Temat interpretacji
Prawo do odliczenia podatku VAT od zakupu lokalu, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy oraz obowiązku dokonania korekty deklaracji oraz plików JPK za okresy od lipca 2018 r.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
7 czerwca 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 7 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku VAT od zakupu lokalu, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy oraz obowiązku dokonania korekty deklaracji oraz plików JPK za okresy od lipca 2018 r. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 lipca 2022 r. (wpływ 7 lipca 2022 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Lokal mieszkalny został nabyty na własność aktem notarialnym w grudniu 2017 r. do którego została wystawiona faktura VAT 26 lutego 2018 r. W czerwcu 2022 r. mieszkanie jest przekształcane w lokal użytkowy o charakterze biurowym. Wynajmujący, zarejestrowany jako czynny podatnik VAT od listopada 2011 r. będzie wynajmował lokal spółce z ograniczoną odpowiedzialnością i wystawiał faktury VAT z 23% stawką.
Uzupełnienie i doprecyzowanie wniosku
Jako czynny podatnik VAT prowadzi Pani działalność i zamierza prowadzić ją w przyszłości, w zakresie:
‒doradztwo rachunkowo-księgowe; doradztwo podatkowe;
‒doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania;
‒tłumaczenia;
‒wynajmu nieruchomości komercyjnych i użytkowych;
‒wynajmu nieruchomości mieszkaniowych.
Lokal mieszkalny został nabyty w celu wynajmu na potrzeby użytkowe/komercyjne, dopiero od 1 czerwca 2022 r. Wnioskodawczyni wynajmuje przedmiotowy lokal na biuro, z tego tytułu wystawia faktury VAT opodatkowane stawką podstawową 23% VAT.
Lokal był wykorzystywany w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą ze względu na wybraną formę opodatkowania, tj. ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, gdzie nie ma możliwości rozliczania kosztów podatkowych, lokal nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych i amortyzowany.
Lokal mieszkalny od momentu zakupu do momentu przekształcenia lokalu mieszkalnego na lokal użytkowy był wykorzystywany zarówno do czynności zwolnionych VAT, tj. sprzedaż usług na cele mieszkaniowe (przez krótki okres), natomiast obecnie jest wykorzystywany wyłącznie do czynności podlegających VAT opodatkowanych podstawową stawką VAT.
Pytania
1.Czy w związku z tym, że w 2022 r. lokal będzie objęty sprzedażą opodatkowaną VAT, właściciel może wystąpić o zwrot podatku naliczonego VAT z faktury nabycia z 26 lutego 2018 r.?
2.Czy podatnik rozliczający się kwartalnie musi złożyć pierwszą korektę deklaracji VAT za drugi kwartał 2018 r. i skorygować wszystkie deklaracje VAT-7K od tego okresu do bieżącego?
3.Czy pliki JPK miesięczne będą musiały być również korygowane za wszystkie okresy od lipca 2018 r.?
Pani stanowisko w sprawie (stanowisko ostatecznie sprecyzowane w uzupełnieniu do wniosku):
Stoi Pani na stanowisku, że może odliczyć podatek naliczony od nabycia lokalu w 2018 r. W świetle artykułu 86 ustawy o podatku od towarów i usług, w 2022 r. zaistnieje pierwszy raz związek wykorzystywania nieruchomości do wykonywania czynności opodatkowanych umożliwiający wystąpienie o zwrot podatku naliczonego.
W ocenie Wnioskodawczyni celem uwzględnienia podatku VAT z faktury zakupu lokalu, który będzie wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanej VAT podatnik rozliczający się kwartalnie powinien złożyć korektę deklaracji VAT za okres w którym otrzymał fakturę oraz powinien skorygować wszystkie deklaracje VAT-7K od tego okresu do bieżącego, jeżeli podatek naliczony do przeniesienia na następne okresy miał wpływ na kolejne deklaracje VAT/pliki JPK za kolejne okresy.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.):
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do treści art. 86 ust. 2 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a)nabycia towarów i usług,
b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z cyt. wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są lub będą w przyszłości wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Jednocześnie przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Zrealizowanie prawa do odliczenia możliwe jest wyłącznie przez podatników zarejestrowanych jako „podatnicy VAT czynni”, przez złożenie deklaracji.
Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy:
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.
Stosownie do art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy:
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.
Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy:
Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.
Natomiast, w myśl art. 86 ust. 13 ustawy:
Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.
Ustawodawca stworzył zatem podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.
Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i ma na celu zapewnienie neutralności tego podatku dla podatników VAT czynnych. Podatnik ma prawo do skorzystania z przedmiotowego prawa w ustalonych przepisami terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego określonych warunków pozytywnych (związku nabytych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi), jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych m.in. w art. 88 ustawy.
Stosownie do postanowień art. 88 ust. 4 ustawy:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że:
W przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.
Na mocy art. 99 ust. 1 ustawy:
Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.
Stosownie do treści art. 99 ust. 2 ustawy:
Mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale.
Zgodnie z art. 99 ust. 3 ustawy:
Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, mogą, po uprzednim zawiadomieniu na piśmie naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa, składać również:
1) mali podatnicy, którzy nie wybrali metody kasowej;
2) podatnicy podlegający opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek, o którym mowa w art. 28j ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800, z późn. zm.), jeżeli wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) u tych podatników nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 4.000.000 euro, przy czym przeliczenia kwoty wyrażonej w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.
Z okoliczności sprawy wynika, że lokal mieszkalny został przez Wnioskodawczynię nabyty na własność aktem notarialnym w grudniu 2017 r., faktura VAT została wystawiona 26 lutego 2018 r. W czerwcu 2022 r. mieszkanie zostało przekształcone w lokal użytkowy. Wynajmujący, zarejestrowany jako czynny podatnik VAT od listopada 2011 r. będzie wynajmował lokal spółce i wystawiał faktury. Lokal mieszkalny został nabyty w celu wynajmu. Lokal był wykorzystywany w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Lokal mieszkalny od momentu zakupu do momentu jego przekształcenia w lokal użytkowy był wykorzystywany przez krótki okres do czynności zwolnionych, tj. sprzedaż usług na cele mieszkaniowe, natomiast obecnie jest wykorzystywany wyłącznie do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Lokal mieszkalny został nabyty w celu wynajmu na potrzeby użytkowe/komercyjne, dopiero od 1 czerwca 2022 r. Wnioskodawczyni wynajmuje przedmiotowy lokal na biuro, z tego tytułu wystawia faktury VAT opodatkowane stawką podstawową 23% VAT. Ponadto Zainteresowana we własnym stanowisku wskazała, że w 2022 r. zaistnieje pierwszy raz związek wykorzystywania nieruchomości do wykonywania czynności opodatkowanych umożliwiających wystąpienie o zwrot podatku naliczonego.
Wątpliwości Wnioskodawczyni sprowadzają się do ustalenia, czy w związku z tym, że w 2022 r. lokal będzie objęty sprzedażą opodatkowaną VAT, może wystąpić o zwrot podatku naliczonego VAT z faktury nabycia, oraz czy musi złożyć pierwszą korektę deklaracji VAT za drugi kwartał 2018 r. i skorygować wszystkie deklaracje VAT-7K od tego okresu do bieżącego, jak również czy pliki JPK miesięczne Wnioskodawczyni będzie musiała korygować za wszystkie okresy od Iipca 2018 r. Zdaniem Wnioskodawczyni ma Ona prawo do odliczenia podatku VAT od nabycia w 2018 r. przedmiotowego lokalu na podstawie 86 ustawy. W związku z tym, w ocenie Wnioskodawczyni powinna złożyć korektę deklaracji VAT za okres, w którym otrzymała fakturę (ewentualnie za kolejne okresy).
Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powstaje u wszystkich podatników, o ile wykażą, że zakupy były związane z bieżącą lub przyszłą działalnością opodatkowaną. Ponadto należy rozróżnić moment powstania prawa do odliczenia od momentu skorzystania z tego prawa. Jak już wspomniano, jego realizacja następuje poprzez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia.
Wnioskodawczyni wskazała, że do zakupionego przez Nią lokalu mieszkalnego została wystawiona faktura VAT w lutym 2018 r. Lokal mieszkalny od momentu zakupu do momentu przekształcenia go w lokal użytkowy był wykorzystywany przez krótki okres czasu do czynności zwolnionych z VAT, tj. sprzedaż usług na cele mieszkaniowe, natomiast obecnie jest wykorzystywany wyłącznie do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Lokal mieszkalny został nabyty w celu wynajmu na potrzeby użytkowe/komercyjne, dopiero od 1 czerwca 2022 r. Wnioskodawczyni wynajmuje przedmiotowy lokal na biuro, z tego tytułu wystawia faktury VAT opodatkowane stawką podstawową 23% VAT.
Wyrazem ścisłej zależności między uprawnionym odliczeniem podatku naliczonego, a wykonywaniem czynności opodatkowanych są regulacje zawarte w art. 90 oraz art. 91 ustawy, które uzupełniają generalną zasadę wyrażoną w wyżej cyt. art. 86 ust. 1 ustawy.
Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:
Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.
Stosownie do art. 91 ust. 2 ustawy:
W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.
Na podstawie art. 91 ust. 3 ustawy:
Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.
W oparciu o art. 91 ust. 7a ustawy:
W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.
Na podstawie art. 91 ust. 7b ustawy:
W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.
Z powyższego wynika, że podatnik jest zobowiązany do rozpoznania prawa do odliczenia podatku naliczonego w momencie nabycia towarów i usług oraz dokonania ewentualnej korekty tego odliczonego bądź nieodliczonego podatku w przypadku późniejszej zmiany przeznaczenia nabytych towarów i usług lub zmiany sposobu wykorzystania.
Przepisy art. 91 wprowadzają konstrukcję korekty podatku naliczonego dokonywaną z uwagi na zmianę struktury sprzedaży albo na zmianę pierwotnego przeznaczenia towaru lub usługi (z którą związany jest podatek naliczony). Wprowadzenie procedury korekty związane jest z faktem, że we wspólnym systemie VAT obowiązuje zasada odliczenia niezwłocznego, tzn. w momencie nabycia. W tym momencie czasowy związek towaru z danym rodzajem czynności (opodatkowane, zwolnione, mieszane) ma zazwyczaj charakter planowany. Do czasu faktycznego wykorzystania nabytego towaru lub usługi faktyczny związek z danym rodzajem czynności może się zmienić, przekreślając prawo do odliczenia albo uzasadniając dokonanie odliczenia. Jednocześnie przepisy wprowadzają szczególny tryb korekty do wybranych składników majątku. Z uwagi na zazwyczaj wieloletni okres wykorzystania składników majątku, ustawa przyjmuje zasadę dokonywania cząstkowej i równomiernej korekty w dłuższym czasie (dla nieruchomości przez 10 lat, a dla pozostałych składników majątku - powyżej 15.000 zł - przez 5 lat). Regulacje te mają na celu urealnienie odliczenia podatku naliczonego. Ustawa zakłada bowiem, że nieruchomości (jako dobra o charakterze trwałym) zużywają się w określonym czasie, a nie jednorazowo.
Analiza powołanych przepisów na tle opisanych okoliczności sprawy prowadzi do wniosku, że w przedstawionym zdarzeniu przeszłym mamy do czynienia ze zmianą przeznaczenia nabytego lokalu. Jak bowiem wynika z opisu sprawy, lokal od momentu zakupu nie był wykorzystywany do czynności opodatkowanych, lecz był wykorzystywany do czynności zwolnionych tj. sprzedaż usług na cele mieszkaniowe. Mieszkanie zostało przekształcone w lokal użytkowy o charakterze biurowym i od 1 czerwca 2022 r. jest wykorzystywany wyłącznie do czynności podlegających opodatkowanych podatkiem VAT.
W związku z powyższym, Wnioskodawczyni nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT od zakupionego w 2018 r. lokalu na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy. Wnioskodawczyni może dokonać częściowego odliczenia podatku od nabycia omawianego lokalu zakupionego w 2018 r. Prawo do odliczenia będzie przysługiwało zgodnie z art. 91 ust. 2 w związku z art. 91 ust. 7a ustawy. W przedmiotowej sprawie w odniesieniu do zakupionego w 2018 r. lokalu 10-letni okres korekty przypada na lata 2018-2027. Wnioskodawczyni będzie więc miała prawo do odliczenia części podatku VAT w odniesieniu do kwoty podatku przypadającej na pozostały okres korekty. Ponieważ Wnioskodawczyni zaczęła wykorzystywać lokal do czynności opodatkowanych w 2022 roku, to powinna dokonać pierwszej korekty podatku w deklaracji za I kwartał 2023 r. zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy. Tym samym w omawianej sprawie Wnioskodawczyni nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, w konsekwencji również do dokonywania korekt deklaracji i plików JPK za okresy od lipca 2018 r.
W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawczyni ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).