Interpretacja indywidualna z dnia 19.12.2019, sygn. 0112-KDSL2-1.4012.37.2019.1.MD, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Możliwość odliczenia w całości lub w części podatku VAT w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2019 r. (data wpływu 26 listopada 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia w całości lub w części podatku VAT w związku z realizacją projektu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia w całości lub w części podatku VAT w związku z realizacją projektu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina przystąpiła do realizacji projektu o nazwie: () na podstawie umowy o przyznaniu pomocy numer: (), zawartą w dniu 30 listopada 2018 r. w ramach operacji typu: Kształtowanie przestrzeni publicznej w ramach działania: Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich; objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Okres realizacji 30.11.2018 r. do 30.11.2019 r.

Projekt polega na realizacji zadań:

1. Kształtowanie przestrzeni publicznej w Gminie poprzez budowę ogólnodostępnej altany wraz z częściowym utwardzeniem placu w miejscowości A, polegającego na wybudowaniu altany wraz z utwardzeniem placu wokół niej (fundamenty, ściana z desek, więźba dachowa wraz z pokryciem i konstrukcją szkieletową zabudowy, podkłady i posadzka, grill, utwardzenie terenu z masy bitumicznej).
2. Kształtowanie przestrzeni publicznej w Gminie poprzez utwardzenie placów i wykonanie nowych nasadzeń roślinności wieloletniej w miejscowości B, polegającego na utwardzeniu przestrzeni publicznej i nasadzeniach roślinności oraz montażu małej architektury (utwardzenie placu, wykonanie oświetlenia, mała architektura, zieleń).

Celem operacji jest podniesienie jakości życia mieszkańców terenów wiejskich poprzez kształtowanie przestrzeni publicznej terenów wiejskich i nadanie nowej jakości życia ich mieszkańców. Poprzez realizację operacji zostanie ukształtowana nowa przestrzeń publiczna w dwóch miejscowościach na terenie Gminy. Zostanie wybudowana ogólnodostępna altana wraz z utwardzonym placem w miejscowości A, jak również zostaną utwardzone place i wykonane nowe nasadzenia roślinności wieloletniej w miejscowości B, które również będą udostępnione dla wszystkich zainteresowanych.

Powstała infrastruktura techniczna będzie dawała możliwość rozwoju społecznego dwóch miejscowości oraz kreowania oferty spędzenia czasu wolnego mieszkańców wsi. Obecny stan techniczny i zagospodarowanie działek nie pozwalał na kreowanie inicjatyw społecznych na tym obszarze co nie wpływało korzystnie na jakość i warunki życia mieszkańców terenów wiejskich. Ponadto, realizacja operacji będzie miała wpływ na niwelowanie dysproporcji w zakresie poziomu rozwoju infrastruktury technicznej terenów wiejskich w odniesieniu do miast, a tym samym potencjalnie na odpływ mieszkańców terenów wiejskich do terenów bardziej rozwiniętych. Powstała w ramach projektu infrastruktura będzie ogólnodostępna dla społeczności, w tym pozbawiona barier architektonicznych. Korzystanie z niej będzie bezpłatne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do realizowanego projektu i złożonego oświadczenia, Gmina ma możliwość odliczenia podatku VAT w całości lub w części?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ustawy z dnia 11 marca 204 r. o podatku od towarów i usług podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w cenie nabywanych towarów usług w zakresie, w jakim nabywane towary i usługi wykorzystywane są przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanej podatkiem VAT. Gmina uważa, że nie przysługuje jej prawo do obniżenia podatku należnego, ponieważ powstały plac w miejscowości B i altana w miejscowości A będzie ogólnodostępna nieodpłatnie dla wszystkich chętnych osób.

Powstała infrastruktura nie będzie służyła sprzedaży opodatkowanej. Do wniosku o przyznanie pomocy Wnioskodawca złożył oświadczenie, że podatek VAT jest kosztem kwalifikowanym, Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT i realizując powyższą inwestycję nie może odzyskać zapłaconego podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby dany podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza według art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyżej przedstawionego stanu prawnego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 tej ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy dotyczące m.in.: gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego ( art. 7 ust. 1 pkt 2) oraz kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina przystąpiła do realizacji projektu o nazwie: () na podstawie umowy o przyznaniu pomocy, zawartą w ramach operacji typu: Kształtowanie przestrzeni publicznej w ramach działania: Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich; objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Celem operacji jest podniesienie jakości życia mieszkańców terenów wiejskich poprzez kształtowanie przestrzeni publicznej terenów wiejskich i nadanie nowej jakości życia ich mieszkańców. Poprzez realizację operacji zostanie ukształtowana nowa przestrzeń publiczna w dwóch miejscowościach na terenie Gminy. Zostanie wybudowana ogólnodostępna altana wraz z utwardzonym placem, jak również zostaną utwardzone place i wykonane nowe nasadzenia roślinności wieloletniej, które również będą udostępnione dla wszystkich zainteresowanych.

Powstała infrastruktura techniczna będzie dawała możliwość rozwoju społecznego dwóch miejscowości oraz kreowania oferty spędzenia czasu wolnego mieszkańców wsi. Ponadto, realizacja operacji będzie miała wpływ na niwelowanie dysproporcji w zakresie poziomu rozwoju infrastruktury technicznej terenów wiejskich w odniesieniu do miast, a tym samym potencjalnie na odpływ mieszkańców terenów wiejskich do terenów bardziej rozwiniętych. Powstała w ramach projektu infrastruktura będzie ogólnodostępna dla społeczności, w tym pozbawiona barier architektonicznych. Korzystanie z niej będzie bezpłatne.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odliczenia w całości lub w części podatku VAT w związku z realizacją projektu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W analizowanej sprawie pomimo, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy, uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż powstała w wyniku realizacji projektu infrastruktura będzie ogólnodostępna dla społeczności, a korzystanie z niej będzie bezpłatne, co oznacza, że Gmina nie będzie wykorzystywać przedmiotowego majątku do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Tym samym, w analizowanym przypadku, Wnioskodawca nie będzie ponosił wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a więc nabywając towary i usługi nie będzie działał w charakterze podatnika VAT. Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione.

Podsumowując, w okolicznościach niniejszej sprawy, w związku z realizacją projektu pn.: (), Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług w całości lub w części. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie będzie działał jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją zadania nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Jednocześnie należy podkreślić, że pojęcie kosztu kwalifikowalnego nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Ponadto tutejszy organ nadmienia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej