanie interesów Związku w kraju i za granicą;

2) współpracę z krajowymi, międzynarodowymi i zagranicznymi organizacjami wędkarskimi;

3) współpracę z organizacjami i instytucjami proekologicznymi;

4) współdziałanie z podmiotami powołanymi do ochrony przyrody, ekosystemów wodnych, zwalczania kłusownictwa rybackiego i innych szkód w środowisku wodnym;

5) współdziałanie z ośrodkami naukowo-badawczymi, między innymi w zakresie ochrony ginących gatunków ryb i ich restytucji;

6) nabywanie i użytkowanie wód, prowadzenie racjonalnej gospodarki rybackiej i wędkarskiej;

7) prowadzenie ośrodków zarybieniowych;

8) prowadzenie działalności gospodarczej z przeznaczeniem dochodów na działalność statutową;

9) prowadzenie schronisk i przystani oraz innych obiektów służących uprawianiu wędkarstwa i rekreacji;

10) upowszechnianie sportu wędkarskiego, organizowanie zawodów wędkarskich w kraju oraz uczestnictwo w takich zawodach za granicą;

11) organizowanie rekreacyjnych imprez wędkarskich;

12) organizowanie współzawodnictwa sportowego opartego o zasady obowiązujące w polskich związkach sportowych;

13) wyłanianie kadry narodowej w dyscyplinach kwalifikowanego sportu wędkarskiego;

14) popularyzowanie idei wędkarstwa i działalności Związku wśród dzieci i młodzieży oraz prowadzenie pracy oświatowo-wychowawczej w tym zakresie;

15) edukację wędkarską i turystykę;

16) resocjalizację, zwalczanie nałogów i patologii społecznych oraz pracę ze środowiskami zagrożonymi wychowawczo;

17) prowadzenie egzaminów na kartę wędkarską;

18) prowadzenie działalności wydawniczej;

19) działania na rzecz osób niepełnosprawnych;

20) podejmowanie innych przedsięwzięć i pozyskiwanie środków służących do realizacji celów Związku.

W ramach swojej działalności Związek uzyskuje przychody z następujących źródeł:

1) Składka członkowska ogólnokrajowa;

2) Składka na ochronę i zagospodarowanie wód (okręgowa);

3) Wpisowe;

4) Opłaty za egzaminy wędkarskie;

5) Startowe na zawodach wędkarskich;

6) Noclegi w stanicach wodnych;

7) Sprzedaż ryb;

8) Porozumienia między Okręgami dotyczące udostępnienia wód;

9) Opłaty za druk legitymacji;

10) Sprzedaż gadżetów wędkarskich;

11) Sprzedaż czasopisma (...);

12) Sprzedaż reklam w gazecie i na zawodach wędkarskich;

13) Czynsz za wynajem mieszkań;

14) Czynsz za wynajem pomieszczeń biurowych.

Związek dokonał kwalifikacji podatkowej poszczególnych przychodów z perspektywy VAT, potwierdzając jej prawidłowość wydanymi przez Ministra Finansów interpretacjami indywidualnymi prawa podatkowego (m.in. Minister Finansów potwierdził możliwość korzystania przez Związek ze zwolnienia w zakresie organizacji zawodów wędkarskich i pobieranych w związku z nimi opłat startowych w interpretacji z 18 października 2011 r., nr IPPP3/443-878/11-6/KC). Poszczególne przychody Związku z perspektywy VAT można zatem podzielić na następujące grupy:

1) Przychody związane z czynnościami niepodlegającymi VAT:

a) Składka członkowska ogólnokrajowa;

b) Wpisowe uiszczane przez osoby zapisujące się do Związku;

c) Opłaty za druk legitymacji członkowskiej.

2) Przychody związane z czynnościami opodatkowanymi VAT:

a) Opłaty za egzaminy wędkarskie - stawka 23%;

b) Noclegi w stanicach wodnych- stawka 8%;

c) Sprzedaż ryb- stawka 5%;

d) Porozumienia między Okręgami dotyczące udostępnienia wód- stawka 23%;

e) Sprzedaż gadżetów wędkarskich - stawka 23 %;

f) Sprzedaż czasopisma (…) - 8% VAT;

g) Sprzedaż reklam w gazecie i na zawodach wędkarskich - stawka 23%;

h) Czynsz za wynajem pomieszczeń biurowych stawka- 23 %.

3) Przychody związane z czynnościami zwolnionymi z VAT:

a) Składka na ochronę i zagospodarowanie wód (okręgowa);

b) Czynsz za wynajem mieszkań;

c) Startowe na zawodach wędkarskich.

Na podstawie decyzji Ministra (...) z 9 grudnia 2016 r., w dniu jej uprawomocnienia, Związek utracił status polskiego związku sportowego w rozumieniu art. 82 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. 2016.176 tj. z dnia 15 lutego 2016 r.) i posiada obecnie wyłącznie status stowarzyszenia.

Jak wskazano wyżej w zakresie działalności Związku mieści się organizowanie zawodów wędkarskich, w związku z którymi od startujących zawodników pobierane są opłaty startowe pokrywające koszty związane z uczestnictwem zawodnika w tych zawodach sportowych. Organizacja zawodów wędkarskich i opłaty startowe pobierane od startujących zawodników były dotychczas (przed utratą statusu polskiego związku sportowego) traktowane przez Związek jako objęte zwolnieniem z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

a) są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,

b) świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,

c) są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

- z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

W kontekście utraty przez Związek statusu polskiego związku sportowego w rozumieniu art. 82 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie należy jednocześnie zwrócić uwagę, że zarówno przed jak i po utracie przez Związek statusu polskiego związku sportowego organizacja zawodów wędkarskich przez Związek i pobór opłat startowych od startujących w nich zawodników odbywa się na tych samych zasadach.

W związku z utratą przez Wnioskodawcę statusu polskiego związku sportowego, powziął on wątpliwości co do możliwości objęcia zwolnieniem z opodatkowania VAT opłat startowych pobieranych od zawodników za udział w organizowanych przez Związek zawodach wędkarskich.

Pytanie

Czy w związku z utratą przez Wnioskodawcę statusu polskiego związku sportowego, opłaty startowe pobierane od zawodników za udział w organizowanych przez Związek zawodach wędkarskich korzystają ze zwolnienia z VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT w związku z art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy 2006/112/WE?

Państwa stanowisko w sprawie

Zwolnienie z opodatkowania VAT usług sportowych zostało zamieszczone w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 Nr 177 poz. 1054 ze zm., dalej zwana: ustawa o VAT), w art. 43 ust. 1 pkt 32, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

a) są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,

b) świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,

c) są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

- z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Wymienione w powyższych przepisie warunki korzystania ze zwolnienia są spełnione w przypadku Wnioskodawcy. Świadczy o tym fakt, że organizacja zawodów wędkarskich służy propagowaniu wędkarstwa jako sportu oraz propagowaniu przyjętych przez Związek zasad podejmowania i realizacji aktywności w zakresie wędkarstwa uwzględniających m.in. wymogi w zakresie ochrony środowiska. Tym samym organizacja zawodów wędkarskich jest konieczna do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim. Oznacza to, że warunek korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o VAT, w przypadku Wnioskodawcy jest spełniony.

Związek nie jest podmiotem, którego istotą funkcjonowania jest prowadzenie działalności gospodarczej. Związek nie jest nastawiony na osiąganie zysków, a uzyskiwane przychody przeznacza na działalność statutową. Tym samym spełniony jest w jego przypadku drugi warunek wymieniony w art. 43 ust. 1 pkt 32 lit. b) ustawy o VAT, tj. warunek, że świadczący usługi objęte tym przepisem nie są nastawieni na osiąganie zysków. Uiszczane przez zawodników opłaty startowe mają bowiem na celu pokrycie kosztów uczestnictwa zawodnika w zawodach. Bez ich uiszczenia nie byłoby możliwości zorganizowania zawodów, których organizacja wiąże się z koniecznością poniesienia niezbędnych wydatków.

W przypadku Wnioskodawcy spełniony jest również trzeci warunek zwolnienia określony w art. 43 ust. 1 pkt 32 lit. c) ustawy o VAT. Opłaty startowe są bowiem konieczne dla zapewnienia zawodnikom obsługi sędziowskiej i obsługi technicznej.

Jednocześnie należy podkreślić, że Minister Finansów potwierdził wypełnienie powyższych trzech warunków i możliwość korzystania przez Związek ze zwolnienia w zakresie organizacji zawodów wędkarskich i pobieranych w związku z nimi opłat startowych w interpretacji z 18 października 2011 r., nr IPPP3/443-878/11-6/KC, natomiast poza zmianą statusu Wnioskodawcy (utracił status polskiego związku sportowego w rozumieniu art. 82 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz.U.2016.176 t.j. z dnia 15 lutego 2016 r.) i posiada obecnie wyłącznie status stowarzyszenia) inne warunki organizacji zawodów wędkarskich nie uległy zmianie.

W ocenie Wnioskodawcy powyższe przesłanki mają decydujące znaczenie dla objęcia zwolnieniem z opodatkowania VAT usług organizacji przez Związek zawodów sportowych i opłat startowych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT i nie powoduje wyłączenia z zakresu tego zwolnienia fakt utraty przez Związek statusu polskiego związku sportowego.

W ocenie Wnioskodawcy dla spełnienia warunków zwolnienia przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT nie jest konieczne działanie przez podmiot świadczący usługi w formie klubu sportowego, związku sportowego lub związku stowarzyszeń i innych osób prawnych w rozumieniu art. 3 i art. 6 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz.U.2016.176 t.j. z dnia 15 lutego 2016 r.). Wprawdzie te formy działalności zostały wymienione w przedmiotowym przepisie ale jego interpretacji należy dokonywać z uwzględnieniem treści art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE.L.2006.347.1 z dnia 11 grudnia 2006 r.; dalej zwana: Dyrektywa 2006/112/WE albo Dyrektywa VAT). Zgodnie z tym przepisem, państwa członkowskie zwalniają m.in. świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Z treści przywołanego wyżej przepisu wynika, że zwolnienie ma charakter bezwarunkowy, tzn. państwa członkowskie nie mogą w drodze regulacji krajowych odstąpić od tego zwolnienia albo go ograniczyć, nie mogą modyfikować zakresu tego zwolnienia w przepisach krajowych.

Należy zwrócić uwagę, że Trybunał Sprawiedliwości wielokrotnie podkreślał, iż terminologia używana do określenia zwolnień od podatku od towarów i usług powinna być interpretowana w sposób ścisły, ponieważ zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem tym objęta jest każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika. Tym niemniej zasada ścisłej wykładni nie oznacza, że terminologia stosowana przy określeniu zwolnień przewidzianych w rzeczonym art. 132 powinna być interpretowana w sposób, który pozbawiałby je skuteczności (wyroki Trybunału Sprawiedliwości UE z 18 listopada 2004 r. w sprawie C-284/03 Temco Europe, Zb.Orz.s. 1-11237, pkt 17, z 14 czerwca 2007 r. w sprawie C-434/05 Horizon College, Zb.Orz.s. 1-4793, pkt 16, a także z 16 października 2008 r. w sprawie C-253/07 Canterbury Hockey Club i Canterbury Ladies Hockey Club, Zb.Orz.s. 1-7821, pkt 17.).

Trybunał zwracał też uwagę, że zwolnienia te powinny być stosowane jednolicie we wszystkich państwach członkowskich, a to oznacza że wykładnia przepisów prawa krajowego powinna uwzględniać treść unijnych unormowań oraz musi być zbieżna we wszystkich krajach Unii Europejskiej.

W ocenie Wnioskodawcy należy też zwrócić uwagę na cel wprowadzonego w analizowanej normie prawnej zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Przedmiotowy przepis służy wspieraniu niektórych rodzajów działalności interesu publicznego, czyli usług mających ścisły związek z uprawianiem sportu lub z wychowaniem fizycznym na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym (o czym świadczy również jego umiejscowienie w Dyrektywie 2006/112/WE - „Rozdział 2. Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym”). Ma zatem na celu wspieranie podejmowania aktywności sportowej przez szerokie warstwy społeczeństwa poprzez obniżenie kosztów tych usług. Celem więc jest upowszechnienie pewnych pożądanych wzorców zachowania, co niewątpliwie może nastąpić przez zmniejszenie wysokości wynagrodzenia za te usługi. W związku z tym zawężanie tego zwolnienia tylko do usług świadczonych przez kluby sportowe jest w ocenie Wnioskodawcy nieprawidłowe.

Dokonując oceny przedmiotowej kwestii należy też w ocenie Wnioskodawcy uwzględnić wyrok Trybunał Sprawiedliwości UE z dnia 21 lutego 2013 r. w sprawie C-18/12 Město Žamberk przeciwko Finančni ředitelsvi v Hradci Kralově, obecnie Odvolaci finančni ředitelsvi. Trybunał wskazał w nim, że w odniesieniu do art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy VAT należy stwierdzić, iż przepis ten, według jego brzmienia, dotyczy uprawiania sportu i wychowania fizycznego w ogóle. Mając na względzie owo brzmienie, intencją rzeczonego przepisu nie jest przyznanie zwolnienia jedynie niektórym dziedzinom sportu (t. 21).

Podobnie art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy VAT w celu jego stosowania nie wymaga, aby aktywność sportowa była podejmowana na określonym poziomie, np. zawodowym, ani też aby ta aktywność była podejmowana w określony sposób, tj. regularnie lub w sposób zorganizowany bądź w celu uczestniczenia w zawodach sportowych, o ile jednak podejmowanie tej aktywności nie wpisuje się w ramy czystego wypoczynku i rozrywki (t. 22).

Jeśli chodzi o cel art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy VAT, Trybunał podkreślił, że przepis ten służy wspieraniu niektórych rodzajów działalności interesu publicznego, czyli usług mających ścisły związek z uprawianiem sportu lub z wychowaniem fizycznym, które są świadczone przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Przepis ten ma zatem na celu wspieranie podejmowania takiej aktywności przez szerokie warstwy społeczeństwa (t. 23).

Interpretacja tego przepisu, ograniczająca zakres stosowania zwolnienia, jakie on przewiduje, do aktywności sportowej podejmowanej w sposób zorganizowany, systematyczny lub mający na celu udział w zawodach sportowych, byłaby sprzeczna z rzeczonym celem (t. 24).

W ocenie Wnioskodawcy przepis art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT w związku z art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy 2006/112/WE należy interpretować w taki sposób, że zwolnieniem od podatku określonym w tej normie są objęte nie tylko usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, ale również tego typu usługi świadczone przez inne podmioty nienastawione na osiąganie zysku.

Podsumowując powyższe rozważania, zdaniem Wnioskodawcy realizowane przez niego usługi organizacji zawodów wędkarskich i pobierane w związku z nimi opłaty startowe od uczestniczących w nich zawodników korzystają ze zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT w związku z art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy 2006/112/WE.

Wnioskodawca pragnie również podkreślić, że prawidłowość prezentowanego przez niego stanowiska znajduje potwierdzenie w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 13 marca 2014 r., sygn. akt I FSK 585/13, w którym Sąd stwierdził:

„Reasumując tę część rozważań, należy uznać, że przepis art. 43 ust. 1 pkt 32 u.p.t.u. w związku z art. 132 ust. 1 lit. m dyrektywy VAT należy tak interpretować, że zwolnieniem od podatku określonym w tej normie są objęte nie tylko usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, ale również tego typu usługi świadczone przez inne podmioty nienastawione na osiąganie zysku.”

Biorąc powyższe pod uwagę Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, że zaprezentowane wyżej stanowisko Wnioskodawcy w kontekście zadanego pytania jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 2 czerwca 2017 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0114-DKIP1-1.4012.51.2017.1.RR, w której uznałem Państwa stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Państwu 9 czerwca 2017 r.

Skarga na interpretację indywidualną

10 lipca 2017 r. wnieśliście Państwo skargę na interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Skarga wpłynęła 17 lipca 2017 r.

Wnieśliście Państwo o uchylenie interpretacji.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił skarżoną interpretację – wyrokiem z 5 lipca 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 2740/17.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie – wyrokiem z 9 września 2021 r. sygn. akt I FSK 2164/18 oddalił skargę kasacyjną.

Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 9 września 2021 r.

Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego otrzymałem 28 marca 2022 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku  

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

• uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny oraz Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;
• ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Według art. 8 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy:

Należy zaznaczyć, że jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie, oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy:

Powołany powyżej art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy stanowi odzwierciedlenie regulacji zawartych w art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.) – dalej jako Dyrektywa 112, zgodnie z którym:

Zwolnienie określone w art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy ma charakter bezwarunkowy w sensie materialnym i tym samym państwa członkowskie nie mogą drogą regulacji krajowych odstąpić od udzielenia tego zwolnienia albo go ograniczyć. Nie bez znaczenia jest też fakt, że krąg podmiotów, które świadcząc usługi wskazane w tym przepisie mogą korzystać ze zwolnienia jedynie w sytuacji, gdy podmioty te (organizacje) nie są nastawione na osiąganie zysku.

Zauważyć należy, że zwolnienie usług związanych ściśle ze sportem doznaje pewnego ograniczenia ze względu na status usługodawcy, a mianowicie, jak wynika z cyt. wyżej przepisu, ze zwolnienia może korzystać podmiot będący klubem sportowym, związkiem sportowym lub związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych.

Zapis art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy 112 odwołuje się do przedmiotu zwolnienia, jakim są usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym. Zwrot „niektóre usługi” nie jest tożsamy ze zwrotem „usługi świadczone przez niektóre podmioty”. Ograniczenia, jakie mogą wprowadzić państwa członkowskie, odnoszące się do podmiotów świadczących tego rodzaju usługi, a niebędących podmiotami publicznymi, zamieszczone zostały w art. 133 Dyrektywy 112.

Analizując zatem przepis art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy w związku z 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy 112 stwierdzić należy, że zwolnieniem od podatku określonym w tej normie objęte są nie tylko usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, ale również tego typu usługi świadczone przez inne podmioty nienastawione na osiąganie zysku.

Jak wskazano powyżej, przepis art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy 112 stanowi o usługach świadczonych przez „organizacje nienastawione na osiąganie zysku”, nie wskazując formy prawnej tych organizacji.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawcą jest dobrowolnym, samorządnym stowarzyszeniem miłośników wędkarstwa i sportu wędkarskiego, kontynuatorem tradycji zorganizowanego wędkarstwa w Polsce, wyposażonym w osobowość prawną. Na podstawie decyzji Ministra (...) z 9 grudnia 2016 r., w dniu jej uprawomocnienia, Związek utracił status polskiego związku sportowego w rozumieniu art. 82 ustawy z 25 czerwca 2010 r. o sporcie i posiada obecnie wyłącznie status stowarzyszenia. Jak wskazano wyżej w zakresie działalności Związku mieści się organizowanie zawodów wędkarskich, w związku z którymi od startujących zawodników pobierane są opłaty startowe pokrywające koszty związane z uczestnictwem zawodnika w tych zawodach sportowych. Ponadto z wniosku wynika, że Związek nie jest podmiotem, którego istotą funkcjonowania jest prowadzenie działalności gospodarczej. Związek nie jest nastawiony na osiąganie zysków, a uzyskiwane przychody przeznacza na działalność statutową.

W związku z utratą przez Wnioskodawcę statusu polskiego związku sportowego, powziął on wątpliwości co do możliwości objęcia zwolnieniem z opodatkowania VAT opłat startowych pobieranych od zawodników za udział w organizowanych przez Związek zawodach wędkarskich.

Działalność klubów sportowych i związków sportowych regulują przepisy ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2016 r. poz. 176 ze zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o sporcie:

Stosownie do art. 3 ust. 1 i 2 ustawy o sporcie:

Według art. 6 ust. 1 i 2 ustawy o sporcie:

Wskazany przepis art. 3 ustawy o sporcie stanowi, że działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego. Zwrot „w szczególności” jednoznacznie wskazuje, że „klub sportowy” to w prawdzie podstawowa, ale nie jedyna forma prowadzonej działalności sportowej. Z kolei art. 6 ustawy o sporcie przewiduje tworzenie przez kluby sportowe związków sportowych, działających w formie stowarzyszenia lub związku stowarzyszeń.

Szeroki zakres pojęcia „sport”, określony w art. 2 ust. 1 ustawy o sporcie, nie pozwala uznać, że tylko działalność sportowa prowadzona w formach wskazanych w art. 3 i art. 6 tej ustawy zasługuje na wsparcie w postaci zwolnienia z podatku od towarów i usług. Według ustawodawcy sportem są bowiem wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach.

Należy przy tym podkreślić, że celem zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy jest wspieranie niektórych rodzajów działalności interesu publicznego, czyli usług mających ścisły związek z uprawianiem sportu lub wychowaniem fizycznym na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Wprowadzenie tego przepisu miało wiec wspierać, poprzez obniżenie kosztów tych usług, podejmowanie takiej aktywności przez szerokie warstwy społeczeństwa. Upowszechnienie zaś pewnych pożądanych wzorców zachowania, niewątpliwie może nastąpić poprzez zmniejszenie wysokości wynagrodzenia za usługi, które skutkiem tego stają się bardziej dostępne i może z nich korzystać większa liczba osób. W kontekście celu przedmiotowego zwolnienia nie ma uzasadnienia zawężenia jego zastosowania do usług świadczonych przez podmioty wskazane w ustawie o sporcie.

Również celem powołanego przepisu Dyrektywy jest wspieranie niektórych rodzajów działalności interesu publicznego, czyli usług mających ścisły związek z uprawianiem sportu lub z wychowaniem fizycznym, które są świadczone przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Również przepis ten ma zatem na celu wspieranie podejmowania takiej aktywności przez szerokie warstwy społeczeństwa. Interpretacja tego przepisu, ograniczająca zakres stosowania zwolnienia jakie on przewiduje, do aktywności sportowej podejmowanej w sposób zorganizowany, systematyczny lub mający na celu udział w zawodach sportowych, byłaby sprzeczna z rzeczonym celem.

Zatem stwierdzić należy, że z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT oraz art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy 112 wynika, że zwolnieniem od podatku są objęte nie tylko usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, ale również tego typu usługi świadczone przez inne podmioty nienastawione na osiąganie zysku.

Podsumowując, realizowane przez Wnioskodawcę usługi organizacji zawodów wędkarskich i pobierane w związku z nimi opłaty startowe od uczestniczących w nich zawodników korzystają ze zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT w związku z art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy 112, pomimo utraty przez Wnioskodawcę statusu polskiego związku sportowego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Macie Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).