opodatkowanie sprzedaży działki niezabudowanej oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu jej zakupu

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14 r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z 21 kwietnia 2021 r. (data wpływu 21 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki niezabudowanej oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu jej zakupu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki niezabudowanej oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu jej zakupu.

We wniosku wspólnym złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania:A. spółka jawna

• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:B. Bank

Przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

B. (dalej: „Sprzedający”) jest czynnym podatnikiem VAT.

Sprzedający jest właścicielem niezabudowanej nieruchomości położonej w (…), dla której Sąd Rejonowy w (…) prowadzi księgę wieczystą nr …. Nieruchomość Sprzedającego składa się z dwóch działek o łącznej powierzchni 13 077 m², oznaczonych numerami (…) (dalej: „Działka”) oraz (…).

Sprzedający nabył prawo własności nieruchomości na podstawie umowy przeniesienia własności celem zwolnienia z długu, objętej aktem notarialnym z 30 grudnia 2011 r. od osoby fizycznej, nieprowadzącej działalności gospodarczej i niebędącej podatnikiem od towarów i usług. Przy nabyciu Działki Sprzedającemu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Po nabyciu w 2011 r., Sprzedający wykorzystywał działkę jako teren rekreacji dla pracowników. Sprzedający w ramach działalności statutowej nie wykonuje czynności opodatkowanych VAT. Sprzedający ponadto wynajmuje lokal użytkowy, oraz prowadzi sprzedaż doładowań telefonicznych i dokonuje refakturowania usług. Czynności te są dokumentowane fakturami VAT, a Sprzedający odprowadza od nich podatek VAT.

Działka stanowi grunt niezabudowany o powierzchni 8 007 m². Teren Działki został objęty planem zagospodarowania przestrzennego na podstawie Uchwały nr … Rady Miasta … z dnia 29 maja 2014 r. w sprawie planu miejscowego zagospodarowania przestrzennego dla obszaru Miasta … z wyłączeniem niektórych terenów (Dz.Urz. Woj. … .2014 poz. (…), dalej: „MPZP”).

Zgodnie z postanowieniami MPZP, Działka usytuowana jest w jednostkach strukturalnych:

• „C 20 RM - tereny zabudowy zagrodowej i agroturystycznej”,

• „C 27 KDW - tereny dróg wewnętrznych”,

• „C 28 R - tereny rolnicze”,

• „C 13 ZL - tereny lasów i zadrzewień”.

MPZP przewiduje następujące przeznaczenie podstawowe dla terenów o wskazanych symbolach:

• RM - zabudowa zagrodowa; zabudowa agroturystyczna,
• KDW - drogi,
• R - pola uprawne; drogi polne; możliwość rozbudowy istniejących budynków do 50% ich dotychczasowej kubatury z zachowaniem ich wysokości,
• ZL - lasy i zadrzewienia.

MPZP przewiduje następujące przeznaczenie dopuszczalne dla terenów o wskazanych symbolach:

• RM - wolnostojące budynki mieszkalne jednorodzinne w ramach działek siedliskowych; obiekty i urządzenia rekreacyjne związane z funkcją agroturystyczną gospodarstwa rolnego; trasy narciarskie, biegowe i zjazdowe; obiekty usług handlu i gastronomii; obiekty, sieci i urządzenia infrastruktury technicznej; dojazdy ciągi pieszo-jezdne, drogi wewnętrzne, miejsca parkingowe, garaże jednokondygnacyjne,
• KDW - sieci i urządzenia infrastruktury technicznej; chodniki, ścieżki rowerowe, elementy małej architektury; szpalery drzew niskopiennych w rejonach niekolidujących z istniejącym i projektowanym uzbrojeniem podziemnym,

• R - istniejące i planowane dojazdy do nieruchomości, ciągi pieszo-jezdne; ścieżki rowerowe, trasy narciarskie, biegowe i zjazdowe; zadrzewienia śródpolne oraz aleje wzdłuż dróg gospodarczych; sieci i urządzenia infrastruktury technicznej,

• ZL - istniejące ciągi pieszo-jezdne, drogi wewnętrzne i dojazdy do nieruchomości; urządzenia techniczne zgodnie z przepisami odrębnymi dotyczącymi lasów; urządzenia i obiekty małej architektury związane z obsługą turystyki rowerowej oraz urządzenia i obiekty służące gospodarce leśnej; sieci i urządzenia infrastruktury technicznej; możliwość rozbudowy istniejących budynków do 50% ich dotychczasowej kubatury.

A (dalej: „Kupujący”) zamierzają zawrzeć ze Sprzedającym umowę sprzedaży, w wyniku której Kupujący nabędzie własność Działki w zamian za ustaloną cenę. Kupujący na dzień zawarcia umowy sprzedaży będzie zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Kupujący zamierza wykorzystywać nabytą nieruchomość wyłącznie do czynności opodatkowanych VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż Działki będzie objęta zwolnieniem z VAT?
2. Czy Kupującemu w związku z nabyciem Działki będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego?

Stanowisko Zainteresowanych:

1. Sprzedaż Działki będzie podlegała opodatkowaniu VAT jako dostawa terenu niezabudowanego stanowiącego teren budowlany.
2. Kupującemu w związku z nabyciem Działki będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Uzasadnienie:

Ad. 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt Ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in.: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 Ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zaś z art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Dostawę nieruchomości uznać zatem należy co do zasady za czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Wskazać przy tym należy, że czynności podlegające przepisom Ustawy o VAT mogą stanowić czynności zwolnione bądź czynności opodatkowane.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT: „Zwalnia się od podatku (...) dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane”. Przez „teren budowlany” w rozumieniu ustawy o VAT rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (art. 2 pkt 33 Ustawy o VAT).

Tak więc dostawa działki niezabudowanej uznawanej za teren budowlany w powyższym rozumieniu jest opodatkowana podatkiem VAT, w pozostałych przypadkach zastosowanie ma natomiast zwolnienie z podatku. Zwrócić należy uwagę, że ustawodawca nie posłużył się w konstrukcji definicji pojęciem „działka ewidencyjna”, ani nawet pojęciem „nieruchomość gruntowa” ale bardziej ogólnym pojęciem „grunt”. Uzasadnione jest zatem stanowisko, że nie chodziło o pojęcie działki w rozumieniu przepisów o ewidencji gruntów. Orzecznictwo jednolicie wskazuje również, że we wskazanej definicji nie chodzi również o pojęcie „nieruchomości gruntowej” w rozumieniu przepisów prawa cywilnego, a więc o określoną powierzchnię ziemską stanowiącą odrębny przedmiot własności (w praktyce jedna bądź wiele działek objętych jedną księgą wieczystą).

Pojęcie gruntu w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT rozumieć należy jako określoną powierzchnię ziemską, która może ale nie musi stanowić odrębny przedmiot własności, jak też może ale nie musi stanowić wyodrębnioną ewidencyjnie działkę. Jest to szczególnie widoczne w planach zagospodarowania przestrzennego, w których linie rozgraniczające określone przeznaczenie terenu abstrahują często od podziału geodezyjnego czy podziału prawa własności i w konsekwencji dana działka lub nieruchomość w znaczeniu wieczystoksięgowym może posiadać częściowo różne przeznaczenie. Za ugruntowany w orzecznictwie uznać należy pogląd, zgodnie z którym działka, która w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego albo decyzji WZ jest przeznaczona na różne cele, może mieć różne zasady opodatkowania VAT.

Przykładowo, część terenu jest oznaczona jako przeznaczona pod zabudowę (np. handlową), a część jako tereny zielone. Opodatkowanie będzie miało zastosowanie w zakresie w jakim grunt jest przeznaczony pod zabudowę, w pozostałej części obowiązuje zwolnienie. Znajduje to potwierdzenie w rozstrzygnięciach organów podatkowych, np. w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 listopada 2018 r., znak: 0115-KDIT1-3.4012.715.2018.2.JC, w której wskazano, że „dopuszczalne jest opodatkowanie jednej dostawy towaru różnymi stawkami podatku VAT. Tym samym jeśli np. tylko dla części działki wydana została decyzja o warunkach zabudowy, a pozostała część nie jest objęta planem zagospodarowania przestrzennego, to dostawa takiej działki może podlegać opodatkowaniu różnymi stawkami VAT”.

Z podobną sytuacją mamy do czynienia, jeżeli dana działka tylko w pewnym zakresie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego lub decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego (por. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28 grudnia 2017 r., znak: 0114-KDIP4.4012.506.2017.3.AKO), w której stwierdzono, że: „Skoro zatem działka nr 5/1 została objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego w części dotyczącej powierzchni 74 m² z przeznaczeniem pod drogę publiczną, to w świetle ww. definicji zawartej w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, działka ta w tej części będzie stanowić teren budowlany i w konsekwencji planowana transakcja zamiany będzie - w tej części - opodatkowana podatkiem VAT według stawki podstawowej VAT 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, gdyż do transakcji tej nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy. W pozostałej części swojej powierzchni, tj. 2 805 m², działka nr 5/1, jako grunt niezabudowany, nieobjęty ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ani decyzji o warunkach zabudowy lub lokalizacji celu publicznego, nie spełnia definicji terenu budowlanego, o którym mowa w ww. art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, i w konsekwencji planowana transakcja zamiany będzie - w tej części - korzystała ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 9 tej ustawy”.

Tożsame rozstrzygnięcia zapadały również w interpretacji z dnia 20 marca 2019 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, nr 0112-KDIL1-1.4012.11.2019.2.MJ, czy z dnia z 11 marca 2019 r., 0115-KDIT1-3.4012.93.2019.2.BJ. Stanowiska te podtrzymują wcześniejszą linię orzekania organów interpretacyjnych, bowiem podobne rozstrzygnięcia można znaleźć w latach poprzednich, np. w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 maja 2014 r., IPPP2/443-191/14-3/RR.

Pogląd ten jest również zgodny z orzecznictwem TSUE, który w wyroku z dnia 6 lipca 2006 r. w sprawie C-251/05 Talacre Beach Caravan Sales Ltd. uznał, że dyrektywa VAT nie sprzeciwia się podziałowi dostawy jednego towaru na dwie różne stawki VAT. Stwierdzono, że jedna dostawa towarów, co do zasady, podlega jednej stawce podatku VAT. Jednakże możliwe jest również oddzielne opodatkowanie określonych składników tej dostawy, jeżeli z przepisów wyraźnie wynika taka ewentualność i taka konieczność. Oznacza to, że okoliczność, iż określone towary stanowią przedmiot jednej dostawy, która z jednej strony obejmuje towar główny objęty preferencją podatkową w podatku VAT oraz z drugiej strony towary wyłączone z tej preferencji, nie stoi na przeszkodzie temu, aby od dostawy towarów wyłączonych z preferencji podatek VAT był pobierany według stawki podstawowej.

Rozstrzygając zagadnienie objęcia zakresem pojęcia „tereny budowlane”, które może różnicować część terenu Działki ze względu na podleganie opodatkowaniu VAT lub objęcie zwolnieniem, sięgnąć należy do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r. poz. 1333 ze zm., dalej: „PrBud”). Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 1 PrBud, przez "obiekt budowlany" należy rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych. W rozumieniu art. 3 pkt 2 PrBud „budynek” oznacza taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Przez "budowlę", zgodnie z art. 3 pkt 3 PrBud, należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak m.in. obiekty liniowe. Natomiast przez „obiekt liniowy”, zgodnie z art. 3 pkt 3a PrBud rozumie się obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności m.in. droga wraz ze zjazdami.

Jednocześnie, zgodnie z ustawą z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 293 ze zm., dalej: „PiZP”) ustalenie przeznaczenia terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Przepis art. 1 ust. 1 pkt 2 PiZP określa zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań. Natomiast art. 4 ust. 1 PiZP stanowi, iż ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Zatem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. Tak więc charakter danego terenu wyznacza plan miejscowy, z którego należy wywodzić, czy przedmiotem transakcji jest teren budowlany, czy też szerzej - przeznaczony pod zabudowę.

Jak wskazał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 1 października 2019 r., 0112-KDIL1-2.4012.423.2019.1.JB, „przy dokonywaniu oceny, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę nie można kierować się wyłącznie jego podstawowym przeznaczeniem określonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, lecz należy również wziąć pod uwagę jego przeznaczenie uzupełniające, wynikające z tego planu. Ustawodawca bowiem definiując w art. 2 pkt 33 ustawy teren budowlany wskazuje, że decydujące znaczenie mają m.in. zapisy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, nie zawężając przy tym, że chodzi wyłącznie o podstawowe przeznaczenie określone w tym planie”.

Oceniając zatem na potrzeby ustalenia, czy dany teren działki będzie stanowił teren budowlany w rozumieniu ustawy o VAT, należy mieć na względzie także przeznaczenie dopuszczalne wskazane w MPZP. W odniesieniu do części Działki objętej przeznaczeniem C 20 RM - tereny zabudowy zagrodowej i agroturystycznej uznać należy, że skoro podstawowym przeznaczeniem określonym w MPZP jest zabudowa zagrodowa i agroturystyczna, to w konsekwencji teren ten należy uznać za teren przeznaczony pod zabudowę. W odniesieniu do części Działki objętej przeznaczeniem C 27 KDW - tereny dróg wewnętrznych uznać należy, że skoro w myśl przepisów prawa budowlanego drogi są uznawane za budowle, to w konsekwencji teren przeznaczony na drogi wewnętrzne na podstawie MPZP należy uznać za teren przeznaczony pod zabudowę. W odniesieniu do części Działki objętej przeznaczeniem C 28 R - tereny rolnicze uznać należy, że skoro zgodnie z postanowieniami MPZP dopuszcza się w szczególności przeznaczenie na rozbudowę istniejących budynków, istniejące i planowane dojazdy do nieruchomości, ciągi pieszo-jezdne; ścieżki rowerowe, trasy narciarskie, biegowe i zjazdowe; zadrzewienia śródpolne oraz aleje wzdłuż dróg gospodarczych oraz sieci i urządzenia infrastruktury technicznej, to w konsekwencji teren ten należy uznać za teren przeznaczony pod zabudowę. W odniesieniu do części Działki objętej przeznaczeniem C 13 ZL - tereny lasów i zadrzewień uznać należy, że skoro zgodnie z postanowieniami MPZP dopuszcza się w szczególności przeznaczenie pod istniejące ciągi pieszo-jezdne, drogi wewnętrzne i dojazdy do nieruchomości; urządzenia i obiekty małej architektury związane z obsługą turystyki rowerowej oraz urządzenia i obiekty służące gospodarce leśnej; sieci i urządzenia infrastruktury technicznej a także możliwość rozbudowy istniejących budynków do 50% ich dotychczasowej kubatury, to w konsekwencji teren ten należy uznać za teren przeznaczony pod zabudowę.

Pomimo braku objęcia zwolnieniem z art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT, sprzedaż nieruchomości może być objęta zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W przedstawionym stanie faktycznym Sprzedającemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia Działki w 2011 r. Jak wskazano w stanie faktycznym, Sprzedający w ramach działalności statutowej nie wykonuje czynności opodatkowanych VAT, ale jednocześnie wynajmuje lokal użytkowy, oraz prowadzi sprzedaż doładowań telefonicznych i dokonuje refakturowania usług. Czynności te dokumentuje fakturami VAT, i odprowadza od nich podatek. Wobec tego stwierdzić należy że Działka nie była wykorzystywana przez Sprzedającego wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, a tym samym zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT nie znajdzie zastosowania do sprzedaży Działki.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Zainteresowanych sprzedaż Działki będzie podlegała w całości opodatkowaniu VAT jako dostawa terenu niezabudowanego stanowiącego teren budowlany.

Ad. 2.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT „W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124”.

Ponieważ Kupujący zamierza nabyć Działkę w celu wykorzystywania jej wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, będzie mu zatem przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z tą transakcją w odniesieniu do całej kwoty związanej z jej nabyciem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji Podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Jednocześnie wskazać należy, że w przypadku ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym obowiązującym aktem jest tekst jednolity Dz. U. z 2021 r. poz. 741 ze zm. Powyższe nie wpływa na rozstrzygnięcie sprawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.