Ustalenie, czy nabycie przez Państwa Towarów od dostawcy zagranicznego niezarejestrowanego w Polsce do celów VAT stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie T... - Interpretacja - 0113-KDIPT1-2.4012.152.2022.2.JS

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 19 maja 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.152.2022.2.JS

Temat interpretacji

Ustalenie, czy nabycie przez Państwa Towarów od dostawcy zagranicznego niezarejestrowanego w Polsce do celów VAT stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie Towarów czy zakup Towarów na terytorium Polski oraz brak obowiązku wykazywania ww. transakcji w informacji podsumowującej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 2 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy nabycie przez Państwa Towarów od dostawcy zagranicznego niezarejestrowanego w Polsce do celów VAT stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie Towarów czy zakup Towarów na terytorium Polski oraz braku obowiązku wykazywania ww. transakcji w informacji podsumowującej. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 kwietnia 2022 r. (wpływ 29 kwietnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Sp. z o.o. (dalej Spółka lub S.) jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Spółka zajmuje się recyklingiem odpadów metali nieżelaznych, tj.: odzyskuje aluminium i inne pierwiastki nadające się do gospodarczego wykorzystania w hutach i innych zakładach przemysłowych z różnego typu odpadów (wióry, złom, żużel ze spalarni i inne). Produkty recyklingu w postaci przemiałów i granulatów sprzedawane są do różnych krajów Europy oraz w Polsce. Całość sprzedaży S. jest sprzedażą podlegającą opodatkowaniu VAT (sprzedaż krajowa opodatkowana stawką podstawową, wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów, eksport towarów) za wyjątkiem drobnych i niemających znaczenia dla niniejszej sprawy odzysków monet, których odsprzedaż nie podlega VAT zgodnie z pozyskaną przez Spółkę wcześniej interpretacją indywidualną.

Od pewnego czasu Spółka współpracuje z podmiotem gospodarczym - osobą fizyczną - mającą miejsce zamieszkania / miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Szwajcarii (dalej Dostawca), niezarejestrowanym wg uzyskanych informacji do celów VAT w Unii Europejskiej. Współpraca dotyczy:

a)dostaw materiału wsadowego do procesu produkcyjnego (dalej Towary), a także

b)pośrednictwa w sprzedaży wyrobów Spółki do firm zagranicznych.

Przedmiotem niniejszego zapytania są dostawy materiału wsadowego do procesu produkcyjnego (dostawy Towarów). Dostawy dokonywane są w sposób powtarzalny (kilka-kilkanaście dostaw w roku). Dotychczasowa współpraca z Dostawcą w tym zakresie opierała się na zawartym z nim Porozumieniu obejmującym uzgodnione warunki dostaw (dalej Porozumienie). Wg Porozumienia Dostawca ponosi wszelkie ryzyka i koszty związane z dostawą Towarów do zakładu produkcyjnego A w … lub innego miejsca dostawy na terytorium RP. Za miejsce zakupu (przeniesienia prawa własności) uznaje się miejsce dostawy (czyli A lub inne wskazane przez S. miejsce dostawy na terytorium RP). W praktyce oznacza to, że organizacja i opłacenie transportu spoczywa na Dostawcy.

Towary te są traktowane jako odpad i z dokumentów dotyczących przemieszczenia odpadów wynika, iż odpady zostały wyprodukowane lub były zbierane i wysyłane przez podmiot francuski, który jest zarejestrowany do celów VAT we Francji. Spółka nie posiada wiedzy co do warunków sprzedaży uzgodnionych pomiędzy francuskim wytwórcą/zbierającym a Dostawcą Towarów do S.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał następujące informacje:

1)Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Z uwagi na dokonywane liczne czynności wewnątrzunijne (WNT, WDT, świadczenie usług) Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT UE.

2)Spółka nie jest zarejestrowana do celów podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze ani w Szwajcarii, ani we Francji ani w żadnym innym kraju.

3)Spółka prowadzi działalność gospodarczą wyłącznie na terytorium Polski. Spółka nie prowadzi działalności gospodarczej w Szwajcarii ani we Francji ani żadnym innym kraju poza Polską.

4)Dostawca (podmiot szwajcarski) w zawartym Porozumieniu złożył oświadczenie, że działa jako przedsiębiorca i że jest podatnikiem podatku od wartości dodanej na terytorium Szwajcarii - w konsekwencji Dostawcę należy uznać za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług zarejestrowanego do celów podatku od wartości dodanej w Szwajcarii. W zawartym Porozumieniu Dostawca oświadczył, że nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej w żadnym państwie członkowskim Unii Europejskiej. Spółka wnioskuje na tej podstawie, że Dostawca nie jest zarejestrowany dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Spółka nie zna warunków uzgodnionych pomiędzy Dostawcą a podmiotem z Francji ani informacji wymienionych pomiędzy nimi. Biorąc pod uwagę powyższe oświadczenie Dostawcy, nie mógł on podać podmiotowi z Francji numeru identyfikacyjnego nadanego przez Francję (Towary są wysyłane z Francji). Spółka nie ma żadnej wiedzy o tym, żeby Dostawca posiadał w Polsce siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski.

5)Transakcje z Dostawcą na zasadach opisanych w opisie stanu faktycznego realizowane są od roku 2015 do chwili obecnej. Wnioskodawca prosi o uwzględnienie w interpretacji obecnego stanu prawnego.

6)Spółka nabywa Towary od Dostawcy na cele prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie recyklingu.

7)Zgodnie z dokumentami transportowymi (CMR i dokumenty związane z przemieszczeniem odpadów) Towary nabywane od Dostawcy są transportowane z Francji bezpośrednio do zakładu produkcyjnego Spółki w ….

8)Porozumienie zawarte z Dostawcą zawiera zapis, że „Dostawca ponosi wszelkie ryzyka jak i koszty związane z dostawą materiału wsadowego do zakładu produkcyjnego S. w … lub innego miejsca dostawy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wskazanego przez S. (dalej zwane: miejsce dostawy)”. W praktyce dotychczas wszystkie dostawy były realizowane do zakładu Spółki w …. Spółka rozumie ten zapis jednak tak, że gdyby S. wynajął inne miejsce składowania materiałów w Polsce lub gdyby zlecił obróbkę materiału podwykonawcy, co jest przez Spółkę praktykowane, to mógłby wskazać Dostawcy adres tego innego miejsca składowania lub adres podwykonawcy na terytorium Polski jako miejsce rozładunku Towarów.

9)Dostawca odpowiada za uzgadnianie z przewoźnikiem warunków transportu, zlecenie i opłacenie transportu. Spółka i przewoźnik kontaktują się w niektórych przypadkach bezpośrednio w celu potwierdzenia lub zmiany godziny rozładunku, zwłaszcza w sytuacji nieprzewidzianych okoliczności lub opóźnień. Wnioskodawca wskazuje ponadto, że wątpliwości podatkowe Spółki skonkretyzowały się w momencie wprowadzenia w Polsce obowiązku zgłaszania przewozu odpadów (a taki status mają Towary będące przedmiotem dostaw pomiędzy Dostawcą a S.) w ramach Systemu Elektronicznego Nadzoru Transportu (SENT) w lutym bieżącego roku. W systemie tym odbierający odpady i ich przewoźnik mają obowiązek zgłaszać poszczególne transporty. Spółka dokonuje takiego zgłoszenia jako odbierający.

10)Spółce nie są znane uzgodnione warunki dostawy pomiędzy podmiotem z Francji a szwajcarskim Dostawcą i w związku z tym trudno się odnieść do momentu przeniesienia własności w ramach tej transakcji. Porozumienie zawarte pomiędzy S.. a Dostawcą przewiduje, że „za miejsce zakupu (przeniesienia prawa własności) uznaje się miejsce dostawy”. Definicję miejsca dostawy zgodnie z tym Porozumieniem przytoczono w pkt 8 powyżej. Oznacza to, w ocenie Spółki, że przeniesienie prawa własności i dysponowania Towarem jak właściciel następuje w miejscu i chwili dostarczenia Towarów, czyli w ….

11)Z dokumentów transportowych wynika, że transport z Francji do zakładu produkcyjnego S. w Polsce ma charakter nieprzerwany i ciągły.

12)Z posiadanych przez Spółkę dokumentów (zwłaszcza transportowych i związanych z przemieszczeniem odpadów) nie wynika, aby Towary były w międzyczasie gdziekolwiek (w tym w Szwajcarii lub Polsce) składowane, przepakowywane lub poddawane jakimkolwiek procesom technologicznym. Wnioskodawca informuje ponadto, że transakcje są realizowane na warunkach Porozumienia zawartego z Dostawcą. Każdorazowe odwołanie się powyżej do warunków Porozumienia oznacza, że faktycznie transakcje realizowane są właśnie w ten sposób.

Pytania

1)Czy w opisanym powyżej stanie faktycznym mamy do czynienia z wewnątrzwspólnotowym nabyciem Towarów czy też raczej należy traktować te dostawy jako zakup przez Spółkę Towarów na terytorium Polski od dostawcy zagranicznego niezarejestrowanego w Polsce do celów VAT?

2)Jeżeli na pytanie 1) prawidłowa jest odpowiedź, że dostawa ta stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie Towarów, to w jaki sposób należy ująć nabycia Towarów w informacji podsumowującej, skoro Dostawca nie posługuje się żadnym numerem identyfikującym dla celów VAT nadanym przez jakiekolwiek państwo UE?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy:

Pytanie 1)

W ocenie Spółki w opisanej sytuacji mamy do czynienia z tzw. transakcją łańcuchową wskazaną w art. 22 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej uovat). Zgodnie z tym przepisem w przypadku, gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.

Specyficzne w omawianej sytuacji jest to, że podmiotem pośredniczącym jest Dostawca mający miejsce zamieszkania/miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Szwajcarii niezarejestrowany do celów VAT w żadnym kraju UE.

Zgodnie z art. 22 ust. 2b uovat w przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane wyłącznie dostawie dokonanej do podmiotu pośredniczącego, którym w tym wypadku jest Dostawca.

Zgodnie z art. 22 ust. 2e uovat w przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego albo z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego przez:

1)pierwszego dostawcę - wysyłkę lub transport przyporządkowuje się jego dostawie;

2)ostatniego nabywcę - wysyłkę lub transport przyporządkowuje się dostawie dokonanej do tego nabywcy.

W sytuacji przedstawionej w opisie stanu faktycznego Towary z całą pewnością nie są wysyłane lub transportowane przez ostatniego nabywcę, czyli przez Spółkę. Z tego też powodu oraz z uwagi na przedstawione w opisie stanu faktycznego warunki dostaw, zdaniem Spółki, dostawy Towarów dokonywane pomiędzy Dostawcą a Spółką nie są dostawami ruchomymi, a więc nie stanowią wewnątrzwspólnotowego nabycia Towarów w Polsce.

W konsekwencji Spółka nabywa Towary na terytorium Polski od Dostawcy niezarejestrowanego do celów VAT w UE i jest podatnikiem z tego tytułu w związku z art. 17 ust. 1 pkt 5 uovat. W konsekwencji Spółka powinna ujmować te transakcje w pozycji 31 (podstawa opodatkowania) i 32 (podatek należny) deklaracji VAT oraz nie ujmować tych transakcji w informacji podsumowującej.

Pytanie 2)

W konsekwencji stanowiska Spółki co do pytania 1) odpowiedź na pytanie 2) jest zbędna, ponieważ tego typu transakcje nie stanowią wewnątrzwspólnotowego nabycia i w związku z tym nie są ujmowane w informacji podsumowującej.

Gdyby jednak Dyrektor KAS nie zgodził się ze stanowiskiem Spółki wyrażonym w pkt 1) to Spółka uważa, że w razie uznania dostaw Towarów za wewnątrzwspólnotowe nabycie Towarów będzie ona zobowiązana ująć te transakcje w pozycjach 23 i 24 deklaracji VAT, ale z uwagi na fakt, że Dostawca nie posługuje się numerem identyfikacyjnym na potrzeby VAT, wydanym przez którykolwiek kraj członkowski UE, nie będzie zobowiązana ujmować tych transakcji w informacji podsumowującej. W konsekwencji wartości ujęte w deklaracji VAT i w informacji podsumowującej VAT-UE będą się różnić o wartość dostaw Towarów zrealizowanych z Dostawcą wg schematu przedstawionego w opisie stanu faktycznego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 2 ustawy:

Przez państwo członkowskie rozumie się państwo członkowskie Unii Europejskiej, a także Irlandię Północną w zakresie określonym w Protokole w sprawie Irlandii/Irlandii Północnej do Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz. Urz. UE L 29 z 31.01.2020, str. 7 z późn. zm.).

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy:

Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

W świetle art. 2 pkt 5 ustawy:

Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Co należy rozumieć przez „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” określił Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-320/88. W orzeczeniu tym stwierdza się, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. W tym orzeczeniu, odnosząc się do dostawy towarów, Trybunał posłużył się terminem przeniesienia „własności w sensie ekonomicznym”, podkreślając tym samym uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Oznacza to więc, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie, w istocie rzeczy, praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy:

Z kolei zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy:

Zatem, przy spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w transakcji, wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy ma miejsce na terytorium Polski wówczas, gdy w wyniku dostawy, w ramach której dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel towary są wysyłane lub transportowane na terytorium Polski z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium Polski.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy:

Przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy:

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a)dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku dostawy towarów:

- innych niż gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej,

- innej niż transfer bonów jednego przeznaczenia,

- podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,

b)nabywcą jest:

- w przypadku nabycia gazu w systemie gazowym, energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, energii cieplnej lub chłodniczej przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej – podmiot zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4 lub art. 97 ust. 4,

- w przypadku transferu bonów jednego przeznaczenia, w przypadku których miejscem dostawy towarów, których te bony dotyczą, jest terytorium kraju - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15,

- w pozostałych przypadkach – podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana zgodnie z art. 97 ust. 4,

c) dostawa towarów nie jest dokonywana w ramach wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość lub sprzedaży na odległość towarów importowanych rozliczanej w procedurze szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 9, lub na zasadach odpowiadających tym regulacjom.

Zgodnie z art. 17 ust. 1a ustawy,

Przepisy ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 2 stosuje się również, w przypadku gdy usługodawca posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej lub inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów, jeżeli usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, nie uczestniczy w tych transakcjach.

Według art. 17 ust. 2 ustawy,

W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4 i 5, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Z kolei w art. 22 ust. 1 – ust. 4 ustawy uregulowano zasady dotyczące określenia miejsca świadczenia przy dostawie towarów w przypadku transakcji łańcuchowych (szeregowych), tj. transakcji, w których występuje kilka podmiotów dokonujących obrotu tym samym towarem, przy czym towar trafia bezpośrednio od pierwszego do ostatniego podmiotu w łańcuchu.

Na mocy art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Z kolei według art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Na podstawie art. 22 ust. 2 ustawy:

W przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.

W myśl art. 22 ust. 2a ustawy:

W przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego przez nabywcę, który dokonuje również ich dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport są przyporządkowane dostawie dokonanej do tego nabywcy, chyba że z warunków dostawy wynika, że wysyłkę lub transport towarów należy przyporządkować jego dostawie.

Stosownie do art. 22 ust. 2b ustawy:

W przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane wyłącznie dostawie dokonanej do podmiotu pośredniczącego.

Według art. 22 ust. 2c ustawy:

W przypadku gdy podmiot pośredniczący przekazał swojemu dostawcy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane, wysyłkę lub transport przypisuje się wyłącznie dostawie dokonanej przez ten podmiot.

Definicja podmiotu pośredniczącego zawarta została w art. 22 ust. 2d ustawy, zgodnie z którym:

Przez podmiot pośredniczący, o którym mowa w ust. 2b i 2c, rozumie się innego niż pierwszy w kolejności dostawcę towarów, który wysyła lub transportuje towar samodzielnie albo za pośrednictwem osoby trzeciej działającej na jego rzecz.

W świetle art. 22 ust. 2e ustawy:

Przepis art. 22 ust. 3 ustawy wskazuje, że:

Zatem gdy towar jest wysyłany lub transportowany z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego przez nabywcę dokonującego również jego dostawy (podmiot kupujący towar i sprzedający ten sam towar) przy czym towar jest przemieszczany od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, na podstawie art. 22 ust. 2a ustawy, transport (wysyłkę) przyporządkowuje się dostawie realizowanej dla tego właśnie nabywcy. Jest to jednak założenie, mogące zostać obalone w przypadku, gdy z warunków dostawy wynika, że transport (wysyłkę) należy przyporządkować dostawie realizowanej przez tego nabywcę.

Natomiast gdy towar jest wysyłany lub transportowany z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium drugiego państwa członkowskiego przy czym towar jest przemieszczany od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, art. 22 ust. 2b ustawy, wprowadza domniemanie, że wówczas transakcją „ruchomą” jest transakcja dostawy dokonana na rzecz podmiotu pośredniczącego. Jednocześnie przez podmiot pośredniczący, rozumie się innego niż pierwszy w kolejności dostawcę towarów, który wysyła lub transportuje towar samodzielnie albo za pośrednictwem osoby trzeciej działającej na jego rzecz. Przy czym w przypadku gdy podmiot pośredniczący przekazuje swojemu dostawcy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane, wysyłkę lub transport przypisuje się wyłącznie dostawie dokonanej przez ten podmiot.

Jednocześnie art. 22 ust. 2a i 2b ustawy nie ma zastosowania w przypadku, gdy podmiotem dokonującym organizacji transportu towarów będących przedmiotem dostawy jest pierwszy lub ostatni podmiot w łańcuchu dostaw. W sytuacji gdy za transport towarów odpowiedzialny jest pierwszy dostawca, to transport towarów należy przyporządkować dostawie towarów dokonywanej przez tego dostawcę (pierwszej dostawie w ramach łańcuchu dostaw). Natomiast w przypadku gdy za dokonanie transportu odpowiada ostatni nabywca, transport towarów należy przyporządkować dostawie dokonanej na rzecz tego nabywcy (ostatniej dostawie w łańcuchu).

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT oraz jako podatnik VAT UE. Prowadzą Państwo działalność gospodarczą wyłącznie na terytorium Polski. Zajmują się Państwo recyklingiem odpadów metali nieżelaznych, tj.: odzyskują aluminium i inne pierwiastki nadające się do gospodarczego wykorzystania w hutach i innych zakładach przemysłowych z różnego typu odpadów (wióry, złom, żużel ze spalarni i inne). Od pewnego czasu współpracujecie Państwo z podmiotem gospodarczym - osobą fizyczną - mającą miejsce zamieszkania / miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Szwajcarii (Dostawcą), niezarejestrowanym do celów VAT w Unii Europejskiej. Dostawca działa jako przedsiębiorca i jest podatnikiem podatku od wartości dodanej na terytorium Szwajcarii, a więc należy go uznać za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Współpraca dotyczy dostaw Towarów, tj. materiału wsadowego do procesu produkcyjnego. Nabywają Państwo Towary od Dostawcy na cele prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie recyklingu. Towary te są traktowane jako odpad i odpady te zostały wyprodukowane lub były zbierane i wysyłane przez podmiot francuski, który jest zarejestrowany do celów VAT we Francji. Towary nabywane od Dostawcy są transportowane z Francji bezpośrednio do zakładu produkcyjnego Państwa w A. Transport ten ma charakter nieprzerwany i ciągły. Dostawy dokonywane są w sposób powtarzalny (kilka-kilkanaście dostaw w roku). Według zawartego Porozumienia Dostawca ponosi wszelkie ryzyka i koszty związane z dostawą Towarów do zakładu produkcyjnego Państwa w A. lub innego miejsca dostawy na terytorium RP. Za miejsce zakupu (przeniesienia prawa własności) uznaje się miejsce dostawy (czyli A. lub inne wskazane przez Państwo miejsce dostawy na terytorium RP). Dostawca odpowiada za uzgadnianie z przewoźnikiem warunków transportu, zlecenie i opłacenie transportu.

Wątpliwości Państwa objęte zakresem pytania oznaczonego we wniosku jako nr 1 dotyczą wskazania, czy przedstawioną w opisie sprawy transakcję dostawy Towarów dokonaną przez kontrahenta ze Szwajcarii powinniście rozpoznać jako wewnątrzwspólnotowe nabycie Towarów czy jako zakup Towarów na terytorium Polski.

Odnosząc się do ww. kwestii w oparciu o przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w okolicznościach niniejszej sprawy występują dwie dostawy:

1)dostawa między podmiotem z Francji a Dostawcą (podmiotem ze Szwajcarii), oraz

2)dostawa między Dostawcą a Państwem,

przy czym Towar transportowany jest od podmiotu we Francji bezpośrednio do Państwa, a organizatorem transportu Towarów jest Dostawca.

W związku z powyższym ww. dostawy należy uznać za transakcje łańcuchowe w wyniku, których towar będący przedmiotem transakcji jest transportowany bezpośrednio od dostawcy z innego państwa członkowskiego UE do Państwa zakładu w A. lub innego wskazanego przez Państwo miejsca dostawy na terytorium RP.

Jednocześnie wskazać, że skoro za transport Towarów odpowiedzialny jest Dostawca będący podmiotem pośredniczącym i z okoliczności sprawy nie wynika aby podmiot pośredniczący przekazał swojemu dostawcy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane, to transport należy przyporządkować pierwszej dostawie, tj. dostawie między podmiotem z Francji a Dostawcą. Tym samym pierwszą dostawę dokonaną pomiędzy podmiotem z Francji a Dostawcą należy traktować jako „transakcję ruchomą”.

Natomiast dostawy Towarów dokonane pomiędzy Dostawcą a Państwem należy uznać za transakcje o charakterze „nieruchomym”, dla których – stosownie do art. 22 ust. 3 pkt 2 ustawy – miejscem świadczenia jest miejsce zakończenia wysyłki lub transportu Towarów, tj. terytorium kraju.

W konsekwencji dostawa do Państwa Towarów (materiału wsadowego do procesu produkcyjnego) od Dostawcy (tj. podmiotu zagranicznego niezarejestrowanego w Polsce do celów VAT) jako dostawa nieruchoma nie stanowi wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Miejscem dostawy ww. Towarów i opodatkowania tej czynności – jak wyżej wskazano - jest terytorium Polski jako państwo zakończenia transportu. Przy czym wskazać należy, że skoro w okolicznościach niniejszej sprawy dokonującym na Państwa rzecz ww. dostawy Towarów jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, jak również niezarejestrowany w Polsce do celów VAT, to jesteście Państwo zobowiązani do rozliczenia przedmiotowej dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy.

Wobec powyższego, stanowisko Państwa w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Ponadto wskazać należy, iż w związku z tym, że pytanie nr 2 zostało zadane warunkowo – tj. w przypadku uznania, że dostawa Towarów stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie Towarów – odstąpiono od udzielenia odpowiedzi na pytanie nr 2.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Informuję, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Państwa. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem (w szczególności kwestia sposobu ujęcia przedmiotowej transakcji w deklaracji VAT), nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Podkreślić należy, iż Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach przedstawionego przez Państwa opisu sprawy. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej (jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).