Interpretacja indywidualna z dnia 14.07.2020, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.193.2020.1.PC, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Rozliczenie podatku od usług świadczonych przez podwykonawców.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem ePUAP 13 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia podatku od usług świadczonych przez podwykonawców jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 maja 2020 r. za pośrednictwem ePUAP wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia podatku od usług świadczonych przez podwykonawców.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (następca prawny ()) w dniu 8 września 2017 r. podpisało umowę w wyniku udzielenia zamówienia publicznego z firmą A. (generalnym wykonawcą) na usługi budowlane. Umowa umożliwiła wprowadzenie podwykonawców.

W wyniku braku zapłaty zobowiązań przez generalnego wykonawcę podwykonawcom na podstawie zapisów umowy, Wnioskodawca został zobligowany do opłacenia niżej wymienionych faktur z odwrotnym obciążeniem podatku VAT:

• faktury nr () zł;

• faktury () zł;

• faktury () zł.

W związku z obowiązkiem podatkowym wynikającym z ww. faktur oraz przepisów prawa, w ocenie Wnioskodawcy istniała uzasadniona wątpliwość co do zapłaty podatku VAT przez generalnego wykonawcę. Wnioskodawca dokonał płatności z tytułu podatku VAT (Deklaracje VAT-7 za miesiąc wrzesień 2018 r. i grudzień 2018 r.).

Ponadto Wnioskodawca informuje, że:

1. Jest zarejestrowanym podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.) i był nim w czasie realizowania umowy zawartej ze spółką A.
2. Spółka A. w momencie świadczenia usług była podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, u którego sprzedaż nie była zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.
3. Podwykonawcy A. w momencie świadczenia usług byli podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, u którego sprzedaż nie była zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.
4. Świadczenie realizowane na rzecz Wnioskodawcy przez A. na podstawie udzielonego zamówienia publicznego stanowiło usługę wymienioną w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT (uchylonego z dniem 1 listopada 2019 r.).
5. Świadczenia realizowane przez podwykonawców A. udokumentowane fakturami, które zostały opłacone przez Wnioskodawcę - tj. firmy:
   1. B () ;
   2. C ();
   3. D ()
6. Wystawione przez podwykonawców A. faktury, które zostały opłacone przez Wnioskodawcę nie zawierają wykazanej kwoty podatku VAT.
7. Wystawione przez podwykonawców A. faktury, które zostały opłacone przez Wnioskodawcę zawierają adnotację odwrotne obciążenie.
8. Na wystawionych przez podwykonawców A. fakturach, które zostały opłacone przez Wnioskodawcę jako nabywcę wskazano dane A.
9. Wnioskodawca nie miał zawartej jakiejkolwiek umowy/zlecenia z podwykonawcami A. których faktury opłacił.
10. Płatność zobowiązań wobec podwykonawców wynika z przepisów ustawy Prawa zamówień publicznych, które przewidują dokonanie bezpośredniej zapłaty wymagalnego wynagrodzenia przysługującego podwykonawcy w przypadku uchylenia się od obowiązku zapłaty przez wykonawcę.
    
    W rozpatrywanej sprawie należy uwzględnić następujące uwarunkowania:
    1. Wnioskodawca powziął informacje dotyczące firm podwykonawczych, świadczących roboty budowlane, usługi bądź dostawy na rzecz Wykonawcy A., czego skutkiem było wezwanie Wykonawcy do przedłożenia umów zawartych z podwykonawcami.
       Wykonawca przekazał Wnioskodawcy umowy i/lub zlecenia udzielone podwykonawcom.
    2. Umowa pomiędzy Wnioskodawcą z Wykonawcą zawiera następujące rozstrzygnięcia (§ 8 ust. 14 i 15 umowy):
       • w przypadku braku zapłaty lub uchylania się od zapłaty należnego wynagrodzenia podwykonawcy lub dalszemu podwykonawcy (...), Zamawiający potrąci z wystawionej przez Wykonawcę faktury część wynagrodzenia odpowiadającą wartości robót, usług lub dostaw wykonanych przez podwykonawcę lub dalszego podwykonawcę, którego wierzytelność jest częścią składową wystawionej faktury,
       • potrącone wynagrodzenie (...) zostanie zapłacone bezpośrednio podwykonawcy lub dalszemu podwykonawcy, którego wierzytelność stanowi część wystawionej przez Wykonawcę faktury, bez odsetek należnych podwykonawcy lub dalszemu podwykonawcy.
11. Rozliczenie usług wykonywanych (zapłacenie za usługi wykonywane) odbywało się na podstawie § 8 umowy. W § 8 ust. 3 umowy zawarto następujące zasady/warunki, w wyniku których wynagrodzenie związane z realizacją przedmiotu Umowy było rozliczane na podstawie:
    • faktur przejściowych Wykonawcy za wykonane roboty, wystawianych nie częściej niż raz na cztery tygodnie;
      - podstawą wystawienia faktur przejściowych będą pisemne rozliczenia przejściowe określające procentowe zaawansowanie robót rozliczanego zakresu Zamówienia w oparciu o harmonogram Wnioskodawcy (...), podpisane przez kierowników robót oraz inspektorów nadzoru inwestorskiego - jeśli taki nadzór zostanie przez Zamawiającego powołany - i przedstawiciela Zamawiającego;
    • faktury końcowej, wystawianej odpowiednio po zakończeniu i odbiorze końcowym Zamówienia,
      -podstawą wystawienia faktury końcowej za wykonanie Zamówienia będzie podpisany przez strony protokół odbioru końcowego (...);
      - faktura końcowa nie może opiewać na kwotę niższą niż 20% wartości brutto wynagrodzenia (...).
12. Rozliczenia z wykonawcą A. dokonywane były poprzez 2 rozliczenia przejściowe oraz rozliczenie końcowe. Faktura VAT nr (), stanowi rozliczenie końcowe umowy, a wartość z niej wynikająca była podstawą rozliczenia końcowego z podwykonawcami. Wierzytelności podwykonawców były częścią składową faktury końcowej, jednakże faktura nie zawiera szczegółowego rozliczenia i nie wyszczególnia poszczególnych kosztów - zgodnie z przyjętym w niej opisem została ona wystawiona za: Przebudowa ciągów komunikacyjnych wraz z przyległymi pomieszczeniami sanitarnymi zlokalizowanymi w obiekcie Wnioskodawcy. W ramach rozliczenia ww. faktury Wnioskodawca dokonał stosownych pomniejszeń płatności należnych Wykonawcy na rzecz świadczeń podwykonawców, a szczegółowe rozliczenie zawarte jest w opisie dołączonym do faktury.

&

Wnioskodawca (następca prawny ()) planuje wszcząć postępowanie sądowe przeciwko A. o zapłatę kar umownych oraz zwrot zapłaconego podatku VAT.

W sprawie opisanej powyżej nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa oraz postępowanie przed sądem administracyjnym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z zapłatą przez Wnioskodawcę faktur z odwrotnym obciążeniem słusznie został zapłacony podatek VAT przez Wnioskodawcę (deklaracja za miesiąc wrzesień 2018 i grudzień 2018)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Z faktur, które w imieniu A. zapłacił Wnioskodawca na rzecz podwykonawców wynikał obowiązek podatkowy.

Wnioskodawca przejmując obowiązek zapłaty faktur przejął także obowiązek podatkowy.

W ocenie Wnioskodawcy, ze względu na uchylanie się od płatności przez A. na rzecz podwykonawców, istniała uzasadniona wątpliwość, co do zapłaty przez niego podatku VAT i w oparciu o obowiązujące przepisy prawa w zakresie odwrotnego obciążenia, Wnioskodawca potwierdza słuszność zapłacenia podatku VAT przez Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 5a ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 października 2019 r. - towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (). Towarami zaś są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Przy tym zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 1 pkt 3 lit. a, b i c ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 1751), z dniem 1 listopada 2019 r. w art. 17 ustawy o VAT w ust. 1 uchyla się pkt 7 i 8 oraz uchyla się ust. 1c-1h oraz w ust. 2 wyrazy ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8 zastępuje się wyrazami ust. 1 pkt 4 i 5. Jednocześnie w myśl art. 1 pkt 31 ww. ustawy zmieniającej uchyla się załączniki nr 13 i 14 do ustawy. Ponadto w myśl art. 1 pkt 18 lit. b ww. ustawy zmieniającej w art. 106e w ust. 4 uchyla się pkt 1. Zaś w myśl art. 1 pkt 18 lit. a tiret pierwszy ww. ustawy zmieniającej w art. 106e w ust. 1 pkt 18 otrzymuje brzmienie "w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy odwrotne obciążenie".

Niemniej jednak, jak stanowi art. 10 ww. ustawy zmieniającej, w przypadku dostaw towarów lub świadczenia usług, wymienionych w załączniku nr 11 lub załączniku nr 14 do ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, dokonanych:

1. przed dniem 1 listopada 2019 r., dla których obowiązek podatkowy powstał lub faktura została wystawiona po dniu 31 października 2019 r.,
2. po dniu 31 października 2019 r., dla których faktura została wystawiona przed dniem 1 listopada 2019 r.

stosuje się przepisy art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, ust. 1c-1h i 2-2b, art. 18c ust. 1 pkt 1, art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a i b, art. 99 ust. 9, art. 101a, art. 102 ust. 3, art. 106e ust. 1 pkt 18 i ust. 4 pkt 1 oraz art. 108 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy uchylonego z dniem 1 listopada 2019 r. - podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Przy tym, w myśl art. 17 ust. 1h ustawy - uchylonego z dniem 1 listopada 2019 r. - w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy - uchylonym z dniem 1 listopada 2019 r. - w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8 usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Załącznik nr 14 do ustawy - uchylony z dniem 1 listopada 2019 r. - zawierał (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Wskazany przepis art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadzał mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona była usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą był podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie była zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, mechanizm odwrotnego obciążenia miał zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczył te usługi jako podwykonawca, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy.

Jednocześnie zgodnie z art. 106e ust. 4 pkt 1 ustawy uchylonym z dniem 1 listopada 2019 r. - faktura nie zawiera, w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, jest nabywca towaru lub usługobiorca - danych określonych w ust. 1 pkt 12-14.

Przy tym w myśl art. 106e ust. 1 pkt 12-14 ustawy faktura powinna zawierać:

• stawkę podatku (pkt 12),

• sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku (pkt 13),

• kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku (pkt 14).

Ponadto, w art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy wskazano, że w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi, faktura VAT powinna zawierać wyrazy odwrotne obciążenie.

Zatem w sytuacji gdy podatnikiem, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy jest nabywca usług, wówczas podatnik świadczący usługę wystawia na rzecz tego nabywcy fakturę, która nie zawiera stawki podatku, sumy wartości sprzedaży netto oraz kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto lecz powinna zawierać wyrazy odwrotne obciążenie.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca (następca prawny ()) w dniu 8 września 2017 r. podpisał umowę w wyniku udzielenia zamówienia publicznego z firmą A. (generalnym wykonawcą) na usługi budowlane. Świadczenie realizowane na rzecz Wnioskodawcy przez A. na podstawie udzielonego zamówienia publicznego stanowiło usługę wymienioną w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy. Umowa umożliwiła wprowadzenie podwykonawców. Podwykonawcy A. w momencie świadczenia usług byli podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, u którego sprzedaż nie była zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

Umowa pomiędzy Wnioskodawcą a A. zawiera następujące rozstrzygnięcia (§ 8 ust. 14 i 15 umowy): 14) w przypadku braku zapłaty lub uchylania się od zapłaty należnego wynagrodzenia podwykonawcy lub dalszemu podwykonawcy (...), Zamawiający potrąci z wystawionej przez Wykonawcę faktury część wynagrodzenia odpowiadającą wartości robót, usług lub dostaw wykonanych przez podwykonawcę lub dalszego podwykonawcę, którego wierzytelność jest częścią składową wystawionej faktury, 15) potrącone wynagrodzenie (...) zostanie zapłacone bezpośrednio podwykonawcy lub dalszemu podwykonawcy, którego wierzytelność stanowi część wystawionej przez Wykonawcę faktury, bez odsetek należnych podwykonawcy lub dalszemu podwykonawcy.

W wyniku braku zapłaty zobowiązań przez generalnego wykonawcę podwykonawcom na podstawie zapisów umowy, Wnioskodawca został zobligowany do opłacenia faktur. Wnioskodawca nie miał zawartej jakiejkolwiek umowy/zlecenia z podwykonawcami A., których faktury opłaciło. Wystawione przez podwykonawców A. faktury, które zostały opłacone przez Wnioskodawcę nie zawierają wykazanej kwoty podatku VAT lecz zawierają adnotację odwrotne obciążenie. Na wystawionych przez podwykonawców A. fakturach, które zostały opłacone przez Wnioskodawcę jako nabywcę wskazano dane A. Rozliczenia Wnioskodawcy z A. dokonywane były poprzez 2 rozliczenia przejściowe oraz rozliczenie końcowe. Faktura VAT nr (), stanowi rozliczenie końcowe umowy, a wartość z niej wynikająca była podstawą rozliczenia końcowego z podwykonawcami. Wierzytelności podwykonawców były częścią składową faktury końcowej, jednakże faktura nie zawiera szczegółowego rozliczenia i nie wyszczególnia poszczególnych kosztów - zgodnie z przyjętym w niej opisem została ona wystawiona za: Przebudowa ciągów komunikacyjnych wraz z przyległymi pomieszczeniami sanitarnymi zlokalizowanymi w obiekcie Wnioskodawcy- rozlicznie końcowe. W ramach rozliczenia wskazanej faktury Wnioskodawca dokonał stosownych pomniejszeń płatności należnych A. na rzecz świadczeń podwykonawców, a szczegółowe rozliczenie zawarte jest w opisie dołączonym do faktury.

Jednocześnie w związku z tym, że wystawione przez podwykonawców A. faktury nie zawierają wykazanej kwoty podatku VAT lecz zawierają adnotację odwrotne obciążenie oraz istnieniem uzasadnionej wątpliwości co do zapłaty podatku VAT przez generalnego wykonawcę Wnioskodawca dokonał płatności z tytułu podatku VAT (deklaracje VAT-7 za miesiąc wrzesień 2018 r. i grudzień 2018 r.).

Wnioskodawca powziął wątpliwość czy w związku z zapłatą wystawionych przez podwykonawców faktur z odwrotnym obciążeniem słusznie zapłacił podatek VAT (deklaracja za miesiąc wrzesień 2018 i grudzień 2018).

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy wskazać należy, że przy spełnieniu określonych warunków art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadzał mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku od towarów i usług na podatnika, na rzecz którego świadczona była usługa. Z wskazanych w opisie sprawy informacji wynika, że w analizowanym przypadku podwykonawcy (których faktury zostały opłacone przez Wnioskodawcę) świadczyli usługi na rzecz A. (generalnego wykonawcy) natomiast A.(generalny wykonawca) świadczył usługi na rzecz Wnioskodawcy. Zatem w analizowanym przypadku Wnioskodawca nie był usługobiorcą usług świadczonych przez podwykonawców (których faktury zostały opłacone przez Wnioskodawcę). Jak wskazano w opisie sprawy Wnioskodawca został zobligowany do opłacenia faktur wystawionych przez podwykonawców z uwagi na brak zapłaty zobowiązań przez generalnego wykonawcę podwykonawcom. Na wystawionych przez podwykonawców fakturach, które zostały opłacone przez Wnioskodawcę jako nabywcę wskazano dane A. (generalnego wykonawcy). Wnioskodawca nie miał zawartej jakiejkolwiek umowy/zlecenia z podwykonawcami, których faktury opłacił. Jednocześnie w ramach rozliczenia świadczonej na rzecz Wnioskodawcy usługi Wnioskodawca dokonał stosownych pomniejszeń płatności należnych A. (generalnemu wykonawcy) o płatności dokonane na rzecz podwykonawców. W konsekwencji skoro Wnioskodawca nie był usługobiorcą usług świadczonych przez podwykonawców (których faktury zostały opłacone przez Wnioskodawcę) a jedynie (z uwagi na brak zapłaty zobowiązań przez generalnego wykonawcę) był zobowiązany do opłacenia faktur wystawionych przez podwykonawców na rzecz A. (generalnego wykonawcy) mimo, że faktury te nie zawierały wykazanej kwoty podatku lecz adnotację odwrotne obciążenie Wnioskodawca nie stał się podatnikiem stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy. Tym samym Wnioskodawca nie był zobowiązany do opodatkowania usług świadczonych przez podwykonawców (których faktury zostały opłacone przez Wnioskodawcę) poprzez wykazanie podatku należnego w deklaracjach za miesiąc wrzesień 2018 i grudzień 2018.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej