Brak opodatkowania podatkiem VAT zbycia działek nr 1 i 2. - Interpretacja - 0111-KDIB3-1.4012.397.2022.3.AB

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 19 sierpnia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.397.2022.3.AB

Temat interpretacji

Brak opodatkowania podatkiem VAT zbycia działek nr 1 i 2.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

19 maja 2022 r. wpłynął Pani wspólny wniosek z 16 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT zbycia działek nr 1 i 2.

Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

Pani (…)  

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

Pani (…)

3)Zainteresowany niebędący stroną postępowania

Pani (…)

4)Zainteresowany niebędący stroną postępowania

Pani (…)

5)Zainteresowany niebędący stroną postępowania

Pani (…)

Sprawa dotyczy nieruchomości o pow. (…) ha położonej w (…). Nieruchomość jest przedmiotem dziedziczenia po zmarłym w dniu 11 października 1991 r. (…) jego żonie (…) zmarłej w dniu 16 grudnia 2015 r. Z małżeństwa (…) urodziło się czworo dzieci: syn (…), trzy córki: (…). Spadkobiercami po (…) byli żona (…), syn (…) i córki (…),(…). Po śmierci (…) zmarł w dniu 9 marca 2015 r. syn (…) spadkobiercami po (…) były: Żona (…)i córka (…). Następnie w dniu 16 grudnia 2015 r. zmarła (…) i dziedzicami po niej były córki (…)oraz wnuczka, córka (…). Tak więc spadkobiercami całej nieruchomości są córki (…) oraz synowa (…) i wnuczka (…). Obecnie oprócz (…) wszyscy spadkobiercy są w wieku emerytalnym nawet bardzo zaawansowanym.

W pewnym momencie spadkobiercy postanowili, że podzielą nieruchomość na dwie działki na jednej działce nr 1 o powierzchni (…) m2 stoi dom mieszkalny i budynek gospodarczy. Jest to dom rodzinny spadkobierców tzw. ojcowizna. Z tej działki chciał korzystać jeden ze spadkobierców.

Druga natomiast działka, która jest pusta o nr 2 o pow. (…) m2 miała być sprzedana. Obecnie spadkobierca, który chciał mieć na własność 1 o pow (…) m2 doszedł do wnioski, że z uwagi na wiek, stan zdrowia, konieczność remontu budynku i konieczność spłaty pozostałych spadkobierców zmuszony jest zrezygnować z jej posiadania. W tej sytuacji do sprzedaży mogą być przeznaczone  obie działki.   

W uzupełnieniu w zakresie podatku od towarów i usług wskazał Pani, że:

Ad.1.

(…) była czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT w czasie prowadzenia działalności gospodarczej od wejścia w życie podatku VAT do dnia zamknięcia działalności (sklep spożywczy) w 2005 r. Pozostali zainteresowani nie byli nigdy czynnymi płatnikami VAT.

Ad.2.

Od momentu nabycia spadku do chwili obecnej obie działki (1 i 2) nie były wykorzystywane w żaden sposób.

Ad.3.

Budynek mieszkalny i budynki gospodarcze nie były wykorzystywane do działalności gospodarczej przez żadnego ze spadkobierców.

Ad.4.

Budynki nie były przedmiotem umów najmu, dzierżawy ani umów o podobnym charakterze.

Ad.5.

Działki 1 i 2 nie były i nie są wykorzystywane w działalności gospodarczej ani w działalności rolniczej przez spadkobierców. Żaden ze spadkobierców nie wykorzystywał rolniczo żadnej z działek i nie był z tego tytułu podatnikiem VAT.

Ad.6.

Ani Pani, ani pozostali zainteresowani nie są i nie byli ryczałtowymi rolnikami.

Ad.7.

Ani Pani, ani żaden z zainteresowanych nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych z własnej działalności rolniczej i nie był z tego tytułu podatnikiem podatku VAT.

Ad.8.

Obie działki (1 i 2) mające być przedmiotem sprzedaży nie były i nie są przedmiotem najmu lub dzierżawy oraz nigdy Zainteresowani nie czerpali z tych działek pożytku.

Ad.9.

Ani Pani, ani pozostali Zainteresowani nie występowali o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla działek 1 i 2.

Ad.10.

Ani Pani, ani pozostali Zainteresowani nie wnosili o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, zagospodarowania terenu dla działek 1 i 2.

Ad.11.

Żadne działania ani przez Panią ani pozostałych Zainteresowanych dotyczące zwiększenia wartości działek nie były poczyniane.

Ad.12.

Wszyscy spadkobiercy zawarli umowę przedwstępną sprzedaży działek 1 i 2 w dniu 10 sierpnia 2022 r. przy czym:

-nie uwarunkowano zawarcia końcowej umowy sprzedaży wyrażeniem przez sprzedających zgody na dysponowanie działkami 1 i 2,

-nie uwarunkowano zawarcia końcowej umowy udzieleniem pełnomocnictwa,

-warunkiem zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży będzie wydanie przez Krajową Informację Skarbową decyzji zawierającej interpretację prawa podatkowego, z treści której wynikało będzie, iż planowana sprzedaż nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ad.13.

Przed Sprzedażą ww. działek nie będą Państwo udzielać pełnomocnictw osobom trzecim do występowania w Państwa imieniu w żadnym zakresie.

Ad.14.

Nie podejmowali Państwo żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży działek. Nabywcę skierowali do Państwa znajomi.

Ad.15.

Działki zamierzają Państwo sprzedać ponieważ nieruchomość jest Państwu zbędna (nikt z niej nie korzysta), oraz koniecznośc przeprowadzenia prac typu wycinanie gałęzi wychodzących na ulicę odśnieżanie chodnika itp. na które nikt z Państwa ze względu na wiek i stan zdrowia nie ma sił ani środków.

Ad.16.

(…) nie sprzedawała żadnej działki.

(…) kilkanaście lat temu sprzedała z mężem (…) (wspólnota majątkowa) garaż, który użytkowali od lat 60-tych ub. wieku nie pamięta Pani dokładnej daty sprzedaży. Pieniądze ze sprzedaży przeznaczyła na leczenie i codzienne życie. Jest osobą niepełnosprawną (I grupa inwalidzka). Z tytułu sprzedaży nie odprowadzała podatku VAT, nie składała deklaracji VAT ani zgłoszenia VAT-R.

(…) sprzedała współwłasność w 1/4 nieruchomości o powierzchni (…) m2 zakupioną z innymi osobami w dniu 31 maja 1990 r., która była nieruchomością rolną. Nieruchomość kupiona została na wspólność majątkową małżeńską w celu wykorzystania na cele rodzinne. Nieruchomość była niezabudowana, nie była przez Panią wykorzystywana w żaden sposób (leżała odłogiem), od momentu wejścia w posiadanie do momentu sprzedaży. Sprzedaż 1/4 nieruchomości została dokonana w dniu 21 lipca 2021 r., a przyczyną była zbędność tej nieruchomości na cele rodzinne (dom rodzinny wybudowała Pani z mężem na działce darowanej przez ojca męża i Pani też jest jej współwłaścicielem). Z tytułu sprzedaży 1/4 udziału nie placiła Pani podatku VAT, nie składała też deklaracji VAT oraz zgłoszenia rejestracyjnego. Uzyskane środki ze sprzedaży umieściła Pani na koncie bankowym i są pożytkowane jako dodatek do emerytury, na leki i inne potrzeby życia codziennego.

(…) sprzedała udział w mieszkaniu odziedziczonym po rodzicach wspólnie z dwiema siostrami, mieszkanie odziedziczyły aktem poświadczenia dziedziczenia z dnia 7 listopada 2017 r. Umowę notarialną sprzedaży zawarto w dniu 28 listopada 2017 r. podatek dochodowy od tej transakcji uiszczono. Nie płaciła podatku VAT, nie składała deklaracji VAT ani zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R

(…) wraz z mężem (…) (współwłasność majątkowa) sprzedała w swoim życiu dwie nieruchomości: w 2018 r. działkę budowlaną (…) m2 położoną we wsi (…), którą nabyli w 1998 r. celem budowy domu. Jednak zmienili plany, nie budowali tam domu. Drugą działkę budowlaną 1500 m2 położoną we wsi ..., którą nabyli w 2013 r. sprzedali w 2019 r. ponieważ na niej również nie zdecydowali się w końcu budować domu. Ostatecznie w 2017 r. kupili stary dom. W którym obecnie mieszkają, a uzyskane ze sprzedaży działek pieniądze przeznaczyli na spłatę kredytu zaciągniętego na zakup oraz na jego remont. Obie działki nie były w międzyczasie w żaden sposób wykorzystywane. Obie były niezabudowane. Z tytułu sprzedaży działek nie odprowadzali podatku VAT i nie składali deklaracji VAT-7 ani zgłoszenia VAT-R.

Ad.17.

Pani posiada w przyszłości do sprzedaży jeszcze jedną nieruchomość. Nieruchomość ma powierzchnię (…) m2, jest zabudowana domem jednorodzinnym w którym od 2001 r. mieszkała cała Pani rodzina. Obecnie toczy się między Panią a mężem sprawa o rozwód sygn. (…) – po rozwodzie dokona Pani podziału majątku wspólnego i działka wraz z domem zostanie sprzedana.

(…) nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży.

(…) nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży.

(…) nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży.

(…) nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży.

Ad.18.

Środki uzyskane ze sprzedaży działek przeznaczą Państwo:

(…) – na leczenie, bieżące wydatki oraz lokatę.

(…) – na remont mieszkania, wymianę wyposażenia, bieżące wydatki i lokatę.

(…) – zamierza przeznaczyć na zakup mieszkania aby po rozwodzie zapewnić sobie warunki mieszkaniowe.

(…) przeznaczy środki na założenie lokat.

(…) – najprawdopodobniej na zakup mieszkania dla dorosłej córki lub założy lokatę.

Ad.19.

Dla działki nr 2 nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego, działka nie jest objęta decyzją o warunkach zabudowy ani decyzją o lokalizacji inwestycji celu publicznego, działki będące przedmiotem sprzedaży nie były wykorzystywane przez Państwa do żadnej działalności w tym działalności zwolnionej od podatku.

Ad.20.

Odnośnie budynku mieszkalnego i gospodarczego znajdujących się na działce 1, pierwsze zajęcie budynków mieszkalnego i gospodarczego nastąpiło w dniu 1 maja 1971 r. po zakończeniu budowy, budynki nie były nigdy przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze, nie ponosili Państwo wydatków na ulepszenie ww. budynków, ww. budynki od czasu objęcia przez Państwa spadku nie były przez Państwa użytkowane ani w żaden sposób wykorzystywane.

Pytania:

1.Czy w przypadku sprzedaży przez spadkobierców jednej działki jednostce prowadzącej działalność gospodarczą lub osobie fizycznej sprzedające (córki, synowa i wnuczka) będą zobowiązane zapłacić podatek VAT?

2.Czy w przypadku sprzedaży przez spadkobierców obu działek temu samemu nabywcy będącemu jednostką gospodarczą lub innym nabywcom, z których jeden jest nabywcą a drugi osobą prywatną sprzedające będą zobowiązane zapłacić podatek VAT?

Pani stanowisko w sprawie

W Państwa ocenie żaden podatek nie jest należny, ponieważ wg Państwa sprzedaż działki lub działek nie stanowi działalności handlowej a jest jedynie sprzedażą ojcowizny. Jako Spadkobiercy i obecnie współwłaściciele nie są Państwo w stanie dokonać własnej prawidłowej oceny prawnej stanu faktycznego. Z tego co Państwu mówią osoby bliskie i znajome, to w żadnym podanym przypadku, żadnego podatku nie powinni Państwo płacić. 

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanych wyżej przepisów i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (...).

Zatem aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości (także udziału w nieruchomości) dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy  lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 s. 1, ze zm.):

„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ponadto w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne znaczenie ma fakt, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawczyni w celu dokonania sprzedaży Nieruchomości podjęła aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania jej za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności, jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodowa (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z ww. orzeczenia wynika m.in., że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.

Ponadto Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Należy wskazać, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z okoliczności przedstawionych w opisie sprawy wynika m.in., że zamierzają Państwo sprzedać jedną lub obie działki nr 1 i 2. Działka nr 1 zabudowana jest domem mieszkalnym i budynkiem gospodarczym natomiast działka nr 2 jest niezabudowana. Od momentu nabycia spadku do chwili obecnej obie działki (1 i 2) nie były wykorzystywane w żaden sposób. Budynek mieszkalny i budynki gospodarcze nie były wykorzystywane do działalności gospodarczej przez żadnego ze spadkobierców. Budynki nie były przedmiotem umów najmu, dzierżawy ani umów o podobnym charakterze. Działki 1 i 2 nie były i nie są wykorzystywane w działalności gospodarczej ani w działalności rolniczej przez spadkobierców. Żaden ze spadkobierców nie wykorzystywał rolniczo żadnej z działek i nie był z tego tytułu podatnikiem VAT. Ani Pani, ani pozostali zainteresowani nie są i nie byli ryczałtowymi rolnikami oraz nie dokonywali Państwo sprzedaży produktów rolnych z własnej działalności rolniczej i nie był z tego tytułu podatnikiem podatku VAT. Obie działki (1 i 2) mające być przedmiotem sprzedaży nie były i nie są przedmiotem najmu lub dzierżawy oraz nigdy Zainteresowani nie czerpali z tych działek pożytku. Ani Pani, ani pozostali Zainteresowani nie występowali o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla działek 1 i 2 oraz nie wnosili państwo o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, zagospodarowania terenu dla działek 1 i 2. Żadne działania ani przez Panią ani pozostałych Zainteresowanych dotyczące zwiększenia wartości działek nie były poczynione. Wszyscy spadkobiercy zawarli umowę przedwstępną sprzedaży działek 1 i 2 w dniu 10 sierpnia 2022 r. przy czym nie uwarunkowano zawarcia końcowej umowy sprzedaży wyrażeniem przez sprzedających zgody na dysponowanie działkami 1 i 2, nie uwarunkowano zawarcia końcowej umowy udzieleniem pełnomocnictwa, warunkiem zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży będzie wydanie przez Krajową Informację Skarbową decyzji zawierającej interpretację prawa podatkowego, z treści której wynikało będzie, iz planowana sprzedaż nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przed Sprzedażą ww. działek nie będą Państwo udzielać pełnomocnictw osobom trzecim do występowania w Państwa imieniu w żadnym zakresie. Nie podejmowali Państwo żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży działek. Nabywcę skierowali do Państwa znajomi. Działki zamierzają Państwo sprzedać ponieważ nieruchomość jest Państwu zbędna (nikt z niej nie korzysta), oraz konieczność przeprowadzenia prac typu wycinanie gałęzi wychodzących na ulicę odśnieżanie chodnika itp. na które nikt z Państwa ze względu na wiek i stan zdrowia nie ma sił ani środków.

Wątpliwości Pani oraz Zainteresowanych dotyczą kwestii, opodatkowania sprzedaży jednej z działek lub obu działek nr 1 i 2.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz okoliczności w jakich ją wykonano. Oznacza to, że w niniejszej sprawie należy przeanalizować całokształt działań jakie Wnioskodawca podjął w odniesieniu do działki będącej przedmiotem sprzedaży.

W przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Bowiem, co do zasady, osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, nie są podatnikami podatku VAT.

W świetle powyższego, aby wyjaśnić wątpliwości należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy Pani oraz osoby Zainteresowane działają w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we  wniosku opisu sprawy wynika, że Pani oraz osoby Zainteresowane podejmowały działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać, nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że z zawartego opisu sprawy nie wynika taka aktywność Pani oraz osób Zainteresowanych, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zarówno Pani jak i osoby Zainteresowane nie podjęły ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

Zatem z okoliczności sprawy wynika, że obie działki nr 1 i nr 2 przeznaczone do sprzedaży nie były w żadnym momencie wykorzystywane ani też przeznaczone do wykorzystywania w ramach działalności gospodarczej. Pani oraz Zainteresowani nie podjęli również ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami, bowiem z okoliczności sprawy wynika, że czynności poczynione w stosunku przedmiotowych działek nie wykraczają poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności w stosunku do przedmiotowych działek.

Uwzględniając przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz ww. przepisy należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Pani oraz Zainteresowanych – w związku z planowaną sprzedażą jednej lub dwóch działek – za podatników podatku od towarów i usług prowadzących działalność gospodarczą w zakresie handlu nieruchomościami.

Zatem, w związku ze sprzedażą jednej działki lub dwóch działek opisanych we wniosku, Pani jak i Zainteresowani nie będą działali w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Sprzedaż jednej z działek lub obu działek, w analizowanej sprawie, należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Wobec powyższego, sprzedaż jednej z działek lub dwóch działek nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, dokonując transakcji zbycia jednej działki lub dwóch działek nr 1 i 2  opisanych w zdarzeniu przyszłym Pani jak również Zainteresowani nie będą występować w charakterze podatnika podatku VAT, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem czynność sprzedaży jednej lub dwóch działek nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

W związku z powyższym, Pani stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informuje się, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zaznaczenia wymaga, że tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W tym miejscu organ interpretacyjny zastrzega jednak, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pani (…) (Zainteresowany będący stroną postępowania) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.