Interpretacja indywidualna z dnia 04.02.2020, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.778.2019.1.AKA, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

prawo do odliczenia podatku od towarów i usług wykazanego na fakturze w zawyżonej stawce

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 listopada 2019 r. (data wpływu 5 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od towarów i usług wykazanego na fakturze w zawyżonej stawce jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od towarów i usług wykazanego na fakturze w zawyżonej stawce.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie:

1. Sprzedaż hurtowa odzieży i obuwia PKD 46.42.Z; (działalność podstawowa)
2. Handel hurtowy, z wyłączeniem handlu pojazdami samochodowymi PKD 46;
3. Handel detaliczny, z wyłączeniem handlu detalicznego pojazdami samochodowymi PKD 47;
4. Transport drogowy towarów oraz działalność usługowa związana z przeprowadzkami PKD 49.4;
5. Magazynowanie i przechowywanie towarów PKD 52.1;
6. Działalność usługowa wspomagająca transport PKD 52.2;
7. Działalność związana z oprogramowaniem i doradztwem w zakresie informatyki oraz działalność powiązana PKD 62;
8. Pozostała finansowa działalność usługowa, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych PKD 64.9;
9. Reklama, badanie rynku i opinii publicznej PKD 73;
10. Wynajem i dzierżawa PKD 77.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca dokonuje transakcji zakupu usług transportu towaru i usług spedycji od polskich kontrahentów. Usługi te generalnie są opodatkowane stawką 23% podatku VAT, lecz w świetle art. 83 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług do opodatkowania ww. usług może również zostać zastosowana stawka podatku VAT w wysokości 0%. Zdarzają się jednak przypadki, w których kontrahent zawyża stawkę VAT, tj. zamiast stawki 0% zastosuje stawkę 23%, a Wnioskodawca opłacił faktury wraz z podatkiem VAT na niej wskazanym.

Pytanie Wnioskodawcy dotyczy sytuacji, gdy:

• zakup usług ma związek z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi;

• Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny;

• Sprzedawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT;

• dane na fakturze są prawidłowe;

• Wnioskodawca dysponuje fakturą zawierającą kwotę podatku VAT, potwierdzającą zakup usługi;

• usługa wskazana na fakturze została wykonana;

• usługa była świadczona przez podmiot wystawiający fakturę;

• świadczona usługa podlega opodatkowaniu (ale na fakturze zastosowano zawyżoną stawkę VAT, tj. zamiast 0% zastosowano 23%);

• faktura została opłacona.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku od towarów i usług, który jest wykazany na fakturze wystawionej przez kontrahenta w zawyżonej stawce, jeżeli spełnione są pozostałe warunki uprawniające do skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego?

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do odliczenia podatku od towarów i usług, który jest wykazany na fakturze wystawionej przez kontrahenta w zawyżonej stawce, tj. zamiast 0% zastosowano 23%, jeżeli spełnione są pozostałe warunki uprawniające do skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego. Prawo do odliczenia przysługuje pod warunkiem, że czynność, którą faktura ta dokumentuje, nie jest z podatku VAT zwolniona bądź w ogóle nie podlega opodatkowaniu lub też nie wystąpią inne okoliczności określone w art. 88 ustawy o VAT.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach, otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy). Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu. W przedstawionej sytuacji nie znajdują zastosowania przepisy wyłączające prawo do odliczenia podatku VAT. Prawodawca nie wskazał expressis verbis w ustawie, jako jednej z przyczyn uniemożliwiających skorzystanie z prawa do odliczenia, zastosowania nieprawidłowej stawki na fakturze.

Zdaniem Wnioskodawcy, gdyby racjonalny prawodawca chciał odmówić prawa podatnika do skorzystania z odliczenia VAT, zamieściłby taką przesłankę w enumeratywnym katalogu zamieszczonym w art. 88 ustawy o VAT. Prawo do odliczenia, jako jedno z najważniejszych praw podatnika, nie może być ograniczone bez wyraźnej podstawy prawnej. Za stanowiskiem Wnioskodawcy przemawia zasada neutralności, która przede wszystkim wyraża się przez realizację prawa do odliczenia podatku naliczonego. Niezgodne z naczelnymi zasadami prawa podatkowego byłoby obciążanie ciężarem podatkowym osoby, która nie jest beneficjentem usługi. Takie rozwiązanie byłoby sprzeczne z konstrukcją systemu podatkowego. W związku z powyższym możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie. Niezwłoczność jest najważniejszą cechą instytucji odliczenia. Możliwość ta obejmuje wszystkie kwoty podatku, które zostały naliczone od wykonywanej usługi, bez znaczenia więc pozostaje błąd w stawce VAT.

Zgodnie z art. 86 ww. ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Z wykładni tego przepisu wynika, że decydujące znaczenie ma związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Należy podkreślić, że jedną z fundamentalnych zasad konstrukcji podatku od towarów i usług jest prawo podatnika do odliczenia podatku zapłaconego w cenie przy nabyciu towarów i usług związanych z działalnością gospodarczą. Podstawowa zasada wspólnego systemu VAT, jaką jest zasada neutralności podatku, jest rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Wszelkie ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego wpływają na neutralność tego podatku i mogą wynikać jedynie z wyraźnej regulacji ustawowej. Analiza powołanego art. 88 ustawy prowadzi do wniosku, że w dyspozycji tego przepisu, jako przesłanki wyłączającej prawo nabywcy (podatnika) do odliczenia podatku naliczonego, nie ujęto przypadku, gdy podatek naliczony wynika z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług, które podlegają opodatkowaniu inną niż przyjęta przez sprzedawcę, stawką podatku od towarów i usług. Zastosowanie zawyżonej stawki podatku przez wystawcę faktury nie pozbawia Wnioskodawcy prawa do odliczenia podatku naliczonego, gdyż nie stanowi to negatywnej przesłanki, uniemożliwiającej odliczenie tego podatku, wymienionej w art. 88 ustawy. Powyższe wynika z tego, że dla istnienia prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury (nawet w przypadku wskazanym wyżej), obok fundamentalnych przesłanek takich jak status odliczającego jako czynnego, zarejestrowanego podatnika VAT i związek zakupionych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi (odliczającego), najistotniejsze jest to, by nabyta usługa lub towar podlegały opodatkowaniu i nie korzystały przy tym, ze zwolnienia od tego podatku. Kwestia stawki z punktu widzenia podmiotu dokonującego odliczenia - ma drugorzędne znaczenie. W związku z tym, skoro spełnione są pozostałe warunki uprawniające do skorzystania z prawa do odliczenia, Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia podatku od towarów i usług, który jest wykazany na fakturze wystawionej przez kontrahenta w zawyżonej stawce. Stanowisko Wnioskodawcy znajduje również odzwierciedlenie w wielu interpretacjach indywidualnych. Takie stanowisko zajął m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 24 października 2017 r. (0114-KDIP1- 2.4012.364.2017.1.KT) I tak m.in., stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Niemniej jednak powołany przepis nie pozbawia podatnika prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług, które zostały opodatkowane inną niż przyjęta przez sprzedawcę (wyższą bądź niższą) stawką podatku od towarów i usług.

Jak wynika z wniosku, Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a zakupione od przewoźników lub spedytorów krajowych usługi transportowe oraz importowane towary służą czynnościom opodatkowanym Spółki, zatem spełnione są warunki wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy. Tym samym, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT wykazanego na fakturach otrzymanych od przewoźników lub spedytorów, dokumentujących nabycie opisanych usług transportowych związanych z importem towarów, a także w odniesieniu do kwoty podatku z tytułu importu towarów wynikającej z otrzymanych dokumentów celnych, gdzie koszty transportu wliczone zostały do podstawy opodatkowania z tytułu tego importu.

Podobnie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 24 czerwca 2017 r. (0115-KDIT1-3.4012.217.2017.1.MZ) Mając powyższe na uwadze, wskazać należy, że analiza art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług, prowadzi do wniosku, iż okoliczność wystawienia faktury VAT z nieprawidłowo zastosowaną stawką podatku należnego przez sprzedawcę, nie została ujęta w dyspozycji tego przepisu, jako przesłanka wyłączająca prawo nabywcy (podatnika) do odliczenia podatku naliczonego. W konsekwencji, nie oceniając prawidłowości zastosowanej przez kontrahenta Wnioskodawcy stawki podatku VAT należnego dla wykonanych przez niego usług, o których mowa we wniosku, stwierdzić należy, że Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących nabycie ww. usług w zakresie, o którym mowa w powołanym art. 86 ust. 1 ustawy, o ile nie wystąpią pozostałe przesłanki wskazane w przepisie art. 88 tej ustawy.

Ponadto prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast, co także wynika z zasady neutralności. Dlatego też Wnioskodawca powinien mieć prawo do skorzystania z odliczenia podatku naliczonego bez względu na nieprawidłową stawkę na fakturze. Również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 14 lipca 2016 r., sygn. IPPP3/4512-251/16-5/JŻ wskazał, że zatem jeśli dostawca B. nawet błędnie zastosuje stawkę VAT 23% lub 8% zamiast 0%, to Spółce będzie przysługiwać prawo do zwrotu tego podatku - gdyż art. 88 ustawy o VAT, ani żaden inny przepis tej ustawy nie przewidują, by zawyżona stawka VAT wykluczała prawo do odliczenia VAT naliczonego.

Tak również Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy dnia 17 września 2008 r., sygn. ITPP2/443-575/08/EŁ wydał interpretację indywidualną, w której podkreślił, że wskazać należy, że przepisy dotyczące podatku od towarów i usług (w tym powołane wyżej), nie pozbawiają prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących nabycie towarów, które zostały opodatkowane inną niż przyjęta przez sprzedawcę (wyższą bądź niższą) stawką podatku od towarów i usług. Identyczne stanowisko zajął także Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 22 lipca 2011 r. sygn. IBPP2/443-829/11/RSz, w której czytamy tut. organ pragnie zauważyć, iż w sytuacji, gdyby została wystawiona faktura VAT z błędną stawką podatku VAT, to faktura taka winna zostać skorygowana. Jednakże do czasu otrzymania jej korekty nabywca ma pełne prawo do odliczenia kwoty tego podatku wynikającej z faktury pierwotnej, oczywiście pod warunkiem, że czynność, którą faktura ta dokumentuje, nie jest z podatku VAT zwolniona bądź w ogóle nie podlega opodatkowaniu lub też nie wystąpią inne okoliczności określone w art. 88 ustawy o VAT.

Z powyższego wynika, że bez względu na zastosowaną stawkę, prawo do odliczenia VAT przysługuje podatnikowi. Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do odliczenia kwoty VAT wykazanej na fakturze z błędną stawką VAT, jeśli czynność, którą faktura ta dokumentuje, nie jest z podatku VAT zwolniona, podlega opodatkowaniu, a ponadto nie wystąpią inne okoliczności określone w art. 88 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, wskazanych w art. 88 ustawy.

Art. 88 ustawy, określa przypadki, w których nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku należnego.

Stosownie do art. 88 ust. 3a ustawy nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1. sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
   1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
   2. (uchylona);
2. transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
3. (uchylony);
4. wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
   1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane w części dotyczącej tych czynności,
   2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
   3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego w części dotyczącej tych czynności;
5. faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
6. (uchylony);
7. wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze w części dotyczącej tych czynności.
   
   

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Należy podkreślić, że jedną z fundamentalnych zasad konstrukcji podatku od towarów i usług jest prawo podatnika do odliczenia podatku zapłaconego w cenie przy nabyciu towarów i usług związanych z działalnością gospodarczą. Podstawowa zasada wspólnego systemu VAT, jaką jest zasada neutralności podatku, jest rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Wszelkie ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego wpływają na neutralność tego podatku i mogą wynikać jedynie z wyraźnej regulacji ustawowej.

Analiza powołanego art. 88 ustawy prowadzi do wniosku, że w dyspozycji tego przepisu, jako przesłanki wyłączającej prawo nabywcy (podatnika) do odliczenia podatku naliczonego, nie ujęto przypadku, gdy podatek naliczony wynika z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług, które podlegają opodatkowaniu inną niż przyjęta przez sprzedawcę stawką podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług dokonującym transakcji zakupu usług transportu i usług spedycji od polskich kontrahentów. Usługi te generalnie są opodatkowane stawką 23% podatku VAT, lecz w świetle art. 83 ust. 1 ustawy do opodatkowania ww. usług może również zostać zastosowana stawka podatku VAT w wysokości 0%. Zdarzają się jednak przypadki, w których kontrahent zawyża stawkę VAT, tj. zamiast stawki 0% zastosuje stawkę 23%, a Wnioskodawca opłacił faktury wraz z podatkiem VAT na niej wskazanym.

Z powyższego wynika, że nabywane przez Wnioskodawcę usługi, co do których kontrahent zawyża na fakturze stawkę podatku, podlegają opodatkowaniu i nie są od podatku zwolnione.

Pytanie Wnioskodawcy dotyczy sytuacji, gdy:

• zakup usług ma związek z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi;

• Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny;

• Sprzedawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT;

• dane na fakturze są prawidłowe;

• Wnioskodawca dysponuje fakturą zawierającą kwotę podatku VAT, potwierdzającą zakup usługi;

• usługa wskazana na fakturze została wykonana;

• usługa była świadczona przez podmiot wystawiający fakturę;

• świadczona usługa podlega opodatkowaniu (ale na fakturze zastosowano zawyżoną stawkę VAT, tj. zamiast 0% zastosowano 23%);

• faktura została opłacona.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy jest on uprawniony do odliczenia podatku od towarów i usług wynikającego z otrzymanej od kontrahenta faktury z zawyżoną stawką podatku.

W takiej sytuacji, ze względu na przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego, wynikającego z faktury dokumentującej świadczone na jego rzecz usługi, wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zastosowanie zawyżonej stawki podatku przez wystawcę faktury nie pozbawia Wnioskodawcy prawa do odliczenia podatku naliczonego, gdyż nie stanowi to negatywnej przesłanki, uniemożliwiającej odliczenie tego podatku, wymienionej w art. 88 ustawy. Powyższe wynika z tego, że dla istnienia prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury (nawet w przypadku wskazanym wyżej), obok fundamentalnych przesłanek takich jak status odliczającego jako czynnego, zarejestrowanego podatnika VAT i związek zakupionych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi (u odliczającego) i faktycznie zrealizowana transakcja, to również najistotniejsze jest to, by nabyta usługa lub towar podlegały opodatkowaniu i nie korzystały przy tym ze zwolnienia od tego podatku. Kwestia stawki z punktu widzenia podmiotu dokonującego odliczenia ma drugorzędne znaczenie.

W związku z tym, skoro spełnione są pozostałe warunki uprawniające do skorzystania z prawa do odliczenia, Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia podatku od towarów i usług, który jest wykazany na fakturze wystawionej przez kontrahenta w zawyżonej stawce.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej rozpatrzone w wydanej interpretacji. Dotyczy to w szczególności kwestii nieprawidłowego zastosowania przez kontrahenta Wnioskodawcy stawki podatku od towarów i usług w wysokości 23%.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub wystąpienia jakiejkolwiek przesłanki wynikającej z art. 88 ust. 3a ustawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy wskazać, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny/zdarzenie przyszłe i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tutejszy organ nie jest nimi związany.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej