Z uwagi na oznaczenia umieszczone na materiałach reklamowych, które identyfikują znajdujące się na nich towary z Wnioskodawcą, w przekonaniu Spółki nie zaspokajają one i nie będą zaspokajały żadnych potrzeb kontrahentów otrzymujących takie standy i stojaki. Jednocześnie, zdaniem Wnioskodawcy, po stronie otrzymujących materiały reklamowe nie powstanie także żadne przysporzenie majątkowe.

W opinii Wnioskodawcy, materiały reklamowe przekazywane kontrahentom nie stanowią także prezentów o małej wartości i próbek.

Powyższe potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: Dyrektor KIS) m.in.: w interpretacji indywidualnej z 11 stycznia 2019 r., o sygn. 0114-KDIP4.4012.781.2018.1.AK, w której zgodził się z wnioskodawcą, że: „(...) nieodpłatne wydanie kontrahentom standów (...) nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Przyczyną pozostawienia poza zakresem podatku VAT tych wydań jest brak ich konsumpcyjnego charakteru. Standy mają na celu zwrócenie uwagi na aktualną ofertę Spółki oraz promocję jej produktów. Na standach znajduje się i będzie się znajdowało logo Spółki. Oznacza to, że odbiorca wydawanych towarów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek potrzeba, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe. Standy nie posiadają więc wartości konsumpcyjnej, użytkowej. Materiały te spełniają rolę informacyjną dystrybuowanych produktów Spółki, co ma prowadzić do zwiększenia ich sprzedaży”.

Podobnie Dyrektor KIS wskazał w interpretacji indywidualnej z 25 września 2017 r., o sygn. 0114-KDIP1-1.4012.447.2017.I.AO, określając że: „(...) nieodpłatne wydanie Kontrahentom Materiałów reklamowych (...) nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT pomimo, że Materiały te nie stanowią prezentów o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 ustawy VAT i próbek, o których mowa w art. 7 ust. 7 tej ustawy. Przyczyną pozostawienia poza zakresem podatku VAT tych wydań jest brak ich konsumpcyjnego charakteru. Z wniosku wynika, że wydawane przez Wnioskodawcę Materiały reklamowe w postaci flag, banerów, »standów«, stojaków, kasetonów, plakatów, ulotek, naklejek są/będą ustawiane, wystawiane lub uwidoczniane w inny sposób na terenie punktów sprzedaży Kontrahentów. Mają one na celu zwrócenie uwagi na aktualną ofertę Spółki oraz promocję jej produktów w punktach handlowych Kontrahentów. Oznacza to, że odbiorca wydawanych towarów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek potrzeba, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe. Wskazane we wniosku Materiały reklamowe nie posiadają więc wartości konsumpcyjnej, użytkowej. Materiały te spełniają rolę informacyjną dystrybuowanych w Polsce produktów Spółki, co ma prowadzić do zwiększenia ich sprzedaży. W konsekwencji, nieodpłatne wydanie Kontrahentom przedmiotowych Materiałów reklamowych w postaci flag, banerów, »standów«, stojaków, kasetonów, plakatów, ulotek, naklejek opatrzonych logo Spółki oraz markami produktów sprzedawanych przez Spółkę w celu reklamowania produktów Spółki oraz ich odpowiedniego eksponowania, nie mających dla Kontrahentów wartości konsumpcyjnej ani też użytkowej nie podlega/nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.

Także Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 27 lutego 2017 r. o sygn. 1462-IPPP2.4512.993.2016.1.JO, wskazał, że: „(...) przekazanie przedmiotowych kartonowych materiałów reklamowo-promocyjno-informacyjnych typu »standy«, dotyczących dystrybuowanych produktów z wizerunkiem lub/i logo Spółki reklamujących jej produkty, nie będzie podlegało opodatkowaniu ponieważ nie posiadają one wartości konsumpcyjnej dla kontrahentów. Dlatego też przedmiotowe przekazanie nie wypełnia dyspozycji art. 7 ust. 2 ustawy”.

Również w interpretacji indywidualnej z 12 lipca 2016 r. o sygn. IPPP3/4512-347/16-4/JŻ Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazał, że: „(...) nieodpłatne przekazanie podmiotom współpracującym ze Spółką materiałów reklamowych i informacyjnych, nie stanowi czynności, z którą ustawa o podatku od towarów i usług wiązałaby powstanie obowiązku podatkowego. Przyczyną pozostawienia poza zakresem podatku VAT tych przekazań jest brak ich konsumpcyjnego charakteru. Oznacza to, że odbiorca przekazywanych towarów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek potrzeba, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe. Opisane materiały reklamowe nie posiadają wartości konsumpcyjnej, użytkowej”.

W świetle powyższych argumentów Spółka wnosi o uznanie swojego stanowiska za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W oparciu o art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o: towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)  przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)  wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Na mocy art. 7 ust. 3 ustawy:

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

W myśl art. 7 ust. 4 ustawy:

Przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1)  o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł (bez podatku), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;

2)  których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 20 zł.

W świetle art. 7 ust. 7 ustawy:

Przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się identyfikowalne jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie (wręczenie) przez podatnika:

1)  ma na celu promocję tego towaru oraz

2)  nie służy zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie danego towaru, chyba że zaspokojenie potrzeb tego odbiorcy jest nieodłącznym elementem promocji tego towaru i ma skłaniać tego odbiorcę do zakupu promowanego towaru.

W świetle przywołanych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – co do zasady – podlega każde nieodpłatne przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Wyjątek stanowi przekazanie towarów stanowiących zdefiniowane w art. 7 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług prezenty o małej wartości lub próbki, o których mowa w art. 7 ust. 7 tej ustawy.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT, zajmującym się dystrybucją artykułów dziecięcych, takich jak m.in.: (...), dokonującym sprzedaży towarów za pośrednictwem platform internetowych i sklepów stacjonarnych. Wnioskodawca jest właścicielem m.in. marek X oraz Y. Spółka nabywa towary i usługi, które służą jej w całości do wykonywania czynności opodatkowanych. Spółka wydaje i zamierza wydawać nieodpłatnie swoim kontrahentom do stacjonarnych sklepów obrandowane materiały reklamowe, takie jak między innymi: standy i stojaki, na których znajdują się: logo danej marki i hasła reklamowe. Wydania następują i będą następowały celem ekspozycji towarów marki na terenie obiektów, w których kontrahenci prowadzą działalność. Wydawane materiały reklamowe mają na celu zareklamowanie i odpowiednie wyeksponowanie artykułów Spółki, a tym samym także ich promocję w sklepach stacjonarnych. W efekcie takie przekazanie służy także zwiększeniu sprzedaży oferowanych przez Wnioskodawcę towarów poprzez ich odpowiednie zaprezentowanie klientom, wyróżnienie ich na tle produktów firm konkurencyjnych, zachęcenie do dokonania zakupu, stworzenie pozytywnego wizerunku marek Wnioskodawcy, pośrednio także zwiększenie ich rozpoznawalności. Spółka zastrzega, że przekazywane przez nią materiały reklamowe nie mogą być przez kontrahentów Wnioskodawcy użytkowane w inny, niż wskazany przez Spółkę sposób, tzn. do ekspozycji i promocji towarów Wnioskodawcy. W szczególności, nie mogą one być wykorzystywane do innych celów, w tym do promocji towarów oferowanych przez inne firmy także współpracujące z kontrahentami. Wartość jednostkowa wydawanych nieodpłatnie materiałów reklamowych przekracza i będzie przekraczała kwotę 100 zł (bez podatku). Wnioskodawcy przysługiwało i przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup przedmiotowych materiałów reklamowych, z uwagi na związek z opodatkowaną sprzedażą towarów.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wskazania, czy wydanie kontrahentom materiałów reklamowych, takich jak między innymi: standy i stojaki, nie podlega i nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Przy rozstrzygnięciu kwestii opodatkowania podatkiem VAT czynności nieodpłatnego przekazania kontrahentom materiałów reklamowych stosownym jest odwołanie się do założeń konstrukcyjnych podatku od towarów i usług. Otóż, u podstaw podatku VAT leży obciążenie tym podatkiem konsumpcji, co jest realizowane poprzez doliczanie go do ceny nabywanych przez konsumentów dóbr. Faktyczny ciężar podatku jest przerzucany na kolejnych nabywców, aby w końcu obciążyć ostatniego nabywcę – konsumenta, który nie uczestniczy już w tym systemie i nie ma możliwości dalszego przerzucenia podatku. Zatem podatek VAT obciąża konsumpcję danego towaru (lub usługi), przez którą należy rozumieć użycie nabytego towaru (lub usługi) w celu zaspokojenia jakiejkolwiek potrzeby konsumenta.

W analizowanych okolicznościach, nieodpłatne wydanie kontrahentom materiałów reklamowych wskazanych w treści wniosku nie podlega/nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT pomimo, że materiały te nie stanowią prezentów o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 ustawy VAT i próbek, o których mowa w art. 7 ust. 7 tej ustawy. Przyczyną pozostawienia poza zakresem podatku VAT tych wydań jest brak ich konsumpcyjnego charakteru. Z wniosku wynika, że wydawanie przez Wnioskodawcę materiałów reklamowych, takich jak standy i stojaki, następuje i będzie następowało w celu ekspozycji towarów marki na terenie obiektów, w których kontrahenci prowadzą działalność. Mają one na celu zareklamowanie i odpowiednie wyeksponowanie artykułów Spółki, a tym samym także ich promocję w sklepach stacjonarnych. Oznacza to, że odbiorca wydawanych towarów nie konsumuje/nie będzie konsumował ich, nie jest/nie będzie też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek potrzeba, ani też nie pojawia/nie pojawi się wskutek tego przysporzenie majątkowe. Wskazane we wniosku materiały reklamowe nie posiadają/nie będą posiadały więc wartości konsumpcyjnej, użytkowej. Materiały te służą/będą służyły zaprezentowaniu towarów klientom, wyróżnieniu ich na tle produktów firm konkurencyjnych, stworzeniu pozytywnego wizerunku marek Spółki, zwiększeniu ich rozpoznawalności, co ma prowadzić do zwiększenia sprzedaży.

W konsekwencji, nieodpłatne wydanie kontrahentom przedmiotowych materiałów reklamowych, na których znajdują się: logo danej marki i hasła reklamowe, w celu reklamowania produktów Spółki oraz ich odpowiedniego eksponowania, nie mających dla kontrahentów wartości konsumpcyjnej ani też użytkowej, nie podlega/nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, wydanie kontrahentom Wnioskodawcy materiałów reklamowych, takich jak między innymi: standy i stojaki, nie podlega i nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-          stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,

-          zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie nadmienia się, że zgodnie z powołanym wyżej art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z dołączonych do niego dokumentów. W związku z tym załączone przez Wnioskodawcę do wniosku dokumenty (załączniki) nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)    z zastosowaniem art. 119a;

2)    w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)    z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).