Nieposiadanie na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. - Interpretacja - 0112-KDIL1-3.4012.581.2021.2.MR

shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 31 maja 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.581.2021.2.MR

Temat interpretacji

Nieposiadanie na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 listopada 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 9 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie:

·wskazania, czy Spółka posiada na terytorium Polski stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu regulacji VAT, w szczególności art. 11 ust. 1 Rozporządzenia Wykonawczego;

·miejsca opodatkowania usług świadczonych przez Xy na rzecz Spółki.

Uzupełnili go Państwo pismem z 1 grudnia 2021 r. (data wpływu 8 grudnia 2021 r.) oraz – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 stycznia 2022 r. (data wpływu 1 lutego 2022 r.) oraz pismami z 4 lutego 2022 r. (data wpływu 4 lutego 2022 r.) 26 kwietnia 2022 r. (wpływ 26 kwietnia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A. Informacje ogólne.

X (dalej: „X” lub „Spółka”) jest spółką prawa amerykańskiego, posiadającą siedzibę działalności gospodarczej w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Specjalizuje się w dostarczaniu rozwiązań z zakresu (...).

Spółka wskazuje, iż otrzymała już interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z xx xx 2019 r. w zakresie ustalenia posiadania przez Spółkę stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, potwierdzającą brak stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Jednak z uwagi na zmianę okoliczności w zakresie kluczowych elementów stanu faktycznego, Spółka pragnie potwierdzić kwestię powstania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski. Spółka widzi konieczność uzyskania ponownej interpretacji indywidualnej w zmienionym stanie faktycznym, w związku z czym przedstawia opis swojej działalności oraz nowe istotne okoliczności poniżej.

W chwili składania wniosku Spółka nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce, jednak ze względu na czynności, które wykonuje na terytorium kraju (w szczególności lokalne dostawy towarów), zamierza złożyć zgłoszenie rejestracyjne w zakresie VAT.

Natomiast Xy  Spółka z o.o. (dalej: „Xy”) jest spółką prawa polskiego, zarejestrowaną w Polsce dla celów VAT jako podatnik VAT czynny. Spółka i Xy będą w dalszej części wniosku określani łącznie jako „Zainteresowani”.

Spółka jest zaangażowana w budowę i dostawę zintegrowanego systemu (...) (dalej: „System”), dokonywaną w ramach programu realizowanego przez rząd Rzeczpospolitej Polskiej (…).

Zaangażowanie jej obejmuje dostawę (...) na rzecz rządu Stanów Zjednoczonych (dalej: „Transakcja”), który następnie dokonuje ich dalszej dostawy na rzecz rządu RP. Na potrzeby realizacji transakcji, rząd amerykański jest reprezentowany przez D. ds. Zamówień (…) („D”).

Spółka oraz D. zawarli długoterminową umowę, na podstawie której Spółka dostarcza System na rzecz amerykańskiego rządu (dalej: „Umowa Sprzedaży”). Umowa Sprzedaży jest obecnie w fazie realizacji.

Tym samym, w ramach Transakcji:

·Spółka dokonuje dostawy Systemu na rzecz rządu USA, reprezentowanego przez D., a następnie

·rząd USA dostarcza System na rzecz rządu RP, reprezentowanego przez (…).

Umowa Sprzedaży realizowana jest zarówno w Polsce, jak i poza terytorium Polski. System składa się z kilku części/podsystemów (np. (...), itd.). Część z nich jest produkowana (przy współpracy z lokalnymi dostawcami) oraz dostarczana przez Spółkę na rzecz rządu USA w Polsce. Inne części Systemu są sprzedawane przez Spółkę rządowi amerykańskiemu na terytorium Stanów Zjednoczonych (lub w innych krajach), a ich dostarczenie do Polski jest poza zakresem działań i odpowiedzialności ww. Spółki.

Na potrzeby realizacji Transakcji, sprzęt/urządzenia stanowiące część Systemu mogą zostać wyprodukowane w Polsce, w innym kraju Unii Europejskiej lub w USA. Tym samym, w celu wykonania Umowy Sprzedaży, Spółka w szczególności dokonuje w Polsce następujących czynności:

·lokalnych dostaw towarów (części Systemu) na rzecz rządu USA;

·nabyć towarów w Polsce (w szczególności od Xy lub innych polskich dostawców);

·nabyć usług w Polsce (w szczególności usług produkcyjnych/przetwarzania).

Spółka nie może wykluczyć, że w przyszłości będzie dokonywać również następujących czynności:

·wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów;

·importu towarów i usług;

·eksportu towarów.

Ponadto, w związku z realizacją Transakcji będzie również świadczyć różnego rodzaju usługi na rzecz rządu USA.

Na chwilę obecną Spółka przewiduje, że realizacja Umowy Sprzedaży może trwać ok. (...) lat. Nie można jednak wykluczyć, że okres ten ulegnie wydłużeniu i realizacja Umowy Sprzedaży będzie trwać dłużej niż (...) lat. Spółka planuje bowiem w sposób długotrwały prowadzić działalność gospodarczą w Polsce i obecnie nie może przewidzieć kiedy lub czy w ogóle działalność na terytorium Polski się zakończy.

B. Współpraca z polskimi podwykonawcami.

W toku dostaw kolejnych części Systemu, Spółka jest ściśle wspierana – za odpowiednim wynagrodzeniem – przez Xy. Spółka jest głównym klientem Xy.

Zarówno Spółka, jak i Xy, korzystają ze wsparcia polskich podwykonawców (w szczególności (...)) (dalej: „Podwykonawcy”), którzy są zaangażowani w proces produkcji poszczególnych części Systemu.

Spółka bądź Xy nabywa od Podwykonawców usługi (np. przetworzenie powierzonych towarów), jak i towary (gotowe urządzenia/części Systemu). Jeśli towary/usługi są najpierw nabyte od Podwykonawców przez Xy (a nie bezpośrednio przez Spółkę) – Xy zasadniczo odsprzedaje te towary/usługi na rzecz Spółki, w celu ich dalszej sprzedaży na rzecz rządu Stanów Zjednoczonych.

Występują również transakcje, w których Podwykonawcy mają zadanie wykonania usług na materiałach powierzonych przez Spółkę, które są uprzednio importowane do Polski (głównie z USA). W takim przypadku, importerem wskazanym na dokumentach importowych dotychczas był Podwykonawca – zasadniczo z przyczyn formalnych, które nie pozwalały Spółce działać jako importer w Polsce. Podwykonawca importował towary za pomocą agenta celnego. Koszt cła i podatku VAT był przenoszony przez takiego agenta celnego na Spółkę. Agent celny wystawiał na rzecz Spółki notę księgową, natomiast Spółka regulowała należność wskazaną w nocie. Przetworzone na terytorium Polski towary były i są następnie sprzedawane przez Spółkę na rzecz rządu Stanów Zjednoczonych.

Obecnie Spółka planuje dokonywać importów towarów do Polski (lub przy współudziale Xy) za pomocą agenta celnego. W tym celu Spółka uzyskała już w 2021 r. numer EORI uprawniający do dokonywania operacji celnych na terytorium Unii Europejskiej. Zamiarem Spółki jest, aby import towarów nie odbywał się za pomocą Podwykonawców, lecz zamierza sama działać w charakterze importera.

Ponadto Spółka nabywa różne usługi wsparcia od Xy, związane z realizacją Umowy Sprzedaży Usługi te przykładowo obejmują nadzór nad przeprowadzanymi w Polsce testami Systemu/części Systemu, usługi administracyjne, itp.

Z drugiej strony, Spółka świadczy usługi na rzecz Xy, w szczególności związane z oddelegowaniem jej pracowników. Usługi te są konieczne dla prawidłowego wykonywania przez Xy nadzoru nad współpracą z Podwykonawcami oraz jakością dostarczanych przez nich towarów/wykonywanych usług. Niektóre usługi świadczone na rzecz X PL, jak np. ogólne wsparcie zarządzania czy też usługi wsparcia technicznego, są również świadczone przez Spółkę bez udziału jej przedstawicieli obecnych w Polsce (usługi świadczone ze Stanów Zjednoczonych).

Dodatkowo, Spółka jest w pewnym zakresie wspierana przez Xy lub Podwykonawców w realizacji innych transakcji niż dostawa Systemu, związanych z kontraktami wykonywanymi w innych krajach (tj. poza terytorium Polski). Przykładowo, w odniesieniu do kontraktów na dostawę systemów (...) do rządów innych państw. Spółka nabywa pewne towary i usługi od polskich Podwykonawców, a Xy może być zaangażowany we wsparcie takich nabyć (np. w zakresie kontroli jakości towarów/usług, świadczenia usług doradczych etc.).

C. Zasoby osobowe Spółki w Polsce.

Jak zaznaczono powyżej, w Polsce obecni są pracownicy/współpracownicy zatrudnieni przez Spółkę, którzy są oddelegowani do pracy na rzecz Xy i zajmują się zadaniami związanymi z wykonaniem Transakcji. Nie wiadomo jaki okres obejmie oddelegowanie. Na chwilę obecną oddelegowani pracownicy są w Polsce ponad 2 lata, jednak ten okres może ulec wydłużeniu.

Takie oddelegowanie może trwać jednak dłużej niż wykonanie Umowy Sprzedaży, jeśli okres, na który została zawarta Umowa Sprzedaży, tj. okres (...) lat, ulegnie wydłużeniu i realizacja Umowy Sprzedaży będzie trwać dłużej niż (...) lat.

Oprócz tego, część specjalistów pracujących dla Spółki przebywa w Polsce czasowo (w szczególności w ramach podróży służbowych) przez maksymalny okres od 5 do 7 miesięcy w ciągu 12 miesięcy.

Zarówno pracownicy oddelegowani do czasowej pracy w Polsce, jak i specjaliści odbywający podróże służbowe do Polski, nie są uprawnieni do podejmowania, w imieniu Spółki, decyzji zarządczych, kluczowych z perspektywy realizacji Transakcji (decyzje takie będą podejmowane przez osoby zarządzające Spółką, wykonujące swoje obowiązki w Stanach Zjednoczonych).

Pracownicy oddelegowani mogą w imieniu Spółki zawierać umowy na zakup towarów i usług w Polsce, które służą do wykonania Umowy Sprzedaży, co sprawia, że ich działania będą miały ostatecznie wpływ na wykonanie Umowy i prowadzenie działalności gospodarczej przez Spółkę w Polsce.

Należy ponadto wskazać, że pracownicy Spółki oraz delegowani przez Spółkę pracownicy mogą być członkami zarządu Xy. Przed 2021 r. nie miały miejsca sytuacje, w których delegowani pracownicy pełnili funkcje zarządcze w Xy, natomiast może to mieć miejsce począwszy od 2021 r.

Pracownicy oddelegowani do czasowej pracy w Polsce są uprawnieni do działania w imieniu Xy na podstawie udzielonego takim osobom pełnomocnictwa przez Xy i podejmowania szeregu innych czynności służącym prawidłowemu wykonaniu Umowy Sprzedaży, tj. w zakresie:

1)niezbędnym do dokonania prawidłowych zgłoszeń wywozu lub przywozu towarów do i spoza terytorium Polski,

2)sporządzania, przedstawiania właściwym organom i podpisywania wszelkich deklaracji, formularzy, wniosków, zgłoszeń i oświadczeń niezbędnych do prawidłowego dokonania przywozu i wywozu towarów i związanego z nimi rozliczenia podatków lub cła,

3)uiszczenia w imieniu Xy należności celnych przywozowych lub wywozowych i innych opłat,

4)składania wszelkich wniosków, odwołań lub zażaleń dotyczących kwestii rozliczeń podatkowych lub celnych a związanych z importem lub eksportem towarów,

5)odbioru wszelkich dokumentów, składania wszelkich zapewnień i oświadczeń oraz prowadzenia i odbioru wszelkiej korespondencji w zakresie powyżej wymienionych punktów 1-4,

6)podpisywania umów z dostawcami, podpisywania ofert i ich oficjalnego składania, składania zamówień oraz innych powiązanych dokumentów,

7)przeprowadzania procesów rekrutacji, zawierania, zmieniania oraz rozwiązywania umów o pracę z pracownikami Xy na warunkach uprzednio ustalonych z Xy,

8)wydawania pracownikom lub byłym pracownikom Xy zaświadczeń przewidzianych przepisami prawa,

9)reprezentowania Xy przed wszystkimi instytucjami rządowymi, organami administracji publicznej oraz samorządowej (m.in. przed Państwową Inspekcją Pracy, Zakładem Ubezpieczeń Społecznych, urzędami pracy) oraz sądami,

10)reprezentowania Xy i składania w imieniu Xy wszelkich oświadczeń woli, prowadzenia korespondencji z organami administracji publicznej, w szczególności organami podatkowymi, organami kontroli skarbowej, organami egzekucyjnymi oraz sądami administracyjnymi w sprawach/postępowaniach związanych z obowiązkami podatkowymi Xy, w tym w sprawach z zakresu rejestracji podatkowej,

11)dokonywania w imieniu Xy wszelkich czynności faktycznych i prawnych związanych z powyższymi, w szczególności podpisywania potwierdzeń odbioru listów poleconych, dokumentów i przesyłek dostarczanych do Xy przez pocztę, firmę kurierską lub innego dostawcę usług.

Umocowanie do reprezentacji Xy obejmuje określony czas, z reguły okres 2 lat lub dłużej.

D. Zasoby techniczne Spółki w Polsce.

Spółka obecnie nie jest właścicielem żadnej powierzchni zlokalizowanej na terytorium Polski.

Jednakże kluczową okolicznością odróżniającą stan faktyczny przedstawiony w otrzymanej przez Spółkę interpretacji indywidualnej z xx xx 2019 r. jest zawarcie przez Spółkę umowy na świadczenie usług logistycznych z zewnętrznym usługodawcą (dalej: „Zewnętrzny Usługodawca”) będącym właścicielem powierzchni magazynowej.

Umowa na świadczenie usług logistycznych pomiędzy Spółką a Zewnętrznym Usługodawcą została zawarta w dniu xx xx 2019 r., natomiast usługi logistyczne zaczęły być wykonywane pod koniec grudnia 2020 r. Od dnia zawarcia powyższej umowy do końca grudnia 2020 r. usługi logistyczne nie były świadczone na rzecz Spółki.

Na podstawie umowy Spółka nabywa usługi logistyczne od Zewnętrznego Usługodawcy polegające m.in. na przechowywaniu, pakowaniu, oznaczaniu towarów należących do Spółki. Takie usługi mają być wykonywane na rzecz Spółki przez okres 3 lat począwszy od grudnia 2020 r.

W ramach umowy, Spółka ma dostęp do powierzchni, w której są magazynowane elementy służące do konstrukcji Systemu, jak również poszczególne części Systemu. Zarówno pracownicy Spółki, jak również pracownicy Xy mają nieograniczone prawo dostępu do magazynu. Oznacza to, że pracownicy Spółki i Xy mogą wizytować magazyn bez ograniczeń czasowych w zależności od swoich potrzeb i korzystać z powierzchni magazynu.

Zewnętrzny Usługodawca jest właścicielem powierzchni magazynowej, jednakże sam magazyn został dostosowany pod względem parametrów do potrzeb Spółki służących odpowiedniej realizacji Umowy Sprzedaży. Jednym z takich parametrów są odpowiednie wymiary pomieszczeń dostosowane dla celów realizacji Umowy Sprzedaży. Magazyn został również dostosowany pod kątem kluczowych wskaźników zagwarantowanych przez Zewnętrznego Usługodawcę dla celów realizacji Umowy Sprzedaży tj.:

·odpowiedniego wskaźnika poprawności towarów rejestrowanego przez elektroniczny system zarządzania magazynem;

·wskaźnika rejestracji otrzymania towarów;

·odpowiedniego poziomu wilgotności magazynu, kontrolowanego elektronicznie.

Magazyn będzie służył Spółce do przechowywania elementów Systemu zanim zostaną one dostarczone do ostatecznego odbiorcy.

Ponadto Zewnętrzny Usługodawca jest zobowiązany do przestrzegania szeregu dodatkowych zasad określonych powyższą umową w celu zapewnienia należytych warunków przechowywania elementów Systemu, jak również Systemu należącego do Spółki. Magazyn, w którym przechowywane są elementy Systemu, jak również System ma być wynajmowany przez okres co najmniej 3 lat.

Bez spełnienia szeregu zasad określonych umową, jak również odpowiednich parametrów magazynu zgodnie z wytycznymi Spółki, Zewnętrzny Usługodawca nie byłby w stanie zagwarantować Spółce odpowiedniej realizacji Umowy Sprzedaży.

Pracownicy Spółki mają również zapewniony całodobowy dostęp do przestrzeni biurowej magazynu w celu zapewnienia im dostępu do standardowego wyposażenia biura.

Z uwagi na usługi wsparcia świadczone na rzecz Spółki przez Xy, przyjęto następujący model rozliczania usług logistycznych:

·Zewnętrzny Usługodawca wystawia fakturę za wykonane usługi logistyczne na Xy;

·następnie Xy odsprzedaje usługi logistyczne na rzecz Spółki wystawiając na rzecz Spółki fakturę obejmującą wykonane usługi.

Świadczenie usług logistycznych rozpoczęło się pod koniec grudnia 2020 r. Spółka po raz pierwszy nabyła usługi logistyczne od Xy.

Finalnie to Spółka jest beneficjentem świadczonych przez Zewnętrznego Usługodawcę usług logistycznych. Dodatkowo, ze względu na charakter transakcji Spółka bywa tymczasowo i przejściowo właścicielem poszczególnych elementów Systemu – od chwili nabycia ich od Podwykonawców bądź Xy, do momentu ich dalszej odsprzedaży na rzecz rządu USA. Część z tych elementów, nabywana jest przez Spółkę i odprzedawana amerykańskiemu rządowi na terytorium Polski, a więc w zakresie tych elementów jest przejściowo właścicielem części Systemu zlokalizowanych w Polsce. Elementy te są jedynie towarami składającymi się na przedmiot realizowanej Transakcji, a część z nich jest przechowywana w magazynie na terytorium Polski.

Ponadto oddelegowani pracownicy Spółki mają zapewniony dostęp do biura Xy w celu wykonywania swoich zadań w ramach usług na rzecz Xy.

Natomiast przedstawiciele Spółki, przebywający tymczasowo w Polsce (jako pracownicy oddelegowani, bądź w ramach podróży służbowych), przywożą do Polski podstawowe wyposażenie służbowe, umożliwiające im wykonywanie ich zadań (np. laptopy, telefony komórkowe itp.).

E. Pozostałe informacje.

W trakcie realizacji Transakcji, jak również po jej dokonaniu (sprzedaży Systemu), Spółka jest zobowiązana do uczestnictwa w Polsce w tzw. programie offsetowym. Program ten może przewidywać różne rodzaje operacji, jak zapewnianie wsparcia technicznego, świadczenie usług szkoleniowych czy też transfer wiedzy (know-how). Zainteresowani planują, że w trakcie realizacji tego programu Spółka również będzie wspierana przez Xy.

W zakresie realizacji Umowy Sprzedaży, Xy świadczy na rzecz Spółki, w szczególności poniższe usługi:

·Odsprzedaż/refakturowanie usług nabytych od Podwykonawców, powiązanych z produkcją poszczególnych części Systemu w Polsce;

·Usługi logistyczne;

·Usługi wsparcia technicznego i zarządczego;

·Usługi wsparcia o charakterze administracyjnym.

System będący przedmiotem transakcji, który ma zostać zrealizowany przez Spółkę na rzecz rządu USA (a docelowo na rzecz (...)), jest częściowo produkowany w Polsce. Jednocześnie model współpracy przewiduje, że Xy nabywa szereg świadczeń od polskich Podwykonawców, a następnie, w ramach realizacji projektu, odsprzedaje je Spółce. W tym zakresie, wydaje się, że większość świadczeń ma charakter dostawy towarów, niemniej polscy Podwykonawcy mogą też świadczyć na rzecz Xy usługi związane z produkcją elementów Systemu – przede wszystkim takimi świadczeniami mogą być usługi przetworzenia (obróbki) towarów oraz montażu poszczególnych towarów (należących do Spółki lub Xy) w celu skompletowania funkcjonalnej części Systemu. W takim przypadku usługi te (nabyte od Podwykonawców) są odsprzedawane przez Xy na rzecz Spółki. Nie wyklucza to jednak sytuacji, w której usługi te są nabywane przez Spółkę bezpośrednio od Podwykonawców (z pominięciem Xy).

W ramach nabyć i odsprzedaży ww. towarów, Xy świadczy na rzecz Spółki usługi wsparcia technicznego i zarządczego, w celu sfinalizowania dostawy Systemu. W zależności od ostatecznych okoliczności towarzyszących transakcji, specyfiki towarów i kompleksowości dostaw poszczególnych części Systemu, usługi te mogą zwiększyć wartość sprzedawanych towarów, bądź być traktowane (i fakturowane) jako odrębne świadczenia, będące przedmiotem odrębnego rozliczenia pomiędzy Xy i Spółką. Omawiane usługi mogą być wykonywane przez osoby (pracowników/współpracowników) zaangażowanych przez Xy, przy wsparciu specjalistów Spółki.

Xy przewiduje również, że w ramach współpracy świadczy na rzecz Spółki usługi wsparcia o charakterze administracyjnym. Usługi te są związane z tymczasową obecnością pracowników Spółki w Polsce (w tym specjalistów, którzy przebywają w Polsce w ramach podróży służbowych). Świadczenia te mogą w szczególności obejmować usługi księgowo-finansowe, obsługi korespondencji, zorganizowania pobytu (w tym transportu, przelotów, noclegów, wyżywienia, itp.), czy też udostępnienia sprzętu biurowego (np. telefony, itp.). Xy może również wspierać Spółkę w zakresie bieżących, roboczych kontaktów z ostatecznym nabywcą Systemu (np. pracownikami polskiego (...), czy też (...)) w tym przykładowo przy realizacji odbywających się w Polsce testów Systemu lub części Systemu.

Dodatkowo, Spółka może nabywać od Xy usługi związane z pomocą przy realizacji tzw. programu offsetowego, do którego Spółka została zobowiązana przy negocjacji sprzedaży Systemu. Program ten będzie realizowany, na rzecz szeroko rozumianego polskiego przemysłu, w części już po dokonaniu sprzedaży Systemu. Program ten może obejmować w szczególności wsparcie techniczne w zakresie obsługi/serwisu zbytego sprzętu (elementów Systemu) – w tym transfer know­-how, czy też szkolenie związane z użytkowaniem Systemu. W takiej sytuacji Xy przewiduje, że za odrębnym wynagrodzeniem będzie wspierać administracyjnie Spółkę w realizacji powyższych zobowiązań (np. kontakty z beneficjentami programu, weryfikacja realizacji programu, organizacja wizyt pracowników i współpracowników Spółki, itp.).

Xy nabywa od Spółki w szczególności usługi ogólnego wsparcia zarządzania, szkoleniowe i wsparcia inżynieryjnego, wsparcia w zarządzaniu projektem, itp., co do zasady, usługi te odbywają się w następujący sposób:

·poprzez oddelegowanie pracowników – Spółka oddelegowała pracowników do Polski, którzy przez pewien czas będą wykonywać swoje zadania na rzecz Xy.

Powyższe wsparcie ma w szczególności zapewnić, że dostawa poszczególnych elementów Systemu (na rzecz Spółki, a następnie na rzecz jego klienta) przebiega i będzie przebiegała sprawnie, według standardów obowiązujących w Spółce i w oparciu o najwyższą i najbardziej aktualną wiedzę ekspercką posiadaną przez jej pracowników.

Nie wyklucza się również, że w ramach współpracy Spółka będzie także świadczyła usługi polegające na udzieleniu licencji na różne rodzaje oprogramowania wykorzystywane w trakcie realizacji Transakcji.

W piśmie z 27 stycznia 2021 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Wnioskodawca podał następujące informacje:

1.Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Stanów Zjednoczonych gdzie ma swoją siedzibę. Spółka prowadzi w kraju swojej siedziby m.in. działalność produkcyjną w zakresie systemów (...).

2.Spółka posiada następujące zasoby techniczne/urządzenia/maszyny:

·Spółka posiada nieograniczony dostęp do magazynu na podstawie umowy z Zewnętrznym Usługodawcą. Magazyn został dostosowany do potrzeb Spółki (zostały spełnione określone parametry);

·Spółka również jest właścicielem poszczególnych elementów Systemu (do momentu ich odsprzedaży rządowi amerykańskiemu w Polsce);

·Spółka posiada nieograniczony dostęp do biura Xy w Polsce;

·oddelegowani do Polski pracownicy Spółki posiadają tymczasowe wyposażenie służbowe takie jak: komputery, telefony komórkowe itp.

3.Na podstawie najlepszej wiedzy Wnioskodawcy oraz biorąc pod uwagę ogólne informacje o Zewnętrznym Usługodawcy, Zewnętrzny Usługodawca może świadczyć swoje usługi również na rzecz innych podmiotów – jest to bowiem podmiot świadczący profesjonalnie usługi logistyczne.

Natomiast w zakresie usług świadczonych na rzecz Spółki, magazyn przeznaczony Spółce został dostosowany pod względem parametrów do potrzeb Spółki służących odpowiedniej realizacji Umowy Sprzedaży. Oznacza to, że ta usługa logistyczna jest świadczona wyłącznie na rzecz Spółki.

4.Xy nie produkuje żadnych towarów na rzecz Spółki, lecz świadczy na rzecz Spółki usługi. Xy świadczy szeroko rozumiane usługi wsparcia na rzecz Spółki dotyczące Transakcji w Polsce. Wszystkie usługi są nadzorowane przez oddelegowanych pracowników Spółki.

Wytyczne i oczekiwania dotyczące sposobu wykonania usług są formułowane przez pracowników Spółki. Oznacza to, że Xy świadczy usługi zgodnie z wytycznymi określonymi przez Spółkę.

5.Xy świadczy usługi tylko na rzecz Spółki. Xy została bowiem powołana do wsparcia Spółki w ramach Transakcji na terytorium Polski. Nie jest planowane, aby Xy świadczyła usługi na rzecz innych podmiotów.

6.Spółka nie posiada bezpośredniej kontroli nad zasobami osobowymi Zewnętrznego Usługodawcy – jest to bowiem niezależny podmiot świadczący profesjonalnie usługi logistyczne na rynku.

W zakresie Xy, Spółka posiada bezpośrednią kontrolę nad zasobami osobowymi Xy poprzez oddelegowanych pracowników Spółki.

7.Spółka sprawuje kontrolę nad zasobami technicznymi/rzeczowymi Xy lub Zewnętrznego Usługodawcy w następujący Sposób:

·Spółka posiada nieograniczony dostęp do biura i udogodnień w biurze Xy – pracownicy Spółki mogą korzystać z biura wynajętego przez Xy w Polsce oraz wszelkich dostępnych w nim udogodnień biurowych (prądu, Internetu, biurek, urządzeń biurowych, itp.). Z tego biura, pracownicy Spółki realizują swoje obowiązki służbowe.

·Spółka posiada również nieograniczony dostęp do magazynu Zewnętrznego Usługodawcy w którym Spółka może przechowywać elementy Systemu.

8.Spółka posiada kontrolę nad magazynem Zewnętrznego Usługodawcy, który został dostosowany pod względem parametrów do potrzeb Spółki. Spółka wykorzystuje zasoby techniczne/rzeczowe (tj. magazyn) w zakresie jej potrzebnym i objętym umową z Zewnętrznym Usługodawcą. Spółka miała wpływ na to jaką powierzchnię będzie chciała wykorzystywać.

Dodatkowo, Spółka posiada dostęp do biura Xy oraz zasobów osobowych Xy. Zasadniczo Spółka korzysta z zasobów Xy w potrzebnym jej zakresie – należy podkreślić, że głównym celem Xy jest wsparcie Spółki w ramach Transakcji.

9.Spółka ma wpływ na pracowników Xy za pośrednictwem oddelegowanych pracowników Spółki. Spółka korzysta więc z zasobów Xy w potrzebnym jej zakresie – należy podkreślić, że głównym celem Xy jest wsparcie Spółki w ramach Transakcji. Tak więc wszystkie zasoby osobowe Xy wspierają w odpowiednim zakresie Spółkę. Spółka nie ma wpływu na to jaka część zasobów osobowych Zewnętrznego Usługodawcy ma wykonywać określone zadania na rzecz Spółki. Jednakże na podstawie zawartej z Zewnętrznym Usługodawcą umowy na świadczenie usług logistycznych Zewnętrzny Usługodawca zobowiązany jest względem Spółki do odpowiedniego wyszkolenia i przygotowania swoich pracowników. Tym samym jedynie pracownicy Zewnętrznego Usługodawcy posiadający odpowiednie przeszkolenie są uprawnieni do wykonywania określonych zadań.

10.Proces sprzedaży towarów jest następujący:

·towary są importowane na terytorium Polski;

·agencje celne uiszczają należności celne (w razie konieczności) oraz podatek VAT w imieniu Spółki;

·towary są następnie wysyłane do Podwykonawców celem wykonania ich przetworzenia w finalny produkt;

·gotowe towary (urządzenia/części Systemu) są następnie dostarczane na rzecz rządu Stanów Zjednoczonych w Polsce. Gotowe towary mogą być tymczasowo składowane w magazynie Spółki lub są dostarczane bezpośrednio do ostatecznego odbiorcy.

11.Wskazane we wniosku usługi wsparcia technicznego obejmują wsparcie inżynieryjne, które zapewniane jest poprzez oddelegowanych pracowników Spółki, którzy przez pewien czas będą wykonywać zadania na rzecz Xy w Polsce. Fachowa wiedza oddelegowanych pracowników Spółki jest niezbędna celem prawidłowego wykonywania zadań przez pracowników Xy na potrzeby realizacji Transakcji.

12.Do produkcji towarów na rzecz Spółki niezbędne są następujące zasoby techniczne/rzeczowe:

·specyficzna wiedza branżowa oraz know-how;

·zasoby techniczne Podwykonawców w celu przetworzenia towarów w gotowe produkty;

·magazyn dostosowany pod względem parametrów do potrzeb Spółki;

·biuro w celu wykonywania zadań przez pracowników oddelegowanych Spółki;

·zasoby osobowe oraz rzeczowe Xy.

Spółka zaznacza przy tym, że istotna część procesu mającego na celu produkcję Systemu odbywa się w Polsce. Natomiast pozostała część procesu wykonywana jest poza terytorium Polski, tj. głównie w USA.

13.Następujące zasoby techniczne/rzeczowe zapewniane są przez Spółkę:

·importowane towary na których wykonywane są usługi przetwarzania;

·oddelegowani pracownicy wraz z zasobami biurowymi (laptopy, telefony itp.);

·magazyn.

14.Następujące zasoby techniczne/rzeczowe zapewniane są przez Xy:

·powierzchnia biura wraz z udogodnieniami;

·usługi wsparcia.

Pytania

1.Czy w związku z nabywaniem usług logistycznych na podstawie umowy z Zewnętrznym Usługodawcą, Spółka posiada na terytorium Polski stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu regulacji VAT, w szczególności art. 11 ust. 1 Rozporządzenia Wykonawczego?

2.Czy na podstawie przepisów Ustawy o VAT, w szczególności art. 28b Ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług realizowanych przez Xy na rzecz Spółki, będących przedmiotem wniosku, jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej Spółki, to jest terytorium Polski, a tym samym usługi te podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce?

Państwa stanowisko w sprawie

1.W związku z nabywaniem usług logistycznych na podstawie umowy z Zewnętrznym Usługodawcą, Spółka posiada na terytorium Polski stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu regulacji VAT, w szczególności art. 11 ust. 1 Rozporządzenia Wykonawczego.

2.Na podstawie przepisów Ustawy o VAT, w szczególności art. 28b Ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług realizowanych przez Xy na rzecz Spółki, będących przedmiotem wniosku, jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej Spółki, to jest terytorium Polski, a tym samym usługi te będą podlegały opodatkowaniu VAT w Polsce.

Uzasadnienie stanowiska Zainteresowanego.

1. Stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej przez Spółkę na terytorium Polski w rozumieniu regulacji VAT (uzasadnienie stanowiska Zainteresowanego w zakresie pytania nr 1).

A. Definicja stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Spółka dokonując opisanych powyżej czynności mających na celu realizację Transakcji, posiada obecnie stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski. Zdaniem Spółki, do powstania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej doszło wraz z nabyciem usług logistycznych, tj. grudniu 2020 r. – w tym bowiem momencie wszystkie przesłanki wymagane do stwierdzenia stałego miejsca działalności gospodarczej zostały spełnione.

Pojęcie stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej nie zostało zdefiniowane w przepisach ustawy o VAT, w przepisach wykonawczych do tej ustawy, ani w przepisach Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: „Dyrektywa VAT”). Definicja ta wprowadzona została Rozporządzeniem Wykonawczym, a jej brzmienie w istotnej mierze nawiązuje do linii orzeczniczej wypracowanej przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).

Stosownie do brzmienia art. 11 ust. 1 Rozporządzenia Wykonawczego, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej to miejsce, które nie jest miejscem siedziby działalności gospodarczej podatnika, a które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu odbiór i wykorzystywanie usług świadczonych do własnych potrzeb tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Ponadto zgodnie z art. 11 ust. 3 Rozporządzenia Wykonawczego, posiadanie numeru identyfikacyjnego VAT w danym kraju samo w sobie nie statuuje stałego miejsca prowadzania działalności gospodarczej.

Przytoczone powyżej kryteria, które definiują pojęcie stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, znajdują również swoje potwierdzenie i rozwinięcie w orzecznictwie TSUE (przykładowo w sprawach: C-168/84, Gunter Berkholz; C-231/94. Faaborg-Gelting Linien; C-190/95, ARO Lease BV).

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że stałe miejsce prowadzenia działalności w innym państwie niż państwo siedziby podatnika występuje wyłącznie wówczas, gdy w odniesieniu do danej działalności gospodarczej łącznie spełnione zostaną następujące warunki:

1)istnieje odpowiednie wyposażenie techniczne (infrastruktura),

2)istnieje odpowiednia struktura w zakresie zaplecza personalnego,

3)dokonywane w tym miejscu czynności noszą znamiona stałości i samodzielności w takim stopniu, że możliwe jest w jej ramach podejmowanie decyzji dotyczących działalności gospodarczej oraz realizacja tej działalności w sposób podobny do działalności prowadzonej w kraju siedziby podatnika.

Niespełnienie któregokolwiek z powyższych warunków powoduje brak możliwości zidentyfikowania stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium danego kraju.

Tym samym w celu określenia, czy dany podmiot zagraniczny posiada w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, należy każdorazowo przeanalizować, czy działalność podejmowana przez ten podmiot na terytorium Polski charakteryzuje się odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego, technicznego oraz odpowiednim poziomem stałości i samodzielności.

B. Warunki posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

(i) Odpowiednie wyposażenie techniczne (infrastruktura).

Aby dany podmiot mógł posiadać stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, musi on przede wszystkim dysponować wyposażeniem technicznym, którego charakter i rozmiar musi pozwalać na wykonywanie działalności gospodarczej w danej branży.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka wciąż nie jest właścicielem żadnej powierzchni zlokalizowanej na terytorium Polski.

Jednakże, w tym zakresie nastąpiła w ostatnim czasie znaczna zmiana. Spółka nabywa bowiem usługi logistyczne za pośrednictwem Xy od Zewnętrznego Usługodawcy, w ramach których nabywa dostęp do powierzchni magazynu, Służącego zasadniczo Spółce w celu przechowywania elementów Systemu, będących przedmiotem działalności gospodarczej Spółki. Ostatecznie to Spółka jest beneficjentem usług logistycznych zapewnionych przez Zewnętrznego Usługodawcę zgodnie z modelem usług logistycznych, które opisane są powyżej w Stanie Faktycznym, litera D.

Dodatkowo, pracownicy Spółki mają również dostęp do zaplecza biurowego w magazynie w celu wykonywania swoich zadań związanych z realizacją Umowy Sprzedaży.

Co istotne, dostęp pracowników Spółki do powierzchni magazynowej jest swobodny, nieograniczony czasowo i jest uzależniony od występujących potrzeb takich pracowników. Pracownicy mogą korzystać z powierzchni magazynu bez uprzedniej konieczności uzyskiwania dodatkowych zgód ze strony Xy lub Zewnętrznego Usługodawcy.

Spółka dokonała także szeregu modyfikacji przestrzeni magazynu, aby dopasować ją do prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Spółka wykorzystuje magazyn do przechowywania elementów Systemu, które będą podlegały dalszej sprzedaży przez Spółkę, tzn. będą przedmiotem czynności opodatkowanych wykonywanych przez Spółkę.

Należy podkreślić, że Spółka zaczęła nabywać usługi logistyczne, w ramach których uzyskała dostęp do magazynu od grudnia 2020 r. – w związku z czym, jej zdaniem w tym momencie powstało stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Wcześniej (tj. przed nabyciem dostępu do magazynu) Spółka nie dysponowała odpowiednią infrastrukturą techniczną w Polsce.

Powyższe oznacza, że Spółka posiada obecnie odpowiednie zaplecze techniczne pozwalające na uznanie, że działalność przez nią prowadzona w Polsce ma charakter zorganizowany i ciągły. Powyższego nie zmienia fakt, że Spółka nie jest właścicielem powierzchni magazynowej, lecz wynajmuje ją w ramach usług logistycznych nabywanych od Zewnętrznego Usługodawcy.

Spółka wskazuje na interpretacje organów podatkowych potwierdzające posiadanie przez podmiot zagraniczny stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, w przypadku zawarcia umowy na świadczenie usług logistycznych.

Przykładowo Spółka wskazuje na następujące interpretacje:

1)Interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 19 kwietnia 2019 r., nr 0114-KDIP1-2.4012.39.2019.4.JŻ: „Przedstawione okoliczności wskazują, że Wnioskodawca będzie posiadał faktyczne władztwo nad zapleczem technicznym i personalnym, będzie bowiem w stanie odpowiednio wykorzystywać je w prowadzonej działalności w zakresie dystrybucji/sprzedaży Produktów Spółki. Nabywane na terytorium Polski usługi, a także zaangażowanie osobowe oraz infrastruktura Operatora logistycznego oraz innych podmiotów w zakresie procesu dostawy, wykorzystywane przez Wnioskodawcę, będą pozostawały w ścisłym związku z dokonywaniem przez Wnioskodawcę na terytorium kraju czynności podlegających opodatkowaniu. Zakres zleconych i wykorzystywanych przez Wnioskodawcę świadczeń pozwala uznać, że Spółka utworzy w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej”.

2)Interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 8 stycznia 2021 r., nr 0114-KDIP1-1.4012.614.2020.1.J: „Dla potrzeb działalności o charakterze handlowym (sprzedaż Towarów z magazynu położonego w Polsce), jaką prowadzi Wnioskodawca, zasoby jakimi dysponuje pozwalają na przyjęcie, że Wnioskodawca de facto prowadzi działalność na terytorium Polski w sposób stały z wykorzystaniem infrastruktury i pracowników Usługodawcy świadczącego usługi logistyczne na rzecz Wnioskodawcy. Ponadto okres na jaki została zawarta umowa na świadczenie usług logistycznych – na określony czas z możliwością automatycznego przedłużenia na kolejny rok kalendarzowy (poczynając od dnia 31 grudnia 2009 r.) – wskazuje na zamiar trwałego związania z danym miejscem, w którym prowadzona jest działalność. Stopień zaangażowania oraz okres w jakim prowadzona jest działalność na terytorium kraju jednoznacznie przesądza o stałym jej charakterze. Tym samym, należy stwierdzić, że Wnioskodawca posiada w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. [...]”.

3)Interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 listopada 2020 r., nr 0114-KDIP1-2.4012.322.2020.2.PC: „Zatem Spółka będzie dysponować w Polsce odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego świadczącą o posiadaniu stałego miejsca prowadzenia działalności. Mając na uwadze wskazane informacje, wbrew twierdzeniom Spółki występuje odpowiednia struktura w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, niezbędna do prowadzenia części działalności gospodarczej na terytorium Polski. Jak wskazano Spółka do centralnego magazynu w Polsce chce przenieść część Towarów, które obecnie stanowią jej zapasy i są magazynowane w innych krajach (magazyn będzie miejscem docelowym również dla Towarów, które będą nabywane przez Spółkę w przyszłości) i następnie, Towary będą dystrybuowane z Polski do klientów indywidualnych oraz biznesowych na całym świecie, w tym nadal do klientów w Polsce”.

4)Interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 października 2020 r., 0114-KDIP1-1.4012.387.2020.2.JO: „Zatem w niniejszej sprawie spełnione jest kryterium posiadania zasobów technicznych i personalnych niezbędnych do prowadzenia części działalności gospodarczej na terytorium kraju. Przedstawione okoliczności wskazują, że Wnioskodawca posiada faktyczne władztwo nad zapleczem technicznym i personalnym, bowiem jest w stanie odpowiednio wykorzystywać je przy obrocie towarami (sprzedaży rur stalowych). Infrastruktura techniczna i zaangażowanie osobowe wykorzystywane przez Wnioskodawcę pozostają w ścisłym związku z dokonywaniem przez niego czynności podlegających opodatkowaniu (sprzedaży z magazynu położonego na terytorium Polski, jak odbywa się na rzecz podmiotów polskich, jak i podmiotów z innych krajów europejskich). Zakres zleconych i wykorzystywanych przez Wnioskodawcę świadczeń pozwala uznać, że utworzył on w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Jak już wskazano, do przyjęcia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w danym państwie nie jest konieczne posiadanie własnego zaplecza personalnego i technicznego, o ile dostępność innego zaplecza jest porównywalna do dostępności zaplecza własnego. Chociaż formalnie Wnioskodawca nie posiada w Polsce własnych zasobów technicznych i personalnych, istotne jest ekonomiczne wykorzystanie ludzi i sprzętu Podwykonawcy. Sytuacja ta jest podobna do realiów gospodarczych w zakresie korzystania przez podmioty krajowe z usług firm outsourcingowych, które także zapewniają odpowiedni personel i świadczą różnorodne usługi, bez konieczności zatrudniania własnych pracowników przez zleceniodawcę. Dla potrzeb działalności o charakterze handlowym (sprzedaż towarów z magazynu położonego w Polsce), jaką prowadzi Wnioskodawca, zasoby jakimi dysponuje pozwalają na przyjęcie, że Wnioskodawca de facto prowadzi działalność na terytorium Polski w sposób stały z wykorzystaniem infrastruktury i pracowników Podwykonawcy świadczącego usługi magazynowania lub dodatkowej obróbki towarów Wnioskodawcy w Polsce (B. Sp. z o.o.)”.

Natomiast w Wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 23 listopada 2017 r., sygn. akt I FSK 160/16 (wyrok prawomocny) Sąd uznał, że do stwierdzenia stałego prowadzenia działalności gospodarczej wystarczy, aby zaplecze techniczne lub personalne koniecznie należały do kontrahenta podatnika, a podatnik wykorzystywał je do własnej działalności: „NSA zgadza się ze stanowiskiem sądu I instancji, że struktura spółki pozwala jej na prowadzenie działalności w Polsce. Pomimo tego, że spółka nie będzie posiadała na terytorium Polski własnego zaplecza technicznego czy też personalnego, gdyż wszelkie prace wykonywane będą przez pracowników kontrahentów w ramach usług świadczonych na rzecz spółki, a łodzie będą przechowywane na placu składowym kontrahenta, prawidłowo uznano, że będzie ona posiadała na terytorium Polski stałe miejsce prowadzenia działalności – będzie bowiem prowadzić działalność gospodarczą na terytorium Polski, która charakteryzować się będzie pewną stałością, a w związku z tą działalnością spółka korzystać będzie z usług swoich kontrahentów – w zakresie zaplecza personalnego jak i technicznego (maszyny, plac). Według art. 11 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady UE 282/2011 »stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej oznacza dowolne miejsce (...), które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu odbiór i wykorzystywanie usług świadczonych do własnych potrzeb tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej« i takie też kryteria spełnia w niniejszej sprawie w odniesieniu do spółki Polska”.

Fakt posiadania przez Spółkę stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej wzmacnia również, iż poza samym nieograniczonym dostępem do powierzchni magazynu, pracownicy Spółki mają również nieograniczony dostęp także do przestrzeni biurowej Xy, skąd taka działalność gospodarcza mogłaby być realizowana. Należy więc stwierdzić, że pierwszy z warunków uzasadniających istnienie stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce został spełniony w momencie nabycia przez Spółkę usług logistycznych, tj. od grudnia 2020 r. Od tego momentu (w odróżnieniu od stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej ... ) Spółka nabyła bowiem prawo do dysponowania odpowiednią infrastrukturą techniczną, która pozwala jej na prowadzenie działalności gospodarczej w Polsce.

(ii) Odpowiednia struktura w zakresie zaplecza personalnego.

Wymóg posiadania struktury w zakresie zaplecza personalnego, która powinna być „odpowiednia” zawęża ramy pojmowania pojęcia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej jedynie do takich przypadków, w których podmiot niemający swojej siedziby w Polsce, dysponuje zasobami ludzkimi w stopniu wystarczającym do permanentnego i samodzielnego wykonywania działalności gospodarczej w danej branży.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, w związku z realizacją Transakcji, w Polsce przebywają i będą przebywać pracownicy/współpracownicy zaangażowani przez Spółkę, którzy są oddelegowani do pracy na rzecz Xy (lub zleceniodawcy). Oddelegowanie tych osób jest zasadniczo związane z wykonaniem Umowy Sprzedaży. Ponadto część specjalistów Spółki odbywa podróże służbowe do Polski.

Mimo, że żadna z osób przebywających nie jest uprawniona do podejmowania w imieniu Spółki kluczowych decyzji zarządczych (decyzje te będą podejmowane w Stanach Zjednoczonych), to przebywające w Polsce osoby są uprawnione do podejmowania działań mających na celu wykonanie Umowy Sprzedaży w imieniu Spółki (zawieranie umów zakupów towarów i usług podpisywanie i składanie ofert, jak również składanie zamówień), a także podejmowania szeregu działań w imieniu Xy w ramach udzielonych im pełnomocnictw.

Osoby delegowane do pracy w Polsce mogą być również członkami zarządu Xy począwszy od 2021 r.

W świetle powyższego Spółka stoi na stanowisku, że opisane powyżej zaplecze personalne jest wystarczające, by móc stwierdzić, że kreuje ono w Polsce (wraz z pozostałymi przesłankami, w tym wraz z zapleczem technicznym) stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Zaplecze personalne tworzy stabilny, permanentny zespół, zdolny do prowadzenia działalności gospodarczej w sposób stały i wykraczający poza opisane w stanie faktycznym funkcje wsparcia.

(iii) Stałość oraz samodzielność działalności prowadzonej w Polsce.

Pojęcie stałości można rozumieć jako zamiar permanentnego prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium danego państwa. Jednocześnie, stałość w odniesieniu do kryteriów powstania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej odnosi się również do konieczności utworzenia określonego stopnia zaangażowania środków osobowych i technicznych, wystarczających dla prowadzenia działalności gospodarczej w sposób stały, a nie wyłącznie przemijający.

Obecność Spółki w Polsce związana jest zasadniczo z realizacją jednego kontraktu – Umowy Sprzedaży – przy czym zauważyć należy, że Umowa Sprzedaży realizowana jest zarówno w Polsce, jak i poza terytorium Polski.

Ze względu na specyfikę branży, realizacja tej Umowy jest procesem długotrwałym. Na chwilę obecną Spółka przewiduje, że realizacja Umowy Sprzedaży może trwać ok. (...) lat. Nie można jednak wykluczyć, że okres ten ulegnie wydłużeniu i realizacja Umowy Sprzedaży będzie trwać dłużej niż (...) lat. Spółka nie jest w stanie wskazać ile w praktyce będzie trwało wykonanie całej Umowy w Polsce, jednakże, w zależności od warunków gospodarczych, nie można wykluczyć, że będzie w przeszłości realizowała kolejne projekty na rzecz polskiej armii.

Dodatkowo, po dostarczeniu elementów Systemu, Spółka będzie brała udział w programie offsetowym, który będzie trwał jakiś czas po zakończeniu Transakcji. Spółka nie wyklucza, że w związku z powyższym będzie również dokonywała czynności podatkowanych w Polsce.

Dla powstania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej konieczne jest, aby aktywa techniczne i personalne posiadane – z zamiarem stałości – w danym kraju, tworzyły strukturę niezależną i samodzielną, w takim stopniu, aby w ramach tej struktury możliwe było permanentne prowadzenie działalności gospodarczej oraz podejmowanie decyzji zarządczych dotyczących działalności gospodarczej prowadzonej w tym miejscu.

Należy więc stwierdzić, że również trzeci z warunków uzasadniających istnienie stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce został i zostanie spełniony w analizowanym przypadku – Spółka bowiem nie wyklucza, że jej działalność w Polsce będzie trwała dłużej niż okres jednego kontraktu.

Podsumowując, biorąc pod uwagę okoliczności przedstawione w stanie faktycznym, regulacje prawne oraz stanowisko organów podatkowych, jak również sądów administracyjnych – Spółka posiada od grudnia 2020 r. na terenie Polski stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na potrzeby VAT.

2. Miejsce świadczenia usług realizowanych przez Xy na rzecz Spółki (uzasadnienie stanowiska Zainteresowanego w zakresie pytania nr 2).

W ocenie Zainteresowanego, miejscem świadczenia usług realizowanych przez Xy na rzecz Spółki jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej Spółki, to jest terytorium Polski. Tym samym, przedmiotowe usługi podlegają opodatkowaniu w Polsce.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 28b ust. 1 Ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Natomiast, zgodnie z art. 28b ust. 2 Ustawy o VAT, w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, usługi świadczone przez Xy na rzecz Spółki, będące przedmiotem wniosku – są usługami podlegającymi rozliczeniu VAT na zasadach ogólnych.

Tym samym, mając na uwadze powyższe oraz fakt, że: (1) Spółka nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium Polski, jednakże (2) Spółka, w ocenie Zainteresowanego, posiada na terytorium Polski stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej dla celów VAT – zgodnie z art. 28b ust. 2 Ustawy o VAT miejscem świadczenia usług realizowanych przez Xy na rzecz Spółki jest terytorium Polski, tj. stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej Spółki.

Nie ulega wątpliwości, że wszystkie usługi realizowane przez Xy mają związek z Umową realizowaną przez Spółkę w Polsce. Wobec czego należy uznać, że usługi te są realizowane na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, a nie na rzecz siedziby Spółki.

Tym samym usługi świadczone przez Xy na rzecz Spółki podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Przez terytorium kraju – rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Jednocześnie, jak stanowi art. 2 pkt 2 ustawy:

Przez państwo członkowskie – rozumie się państwo członkowskie Unii Europejskiej.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

1) ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:

a) podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b) osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2) podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Wskazany art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:

Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jak stanowi art. 28b ust. 2 ustawy:

W przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z niniejszych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest Spółką prawa amerykańskiego, posiadającą siedzibę działalności gospodarczej w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Specjalizuje się w dostarczaniu rozwiązań z zakresu (...). W chwili składania wniosku Spółka nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce, jednak ze względu na czynności, które wykonuje na terytorium kraju (w szczególności lokalne dostawy towarów), zamierza złożyć zgłoszenie rejestracyjne w zakresie VAT. Natomiast Xy jest spółką prawa polskiego, zarejestrowaną w Polsce dla celów VAT jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca jest zaangażowany w budowę i dostawę zintegrowanego systemu (...) („System”), dokonywaną w ramach programu realizowanego przez rząd Rzeczpospolitej Polskiej.

Zaangażowanie jej obejmuje dostawę rozwiązań technologicznych oraz sprzętu wojskowego na rzecz rządu Stanów Zjednoczonych („Transakcja”), który następnie dokonuje ich dalszej dostawy na rzecz rządu RP. Na potrzeby realizacji transakcji, rząd amerykański jest reprezentowany przez D. ds. Zamówień (…). Wnioskodawca oraz D. zawarli długoterminową umowę, na podstawie której Spółka dostarcza System na rzecz amerykańskiego rządu („Umowa Sprzedaży”). Umowa Sprzedaży jest obecnie w fazie realizacji.

Do produkcji towarów na rzecz Spółki niezbędne są następujące zasoby techniczne/ rzeczowe:

·specyficzna wiedza branżowa oraz know-how;

·zasoby techniczne Podwykonawców w celu przetworzenia towarów w gotowe produkty;

·magazyn dostosowany pod względem parametrów do potrzeb Spółki;

·biuro w celu wykonywania zadań przez pracowników oddelegowanych Spółki;

·zasoby osobowe oraz rzeczowe Xy

Spółka zaznacza przy tym, że istotna część procesu mającego na celu produkcję Systemu odbywa się w Polsce. Natomiast pozostała część procesu wykonywana jest poza terytorium Polski, tj. głównie w USA.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą w pierwszej kolejności wskazania, czy w związku w z nabywaniem usług logistycznych na podstawie umowy z Zewnętrznym Usługodawcą, Spółka posiada na terytorium Polski stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu regulacji VAT, w szczególności art. 11 ust. 1 Rozporządzenia Wykonawczego.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że do stwierdzenia, czy Wnioskodawca posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, konieczne jest przeanalizowanie całokształtu prowadzonej przez Niego działalności na terenie Polski oraz ocena czy działalność ta charakteryzuje się odpowiednią stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, tak by umożliwić Wnioskodawcy dokonanie dostawy towarów lub świadczenie usług, w których uczestniczy.

Odnosząc się zatem do przedmiotowej kwestii należy wskazać, że dla ujednolicenia stosowanych zasad dotyczących miejsca opodatkowania transakcji podlegających opodatkowaniu definicja „stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej” została zawarta w rozporządzeniu wykonawczym Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1, ze zm.) – zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011.

Z części wstępnej (preambuły) – punkt (4) wynika, że podstawowym celem niniejszego rozporządzenia 282/2011 jest zapewnienie jednolitego stosowania obecnego systemu VAT, poprzez określenie przepisów wykonawczych do dyrektywy 2006/112/WE, w szczególności w odniesieniu do podatników, dostawy towarów i świadczenia usług oraz miejsca transakcji podlegających opodatkowaniu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w art. 5 ust. 4 Traktatu o Unii Europejskiej niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu. Przyjęcie rozporządzenia, jako wiążącego i mającego bezpośrednie zastosowanie we wszystkich państwach członkowskich, w sposób najpełniejszy zapewnia jednolite stosowanie.

Natomiast w punkcie (14) stwierdzono, że:

Aby zapewnić jednolite stosowanie zasad dotyczących miejsca dokonania transakcji podlegających opodatkowaniu, należy wyjaśnić pojęcia, takie jak: siedziba działalności gospodarczej podatnika, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, stałe miejsce zamieszkania oraz zwykłe miejsce pobytu. Stosowanie możliwie jak najbardziej precyzyjnych i obiektywnych kryteriów powinno ułatwić stosowanie tych pojęć w praktyce; należy przy tym uwzględniać orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości.

W myśl art. 11 ust. 1 rozporządzenia 282/2011:

Na użytek stosowania art. 44 dyrektywy 2006/112/WE „stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej” oznacza dowolne miejsce – inne niż miejsce siedziby działalności gospodarczej podatnika, o którym mowa w art. 10 niniejszego rozporządzenia – które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu odbiór i wykorzystywanie usług świadczonych do własnych potrzeb tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia 282/2011:

Na użytek stosowania następujących artykułów stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej oznacza dowolne miejsce – inne niż miejsce siedziby działalności gospodarczej podatnika, o którym mowa w art. 10 niniejszego rozporządzenia – które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu świadczenie usług, które wykonuje:

a)art. 45 dyrektywy 2006/112/WE;

b)począwszy od 1 stycznia 2013 r. – art. 56 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2006/112/WE;

c)do 31 grudnia 2014 r. – art. 58 dyrektywy 2006/112/WE;

d)art. 192a dyrektywy 2006/112/WE.

Jak stanowi art. 11 ust. 3 rozporządzenia 282/2011:

Fakt posiadania numeru identyfikacyjnego VAT sam w sobie nie jest wystarczający, by uznać, że podatnik posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 53 ust. 1 rozporządzenia 282/2011:

Na użytek stosowania art. 192a dyrektywy 2006/112/WE stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej podatnika jest brane pod uwagę wyłącznie wtedy, gdy charakteryzuje się ono wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu dokonanie dostawy towarów lub świadczenie usług, w których uczestniczy.

Przy wykładni pojęcia „stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej”, odwołując się do orzeczeń TSUE, należy wskazać, że o ww. miejscu można mówić jeżeli występuje odpowiednia struktura w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, niezbędna do prowadzenia działalności gospodarczej oraz istnieje pewna minimalna skala działalności gospodarczej, która pozwala na uznanie, że działalność podatnika w tym miejscu nie jest prowadzona w sposób okresowy, jak również działalność z tego miejsca jest prowadzona w sposób samodzielny w stosunku do działalności siedziby przedsiębiorstwa. W tym zakresie aktualne jest orzecznictwo TSUE m.in. wyrok C-168/84 Gunter Berkholz, C-231/94 Faaborg-Gelting Linien A/S, C-190/95 ARO Lease By, C-260/95 Commissioners of Customs and Excise v. DFDS A/S, C-390/96 Lease Plan Luxembourg SA, jak również C-605/12 Welmory Sp. z o.o.

Z uwagi na definicję stałego miejsca prowadzenia działalności wynikającą z rozporządzenia 282/2011, jak również utrwalone orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz orzecznictwo polskich sądów administracyjnych w powyższym zakresie, wymienić można kilka przesłanek, których zaistnienie powoduje, że można mówić o „stałym miejscu prowadzenia działalności”. Jak wynika z samej nazwy „stały”, to trwale związany z danym miejscem, nieprzenośny, niezmienny. Powyższe wskazuje, że stałe miejsce prowadzenia działalności charakteryzować się musi pewnym określonym stopniem zaangażowania, które pozwala na uznanie, że działalność prowadzona jest w tym miejscu nie w sposób przemijający, czy też okresowy. Konieczna jest zatem pewna określona minimalna skala działalności, która stanowi zewnętrzną oznakę, że działalność w tym miejscu prowadzona jest stale. Zaangażowanie, o którym mowa powinno również przybrać konkretny wymiar osobowo-rzeczowy, pozwalający na świadczenie usług w sposób niezależny. Innymi słowy, dla uznania, że określone miejsce prowadzenia działalności ma charakter stały, konieczne jest istnienie w tym miejscu infrastruktury technicznej oraz personelu ludzkiego, który samodzielnie może świadczyć określone czynności. Taka osobowo-rzeczowa struktura w stałym miejscu prowadzenia działalności powinna występować w sposób stały, tzn. powtarzalny i nieprzemijający.

Pojęcie stałego miejsca prowadzenia działalności nie sposób również rozpatrywać w oderwaniu od definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Jak już wcześniej wskazano, zgodnie z tym przepisem, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z uwagi na wskazane w powołanym wyżej przepisie kryteria, stwierdzić należy, że podmiot posiada stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju, jeżeli przy wykorzystaniu na jego terytorium infrastruktury oraz personelu, w sposób zorganizowany oraz ciągły, prowadzi działalność, w ramach której dokonuje czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Przyjąć zatem należy, że infrastruktura techniczna i zaangażowanie osobowe musi pozostawać w ścisłym związku z dokonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu. Zatem koniecznym jest dla uznania za stałe miejsce prowadzenia działalności aby to miejsce nie tylko wykorzystywało towary i usługi, lecz także samo mogło wykonywać czynności podlegające opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy. Przy czym, nie jest konieczne dla uznania działalności podmiotu za stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, aby przy wykorzystaniu wystarczających środków sam podmiot świadczył usługi czy też dokonywał dostaw towarów. Ważne również aby stworzona struktura działalności podmiotu miała możliwość odbioru i korzystania z usług dostarczonych na własne potrzeby.

Jednocześnie do przyjęcia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w danym państwie nie jest konieczne posiadanie własnego zaplecza personalnego i technicznego, podatnikowi musi jednak przysługiwać – na podstawie wymogu wystarczającej stałości miejsca działalności – porównywalna kontrola nad zapleczem personalnym i technicznym.

Na podstawie wymienionych przesłanek można uznać, że jeżeli dany podmiot posiada w danym miejscu personel oraz strukturę (w tym infrastrukturę techniczną), cechującą się odpowiednią stałością, to posiada stałe miejsce prowadzenia działalności w tym państwie, w którym znajduje się to miejsce. Bez znaczenia pozostaje natomiast – co należy podkreślić – czy są to pracownicy zatrudnieni bezpośrednio przez ten podmiot, czy też „własna” infrastruktura. Orzecznictwo TSUE wskazuje bowiem, że także korzystanie z zasobów ludzkich i technicznych innego podmiotu może prowadzić do powstania stałego miejsca prowadzenia działalności w innym kraju.

Ponadto, w orzecznictwie TSUE przewija się także kwestia samodzielności i niezależności podmiotów, a w konsekwencji także fakt występowania stosunku prawnego pomiędzy dwoma podmiotami. Przykład stanowią wyroki w sprawach C-210/04 FCE Bank plc, C-260/95 Commissioners of Customs and Excise DFDS A/S, oraz w sprawach łączonych C-318/11 i C-319/11 Daimler AG Widex A/S.

Z powołanych rozstrzygnięć wynika, że wyjątkowo duży nacisk należy położyć na przesłankę racjonalności w określaniu miejsca opodatkowania. Sąd dopuścił uznanie spółki zależnej – odrębnego podmiotu prawa – za stałe miejsce działalności spółki matki, w sytuacji gdy spółka córka jest w dużej mierze pozbawiona samodzielności w działaniu i nie ponosi ryzyka gospodarczego. W rezultacie z ekonomicznego punktu widzenia, spółka córka jest jednostką pomocniczą stanowiącą część spółki matki. Sąd uznał, że przesłanką warunkującą istnienie stałego miejsca prowadzenia działalności był zupełny brak niezależności ekonomicznej spółki (również w zakresie decyzji biznesowych) zależnej od spółki matki.

Podobnie w innym wyroku Sąd stwierdził, że jeżeli oddział spółki będącej nierezydentem pozbawiony jest niezależności oraz w konsekwencji nie może istnieć żaden stosunek prawny pomiędzy tymi dwoma podmiotami należy je uznać za jednego i tego samego podatnika w rozumieniu art. 4 ust. 1 szóstej dyrektywy. Jedna Spółka jest jedynie częścią składową drugiej Spółki.

Ponadto, zgodnie z wyrokiem TSUE C-547/18 Dong Yang Electronics Sp. z o.o. sam fakt utworzenia Spółki zależnej w Polsce nie może powodować automatycznego uznania, że istnieje na terytorium kraju stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. W takim przypadku istotna jest analiza stosunków umownych między rzeczoną spółką, a jej spółką zależną w celu określania czy pierwsza z nich posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w tym państwie członkowskim. Należy więc uwzględnić szereg kryteriów w celu ustalenia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy. Obejmuje to przede wszystkim analizę charakteru i zastosowania świadczonej usługi na rzecz podatnika-usługobiorcy czy też badanie stosunków umownych między spółką dominującą oraz spółką zależną.

Istotna jest analiza wszystkich przesłanek, przede wszystkim ustanowionych rozporządzeniem wykonawczym nr 282/2011 i jego art. 11. Przesłanki te należy oceniać w kontekście rzeczywistości gospodarczej i handlowej, gdyż uwzględnienie rzeczywistości gospodarczej i handlowej stanowi podstawowe kryterium dla stosowania wspólnego systemu VAT. Jednakże powiązania kapitałowe nie oznaczają, same w sobie, że zaplecze polskiego podmiotu zależnego, tj. polskiej spółki powiązanej kapitałowo z zagranicznym usługobiorcą, jest bezpośrednio zależne od tego usługobiorcy, nawet wówczas, gdy podmiot ten świadczy usługi niezbędne dla wykonywania przez usługobiorcę czynności opodatkowanych w Polsce.

Ponadto orzeczenie NSA z 3 października 2019 r. (I FSK 980/17) porusza kwestię „samowystarczalności” stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej: „To, czy posiadane w danym miejscu siły i środki są odpowiednie, powinno być oceniane każdorazowo w kontekście konkretnych usług. Pamiętać bowiem należy, że owe siły i środki mają być odpowiednie do tego, aby umożliwić albo odbiór i wykorzystanie nabywanych usług, albo świadczenie usług. Innymi słowy, powinno być tak, że to ta właśnie struktura faktycznie konsumuje, zużywa usługi. Jeśli nie jest możliwe, aby dana struktura (z uwagi na swoje zaplecze personalne i techniczne) była w stanie skonsumować nabywane usługi, to należy ją uznać za niebędącą w tym przypadku stałym miejscem prowadzenia działalności. Odpowiednio – stałe miejsce prowadzenia działalności powinno mieć w dyspozycji takie siły i środki, aby było w stanie wyświadczyć usługi, które sprzedaje. Tylko wówczas w odniesieniu do sprzedawanych usług może być ono uznane za stałe miejsce prowadzenia działalności”.

Jak wynika z wniosku, Wnioskodawca, w ramach opisanej we wniosku Transakcji dokonuje dostawy Systemu na rzecz rządu USA, reprezentowanego przez Dowództwo, a następnie rząd USA dostarcza System na rzecz rządu RP, reprezentowanego przez (…). Umowa Sprzedaży realizowana jest zarówno w Polsce, jak i poza terytorium Polski. System składa się z kilku części/podsystemów (np. wyrzutni, radarów, itd.). Część z nich jest produkowana (przy współpracy z lokalnymi dostawcami) oraz dostarczana przez Spółkę na rzecz rządu USA w Polsce. Inne części Systemu są sprzedawane przez Spółkę rządowi amerykańskiemu na terytorium Stanów Zjednoczonych (lub w innych krajach), a ich dostarczenie do Polski jest poza zakresem działań i odpowiedzialności ww. Spółki. Na potrzeby realizacji Transakcji, sprzęt/urządzenia stanowiące część Systemu mogą zostać wyprodukowane w Polsce, w innym kraju Unii Europejskiej lub w USA. Tym samym, w celu wykonania Umowy Sprzedaży, Spółka w szczególności dokonuje w Polsce następujących czynności:

·lokalnych dostaw towarów (części Systemu) na rzecz rządu USA;

·nabyć towarów w Polsce (w szczególności od Xy lub innych polskich dostawców);

·nabyć usług w Polsce (w szczególności usług produkcyjnych/przetwarzania);

Spółka nie wyklucza także, że w przyszłości będzie dokonywać również następujących czynności:

·wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów;

·importu towarów i usług;

·eksportu towarów.

Ponadto, w związku z realizacją Transakcji Wnioskodawca będzie również świadczyć różnego rodzaju usługi na rzecz rządu USA. Na chwilę obecną Spółka przewiduje, że realizacja Umowy Sprzedaży może trwać ok. (...) lat. Nie można jednak wykluczyć, że okres ten ulegnie wydłużeniu i realizacja Umowy Sprzedaży będzie trwać dłużej niż (...) lat. Spółka planuje bowiem w sposób długotrwały prowadzić działalność gospodarczą w Polsce i obecnie nie może przewidzieć kiedy lub czy w ogóle działalność na terytorium Polski się zakończy.

W toku dostaw kolejnych części Systemu, Spółka jest ściśle wspierana – za odpowiednim wynagrodzeniem – przez Xy. Spółka jest głównym klientem Xy.

Zarówno Spółka, jak i Xy, korzystają ze wsparcia polskich podwykonawców (w szczególności koncernów zbrojeniowych/firm technologicznych), którzy są zaangażowani w proces produkcji poszczególnych części Systemu. Spółka bądź Xy nabywa od Podwykonawców usługi (np. przetworzenie powierzonych towarów), jak i towary (gotowe urządzenia/części Systemu). Jeśli towary/usługi są najpierw nabyte od Podwykonawców przez Xy (a nie bezpośrednio przez Spółkę) – Xy zasadniczo odsprzedaje te towary/usługi na rzecz Spółki, w celu ich dalszej sprzedaży na rzecz rządu Stanów Zjednoczonych.

Występują również transakcje, w których Podwykonawcy mają zadanie wykonania usług na materiałach powierzonych przez Spółkę, które są uprzednio importowane do Polski (głównie z USA). W takim przypadku, importerem wskazanym na dokumentach importowych dotychczas był Podwykonawca – zasadniczo z przyczyn formalnych, które nie pozwalały Spółce działać jako importer w Polsce. Podwykonawca importował towary za pomocą agenta celnego. Koszt cła i podatku VAT był przenoszony przez takiego agenta celnego na Spółkę. Agent celny wystawiał na rzecz Spółki notę księgową, natomiast Spółka regulowała należność wskazaną w nocie. Przetworzone na terytorium Polski towary były i są następnie sprzedawane przez Spółkę na rzecz rządu Stanów Zjednoczonych. Spółka planuje dokonywać importów towarów do Polski (lub przy współudziale Xy) za pomocą agenta celnego. W tym celu Spółka uzyskała w 2021 r. numer EORI uprawniający do dokonywania operacji celnych na terytorium Unii Europejskiej. Zamiarem Spółki jest, aby import towarów nie odbywał się za pomocą Podwykonawców, lecz zamierza sam działać w charakterze importera.

Ponadto Spółka nabywa różne usługi wsparcia od Xy, związane z realizacją Umowy Sprzedaży. Usługi te przykładowo obejmują nadzór nad przeprowadzanymi w Polsce testami Systemu/części Systemu, usługi administracyjne, itp. Wszystkie usługi są nadzorowane przez oddelegowanych pracowników Wnioskodawcy. Wytyczne i oczekiwania dotyczące sposobu wykonania usług są formułowane przez pracowników Spółki. Oznacza to, że Xy świadczy usługi zgodnie z wytycznymi określonymi przez Spółkę. Xy świadczy usługi tylko na rzecz Spółki, została bowiem powołana do wsparcia Spółki w ramach realizacji Transakcji na terytorium Polski. Nie jest planowane, aby Xy świadczyła usługi na rzecz innych podmiotów.

Spółka posiada bezpośrednią kontrolę nad zasobami osobowymi Xy poprzez oddelegowanych pracowników Spółki. W Polsce obecni są pracownicy/współpracownicy zatrudnieni przez Spółkę, którzy są oddelegowani do pracy na rzecz Xy i zajmują się zadaniami związanymi z wykonaniem Transakcji. Nie wiadomo jaki okres obejmie oddelegowanie. Na chwilę obecną oddelegowani pracownicy są w Polsce ponad 2 lata, jednak ten okres może ulec wydłużeniu. Takie oddelegowanie może trwać jednak dłużej niż wykonanie Umowy Sprzedaży, jeśli okres, na który została zawarta Umowa Sprzedaży tj. okres (...) lat, ulegnie wydłużeniu i realizacja Umowy Sprzedaży będzie trwać dłużej niż (...) lat.

Oprócz tego, część specjalistów pracujących dla Spółki przebywa w Polsce czasowo (w szczególności w ramach podróży służbowych) przez maksymalny okres od 5 do 7 miesięcy w ciągu 12 miesięcy.)

Zarówno pracownicy oddelegowani do czasowej pracy w Polsce, jak i specjaliści odbywający podróże służbowe do Polski, nie są uprawnieni do podejmowania, w imieniu Spółki, decyzji zarządczych, kluczowych z perspektywy realizacji Transakcji (decyzje takie będą podejmowane przez osoby zarządzające Spółką, wykonujące swoje obowiązki w Stanach Zjednoczonych). Pracownicy oddelegowani mogą natomiast w imieniu Spółki zawierać umowy na zakup towarów i usług w Polsce, które służą do wykonania Umowy Sprzedaży, co sprawia, że ich działania będą miały ostatecznie wpływ na wykonanie Umowy i prowadzenie działalności gospodarczej przez Spółkę w Polsce. Dodatkowo, Spółka świadczy usługi na rzecz Xy, w szczególności związane z oddelegowaniem jej pracowników. Usługi te są konieczne dla prawidłowego wykonywania przez Xy nadzoru nad współpracą z Podwykonawcami oraz jakością dostarczanych przez nich towarów/wykonywanych usług. Niektóre usługi świadczone na rzecz Xy, jak np. ogólne wsparcie zarządzania czy też usługi wsparcia technicznego, są również świadczone przez Spółkę bez udziału jej przedstawicieli obecnych w Polsce (usługi świadczone ze Stanów Zjednoczonych). Dodatkowo, Spółka jest w pewnym zakresie wspierana przez Xy lub Podwykonawców w realizacji innych transakcji niż dostawa Systemu, związanych z kontraktami wykonywanymi w innych krajach (tj. poza terytorium Polski). Przykładowo, w odniesieniu do kontraktów na dostawę systemów (...) do rządów innych państw. Spółka nabywa pewne towary i usługi od polskich Podwykonawców, a Xy może być zaangażowany we wsparcie takich nabyć (np. w zakresie kontroli jakości towarów/usług, świadczenia usług doradczych etc.).

W zakresie realizacji Umowy Sprzedaży, Xy świadczy na rzecz Spółki, w szczególności poniższe usługi:

·Odsprzedaż/refakturowanie usług nabytych od Podwykonawców, powiązanych z produkcją poszczególnych części Systemu w Polsce;

·Usługi logistyczne;

·Usługi wsparcia technicznego i zarządczego;

·Usługi wsparcia o charakterze administracyjnym.

Xy może również wspierać Spółkę w zakresie bieżących, roboczych kontaktów z ostatecznym nabywcą Systemu (np. pracownikami polskiego (...), czy też (...)) w tym przykładowo przy realizacji odbywających się w Polsce testów Systemu lub części Systemu.

Powyższe wsparcie ma w szczególności zapewnić, że dostawa poszczególnych elementów Systemu (na rzecz Spółki, a następnie na rzecz jego klienta) przebiega i będzie przebiegała sprawnie, według standardów obowiązujących w Spółce i w oparciu o najwyższą i najbardziej aktualną wiedzę ekspercką posiadaną przez jej pracowników.

Spółka może nabywać również od Xy usługi związane z pomocą przy realizacji tzw. programu offsetowego, do którego Spółka została zobowiązana przy negocjacji sprzedaży Systemu. Program ten będzie realizowany, na rzecz szeroko rozumianego polskiego przemysłu, w części już po dokonaniu sprzedaży Systemu. Program ten może obejmować w szczególności wsparcie techniczne w zakresie obsługi/serwisu zbytego sprzętu (elementów Systemu) – w tym transfer know­-how, czy też szkolenie związane z użytkowaniem Systemu. W takiej sytuacji Xy przewiduje, że za odrębnym wynagrodzeniem będzie wspierać administracyjnie Spółkę w realizacji powyższych zobowiązań (np. kontakty z beneficjentami programu, weryfikacja realizacji programu, organizacja wizyt pracowników i współpracowników Spółki, itp.).

Nie wyklucza się również, że w ramach współpracy Spółka będzie także świadczyła usługi polegające na udzieleniu licencji na różne rodzaje oprogramowania wykorzystywane w trakcie realizacji Transakcji.

Należy ponadto wskazać, że pracownicy Spółki oraz delegowani przez Spółkę pracownicy mogą być członkami zarządu Xy. Przed 2021 r. nie miały miejsca sytuacje, w których delegowani pracownicy pełnili funkcje zarządcze w Xy, natomiast może to mieć miejsce począwszy od 2021 r. Pracownicy oddelegowani do czasowej pracy w Polsce są uprawnieni do działania w imieniu Xy na podstawie udzielonego takim osobom pełnomocnictwa przez Xy i podejmowania szeregu innych czynności służącym prawidłowemu wykonaniu Umowy Sprzedaży, tj. w zakresie:

1)niezbędnym do dokonania prawidłowych zgłoszeń wywozu lub przywozu towarów do i spoza terytorium Polski,

2)sporządzania, przedstawiania właściwym organom i podpisywania wszelkich deklaracji, formularzy, wniosków, zgłoszeń i oświadczeń niezbędnych do prawidłowego dokonania przywozu i wywozu towarów i związanego z nimi rozliczenia podatków lub cła,

3)uiszczenia w imieniu Xy należności celnych przywozowych lub wywozowych i innych opłat,

4)składania wszelkich wniosków, odwołań lub zażaleń dotyczących kwestii rozliczeń podatkowych lub celnych a związanych z importem lub eksportem towarów,

5)odbioru wszelkich dokumentów, składania wszelkich zapewnień i oświadczeń oraz prowadzenia i odbioru wszelkiej korespondencji w zakresie powyżej wymienionych punktów 1-4,

6)podpisywania umów z dostawcami, podpisywania ofert i ich oficjalnego składania, składania zamówień oraz innych powiązanych dokumentów,

7)przeprowadzania procesów rekrutacji, zawierania, zmieniania oraz rozwiązywania umów o pracę z pracownikami Xy na warunkach uprzednio ustalonych z Xy,

8)wydawania pracownikom lub byłym pracownikom Xy zaświadczeń przewidzianych przepisami prawa,

9)reprezentowania Xy przed wszystkimi instytucjami rządowymi, organami administracji publicznej oraz samorządowej (m.in. przed Państwową Inspekcją pracy, Zakładem Ubezpieczeń Społecznych, urzędami pracy) oraz sądami,

10)reprezentowania Xy i składania w imieniu Xy wszelkich oświadczeń woli, prowadzenia korespondencji z organami administracji publicznej, w szczególności organami podatkowymi, organami kontroli skarbowej, organami egzekucyjnymi oraz sądami administracyjnymi w sprawach/postępowaniach związanych z obowiązkami podatkowymi Xy, w tym w sprawach z zakresu rejestracji podatkowej,

11)dokonywania w imieniu Xy wszelkich czynności faktycznych i prawnych związanych z powyższymi, w szczególności podpisywania potwierdzeń odbioru listów poleconych, dokumentów i przesyłek dostarczanych do Xy przez pocztę, firmę kurierską lub innego dostawcę usług.

Ponadto, należy wskazać, że Spółka obecnie nie jest właścicielem żadnej powierzchni zlokalizowanej na terytorium Polski.

Jednak Wnioskodawca zawarł 19 kwietnia 2019 r. umowę na świadczenie usług logistycznych pomiędzy Spółką a Zewnętrznym Usługodawcą, natomiast usługi logistyczne zaczęły być wykonywane pod koniec grudnia 2020 r. Na podstawie ww. umowy Spółka nabywa usługi logistyczne od Zewnętrznego Usługodawcy polegające m.in. na przechowywaniu, pakowaniu, oznaczaniu towarów należących do Spółki. W ramach umowy, Spółka ma dostęp do powierzchni, w której są magazynowane elementy służące do konstrukcji Systemu, jak również poszczególne części Systemu. Zarówno pracownicy Spółki, jak również pracownicy Xy mają nieograniczone prawo dostępu do magazynu. Oznacza to, że pracownicy Spółki i Xy mogą wizytować magazyn bez ograniczeń czasowych w zależności od swoich potrzeb i korzystać z powierzchni magazynu. Spółka nie posiada bezpośredniej kontroli nad zasobami osobowymi Zewnętrznego Usługodawcy, który świadczy na Jej rzecz usługi logistyczne. Spółka nie ma wpływu na to jaka część zasobów osobowych Zewnętrznego Usługodawcy ma wykonywać określone zadania na rzecz Spółki. Jednakże na podstawie zawartej z Zewnętrznym Usługodawcą umowy na świadczenie usług logistycznych Zewnętrzny Usługodawca zobowiązany jest względem Spółki do odpowiedniego wyszkolenia i przygotowania swoich pracowników. Tym samym jedynie pracownicy Zewnętrznego Usługodawcy posiadający odpowiednie przeszkolenie są uprawnieni do wykonywania określonych zadań. Spółka posiada natomiast kontrolę nad magazynem Zewnętrznego Usługodawcy, który został dostosowany pod względem parametrów do potrzeb Spółki. Wnioskodawca miał m.in. wpływ na to jaką powierzchnię będzie chciał wykorzystywać. Jednym z takich parametrów są odpowiednie wymiary pomieszczeń dostosowane dla celów realizacji Umowy Sprzedaży. Magazyn został również dostosowany pod kątem kluczowych wskaźników zagwarantowanych przez Zewnętrznego Usługodawcę dla celów realizacji Umowy Sprzedaży tj.:

·odpowiedniego wskaźnika poprawności towarów rejestrowanego przez elektroniczny system zarządzania magazynem;

·wskaźnika rejestracji otrzymania towarów;

·odpowiedniego poziomu wilgotności magazynu, kontrolowanego elektronicznie.

Magazyn będzie służył Spółce do przechowywania elementów Systemu zanim zostaną one dostarczone do ostatecznego odbiorcy. Ponadto Zewnętrzny Usługodawca jest zobowiązany do przestrzegania szeregu dodatkowych zasad określonych powyższą umową w celu zapewnienia należytych warunków przechowywania elementów Systemu, jak również Systemu należącego do Spółki. Magazyn, w którym przechowywane są elementy Systemu, jak również System ma być wynajmowany przez okres co najmniej 3 lat. Bez spełnienia szeregu zasad określonych umową, jak również odpowiednich parametrów magazynu zgodnie z wytycznymi Spółki, Zewnętrzny Usługodawca nie byłby w stanie zagwarantować Spółce odpowiedniej realizacji Umowy Sprzedaży. Spółka wykorzystuje zasoby techniczne/rzeczowe (tj. magazyn) w zakresie jej potrzebnym i objętym umową z Zewnętrznym Usługodawcą.

Pracownicy Spółki mają również zapewniony całodobowy dostęp do przestrzeni biurowej magazynu w celu zapewnienia im dostępu do standardowego wyposażenia biura.

Z uwagi na usługi wsparcia świadczone na rzecz Spółki przez Xy, przyjęto następujący model rozliczania usług logistycznych:

·Zewnętrzny Usługodawca wystawia fakturę za wykonane usługi logistyczne na Xy;

·następnie Xy odsprzedaje usługi logistyczne na rzecz Spółki wystawiając na rzecz Spółki fakturę obejmującą wykonane usługi.

Świadczenie usług logistycznych rozpoczęło się pod koniec grudnia 2020 r. Spółka po raz pierwszy nabyła usługi logistyczne od Xy.

Finalnie to Spółka jest beneficjentem świadczonych przez Zewnętrznego Usługodawcę usług logistycznych. Dodatkowo, ze względu na charakter transakcji Spółka bywa tymczasowo i przejściowo właścicielem poszczególnych elementów Systemu – od chwili nabycia ich od Podwykonawców bądź Xy, do momentu ich dalszej odsprzedaży na rzecz rządu USA. Część z tych elementów, nabywana jest przez Spółkę i odprzedawana amerykańskiemu rządowi na terytorium Polski, a więc w zakresie tych elementów jest przejściowo właścicielem części Systemu zlokalizowanych w Polsce. Elementy te są jedynie towarami składającymi się na przedmiot realizowanej Transakcji, a część z nich jest przechowywana w magazynie na terytorium Polski. Ponadto oddelegowani pracownicy Spółki mają zapewniony dostęp do biura Xy w celu wykonywania swoich zadań w ramach usług na rzecz Xy. Natomiast przedstawiciele Spółki, przebywający tymczasowo w Polsce (jako pracownicy oddelegowani, bądź w ramach podróży służbowych), przywożą do Polski podstawowe wyposażenie służbowe, umożliwiające im wykonywanie ich zadań (np. laptopy, telefony komórkowe itp.). W trakcie realizacji Transakcji, jak również po jej dokonaniu (sprzedaży Systemu), Spółka jest zobowiązana do uczestnictwa w Polsce w tzw. programie offsetowym. Program ten może przewidywać różne rodzaje operacji, jak zapewnianie wsparcia technicznego, świadczenie usług szkoleniowych czy też transfer wiedzy (know-how). Zainteresowani planują, że w trakcie realizacji tego programu Spółka również będzie wspierana przez Xy.

Ponadto, Spółka wskazała, że sprawuje kontrolę nad zasobami technicznymi i rzeczowymi Xy lub Zewnętrznego Usługodawcy w następujący sposób:

·Spółka posiada nieograniczony dostęp do biura i udogodnień w biurze Xy – pracownicy Spółki mogą korzystać z biura wynajętego przez Xy w Polsce oraz wszelkich dostępnych w nim udogodnień biurowych (prądu, Internetu, biurek, urządzeń biurowych, itp.). Z tego biura, pracownicy Spółki realizują swoje obowiązki służbowe.

·Spółka posiada również nieograniczony dostęp do magazynu Zewnętrznego Usługodawcy w którym Spółka może przechowywać elementy Systemu.

Biorąc pod uwagę definicję zawartą w rozporządzeniu Rady (UE) nr 282/2011, należy jeszcze raz podkreślić, że jako stałe miejsce prowadzenia działalności należy uznać każde miejsce inne niż siedziba działalności gospodarczej podatnika, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

  • w miejscu tym znajduje się zaplecze personalne i techniczne usługobiorcy,
  • ww. zaplecze posiada strukturę, która umożliwia odbiór i wykorzystanie nabywanych usług dla własnych potrzeb,
  • ww. zaplecze charakteryzuje się stałością wystarczającą do odbioru i wykorzystania nabywanych usług dla własnych potrzeb.

Oznacza to, że wskazane wyżej kryteria należy spełnić łącznie.

Mając na uwadze orzecznictwo TSUE, przytoczone powyżej przepisy prawa oraz okoliczności rozpoznawanej sprawy należy stwierdzić, że Spółka nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Spółka nie zorganizowała bowiem na terytorium kraju w sposób stały odpowiednich zasobów ludzkich i technicznych umożliwiających samodzielne prowadzenie działalności.

W analizowanej sprawie, Wnioskodawca posiada co prawda dostęp do powierzchni magazynowej (poprzez refakturowane usługi logistyczne nabywane od Xy, który nabywa je od zewnętrznego usługodawcy) oraz dostęp do zaplecza biurowego w tym magazynie, ponadto posiada dostęp do biura wynajętego przez Xy. Należy jednak zaznaczyć, iż zewnętrzny usługodawca świadczy tego rodzaju usługi także na rzecz innych podmiotów. Stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej można powiązać z miejscem magazynowym, w którym są przechowywane elementy systemu. Magazyn jest dostosowany do potrzeb X, ponadto jej pracownicy oraz pracownicy Xy mają nieograniczony dostęp do magazynu oraz powierzchni biurowej magazynu. Magazyn udostępniony X stanowi jednocześnie zaplecze, za pomocą którego Xy świadczy na rzecz spółki amerykańskiej usługi wsparcia (konkretnie odsprzedawane usługi logistyczne), czyli to samo zaplecze jest wykorzystywane jednocześnie do świadczenia i odbioru tych samych usług – zgodnie z najnowszym wyrokiem TSUE C-333/20 z 7 kwietnia 2022 r. takie miejsce nie powinno być uznane za stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Podobnie w przypadku biura Xy – pracownicy spółki amerykańskiej zostają oddelegowani do pracy na rzecz Xy a nie Wnioskodawcy (w ramach usług świadczonych przez X na rzecz Xy), z kolei Xy świadczy usługi „wsparcia” na rzecz X, które są nadzorowane przez oddelegowanych pracowników. Podkreślić przy tym należy, iż kluczowe decyzje zarządcze zapadają w USA. Jak bowiem wskazał Wnioskodawca – zarówno pracownicy oddelegowani do czasowej pracy w Polsce, jak i specjaliści odbywający podróże służbowe do Polskim nie są uprawnieni do podejmowania w imieniu Spółki decyzji zarządczych, kluczowych z perspektywy realizacji Transakcji. Decyzje takie będą podejmowana przez osoby zarządzające Spółką, wykonujące swoje obowiązki w Stanach Zjednoczonych. Skoro w analizowanej sprawie, kluczowe decyzje zarządcze zapadają w USA, nie są zatem podejmowane w sposób niezależny w stosunku do działalności głównej prowadzonej przez dany podmiot (tj. decyzje te nie są podejmowane z ponoszeniem ryzyka ekonomicznego).

Ponadto, stosownie do ww. orzeczenia TSUE C-333/20 z 7 kwietnia 2022 r., spółka mająca siedzibę w jednym państwie nie ma stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w innym państwie, tylko ze względu na fakt, iż posiada tam spółkę zależną wspierającą jej działalność.

Ponadto jeżeli chodzi o „stałość” stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, to w analizowanej sytuacji pojedynczy kontrakt wskazuje na brak zamierzonej lub faktycznej powtarzalności i systematyczności świadczonych usług – mamy do czynienia z realizacją jednej umowy na dostawę jednego systemu. Umowa na dostarczanie systemu na rzecz rządu USA będzie trwać (...) lat i może ulec wydłużeniu, w trakcie sprzedaży systemu i po jej dokonaniu X uczestniczy w programie offsetowym (będzie wykonywać usługi). Niemniej jednak należy wskazać na tymczasowy (a nie stały) charakter obecności Wnioskodawcy w Polsce.

Podsumowując, oceniając całokształt okoliczności niniejszej sprawy należy stwierdzić, iż Wnioskodawca nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka posiada na terenie Polski stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej jest nieprawidłowe (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

Kolejne wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wskazania, czy miejscem świadczenia usług będących przedmiotem wniosku realizowanych przez Xy na rzecz Spółki, jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej Spółki, to jest terytorium Polski, a tym samym czy usługi te podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce.

Odnosząc się do kwestii miejsca świadczenia usług realizowanych przez Xy na rzecz Wnioskodawcy należy wskazać, że Xy świadczy szeroko rozumiane usługi wsparcia na rzecz Spółki dotyczące realizacji Transakcji w Polsce. Z opisu sprawy wynika, że w zakresie realizacji Umowy Sprzedaży, Xy świadczy na rzecz Wnioskodawcy następujące usługi:

-odsprzedaż/refakturowanie usług nabytych od Podwykonawców, powiązanych z produkcją poszczególnych części Systemu w Polsce;

-usługi logistyczne;

-usługi wsparcia technicznego i zarządczego;

-usługi wsparcia o charakterze administracyjnym.

Świadczone przez Xy stanowią usługi, do których zastosowanie znajdzie art. 28b ustawy (tj. są to usługi do których nie stosuje się szczególnych zasad ustalania miejsca świadczenia usług na podstawie art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n).

Przy tym, Wnioskodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej w Stanach Zjednoczonych oraz jak ustalono w niniejszej interpretacji – nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Zatem, w tym przypadku, w celu określenia miejsca świadczenia usług realizowanych przez Xy na rzecz Wnioskodawcy zastosowanie znajduje zasada ogólna wyrażona w art. 28b ust. 1 ustawy. W konsekwencji miejsce świadczenia oraz opodatkowania przedmiotowych usług znajduje się w kraju siedziby Wnioskodawcy, tj. w Stanach Zjednoczonych. Tym samym usługi te nie podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług realizowanych przez Xy na rzecz Spółki, jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej Spółki, tj. terytorium Polski, a tym samym usługi te będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, jest nieprawidłowe (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto zauważa się, że interpretacja nie wywołuje skutków dla kontrahenta Wnioskodawcy, tj. dla Xy, który jeśli jest zainteresowany otrzymaniem interpretacji indywidualnej powinien wystąpić z osobnym wnioskiem o jej wydanie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).