Zwolnienie od podatku wycofania środka trwałego (działki nr 1 zabudowanej budynkami rekreacji indywidualnej) z działalności gospodarczej do majątku osobistego, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy oraz konieczność dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego od wydatków poniesionych na wytworzenie ww. środka trwałego.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 września 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 5 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku wycofania środka trwałego (działki nr 1 zabudowanej budynkami rekreacji indywidualnej) z działalności gospodarczej do majątku osobistego, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy oraz konieczności dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego od wydatków poniesionych na wytworzenie ww. środka trwałego. Uzupełniła Pani wniosek pismem z 4 listopada 2022 r. (wpływ 8 listopada 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pani indywidualną działalność gospodarczą pod nazwą „A”.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystuje Pani środek trwały w postaci nieruchomości, stanowiącej działkę ewidencyjną nr 1, zlokalizowaną we wsi C. Nieruchomość objęta jest księgą wieczystą (…), której powierzchnia to (…) ha. Przedmiotowa nieruchomość jest zabudowana budynkami rekreacji indywidualnej zlokalizowanymi na działce nr 1, które na podstawie decyzji z (…) 2015 r. wydanej przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego, zostały włączone do użytkowania (dalej: Nieruchomość).

Nieruchomość stanowiąca zabudowaną działkę nr 1 stanowi współwłasność małżeńską Pani oraz E.B. Jednak nakłady poczynione na budowę budynków rekreacji indywidualnej, w oparciu o projekt budowlany, zatwierdzony decyzją z (…) 2015 r. przez Starostę w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o pozwolenie na budowę z (…) 2014 r., były finansowane ze środków pochodzących z prowadzonej przez Wnioskodawczynię indywidualnej działalności gospodarczej. Aby ostatecznie po dopuszczeniu ich do użytkowania przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego (…) 2015 r., zostały włączone do ewidencji środków trwałych Pani przedsiębiorstwa.

Od dnia przyjęcia kompleksu budynków rekreacji indywidualnej do ewidencji środków trwałych, do dnia dzisiejszego prowadzi Pani sezonowo działalność gospodarczą w zakresie wynajmu tych obiektów na cele rekreacji i wypoczynku. Przystępując do budowy budynków rekreacji indywidualnej pozostawała Pani czynnym podatnikiem VAT, a nakłady ponoszone na wskazaną budowę były potwierdzane wystawionymi fakturami, które to zostały zaksięgowane w rejestrze zakupów począwszy od (…) 2015 r. do (…) 2015 r. Podatek naliczony, wykazany w fakturach zakupu niezbędnych materiałów na poczet prowadzonej inwestycji był Pani zwracany przez Urząd Skarbowy. Tym samym, skorzystała Pani z możliwości odliczenia podatku naliczonego.

Nadwyżka w podatku naliczonym, powstała z tytułu prowadzonej inwestycji, ostatecznie została objęta dokonanym przez Urząd Skarbowy zwrotem. Planowane przez Panią zdarzenie przyszłe to wycofanie środka trwałego w postaci domków letniskowych z drewna położonych we wsi C, co ma Pani umożliwić zaprzestanie korzystania ze wspomnianych domków letniskowych na potrzeby prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu sprawy.

1.W przedmiotowych budynkach od momentu oddania do użytku w roku 2015, prowadzi Pani i będzie prowadzić do chwili wycofania z działalności gospodarczej działalność polegającą na krótkoterminowym wynajmie, opodatkowaną podatkiem VAT.

2.Od momentu oddania do użytku w roku 2015 nie zostały poniesione wydatki sięgające co najmniej 30% wartości początkowej obiektu.

3.Wartość początkowa każdego z budynków przekracza 15 000 zł.

4.Każdy z budynków stanowi środek trwały podlegający amortyzacji.

5.Działka, na której zbudowano domki, została zakupiona na osobę prywatną, nie wystąpiły odliczenia od podatku naliczonego.

Odliczenia wystąpiły od budynków, ich wyposażenia oraz powstałej infrastruktury (instalacje, bruk, ogrodzenie itp. ) i od wszystkich pozostałych składników znajdujących się na terenie obiektu.

6.Całą nieruchomość zamierza Pani (w tym działka wraz z infrastrukturą) przekazać córce w formie darowizny.

Żaden z budynków nie będzie przedmiotem najmu/dzierżawy, zamierza Pani wszystkie (…) budynków przekazać w formie darowizny córce.

7.Wycofanie wszystkich budynków nastąpi na cele osobiste, następnie będą one w formie darowizny przekazane córce.

8.Nieruchomości nie zamierza Pani sprzedać, w całości w formie darowizny przekaże Pani córce.

9.Nie była Pani zobowiązana do dokonywania korekt, o których mowa w art. 91 ustawy.

Pytanie

1.Czy wycofanie środka trwałego (Nieruchomości) na potrzeby osobiste podatnika jako dostawa w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w realiach przedstawionego stanu faktycznego, korzysta ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług?

2.Czy wobec dokonanego obniżenia podatku należnego o naliczony, z tytułu wydatków na wytworzenie środka trwałego, konieczna jest korekta odliczonego podatku VAT?

Pani stanowisko w sprawie

W odpowiedzi na pytanie nr 1, wskazała Pani, że planowane wycofanie środka trwałego w postaci budynków letniskowych z drewna, stanowiących dotychczas środek trwały w ramach prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, będzie korzystało ze zwolnienia z podatku od towarów i usług. W uzasadnieniu tego stanowiska należy wskazać na brzmienie art. 7 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2022.931 t.j. z 29 kwietnia 2022 r.).

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)inne darowizny,

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak zostało to przedstawione w opisie stanu faktycznego, korzystała Pani z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ujmując w ówczesnym czasie ponoszone wydatki dokumentowane fakturami w rejestrach zakupów prowadzonych na cele rozliczenia podatku należnego. Tym samym, planowana transakcja wycofania środka trwałego i przeznaczenia go na Pani potrzeby osobiste, stanowi w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług dostawę towarów. Jednocześnie trzeba zwrócić uwagę na fakt, iż art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, przewiduje zwolnienie do dostaw budynków, budowli lub ich części, które są zasiedlone w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, ale od pierwszego zasiedlenia upłynął okres dłuższy niż dwa lata. W rozpatrywanym stanie faktycznym wybudowanie domków letniskowych z drewna i oddanie ich do użytkowania, w oparciu o wydaną w tym celu decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego, miało miejsce (…) 2015 r.

Mając na uwadze fakt, iż planowane wycofanie środka trwałego i przeznaczenie na Pani cele osobiste ma nastąpić w roku 2022, to niewątpliwie przesłanka zwolnienia, czyli okres dłuższy niż dwa lata od zasiedlenia środka trwałego, zaistniała. W rozpatrywanym stanie faktycznym owo „zasiedlenie” było faktycznie przejęciem do użytkowania domków letniskowych na potrzeby prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej. Tym samym, zgodnie z cytowanym przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, wycofując środek trwały z użytkowania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i przeznaczając go na potrzeby osobiste, korzystać Pani będzie ze zwolnienia od podatku od towaru i usług.

Odnosząc się do zapytania sformułowanego w pkt 2 rozpatrywanego wniosku, na tle stanu faktycznego, opisanego powyżej wskazała Pani, iż konieczna będzie korekta odliczonego podatku VAT od nakładów poniesionych na budowę letniskowych domków drewnianych.

Uzasadniając swoje stanowisko, wskazała Pani na brzmienie art. 91, w szczególności ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, który przewiduje obowiązek dokonania korekty odliczonego podatku od towarów i usług w odniesieniu do nieruchomości w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym środek trwały został oddany do użytkowania. Jednocześnie zgodnie z brzmieniem powołanego art. 91 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku nieruchomości roczna korekta stanowi 1/10 kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W tym konkretnym przypadku objętym niniejszym wystąpieniem, z uwagi na fakt, iż 10-letni okres mija w roku 2026, koniecznym będzie dokonanie korekty odpowiadającej 4/10 kwoty podatku naliczonego, wykazanego z tytułu wytworzenia środka trwałego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Z treści powyższego przepisu jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, zarówno grunty, jak i budynki, budowle oraz ich części, spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielnie kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.).

Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności.

Zgodnie z art. 196 ww. ustawy:

W myśl art. 210 § 1 Kodeksu cywilnego:

Z regulacji art. 211 tej ustawy wynika, że:

Natomiast w świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług definicja działalności gospodarczej ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Działalność ta obejmuje producentów, handlowców i wszystkie podmioty świadczące usługi.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotową Nieruchomość – zabudowaną budynkami rekreacji indywidualnej – wykorzystywała Pani w prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie sezonowego najmu krótkoterminowego na cele wypoczynku i rekreacji. Zamierza Pani wycofać ww. Nieruchomość zabudowaną przedmiotowymi budynkami do majątku osobistego, a następnie w formie darowizny przekaże Pani Nieruchomość córce. Jak Pani wskazała, żaden z budynków – po ich wycofaniu z działalności gospodarczej – nie będzie przedmiotem najmu/dzierżawy, jak również nie zamierza Pani przedmiotowej Nieruchomości sprzedać. Ww. budynki zostały oddane do użytkowania w roku 2015. Ponadto – jak wynika z opisu sprawy – przystępując do budowy budynków rekreacji indywidualnej pozostawała Pani czynnym podatnikiem VAT, a nakłady ponoszone na wskazaną budowę były potwierdzane wystawionymi fakturami, które to zostały zaksięgowane w rejestrze zakupów począwszy od (…) 2015 r. do (…) 2015 r. Podatek naliczony, wykazany w fakturach zakupu niezbędnych materiałów na poczet prowadzonej inwestycji był Pani zwracany przez Urząd Skarbowy. Tym samym, skorzystała Pani z możliwości odliczenia podatku naliczonego. Odliczenia wystąpiły od budynków, ich wyposażenia oraz powstałej infrastruktury (instalacje, bruk, ogrodzenie itp.) i od wszystkich pozostałych składników znajdujących się na terenie obiektu.

Pani wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą kwestii zwolnienia od podatku wycofania środka trwałego (działki nr 1 zabudowanej budynkami rekreacji indywidualnej) z działalności gospodarczej do majątku osobistego, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy

W analizowanej sprawie, w odniesieniu do czynności wycofania ww. Nieruchomości z obecnie prowadzonej działalności do majątku osobistego, będzie miał zastosowanie art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, bowiem nastąpi tutaj dostawa towaru na Pani cele osobiste. Tym samym, czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ przysługiwało Pani prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na budowę przedmiotowych budynków.

W tym miejscu podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy:

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy:

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy:

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym podkreślić należy, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Przy czym, jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy dla dostawy działek zabudowanych, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

·towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

·brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym:

Wobec powyższego, przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Co do zasady zatem grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według tych samych regulacji jak budynki i budowle na nim posadowione.

Jednocześnie należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2021 r. poz. 2351 ze zm.).

W myśl art. 3 pkt 2 ww. ustawy Prawo budowlane:

Odnosząc się do planowanego wycofania z prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej do majątku osobistego budynków należy zauważyć, że decydujące dla rozstrzygnięcia, czy w przedmiotowej sprawie dla opisanej dostawy (wycofania) zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania jest rozstrzygnięcie kwestii, czy i kiedy względem ww. budynków nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

W świetle przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, że planowana dostawa (wycofanie do majątku osobistego) ww. budynków nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, gdyż ww. budynki zostały już zasiedlone, a ich zajęcie (używanie) trwa dłużej niż 2 lata (od roku 2015).

Zatem, z uwagi na fakt, że od pierwszego zasiedlenia do chwili planowanej dostawy (wycofania z działalności gospodarczej) upłynie okres dłuższy niż 2 lata i jednocześnie nie ponoszono nakładów na ulepszenie przekraczających 30% wartości początkowej ww. budynków, to w odniesieniu do tych budynków zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jak wskazano powyżej, grunt – na którym posadowione są ww. budynki – będący przedmiotem dostawy podlega opodatkowaniu według tych samych regulacji jak budynki i budowle na nim posadowione. W związku z powyższym – na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy – również dostawa gruntu, z którym związane są ww. budynki, będzie zwolniona od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zatem, wycofanie przez Panią z prowadzonej działalności gospodarczej do majątku osobistego przedmiotowych budynków rekreacji indywidualnej, znajdujących się na działce nr 1, będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Podsumowując, wycofanie z prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej środka trwałego w postaci działki nr 1 zabudowanej budynkami i przekazanie go na Pani potrzeby osobiste, jako dostawa w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy, będzie korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zw. art. 29a ust. 8 ustawy.

Tym samym Pani stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

W dalszej kolejności Pani wątpliwości dotyczą konieczności dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego w związku z poniesionymi wydatkami na wytworzenie przedmiotowego środka trwałego, tj. działki nr 1 zabudowanej 9-cioma budynkami rekreacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:

Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy:

Stosownie do art. 91 ust. 4 ustawy:

Natomiast jak stanowi art. 91 ust. 5 ustawy:

Na podstawie art. 91 ust. 6 ustawy:

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy:

Stosownie do art. 91 ust. 7a ustawy:

W myśl art. 91 ust. 7b ustawy:

Na mocy art. 91 ust. 7c ustawy:

Ponadto, zgodnie z art. 91 ust. 7d ustawy:

Stosownie do art. 91 ust. 8 ustawy:

Przepisy art. 91 ustawy wprowadzają konstrukcję korekty podatku naliczonego dokonywanej z uwagi na zmianę struktury sprzedaży albo na zmianę pierwotnego przeznaczenia towaru lub usługi (z którą związany jest podatek naliczony). Wprowadzenie procedury korekty związane jest z faktem, że we wspólnym systemie VAT obowiązuje zasada odliczenia niezwłocznego, tzn. w momencie nabycia. W tym momencie czasowym związek towaru z danym rodzajem czynności (opodatkowane, zwolnione, mieszane) ma zazwyczaj charakter planowany. Do czasu faktycznego wykorzystania nabytego towaru lub usługi faktyczny związek z danym rodzajem czynności może się zmienić, przekreślając prawo do odliczenia albo uzasadniając dokonanie odliczenia. Jednocześnie przepisy wprowadzają szczególny tryb korekty do wybranych składników majątku. Z uwagi na zazwyczaj wieloletni okres wykorzystania składników majątku zaliczanych do środków trwałych oraz nieruchomości ustawa przyjmuje zasadę dokonywania cząstkowej i równomiernej korekty w dłuższym czasie (dla nieruchomości przez 10 lat, a dla pozostałych składników majątku przez 5 lat). Regulacje te mają na celu urealnienie odliczenia podatku naliczonego. Ustawa zakłada bowiem, że środki trwałe (jako dobra o charakterze trwałym) zużywają się w określonym czasie, a nie jednorazowo. W tym też czasie stopniowo konsumowane jest prawo do odliczenia i należy je oceniać w dłuższej perspektywie czasu, a nie jednorazowo.

Jednocześnie należy zauważyć, że przepisy art. 91 ust. 2 ustawy odsyłają do przepisów o podatku dochodowym dotyczących środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że w przypadku, w którym podatnik zmienia przeznaczenie środka trwałego nabytego lub wytworzonego dla celów działalności opodatkowanej podatkiem i zaczyna go używać wyłącznie do wykonywania czynności zwolnionych z opodatkowania, ma on obowiązek skorygować podatek naliczony, jeżeli taki został odliczony. Analogicznie powinien postąpić w sytuacji sprzedaży takiego środka trwałego, jeżeli przy jego nabyciu lub wybudowaniu odliczył podatek naliczony, a przy zbyciu zastosuje zwolnienie od podatku. W odniesieniu do korekty 10-letniej dotyczącej nieruchomości i następującej w tym okresie zmiany przeznaczenia oraz zbycia środka trwałego ze zwolnieniem od podatku, należy wskazać, że ich skutkiem jest obowiązek dokonania w roku zbycia korekty odliczenia za wszystkie z pozostałych 10 lat okresu korekty, tak jakby w każdym z pozostałych lat odliczenie nie przysługiwało w ogóle.

Z okoliczności sprawy wynika, że przedmiotem Pani działalności jest – i będzie do momentu wycofania przedmiotowych  budynków (środków trwałych) z działalności gospodarczej – najem krótkoterminowy opodatkowany podatkiem VAT. Ww. budynki zostały oddane do użytkowania w roku 2015 a wartość początkowa każdego z przedmiotowych budynków przekroczyła 15 000 zł. Przedmiotowe budynki stanowią w Pani działalności środki trwałe podlegające amortyzacji a od momentu oddania ich do użytkowania w roku 2015 nie zostały poniesione nakłady na ich ulepszenie, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej ww. budynków. Dokonała Pani odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z wybudowaniem ww. budynków, które będą przedmiotem wycofania z działalności gospodarczej. Jak Pani wskazała, nie była Pani dotychczas zobowiązana do dokonywania korekt, o których mowa w art. 91 ustawy.

Analiza powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, że w sytuacji, zmiany przeznaczenia towarów lub usług na cele związane z czynnościami zwolnionymi od podatku, podatnik ma obowiązek zweryfikować uprzednio odliczony podatek naliczony w oparciu o postanowienia art. 91 ustawy.

Jeśli w czasie korekty 10-letniej, w przypadku nieruchomości lub ich części, następuje zmiana przeznaczenia środka trwałego nabytego lub wytworzonego dla celów działalności opodatkowanej do wyłącznie wykonywania czynności zwolnionych z opodatkowania, następuje obowiązek dokonania w roku, kiedy nastąpiła zmiana przeznaczenia, korekty odliczenia za wszystkie z pozostałych 10 lat okresu korekty, tak jakby w każdym z pozostałych lat odliczenie nie przysługiwało w ogóle.

W przepisie art. 91 ust. 2 ustawy, wyraźnie określono, że roczna korekta dotyczy jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy nabyciu lub wytworzeniu nieruchomości, co oznacza, że proporcja korekty ulega zmniejszeniu (zwiększeniu) o jedną dziesiątą podatku naliczonego za każdy kolejny rok kalendarzowy, aż do końca okresu korekty.

W analizowanej sprawie, w związku z wybudowaniem przedmiotowych budynków rekreacji indywidualnej, był spełniony warunek wskazany w art. 86 ust. 1 ustawy, gdyż wydatki związane z ich wybudowaniem były/są/będą do momentu ich wycofania do majątku prywatnego wykorzystywane w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej do czynności opodatkowanych (najem krótkoterminowy).

Jak wykazano powyżej, dostawa (wycofanie) przedmiotowych budynków, które były/są/będą do momentu ich wycofania wykorzystywane przez Panią do czynności opodatkowanych (najem) – będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Nastąpi zatem zmiana przeznaczenia w odniesieniu do przedmiotowych budynków (środków trwałych) do czynności zwolnionych, bowiem ww. budynki wykorzystywała Pani w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i – jak wynika z opisu sprawy – dokonała Pani odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących wydatki związane z inwestycją (budową ww. budynków), natomiast dostawa (wycofanie na cele osobiste) będzie Pani korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Zatem, będzie Pani obowiązana do dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego na zasadach wynikających z art. 91 ustawy.

Z tytułu zmiany przeznaczenia przedmiotowych budynków będzie Pani zobligowana do skorygowania podatku naliczonego w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpi dostawa (wycofanie) – w przypadku, gdy zmiana przeznaczenia ww. budynków nastąpi w okresie korekty, o której mowa w art. 91 ust. 2 ustawy. Korekty odliczenia należy dokonać jednorazowo za wszystkie z pozostałych 10 lat okresu korekty, tak jakby w każdym z pozostałych lat odliczenie nie przysługiwało w ogóle (art. 91 ust. 2, 4, 6 i 7 ustawy).

Natomiast w przypadku, gdy zmiana przeznaczenia (wycofanie przedmiotowych budynków z działalności gospodarczej do majątku prywatnego) nastąpi po upływie 10 lat okresu korekty, nie będzie Pani obowiązana do dokonania korekty uprzednio odliczonego podatku naliczonego od wydatków związanych z wytworzeniem (wybudowaniem) ww. budynków.

Ponownie podkreślić należy, że obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na budowę przedmiotowych budynków powinien być rozpatrywany z uwzględnieniem 10-letniego okresu, licząc od roku, w którym ww. budynki (środki trwałe) zostały oddane do użytkowania.

Podsumowując, w związku z dokonanym uprzednio obniżeniem kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na wytworzenie środka trwałego (działki nr 1 zabudowanej budynkami) – w przypadku, gdy dostawa ww. środka trwałego (wycofanie ww. nieruchomości do majątku prywatnego) nastąpi w okresie trwania 10-letniego okresu korekty – będzie Pani obowiązana do dokonania korekty uprzednio odliczonego podatku naliczonego, zgodnie z art. 91 ust. 2, 4, 6 i 7 ustawy.

Tym samym, Pani stanowisko w zakresie pytania nr 2 w brzmieniu „konieczna będzie korekta odliczonego podatku VAT od nakładów poniesionych na budowę letniskowych domków drewnianych” należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wskazać należy, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii wysokości rocznej korekty odliczonego uprzednio podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 2 ustawy.

Ponadto, należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA)

albo

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).