W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1:

2. Czy planowana sprzedaż Działki przez Sprzedających w ramach przedstawionego zdarzenia przyszłego będzie podlegała zwolnieniu od VAT?

3. Czy w przypadku gdy planowana sprzedaż Działki nie będzie podlegała zwolnieniu od VAT, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej sprzedaż Działki?

Stanowisko Zainteresowanych

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1

Planowana sprzedaż Działki będzie dokonana przez Sprzedających działających w charakterze podatników VAT, w związku z czym sprzedaż Działki będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2

W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe, planowana sprzedaż Działki przez Sprzedających w ramach przedstawionego zdarzenia przyszłego nie będzie podlegała zwolnieniu od VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3

Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z nabycia Działki.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2. eksport towarów;

3. import towarów na terytorium kraju;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 2 pkt 6 Ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy ruchome oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem budynki, budowle i grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 Ustawy o VAT, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Jednocześnie wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów czy świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi być wykonana przez podatnika VAT.

Podatnikami VAT - zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pojęcie podatnika VAT na gruncie Ustawy o VAT odgrywa zatem, obok czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, podstawową rolę w wyznaczeniu zakresu opodatkowania. Podczas gdy określenie czynności wskazuje na zakres przedmiotowy podatku VAT, definicja podatnika VAT obejmuje jego zakres podmiotowy.

Definicja podatnika dla celów podatku VAT ma charakter autonomiczny. Na gruncie Ustawy o VAT podatnikiem VAT można zostać jedynie w związku z dokonaniem konkretnej czynności opodatkowanej podatkiem VAT i wyłącznie wobec tej czynności.

W myśl art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zauważyć przy tym należy, że definicja działalności gospodarczej zawarta w Ustawie o VAT ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnika VAT tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym, niezależnie od tego, czy prowadzą tą działalność w formie przewidzianej stosownymi przepisami prawa (np. jako osoba fizyczna wykonująca działalność gospodarczą wpisana do CEIDG).

W konsekwencji, zakres opodatkowania podatkiem VAT jest wyznaczony przez dwa czynniki:

1. opodatkowaniu VAT podlega tylko dostawa towarów oraz świadczenie usług; oraz

2. dostawa towarów lub świadczenie usług muszą być dokonywane przez podmiot działający w charakterze podatnika VAT.

Warto przy tym wskazać, że definicja działalności gospodarczej do celów VAT, odmiennie niż definicja tego pojęcia zawarta w ustawie z dnia 6 marca 2018 r - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2021 r. poz. 162 ze zm.), nie ma charakteru przedmiotowego, lecz podmiotowy. Działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły. Nie dotyczy formy działalności (wytwórczej, handlowej, usługowej itp.), lecz odwołuje się do podmiotów, które ją prowadzą (producentów, handlowców, usługodawców itp.). Powyższe oznacza, że działalnością gospodarczą jest działalność wykonywana np. przez producenta czy handlowca, a nie wyłącznie działalność polegająca na samym produkowaniu lub handlu jakimiś towarami. Z drugiej strony, wykonanie określonych czynności niemieszczących się w ramach działalności gospodarczej (np. sprzedaż majątku prywatnego) nie stanowi działania w charakterze podatnika VAT i dlatego nie podlega opodatkowaniu VAT.

Skoro fakt bycia podatnikiem VAT nie rozciąga się automatycznie na całą sferę aktywności określonego podmiotu (tj. nie wystarczy ogólny status podmiotu jako podatnika VAT, aby uznać dokonywaną przez niego czynność za podlegającą podatkowi VAT), podatnik powinien działać w takim charakterze wobec konkretnej czynności (art. 2 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, Dz. Urz. UE L 347/1; dalej: „Dyrektywa VAT”).

Za podatnika VAT należy uznać także osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej, czyniąc w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie etapów. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza. Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

Jak wynika z wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej („TSUE”) z 8 czerwca 2000 r. w sprawie C-400/98, Finanzamt Goslar przeciwko Brigitte Breitsohl, osoba, która ma potwierdzony obiektywnymi dowodami zamiar rozpoczęcia prowadzenia w sposób niezależny działalności gospodarczej, i która ponosi wcześniejsze wydatki inwestycyjne w tym celu, powinna zostać uznawana za podatnika VAT.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów Ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do wyroku TSUE z 4 października 1995 r. w sprawie C-291/92, Finanzamt Uelzen przeciwko Dieter Armbrecht, który dotyczył kwestii opodatkowania  sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Z przytoczonego orzecznictwa wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Takie stanowisko zostało również potwierdzone w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r. w sprawie C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach przeciwko HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika VAT, a dodatkowo działającego w takim charakterze w ramach tej konkretnej transakcji. Istotnym dla określenia, iż w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu Ustawy o VAT.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem VAT jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Wraz z zawarciem umowy przedwstępnej, Sprzedający udzielili Podmiotowi trzeciemu ograniczone warunkami umowy prawo do dysponowania nieruchomością oraz udzielili osobom fizycznym działającym na rzecz Podmiotu trzeciego pełnomocnictw umożliwiających dokonanie szeregu czynności prawnych niezbędnych do wykonania przed rozpoczęciem realizacji inwestycji Wnioskodawcy na Działce. Dodatkowo Sprzedający udzielili pełnomocnictwa osobom wskazanym przez Podmiot trzeci do przeglądania akt (w tym dokumentów i pism) księgi wieczystej. Celem udzielonego pełnomocnictwa było umożliwienie Podmiotowi trzeciemu przeprowadzenia czynności niezbędnych do uzyskania przez Podmiot trzeci pewności, że realizacja planowanej inwestycji budowlanej będzie możliwa. Inwestycja będzie realizowana dopiero po zawarciu umowy przyrzeczonej.

Sprzedający udzielili pełnomocnictwa osobom fizycznym wskazanym przez Wnioskodawcę w celu dokonywania szeregu czynności związanych z przedmiotową Działką niezbędnych do spełnienia warunków sprzedaży Nieruchomości przewidzianych w umowie przedwstępnej i w konsekwencji zawarcia z Wnioskodawcą umowy sprzedaży Działki. Mając na uwadze powyższe, dostawa towarów (w tym nieruchomości) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika VAT. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz zamiar z jakim została zrealizowana i okoliczności w jakich ją wykonano. Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie należy przeanalizować całokształt działań jakie Sprzedający podjęli lub podejmą w odniesieniu do nieruchomości będącej przedmiotem planowanej sprzedaży. Decydujące znaczenie w przedmiotowej sprawie ma fakt zawarcia umowy przedwstępnej, w ramach której Sprzedający umożliwili Podmiotowi trzeciemu dysponowanie Nieruchomością w ograniczonym zakresie dla celów koniecznych do uzyskania decyzji zatwierdzających projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę oraz udzielili osobom fizycznym działającym na rzecz Podmiotu trzeciego pełnomocnictwa do czynności niezbędnych do przygotowania realizacji inwestycji na Nieruchomości. Ponadto, Sprzedający udzielili osobom fizycznym wskazanym przez Podmiot trzeci szerokiego pełnomocnictwa celem dokonywania szeregu czynności związanych z przedmiotową Działką niezbędnych do spełnienia warunków sprzedaży Nieruchomości przewidzianych w umowie przedwstępnej i w konsekwencji zawarcia z Podmiotem trzecim umowy sprzedaży Działki. W związku z nabyciem praw z umowy przedwstępnej przez Wnioskodawcę, Sprzedający udzielili również pełnomocnictwa osobom fizycznym wskazanym przez Wnioskodawcę w celu dokonywania szeregu czynności związanych z Działką niezbędnych do spełnienia warunków sprzedaży Nieruchomości zawartych w umowie przedwstępnej i w konsekwencji zawarcia z Wnioskodawcą umowy sprzedaży Działki.

Zgodnie z art. 95 § 1 Kodeksu cywilnego („KC”), z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego, o czym stanowi art. 95 § 2 KC.

W myśl art. 96 KC, umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).

Stosownie do art. 98 KC, pełnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebne jest pełnomocnictwo określające ich rodzaj, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności.

Zgodnie z art. 99 § 1 KC, jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie. W myśl art. 99 § 2 KC, pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie.

Na mocy art. 108 KC, pełnomocnik nie może być drugą stroną czynności prawnej, której dokonuje w imieniu mocodawcy, chyba że co innego wynika z treści pełnomocnictwa albo że ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy. Przepis ten stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy pełnomocnik reprezentuje obie strony.

Z art. 109 KC wynika natomiast, że przepisy działu niniejszego stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy oświadczenie woli ma być złożone przedstawicielowi.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, że pełnomocnictwo to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy.

Udostępniając Nieruchomość Podmiotowi trzeciemu w ograniczonym zakresie dla celów koniecznych do uzyskania decyzji zatwierdzających projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę Sprzedający umożliwili Podmiotowi trzeciemu przygotowanie Działki pod planowaną inwestycję, co w zależności od zakresu działań faktycznie podjętych przez Podmiot trzeci przed przeniesieniem praw z umowy przedwstępnej na rzecz Wnioskodawcy doprowadziło lub przynajmniej potencjalnie mogło doprowadzić do zwiększenia wartości i atrakcyjności Nieruchomości, która wciąż stanowi własność Sprzedających.

To, że opisane wyżej działania nie będą podejmowane bezpośrednio przez Sprzedających, ale przez pełnomocników będących osobami fizycznymi wskazanymi przez Podmiot trzeci/Wnioskodawcę nie oznacza, że pozostaną bez wpływu na sytuację prawną Sprzedających. Czynności wykonane przez pełnomocników wywołają bowiem skutki bezpośrednio w sferze prawnej Sprzedających. W wyniku działań podjętych przez pełnomocników wskazanych przez Podmiot trzeci/Wnioskodawcę Sprzedający uatrakcyjnią przedmiotową Nieruchomość będącą nadal własnością Sprzedających, w szczególności poprzez czynności pełnomocników wskazanych przez Podmiot trzeci związane z przygotowaniem planowanej inwestycji na Nieruchomości lub uzyskanie przez pełnomocników wskazanych przez Podmiot trzeci/Wnioskodawcę warunków technicznych przyłączenia Nieruchomości do infrastruktury technicznej. Działania te wpłyną na podniesienie atrakcyjności nieruchomości jako towaru i wzrost jej wartości. Wszystkie te czynności z punktu widzenia podatku VAT zostaną „wykonane” w sferze prawnopodatkowej Sprzedających. W tym kontekście bez znaczenia pozostanie okoliczność wykonywania ww. czynności przez pełnomocników wskazanych przez potencjalnego nabywcę. W efekcie wykonywanych czynności dostawie podlegać będzie Nieruchomość o zupełnie innym charakterze niż w chwili zawarcia umowy przedwstępnej.

Zatem przedstawiona we wniosku aktywność Sprzedających będzie wykraczała poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności (zarządem majątkiem prywatnym) w odniesieniu do przedmiotowej Nieruchomości, a zaistniały ciąg zdarzeń będzie wskazywał na aktywność Sprzedających w zakresie obrotu nieruchomościami.

Rodzaj działań podjętych przez Sprzedających (wykonywanych przez osoby działające na podstawie pełnomocnictwa w imieniu i na rzecz Sprzedających), a bezpośrednio związanych z transakcją zbycia Działki jest zbliżony do działań typowych dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami, wykonywanych przez handlowców oraz świadczy o zorganizowanym charakterze sprzedaży i powoduje, że sprzedaż nieruchomości przybiera formę zawodową (profesjonalną) w zakresie obrotu nieruchomościami.

Sprzedający dokonując opisanych we wniosku czynności, podejmowali działania podobne do tych, jakie wykonują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, tj. wykazali aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

W związku z powyższym, mając na uwadze całokształt okoliczności w niniejszej sprawie należy wskazać, że sprzedaż Nieruchomości będzie wypełniać definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT, a Sprzedający w związku z przedmiotową sprzedażą będą działali jako podatnicy VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT. Zatem sprzedaż Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT.

Powyższe znajduje potwierdzenie w stanowiskach organów podatkowych, przykładowo:

1) Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 28 września 2021 r. nr 0112-KDIL1-3.4012.298.2021.2.MR;

2) Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 28 maja 2021 r. nr 0112-KDIL1-2.4012.126.2021.2.DS;

3) Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 11 sierpnia 2021 r. nr 0114-KDIP4-3.4012.359.2021.2.DM;

4) interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 1 grudnia 2020 r. nr 0111-KDIB3-1.4012.777.2020.1.IK;

5) interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 28 grudnia 2020 r. nr 0114-KDIP1-1.4012.635.2020.2.MŻ;

6) interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 12 maja 2020 r. nr 0114-KDIP4-1.4012.170.2020.1.PS;

7) interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 8 kwietnia 2020 r. nr 0114-KDIP1-1.4012.77.2020.2. AKA.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT, zwalnia się od podatku VAT dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Na podstawie art. 2 pkt 33 Ustawy o VAT, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W konsekwencji, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają dostawy towarów, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Natomiast dostawy pozostałych gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego lub nie wydano decyzji o warunkach zabudowy podlegają zwolnieniu od VAT.

Działka jest gruntem niezabudowanym. Obszar na którym znajduje się Nieruchomość w obowiązującej Uchwale (…) w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części terenów położonych we wsi (…) w Gminie jest przeznaczony pod zabudowę usługową i obiekty produkcyjne oraz składy i magazyny.

W konsekwencji, Działka stanowi teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 Ustawy o VAT, co wyklucza zastosowanie zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT, do sprzedaży Działki na rzecz Wnioskodawcy.

Dla dostawy nieruchomości niezabudowanych, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT, ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT, zwolnieniu od VAT podlega dostawa towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od VAT, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

- towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia są wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od VAT, gdzie w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

- brak prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytuły nabycia (importu, wytworzenia) tych towarów.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od VAT.

Powyższe znajduje potwierdzenie w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego („NSA”) z 28 lutego 2013 r. sygn. I FSK 627/12, który wskazuje, że „zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT, przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub ustawy, co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 Ustawy o VAT), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”.

Powyższe stanowisko opiera się na wyroku TSUE z 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S, gdzie TSUE stwierdził, że ze zwolnienia od VAT nie korzysta dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył podatku naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy VAT. Tym samym, w przypadkach, w których przy nabyciu towaru podatek naliczony w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Powyższe oznacza, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT nie może mieć zastosowania do zbycia towaru przez podatnika, jeżeli transakcja sprzedaży, w wyniku której nabył on wcześniej ten towar nie była opodatkowana podatkiem VAT.

Odnosząc powyższe do przedstawionego zdarzenia przyszłego, Działka nigdy nie była przedmiotem najmu, dzierżawy, bądź jakiejkolwiek innej umowy cywilnoprawnej. Nieruchomość nie była także nigdy wykorzystywana na potrzeby działalności gospodarczej Zainteresowanych, w tym nie była środkiem trwałym wykorzystywanym w tej działalności.

Na Nieruchomości nie była również prowadzona działalność rolnicza.

Tym samym, Działka od momentu jej nabycia do momentu zbycia przez Sprzedających nie była (i nie będzie) wykorzystywana wyłącznie do celów działalności zwolnionej od VAT.

Ponadto, udział we własności Nieruchomości został nabyty przez Zainteresowanego 1 w wyniku umowy sprzedaży z (…) umowy darowizny i przekazania gospodarstwa rolnego z (…)., umowy darowizny z (…) oraz umowy majątkowej małżeńskiej z (…), a przez Zainteresowanego 2 w wyniku zawarcia umowy darowizny z (…)Nie można zatem uznać, że Sprzedającym nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, skoro nabycie Nieruchomości przez Sprzedających nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zwolnienie od VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT nie znajdzie zastosowania do sprzedaży Nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy.

W konsekwencji, sprzedaż Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i nie będzie korzystała ze zwolnienia od VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z wyjątkami określonymi w Ustawie o VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 Ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje jeżeli zostaną spełnione następujące warunki: odliczenia podatku naliczonego dokonuje podatnik VAT a towary i usługi, z których nabyciem związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających podatkowi VAT.

Ustawodawca umożliwił podatnikowi odliczenie podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych przewidzianych w art. 88 Ustawy o VAT.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest i na dzień dokonania nabycia Działki będzie czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca planuje zrealizować (wybudować) inwestycję na nabytej Działce, a następnie planuje wykorzystywać inwestycję w prowadzonej działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT oraz niepodlegającej zwolnieniu od VAT.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, po dokonaniu nabycia Działki i otrzymaniu prawidłowo wystawionej faktury VAT, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z nabycia przedmiotowej Działki, gdyż spełnione będą warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego określone w art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT.

Uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego Wnioskodawca będzie mógł zrealizować, pod warunkiem niezaistnienia innych przesłanek negatywnych określonych w art. 88 Ustawy o VAT.   

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

A Sp. z o.o. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę (…) Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm., (dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.