Opodatkowanie podatkiem VAT, przy jednoczesnym korzystaniu ze zwolnienia od podatku czynności udzielania pożyczki, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ust... - Interpretacja - 0111-KDIB3-1.4012.593.2022.3.IO

shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 7 października 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.593.2022.3.IO

Temat interpretacji

Opodatkowanie podatkiem VAT, przy jednoczesnym korzystaniu ze zwolnienia od podatku czynności udzielania pożyczki, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

(...) r. wpłynął Państwa wniosek z (...) r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. opodatkowania podatkiem VAT, przy jednoczesnym korzystaniu ze zwolnienia od podatku czynności udzielania pożyczki, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 uVAT.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z (...) r. (wpływ (...) r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (dalej jako „uVAT”). Jako przedmiot przeważającej działalności przedsiębiorcy w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego wpisany jest kod PKD 69.10.Z - Działalność prawnicza.

Spółka nie posiada ani ujawnionego w KRS, ani w umowie spółki udzielania pożyczek ani innych usług finansowych w tym w szczególności kodu PKD 64.92.Z - Pozostałe formy udzielania kredytów, który to kod obejmuje m.in. pożyczki pieniężne poza systemem bankowym. W związku z powyższym Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, usług pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzania kredytami lub pożyczkami przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Niezależnie od powyższego Spółka udziela pożyczek pieniężnych wspólnikom. W ramach zawieranych umów pożyczek oprócz wskazania kwoty pożyczki i terminu jej zwrotu, strony zawierać będą również oprocentowanie, które stanowić będzie wynagrodzenie dla Wnioskodawcy z tytułu udzielonej pożyczki.

Wnioskodawca udziela przedmiotowych pożyczek ze środków własnych, pochodzących z prowadzonej działalności gospodarczej. Udzielane wspólnikom pożyczki pomimo, iż mają charakter incydentalny stanowią odpłatne świadczenie usług, gdzie charakter wynagrodzenia mają odsetki od udzielonej przez Wnioskodawcę pożyczki.

Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług

1.Czy opisana powyżej czynność udzielania przez Wnioskodawcę pożyczki wspólnikom podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT, przy jednoczesnym korzystaniu ze zwolnienia od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 uVAT?

Państwa stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług

1.Zdaniem Wnioskodawcy pożyczki udzielane przez Wnioskodawcę wspólnikom podlegać będą opodatkowaniu podatkiem VAT oraz korzystać będą ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 uVAT.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 uVAT opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W celu weryfikacji tego czy udzielanie pożyczek przez Wnioskodawcę jest objęte podatkiem od towarów i usług konieczne jest również doprecyzowanie tego czym według uVAT jest świadczenie usług, a czym dostawa towarów.

Za dostawę towarów w rozumieniu uVAT należy uznać, zgodnie z art. 7 ust. 1 przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast za świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, uznać należy „każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa”.

Mając na uwadze powyższe definicje, udzielane przez Spółkę pożyczki, stanowić będą odpłatne świadczenie usług, których odpłatność polega na ustaleniu w umowach pożyczek oprocentowania, stanowiącego wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu wykonanej usługi. Mamy więc spełnioną pierwszą przesłankę wskazującą na objęcie czynności stanowiących przedmiot niniejszego wniosku podatkiem od towarów i usług.

Drugim warunkiem koniecznym do uznania, iż opisane we wniosku transakcje, podlegać będą pod reżim podatku od towarów i usług, jest to, aby wykonywana ona była przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 uVAT podatnikami są: „osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.”.

Działalnością gospodarczą zgodnie z ust. 2 jest natomiast wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Istotnym wobec tego dla ustalenia, że w odniesieniu do przedmiotowych pożyczek, objętych niniejszym wnioskiem, mamy do czynienia z podatnikiem VAT (po stronie pożyczkodawcy) jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu uVAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, udzielenie przez niego pożyczki pieniężnej, która będzie podlegała oprocentowaniu stanowić będzie odpłatne świadczenie usług i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, albowiem udziela on tych pożyczek jako podatnik podatku. Nie ma przy tym znaczenia ani częstotliwość, ani cel pożyczki, ani również to komu jest ona udzielana.

Udzielenie pożyczki przez Spółkę, która prowadzi działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem (a więc ze środków własnych, zgromadzonych z prowadzonej działalności gospodarczej), powinno się zaliczać do zawodowej płaszczyzny działań podejmowanych przez Spółkę, a więc być również uznawane za świadczenie usług objęte podatkiem od towarów i usług. Bez znaczenia przy tym jest to, że działalność ta nie znajduje się w zakresie przedmiotowym działalności Wnioskodawcy ujawnionym w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, a nawet w samej umowie Spółki.

Stanowisko to podzielają organy skarbowe w licznie wydawanych interpretacjach, i tak np.:

·interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej dnia 5 maja 2021 roku nr 0111-KDIB3-1.4012.117.2021.3.ASY „Zgodnie z art. 720 §1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeksu cywilnego, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju. Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym.”.

Identyczne stanowisko zarówno w zakresie interpretacji przepisów, jak i jej uzasadnienia przyjął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydanych przez niego interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego:

·nr 0111 -KDIB3-1.4012.87.2022.5.IB z dnia 18 marca 2022 roku;

·nr 0111-KDIB3-1.4012.1018.2021.3.ASY z dnia 18 lutego 2022 roku;

·nr 011-KDIB3-1.4012.1088.2021.3.IB z dnia 22 marca 2022 roku.

W związku z powyższym, czynności udzielania przez Spółkę pożyczek wspólnikom, jako odpłatne świadczenie usług będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zgodnie jednak z art. 43 ust. 1 pkt 38 uVAT - zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę, co powoduje, iż udzielanie pożyczek przez Wnioskodawcę, jako czynność wprost wymieniona w przywołanym przepisie korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Konkludując, jako że zgodnie z całością rozważań zawartych w niniejszym wniosku, transakcje udzielania pożyczek przez Spółkę swoim wspólnikom, korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 uVAT, nie będzie ona również podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych ze względu na fakt, iż Wnioskodawca przy zawieraniu tych transakcji korzystał będzie ze zwolnienia od podatku VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

1)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

2)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów, polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

1)w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

2)świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według ust. 2 powołanego artykułu :

działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że jesteście Państwo zarejestrowani jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Państwa przeważającą działalnością jest działalność prawnicza. Nie posiadają Państwo ujawnionego w KRS, ani w umowie spółki udzielania pożyczek ani innych usług finansowych. Udzielacie Państwo pożyczek pieniężnych wspólnikom Spółki. W ramach zawieranych umów pożyczek oprócz wskazania kwoty pożyczki i terminu jej zwrotu, strony zawierać będą również oprocentowanie, które stanowić będzie wynagrodzenie dla Państwa z tytułu udzielonej pożyczki. Udzielacie Państwo przedmiotowych pożyczek ze środków własnych, pochodzących z prowadzonej działalności gospodarczej.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, Państwa wątpliwości dotyczą opodatkowania podatkiem VAT, przy jednoczesnym korzystaniu ze zwolnienia od podatku czynności udzielania pożyczki, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 uVAT.

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.). Zgodnie z ww. przepisem:

przez umowę pożyczki, dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Czynność polegająca na udzieleniu pożyczki pieniężnej podlegającej oprocentowaniu stanowi odpłatne świadczenie usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tej czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu jej udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczki przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy te czynność nie znajduje się w jej zakresie przedmiotowym.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz wskazane wyżej przepisy należy stwierdzić, że czynność udzielenia pożyczki przez Pożyczkodawcę spełnia przesłanki uznania tej czynności za podlegające opodatkowaniu. Udzielenie bowiem pożyczki przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług.

W konsekwencji wskazana we wniosku czynność udzielania przez Państwa odpłatnej pożyczki, na rzecz wspólników, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie

z art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy:

zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

W odniesieniu do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, należy wskazać, że czynność udzielenia odpłatnej pożyczki przez Państwa, stanowi czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Z uwagi na to, że usługi te mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako wymienione wprost w tym przepisie - usługi udzielania pożyczek przez Pożyczkodawcę na rzecz Pożyczkobiorcy korzystają ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych wniosek zostanie załatwiony w odrębnym rozstrzygnięciu.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym  podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), za pośrednictwem systemu teleinformatycznego e-Urząd Skarbowy na stronie: https://www.podatki.gov.pl/e-urzad-skarbowy/ (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA) będąc użytkownikiem/wyznaczając użytkownika konta w e-Urzędzie Skarbowym,

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).