Zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy świadczenia jako autor usług mających na celu tworzenie scenariuszy do seriali/... - Interpretacja - 0112-KDIL1-1.4012.240.2022.JKU

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 2 sierpnia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.240.2022.JKU

Temat interpretacji

Zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy świadczenia jako autor usług mających na celu tworzenie scenariuszy do seriali/programów telewizyjnych w związku z otrzymywanym honorarium, zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy świadczenia jako autor usług mających na celu nadzorowanie pracy innych scenarzystów polegających na korekcie ich utworów w związku z otrzymywanym honorarium, wystawianie faktur z adnotacją ,,zwolniony’’, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy na rzecz Stowarzyszenia (...).

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie:

1)zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy świadczenia jako autor usług mających na celu tworzenie scenariuszy do seriali/programów telewizyjnych w związku z otrzymywanym honorarium,

2)zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy świadczenia jako autor usług mających na celu nadzorowanie pracy innych scenarzystów polegających na korekcie ich utworów w związku z otrzymywanym honorarium,

3)wystawiania faktur z adnotacją ,,zwolniony’’, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy na rzecz Stowarzyszenia (A)

 jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 maja 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 4 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie:

1)zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy świadczenia jako autor usług kulturalnych mających na celu tworzenie scenariuszy do seriali/programów telewizyjnych w związku z otrzymywanym honorarium,

2)zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy świadczenia jako autor usług kulturalnych mających na celu nadzorowanie pracy innych scenarzystów polegających na korekcie ich utworów w związku z otrzymywanym honorarium,

3)wystawiania faktur z adnotacją ,,zwolniony’’, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy na rzecz Stowarzyszenia (A),

4)ustalenia stawki podatku dla świadczonych usług.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 30 czerwca 2022 r. (wpływ 5 lipca 2022 r.) oraz pismem z 27 lipca 2022 r. (wpływ 28 lipca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Od dnia 1 lutego 2018 r. prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą. Przeważający kod PKD prowadzonej przez Panią działalności to 90.03.Z. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych obecnie jest Pani opodatkowana według stawki 15% ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w związku z przyporządkowaniem działalności do PKWiU 90.03.11 (Usługi świadczone przez autorów, kompozytorów, rzeźbiarzy i pozostałych artystów, z wyłączeniem artystów wykonawców).

Od początku swojej aktywności jako przedsiębiorcy zajmuje się Pani pisaniem scenariuszy do programów i seriali telewizyjnych według własnego zindywidualizowanego pomysłu. Usługę wykonuje Pani osobiście, zgodnie z wymogami artystycznymi i technologicznymi usługobiorcy, formatem programów produkowanych przez usługobiorcę, a także zgodnie ze wskazówkami przedstawiciela producenta. W zależności od konkretnego przypadku jest Pani wyłącznym autorem takiego utworu lub jego współautorem. W związku z tym zawiera Pani stosowne umowy, które zawsze przewidują klauzule przeniesienia praw autorskich na rzecz usługobiorcy w związku ze stworzonymi przez Panią utworami. Z tego tytułu na podstawie faktury ze stawką 23% podatku od towarów i usług otrzymuje Pani honorarium, które uwzględnia: wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych oraz praw pokrewnych do utworu, przeniesienie praw zezwalania na wykonywanie autorskich praw zależnych, wynagrodzenie za korzystanie z usługi na wszystkich odrębnych polach eksploatacji określonych w umowie, wynagrodzenie za przeniesienie własności egzemplarza usługi oraz koszty usługi.

Ubocznie – w zależności od potrzeb usługobiorcy – zajmuje się Pani również nadzorowaniem pracy innych scenarzystów. Aktywność ta polega na weryfikowaniu ich tekstów i w razie potrzeby wprowadzaniu do nich niezbędnych korekt. W wyniku ingerencji w tekst innego scenarzysty staje się Pani współautorem dzieła, a zatem Pani imię i nazwisko pojawia się na dalszych etapach produkcji. W ramach tej aktywności dba Pani również o spójność fabularną utworów (emitowanych w postaci osobnych odcinków) przygotowanych przez różnych scenarzystów oraz współpracuje Pani z wyznaczonymi przez usługobiorcę osobami przy dostosowaniu scenariuszy do potrzeb produkcji. Z tytułu tej aktywności wystawia Pani fakturę za stawką 23% podatku VAT.

Oprócz tego jest Pani tzw. twórcą niestowarzyszonym w ramach Stowarzyszenia (A). W wyniku tej bezumownej współpracy następuje powierzenie ww. Stowarzyszeniu, na zasadach przeniesienia powierniczego, przysługujących Pani majątkowych praw autorskich do swoich utworów. W konsekwencji, A we własnym imieniu pobiera od podmiotów korzystających z utworów Pani autorstwa (stacje telewizyjne emitujące seriale/programy telewizyjne, do których Pani stworzyła scenariusze) stosowne opłaty. Następnie, po potrąceniu 20% prowizji, A wypłaca na Pani rachunek pozostałą kwotę stanowiącą Pani wynagrodzenie. W związku z otrzymywanym honorarium wystawia Pani A fakturę z adnotacją ,,zwolniony’’ na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.).

Pismem z 30 czerwca 2022 r. wniosek został uzupełniony o następujące informacje:

Ad. 1

Jest Pani zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Ad. 2

Poniżej wskazuje Pani przykładową tematykę seriali telewizyjnych, do których pisze scenariusze i/lub dialogi (których jest Pani autorem lub współautorem):

-życie codzienne zwykłych ludzi, w tym konflikty rodzinne;

-perypetie życia małżeńskiego i towarzyskiego;

-problemy dzieci i dorastającej młodzieży;

-prezentowanie ludzkich problemów w kontekście ich prawnego uregulowania (sprawy o rozwód, alimenty, eksmisje, ograniczenie/pozbawienie władzy rodzicielskiej, uregulowanie kontaktów z dzieckiem);

-prezentowanie przebiegu rozprawy sądowej w sprawach karnych;

-prezentowanie przebiegu śledztwa w sprawie karnej (tj. poszczególnych jego etapów) i specyfiki pracy grupy dochodzeniowo-śledczej (policjanci, laboranci).

Wiele z Pani scenariuszy bazuje na autentycznych historiach ludzkich.

Ad. 3

Z uwagi na brak definicji legalnej pojęcia „kultura” koniecznym jest odwołanie się do języka potocznego. Kultura jest z pewnością całokształtem wytworów materialnych i umysłowych społeczności. Kultura definiowana jest jako całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości, tj. wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową definiowaną jako ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość, itp. (por. R. Smolski, M. Smolski, E. H. Stadtmuller, ,,Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska’’, Warszawa 1999). Sięgając m.in. do ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t.j. z 2020 r. poz. 194 ze zm.) możemy stwierdzić, że za usługi kulturalne należy uznać usługi polegające na upowszechnianiu i ochronie kultury, przez którą należy rozumieć naturalne i kulturalne dziedzictwo ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, w szczególności w zakresie historii, nauki i sztuki. Elementem kultury jest tzw. kultura masowa, czyli kultura popularna, nowoczesna odpowiadająca modelowi społeczeństwa masowego, w którym korzysta się powszechnie ze środków masowego przekazu.

W Pani ocenie, realizowane przez Panią usługi mają charakter kulturalny w powyższym rozumieniu.

Usługi polegającej na tworzeniu dialogów i/lub scenariuszy do seriali telewizyjnych na rzecz producentów wynagradzane w formie honorarium: Jest Pani autorem dialogów i/lub scenariuszy do seriali telewizyjnych. Zarówno dialogi, jak i scenariusze są utworem w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U z 2021 r. poz. 1062 ze zm.). Scenariusz to literacki projekt dzieła w postaci serialu telewizyjnego, opowiadający jego fabułę, charakteryzujący postacie i miejsce zdarzeń, zawierający dialogi. Z kolei dialogi to element scenariusza stanowiący wypowiedź wielopodmiotową (tj. rozmowę dwóch lub większej liczby osób). Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są m.in. utwory wyrażone słowem. Twórcą w rozumieniu ww. ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie ,,przejaw działalności twórczej’’, należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

Od dnia 1 lutego 2018 r. prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą. Przeważający kod PKD prowadzonej działalności to 90.03.Z. (Usługi świadczone przez autorów, kompozytorów, rzeźbiarzy i pozostałych artystów, z wyłączeniem artystów wykonawców). Od początku aktywności jako przedsiębiorcy zajmuje się Pani pisaniem scenariuszy i/lub dialogów do seriali telewizyjnych według własnego zindywidualizowanego pomysłu. Usługę wykonuje Pani osobiście. W zależności od konkretnego przypadku jest Pani wyłącznym autorem takiego utworu lub jego współautorem. W związku z tym zawiera Pani stosowne umowy, które zawierają klauzule przeniesienia praw autorskich na rzecz usługobiorcy w związku ze stworzonymi przez Panią utworami. Z tego tytułu na podstawie faktury VAT ze stawką 23% otrzymuje Pani honorarium, które uwzględnia m.in.: wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych oraz praw pokrewnych do utworu, przeniesienie praw zezwalania na wykonywanie autorskich praw zależnych, wynagrodzenie za korzystanie z usługi na wszystkich odrębnych polach eksploatacji określonych w umowie, wynagrodzenie za przeniesienie własności egzemplarza usługi oraz koszty usługi. Tworzone przez Panią scenariusze i dialogi są efektem Pani działalności intelektualnej, myślowej, twórczej. Mają indywidualny, niepowtarzalny charakter. Jest Pani odpowiedzialna za autentyczność utworów. Tym samym należy uznać, że tworzone przez Panią dzieła są przedmiotem prawa autorskiego. Na mocy umowy zawieranej z producentem seriali telewizyjnych przenosi Pani za wynagrodzeniem swoje prawa autorskie do stworzonych utworów. Pani dzieła wzbogacają szeroko pojmowany dorobek kulturalny.

Usługi polegające na nadzorowaniu przez Panią pracy innych scenarzystów, które polegają na korekcie ich utworów w postaci dialogów i/lub scenariuszy (na skutek czego staje się Pani współautorem utworu), za które to czynności otrzymuje Pani wynagrodzenie w formie honorarium:

Jako wykwalifikowany i doświadczony twórca scenariuszy weryfikuje Pani scenariusze oraz dialogi innych scenarzystów. Pani ingerencja w ich tekst ma charakter merytoryczny i formalny. Na skutek Pani działalności, która ma charakter twórczy oraz kreacyjny (w czasie której korzysta Pani ze swoich własnych, indywidualnych pomysłów i wizji), dochodzi do poprawienia utworu pierwotnego i podniesienia jego walorów m.in. artystycznych. Na skutek tej kooperacji, tj. Pani korekty, powstaje zmieniony utwór, którego jest Pani współautorem (w zależności od przedmiotu korekty – współautorem scenariusza i/lub dialogów). Dzieło będące efektem Pani ingerencji jest utworem w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Jest to mianowicie przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze co najmniej dwóch osób, ustalony w postaci słownej – dialogów i/lub scenariusza. Jest to uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym. W związku ze świadczoną osobiście usługą (powiązaną z przekazaniem praw autorskich do Pani części dialogów i/lub scenariusza) otrzymuje Pani honorarium.

Pani usługa polegająca na ingerencji w tekst innego twórcy ma charakter działalności intelektualnej, myślowej, twórczej. Ma indywidualny i niepowtarzalny charakter. Jest Pani odpowiedzialna za autentyczność swojego wkładu do utworu innego twórcy. Tym samym należy uznać, że tworzone przez Panią części dzieła są przedmiotem prawa autorskiego. Pani działalność twórcza podnosi walory utworu innego twórcy, ma istotny charakter i wzbogaca szeroko pojmowany dorobek kulturalny.

Ad. 4

Tworzenie scenariuszy i/lub dialogów do seriali telewizyjnych na rzecz producentów wynagradzane w formie honorarium:

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W ustępie 2 przedmiotowego artykułu ustawodawca wymienia przykładowo tzw. przedmioty prawa autorskiego, a wśród nich m.in. utwory wyrażone słowem (literackie). Ponadto, jak wskazuje art. 8 ust. 2 ww. ustawy, domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. W przypadku tej usługi działa Pani jako indywidualny twórca w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W wyniku realizacji przez Panią usługi dochodzi do powstania utworu słownego o walorach literackich. Jest Pani autorem takiego dzieła, a Pani nazwisko jest ujawniane do publicznej wiadomości (np. w napisach końcowych) dowodząc, iż jest Pani jego twórcą. Z tytułu wytworzenia dzieła przysługuje Pani pełny wachlarz autorskich praw osobistych i majątkowych (art. 16 i 17 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych) oraz honorarium. Równocześnie należy zaznaczyć, że Pani utwory powinny być zgodne z wymogami artystycznymi i technologicznymi usługobiorcy. Może zdarzyć się wobec tego, że w związku z tym inny podmiot, np. producent dokona niezbędnych korekt w Pani utworze, z którego to tytułu przysługiwać mu będzie określony procent w tantiemach.

Nadzorowanie pracy innych scenarzystów, które polega na korekcie ich utworów w postaci dialogów i/lub scenariuszy (na skutek czego staje się Pani współautorem utworu), za które to czynności otrzymuje Pani wynagrodzenie w formie honorarium: W przypadku tej usługi działa Pani jako indywidualny twórca w rozumieniu przepisów z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.). Za zgodą autora utworu pierwotnego – jako doświadczony i wykwalifikowany twórca – dokonuje Pani przeróbek i adaptacji utworu pierwotnego. Pani usługa ma charakter twórczy, wpływa na wartość merytoryczną utworu pierwotnego, co finalnie czyni Panią współautorem dzieła.

Zgodnie z art. 8 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. W opisywanym przypadku w napisach końcowych jako autor podana będzie osoba, ta która pierwotnie napisała scenariusz, a Pani nazwisko zazwyczaj osobno jak “headautor” albo “główny scenarzysta”. Opracowanie cudzego utworu, w szczególności tłumaczenie, przeróbka, adaptacja, jest przedmiotem prawa autorskiego bez uszczerbku dla prawa do utworu pierwotnego (autorskie prawa zależne). Zgodnie z art. 9 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, współtwórcom przysługuje prawo autorskie wspólnie. Każdy ze współtwórców może wykonywać prawo autorskie do swojej części utworu mającej samodzielne znaczenie, bez uszczerbku dla praw pozostałych współtwórców. Z tytułu współautorstwa dzieła przysługuje Pani pełny wachlarz autorskich praw osobistych i majątkowych (art. 16 i 17 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych) oraz honorarium.

Ad. 5

Tworzenie scenariuszy i/lub dialogów do seriali telewizyjnych na rzecz producentów wynagradzane w formie honorarium:

W przypadku tej usługi nie działa Pani jako podmiot prawa publicznego lub inny podmiot uznany na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym lub wpisaną do rejestru kultury prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej w znaczeniu art. 43 ust. 1 pkt 33 a) ustawy o VAT.

Nadzorowanie pracy innych scenarzystów, które polega na korekcie ich utworów w postaci dialogów i/lub scenariuszy (na skutek czego staję się współautorem utworu), za które to czynności otrzymuje Pani wynagrodzenie w formie honorarium:

W przypadku tej usługi nie działa Pani jako podmiot prawa publicznego lub inny podmiot uznany na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym lub wpisaną do rejestru kultury prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej w znaczeniu art. 43 ust. 1 pkt 33 a) ustawy o VAT.

Ad. 6

Tworzenie scenariuszy i/lub dialogów do seriali telewizyjnych na rzecz producentów wynagradzane w formie honorarium:

W przypadku tej usługi Pani sama organizuje swoją pracę, tj. występuje jako podmiot w pełni samodzielny działający w swoim imieniu i na własny rachunek w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 162 ze zm.). Samodzielnie decyduje Pani o czasie i miejscu wykonywania usługi, nie łączy Pani z producentem seriali telewizyjnych żaden stosunek podporządkowania. Samodzielnie ponosi Pani koszty związane ze świadczoną przez Panią usługą.

Nadzorowanie pracy innych scenarzystów, które polega na korekcie ich utworów w postaci scenariuszy i/lub dialogów (na skutek czego staję się współautorem utworu), za które to czynności otrzymuje Pani wynagrodzenie w formie honorarium:

W przypadku tej usługi sama organizuje Pani swoją pracę, tj. występuje jako podmiot w pełni samodzielny działający w swoim imieniu i na własny rachunek w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy Prawo przedsiębiorców. Samodzielnie decyduje Pani o czasie i miejscu wykonywania usługi, nie łączy Pani z producentem seriali telewizyjnych żadnego stosunku podporządkowania. Samodzielnie ponosi Pani koszty związane ze świadczoną przez Panią usługą.

Ad. 7

Tworzenie scenariuszy i/lub dialogów do seriali telewizyjnych na rzecz producentów wynagradzane w formie honorarium:

Pani usługa przyczynia się do upowszechniania dorobku kulturalnego. Pani utwory słowne są rozpowszechniane za pomocą innego utworu, jakim jest serial telewizyjny (utwór audiowizualny), przez co trafia do szerokiego kręgu odbiorców. Pani utwory pełnią co najmniej trzy funkcje:

1.Funkcję utrwalania dla przyszłych pokoleń specyfiki życia ludzi w danym czasie. Mianowicie Pani utwory stanowią zapis wartości, reguł i zasad współżycia społecznego współcześnie żyjącej zbiorowości ludzkiej. Pani utwory stanowią odbicie funkcjonujących w danej społeczności kryteriów ocen estetycznych i moralnych. Innymi słowy, Pani utwory dokumentują charakterystyczne dla naszych czasów relacje rodzinne, model rodziny, problemy ludzkie (w tym dzieci i młodzieży), problemy zawodowe, itp.

2.Funkcję edukacyjną dla społeczeństwa. Pani utwory prezentują przeciętnemu odbiorcy specyfikę procesu karnego i procedury karnej. Stanowią przystępną i łatwo przyswajalną informację na temat przebiegu postępowania przygotowawczego oraz rozprawy sądowej oraz funkcjonowania organów ochrony prawnej.

3.Funkcję doradczą dla społeczeństwa. W niektórych serialach ta funkcja polega na pokazywaniu właściwych/uznanych społecznie sposobów rozwiązania różnorakich problemów. Pani scenariusze poprzez zawartą w nich fabułę wielokrotnie pokazują odbiorcom drogi wyjścia z trudnych sytuacji, wskazują instytucje i podmioty, gdzie się można zwrócić o pomoc, itp.

Nadzorowanie pracy innych scenarzystów, które polega na korekcie ich utworów w postaci dialogów i/lub scenariuszy (na skutek czego staje się Pani współautorem utworu), za które to czynności otrzymuje Pani wynagrodzenie w formie honorarium:

Pani usługa przyczynia się do upowszechniania dorobku kulturalnego. Utwory słowne, których jest Pani współautorem, są rozpowszechniane za pomocą innego utworu, jakim jest serial telewizyjny (utwór audiowizualny), przez co trafia do szerokiego kręgu odbiorców. Utwory te pełnią co najmniej trzy funkcje:

1.Funkcję utrwalania dla przyszłych pokoleń specyfiki życia ludzi w danym czasie. Mianowicie Pani utwory stanowią zapis wartości, reguł i zasad współżycia społecznego współcześnie żyjącej zbiorowości ludzkiej. Pani utwory stanowią odbicie funkcjonujących w danej społeczności kryteriów ocen estetycznych i moralnych. Innymi słowy, Pani utwory dokumentują charakterystyczne dla naszych czasów relacje rodzinne, model rodziny, problemy ludzkie (w tym dzieci i młodzieży), problemy zawodowe, itp.

2.Funkcję edukacyjną dla społeczeństwa. Pani utwory prezentują przeciętnemu odbiorcy specyfikę procesu karnego i procedury karnej. Stanowią przystępną i łatwo przyswajalną informację na temat przebiegu postępowania przygotowawczego oraz rozprawy sądowej oraz funkcjonowania organów ochrony prawnej.

3.Funkcję doradczą dla społeczeństwa. W niektórych serialach ta funkcja polega na pokazywaniu właściwych/uznanych społecznie sposobów rozwiązania różnorakich problemów. Pani scenariusze poprzez zawartą w nich fabułę wielokrotnie pokazują odbiorcom drogi wyjścia z trudnych sytuacji, wskazują instytucje i podmioty, gdzie się można zwrócić o pomoc, itp.

Ad. 8

Z chwilą odbioru wykonanej usługi mającej na celu nadzorowanie pracy innych scenarzystów, która polega na korekcie ich utworów w postaci dialogów i/lub scenariuszy (na skutek czego staję się współautorem utworu pierwotnego) w zamian za honorarium przenosi Pani za każdym razem wszystkie przysługujące autorskie prawa majątkowe na usługobiorcę (producenta seriali telewizyjnych).

Ad. 9

Jak wiadomo, prawo do zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT zostaje wyłączone, m.in. w przypadku, o którym mowa w art. 43 ust. 19 pkt 1 i 4 ustawy o VAT, tj. w odniesieniu do „usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach” oraz „usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach.” Występująca w art. 43 ust. 19 pkt 1 i 4 ustawy o VAT koniunkcja "i" warunkuje stosowanie tego przepisu w przypadku usług polegających na produkcji filmów i nagrań oraz usług związanych z filmami i nagraniami.

Efektem Pani usługi jest stworzenie scenariusza i/lub dialogów do serialu telewizyjnego (jako wyłączny autor lub jako współautor). Serial telewizyjny nie jest filmem. Serial telewizyjny to wieloodcinkowy program telewizyjny (co do zasady krótki, tj. krótszy niż 1 h), zazwyczaj mający określoną strukturę narracyjną i utrzymany w określonej konwencji. Z kolei film to utwór audiowizualny, niepodzielony na odcinki, w postaci jednej całości fabularnej (zazwyczaj dłuższy, tj. trwający ponad 1 h). Przepisy nie definiują również pojęcia „nagrania na wszelkich nośnikach.” Zgodnie z zawieranymi przez Pani umowami w zamian za honorarium dochodzi do przeniesienia na producenta seriali telewizyjnych Pani praw autorskich na wszystkich znanych w dacie zawierania umowy polach eksploatacji, w tym w szczególności w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworów jakąkolwiek techniką (w jakimkolwiek systemie, formacie i na jakimkolwiek nośniku) w tym, m.in. drukiem, na kliszy fotograficznej, na taśmie magnetycznej i/lub cyfrowej). Z chwilą ustalenia utworu producent nabywa ponadto własność nośników materialnych (egzemplarzy), na których utwór utrwalono. Powyżej wskazała Pani umowny zakres przekazania przez Panią praw autorskich do swoich utworów. Czym innym jednak jest faktyczne wykorzystanie Pani praw przez nabywcę w praktyce. Według posiadanej przez Panią wiedzy seriale telewizyjne tworzone na podstawie Pani scenariuszy (tj. których jest Pani współautorem, jak i wyłącznym autorem) w praktyce są rejestrowane wyłącznie na nośnikach cyfrowych (emitowane i reemitowane na antenie telewizyjnej, w Internecie, jak i platformach cyfrowych), co, w Pani ocenie, ma związek ze sposobem publikowania we współczesnym świecie (rozwój technologiczny) utworów audiowizualnych. Innymi słowy, seriale telewizyjne (niebędące filmami), w których wykorzystywane są Pani utwory (których jest Pani współautorem, jak i wyłącznym autorem), nie są związane z nagraniami na wszelkich nośnikach ani z produkcją nagrań na wszelkich nośnikach.

Ad. 10 a)

Jest Pani, tzw. twórcą niestowarzyszonym. Otrzymuje Pani wynagrodzenie z A w związku z wykorzystywaniem Pani utworów przez producentów telewizyjnych. Zgodnie z art. 21 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, organizacji radiowej lub telewizyjnej wolno nadawać rozpowszechnione drobne utwory muzyczne, słowne i słowno-muzyczne wyłącznie na podstawie umowy zawartej z właściwą organizacją zbiorowego zarządzania prawami autorskimi, chyba że prawo do nadawania utworów zamówionych przez organizację radiową lub telewizyjną przysługuje jej na podstawie odrębnej umowy. Stosownie do art. 211 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, operatorom sieci kablowych wolno reemitować w sieciach kablowych utwory nadawane w programach organizacji radiowych i telewizyjnych wyłącznie na podstawie umowy zawartej z właściwą organizacją zbiorowego zarządzania prawami autorskimi. Ponadto w świetle art. 70 ust. 21 i ust. 3 ww. ustawy, współtwórcy utworu audiowizualnego oraz artyści wykonawcy są uprawnieni m.in. do: stosownego wynagrodzenia z tytułu nadawania utworu w telewizji lub poprzez inne środki publicznego udostępniania utworów. Korzystający z utworu audiowizualnego wypłaca przedmiotowe wynagrodzenie za pośrednictwem właściwej organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi. W Pani ocenie, powołana regulacja prawna stanowi dla A ustawową podstawę dla inkasowania dla Pani wynagrodzenia autorskiego za wykorzystywanie Pani scenariuszy oraz/lub dialogów w serialach telewizyjnych i za eksploatację Pani utworów na określonych prawem autorskim polach eksploatacji (tj. za eksploatację na polu nadań, reemisji i wyświetlania). Na potrzeby uzyskiwania tantiem nie zawierała Pani specjalnej pisemnej umowy, a jedynie składała Pani formularz danych osobowych oraz oświadczenie o byciu autorem. Prowizja pobierana przez A w wysokości 20% jest stała i stanowi ona wynagrodzenie dla Stowarzyszenia za zarządzanie Pani prawa autorskimi

Ad. 10 b)

Na mocy ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych, Pani zdaniem, dochodzi do nawiązania specyficznego stosunku prawnego pomiędzy Panią (jako autorem) i A, który, w Pani ocenie, działa w tym wypadku jak powiernik Pani praw autorskich (innymi słowy jak zastępca w ramach pośrednictwa zarządczego – rodzaj przymusowej reprezentacji z woli ustawodawcy, bez umowy, bez pełnomocnictwa). Mianowicie w związku z Pani działalnością jako indywidualnego twórcy jest Pani właścicielem lub współwłaścicielem praw autorskich do konkretnych utworów. Jako właściciel tych praw ponosi Pani m.in. odpowiedzialność za autentyczność utworów. Z kolei A wprawdzie nie jest właścicielem tych praw autorskich, ale jest zobowiązany jako ich powiernik do wykonywania określonych czynności na Pani rzecz i w Pani interesie. Mianowicie A na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych zarządza Pani prawami autorskimi. Weryfikuje kiedy, gdzie i w jakim zakresie doszło do nadania i reemisji serialu, w którym wykorzystano Pani scenariusze i/lub dialogi. Na tej podstawie pobiera od emitentów i reemitentów stosowne opłaty na Pani rzecz, które na koniec roku przekazuje Pani (zbiorcza wypłata tantiem pod koniec danego roku za emisje i reemisje mające miejsce w całym poprzednim roku kalendarzowym), po uprzednim potrąceniu prowizji za zarządzanie Pani prawami autorskimi.

Ad. 10 c)

Poniżej wskazuje Pani przykładową listę seriali telewizyjnych, w których wykorzystano (tj. w poszczególnych odcinkach) Pani scenariusze i/lub dialogi (których jest Pani autorem lub współautorem): „(…)” (polski serial paradokumentalny typu court show; scenariusze/dialogi do tego serialu pisała/korygowała Pani w latach 2009-2011); „(…)” (polski serial paradokumentalny typu court show; scenariusze/dialogi do tego serialu pisała/korygowała Pani w latach 2007-2011); „(…)” (polski serial paradokumentalny emitowany na antenie (…) od roku 2012; scenariusze/dialogi do tego serialu pisała/korygowała Pani w latach 2011-2014); „(…)” (polski serial paradokumentalny; scenariusze/dialogi do tego serialu pisała/korygowała Pani w latach 2014-2019); „(…)” (polski serial kryminalny; scenariusze/dialogi do tego serialu pisze/koryguje Pani od roku 2019); „(…)” (polski serial paradokumentalny; scenariusze/dialogi do tego serialu pisze/koryguje od roku 2022); „(…)” (polski serial paradokumentalny; scenariusze/dialogi do tego serialu pisze/koryguje Pani od roku 2022). Tantiemy otrzymuje Pani w związku z autorstwem dialogów i scenariuszy, których jest Pani wyłącznym autorem, jak również scenariuszy, których jest Pani współautorem (na skutek ingerencji w tekst innych scenarzystów). Wyjaśnia Pani, że A wypłaca tantiemy z opóźnieniem i łącznie za wszelkie Pani utwory emitowane w danym okresie, czyli spora część tantiem przysługuje Pani z tytułu praw autorskich do utworów (scenariusze i dialogi seriali telewizyjnych), które stworzyła Pani na długo przed otwarciem działalności gospodarczej. Tantiemy przysługują Pani w związku z nadawaniem i późniejszą reemisją przez organizacje telewizyjne seriali telewizyjnych, w których wykorzystano scenariusze/dialogi Pani autorstwa lub współautorstwa. W przypadku scenariuszy/dialogów do serialu „(…)” nie otrzymała Pani jeszcze tantiem, gdyż emisja tych seriali miała miejsce w roku 2021 i w roku 2022. A zwykle rozlicza tantiemy z poprzedniego roku kalendarzowego na koniec następnego. W związku z tym pod koniec roku 2022 spodziewa się Pani tantiem za emisję i reemisję w roku 2021 seriali na podstawie Pani scenariuszy i dialogów.

Pytania (ostatecznie sformułowane w piśmie z 30 czerwca 2022 r.)

1.Czy w związku ze świadczeniem jako autor usług kulturalnych mających na celu tworzenie scenariuszy do seriali/programów telewizyjnych ma Pani prawo do wystawiania wobec producentów seriali telewizyjnych faktur VAT z adnotacją ,,zwolniony’’ w związku z otrzymywanym honorarium na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

2.Czy w związku ze świadczeniem jako autor usług kulturalnych mających na celu nadzorowanie pracy innych scenarzystów polegających na korekcie ich utworów (na skutek czego staje się Pani współautorem utworu) ma Pani prawo do wystawiania wobec producentów seriali telewizyjnych faktur VAT z adnotacją ,,zwolniony’’ w związku z otrzymywanym honorarium na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

3.Czy prawidłowe jest wystawianie przez Panią na rzecz Stowarzyszenia A faktur VAT z adnotacją ,,zwolniony’’ (na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług)?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, we wszystkich opisanych w stanie faktycznym sytuacjach przysługuje Pani zwolnienie z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług. Pani zdaniem, w zakresie każdej z przedstawionych aktywności zostały przez Pani spełnione przesłanki podmiotowo-przedmiotowe do zastosowania zwolnienia. Świadczone przez Panią jako podatnika usługi mieszczą się w szerokiej definicji usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy podatku od towarów i usług i na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlegają opodatkowaniu VAT. Równocześnie świadczone przez Panią usługi mają charakter usług kulturalnych. Otrzymywane przez Panią honorarium od usługobiorców oraz od A stanowi ekwiwalent i korzyść majątkową z tytułu przysługujących Pani praw autorskich do stworzonych oryginalnych i indywidualnych utworów słownych w postaci scenariuszy.

Ad. 1

W pierwszej z przedstawionych aktywności jest Pani indywidualnym twórcą świadczącym na rzecz zleceniodawcy usługi kulturalne, poprzez tworzenie utworów – scenariuszy seriali/programów telewizyjnych.

Pani działalność ma charakter indywidualny i twórczy, gdyż scenariusze tworzy Pani samodzielnie według własnego pomysłu i koncepcji. W zamian za świadczone przez Panią usługi kulturalne otrzymuje Pani wynagrodzenie w formie honorarium, które obejmuje również fakt przekazania Pani praw autorskich do scenariuszy na usługobiorcę.

Zgodnie z art. 8 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Na skutek wykonania przez Panią usługi osobiście w charakterze twórcy, tylko Pani nazwisko znajduje się na egzemplarzu utworu (tj. na scenariuszu), jak również podawane jest do wiadomości publicznej w związku z jego rozpowszechnianiem (napisy końcowe seriali/programów telewizyjnych).

Świadczone przez Panią usługi mają niewątpliwie wymiar usług kulturalnych w rozumieniu obowiązującego porządku prawnego. Usługi te odnoszą się bezpośrednio do kultury i stanowią jej element. Rezultat Pani działalności gospodarczej stanowi w świetle ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wartość samą w sobie oraz służy zaspokajaniu potrzeb ludzi poprzez tworzenie i upowszechnianie kultury i stanowienie jej składnika.

Przeważającym kodem PKD prowadzonej przez Panią działalności jest kod 90.03.Z, a więc artystyczna i literacka działalność twórcza. W konsekwencji, z uwagi na świadczenie usług należących do zakresu PKWiU 90.03.11 (usługi świadczone przez autorów) uzyskiwany przez Panią przychód jest opodatkowany stawką 15% ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Przedmiotem świadczonej przez Panią usługi kulturalnej jest utwór w postaci scenariusza. Zgodnie z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, utworem jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Honorarium to wynagrodzenie z tytułu korzystania lub rozporządzania prawami autorskimi lub pokrewnymi. W związku ze specyfiką Pani działalności zawiera Pani umowy, które zawierają klauzule przeniesienia autorskich praw majątkowych na rzecz usługobiorcy w związku ze stworzonymi przez Panią utworami.

Ad. 2

W drugiej z przedstawionych aktywności jest Pani współtwórcą świadczącym na rzecz zleceniodawcy usługi kulturalne (służące zaspakajaniu potrzeb ludzi poprzez tworzenie i upowszechnianie kultury), poprzez współtworzenie utworów – scenariuszy seriali/programów telewizyjnych, wynagradzane w formie honorarium (obejmujące przeniesienie praw autorskich do wytworzonego fragmentu utworu). W tym przypadku nie jest Pani wyłącznym autorem utworu, lecz jego współautorem poprzez swoją ingerencję w jego treść pierwotnie stworzoną przez innego autora. Pani wkład twórczy jest niezbędny i konieczny do osiągnięcia finalnego rezultatu oczekiwanego przez usługobiorcę (tj. scenariusza na odpowiednim poziomie artystycznym). Również w tym przypadku Pani nazwisko wskazane jest na egzemplarzu utworu (scenariusz) jak również podawane jest do wiadomości publicznej w związku z jego rozpowszechnianiem (napisy końcowe seriali/programów telewizyjnych).

Ad. 3

W trzeciej z opisanych aktywności jest Pani twórcą niestowarzyszonym w ramach Stowarzyszenia A. W dalszym ciągu oznacza to, że jest Pani indywidualnym twórcą świadczącym usługi kulturalne polegające na tworzenia utworów (scenariuszy seriali/programów telewizyjnych). W ramach tej współpracy, A wypłaca Pani honorarium z tytułu korzystania przez stacje telewizyjne z Pani praw autorskich. A działa w charakterze powiernika, tj. zarządza Pani majątkowymi prawami autorskimi, występuje wobec faktycznych użytkowników we własnym imieniu (osobiście), ale na Pani rachunek jako powierzającego (przekazuje przysługujące Pani tantiemy po potrąceniu opłaty administracyjnej w postaci prowizji). Podsumowując powyższe, skoro jest Pani twórcą i autorem utworów w postaci scenariuszy i nie udziela Pani licencji na korzystanie z nich użytkownikom, lecz udziela ich A oraz świadczone przez Panią usługi mają charakter kulturalny, to do otrzymywanych wynagrodzeń (honorariów) od A należy, w Pani ocenie, zastosować zwolnienie z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT.

Zasadność i prawidłowość powyższej argumentacji została potwierdzona w m.in. w piśmie z dnia 10 listopada 2016 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, 2461-IBPP3.4512.556.2016.1.MD.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku w zakresie:

1)zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy świadczenia jako autor usług kulturalnych mających na celu tworzenie scenariuszy do seriali/programów telewizyjnych w związku z otrzymywanym honorarium,

2)zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy świadczenia jako autor usług kulturalnych mających na celu nadzorowanie pracy innych scenarzystów polegających na korekcie ich utworów w związku z otrzymywanym honorarium,

3)wystawiania faktur z adnotacją ,,zwolniony’’, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy na rzecz Stowarzyszenia A

 – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług(Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7(…).

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2,bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników,a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmujew szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 3 ustawy:

Za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1)z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1–6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;

2)(uchylony)

3)z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Z przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym a wykonującym zlecane czynności co do warunków:

-wykonywania tych czynności,

-wynagrodzenia, oraz

-odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Na podstawie art. 15 ust. 3 pkt 3a ustawy:

Przepis ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio do usług twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanych w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw artystycznego wykonania albo ich wykonanie, w tym również wynagradzanych za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi.

Na mocy tego przepisu wyłączono z zakresu działania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług honoraria twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych z tytułu przekazania lub udzielenia licencji do praw autorskich lub praw artystycznego wykonania albo ich wykonania. Chodzi zatem o czynności, z których przychody są kwalifikowane do przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślić należy, że powyższe wyłączenia mają zastosowanie w sytuacji analogicznej jak w przypadku czynności, o których mowa w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, tj. gdy pomiędzy zlecającym a wykonawcą istnieje stosunek prawny określający warunki wykonawstwa, wynagrodzenia oraz odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Uregulowanie w zakresie nieuznawania honorariów, o których mowa wyżej, za samodzielną działalność gospodarczą (na warunkach wskazanych powyżej) obejmuje również wynagrodzenia (tantiemy) otrzymywane przez twórców i artystów za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi.

Odnośnie dwóch pierwszych warunków stwierdzić należy, że każdy w zasadzie stosunek prawny o charakterze odpłatnym istniejący pomiędzy podmiotem zlecającym wykonanie danej czynności a podmiotem, który daną czynność wykonuje jest w jakimś sensie określony co do warunków wykonywania danych czynności oraz wynagrodzenia. Jednakże nie w każdym stosunku cywilnoprawnym określony jest zakres odpowiedzialności zlecającego za wykonanie zlecanych czynności. Należy przy tym zauważyć, że sformułowanie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, odnoszące się do odpowiedzialności należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy w stosunku do osób trzecich, za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy.

Tak rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności określa, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich. Nie będzie więc podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług osoba, która w ramach podpisanej umowy, tworzyć będzie ze zlecającym więzi analogiczne ze stosunkiem pracy, nie ponosząc tym samym ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywanymi czynnościami. Tylko spełnienie wymogów wyłączających samodzielność działania przez zawarcie więzi prawnej między zleceniodawcą a zleceniobiorcą co do warunków wykonywania zleconych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich, pozwala jednocześnie wyłączyć wykonywane czynności z opodatkowania podatkiem VAT.

Przedmiotowe zagadnienie było również przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (orzeczenia w sprawie C-202/90 Ayuntamiento de Sevilla przeciwko Recaudadores de Tributos de las Zonas primera y segunda, C-235/85 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Niderlandów). TSUE w ww. orzeczeniach wskazał, że za samodzielną nie będzie mogła być uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy, a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością. Zatem wyłączone z opodatkowania VAT są stosunki, które pod względem warunków wykonywania czynności, wynagrodzenia oraz odpowiedzialności zlecającego tożsame są ze stosunkiem pracy. Chodzi tutaj w szczególności o element podporządkowania zlecającemu, który jest charakterystyczny dla stosunku pracy.

Istotny zatem, z punktu widzenia uznania realizowanych czynności za samodzielnie wykonywaną działalność, jest sposób określenia (w umowie lub w odrębnych przepisach) odpowiedzialności zleceniodawcy wobec osób trzecich.

Jak wynika z opisu sprawy, od dnia 1 lutego 2018 r. prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą. Przeważający kod PKD prowadzonej przez Panią działalności to 90.03.Z. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych obecnie jest Pani opodatkowana według stawki 15% ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w związku z przyporządkowaniem działalności do PKWiU 90.03.11 (Usługi świadczone przez autorów, kompozytorów, rzeźbiarzy i pozostałych artystów, z wyłączeniem artystów wykonawców).

Usługę wykonuje Pani osobiście, zgodnie z wymogami artystycznymi i technologicznymi usługobiorcy, formatem programów produkowanych przez usługobiorcę, a także zgodnie ze wskazówkami przedstawiciela producenta. W zależności od konkretnego przypadku jest Pani wyłącznym autorem takiego utworu lub jego współautorem. W związku z tym zawiera Pani stosowne umowy, które zawsze przewidują klauzule przeniesienia praw autorskich na rzecz usługobiorcy w związku ze stworzonymi przez Panią utworami. Z tego tytułu na podstawie faktury ze stawką 23% podatku od towarów i usług otrzymuje Pani honorarium, które uwzględnia: wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych oraz praw pokrewnych do utworu, przeniesienie praw zezwalania na wykonywanie autorskich praw zależnych, wynagrodzenie za korzystanie z usługi na wszystkich odrębnych polach eksploatacji określonych w umowie, wynagrodzenie za przeniesienie własności egzemplarza usługi oraz koszty usługi.

Ubocznie – w zależności od potrzeb usługobiorcy – zajmuje się Pani również nadzorowaniem pracy innych scenarzystów. Aktywność ta polega na weryfikowaniu ich tekstów i w razie potrzeby wprowadzaniu do nich niezbędnych korekt. W wyniku ingerencji w tekst innego scenarzysty staje się Pani współautorem dzieła, a zatem Pani imię i nazwisko pojawia się na dalszych etapach produkcji. W ramach tej aktywności dba Pani również o spójność fabularną utworów (emitowanych w postaci osobnych odcinków) przygotowanych przez różnych scenarzystów oraz współpracuje Pani z wyznaczonymi przez usługobiorcę osobami przy dostosowaniu scenariuszy do potrzeb produkcji. Z tytułu tej aktywności wystawia Pani fakturę za stawką 23% podatku VAT.

Oprócz tego jest Pani tzw. twórcą niestowarzyszonym w ramach Stowarzyszenia A. W wyniku tej bezumownej współpracy następuje powierzenie ww. Stowarzyszeniu, na zasadach przeniesienia powierniczego, przysługujących Pani majątkowych praw autorskich do swoich utworów. W konsekwencji, A we własnym imieniu pobiera od podmiotów korzystających z utworów Pani autorstwa (stacje telewizyjne emitujące seriale/programy telewizyjne, do których Pani stworzyła scenariusze) stosowne opłaty. Następnie, po potrąceniu 20% prowizji, A wypłaca na Pani rachunek pozostałą kwotę stanowiącą Pani wynagrodzenie.

Tworzenie scenariuszy i/lub dialogów do seriali telewizyjnych na rzecz producentów wynagradzane w formie honorarium. W przypadku tej usługi Pani sama organizuje swoją pracę, tj. występuje jako podmiot w pełni samodzielny działający w swoim imieniu i na własny rachunek w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy Prawo przedsiębiorców. Samodzielnie decyduje Pani o czasie i miejscu wykonywania usługi, nie łączy Pani z producentem seriali telewizyjnych żadnego stosunku podporządkowania. Samodzielnie ponosi Pani koszty związane ze świadczoną przez Panią usługą.

Nadzorowanie pracy innych scenarzystów, które polega na korekcie ich utworów w postaci scenariuszy i/lub dialogów (na skutek czego staję się współautorem utworu), za które to czynności otrzymuje Pani wynagrodzenie w formie honorarium: W przypadku tej usługi sama organizuje Pani swoją pracę, tj. występuje jako podmiot w pełni samodzielny działający w swoim imieniu i na własny rachunek w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy Prawo przedsiębiorców. Samodzielnie decyduje Pani o czasie i miejscu wykonywania usługi, nie łączy Pani z producentem seriali telewizyjnych żadnego stosunku podporządkowania. Samodzielnie ponosi Pani koszty związane ze świadczoną przez Panią usługą.

Należy przede wszystkim zauważyć, że art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy – stosowany odpowiednio do usług twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanych za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi – ustanawia przesłanki, które muszą wystąpić łącznie, aby wyłączenie z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług miało miejsce.

Oznacza to, że przychody z tytułu wykonywanych czynności nie tylko winny być wymienione w określonych przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz także spełnione muszą zostać pozostałe kryteria przedmiotowe określające, czy pomiędzy twórcą (artystą wykonawcą) a zamawiającym istnieją więzy tworzące stosunek prawny określający warunki wykonywania czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Jak wynika z powyżej cytowanych przepisów niezbędnym jest odniesienie się do ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.).

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 2 i 7 ww. ustawy odpowiednio:

Źródłami przychodów są:

-działalność wykonywana osobiście;

-kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

Zgodnie z art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

1)(uchylony);

2)przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, przychody z tytułu udziału w badaniach i eksperymentach prowadzonych przez podmioty tworzące system szkolnictwa wyższego i nauki, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych;

3)przychody z działalności duchownych, osiągane z innego tytułu niż umowa o pracę;

4)przychody z działalności polskich arbitrów uczestniczących w procesach arbitrażowych z partnerami zagranicznymi;

5)przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7;

6)przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9;

7)przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych;

8)przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

a)osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,

b)właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

– z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9;

9)przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

W myśl art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Jak już wyżej wskazano, sama kwalifikacja przychodów uzyskiwanych przez Panią do źródeł, o których mowa wyżej nie jest wystarczająca do uznania, że Pani spełnia warunki do wyłączenia go z katalogu podatników podatku VAT.

Dokonując wykładni analizowanego art. 15 ust. 3 pkt 3 i ust. 3a ustawy zgodnie z prawem unijnym należy wskazać, że za nie spełniające warunku samodzielności należy uznać czynności prawne zawarte między podmiotami, które w swej istocie zbliżone są do umowy o pracę, kreujące stosunek podporządkowania co się tyczy warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności wobec osób trzecich.

Należy zaznaczyć, że powyższe stanowisko potwierdza uchwała NSA z 12 stycznia 2009 r. w sprawie o sygn. akt I FPS 3/08, w której wskazano, że za samodzielną działalność nie będzie mogła zostać uznana działalność, która jest stosunkiem pracy lub stosunkiem do niego bardzo zbliżonym, ponieważ wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy, a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością.

Przechodząc na grunt analizowanej sprawy niezbędnym jest ocena działalności Wnioskodawcy - który jako twórca w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych zamierza świadczyć usługi polegające na m.in. tworzeniu scenariuszy filmowych – w kontekście art. 15 ust. 3 pkt 3 i pkt 3a ustawy. Konieczna w tym celu jest zatem analiza przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Jak stanowi art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1)wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);

2)plastyczne;

3)fotograficzne;

4)lutnicze;

5)wzornictwa przemysłowego;

6)architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;

7)muzyczne i słowno-muzyczne;

8)sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;

9)audiowizualne (w tym filmowe).

Z treści ww. przepisów można wywieść, że twórcą w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie „przejaw działalności twórczej”, należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

Przenosząc powyższe na grunt analizowanej sprawy, należy stwierdzić, że tworząc scenariusze do filmów, seriali telewizyjnych, jest Pani niewątpliwie twórcą w rozumieniu art. 1 ust. 1 i 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W prawie autorskim mamy do czynienia z dwoma rodzajami praw: autorskimi prawami osobistymi oraz autorskimi prawami majątkowymi. Zasadą jest, iż z utworu może korzystać lub nim rozporządzać tylko osoba uprawniona. Najczęściej będzie to sam twórca lub – jeżeli z mocy ww. ustawy autorskie prawa majątkowe przysługują innej osobie niż twórca, osoba, która je nabyła lub na rzecz której została ustanowiona licencja.

Na podstawie art. 8 ust. 1-3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

  1. Prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.
  2. Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.
  3. Dopóki twórca nie ujawnił swojego autorstwa, w wykonywaniu prawa autorskiego zastępuje go producent lub wydawca, a w razie ich braku - właściwa organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi.

Z treści ww. przepisów można zatem wywieść, że twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie „przejaw działalności twórczej”, należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

Aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi posiadać następujące cechy:

-mieć źródło w pracy człowieka (twórcy),

-stanowić przejaw działalności twórczej,

-posiadać indywidualny charakter.

Twórcy, zgodnie z przepisem art. 16 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przysługują autorskie prawa osobiste obejmujące przede wszystkim prawo autora do wiązania z dziełem jego nazwiska. Prawo to nigdy nie wygasa i jest, z natury rzeczy, niezbywalne, nie można się go zrzec ani przenieść na inną osobę. W ramach ochrony dóbr osobistych autor ma prawo do przedstawienia utworu pod pseudonimem lub anonimowo. Można więc powiedzieć, że autorskie prawa osobiste chronią pewien ,,intelektualny’’ związek twórcy z dziełem.

Przepis art. 41 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy określa, że jeżeli ustawa nie stanowi inaczej:

Autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy. Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej „licencją”, obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione.

Zgodnie z brzmieniem art. 70 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Domniemywa się, że producent utworu audiowizualnego nabywa na mocy umowy o stworzenie utworu albo umowy o wykorzystanie już istniejącego utworu wyłączne prawa majątkowe do eksploatacji tych utworów w ramach utworu audiowizualnego jako całości.

Jak stanowi art. 70 ust. 21 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Współtwórcy utworu audiowizualnego oraz artyści wykonawcy są uprawnieni do:

1)wynagrodzenia proporcjonalnego do wpływów z tytułu wyświetlania utworu audiowizualnego w kinach;

2)stosownego wynagrodzenia z tytułu najmu egzemplarzy utworów audiowizualnych i ich publicznego odtwarzania;

3)stosownego wynagrodzenia z tytułu nadawania utworu w telewizji lub poprzez inne środki publicznego udostępniania utworów;

4)stosownego wynagrodzenia z tytułu reprodukowania utworu audiowizualnego na egzemplarzu przeznaczonym do własnego użytku osobistego.

Na mocy art. 70 ust. 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Korzystający z utworu audiowizualnego wypłaca wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 21, za pośrednictwem właściwej organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi.

Według art. 85 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Pod ochroną pozostaje każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Zgodnie z art. 85 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania.

W analizowanej sprawie organizacja zbiorowego zarządzania pobiera na Pani rzecz i wypłaca Pani należności z tytułu tantiem. A zatem łączy Panią z organizacją zbiorowego zarządzania wypłacającą na Pani rzecz pobierane honoraria autorskie stosunek prawny. Stosunek ten powstaje na podstawie cyt. wyżej przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Co jednakże istotne w analizowanej sprawie relacje, jakie łączą Panią z organizacją zbiorowego zarządzania w omawianym zakresie nie są stosunkiem zobowiązaniowym podobnym do tego, jaki łączy pracodawcę i pracownika. Jak wskazała Pani w opisie sprawy, organizacja zbiorowego zarządzania działa jako zastępca (w ramach pośrednictwa zarządczego) na rzecz reprezentowanych przez siebie twórców, w ich interesie i na ich rachunek. Organizacja zbiorowego zarządzania nie działa więc jak właściciel praw, ale jest zobowiązana do wykonywania określonych czynności na rzecz twórców. Co więcej w przedmiotowej sprawie, relacje jakie łączą Panią z organizacją zbiorowego zarządzania nie wynikają ze stosunku pracy lub stosunku do niego zbliżonego, ponieważ czynności nie są wykonywane przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego są świadczone, a nadto – jak Pani wskazała – nie powodują odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością. Ponadto, w analizowanej sprawie brak jest elementu podporządkowania Wnioskodawcy zlecającemu, który jest charakterystyczny dla stosunku pracy. Wnioskodawca – tworząc scenariusze oraz nadzorując pracę innych scenarzystów w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, którą prowadzi – sam organizuje swoją pracę, decyduje o jej godzinach, miejscu wykonania, sam ponosi koszty. Od Niego też zależy efekt pracy przekładający się na przychody będące konsekwencją jego twórczości, osiągane również za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania. W analizowanym przypadku nie mamy zatem do czynienia z działalnością, w zakresie której Wnioskodawca – na podstawie art. 15 ust. 3 pkt 3 i ust. 3a ustawy – mógłby zostać wyłączony z katalogu podatników podatku od towarów i usług.

Tym samym przychody z tytułu pobieranych przez Panią honorariów autorskich od organizacji zbiorowego zarządzania oraz z tytułu świadczenia usług tworzenia scenariuszy i nadzorowania pracy innych scenarzystów, należy uznać za przychody z działalności gospodarczej, wykonywanej przez Panią samodzielnie, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. W ramach usług, które Pani świadczy, tworząc Pani scenariusze do seriali telewizyjnych samodzielnie (są to jak wskazano w opisie sprawy, utwory w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Tym samym przychody uzyskiwane z tego tytułu od organizacji zbiorowego zarządzania, która pobiera w imieniu i na rzecz twórcy (Pani) należne Pani w związku z przysługującymi Pani majątkowymi prawami autorskimi, będącymi konsekwencją Pani twórczości, należy uznać za działalność gospodarczą o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. W analizowanym przypadku występuje Pani jako podmiot w pełni samodzielny, działający w swoim imieniu i na własny rachunek, pobierający za swoje działania wynagrodzenie. W konsekwencji powyższego należy uznać, że w zakresie świadczonych usług polegających na pisaniu scenariuszy do seriali telewizyjnych, nadzorowania pracy innych scenarzystów oraz pobieraniu honorariów od A, będzie Pani prowadzić działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Okoliczności wymienione w przedstawionym opisie sprawy wypełniają przesłanki, warunkujące uznanie czynności za świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy gdyż istnieje związek pomiędzy otrzymywanym wynagrodzeniem w formie honorarium oraz od organizacji zbiorowego zarządzania na Pani rzecz, a przedmiotowymi usługami polegającymi na pisaniu scenariuszy do seriali telewizyjnych, nadzorowaniu pracy innych scenarzystów oraz na udzielaniu licencji do wartości niematerialnych i prawnych – praw autorskich Pani przysługujących na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z tytułu posiadania statusu twórcy.

W analizowanym przypadku nie mamy zatem do czynienia z działalnością, w zakresie której – na podstawie art. 15 ust. 3 pkt 3 i ust. 3a ustawy – mogłaby Pani zostać wyłączona z katalogu podatników podatku od towarów i usług. Tym samym przychody z tytułu pobieranych przez Panią honorariów za świadczenie jako autor usług kulturalnych należy uznać za przychody z działalności gospodarczej, wykonywanej samodzielnie przez Panią, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. W analizowanym przypadku występuje Pani jako podmiot w pełni samodzielny, działający w Swoim imieniu i na własny rachunek, pobierający za Swoje działania wynagrodzenie. W konsekwencji należy uznać, że w zakresie świadczonych usług polegających na tworzeniu scenariuszy do seriali/programów telewizyjnych oraz nadzorowanie pracy innych scenarzystów polegających na korekcie ich utworów, a także w związku z udzieleniem licencji do wartości niematerialnych i prawnych – praw autorskich, prowadzi Pani działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

a)podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,

b)indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Z kolei na podstawie art. 43 ust. 19 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

1)usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;

2)wstępu:

a)na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,

b)do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,

c)do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym;

3)wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;

4)usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;

5)działalności agencji informacyjnych;

6)usług wydawniczych;

7)usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34;

8)usług ochrony praw.

Warunkiem zastosowania ww. zwolnienia jest zatem spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy.

Analizując powołane wyżej regulacje dotyczące zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, w zakresie usług kultury zauważyć należy, że warunkiem zastosowania ww. zwolnienia od podatku jest spełnienie przesłanki o charakterze podmiotowym odnoszącej się do usługodawcy, jak również przedmiotowym, dotyczącym rodzaju świadczonych usług. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie będzie miało zastosowania.

W tym miejscu należy wskazać, że nie jest Pani żadnym z podmiotów wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy. Jak bowiem wynika z opisu sprawy, w przypadku świadczonych usług nie działa Pani jako podmiot prawa publicznego lub inny podmiot uznany na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym lub wpisaną do rejestru kultury prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej w znaczeniu art. 43 ust. 1 pkt 33 a) ustawy. Zatem świadczone przez Panią usługi, z uwagi na niespełnienie przesłanki podmiotowej, nie mogą korzystać ze zwolnienia na podstawie tego przepisu.

Z kolei jak wynika z treści art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, w skład grupy podmiotów uprawnionych do zwolnienia weszli indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze nie definiują pojęć „kultura” i „usługa kulturalna”. Zatem przy dokonywaniu interpretacji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy posłużyć się należy wykładnią literalną, odwołując się do językowego znaczenia tych pojęć.

Zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, że pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury, itp. Natomiast kultura to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową – ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp. (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtmuller „Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska” Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999). Encyklopedia Popularna w haśle „kultura” podaje, że jest to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania” (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982).

Przez potoczne rozumienie pojęcia „kultura” możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności. Takie rozumienie pojęcia „kultura”, ma jednak niewielkie znaczenie praktyczne, a już w szczególności nie spełni swojej funkcji w procesie interpretacji prawa podatkowego.

W sytuacji, gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgnięcie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. W tym celu należy sięgnąć do ustaw wprost lub pośrednio odnoszących się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, np. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 194 ze zm.):

Działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

W myśl art. 2 ww. ustawy:

Formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury.

Z kolei zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy:

Działalność kulturalną mogą prowadzić osoby prawne, osoby fizyczne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej.

Za usługi kulturalne możemy uznać usługi polegające na upowszechnianiu i ochronie kultury, przez którą należy rozumieć naturalne i kulturalne dziedzictwo ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, w szczególności w zakresie historii, nauki i sztuki.

Ponadto w tym miejscu należy podkreślić, że kwestia określenia usług kultury została również przedstawiona w orzeczeniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 8 marca 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 987/16 (orzeczenie prawomocne), w którym powołano także inne orzeczenia, np. NSA z dnia 11 czerwca 2015 r. w sprawie I FSK 1988/13, NSA z 13 marca 2014 r. w sprawie I FSK 584/13, NSA z 4 marca 2014 r. w sprawie I FSK 535/13 i z 14 maja 2015 r. w sprawie I FSK 318/14., WSA w Bydgoszczy z 22 grudnia 2014 r. w sprawie I SA/Łd 1174/14. Z orzecznictwa tego wynika, że istotne jest aby usługi miały charakter działalności twórczej, charakteryzowały się indywidualnością, a ich wykonywanie odbywało się w interesie publicznym, gdyż celem wprowadzenia zwolnienia usług kulturalnych było obniżenie kosztów dostępu do kultury i dziedzictwa narodowego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą w pierwszej kolejności zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy świadczenia jako autor usług kulturalnych mających na celu tworzenie scenariuszy do seriali/programów telewizyjnych w związku z otrzymywanym honorarium oraz świadczenia jako autor usług kulturalnych mających na celu nadzorowanie pracy innych scenarzystów polegających na korekcie ich utworów w związku z otrzymywanym honorarium.

W związku ze świadczeniem jako autor usług kulturalnych mających na celu tworzenie scenariuszy do seriali/programów telewizyjnych oraz mających na celu nadzorowanie pracy innych scenarzystów polegających na korekcie ich utworów (na skutek czego staje się Pani współautorem utworu), należy stwierdzić, że ustawodawca wyłączył ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, usługi wymienione w powołanym wyżej art. 43 ust. 19 ustawy, tj. m.in. usługi związane z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach oraz usługi związane z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach.

To oznacza, że spełnienie warunków podmiotowych i przedmiotowych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, w sytuacji, gdy świadczona usługa jest jedną z tych objętych wyłączeniem, nie daje świadczącemu uprawnienia do zastosowania ww. zwolnienia od podatku.

Jak zostało wskazane we wniosku, od początku swojej aktywności jako przedsiębiorcy zajmuje się Pani pisaniem scenariuszy do programów i seriali telewizyjnych według własnego zindywidualizowanego pomysłu. Ubocznie – w zależności od potrzeb usługobiorcy – zajmuje się Pani również nadzorowaniem pracy innych scenarzystów. Aktywność ta polega na weryfikowaniu ich tekstów i w razie potrzeby wprowadzaniu do nich niezbędnych korekt. W wyniku ingerencji w tekst innego scenarzysty staje się Pani współautorem dzieła, a zatem Pani imię i nazwisko pojawia się na dalszych etapach produkcji. W ramach tej aktywności dba Pani również o spójność fabularną utworów (emitowanych w postaci osobnych odcinków) przygotowanych przez różnych scenarzystów oraz współpracuje Pani z wyznaczonymi przez usługobiorcę osobami przy dostosowaniu scenariuszy do potrzeb produkcji. Z tytułu tej aktywności wystawia Pani fakturę za stawką 23% podatku VAT.

Tworzenie scenariuszy i/lub dialogów do seriali telewizyjnych na rzecz producentów wynagradzane w formie honorarium: W przypadku tej usługi działa Pani jako indywidualny twórca w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W wyniku realizacji przez Panią usługi dochodzi do powstania utworu słownego o walorach literackich. Jest Pani autorem takiego dzieła, a Pani nazwisko jest ujawniane do publicznej wiadomości (np. w napisach końcowych) dowodząc, iż jest Pani jego twórcą. Z tytułu wytworzenia dzieła przysługuje Pani pełny wachlarz autorskich praw osobistych i majątkowych oraz honorarium. Równocześnie należy zaznaczyć, że Pani utwory powinny być zgodne z wymogami artystycznymi i technologicznymi usługobiorcy. Może zdarzyć się wobec tego, że w związku z tym inny podmiot, np. producent dokona niezbędnych korekt w Pani utworze, z którego to tytułu przysługiwać mu będzie określony procent w tantiemach.

Nadzorowanie pracy innych scenarzystów, które polega na korekcie ich utworów w postaci dialogów i/lub scenariuszy (na skutek czego staje się Pani współautorem utworu), za które to czynności otrzymuje Pani wynagrodzenie w formie honorarium: W przypadku tej usługi działa Pani jako indywidualny twórca w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Za zgodą autora utworu pierwotnego – jako doświadczony i wykwalifikowany twórca – dokonuje Pani przeróbek i adaptacji utworu pierwotnego. Pani usługa ma charakter twórczy, wpływa na wartość merytoryczną utworu pierwotnego, co finalnie czyni Panią współautorem dzieła. W opisywanym przypadku w napisach końcowych jako autor podana będzie osoba, ta która pierwotnie napisała scenariusz, a Pani nazwisko zazwyczaj osobno jak “headautor” albo “główny scenarzysta”. Opracowanie cudzego utworu, w szczególności tłumaczenie, przeróbka, adaptacja, jest przedmiotem prawa autorskiego bez uszczerbku dla prawa do utworu pierwotnego (autorskie prawa zależne). Każdy ze współtwórców może wykonywać prawo autorskie do swojej części utworu mającej samodzielne znaczenie, bez uszczerbku dla praw pozostałych współtwórców.

Według posiadanej przez Panią wiedzy seriale telewizyjne tworzone na podstawie Pani scenariuszy (tj. których jest Pani współautorem, jak i wyłącznym autorem) w praktyce są rejestrowane wyłącznie na nośnikach cyfrowych (emitowane i reemitowane na antenie telewizyjnej, w Internecie, jak i platformach cyfrowych), co – w Pani ocenie – ma związek ze sposobem publikowania we współczesnym świecie (rozwój technologiczny) utworów audiowizualnych. Innymi słowy, seriale telewizyjne (niebędące filmami), w których wykorzystywane są Pani utwory (których jest Pani współautorem, jak i wyłącznym autorem), nie są związane z nagraniami na wszelkich nośnikach ani z produkcją nagrań na wszelkich nośnikach.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze nie definiują pojęcia „serial”. Zatem przy dokonywaniu interpretacji przepisu art. 43 ust. 19 ustawy posłużyć się należy wykładnią literalną, odwołując się do językowego znaczenia tych pojęć.

Zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „serial” należy wskazać, że zgodnie z definicją Słownika Języka Polskiego PWN, ,,serial’’ to cykl filmów telewizyjnych, związanych wspólnymi postaciami, charakterem akcji lub wspólnym tematem lub film telewizyjny składający się z kilku odcinków. Zatem jak wynika z powyższej analizy – serial to pewien rodzaj filmu.

Mając na uwadze treść przytoczonych przepisów należy wskazać, że nie jest Pani uprawniona do zwolnienia ww. usług polegających na tworzeniu scenariuszy do seriali/programów telewizyjnych oraz nadzorowaniu pracy innych scenarzystów polegających na korekcie ich utworów (na skutek czego staje się Pani współautorem utworu) na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b, gdyż – wbrew Pani twierdzeniu – usługi te są związane z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach oraz z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach.

Wprawdzie jako ich autor działa Pani w przedmiotowym zakresie jako indywidualny twórca w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jednakże świadczone przez Panią usługi nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, gdyż usługi świadczone przez Panią związane są z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach oraz z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach i dlatego są wyłączone ze zwolnienia, co wynika z treści art. 43 ust. 19 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1)sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2)wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

3)wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4)otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b)czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c)dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

Zgodnie z art. 106b ust. 2 ustawy:

Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku od towarów i usług, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Według art. 106b ust. 3 ustawy:

Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1)czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a)czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,

b)czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,

1a) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a)przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4,

b)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

2)sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów – co do zasady – podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika.

Podsumowując, świadczone przez Panią usługi mające na celu tworzenie scenariuszy do seriali/programów telewizyjnych nie korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy. W związku z tym, świadcząc jako autor ww. usługi nie ma Pani prawa do wystawiania wobec producentów seriali telewizyjnych faktur z adnotacją ,,zwolniony’’ w związku z otrzymywanym honorarium na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto, świadczone przez Panią usługi mające na celu nadzorowanie pracy innych scenarzystów polegające na korekcie ich utworów (na skutek czego staje się Pani współautorem utworu) nie korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy. W związku z tym, świadcząc jako autor ww. usługi, nie ma Pani prawa do wystawiania dla producentów seriali telewizyjnych faktur z adnotacją ,,zwolniony’’ w związku z otrzymywanym honorarium na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji oceniając Pani stanowisko w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i nr 2, należało uznać je za nieprawidłowe.

Wątpliwości Pani dotyczą również czynności wystawiania przez Panią na rzecz Stowarzyszenia A faktur VAT z adnotacją ,,zwolniony’’.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pani tzw. twórcą niestowarzyszonym w ramach Stowarzyszenia A. W wyniku tej bezumownej współpracy następuje powierzenie ww. Stowarzyszeniu, na zasadach przeniesienia powierniczego, przysługujących Pani majątkowych praw autorskich do swoich utworów. W konsekwencji, A we własnym imieniu pobiera od podmiotów korzystających z utworów Pani autorstwa (stacje telewizyjne emitujące seriale/programy telewizyjne, do których Pani stworzyła scenariusze) stosowne opłaty. Następnie, po potrąceniu 20% prowizji, A wypłaca na Pani rachunek pozostałą kwotę stanowiącą Pani wynagrodzenie. W związku z otrzymywanym honorarium wystawia Pani A fakturę z adnotacją ,,zwolniony’’ na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług.

Działając w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, świadczy Pani usługi indywidualnego twórcy, jest Pani właścicielem lub współwłaścicielem praw autorskich do konkretnych utworów. Jako właściciel tych praw ponosi Pani m.in. odpowiedzialność za autentyczność utworów. Z kolei A wprawdzie nie jest właścicielem tych praw autorskich, ale jest zobowiązany jako ich powiernik do wykonywania określonych czynności na Pani rzecz i w Pani interesie. Mianowicie A na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych zarządza Pani prawami autorskimi. Weryfikuje kiedy, gdzie i w jakim zakresie doszło do nadania i reemisji serialu, w którym wykorzystano Pani scenariusza i/lub dialogi. Na tej podstawie pobiera od emitentów i reemitentów stosowne opłaty na Pani rzecz, które mi na koniec roku przekazuje (zbiorcza wypłata tantiem pod koniec danego roku za emisje i reemisje mające miejsce w całym poprzednim roku kalendarzowym), po uprzednim potrąceniu prowizji za zarządzanie Pani prawami autorskimi.

Tym samym, należności pieniężne wypłacane przez właściwą organizację zbiorowego zarządzania prawami autorskimi, zobowiązaną z mocy ustawy do pobierania opłat stanowią ekwiwalentne wynagrodzenie, w zamian za powierzenie, na zasadach przeniesienia powierniczego, służących Pani majątkowych praw autorskich do Pani utworów, która to czynność mieści się w szerokiej definicji usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy i na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy powtórzyć, w odniesieniu do świadczenia jako autor usług kulturalnych mających na celu tworzenie scenariuszy do seriali/programów telewizyjnych oraz mających na celu nadzorowanie pracy innych scenarzystów polegających na korekcie ich utworów (na skutek czego staje się Pani współautorem utworu), że ustawodawca wyłączył ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, usługi wymienione w powołanym wyżej art. 43 ust. 19 ustawy, tj. m.in. usługi związane z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach oraz usługi związane z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach.

To oznacza, że spełnienie warunków podmiotowych i przedmiotowych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, w sytuacji, gdy świadczona usługa jest jedną z tych objętych wyłączeniem, nie daje świadczącemu uprawnienia do zastosowania ww. zwolnienia od podatku.

Mając na uwadze treść przytoczonych przepisów należy wskazać, że nie jest Pani uprawniona do wystawiania na rzecz Stowarzyszenia A faktur z adnotacją ,,zwolniony’’, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b, gdyż – wbrew Pani twierdzeniu – usługi świadczone przez Panią są związane z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach oraz z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach.

Podsumowując, nie jest prawidłowe wystawianie przez Panią na rzecz Stowarzyszenia A faktur z adnotacją ,,zwolniony’’ na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

Tym samym stanowisko w zakresie pytania nr 3 zostało uznane jako nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ponadto, odnosząc się do powołanej interpretacji indywidualnej, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy świadczenia jako autor usług mających na celu tworzenie scenariuszy do seriali/programów telewizyjnych w związku z otrzymywanym honorarium, zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy świadczenia jako autor usług mających na celu nadzorowanie pracy innych scenarzystów polegających na korekcie ich utworów w związku z otrzymywanym honorarium oraz wystawiania faktur z adnotacją ,,zwolniony’’, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy na rzecz Stowarzyszenia A. Z kolei wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia stawki podatku dla świadczonych usług został załatwiony postanowieniem o umorzeniu postępowania z 2 sierpnia 2022 r. nr 0112-KDIL1-1.4012.383.2022.1.JKU.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).