Brak opodatkowania podatkiem VAT otrzymanej darowizny i prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z rozbudową infrastruktury wodno-kanalizacyj... - Interpretacja - 0114-KDIP4-1.4012.145.2022.4.RMA

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 30 czerwca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-1.4012.145.2022.4.RMA

Temat interpretacji

Brak opodatkowania podatkiem VAT otrzymanej darowizny i prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z rozbudową infrastruktury wodno-kanalizacyjnej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług otrzymanej darowizny i prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją rozbudowy infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2020 r. poz. 2028) zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków jest zadaniem własnym gminy. Równocześnie zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r. poz. 1372 z późn. zm.) zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, w szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych. Stosownie do powyższych przepisów, gmina na swoim terenie co do zasady pełni funkcje organizatorskie i jest regulatorem rynku zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków. Na tak określonym rynku właściwym gmina działa w warunkach monopolu, posiadając pozycję dominującą w rozumieniu art. 4 pkt 10 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz. U. z 2021 r. poz. 275). Zgodnie z ww. przepisem, przez pozycję dominującą rozumie się pozycję przedsiębiorcy, która umożliwia mu zapobieganie skutecznej konkurencji na rynku właściwym przez stworzenie mu możliwości działania w znacznym zakresie niezależnie od konkurentów, kontrahentów oraz konsumentów. Przepis wprowadza jednocześnie domniemanie, że przedsiębiorca ma pozycję dominującą, jeżeli jego udział w rynku właściwym przekracza 40%. Gmina jest podmiotem organizującym usługi w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odbioru ścieków na 95% obszaru gminy. Zgodnie z art. 2 i art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 2021 r. poz. 679) gospodarka komunalna, w tym sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, może być prowadzona przez jednostki samorządu terytorialnego w szczególności w formie spółki prawa handlowego, w tym spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

W Gminie ww. zadania realizowane są przez gminną spółkę komunalną, tj. (…) sp. z o.o. z siedzibą (...) (dalej również jako „Przedsiębiorstwo” oraz „Spółka”), w której 100% udziałów posiada Gmina. Spółka nie należy do kręgu podmiotów sektora finansów publicznych (zob. art. 4 ust. 1 pkt 2 oraz art. 9 pkt 14 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych).

Od pewnego czasu Spółka zawiera z inwestorami (deweloperami) porozumienia, na mocy których inwestorzy przekazują Spółce, na zasadzie darowizny, środki pieniężne na ściśle określony cel, tj. na:

1)zaprojektowanie i wykonanie nowego kolektora ściekowego o średnicy DN 400 (szacunkowa wartość przedsięwzięcia 1,5 mln zł);

2)modernizację Stacji Uzdatniania Wody, polegającą na zaprojektowaniu i  wybudowaniu kontenerowej Stacji Uzdatniania Wody wraz z dwoma zbiornikami retencyjnymi i dwiema studniami głębinowymi wody oligoceńskiej o głębokości około 260 m (szacunkowa wartość przedsięwzięcia 3,5 mln zł).

W zawieranych porozumieniach w sposób transparentny zostało wskazane, że zgodnie z art. 15 ust. 1 u.z.z.w.o.ś. przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjne są obowiązane zapewnić budowę urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych, ustalonych przez gminę w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego, w zakresie uzgodnionym w wieloletnim planie rozwoju i modernizacji. Z uwagi jednak na fakt, że poszczególni inwestorzy planują na terenie Gminy zrealizować określone inwestycje mieszkaniowe oraz z uwagi na prowadzoną przez inwestorów komercyjną działalność gospodarczą, jak również mając świadomość ograniczonych aktualnie możliwości Przedsiębiorstwa w zakresie dostarczania wody i odprowadzania ścieków, to właśnie inwestorzy są bezpośrednio zainteresowani i przejawiają inicjatywę w partycypowaniu w kosztach rozbudowy infrastruktury wod.-kan. na terenie Gminy, albowiem Przedsiębiorstwo samodzielnie nie jest w stanie przeprowadzić na własny koszt w terminie oczekiwanym przez inwestorów modernizacji i rozbudowy tej infrastruktury w zakresie pozwalającym inwestorom na zrealizowanie swoich planów inwestycyjnych. To inwestorom zależy na jak najszybszej rozbudowie tej infrastruktury, zaś przystąpienie do zawierania porozumień ze Spółką leży przede wszystkim w ich interesie. Nie bez znaczenia dla całej sprawy jest okoliczność, że Przedsiębiorstwo nie planowało w najbliższym czasie rozwijać lub modernizować urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych leżących w zakresie zainteresowań inwestorów.

Ponadto Przedsiębiorstwo nie opracowywało wieloletniego planu rozwoju i modernizacji urządzeń wod.-kan., o którym mowa w art. 21 u.z.z.w.z.o.ś. Mając na uwadze aktualną zdolność produkcyjną eksploatowanych ujęć wody, w oparciu o ustalone zasoby pozwoleń wodno-prawnych i istniejącą retencję oraz parametry sieci sanitarnej na trasie pomiędzy planowanymi przez inwestorów ich inwestycjami a oczyszczalnią ścieków, celem zapewnienia możliwości technicznych dostawy wody i odbioru ścieków, każdy z inwestorów oświadcza w oddzielnym Porozumieniu, że dobrowolnie przekazuje Przedsiębiorstwu kwotę pieniężną w wysokości 2.900 zł, liczoną za jeden planowany lokal mieszkalny, w tym 1.000 zł na zaprojektowanie i wykonanie nowego kolektora ściekowego o średnicy DN 400 oraz 1.900 zł na modernizację Stacji Uzdatniania Wody. Wysokość darowizny zależy zatem od rodzaju zadania, w którym inwestor partycypuje oraz od ilości planowanych lokali w ramach swojej inwestycji. W treści Porozumienia strony zgodnie ustalają, że przekazana Przedsiębiorstwu kwota stanowi darowiznę z przeznaczeniem jej do wyłącznego wykorzystania na realizację konkretnego zadania inwestycyjnego, które ma służyć przede wszystkim nowym inwestorom. W tym celu w Spółce wyodrębnione zostały dwa oddzielne rachunki bankowe, przeznaczone do wpłat i realizacji zamierzonych dwóch ww. inwestycji. Ponadto strony oświadczają w Porozumieniu, iż mają świadomość, że przekazanie kwoty nie stanowi warunku dla realizacji przez Przedsiębiorstwo jakichkolwiek obowiązków ustawowych wobec inwestora lecz umożliwiając szybszą realizację rozbudowy infrastruktury wod.-kan. pozwoli inwestorowi przeprowadzić bezkolizyjnie zaplanowaną inwestycję, co z kolei przyczyni się do zintensyfikowanego rozwoju Gminy poprzez jej przyspieszone zasiedlenie nowymi mieszkańcami. Dodatkowo w treści Porozumienia wprost jest napisane, że „Inwestor ma świadomość regulacji dotyczących ochrony konkurencji i konsumentów, a tym samym wyklucza możliwość nadużywania przez Przedsiębiorstwo pozycji dominującej na lokalnym rynku zbiorowego dostarczania wody i zbiorowego odprowadzania ścieków w związku z dobrowolnym zawarciem niniejszego Porozumienia” oraz że wyraża zgodę na partycypowanie w kosztach rozbudowy infrastruktury wod.-kan. również przez innych inwestorów i nie będzie wnosił zastrzeżeń odnośnie korzystania z rozbudowanej infrastruktury wod.-kan. przez innych inwestorów oraz osoby trzecie. Strony Porozumienia zakładają, że rozbudowa infrastruktury wod.-kan., o której mowa w Porozumieniu, łącznie dla dwóch zadań kosztować będzie Przedsiębiorstwo szacunkowo około 5 mln zł. Wysokość tej kwoty ustalona została w oparciu o obiektywne kryterium, tj. szacunkowy całkowity koszt rozbudowy infrastruktury wod.-kan., o której mowa w treści Porozumienia, przy uwzględnieniu rodzaju i wielkości inwestycji planowanej przez Inwestora oraz potencjalnej ilości innych inwestorów i rodzaju oraz wielkości ich inwestycji. W Porozumieniu Przedsiębiorstwo zobowiązuje się na żądanie Inwestora dokonać rozliczenia wykorzystania przekazanej kwoty poprzez przedstawienie raportu z wykorzystania kwoty, z którego wynikać będzie jednoznacznie, iż kwota w całości została przeznaczona na realizację zamierzonego celu. Inwestor może zażądać zwrotu kwoty w przypadku przeznaczenie jej w całości lub części na inny cel niż określony w Porozumieniu.

Ponadto inwestor ma zagwarantowany zwrot wpłaconej kwoty w przypadku odstąpienia przez Przedsiębiorstwo od realizacji celu na jaki została przekazana, w tym odstąpienia z powodu nie posiadania (nie zgromadzenia) wystarczających środków na realizację celu, nieprzystąpienia do realizacji celu w określonym terminie (29 grudnia 2023 r.), czy sfinansowania realizacji rozbudowy infrastruktury wod.-kan., o której mowa w Porozumieniu, z innych źródeł zewnętrznych, w tym przez Gminę - w takim przypadku kwota zostanie zwrócona Inwestorowi w części niewykorzystanej proporcjonalnie do jej udziału w sumie środków pozyskanych przez Przedsiębiorstwo na ten sam cel od wszystkich inwestorów na mocy analogicznych porozumień.

Dodatkowo w treści Porozumień znajduje się zapis, który stanowi, że wszelkie koszty związane z podpisaniem Porozumień ponosi inwestor.

Darowizny przekazywane są Spółce sukcesywnie, w zależności od daty podpisania Porozumienia z konkretnym inwestorem, na ściśle określony cel, którego realizacja pozwoli inwestorom osiągnąć swoje założenia biznesowe, utrzymując jednocześnie w Gminie gospodarkę wodno-ściekową na niepogorszonym poziomie, bez negatywnych skutków dla dotychczasowych odbiorców usług.

Dotychczas wykorzystywana w działalności Spółki infrastruktura wodociągowo-kanalizacyjna jest użytkowana przez Spółkę na podstawie umowy dzierżawy zawartej z Gminą (infrastruktura nie została wniesiona do Spółki aportem). Natomiast infrastruktura wybudowana ze środków przekazywanych Spółce na mocy zawieranych porozumień będzie własnością Spółki. Po wybudowaniu kolektora ściekowego o średnicy DN 400 oraz Stacji Uzdatniania Wody i przyjęcia jako środka trwałego do użytkowania, Spółka zobowiązana jest zgodnie z prowadzoną działalnością do utrzymania, bieżącej konserwacji a w przyszłości również do odtworzenia nowopowstałej infrastruktury wod.-kan., sfinansowanej z przekazanych przez inwestorów darowizn.

Pytania (numeracja zgodna z przedstawioną we wniosku)

5)Czy Spółka po otrzymaniu wpłaty darowizny powinna zapłacić podatek VAT należny?

6)Czy Spółka będzie mogła odliczyć VAT naliczony z faktur dokumentujących zakup towarów i usług związanych z realizacją rozbudowy infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej w zakresie zawartym w Porozumieniach?

Państwa stanowisko w sprawie

5.

Darowizny pieniężne dokonywane przez inwestorów nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zakres czynności opodatkowanych podatkiem VAT określony został w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.). Jak wynika z powyższej regulacji prawnej, w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT nie przewidziano darowizn pieniężnych a w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług nie uznaje się pieniędzy, w związku z czym ich przekazanie nie może być traktowane jako dostawa towarów. Tym samym należy uznać, że darowizny pieniężne dokonywane z przeznaczeniem na realizację inwestycji w postaci budowy sieci wodociągowej nie podlegają  opodatkowaniu podatkiem VAT zarówno przez inwestorów jak i Spółkę. Pieniądze nie są towarem, a jednocześnie czynność przekazania pieniędzy nie stanowi świadczenia usługi w rozumieniu VAT.

6.

Spółka będzie mogła odliczyć VAT naliczony z faktur dokumentujących zakup towarów i usług związanych z realizacją rozbudowy infrastruktury w zakresie zawartym w Porozumieniach. Żaden przepis ustawy o VAT ani wyłącza ani nie ogranicza prawa do odliczenia podatku naliczonego w przypadku towarów i usług sfinansowanych z otrzymanych darowizn i dotacji. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ww. ustawy w zakresie, w jakim towary lub usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Spółka w swojej działalności nie wykonuje czynności zwolnionych lub niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nie zachodzi też żadna z przesłanek wymienionych w art. 88 ustawy o VAT zawierającym zamkniętą listę wyjątków uniemożliwiającą skorzystanie z prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wśród wyjątków nie występuje sfinansowanie zakupów w całości bądź w części z otrzymanych darowizn.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach- rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Należy zauważyć, że generalnie – poza wyjątkami wskazanymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają czynności odpłatne.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

  • w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca, wierzyciel) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
  • świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy darowizny pieniężne dokonywane przez inwestorów będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.):

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Umowa darowizny ma więc przyczynę w zamiarze darczyńcy, aby kosztem własnego majątku nieodpłatnie wzbogacić inną osobę. Brak zamiaru (bezpłatnego przysporzenia) darczyńcy i porozumienia stron co do tego istotnego elementu umowy powoduje niedojście umowy do skutku, gdyż umowa darowizny nie może bez niego powstać. Świadczenie darczyńcy musi być subiektywnie i obiektywnie bezpłatne, tj. niezależne od uzyskania korzyści lub ekwiwalentu od obdarowanego. Czyniąc darowiznę, darczyńca realizuje zamiar przysporzenia obdarowanemu korzyści kosztem własnego majątku. Darowizna jest umową cywilnoprawną, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.

Z konstrukcji przepisu wynika, że podmiotem aktywnym w tej czynności prawnej jest darczyńca, tj. podmiot który przekazuje w sposób nieodpłatny określone świadczenie. Z kolei obdarowany to podmiot bierny, którego rola w procesie darowizny ogranicza się jedynie do przyjęcia przedmiotu darowizny. Zatem to darczyńca jest podmiotem wiodącym i tworzącym czynność prawną darowizny.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że otrzymanie przez Spółkę darowizny środków pieniężnych od inwestorów (deweloperów) nie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Jak bowiem wskazano we wniosku, ww. środki są przeznaczone na mocy zawartego porozumienia na ściśle określony cel, tj.:

  • zaprojektowanie i wykonanie nowego kolektora ściekowego o średnicy DN 400 (szacunkowa wartość przedsięwzięcia 1,5 mln zł);
  • modernizację Stacji Uzdatniania Wody, polegającą na zaprojektowaniu i wybudowaniu kontenerowej Stacji Uzdatniania Wody wraz z dwoma zbiornikami retencyjnymi i dwiema studniami głębinowymi wody oligoceńskiej o głębokości około 260 m (szacunkowa wartość przedsięwzięcia 3,5 mln zł).

Z wniosku wynika również, że infrastruktura wybudowana ze środków przekazywanych Spółce na mocy zawieranych porozumień będzie własnością Spółki.

Tym samym nie można uznać, że otrzymane przez Spółkę darowizny środków pieniężnych są wynagrodzeniem za dostawę towarów dokonywaną na rzecz inwestorów (deweloperów) (infrastruktura jest własnością Spółki).

W zaistniałej sytuacji nie można również uznać, że Spółka świadczy jakiekolwiek usługi na rzecz tych podmiotów.

Jak wskazano we wniosku, strony oświadczają w Porozumieniu, iż mają świadomość, że przekazanie kwoty nie stanowi warunku dla realizacji przez Przedsiębiorstwo jakichkolwiek obowiązków ustawowych wobec inwestora lecz umożliwiając szybszą realizację rozbudowy infrastruktury wod.-kan. pozwoli inwestorowi przeprowadzić bezkolizyjnie zaplanowaną inwestycję, co z kolei przyczyni się do zintensyfikowanego rozwoju Gminy poprzez jej przyspieszone zasiedlenie nowymi mieszkańcami. Dodatkowo w treści Porozumienia wprost jest napisane, że inwestor wyraża zgodę na partycypowanie w kosztach rozbudowy infrastruktury wod.-kan. również przez innych inwestorów i nie będzie wnosił zastrzeżeń odnośnie korzystania z rozbudowanej infrastruktury wod.-kan. przez innych inwestorów oraz osoby trzecie.

Zapłata darowizny nie wiąże się ze świadczeniem wzajemnym, inwestorzy nie otrzymują jasno skonkretyzowanej korzyści.

Otrzymanej przez Państwa darowizny nie można uznać za zapłatę za wykonaną usługę. Należy mieć na uwadze, że inwestycja w zakresie budowy nowego kolektora ściekowego i modernizacji Stacji Uzdatniania Wody po wybudowaniu będzie własnością Spółki, zostanie przyjęta jak jej środek trwały do użytkowania (nie będzie wykonana na gruntach darczyńcy). W związku z otrzymanymi darowiznami Przedsiębiorstwo nie zobowiązuje się do wykonania inwestycji w ściśle określonym czasie – jak Państwo wskazali, przekazane kwoty umożliwiają jedynie szybszą realizację rozbudowy infrastruktury wod.-kan. Ponadto z zawieranych porozumień jasno wynika, że Przedsiębiorstwo jest obowiązane zapewnić budowę urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych, ustalonych przez gminę w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, a tym samym brak przekazania przez inwestorów środków nie spowodowałby, że inwestycja by nie powstała – wydłużyłby się jedynie termin jej przeprowadzenia. Należy również zauważyć, że z rozbudowanej infrastruktury nie będzie korzystać wyłącznie inwestor, wpłacający darowiznę, ale również osoby trzecie i inni inwestorzy.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że nie będzie istniał bezpośredni związek pomiędzy czynnościami wykonywanymi przez Państwa, tj. realizacją porozumienia a wpłacanymi w formie darowizny środkami pieniężnymi na ten cel.

Zatem w opisanym przypadku nie dochodzi do odpłatnego świadczenia usługi wskazanego w art. 8 ust. 1 ustawy.

Tym samym Spółka po otrzymaniu wpłaty darowizny nie ma obowiązku zapłaty podatku VAT należnego.

Stanowisko w zakresie pytania nr 5 jest prawidłowe.

Wątpliwości Spółki dotyczą również prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur związanych z rozbudową infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej w zakresie zawartym w Porozumieniach.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wskazano we wniosku, Gmina jest podmiotem organizującym usługi w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odbioru ścieków na 95% obszaru gminy. W Gminie  ww. zadania realizowane są przez gminną spółkę komunalną, w której 100% udziałów posiada Gmina. Spółka nie należy do kręgu podmiotów sektora finansów publicznych.

Z opisu sprawy wynika również, że celem zapewnienia możliwości technicznych dostawy wody i odbioru ścieków, każdy z inwestorów oświadcza w oddzielnym Porozumieniu, że dobrowolnie przekazuje Przedsiębiorstwu kwotę pieniężną w wysokości 2.900 zł, liczoną za jeden planowany lokal mieszkalny, w tym 1.000 zł na zaprojektowanie i wykonanie nowego kolektora ściekowego o średnicy DN 400 oraz 1.900 zł na modernizację Stacji Uzdatniania Wody.

Spełniona jest zatem przesłanka pozytywna warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego. Sfinansowane otrzymanymi darowiznami pieniężnymi zakupy towarów i usług są związane z realizacją rozbudowy infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej, która służyć będzie świadczeniu usług dostawy wody i odbioru ścieków. Z uwagi zatem na fakt, że przedmiotowe usługi są opodatkowane podatkiem od towarów i usług (Spółka nie wykonuje czynności zwolnionych lub niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług), w myśl art. 86 ust. 1 ustawy Spółka będzie mogła odliczyć VAT naliczony z faktur dokumentujących zakup towarów i usług związanych z realizacją rozbudowy infrastruktury w zakresie zawartym w Porozumieniach.

Stanowisko w zakresie pytania nr 6 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W zakresie podatku od spadków i darowizn oraz podatku dochodowego od osób prawnych będą wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).