Brak obowiązku odprowadzenia podatku VAT od sprzedaży działek powstałych z podziału gruntu rolnego otrzymanego w spadku.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 kwietnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 18 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku obowiązku odprowadzenia podatku VAT od sprzedaży działek powstałych z podziału gruntu rolnego otrzymanego w spadku. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 maja 2023 r. (wpływ 13 maja 2023 r.) oraz pismem z 13 maja 2023 r. (wpływ 17 maja 2023 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Dnia 30 stycznia 2023 r. został Pan spadkobiercą zgodnie z wystawieniem tego dnia aktu poświadczenia dziedziczenia. Spadek dotyczy ziemi rolnej o powierzchni (...) ha, objętej księgą wieczystą nr (…). Spadkodawcą jest Pana tata, który zmarł w 1997 r., a ziemię nabył w 1993 r.

Chciałby Pan otrzymaną w spadku ww. ziemię rolną podzielić na cztery mniejsze działki i sprzedawać ją w formie udziałów. Nie były na niej podejmowane żadne działania ulepszające jej stan ani także nie będą podejmowane następujące działania, tj.: nie będą doprowadzone media, nie będzie Pan występował o warunki zabudowy, nie będzie Pan zmieniał przeznaczenia terenu i kwalifikacji gruntu, nie ma Pan zamiaru ogrodzić nieruchomości i podejmować podobnych aktywności ulepszających stan nieruchomości. Jedynie przed sprzedażą chciałby Pan dokonać podziału nieruchomości na cztery mniejsze działki z wydzieloną drogą wewnętrzną. Po podziale nieruchomości na cztery mniejsze działki chciałby Pan sprzedać nowo wydzielone działki w całości lub w formie udziałów. Po podziale i sprzedaży każda nowo wydzielona działka posiadałaby oddzielny numer księgi wieczystej. Działka nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Działka nigdy nie służyła jednak do prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej. Działka nie była też nigdy przedmiotem najmu ani dzierżawy, nie jest też na niej ustanowiona jakakolwiek służebność.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

1.W odniesieniu do działki będącej przedmiotem wniosku nie zawarł Pan przedwstępnej umowy sprzedaży. Zamierza Pan zawrzeć warunkową umowę sprzedaży.

a)Planowana do sprzedaży działka nr (…) położona w gminie (…), jest działką rolną o pow. (...) m². Zgodnie z obowiązującymi przepisami, do sprzedaży takiej działki wymagana jest zgoda/decyzja Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa na sprzedaż działki rolnej osobie niebędącej rolnikiem i nie skorzystania z prawa pierwokupu przez KOWR. Do umowy warunkowej niezbędne jest zaświadczenie z Urzędu Gminy o przeznaczeniu działki w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, dla której w chwili obecnej brak jest takiego planu, jak i dla przedmiotowej działki nie została wydana decyzja o warunkach zagospodarowania przestrzennego, oraz wypis i wyrys z ewidencji gruntów.

b)W sytuacji zawarcia umowy warunkowej Pan jako właściciel zwraca się do Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa z wnioskiem o wyrażenie zgody/decyzji na sprzedaż działki rolnej i nie skorzystania z prawa pierwokupu przez KOWR. Kupujący wpłaca tylko zaliczkę, którą jest Pan jemu zobowiązany zwrócić, gdy KOWR skorzysta z prawa pierwokupu, gdyż nie ma możliwości sfinalizowania umowy warunkowej.

c)Po zawarciu ewentualnych umów warunkowych zarówno strona sprzedająca, jak i kupująca nie ma możliwości dokonywania na działce inwestycji infrastrukturalnych, które zwiększyłyby jej atrakcyjność jak np. uzbrojenie terenu w media, ogrodzenie, budowa lub utwardzenie drogi. Wskazuje Pan, że dla działki nr (…) brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W obowiązującym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy teren działki, jak i sąsiadujących z nią terenów jest wskazany jako tereny rolne bez możliwości zabudowy. Jeżeli gmina przystąpiłaby do sporządzenia planu dla terenu przedmiotowej działki i terenów z nią sąsiadujących, to zgodnie z przepisami, z których wynika, że plan miejscowy musi być zgodny ze studium, teren ten byłby przeznaczony w planie jako tereny rolne z zakazem zabudowy. Dla sąsiadujących działek nie wydano pozytywnej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Teren działki nr (…), jak i działek z nią sąsiadujących jest nieuzbrojony, nie posiada infrastruktury technicznej, media znajdują się w znacznej odległości od działki. Brak jest więc możliwości dokonywania inwestycji na wnioskowanej działce. Ponadto, z uwagi, że wnioskowana działka położona jest w granicach (…) Parku Krajobrazowego, to obowiązują dla tego terenu przepisy ochronne ograniczające możliwości zabudowy tego terenu. Działka ma dostęp do drogi wewnętrznej gminnej, gruntowej, jako droga dla rolników i właścicieli działek sąsiednich.

2.Do tej pory nie udzielił Pan, ani w ramach przedwstępnej umowy sprzedaży, ani w ramach umowy warunkowej lub poza tymi umowami, jakichkolwiek pełnomocnictw dla kupującego w związku z zamierzoną sprzedażą.

Pytanie

Czy w powyższej sytuacji, jeśli podzieli Pan otrzymaną w spadku ziemię rolną na cztery mniejsze działki (nic więcej poza tym), to czy są to znamiona działalności gospodarczej i czy będzie musiał Pan odprowadzić od sprzedaży podatek VAT? Podziału zamierza Pan dokonać ze względu na okoliczności łatwiejszego znalezienia nabywcy na mniejszą działkę (nieruchomość) niż w przypadku sprzedaży otrzymanej w spadku nieruchomości (…) w całości.

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, nie będzie musiał Pan odprowadzić podatku VAT po sprzedaży podzielonej działki rolnej w formie udziałów. Chciałby Pan sprzedać działkę rolną, która jest w Pana posiadaniu własnym oraz jest to sprawa jednorazowa z racji spadku. Zarządza Pan w ten sposób prywatnym majątkiem, a nie mieniem służącym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Zgodnie z powołanymi przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

W myśl art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347 str. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE Rady”:

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:

W myśl art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży działek istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży ww. gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywnie działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zatem ustalić, czy w analizowanej sprawie w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży działek, będzie Pan spełniać przesłanki do uznania go za podatnika podatku od towarów i usług.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że podejmował Pan działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Z treści złożonego wniosku wynika, że dnia 30 stycznia 2023 r. został Pan spadkobiercą zgodnie z wystawieniem tego dnia aktu poświadczenia dziedziczenia. Spadek dotyczy ziemi rolnej o powierzchni (...) ha objętej księgą wieczystą nr (…). Spadkodawcą jest Pana tata, który zmarł w 1997 r., a ziemię nabył w 1993 r. Chciałby Pan otrzymaną w spadku ww. ziemie rolną podzielić na cztery mniejsze działki i sprzedawać ją w formie udziałów. Nie były na niej podejmowane żadne działania ulepszające jej stan ani także nie będą podejmowane następujące działania, tj.: nie będą doprowadzone media, nie będzie Pan występował o warunki zabudowy, nie będzie Pan zmieniał przeznaczenia terenu i kwalifikacji gruntu, nie ma Pan zamiaru ogrodzić nieruchomości i podejmować podobnych aktywności ulepszających stan nieruchomości. Jedynie przed sprzedażą chciałby Pan dokonać podziału nieruchomości na cztery mniejsze działki z wydzieloną drogą wewnętrzną. Po podziale nieruchomości na cztery mniejsze działki chciałby Pan sprzedać nowo wydzielone działki w całości lub w formie udziałów. Po podziale i sprzedaży każda nowo wydzielona działka posiadałaby oddzielny numer księgi wieczystej. Działka nigdy nie służyła jednak do prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej. Działka nie była też nigdy przedmiotem najmu ani dzierżawy, nie jest też na niej ustanowiona jakakolwiek służebność. W odniesieniu do działki będącej przedmiotem wniosku nie zawarł Pan przedwstępnej umowy sprzedaży. Zamierza Pan zawrzeć warunkową umowę sprzedaży. Planowana do sprzedaży działka nr (…) położona w  gminie (…) jest działką rolną o pow. (...) m². Zgodnie z obowiązującymi przepisami do sprzedaży takiej działki wymagana jest zgoda/decyzja Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa na sprzedaż działki rolnej osobie niebędącej rolnikiem i nie skorzystania z prawa pierwokupu przez KOWR. Do umowy warunkowej niezbędne jest zaświadczenie z Urzędu Gminy o przeznaczeniu działki w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, dla której w chwili obecnej brak jest takiego planu, jak i dla przedmiotowej działki nie została wydana decyzja o warunkach zagospodarowania przestrzennego, oraz wypis i wyrys z ewidencji gruntów. W sytuacji zawarcia umowy warunkowej Pan jako właściciel zwraca się do Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa z wnioskiem o wyrażenie zgody/decyzji na sprzedaż działki rolnej i nie skorzystania z prawa pierwokupu przez KOWR. Kupujący wpłaca tylko zaliczkę, którą jest Pan jemu zobowiązany zwrócić, gdy KOWR skorzysta z prawa pierwokupu, gdyż nie ma możliwości sfinalizowania umowy warunkowej. Po zawarciu ewentualnych umów warunkowych zarówno strona sprzedająca, jak i kupująca nie ma możliwości dokonywania na działce inwestycji infrastrukturalnych, które zwiększyłyby jej atrakcyjność jak np. uzbrojenie terenu w media, ogrodzenie, budowa lub utwardzenie drogi. Wskazuje Pan, że dla działki nr (…) brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W obowiązującym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (…) teren działki, jak i sąsiadujących z nią terenów jest wskazany jako tereny rolne bez możliwości zabudowy. Jeżeli gmina przystąpiła by do sporządzenia planu dla terenu przedmiotowej działki i terenów z nią sąsiadujących, to zgodnie z przepisami, z których wynika, że plan miejscowy musi być zgodny ze studium, teren ten byłby przeznaczony w planie jako tereny rolne z zakazem zabudowy. Dla sąsiadujących działek nie wydano pozytywnej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Teren działki nr (…), jak i działek z nią sąsiadujących jest nieuzbrojony, nie posiada infrastruktury technicznej, media znajdują się w znacznej odległości od działki. Brak jest więc możliwości dokonywania inwestycji na wnioskowanej działce. Ponadto z uwagi, że wnioskowana działka położona jest w granicach (…) Parku Krajobrazowego to obowiązują dla tego terenu przepisy ochronne ograniczające możliwości zabudowy tego terenu. Działka ma dostęp do drogi wewnętrznej gminnej, gruntowej, jako droga dla rolników i właścicieli działek sąsiednich. Do tej pory nie udzielił Pan, ani w ramach przedwstępnej umowy sprzedaży, ani w ramach umowy warunkowej lub poza tymi umowami, jakichkolwiek pełnomocnictw dla kupującego w związku z zamierzoną sprzedażą.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w sytuacji, gdy podzieli Pan otrzymaną w spadku ziemię rolną na cztery mniejsze działki, będzie musiał Pan odprowadzić od sprzedaży podatek VAT.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów dostawa towarów (w tym nieruchomości gruntowej) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo.

Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz zamiar z jakim została zrealizowana i okoliczności w jakich ją wykonano. Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie należy przeanalizować całokształt działań jakie Pan podjął/podejmie w odniesieniu do planowanej sprzedaży działek powstałych z podziału gruntu rolnego.

Analiza sprawy w kontekście powołanych przepisów oraz wyroków TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10 prowadzi do wniosku, że sprzedaż działek powstałych z podziału gruntu rolnego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest przesłanek, aby w związku z tą transakcją uznać Pana za podatnika tego podatku.

Pomimo, że grunt spełnia definicję towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, to nie można uznać, że przy dokonywaniu sprzedaży ww. działek będzie Pan działał w charakterze handlowcy, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Z okoliczności sprawy nie wynika bowiem taka Pana aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie podjął Pan ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Z opisu sprawy wynika bowiem, że chciałby Pan otrzymaną w spadku ziemię rolną podzielić na cztery mniejsze działki i sprzedawać ją w formie udziałów. Nie były na niej podejmowane żadne działania ulepszające jej stan ani także nie będą podejmowane następujące działania, tj.: nie będą doprowadzone media, nie będzie Pan występował o warunki zabudowy, nie będzie Pan zmieniał przeznaczenia terenu i kwalifikacji gruntu, nie ma Pan zamiaru ogrodzić nieruchomości i podejmować podobnych aktywności ulepszających stan nieruchomości. Działka nigdy nie służyła do prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej. Działka nie była też nigdy przedmiotem najmu ani dzierżawy, nie jest też na niej ustanowiona jakakolwiek służebność. Po zawarciu ewentualnych umów warunkowych zarówno strona sprzedająca, jak i kupująca nie ma możliwości dokonywania na działce inwestycji infrastrukturalnych, które zwiększyłyby jej atrakcyjność jak np. uzbrojenie terenu w media, ogrodzenie, budowa lub utwardzenie drogi. Do tej pory nie udzielił Pan, ani w ramach przedwstępnej umowy sprzedaży, ani w ramach umowy warunkowej lub poza tymi umowami, jakichkolwiek pełnomocnictw dla kupującego w związku z zamierzoną sprzedażą.

W przedmiotowej sprawie zatem, sprzedaż działek powstałych z podziału gruntu rolnego nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności w przedmiocie zbycia tych nieruchomości, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Planując sprzedaż skorzysta Pan z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

W konsekwencji, brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży wskazanych działek powstałych z podziału gruntu rolnego wystąpi Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym sprzedaż ww. działek nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, w powyższej sytuacji, jeśli podzieli Pan otrzymaną w spadku ziemię rolną na cztery mniejsze działki (nic więcej poza tym), nie wystąpi Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem sprzedaż działek powstałych z podziału gruntu rolnego nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a Pan nie musi odprowadzać podatku VAT od ich sprzedaży.

W związku z powyższym Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym i opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego, w szczególności na Pana stwierdzeniu, że: „Do tej pory nie udzieliłem, ani w ramach przedwstępnej umowy sprzedaży, ani w ramach umowy warunkowej lub poza tymi umowami, jakichkolwiek pełnomocnictw dla kupującego w związku z zamierzoną sprzedażą”. W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).