zwolnienie z odpowiedzialności solidarnej

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 lipca 2021 r. (data wpływu 5 sierpnia 2021 r.) uzupełnionym pismem z 19 października 2021 r. (data wpływu 19 października 2021 r.) oraz pismem z 19 października 2021 r. (data wpływu 21 października 2021 r.) będącymi odpowiedzią na wezwanie z 29 września 2021 r. (skutecznie doręczone Stronie 13 października 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z odpowiedzialności solidarnej (pytanie nr 2 wniosku) -  jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

5 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z odpowiedzialności solidarnej.

Wniosek został uzupełniony pismem z 19 października 2021 r. (data wpływu 19 października 2021 r.) oraz pismem z 19 października 2021 r. (data wpływu 21 października 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

A. jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w formie (…) spółki akcyjnej (dalej: „A.” lub „Wnioskodawca”), który należy do (...).

Przedmiotem działalności (...), do której należy Wnioskodawca jest dostawa zintegrowanych rozwiązań usług mobilnych w (…) - skoncentrowanych na rozwiązaniach ułatwiających prowadzenie przedsiębiorstwa transportu drogowego. Świadczone usługi dotyczą m.in. systemu opłat drogowych, zwrotu podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego, zarządzania flotą pojazdów, kart paliwowych, jak również szeroko rozumianego doradztwa w zakresie rozwiązań wspomagających działalność komercyjnych przedsiębiorstw transportu drogowego. Miejscem świadczenia ww. usług, a tym samym ich opodatkowania jest terytorium Polski.

Przedmiotowe usługi są wykonywane przez inną spółkę należącą do (...), tj. B, która prowadzi w kraju działalność gospodarczą poprzez C spółka akcyjna oddział w Polsce (dalej: „C ” lub „Dostawca”). Sprzedaż wskazanych usług odbywa się na rzecz podmiotów krajowych, będących przedsiębiorcami zarejestrowanymi, jako podatnicy VAT (dalej: „Nabywcy” lub „Klienci”). Transakcje są udokumentowane za pomocą wystawianych faktur zawierających naliczony podatek VAT.

Stosunki umowne pomiędzy Dostawcą a jego Klientami pozwalają na to, aby wynikające ze świadczonych usług należności były pobierane przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym na fakturze potwierdzającej dostawę usługi wykonanej przez C. znajduje się informacja, że wszystkie wymienione w dokumencie roszczenia/zobowiązania zostały przeniesione na spółkę A. W rezultacie Nabywcy są zobowiązani dokonywać zapłaty należności z tytułu ww. wierzytelności na rachunek bankowy należący do A. (rachunek jest prowadzony w banku z siedzibą na terytorium kraju).

W ramach obowiązującego modelu rozliczenia, za przeniesione wierzytelności A płaci ich wartość nominalną na rzecz C. Cena za nabyte wierzytelności odpowiada ich wartości rynkowej w chwili ich nabycia przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca płacąc wartość nominalną przeniesionych wierzytelności spłaca Nabywców ze zobowiązań na nich ciążących wobec Dostawcy, płacąc za cudzy dług, a przy tym dokonuje nabycia spłaconej wierzytelności. Nabywane przez Wnioskodawcę wierzytelności nie są wierzytelnościami trudnymi i są wymagalne w dacie wymagalności wskazanej na fakturach wystawionych na rzecz nabywców przez C.

A. dokonuje windykacji należności od pierwotnych dłużników, tj. Nabywców. C. uiszcza na rzecz A. wynagrodzenie za wykonywane usługi. Umowy przelewu wierzytelności nie nakładają na Wnioskodawcę dodatkowych świadczeń na rzecz C.

Świadczone przez A. usługi polegają na zarządzaniu procesem ściągania należności, przy czym A nie ponosi żadnego ryzyka kredytowego związanego z Klientami. Należności są przekazywane z C. do Wnioskodawcy zasadniczo automatycznie za pośrednictwem wewnętrznego systemu informatycznego. Za przeniesione należności Wnioskodawca płaci C. wartość nominalną należności. Wnioskodawca pobiera następnie wartość należności od pierwotnych dłużników (Klientów C ). C. wypłaca Wnioskodawcy wynagrodzenie za świadczenie tej usługi.

Wynagrodzenie za usługi świadczone przez Wnioskodawcę ustalane jest w taki sposób, aby Wnioskodawca osiągał rentowność na poziomie odpowiadającym marży do kosztów całkowitych w wysokości (…)% za świadczenie tych czynności. Sposób obliczania wynagrodzenia jest więc efektywnie oparty na kosztach.

Usługi nabycia wierzytelności świadczone przez Wnioskodawcę, zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług PKWiU 2015 (wynikającą z rozporządzeniem Rady Ministrów z 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r. poz. 1676 ze zm.), sklasyfikowane są pod symbolem 64.99.19.0 - Usługi finansowe (z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych), gdzie indziej niesklasyfikowane. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie są wymienione w załączniku nr 15 do ustawy o VAT.

Jednocześnie należy wskazać, że zarówno płatności dokonywane przez Klientów na rzecz A., a także zapłata nominalna wartości wierzytelności przez A. na rzecz C. następuje z wykorzystaniem dobrowolnego mechanizmu podzielonej płatności (dalej „MPP” lub „split payment”).

Należy dodać, że cześć usług świadczonych przez C  to usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy o VAT. Pozostała cześć świadczonych usług przez C. nie stanowi usług wymienionych w ww. załączniku. Część wystawianych przez C  faktur przekracza wartość 15 tyś. zł, jednak C  wystawia również faktury, których wartość nie przekracza 15 tyś. zł.

Ponadto trzeba zaznaczyć, że Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce, natomiast posiada status podatnika podatku od wartości dodanej na terytorium (…) (dalej: „podatnik VAT”).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (oznaczone w złożonym wniosku nr 2):

Czy mając na względzie przepis art. 108a ust. 6 ustawy o VAT zapłata środków na rachunek VAT C , który jest dostawcą usług wskazanym na fakturze, zwalnia z odpowiedzialności solidarnej Wnioskodawcę, będącego podatnikiem podatku od wartości dodanej na terytorium (…)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wprowadzenie

Na wstępie należy wskazać, że na podstawie nowelizacji ustawy o VAT z 15 grudnia 2017 r., wprowadzono instytucję dobrowolnego MPP. To szczególne rozwiązanie prawne ma zastosowanie od 1 lipca 2018 r. i zostało uregulowane w Dziale XI rozdział 1a - Mechanizm podzielonej płatności, obejmujący przepisy art. 108a - 108f tejże ustawy.

Tytułem doprecyzowania, przy zaistnieniu określonych warunków przewidzianych w ww. akcie prawnym zachodzi obowiązek zapłaty za transakcję z wykorzystaniem MPP, co nie ma zastosowania w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 108a ust 1 ustawy o VAT podatnicy, którzy otrzymali fakturę z wykazaną kwotą podatku, przy dokonywaniu płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury mogą zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Na podstawie ust. 2 ww. przepisu zastosowanie mechanizmu podzielonej płatności polega na tym, że:

1)zapłata kwoty odpowiadającej całości albo części kwoty podatku wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek VAT;

2)zapłata całości albo części kwoty odpowiadającej wartości sprzedaży netto wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek bankowy albo na rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, dla których jest prowadzony rachunek VAT, albo jest rozliczana w inny sposób.

W celu realizacji płatności z zastosowaniem MPP, która dokonywana jest w złotych polskich, niezbędne jest użycie komunikatu przelewu udostępnionego przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową, w którym podatnik wskazuje:

1)kwotę odpowiadającą całości albo części kwoty podatku wynikającej z faktury, która ma zostać zapłacona w mechanizmie podzielonej płatności;

2)kwotę odpowiadającą całości albo części wartości sprzedaży brutto;

3)numer faktury, w związku z którą dokonywana jest płatność;

4)numer, za pomocą którego dostawca towaru lub usługodawca jest zidentyfikowany na potrzeby podatku.

Brzmienie powyższych przepisów prawa, a także treść Objaśnień Podatkowych wydanych przez Ministra Finansów w dniu 29 czerwca 2018 r. prowadzi do wniosku, że minimum warunków, jakie muszą być spełnione, aby zapłata za transakcję mogła być realizowana z zastosowaniem mechanizmu (…) to:

·transakcja jest zawarta pomiędzy podatnikami (B2B), która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce;

·transakcja jest potwierdzona fakturą, z co do zasady wykazaną kwotą podatku VAT;

·płatność za transakcję następuje w formie bezgotówkowej realizowanej za pośrednictwem polecenia przelewu lub polecenia zapłaty;

·dla celu realizacji transakcji w MPP używany jest rachunek, o którym mowa w art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe; tj. rachunek rozliczeniowy, który prowadzi instytucja finansowa działająca w Polsce na podstawie przepisów ww. ustawy.

Stanowisko prawne w zakresie pytania nr 2

Jak już na początku zostało wskazane, w ramach obowiązującego modelu rozliczenia, za przeniesione wierzytelności A płaci ich wartość nominalną na rzecz C . Z kolei A dokonuje windykacji należności od pierwotnych dłużników tj. Nabywców.

Powyższe działanie wypełnia przesłanki określone w art. 108a ust. 6 ustawy o VAT, który stanowi, że odpowiedzialność solidarna podatnika, o którym mowa w ust. 5, jest wyłączona w przypadku dokonania przez tego podatnika płatności na rachunek VAT dostawcy towarów lub usługodawcy wskazanego na fakturze, o której mowa w ust. 3 pkt 3, albo zwrotu otrzymanej płatności na rachunek VAT podatnika, od którego otrzymano tę płatność, niezwłocznie po powzięciu informacji o jej otrzymaniu, w kwocie otrzymanej na rachunek VAT. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.

Innymi słowy mówiąc, A dokonując przelewów na rachunek VAT C  na warunkach określonych w ust. 3 art. 108a ustawy o VAT (tj. używając komunikatu przelewu), w takiej samej wysokości, w jakiej kwoty te zostały przelane na jego rachunek VAT tytułem zapłaty za przeniesione wierzytelności dotyczące usług świadczonych przez C , uwalnia się od odpowiedzialności solidarnej ponoszonej wraz z dostawcą za nierozliczony podatek VAT z tytułu przedmiotowych transakcji do wysokości kwot otrzymanych na rachunek VAT.

Zatem reasumując, stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania nr 2 należy uznać za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Ustawą z 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 1751) z dniem 1 listopada 2019 r. wprowadzono m.in. nowy blok przepisów zawartych w rozdziale 1a w art. 108a-108e ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 108a ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”, podatnicy, którzy otrzymali fakturę z wykazaną kwotą podatku, przy dokonywaniu płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury mogą zastosować mechanizm podzielonej płatności.

W myśl art. 108a ust. 1a ustawy, przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem przekracza kwotę 15 000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności. Do przeliczania na złote kwot wyrażonych w walucie obcej stosuje się zasady przeliczania kwot stosowane w celu określenia podstawy opodatkowania.

Na mocy art. 108 ust. 1b ustawy, podatnik obowiązany do wystawienia faktury, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a, jest obowiązany do przyjęcia płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności.

W myśl art. 108a ust. 2 ustawy, zastosowanie mechanizmu podzielonej płatności polega na tym, że:

1. zapłata kwoty odpowiadającej całości albo części kwoty podatku wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek VAT;
2. zapłata całości albo części kwoty odpowiadającej wartości sprzedaży netto wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek bankowy albo na rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, dla których jest prowadzony rachunek VAT, albo jest rozliczana w inny sposób.

Jak stanowi art. 108a ust. 3 – zapłata z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności dokonywana jest w złotych polskich przy użyciu komunikatu przelewu udostępnionego przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową, przeznaczonego do dokonywania płatności w mechanizmie podzielonej płatności, w którym podatnik wskazuje:

1. kwotę odpowiadającą całości albo części kwoty podatku wynikającej z faktury, która ma zostać zapłacona w mechanizmie podzielonej płatności;
2. kwotę odpowiadającą całości albo części wartości sprzedaży brutto;
3. numer faktury, w związku z którą dokonywana jest płatność;
4. numer, za pomocą którego dostawca towaru lub usługodawca jest zidentyfikowany na potrzeby podatku.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy, w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem przekracza kwotę 15 000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy – faktura powinna zawierać wyrazy „mechanizm podzielonej płatności”, przy czym do przeliczania na złote kwot wyrażonych w walucie obcej stosuje się zasady przeliczania kwot stosowane w celu określenia podstawy opodatkowania.

Załącznik nr 15 do ustawy – stanowiący „Wykaz towarów i usług, o których mowa w art. 105a ust. 1, art. 106e ust. 1 pkt 18a, art. 108a ust. 1a oraz art. 108e ustawy” – zawiera zamkniętą listę towarów i usług, w przypadku których faktura dokumentująca ich dostawę lub świadczenie musi zawierać adnotację „mechanizm podzielonej płatności”.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że obowiązek wystawiania faktur z adnotacją „mechanizm podzielonej płatności” będzie istnieć, jeżeli łącznie spełnione będą trzy warunki, tj. faktura:

1. będzie wystawiana na kwotę należności ogółem (kwotę brutto) przekraczającą 15 000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej;
2. będzie dokumentować dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy,
3. czynności będą dokonywane na rzecz podatnika.

Pamiętać jednak trzeba, że to nabywca musi weryfikować przedmiot i wartość transakcji, bowiem to on inicjuje płatność i odpowiada za wybór formy płatności.

Ww. przepisy wprowadzają obligatoryjny mechanizm podzielonej płatności w odniesieniu do zapłaty za nabywane towary z określonej listy (załącznik nr 15), udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy.

Natomiast nabywca towarów lub usług niewymienionych na tej liście może fakultatywnie skorzystać z mechanizmu podzielonej płatności.

Zgodnie z art. 108a ust. 5 – w przypadku gdy płatność zostanie dokonana w sposób określony w ust. 2 na rzecz podatnika innego niż wskazany na fakturze, o której mowa w ust. 3 pkt 3, podatnik, na rzecz którego dokonano tej płatności, odpowiada solidarnie wraz z dostawcą tych towarów lub usługodawcą za nierozliczony przez dostawcę towarów lub usługodawcę podatek wynikający z tej dostawy towarów lub tego świadczenia usług do wysokości kwoty otrzymanej na rachunek VAT.

Na podstawie art. 108a ust. 6 – odpowiedzialność solidarna podatnika, o którym mowa w ust. 5, jest wyłączona w przypadku dokonania przez tego podatnika płatności na rachunek VAT dostawcy towarów lub usługodawcy wskazanego na fakturze, o której mowa w ust. 3 pkt 3, albo zwrotu otrzymanej płatności na rachunek VAT podatnika, od którego otrzymano tę płatność, niezwłocznie po powzięciu informacji o jej otrzymaniu, w kwocie otrzymanej na rachunek VAT. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że A (Wnioskodawca) jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w formie (…) spółki akcyjnej, który należy do (...). Przedmiotem działalności (…), do której należy Wnioskodawca jest dostawa zintegrowanych rozwiązań usług mobilnych w (…) - skoncentrowanych na rozwiązaniach ułatwiających prowadzenie przedsiębiorstwa transportu drogowego. Świadczone usługi dotyczą m.in. systemu opłat drogowych, zwrotu podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego, zarządzania flotą pojazdów, kart paliwowych, jak również szeroko rozumianego doradztwa w zakresie rozwiązań wspomagających działalność komercyjnych przedsiębiorstw transportu drogowego. Miejscem świadczenia ww. usług, a tym samym ich opodatkowania jest terytorium Polski.

Przedmiotowe usługi są wykonywane przez inną spółkę należącą do Grupy, która prowadzi w kraju działalność gospodarczą (C , Dostawca). Sprzedaż wskazanych usług odbywa się na rzecz podmiotów krajowych, będących przedsiębiorcami zarejestrowanymi, jako podatnicy VAT (Nabywcy, Klienci). Transakcje są udokumentowane za pomocą wystawianych faktur zawierających naliczony podatek VAT. Stosunki umowne pomiędzy Dostawcą a jego Klientami pozwalają na to, aby wynikające ze świadczonych usług należności były pobierane przez Wnioskodawcę. W związku z powyższym na fakturze potwierdzającej dostawę usługi wykonanej przez Dostawcę znajduje się informacja, że wszystkie wymienione w dokumencie roszczenia/zobowiązania zostały przeniesione na Wnioskodawcę. W rezultacie Nabywcy są zobowiązani dokonywać zapłaty należności z tytułu ww. wierzytelności na rachunek bankowy należący do Wnioskodawcy (rachunek jest prowadzony w banku z siedzibą na terytorium kraju).

W ramach obowiązującego modelu rozliczenia, za przeniesione wierzytelności Wnioskodawca płaci ich wartość nominalną na rzecz Dostawcy. Cena za nabyte wierzytelności odpowiada ich wartości rynkowej w chwili ich nabycia przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca płacąc wartość nominalną przeniesionych wierzytelności spłaca Nabywców ze zobowiązań na nich ciążących wobec Dostawcy, płacąc za cudzy dług, a przy tym dokonuje nabycia spłaconej wierzytelności. Nabywane przez Wnioskodawcę wierzytelności nie są wierzytelnościami trudnymi i są wymagalne w dacie wymagalności wskazanej na fakturach wystawionych na rzecz nabywców przez Dostawcę. Wnioskodawca dokonuje windykacji należności od pierwotnych dłużników, tj. Nabywców. Dostawca uiszcza na rzecz Wnioskodawcy wynagrodzenie za wykonywane usługi. Umowy przelewu wierzytelności nie nakładają na Wnioskodawcę dodatkowych świadczeń na rzecz Dostawcy. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegają na zarządzaniu procesem ściągania należności, przy czym A nie ponosi żadnego ryzyka kredytowego związanego z Klientami. Należności są przekazywane z Dostawcy do Wnioskodawcy zasadniczo automatycznie za pośrednictwem wewnętrznego systemu informatycznego. Za przeniesione należności Wnioskodawca płaci C. wartość nominalną należności. Wnioskodawca pobiera następnie wartość należności od pierwotnych dłużników (Klientów Dostawcy). Dostawca wypłaca Wnioskodawcy wynagrodzenie za świadczenie tej usługi. Wynagrodzenie za usługi świadczone przez Wnioskodawcę ustalane jest w taki sposób, aby Wnioskodawca osiągał rentowność na poziomie odpowiadającym marży do kosztów całkowitych w wysokości (…)% za świadczenie tych czynności. Sposób obliczania wynagrodzenia jest więc efektywnie oparty na kosztach.

Usługi nabycia wierzytelności świadczone przez Wnioskodawcę, zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług PKWiU 2015 sklasyfikowane są pod symbolem 64.99.19.0 - Usługi finansowe (z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych), gdzie indziej niesklasyfikowane. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie są wymienione w załączniku nr 15 do ustawy o VAT. Jednocześnie należy wskazać, że zarówno płatności dokonywane przez Klientów na rzecz A., a także zapłata nominalna wartości wierzytelności przez A. na rzecz C.  następuje z wykorzystaniem dobrowolnego mechanizmu podzielonej płatności. Cześć usług świadczonych przez C. to usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy o VAT, pozostała cześć świadczonych usług przez C. nie stanowi usług wymienionych w ww. załączniku. Część wystawianych przez C. faktur przekracza wartość 15 tyś. zł, jednak C. wystawia również faktury, których wartość nie przekracza 15 tyś. zł. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce, natomiast posiada status podatnika podatku od wartości dodanej na terytorium (…).

Na tle tak przedstawionych okoliczności Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy dokonując płatności na rzecz Dostawcy zostanie zniesiona odpowiedzialność solidarna Wnioskodawcy zgodnie z art. 108a ust. 6 ustawy o VAT.

W omawianej sprawie mamy bowiem do czynienia z relacją prawną opartą na cywilnoprawnej instytucji polegającej na spłacie przez Wnioskodawcę wierzytelności Nabywców poprzez nabycie wierzytelności na podstawie zawartych pomiędzy Stronami Umów. Wierzytelność jest bowiem prawem majątkowym, które może być przedmiotem obrotu gospodarczego.

Instytucja przelewu wierzytelności została uregulowana w przepisach art. 509-518 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.).

Zgodnie z brzmieniem art. 509 § 1 tej ustawy, wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

Natomiast w myśl art. 518. § 1 kodeksu cywilnego osoba trzecia, która spłaca wierzyciela, nabywa spłaconą wierzytelność do wysokości dokonanej zapłaty.

W omawianej sprawie zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy, Klienci w ramach zawartych Umów  z Dostawcą zobowiązani są dokonywać zapłaty należności z tytułu świadczonych usług przez Dostawcę na rachunek bankowy należący do Wnioskodawcy.  Na fakturze potwierdzającej dostawę usługi znajduje się informacja, że wszystkie wymienione w dokumencie roszczenia/zobowiązania zostały przeniesione na Wnioskodawcę. W ramach obowiązującego modelu rozliczenia, za przeniesione wierzytelności Wnioskodawca płaci ich wartość nominalną na rzecz Dostawcy. Cena za nabyte wierzytelności odpowiada ich wartości rynkowej w chwili ich nabycia przez Wnioskodawcę. Nabywane przez Wnioskodawcę wierzytelności nie są wierzytelnościami trudnymi i są wymagalne w dacie wymagalności wskazanej na fakturach wystawionych na rzecz Nabywców przez Dostawcę. Wnioskodawca płacąc wartość nominalną przeniesionych wierzytelności spłaca Nabywców ze zobowiązań na nich ciążących wobec Dostawcy, płacąc za cudzy dług, a przy tym dokonuje nabycia spłaconej wierzytelności. Cześć usług świadczonych przez Dostawcę to usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy o VAT, pozostała cześć świadczonych usług przez Dostawcę nie stanowi usług wymienionych w ww. załączniku. Część wystawianych przez Dostawcę faktur przekracza wartość 15 tyś. zł, jednak Dostawca wystawia również faktury, których wartość nie przekracza 15 tyś. zł.

Z przepisów określających mechanizm podzielonej płatności wynika, że płatności dokonywane z wykorzystaniem mechanizmu podzielonej płatności dokonywane mogą być na rachunki VAT inne niż sprzedawcy. W związku z tym, w przypadku płatności dokonywanych dla podmiotów innych niż sprzedawcy, mechanizm podzielonej płatności będzie mógł być wykorzystywany poprzez dokonywanie wpłat na rachunki VAT tych podmiotów.

Jak wynika z wyżej powołanego zapisu art. 108a ust. 5 - w przypadku gdy płatność zostanie dokonana przy zastosowaniu mechanizmu podzielonej płatności na rzecz podatnika innego niż wskazany na fakturze w związku, z którą dokonywana jest płatność, podatnik, na rzecz którego dokonano tej płatności, odpowiada solidarnie wraz z dostawcą tych towarów lub usługodawcą za nierozliczony przez dostawcę towarów lub usługodawcę podatek wynikający z tej dostawy towarów lub tego świadczenia usług do wysokości kwoty otrzymanej na rachunek VAT.

Ustawodawca przewidział jednak sytuacje, w których odpowiedzialność solidarna, o której mowa w art. 108a ust. 5 jest wyłączona.

Ze wskazanych powyżej uregulowań art. 108a ust. 6 ustawy wynika, że odpowiedzialność solidarna podatnika, jest wyłączona w przypadku dokonania przez tego podatnika płatności na rachunek VAT dostawcy towarów lub usługodawcy wskazanego na fakturze albo zwrotu otrzymanej płatności na rachunek VAT podatnika, od którego otrzymano tę płatność, niezwłocznie po powzięciu informacji o jej otrzymaniu, w kwocie otrzymanej na rachunek VAT.

Należy wskazać, że odpowiedzialnością solidarną objęte są transakcje, których przedmiotem są towary/usługi dla których wprowadzono obowiązkową podzielona płatność.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że w analizowanym przypadku, gdy w ramach obowiązującego modelu rozliczeń Klienci dokonają zapłaty za usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, i transakcje te będą udokumentowane fakturą na kwotę przekraczają wartość 15.000 zł, to w odniesieniu do opisanej sytuacji zastosowanie będzie mieć art. 108a ust. 5 ustawy. Zatem Wnioskodawca, który otrzyma przelew w systemie podzielonej płatności od Klientów Dostawcy jako podmiot inny niż wskazany na fakturze w celu uwolnienia się od odpowiedzialności solidarnej powinien dokonać płatności kwoty odpowiadającej wartości podatku VAT otrzymanej w mechanizmie podzielonej płatności również przy zastosowaniu mechanizmu podzielonej płatności na konto Dostawcy.

W analizowanej sprawie odpowiedzialność solidarna Wnioskodawcy zostanie wyłączona w przypadku dokonania przez Wnioskodawcę przelewu w systemie podzielonej płatności na rachunek VAT usługodawcy, tj. na rachunek Dostawcy, niezwłocznie po powzięciu informacji o otrzymaniu płatności dokonanej w sposób określony w art. 108a ust. 2 ustawy, na jego rzecz jako podatnika innego niż wskazany na fakturze, w związku z którą dokonywana jest płatność, w kwocie otrzymanej na rachunek VAT.

Odnosząc się natomiast do sytuacji kiedy płatność dokonywana przez klientów dotyczy zapłaty za usługi, które nie zostały wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, i transakcje te będą udokumentowane fakturą na kwotę nieprzekraczającą wartość 15.000 zł, zastosowanie mechanizmu podzielanej płatności nie ma charakteru obligatoryjnego wynikającego z art. 108a ust. 1a ustawy o VAT. Wskazać należy, że w przedstawionej sytuacji  Wnioskodawca może dobrowolnie dokonywać wpłaty do Dostawcy z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności, gdyż regulowanie płatności z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności daje podatnikowi poczucie bezpieczeństwa transakcji i pewność zachowania należytej staranności. 

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z odpowiedzialności solidarnej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2), natomiast w zakresie prawidłowości dokonywania płatności w mechanizmie podzielonej płatności przez Klientów Dostawcy (pytanie nr 1 wniosku), zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne. 

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.