Zwolnienie od podatku od towarów i usług darowizny nieruchomości zabudowanej. Brak konieczności dokonania korekty kwoty podatku naliczonego, zgodnie z... - Interpretacja - 0113-KDIPT1-1.4012.744.2022.2.ŻR

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 19 grudnia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.744.2022.2.ŻR

Temat interpretacji

Zwolnienie od podatku od towarów i usług darowizny nieruchomości zabudowanej. Brak konieczności dokonania korekty kwoty podatku naliczonego, zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy u podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że stanowisko Państwa Spółki w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 października 2022 r. wpłynął wniosek Państwa Spółki z 12 października 2022 r. o  wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

-zwolnienia od podatku od towarów i usług darowizny nieruchomości zabudowanej,

-braku konieczności dokonania korekty kwoty podatku naliczonego, zgodnie z  art. 91 ust. 2 ustawy u podatku od towarów i usług.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 grudnia 2022 r. (data wpływu 14 grudnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawcy, pozostający w związku małżeńskim, prowadzą działalność gospodarczą w  formie dwuosobowej spółki cywilnej. Wnioskodawcy posiadają równe udziały w zyskach i  stratach spółki cywilnej.

W skład majątku spółki cywilnej, stanowiącego współwłasność łączną wspólników, wchodzi nieruchomość położona w …, wpisana do ewidencji środków trwałych prowadzonej przez nich spółki cywilnej. Nieruchomość tę stanowi działka zabudowana obiektem biurowo-mieszkalnym. Budynek został przekazany do użytkowania w 2002 roku. Wnioskodawcy planują przekazać ww. nieruchomość, stanowiącą ich współwłasność łączną, aktem notarialnym darowizny na rzecz ich wspólnego syna. Nieruchomość miałaby zostać przekazana do majątku osobistego ich syna, niezwiązanego z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Nieruchomość ta figuruje w ewidencji środków trwałych spółki. Przedmiot planowanej darowizny wykorzystywany jest przez Wnioskodawców.

Na działce gruntu znajduje się budynek mieszkalno-biurowy, 5-kondygnacyjny, podpiwniczony. Budynek wybudowany został w 1999 roku, a w roku 2002 został przekazany do użytkowania. Od czasu wspomnianego wyżej oddania budynku do użytkowania nie były ponoszone dodatkowe nakłady na ulepszenie nieruchomości. Przy budowie budynku Wnioskodawcy korzystali z prawa do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług.

Po ewentualnym przekazaniu nieruchomości w drodze darowizny przez Wnioskodawców, nieruchomość ma być wykorzystywana przez ich syna w celach biurowo-mieszkalnych.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że Państwa Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawcą w przedmiotowej sprawie jest Spółka cywilna … .

Darowizna działki na rzecz syna zostanie dokonana z majątku Spółki przez Spółkę. Przed przekazaniem w drodze darowizny na rzecz syna, działka zabudowana budynkiem nie  zostanie wycofana z działalności gospodarczej Spółki. Darowizna działki na rzecz syna zostanie dokonana z majątku Spółki przez Spółkę.

Budynek biurowo-mieszkalny mający być przedmiotem planowanej darowizny posadowiony jest w …  na działkach o numerach ewidencyjnych  1, 2, 3 oraz 4.

Budynek, o którym mowa powyżej, jest budynkiem w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 2 ustawy prawo budowlane. Budynek, o którym mowa powyżej, jest trwale związany z  gruntem. Pierwsze zasiedlenie budynku, o którym mowa powyżej, nastąpiło dnia 16  grudnia 2002 roku. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynku a jego planowaną dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Budynek jest wykorzystywany w  całości do  działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę. Budynek od 30 grudnia 2002 roku w  części jest przedmiotem odpłatnego najmu, podlegającego opodatkowaniu podatkiem od  towarów i usług. Budynek na dzień sporządzenia niniejszego pisma wykorzystywany jest przez Spółkę jako przedmiot najmu, o którym mowa powyżej.

Pytania

1.Czy planowana przez Wnioskodawców darowizna ww. nieruchomości stanowiącej współwłasność łączną wspólników dwuosobowej spółki cywilnej, będzie korzystała ze  zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10) ppkt b) ustawy o podatku od towarów i usług?

2.W przypadku twierdzącej odpowiedzi na pytanie nr 1, czy planowana przez Wnioskodawców  darowizna ww. nieruchomości stanowiącej współwłasność łączną wspólników dwuosobowej spółki cywilnej, spowoduje konieczność dokonania korekty kwoty podatku naliczonego zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy u podatku od  towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawców, planowana darowizna będzie korzystała ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10) ppkt b) ustawy.

Zgodnie z przywołanym artykułem, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż dwa lata. A contrario należy, w ocenie Wnioskodawcy przyjąć, że w przypadku, gdy od dostawy budynków upłynął okres dłuższy niż 2 lata, transakcja taka korzystać będzie z przywołanego wyżej zwolnienia.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do  użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi bądź rozpoczęcie użytkowania na  potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich: wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W przedmiotowej sytuacji, budynek oddany był do użytku w 2002 roku, wtedy również doszło do jego pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, zważywszy więc, że  od daty pierwszego zasiedlenia minęło przeszło 20 lat, okres przewidziany w art. 43 ust. 1 pkt 10) ppkt b) ustawy został dochowany w sposób pozwalający na skorzystanie ze  zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Powyższe prowadzi zatem do wniosku, że planowana przez Wnioskodawców  darowizna nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 43 ust.  1 pkt 10) ppkt b) ustawy o podatku od towarów i usług.

W kwestii obowiązku korekty kwoty podatku naliczonego, należy wskazać, iż zgodnie z  art.  91 ust. 1 ustawy podatnik obowiązany jest dokonać korekty kwoty podatku odliczonego po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zaś stosownie do ust. 2 – w  przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są  zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli  zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w  którym zostały oddane do użytkowania.

W świetle powyższego, zważywszy na fakt, iż od czasu poniesionych przez Wnioskodawców nakładów na ulepszenie nieruchomości upłynął okres przeszło 20 lat, obowiązek dokonania korekty nie  powstanie.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że podstawy do zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług mają charakter zwolnienia przedmiotowego, związanego z  datą oddania do użytku budynku mającego być przedmiotem darowizny. W ocenie Wnioskodawcy, z punktu widzenia zaprezentowanego stanowiska i charakteru przesłanek do  zastosowania zwolnienia, bez znaczenia pozostaje okoliczność, czy za darczyńcę uzna się  spółkę cywilną, czy też jej wspólników. Nadmienić należy, iż pytanie zadane we wniosku dotyczy tego, czy transakcja korzystać będzie ze zwolnienia, nie zaś czy Wnioskodawcy korzystać będą ze zwolnienia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwa Spółka przedstawiła we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j.  Dz.U. z 2022 r., poz. 931 z pózn. zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 7 ust. 2 ww. ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Zatem aby nieodpłatne przekazanie towarów – w świetle powołanego art. 7 ust. 2 ustawy – podlegało opodatkowaniu VAT konieczne jest łączne spełnienie następujących warunków:

·  nieodpłatne przekazanie dokonywane jest przez podatnika podatku VAT,

·  przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,

·  przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o  kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tego towaru lub jego części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane.

Przy czym zgodnie z art. 2 pkt 14a ustawy:

Pod pojęciem „wytworzenie nieruchomości”, rozumie się wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Z art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz  osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w   szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że planują Państwo  przekazać w  drodze darowizny nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalno-biurowym, będącą środkiem trwałym Spółki. Przy budowie budynku Państwa Spółka korzystała z prawa do  odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług. Darowizna działki zostanie dokonana z majątku Spółki przez Spółkę.

Analiza okoliczności  sprawy oraz powołanych przepisów prawa prowadzi do  wniosku, że czynność polegająca na nieodpłatnym przekazaniu należącego do majątku Spółki budynku na rzecz syna wspólników Spółki  – w oparciu o przepis art. 7 ust. 2 ustawy – będzie podlegać opodatkowaniu, w związku z faktem, że Państwa Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy budowie ww. budynku. W tej sytuacji bowiem dla czynności przekazania ww. nieruchomości, zostaną spełnione przesłanki warunkujące zrównanie nieodpłatnego przekazania towarów z odpłatną dostawą towarów, co w konsekwencji oznacza, że czynność ta będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od  towarów i usług może być albo opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy:

Przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest  dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy  od  momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na  podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Powyższe przepisy wskazują, jakie muszą zostać spełnione warunki aby sprzedaż budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Z przepisów tych wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz dokonujący ich dostawy nie  ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do  obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z powołanego przepisu wynika, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

-towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

-brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie choćby jednego ze wskazanych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z ww. przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, wynika, że  w  odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do  zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważenia wymaga, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww.   preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego:

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z  dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w  zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na  którym obiekt jest posadowiony.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy oraz powołanych wyżej przepisów prawa, prowadzi do wniosku, że darowizna ww. budynku mieszkalno-biurowego będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Bowiem w stosunku do ww. budynku nastąpiło pierwsze zasiedlenie, a  od  pierwszego zasiedlenia do momentu jego dostawy upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Ponadto,  od czasu oddania budynku do użytkowania (2002 rok) nie były ponoszone dodatkowe nakłady na  ulepszenie nieruchomości. W związku z powyższym, w odniesieniu do dostawy ww. budynku spełnione zostaną przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku VAT, określone w ww. art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jednocześnie dostawa gruntu, na którym znajduje się ww. budynek mieszkalno-biurowy - stosownie do art. 29a ust. 8 ustawy - również będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na  podstawie art. 43 ust. 1 pkt  10 ustawy.

W konsekwencji powyższego, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii konieczności dokonania korekty kwoty podatku naliczonego, wskazać należy, iż zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.nabycia towarów i usług,

b.dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub  w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy.

Stosownie do treści art. 91 ust. 1 ustawy:

Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są  zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do  użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Na mocy art. 91 ust. 3 ustawy:

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

W świetle art. 91 ust. 4 ustawy:

W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub  usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Jak wynika z art. 91 ust. 5 ustawy:

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Na mocy art. 91 ust. 6 ustawy:

W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1)opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2)zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z brzmieniem art. 91 ust. 7 ustawy:

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy:

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są  zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz  ust.  3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W oparciu o art. 91 ust. 7b ustawy:

W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez  podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się  na  zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Jak stanowi art. 91 ust. 7c ustawy:

Jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie  przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do  użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Według art. 91 ust. 7d ustawy:

W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub  surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w  stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i  niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta  zmiana.

Zgodnie z art. 91 ust. 8 ustawy:

Korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do  wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

Na podstawie powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że podatnik jest zobowiązany, co do zasady, dokonać korekty podatku naliczonego w sytuacji, gdy zmienia się przeznaczenie środków trwałych (np. ze związanych z czynnościami niedającymi prawa do odliczenia na związane z czynnościami opodatkowanymi lub na odwrót), wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy lub podatnik dokonał odliczenia podatku naliczonego w wyższej lub niższej wartości niż wyliczona na dany rok.

Ponadto, przepis art. 91 ust. 5 ustawy wprowadza szczególny przypadek dokonywania korekt w sytuacji, gdy podatnik w okresie trwania korekty cząstkowej – tj. w okresie 10 lat w przypadku nieruchomości – zbywa dany środek trwały.

W takich sytuacjach – zbycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych – przyjmuje się fikcję prawną, że zbyte składniki majątku służą nadal działalności opodatkowanej lub nadal działalności zwolnionej, aż do końca okresu korekty. Korekty za wszystkie pozostałe okresy dokonuje się w deklaracji za miesiąc, w którym dokonano sprzedaży.

Z opisu sprawy wynika, że przy budowie budynku korzystali Państwo z prawa do  odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług. Budynek wybudowany został w  1999  roku, a  w  roku 2002 został przekazany do użytkowania. Budynek w całości jest wykorzystywany do  działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę. Nieruchomość figuruje w  ewidencji środków trwałych Spółki. Od oddania budynku do  użytkowania nie były ponoszone dodatkowe nakłady na ulepszenie nieruchomości. Planują Państwo przekazać ww. nieruchomość, aktem notarialnym darowizny.

W okolicznościach niniejszej sprawy, w  momencie przekazania go w drodze darowizny na rzecz syna Wspólników Spółki nastąpi zmiana przeznaczenia tego budynku.

Jak wynika z wyżej przytoczonych przepisów ustawy, okres korekty podatku naliczonego wynosi – zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy – 10 kolejnych lat licząc od roku, w którym przedmiotowy budynek stanowiący nieruchomość został oddany do użytkowania, natomiast roczna korekta dotyczy jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy jego wytworzeniu.

W przedmiotowym przypadku, jak wynika z wniosku, 10 - letni okres korekty biegł od  2002  r., tj. od momentu oddania ww. budynku do użytkowania. Zatem z uwagi na fakt, że od momentu oddania do użytkowania ww. budynku do daty przekazania go w drodze darowizny upłynie 10-letni okres, nie powstanie obowiązek dokonania korekty podatku, o  której mowa w powołanym przepisie art. 91 ust. 2 w związku z art. 91 ust. 7a ustawy.

Tym samym nie będą Państwo zobowiązani do korekty podatku naliczonego od wydatków poniesionych na wytworzenie tego budynku w związku z przekazaniem  ww.  budynku w drodze darowizny.

W konsekwencji, Państwa stanowisko w zakresie pytanie nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwa Spółka przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja dotyczy wyłącznie zagadnień objętych zakresem pytań. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami – nie były przedmiotem analizy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze  zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: sytuacja Państwa Spółki  musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i Państwa Spółka musi się zastosować do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – ( t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329, z późn. zm.; dalej jako „PPSA”). 

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).