Niepodleganie opodatkowaniu podatkiem VAT czynności przejścia części zakładu pracy w rozumieniu art. 231 Kodeksu pracy. - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 07.01.2020, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.587.2019.2.MJ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Niepodleganie opodatkowaniu podatkiem VAT czynności przejścia części zakładu pracy w rozumieniu art. 231 Kodeksu pracy.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2019 r. (data wpływu 2 października 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 grudnia 2019 r. (data wpływu 19 grudnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT czynności przejścia części zakładu pracy w rozumieniu art. 23¹ Kodeksu pracy jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT czynności przejścia części zakładu pracy w rozumieniu art. 23¹ Kodeksu pracy.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 17 grudnia 2019 r. w zakresie doprecyzowania opisu sprawy, stanowiska, przeformułowania pytań oraz dodatkowej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca kilka lat temu z prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej wyodrębnił funkcje produkcyjne i okołoprodukcyjne (np. logistyka) do nowopowstałej Spółki kapitałowej (dalej: Spółka), której jest jedynym udziałowcem.

Działania te były związane z chęcią zabezpieczenia funkcjonowania firmy w przypadku śmierci lub długotrwałej choroby Wnioskodawcy.

Wnioskodawca po ww. zmianach zajmuje się przede wszystkim pośrednictwem przy sprzedaży wraz z obsługą celną, a także wynajmem niewniesionych do Spółki ruchomości oraz nieruchomości (przeniesienie ich na inny podmiot wymaga zgody małżonka).

W związku z tym, że Spółka po okresie funkcjonowania i prawidłowego wykonywania funkcji produkcyjnych, jest zdolna do przejęcia pozostałych funkcji związanych ze sprzedażą, Wnioskodawca zamierza z dniem 1 stycznia 2020 r. lub później przenieść do Spółki cały swój dział sprzedaży wraz z obsługą celną (dalej: dział sprzedaży), który ma zajmować się m.in. sprzedażą towarów produkowanych przez Spółkę, natomiast Wnioskodawca już samodzielnie takiej działalności nie będzie prowadził.

Dział sprzedaży Wnioskodawcy zatrudnia kilkadziesiąt osób, część z nich wykonuje powierzone czynności w budynku należącym do Wnioskodawcy, a część w budynku należącym do Spółki. W związku z tym pomiędzy Wnioskodawcą i Spółką jest zawarta umowa najmu części budynku biurowego Spółki wykorzystywanego przez dział sprzedaży Wnioskodawcy.

W związku z przejściem na Spółkę działu sprzedaży (stanowiącego część zakładu Wnioskodawcy w rozumieniu art. 23[1] Kodeksu pracy), Wnioskodawca:

zawrze ze Spółką porozumienie o przejściu na Spółkę części zakładu pracy w rozumieniu art. 23[1] Kodeksu pracy (działu sprzedaży); umowa ta (porozumienie) nie będzie przewidywała jakiejkolwiek odpłatności, a jedynie będą z niej wynikały skutki określone w art. 23[1] Kodeksu pracy. Porozumienie to nie będzie ograniczało ani rozszerzało wynikającej z Kodeksu pracy odpowiedzialności żadnej ze stron;
sprzeda Spółce na podstawie umowy sprzedaży:
1. samochody, które używane są do wykonywania pracy przez pracowników działu sprzedaży Wnioskodawcy (samochody osobowe); umowa będzie przewidywała odpłatność za te samochody w cenach rynkowych;
2. komputery wraz z oprogramowaniem, które są używane przez pracowników działu sprzedaży Wnioskodawcy do wykonywania pracy (tj. komputery osobiste, drukarki, oprogramowanie zainstalowane w komputerach, dalej: komputery z oprogramowaniem); umowa będzie przewidywała odpłatność za komputery z oprogramowaniem w cenach rynkowych;
przeniesie na Spółkę poprzez trójstronne porozumienie lub rozwiąże umowy agencyjne lub umowy pośrednictwa przy sprzedaży (dalej: umowa agencyjna lub podobna) jakie Wnioskodawca zawarł z podmiotami trzecimi, umożliwiając zawarcie przez te podmioty podobnych umów bezpośrednio ze Spółką (jeżeli Spółka uzna je za potrzebne w swojej działalności); z tytułu tych czynności cywilnoprawnych (zawarcie porozumienia lub rozwiązanie umowy) nie będzie przewidziana pomiędzy Wnioskodawcą i Spółką jakakolwiek odpłatność;
przeniesie na Spółkę poprzez trójstronne porozumienie lub rozwiąże umowy najmu lokali jakie Wnioskodawca zawarł w związku z wykorzystywaniem ich w działalności (lokale mieszkalne, do których Wnioskodawca kierował swoich pracowników działu sprzedaży w celu wykonania obowiązków związanych z pośrednictwem przy sprzedaży), umożliwiając zawarcie przez te podmioty podobnych umów najmu ze Spółką (jeżeli Spółka uzna je za potrzebne w swojej działalności przejętego działu sprzedaży); z tytułu tych czynności cywilnoprawnych (zawarcie porozumienia lub rozwiązanie umowy) pomiędzy Wnioskodawcą i Spółką nie będzie przewidziana jakakolwiek odpłatność;
w zakresie w jakim dział sprzedaży Wnioskodawcy wykonuje czynności pośrednictwa przy sprzedaży w części budynku Spółki, rozwiąże lub zakończy umowę najmu ze Spółką; z tytułu tej czynności cywilnoprawnej (zawarcie aneksu lub rozwiązanie umowy najmu) pomiędzy Wnioskodawcą i Spółką nie będzie przewidziana jakakolwiek odpłatność;
jeżeli Spółka uzna to za potrzebne w (swojej) działalności przejętego działu sprzedaży, rozszerzy zakres umowy najmu na rzecz Spółki w zakresie w jakim pracownicy przejętego działu sprzedaży będą zajmowali część budynku Wnioskodawcy; w przypadku zawarcia takiej umowy z tytułu najmu nieruchomości Spółka będzie po zmianie ponosiła na rzecz Wnioskodawcy czynsz według stawek rynkowych z tytułu korzystania z najętej części nieruchomości, natomiast nie przewidziano odpłatności w związku z czynnością cywilnoprawną powodującą rozszerzenie zakresu umowy najmu (tj. z zawarciem aneksu);
rozwiąże (aneks do umowy) umowę współpracy w zakresie w jakim dotyczy działu sprzedaży Wnioskodawcy i usług realizowanych przez dział sprzedaży Wnioskodawcy na rzecz Spółki; w związku z zawarciem aneksu do umowy nie będzie przewidziana jakakolwiek odpłatność związana z tą czynnością cywilnoprawną.

Po przejściu działu sprzedaży Wnioskodawcy do Spółki obsługą organizacyjną zatrudnionych w nim osób, w tym płacową będą zajmowali się pracownicy Spółki. W zależności od wariantu (wynikającego z zapotrzebowania Spółki), czynności wymienione w punkcie 3, 4 i 6 mogą nie wystąpić, co będzie związane z faktycznym zapotrzebowaniem Spółki (tj. może nie dojść do zawarcia porozumień dotyczących przeniesienia na rzecz Spółki umów zawartych przez Wnioskodawcę albo rozwiązania tych umów przez Wnioskodawcę i ewentualnie zawarcia samodzielnie podobnych umów z tymi samymi podmiotami przez Spółkę).

W celu wykonania opisanego powyżej zamierzenia Wnioskodawca i Spółka może zawrzeć jedną umowę lub kilka umów w zależności od przyjętego wariantu.

Wnioskodawca i Spółka są i na dzień wykonywania powyższych czynności będą podatnikami czynnymi VAT w Polsce. Oba podmioty są podmiotami polskimi i ich przedsiębiorstwa znajdują się w Polsce.

W uzupełnieniu Wnioskodawca udzielił odpowiedzi na pytania:

1. Czy z:

zawarciem ze Spółką porozumienia o przejściu na Spółkę części zakładu pracy w rozumieniu art. 23[1] Kodeksu pracy (działu sprzedaży),
przeniesieniem na Spółkę poprzez trójstronne porozumienie lub rozwiązaniem umowy agencyjne lub umowy pośrednictwa przy sprzedaży (dalej: umowa agencyjna lub podobna),
przeniesieniem na Spółkę poprzez trójstronne porozumienie lub rozwiązaniem umowy najmu lokali,
rozwiązaniem lub zakończeniem umowy najmu ze Spółką, rozszerzeniem zakresu umowy najmu na rzecz Spółki,
rozwiązaniem (aneks do umowy) umowy współpracy w zakresie w jakim dotyczy działu sprzedaży Wnioskodawcy i usług realizowanych przez dział sprzedaży Wnioskodawcy na rzecz Spółki

będzie się wiązała dostawa towarów lub świadczenie usług? Jeżeli tak, to należy wskazać dostawa jakich towarów, świadczenie jakich usług? Odpowiedzi należy udzielić odrębnie dla każdej z ww. czynności.

Odpowiedź:

W porozumieniu o przejściu części zakładu pracy Wnioskodawcy na Spółkę przewiduje się przejście części zakładu pracy Wnioskodawcy w rozumieniu art. 23¹ Kodeksu pracy na Spółkę. Natomiast wskazano tam też inne elementy takie jak konieczność dotrzymania przez strony związanych z tym przejściem obowiązków wynikających z przepisów prawa pracy, a także po zawarciu porozumienia konieczność zmiany dotychczasowych umów, m.in. najmu. W związku z tym, że Wnioskodawca nie będzie już posiadał tej części zakłady pracy, wobec tego nie będzie mógł świadczyć już usług, a także nie będzie już potrzebował powierzchni biurowych. Dlatego po przejściu części zakładu pracy konieczna będzie zmiana ww. umów, które dotychczas Wnioskodawca miał zawarte m.in. ze Spółką. Wnioskodawca odrębnie od ww. porozumienia, w następstwie jego zawarcia dokona przede wszystkim rozwiązania umowy współpracy, a także zmieni umowę najmu.

Na marginesie należy zaznaczyć, niezależnie od niniejszej sprawy, że w odrębnych umowach niezależnie od ww. porozumienia, Wnioskodawca i Spółka planują m.in. sprzedaż samochodów, a także zestawów komputerowych wraz z oprogramowaniem, które Spółka chce wykorzystywać w prowadzonej działalności gospodarczej, a wcześniej wykorzystywali je pracownicy przechodzącej części zakładu pracy Wnioskodawcy. Sprzedaże te nie są przedmiotem porozumienia i zdaniem Wnioskodawcy nie stanowią w całości z porozumieniem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, co jest przedmiotem odrębnego wniosku w sprawie o numerze 0113-KDIPT1-3.4012.588.2019.1.MJ. W przypadku umów sprzedaży, które nie są przedmiotem niniejszego zapytania, Wnioskodawca będzie je traktował jako dostawę towarów.

Wskazane w pytaniu czynności dotyczące innych niż wymienione w powyższym akapicie umowy nie mają na celu dostawy towarów lub świadczenia usług pomiędzy Wnioskodawcą i Spółką. Zdaniem Wnioskodawcy nie dochodzi do tego również w przypadku przejścia części zakładu pracy Wnioskodawcy na Spółkę.

Natomiast z uwagi na pogląd wyrażony w innej interpretacji indywidualnej, gdzie zawarto stanowisko, że przeniesienie części zakładu pracy ma charakter dostawy, gdy przewidziano w takiej umowie opłatność związaną ze zwrotem kosztów ustalonych w wysokości rezerw na zobowiązania wobec pracowników, Wnioskodawca wystąpił z przedmiotowym zapytaniem.

Zdaniem Wnioskodawcy przejście części zakładu pracy nie stanowi dostawy towarów ani świadczenia usług, bowiem skoro dotyczy zespołu osób i zmiany podmiotowej po stronie pracodawcy, to nie sposób twierdzić, że doszło do dostawy tych osób czy do świadczenia usług. Dodatkowo Wnioskodawca nie przewiduje jakiejkolwiek opłatności w tym porozumieniu, np. związanej ze zmianą lub zwolnieniem z obowiązków wynikających z Kodeksu pracy Wnioskodawcy lub Spółki w związku z przejściem części zakładu pracy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania

(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy w opisanym powyżej zdarzeniu przyszłym przejście części zakładu pracy w rozumieniu art. 23¹ Kodeksu pracy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

W przypadku odpowiedzi pozytywnej na pierwsze pytanie Wnioskodawca prosi o udzielenie odpowiedzi na dwa dodatkowe pytania:

Jaka jest podstawa opodatkowania podatkiem od towarów i usług ww. dostawy towarów lub świadczenia usług?
Jaka jest właściwa stawka podatku od towarów i usług od ww. dostawy towarów lub świadczenia usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, przeniesienie działu sprzedaży Wnioskodawcy (jako części zakładu w rozumieniu art. 23[1] Kp) nie spełnia wymogu do uznania za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług określa, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Dział sprzedaży Wnioskodawcy, mimo że ma wyspecjalizowany charakter, to jednak nie jest wyodrębniony na tyle organizacyjnie, a zwłaszcza finansowo, aby mógł stanowić niezależne przedsiębiorstwo.

Wobec powyższego ewentualne dostawy towarów lub usług wchodzące w zakres opisanego powyżej zdarzenia przyszłego nie są wyłączone z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec czego, jeżeli w zdarzeniu opisanym powyżej dojdzie do dostawy towarów lub świadczenia usług, usługi te lub dostawy towarów podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym może wystąpić wyłącznie dostawa towarów określonych w punkcie 2 lit. a i lit. b zdarzenia przyszłego, która będzie opodatkowana 23% stawką VAT. Natomiast samo przejście części zakładu pracy Wnioskodawcy na Spółkę, w tym czynności wynikające z innych umów niż wymienione w punkcie 2, a związane z przejściem działu sprzedaży (przejściem części zakładu pracy Wnioskodawcy na Spółkę) nie stanowią czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednakże opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będą podlegały usługi (np. wynajmu) wykonywane na podstawie zmienionych umów (na podstawie zawartych porozumień i aneksów). Zagadnienie to nie jest jednak przedmiotem zapytania Wnioskodawcy.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że zdaniem Wnioskodawcy przejście części zakładu pracy w rozumieniu art. 23¹ Kodeksu pracy nie stanowi dostawy towarów ani świadczenia usług. W związku z tym nie istnieje możliwość określenia podstawy opodatkowania lub właściwej dla tej czynności stawki podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności sformułowany został odpowiednio w art. 7 oraz w art. 8 ustawy o VAT. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (). Przy czym przez towary na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Stwierdzić należy, że definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów. Jest ona wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się podatnika nie będące dostawą towarów na rzecz innego podmiotu, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieuczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Należy jednak zaznaczyć, że nie każde działanie, powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę, w rozumieniu przepisów ustawy. Aby tak się stało muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Podkreślenia wymaga fakt, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z treści ww. przepisu jednoznacznie wynika, że świadczenie usług, co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jedynie wówczas, gdy czynność ta jest wykonywana odpłatnie.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne musi istnieć stosunek prawny między świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Wynagrodzenie (zapłata) może mieć postać zarówno świadczenia pieniężnego, jak i rzeczowego (określonego w naturze), np. w przypadku dostawy towaru w zamian za świadczenie usługi czy też w sytuacji zamiany towarów bądź usług.

Warto w tym miejscu wskazać, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. I tak, przykładowo w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise, TSUE uznał, że określoną czynność można uznać za wykonaną odpłatnie, jeśli istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto gdy odpłatność za otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miała być opodatkowana VAT.

Na uwagę zasługuje także orzeczenie z dnia 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 R. J. Tolsma przeciwko Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie podkreślono, że usługi świadczone są za wynagrodzeniem, wyłącznie jeżeli istnieje stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, na mocy którego występuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez świadczącego usługę stanowi wartość przekazywaną w istocie w zamian za usługę wyświadczoną jej odbiorcy.

W konsekwencji należy stwierdzić, że aby uznać dane świadczenie za świadczenie odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a beneficjentem, i w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Zatem pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). Tym samym, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy również wskazać, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy oraz świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy przejście części zakładu pracy w rozumieniu art. 23¹ Kodeksu pracy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT.

Zgodnie z art. 23¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz.U.2019.0.1040 t.j.):

§ 1 W razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy, z zastrzeżeniem przepisów § 5.

§ 2. Za zobowiązania wynikające ze stosunku pracy, powstałe przed przejściem części zakładu pracy na innego pracodawcę, dotychczasowy i nowy pracodawca odpowiadają solidarnie.

§ 3. Jeżeli u pracodawców, o których mowa w § 1, nie działają zakładowe organizacje związkowe, dotychczasowy i nowy pracodawca informują na piśmie swoich pracowników o przewidywanym terminie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę, jego przyczynach, prawnych, ekonomicznych oraz socjalnych skutkach dla pracowników, a także zamierzonych działaniach dotyczących warunków zatrudnienia pracowników, w szczególności warunków pracy, płacy i przekwalifikowania; przekazanie informacji powinno nastąpić co najmniej na 30 dni przed przewidywanym terminem przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę.

§ 4. W terminie 2 miesięcy od przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę, pracownik może bez wypowiedzenia, za siedmiodniowym uprzedzeniem, rozwiązać stosunek pracy. Rozwiązanie stosunku pracy w tym trybie powoduje dla pracownika skutki, jakie przepisy prawa pracy wiążą z rozwiązaniem stosunku pracy przez pracodawcę za wypowiedzeniem.

§ 5. Pracodawca, z dniem przejęcia zakładu pracy lub jego części, jest obowiązany zaproponować nowe warunki pracy i płacy pracownikom świadczącym dotychczas pracę na innej podstawie niż umowa o pracę oraz wskazać termin, nie krótszy niż 7 dni, do którego pracownicy mogą złożyć oświadczenie o przyjęciu lub odmowie przyjęcia proponowanych warunków. W razie nieuzgodnienia nowych warunków pracy i płacy dotychczasowy stosunek pracy rozwiązuje się z upływem okresu równego okresowi wypowiedzenia, liczonego od dnia, w którym pracownik złożył oświadczenie o odmowie przyjęcia proponowanych warunków, lub od dnia, do którego mógł złożyć takie oświadczenie. Przepis § 4 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

§ 6. Przejście zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę nie może stanowić przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie przez pracodawcę stosunku pracy.

Zatem jak wynika z ww. art. 23¹ ustawy Kodeks pracy przepis ten określa skutki prawne wynikające dla pracowników zatrudnionych w zakładzie pracy w sytuacji przejęcia przez nowego pracodawcę zakładu lub jego określonej części.

Mając na uwadze wyżej powołane przepisy należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie w wyniku przejścia części zakładu pracy w rozumieniu art. 23¹ Kodeksu pracy do nowopowstałej Spółki, nie dojdzie do świadczenia usług ani dostawy towarów na rzecz tej Spółki. Z opisu sprawy wynika, że w związku z przejściem ww. części zakładu pracy w rozumieniu art. 23¹ Kodeksu pracy nie zaistnieje odpłatność ze strony Spółki, bowiem jak wskazano we wniosku, Wnioskodawca zawrze ze Spółką porozumienie o przejściu na Spółkę części zakładu pracy w rozumieniu art. 23[1] Kodeksu pracy; umowa ta nie będzie przewidywała jakiejkolwiek odpłatności, a jedynie będą z niej wynikały skutki określone w art. 23[1] Kodeksu pracy. Zatem w przedmiotowej sprawie nie dojdzie do świadczenia wzajemnego ze strony nabywcy ww. części zakładu pracy w rozumieniu art. 23¹ Kodeksu pracy, tj. Spółki.

Reasumując, w przypadku czynności dotyczącej przejścia części zakładu pracy w rozumieniu art. 23¹ Kodeksu pracy, nie zaistnieje świadczenie usług ani dostawa towarów między stronami tej czynności. Jak wskazano we wniosku Wnioskodawca nie przewiduje jakiejkolwiek opłatności w tym porozumieniu, np. związanej ze zmianą lub zwolnieniem z obowiązków wynikających z Kodeksu pracy Wnioskodawcy lub Spółki w związku z przejściem części zakładu pracy.

Należy zatem wskazać, że przejście części zakładu pracy w rozumieniu art. 23¹ Kodeksu pracy nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

W związku z tym, że Wnioskodawca uzależnił odpowiedź na pytania nr 2 i nr 3 od uzyskania twierdzącej odpowiedzi na pytanie nr 1, na pytania nr 2 i nr 3 Organ nie udzielił podpowiedzi.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie