Interpretacja indywidualna z dnia 15 marca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.92.2022.1.MPA
Temat interpretacji
Brak prawa do odliczenia podatku VAT w całości lub w części w związku z realizacją inwestycji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
1 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 1 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku prawa do odliczenia podatku VAT w całości lub w części w związku z realizacją inwestycji pn.: „(...)”. Uzupełnili go Państwo pismem 9 marca 2022 r. (wpływ 9 marca 2022 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Gmina (…) (dalej zwana „Gminą” lub „Wnioskodawcą”) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (podatnikiem VAT) od 11 września 2006 r.
Od 1 stycznia 2017 r. Gmina stosuje model scentralizowanego rozliczania polegający na wspólnym rozliczaniu podatku VAT ze swoimi jednostkami organizacyjnymi, zgodnie z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości UE z 29 września 2015 r. w sprawie C-276/14 oraz ustawą z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U z 2018 r. poz. 280), czyli składana jest jedna skonsolidowana deklaracja VAT-7, obejmująca swoim zakresem wszelkie czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (zwanym dalej również podatkiem VAT).
Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego, utworzoną na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r. poz. 1372 ze zm.; „ustawa o samorządzie”). Do zadań własnych gminy na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w szczególności obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.
Wykonując wskazane wyżej zadania, Gmina działa zarówno w charakterze organu władzy publicznej, jak i na podstawie stosunków o charakterze cywilnoprawnym, stanowiących co do zasady działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT (objętą opodatkowaniem według właściwych stawek VAT, zwolnioną od VAT).
Gmina zamierza wybudować dwa ogólnodostępne place zabaw w miejscowościach (…) i (…) (zwane dalej „inwestycją” lub „infrastrukturą”). Na tę inwestycję Wnioskodawca stara się o dofinansowanie ze środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach PROW 2014-2020 na realizację operacji w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” z wyłączeniem projektów grantowych oraz operacji w zakresie podejmowania działalności gospodarczej. Wartość inwestycji wyniesie łącznie (…) zł. Dofinansowanie z publicznych środków wspólnotowych (wkład EFRROW) to wartość o wysokości (…) zł, tj. 63,63% wartości inwestycji. Wkład własny Gminy to wartość w wysokości (…) zł, tj. 36,37% wartości inwestycji.
Do wniosku o płatność potrzebna jest indywidualna interpretacja prawa podatkowego, która rozstrzygnie możliwość lub brak możliwości prawa do odliczenia częściowego lub w całości podatku VAT naliczonego. Jest to ważne ze względu na kwalifikowalność podatku VAT lub niekwalifikowalność przy dofinansowaniu.
Place zabaw zlokalizowane będą na działkach o nr ewidencyjnych 1, obręb (…) oraz 2, obręb (…). Obie działki stanowią własność Gminy. Wytworzona infrastruktura będzie ogólnodostępna w celach rekreacyjnych. Obszar działek jest ogólnodostępny, a posadowione na nich inwestycje będą udostępnione nieodpłatnie dla mieszkańców i turystów. Wnioskodawca przewiduje, że liczba osób korzystających z wybudowanej infrastruktury w ramach operacji będzie wynosiła ok. 200-400 osób w skali roku. Inwestycje nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Wytworzona infrastruktura nie będzie służyła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) - zwana dalej również ustawą o VAT. Jest to realizacja zadania własnego Gminy celem zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty. Gmina nie wystąpi w roli podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Infrastruktura będzie służyła do wykonywania czynności niepodlegających ustawie o podatku VAT.
Uzupełnienie i doprecyzowanie wniosku
Nazwa inwestycji : „(….)”.
Pytanie
Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego - w całości lub w części - od zakupów towarów i usług dotyczącego realizacji ww. Inwestycji?
Państwa stanowisko w sprawie
W Państwa ocenie, Gmina nie jest uprawniona do odliczenia kwoty podatku naliczonego, związanego z realizacją inwestycji i nie ma możliwości w całości lub w części odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupów dotyczących budowy ogólnodostępnej infrastruktury rekreacyjnej.
Państwo stoją na stanowisku, że nie ma możliwości w całości lub w części odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupów dotyczących budowy ogólnodostępnej infrastruktury rekreacyjnej.
Art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Z przytoczonego przepisu wynika, iż jakiekolwiek prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko w takim zakresie w jakim zakupy przyczyniają się do wykonywania czynności opodatkowanych. Wytworzona infrastruktura nie będzie służyła do wykonywania czynności opodatkowanych w żadnym zakresie.
Wnioskodawca również nie będzie mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy o podatku VAT, który stanowi, że w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. (...). Wytworzona infrastruktura będzie służyła tylko czynnościom niepodlegającym ustawie o podatku VAT.
Art. 90 ust. 1 ustawy o podatku VAT stanowi, iż w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
Wytworzona infrastruktura nie będzie wykorzystywana do czynności, w związku z którymi choćby w części przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Dlatego też ten przepis nie daje możliwości ze skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego.
Reasumując, Gmina nie ma możliwości odliczenia podatku VAT od wytworzenia ogólnodostępnej infrastruktury w miejscowościach (…) i (…).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług:
Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. gdy odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, wskazanych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy stanowi, że:
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy: transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Artykuł 15 ust. 6 ustawy stanowi, że:
Za podatnika nie uznaje się organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Z powołanego przepisu wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r. poz. 1372 ze zm.):
Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Stosownie do art. 6 ust. 1 tej ustawy:
Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Na mocy art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym:
Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in.: kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.
Z opisu sprawy wynika, że są Państwo jednostką samorządu terytorialnego, zarejestrowaną jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. W ramach Inwestycji zamierzacie Państwo wybudować dwa ogólnodostępne place zabaw położone na terenie Gminy. Wytworzona infrastruktura będzie ogólnodostępna w celach rekreacyjnych. Posadowione na nich inwestycje będą udostępniane nieodpłatnie dla mieszkańców i turystów. Inwestycje nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Wytworzona infrastruktura nie będzie służyła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Realizacja zadania będzie służyła zaspokojeniu potrzeb zbiorowych wspólnoty gminnej.
Na tle tak przestawionego opisu sprawy wątpliwości Państwa dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w całości lub w części od zakupów towarów i usług dotyczących realizacji ww. Inwestycji.
Zgodnie z przytoczonymi przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.
W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku VAT naliczonego nie będą spełnione, gdyż Państwo, realizując inwestycję związaną z budową placów zabaw, nie działają w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, lecz działacie Państwo jako organ władzy publicznej w zakresie zadań własnych nałożonych odrębnymi przepisami prawa (art. 15 ust. 6 ustawy), w ramach czynności publicznoprawnych, a efekty realizacji tej Inwestycji – jak wynika z wniosku – nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W konsekwencji, Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z wystawionych faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją Projektu, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy.
Dodatkowe informacje
Należy zauważyć, iż pojęcie „kosztu kwalifikowanego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcjęochronnąinterpretacjiindywidualnychokreślająprzepisyart.14k-14nbustawyzdnia29sierpnia1997r.–Ordynacjapodatkowa(Dz.U.z2021r.poz.1540zezm.).Interpretacjabędziemogłapełnićfunkcjęochronną,jeśli:Państwasytuacjabędziezgodna(tożsama)zopisemstanufaktycznegolubzdarzeniaprzyszłegoizastosująsięPaństwodointerpretacji.
·Zgodniezart.14na§1Ordynacjipodatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)zzastosowaniemart.119a;
2)wzwiązkuzwystąpieniemnadużyciaprawa,októrymmowawart.5ust.5ustawyzdnia11marca2004r.opodatkuodtowarówiusług;
3)zzastosowaniemśrodkówograniczającychumownekorzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·wformiepapierowej,wdwóchegzemplarzach(oryginałiodpis)naadres:KrajowaInformacjaSkarbowa,ul.TeodoraSixta17,43-300Bielsko-Biała(art.47§1PPSA),albo
·wformiedokumentuelektronicznego,wjednymegzemplarzu(bezodpisu),naadresElektronicznejSkrzynkiPodawczejKrajowejInformacjiSkarbowejnaplatformieePUAP:/KIS/SkrytkaESP(art.47§3iart.54§1aPPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).