Pana stanowisko w sprawie

Uważa Pan, że działania, które zostały przez Pana podjęte celem sprzedaży działek stanowią zarząd majątkiem prywatnym, a nie działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Gdy dokonywał Pan zakupu gruntu rolnego w 1996 r. Pana celem było prowadzenie gospodarstwa rolnego. Gospodarstwo powiększył Pan po otrzymaniu w 2005 r. darowizny gruntu rolnego od rodziców. Żaden z gruntów, który stanowi Pana własność, nie został nabyty w celach odsprzedaży.

Przez wszystkie lata z powodzeniem prowadził Pan działalność rolniczą i dalej zamierza ją prowadzić. Zakupione grunty użytkuje Pan 26 lat, a otrzymane od rodziców 17 lat. Nabywając te grunty nigdy nie miał Pan zamiaru ich sprzedać. Ten zamiar pojawił się obecnie, gdy w bliskim sąsiedztwie posiadanego gruntu zaczęły pojawiać się nowe budynki jednorodzinne okalające Pana grunt. To spowodowało, że Pana grunt zyskał na wartości i może go Pan obecnie sprzedać za wyższą cenę.

Nie nabył Pan gruntu z zamiarem sprzedaży z zyskiem.

W momencie zakupu i otrzymania darowizny grunty znajdujące się w sąsiedztwie były gruntami rolnymi.

Uważa Pan, że sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu odsprzedaży nie jest działalnością gospodarczą.

Powierzchnia gruntu, który zamierza Pan sprzedać po podziale na 10 działek stanowi ok. 1,91% ogólnej powierzchni Pana gospodarstwa rolnego.

Przed sprzedażą nie dokonywał Pan żadnych działań, w wyniku których nastąpiłby wzrost ich wartości (tj. podłączenia do sieci energetycznej, wodno-kanalizacyjnej i innych).

Działki będą sprzedawane okazjonalnie.

Uważa Pan, że czynności dokonywane przed sprzedażą działek polegające na ich wydzieleniu i okazjonalnej sprzedaży nie czynią z Pana podatnika podatku VAT, a stanowią jedynie racjonalny sposób zagospodarowania poosiadanego majątku prywatnego.

W Pana ocenie, działania podejmowane przez Pana nie są działaniami charakterystycznymi dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami.

Byłoby tak gdyby Pan dokonał zakupu gruntu z zamiarem sprzedaży, dokonał uzbrojenia terenu, prowadził działania marketingowe, np. przez pośrednika sprzedaży nieruchomości.

Uważa Pan, że sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celach odsprzedaży nie jest działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym, sprzedaż przedmiotowych działek należy uznać za czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności i będzie Pan korzystał z przysługującego Panu prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

Oznacza to, że jest to działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Wobec powyższego, dokonując sprzedaży działek o nr od 33/1 do 33/10 nie będzie Pan działał w charakterze podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy i w rezultacie zbycie nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że wobec powyższego dokonując sprzedaży działek od 33/1 do 33/10 nie będzie Pan działał w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o podatku VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy zaznaczyć, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, że status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy podmiot dokonujący transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady:

W art. 12 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano:

Stosownie do art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży działek istotne jest, czy zbywca w celu dokonania ich sprzedaży podjął/podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Co istotne – jak wskazał TSUE – dla uznania, że czynność sprzedaży działek następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym nie ma znaczenia fakt, że podmiot dokonujący dostawy jest „rolnikiem ryczałtowym”. Według TSUE sprzedaż działek przekształconych z rolnych na budowlane nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli następuje w ramach zarządzania majątkiem prywatnym. Trybunał orzekł, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu prawa UE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Ponadto należy zauważyć, że na mocy art. 2 pkt 15 ustawy:

Wobec przywołanej wyżej definicji działalności gospodarczej zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy należy uznać, że prowadzenie działalności rolniczej (art. 2 pkt 15 ustawy) stanowi prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem rolnik, w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika podatku VAT prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą).

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z treści złożonego wniosku wynika, że 15 kwietnia 1996 r. dokonał Pan zakupu niezabudowanej nieruchomości rolnej oznaczonej nr 32/6, o pow. 25,94 ha będącej w zasobie Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa. Od tego dnia rozpoczął Pan prowadzenie gospodarstwa rolnego.

24 listopada 2005 r. otrzymał Pan od rodziców darowiznę nieruchomości niezabudowanych o łącznej powierzchni 33,8899 ha. W skład darowizny wchodził również budynek mieszkalny oraz magazyn, stodoła i chlewnia w stanie surowym. Stopniowo powiększał Pan wielkość swojego gospodarstwa rolnego, którego powierzchnia wynosi obecnie 67 ha.

Od roku 2005 jest Pan podatnikiem podatku VAT.

27 sierpnia 2013 r. rozpoczął Pan świadczenie usług rolniczych w zakresie koszenia kombajnem. Jest to działalność sezonowa przez okres 2 miesięcy w roku i prowadzona w okresie żniw.

Przedmiotem prowadzonej działalności nigdy nie był i nie jest obrót nieruchomościami.

W zakresie działalności rolniczej zajmuje się Pan uprawą zbóż.

Wszystkie posiadane grunty wykorzystuje Pan w działalności rolniczej oraz otrzymuje z tego tytułu dopłaty.

Będące Pana własnością grunty nigdy nie były przedmiotem najmu, dzierżawy i nieodpłatnego użyczenia.

W związku z tym, że w przeciągu kilku lat w sąsiedztwie gruntów, których jest Pan właścicielem (działka nr 8/3 i 8/4 o pow. 1,2829 ha otrzymane w darowiźnie od rodziców) wybudowano wiele domów jednorodzinnych stał się Pan rolnikiem otoczonym gruntami z jednorodzinnymi budynkami mieszkalnymi. Obecnie powstaje ich jeszcze kilka. Spowodowało to zainteresowanie Pana gruntem. Kilka osób zwróciło się do Pana z propozycją zakupu działek z przeznaczeniem pod budowę domu.

Zwrócił się Pan więc do Urzędu Gminy o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla gruntów położonych na działkach o nr 8/2 i 8/4.

Po uzyskaniu decyzji stwierdzającej przeznaczenie gruntu na cele zabudowy mieszkaniowej dokonał Pan podziału działki nr 33 o pow. 1,2829 (przed połączeniem działka nr 8/3 o pow. 0,7342 ha oraz 8/4 o pow. 0,5487 ha) na 10 działek od nr 33/1 do 33/10. Ostatnia z nich, tj. 332/10 stanowi drogę dojazdową do wszystkich działek.

Z uwagi na to, że w bliskim sąsiedztwie powstało wiele domów jednorodzinnych pojawiła się możliwość uzyskania wyższej ceny ze sprzedaży gruntu. Postanowił Pan skorzystać z tej okazji i dokonał podziału na działki, co umożliwi Panu uzyskanie wyższej ceny.

Nie podejmuje Pan i nie zamierza podejmować żadnych działań polegających na uzbrojeniu terenu, ogrodzeniu, usunięciu drzew, odchwaszczaniu lub działań marketingowych.

Sprzedaż podzielonych działek jest także korzystna z uwagi na to, że gospodarowanie na tych gruntach przed podziałem na działki stało się uciążliwe z uwagi na to, że mieszkańcom wybudowanych domów przeszkadzał hałas ciągnika, kurz i rozsypywanie nawozów na co wielokrotnie się skarżyli.

Nigdy wcześniej nie dokonywał Pan sprzedaży gruntów. Nie zamierza Pan również dokonywać dalszego podziału gruntów rolnych.

Środki otrzymane ze sprzedaży działek zamierza Pan zainwestować w modernizację i rozwój gospodarstwa rolnego.

22 kwietnia 2022 r. dokonał Pan sprzedaży działki nr 33/9, a 27 kwietnia 2022 r. działki nr 33/2. Dokonana sprzedaż nie została opodatkowana podatkiem VAT.

Pozostałe 7 działek zamierza Pan sprzedać jeżeli zgłosi się nabywca.

Sprzedaży będzie Pan dokonywał okazjonalnie i nie prowadzi żadnych działań marketingowych ani działań związanych z uzbrojeniem terenu, ogrodzeniem itp.

Ponadto, wskazał Pan, że:

1.Jest Pan zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego oraz świadczenia usług rolniczych w zakresie koszenia kombajnem.

2.Działki od nr 33/1 do 33/10 były wykorzystywane na cele rolnicze od dnia otrzymania w darowiźnie od rodziców. Z chwilą dokonania podziału na działki nie wykorzystuje ich Pan na cele rolnicze.

15 kwietnia 1996 r. dokonał Pan zakupu niezabudowanej nieruchomości rolnej o powierzchni 25,94 ha i od tego dnia rozpoczął Pan prowadzenie gospodarstwa rolnego. Od maja 2005 r. jest Pan podatnikiem podatku VAT. Przed zarejestrowaniem się jako podatnik VAT prowadził Pan gospodarstwo rolne jako rolnik ryczałtowy zwolniony od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy z 11 marca 2004 r. podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.).

3.Z działek będących przedmiotem wniosku uzyskiwał Pan zbiory, które były przedmiotem sprzedaży. Nie przeznaczał Pan produktów rolnych na potrzeby własne.

4.W stosunku do trzech działek zawarł Pan przedwstępne umowy sprzedaży:

a)brak jest w ww. umowach przedwstępnych warunków, które należy spełnić, aby doszło do zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży. Nie przewiduje Pan ustalania jakichkolwiek dodatkowych warunków;

b)Pan jako strona zobowiązana do sprzedaży zobowiązuje się nie obciążać przedmiotu umowy jakimikolwiek prawami na rzecz osób trzecich w czasie pomiędzy zawarciem umowy przedwstępnej a zawarciem umowy przyrzeczonej. Na stronie kupującej ciąży obowiązek poniesienia kosztów związanych z aktem notarialnym;

c)w umowach przedwstępnych nie udzielał Pan i nie zamierza udzielać jakichkolwiek pełnomocnictw dla kupujących;

d)z tego co jest Panu wiadome każdy z kupujących w przyszłości zamierza wybudować budynek mieszkalny jednorodzinny;

e)nie jest Panu wiadome, czy nabywcy nieruchomości będą ponosili jakiekolwiek nakłady finansowe związane z ww. działkami od momentu podpisania umowy przedwstępnej do zawarcia umowy finalnej;

f)w umowach przedwstępnych udzielił Pan kupującym zgody na dysponowanie działkami na cele budowlane, w tym na złożenie wniosku o wydanie decyzji o warunkach zabudowy oraz pozwolenia na budowę.

W związku z powyższym opisem sprawy Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w analizowanej sprawie sprzedaż działek objętych wnioskiem będzie stanowiła zarząd majątkiem własnym i nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, czy też sprzedaż działek objętych wnioskiem będzie stanowić działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.

W analizowanej sprawie dla rozstrzygnięcia Pana wątpliwości kluczowym jest fakt, że w związku z prowadzeniem gospodarstwa rolnego jest Pan zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, a działki będące przedmiotem sprzedaży, które powstały w wyniku podziału działki nr 33 (która to działka powstała z połączenia działek nr 8/3 i 8/4), tj. działki od nr 33/1 do 33/10 – jak wynika z treści wniosku – od momentu ich otrzymania od rodziców w formie darowizny 24 listopada 2005 r., wykorzystywał Pan rolniczo. Z działek będących przedmiotem wniosku uzyskiwał Pan zbiory, które były przedmiotem sprzedaży. Nie przeznaczał Pan produktów rolnych na potrzeby własne.

Okoliczności te wskazują na ścisłe związanie ww. działek z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą – rolniczą. Zatem w analizowanej sprawie stwierdzić należy, że ww. działki od nr 33/1 do 33/10 wchodzą w skład majątku przedsiębiorstwa (tj. gospodarstwa rolnego). Jest to majątek wykorzystywany przez podatnika VAT w działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie działki będące przedmiotem sprzedaży, służą do prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, tj. działalności rolniczej, z tytułu której jest Pan zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Tym samym, sprzedaż przez Pana działek od nr 33/1 do 33/10, stanowiących część Pana gospodarstwa rolnego, stanowi/będzie stanowić dostawę dokonywaną przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 ustawy, a więc przez podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w ust. 1 tego przepisu.

Zatem sprzedając ww. działki nie dokonał/nie dokona Pan zbycia majątku osobistego, ale majątku wykorzystywanego przez Pana w prowadzonej działalności gospodarczej (działalności rolniczej).

Tym samym sprzedaż działek od nr 33/1 do 33/10 podlega/będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, sprzedaż działek objętych wnioskiem nie stanowiła/nie będzie stanowiła zarządu majątkiem własnym i podlegała/będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż stanowiła/będzie stanowiła działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Tym samym, Pana stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-zaistniałego stanu faktycznego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

-zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy również zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).