Uznanie sprzedaży … za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów opodatkowaną 0% stawką podatku VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 czerwca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 7 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania sprzedaży … za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów opodatkowaną 0% stawką podatku VAT. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

…(dalej: Spółka lub Wnioskodawca) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie m.in. …, włączając działalność usługową (…), specjalizując się przede wszystkim w … (m.in. …) mających siedzibę poza granicami Polski – w Unii Europejskiej oraz w niewielkim stopniu osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Na moment składania niniejszego wniosku Spółka oczekuje na rejestrację do VAT oraz VAT-UE w Polsce, tj. złożyła wniosek VAT-R do urzędu skarbowego właściwego dla Spółki.

Organizacja …

Głównym przedmiotem działalności Spółki jest organizacja … w Polsce, a także w niewielkim zakresie na terytorium innych krajów Unii Europejskiej, jak i w krajach trzecich.

Na usługi organizacji … świadczone przez Spółkę składają się m.in. usługi zakwaterowania i wyżywienia, usługi transportowe oraz organizacja … (dalej: Usługi organizacji …).

Zdecydowana większość usług i towarów jest nabywana przez Spółkę od zewnętrznych podmiotów (np. …, hotele) we własnym imieniu i na własnych rachunek dla bezpośredniej korzyści turystów (…). Z tytułu nabycia ww. usług i towarów na Spółkę wystawiane są faktury VAT (jeżeli usługodawcy lub dostawcy są czynnymi podatnikami VAT), jak również inne dokumenty potwierdzające wykonanie danego świadczenia np. rachunki bez kwoty VAT (jeżeli usługodawcy lub dostawcy nie są czynnymi podatnikami VAT).

Spółka kwalifikuje świadczone Usługi organizacji … jako tzw. usługi turystyczne, które będą rozliczane w tzw. procedurze VAT marża zgodnie z art. 119 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931, dalej: ustawa o VAT).

Sprzedaż …

Dodatkowo, jeżeli w trakcie …klienci Spółki …, będą oni co do zasady nabywać …, np. …, …, …, …. (dalej: …). W takim przypadku Spółka nabywa od podmiotu zewnętrznego, z którym podpisała odpowiednią umowę (np. … czy …) …, a następnie odsprzedaje je klientowi Spółki (najczęściej firmie zagranicznej).

Ceny za … są ustalane w umowie zawieranej pomiędzy Spółką, a klientem Spółki – umowa zawiera dokładny cennik za dany rodzaj ... Niemniej ze względu na fakt, iż nie ma gwarancji …, mogą zdarzyć się sytuacje, w których nie dojdzie do zakupu … przez klienta Spółki i klient uiści tylko należności z tytułu świadczenia przez Spółkę Usług organizacji ….

Co do zasady, w umowach zawieranych przez Spółkę z klientami Spółki wskazuje się, że Spółka nie gwarantuje …, niemniej dołoży wszelkich starań, aby umożliwić klientowi osiągnięcie uzgodnionego w umowie … i ... W ofertach bądź cennikach dla kontrahentów Spółki rozgranicza się wyraźnie wysokość opłat za organizację … z zakwaterowaniem oraz za … (w przypadku gdy zostaną zdobyte).

Transakcje będące przedmiotem wniosku

Niniejszy wniosek dotyczy sprzedaży przez Spółkę Usług organizacji …oraz sprzedaży … na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą na terenie innych niż Polska krajów Unii Europejskiej (dalej: Klienci UE). Klienci UE prowadzą m.in. działalność gospodarczą w zakresie biur turystycznych i nabywają usługi Spółki w celu sprzedaży organizacji … na rzecz swoich klientów, którzy następnie biorą udział w …(…).

Klienci UE, nabywający Usługę organizacji … oraz …, będą podatnikami podatku od wartości dodanej, bądź osobami prawnymi niebędący podatnikami podatku od wartości dodanej, posiadającymi właściwy i ważny numer identyfikacji dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, wydany przez państwo członkowskie właściwe dla danego nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.

W przypadku sprzedaży realizowanej przez Wnioskodawcę na rzecz Klientów UE, Spółka będzie:

‒świadczyć Usługę organizacji …, oraz

‒dokonywać odpłatnej sprzedaży ….

…będą wywożone z Polski do Klienta UE na terytorium innego kraju Unii Europejskiej. Transport … będzie organizowany wynajętym środkiem transportu (np. Wnioskodawca lub Klient UE zleci transport firmie kurierskiej) lub będzie realizowany własnym środkiem transportu. Spółka nie będzie dostarczać …, lecz na rzecz Klientów UE.

Cena za … nie będzie wliczona w cenę Usługi organizacji … i pobytu- sprzedaż ewentualnie … będzie wykazywana odrębnie na fakturze sprzedażowej wystawianej na rzecz Klienta UE.

W konsekwencji, Spółka:

‒będzie wystawiać fakturę na Klienta UE z tytułu wykonanej Usługi organizacji …z zakwaterowaniem, które będą rozliczane w procedurze VAT marża, zgodnie z art. 119 ustawy o VAT,

‒na tej samej fakturze, jednak w odrębnej pozycji (ewentualnie w osobnej fakturze), wskazywać będzie sprzedaż …

Spółka będzie posiadała dowody - zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT - potwierdzające wywóz … z Polski do Klientów UE w innym państwie Unii Europejskiej.

Pytanie

Czy sprzedaż …, dokonywana przez Spółkę na rzecz Klientów UE, powinna być rozliczana odrębnie od Usług organizacji … na zasadach ogólnych, tj. jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, opodatkowana 0% stawką VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Sprzedaż …, dokonywana przez Spółkę na rzecz Klientów UE, powinna być rozliczana odrębnie od Usług organizacji … na zasadach ogólnych, tj. jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, opodatkowana 0% stawką VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

1. Procedura VAT marża - uwagi ogólne

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm., dalej: ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie zaś do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (...).

Jednocześnie, ustawa o VAT przewiduje szczególne procedury rozliczania VAT dotyczące wybranych grup podatników lub transakcji - przepisy dotyczące odmiennych rozliczeń zostały wskazane w dziale XII ustawy o VAT.

Jednym z takich wyjątków w ramach ustawy o VAT są usługi turystyczne, dla których ustawodawca przewidział szczególne procedury dotyczące m.in. określenia podstawy opodatkowania tych usług.

I tak, zgodnie z art. 119 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.

Powyższy przepis odnosi się natomiast do definicji marży, która została uregulowana w ustępie 2 przytoczonego artykułu - zgodnie z art. 119 ust. 2 ustawy o VAT, przez marżę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę między kwotą, którą ma zapłacić nabywca usługi, a faktycznymi kosztami poniesionymi przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie.

Mając na uwadze powyższe, należy podkreślić, iż istotnym elementem specjalnych zasad opodatkowania usług turystyki jest uznanie całego pakietu danych świadczeń za jedną usługę.

Jednocześnie jednak, ustawa o VAT nie wskazuje definicji pojęcia „usługi turystyki” wymieniając jedynie w katalogu otwartym art. 119 ust. 2 ustawy o VAT przykłady świadczeń, które mogą składać się na usługi turystyki rozumiane jako świadczenie kompleksowe.

Mając na uwadze powyższe, w celu ustalenia zakresu znaczeniowego tego pojęcia można pomocniczo odnieść się do innych aktów prawnych - przykładowo, w art. 307 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. z 2006 r. Nr 347, str. 1 z późn. zm.) wskazano, że transakcje dokonywane na warunkach przewidzianych w art. 306 przez biura podróży w zakresie realizacji podróży uznawane są za pojedynczą usługę świadczoną przez biuro podróży na rzecz turysty.

Co więcej, zgodnie z definicją usług turystycznych zawartą w art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 24 listopada 2017 r. o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 511) przez usługę tą należy rozumieć a) przewóz pasażerów, b) zakwaterowanie w celach innych niż pobytowe, które nie jest nieodłącznym elementem przewozu pasażerów, c) wynajem pojazdów samochodowych lub innych pojazdów silnikowych, oraz d) inną usługę świadczoną podróżnym, która nie stanowi integralnej części usług wskazanych w lit. a-c.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, iż usługa turystyki to kompleksowa usługa świadczona na rzecz turysty, która obejmuje swoim zakresem usługi cząstkowe świadczone dla bezpośredniej korzyści turysty, bez których dana impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć.

2. Analiza Usług organizacji … oraz sprzedaży … przez Spółkę

Świadczenia kompleksowe

Ze względu na fakt, iż usługi turystyki, o których mowa w art. 119 ustawy o VAT stanowią usługi kompleksowe, na które składa się co do zasady kilka świadczeń, w ocenie Wnioskodawcy, w pierwszej kolejności należy dokonać analizy pojęcia świadczenia kompleksowego.

Co istotne, przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia świadczeń kompleksowych (złożonych), dlatego też, w celu doprecyzowania pojęcia i zasad opodatkowania takich świadczeń uzasadnione jest odwołanie się do praktyki organów podatkowych.

I tak, przykładowo w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 sierpnia 2020 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.238.2020.2.JK) organ stwierdził, że „Przy kwalifikacji danych świadczeń, w kontekście uznania ich za czynności złożone, należy przede wszystkim patrzeć przez pryzmat fundamentalnej zasady, zgodnie z którą każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, a dopiero w sytuacji, gdy jedna czynność obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, wtedy przyjmuje się, że czynność ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Świadczenie złożone (kompleksowe) ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze - tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić, tak że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy - wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej) niezależnie opodatkowane świadczenia.”

Z powyższego wynika, że dla celów VAT domyślne jest traktowanie każdego świadczenia odrębnie - podatnik powinien zatem każdorazowo zbadać, czy świadczenie oferowane przez niego w zestawie ma charakter świadczenia kompleksowego.

Co do zasady bowiem każda dostawa towarów i usług w ramach jednej umowy powinna być traktowana odrębnie i niezależnie, a dopiero po spełnieniu określonych kryteriów można uznać, iż tworzą one jedną czynność kompleksową.

Należy również wskazać, iż w swoim bogatym orzecznictwie, Trybunał Sprawiedliwości UE opracował różne wskazówki dotyczące kwalifikacji zespołów świadczeń i czynności dla celów opodatkowania VAT, na co wskazuje, przykładowo, Opinia Rzecznik Generalnej Trybunału Sprawiedliwości UE Juliane Kokott z dnia 22 października 2020 r. w sprawie C-581/19, w której jako kryteria oceny danego świadczenia pod kątem „kompleksowości” zaprezentowano m.in. nierozerwalność poszczególnych elementów świadczenia, niezależny dostęp do świadczeń, gospodarczy cel świadczenia oraz odrębne rozliczenie.

Reasumując, gdy mamy do czynienia z transakcją, na którą składa się więcej elementów, należy zwrócić szczególną uwagę na okoliczności jej przeprowadzenia, na to czy świadczenia te są nierozerwalnie powiązane oraz czy poszczególne elementy mogą stanowić cel sam w sobie (czy też są jedynie dodatkowym środkiem do realizacji usługi głównej).

Odnosząc się do praktyki organów podatkowych, istotna jest również umowa, która może wskazywać na intencje stron co do potraktowania usługi jako usługi kompleksowej (w tym sposób rozliczania poszczególnych elementów świadczenia).

Usługi organizacji …

Mając na uwadze powyższe rozważania, należy podkreślić, iż Spółka w ramach Usługi organizacji … świadczy m.in. usługi zakwaterowania i wyżywienia, usługi transportowe oraz organizację …. Sprzedaż … nie składa się natomiast na Usługę organizacji … - jest odrębnie świadczona i wyceniania.

W opinii Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie Usługi organizacji … oraz sprzedaż … nie stanowią świadczenia kompleksowego z perspektywy ustawy o VAT, bowiem … nie stanowią elementu kalkulacyjnego świadczonej usługi turystycznej w postaci Usługi organizacji ….

Co więcej, nie można uznać sprzedaży … za świadczenie pomocnicze dla Usługi organizacji …, ponieważ możliwe jest wzięcie udziału w organizowanej usłudze turystycznej bez osiągnięcia pozytywnego wyniku ….

Jak wskazano już w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym - w umowach zawieranych przez Spółkę z klientami Spółki wskazuje się, co do zasady, że Spółka nie gwarantuje …. W ofertach bądź cennikach dla kontrahentów Spółki rozgranicza się wyraźnie wysokość opłat za organizację … z zakwaterowaniem oraz za … (w przypadku gdy …) - jeśli klient nie … - nie dochodzi do sprzedaży … przez Spółkę.

Reasumując, już sam stosunek prawny w postaci umowy pomiędzy Klientami UE a Spółką wskazuje na intencje stron - sprzedaż … jest osobnym świadczeniem, bez którego usługa turystyczna może się odbyć.

Jak natomiast wskazano wcześniej, wypracowana definicja usług turystyki wskazuje, iż jest to kompleksowa usługa, która obejmuje usługi cząstkowe, bez których dana impreza turystyczna odbyć by się nie mogła.

Wnioskodawca pragnie również wskazać, iż podobna kwalifikacja sprzedaży … oraz usług turystyki, w prawie identycznym stanie faktycznym, została w przeszłości potwierdzona przez organy podatkowe.

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 1 sierpnia 2013 r. (sygn. ILPP2/443-402/13-4/AKr) organ wskazał, że „Z powyższego wynika, że zleceniodawca polowania oczekuje od Wnioskodawczyni określonego rezultatu zlecenia, tj. zorganizowania polowania, a ponadto odrębnej odsprzedaży trofeów, skór i mięsa, gdyż - jak zostało wskazane we wniosku - nigdy nie wiadomo z jakim efektem zakończy się polowanie i czy będzie konieczność zakupu przez Wnioskodawczynię trofeów, skór i mięsa. Zatem, w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawczyni dokonuje sprzedaży na rzecz zlecającego polowanie sprzedaży trofeum, mięsa i skór. Usługi turystyczne występowałyby w sytuacji, gdyby Zainteresowana w ramach jednej ceny oferowała swoim klientom, poza organizacją polowania, dodatkowe usługi dla bezpośredniej korzyści turysty, przy czym wymienione usługi zostałyby zakupione od podmiotów trzecich. Reasumując, sprzedaż przez Wnioskodawczynię zakupionych wcześniej trofeów, skór i mięsa nie będzie podlegać opodatkowaniu według szczególnej procedury marży w turystyce, o której mowa w art. 119 ustawy. W konsekwencji dostawa przedmiotowych trofeów, skór i mięsa będzie opodatkowana podatkiem VAT według właściwej dla danego towaru stawki.”

Wnioskodawca pragnie również jeszcze raz podkreślić, iż Spółka nie gwarantuje klientowi zakupu …, ponieważ nie jest w stanie przewidzieć …. Spółka zapewnia, że dokłada wszelkich starań, aby umożliwić klientowi osiągnięcie uzgodnionego w umowie …, niemniej efekt końcowy nie jest zależny od Wnioskodawcy.

Konsekwentnie, z uwagi na niemożność przewidzenia … nieprawidłowym byłoby uznawanie sprzedaży … za element Usługi organizacji …. Zgodnie z cytowanym powyżej stanowiskiem organów podatkowych: „Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić, tak że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy - wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej) niezależnie opodatkowane świadczenia. (...).”

Sugerując się przytoczonym cytatem, w opinii Wnioskodawcy, konieczne jest uznanie obu świadczeń, tj. Usługę organizacji …oraz sprzedaż …, jako świadczenia niezależnie opodatkowane na gruncie ustawy o VAT.

Co więcej, w opinii Spółki, uznanie sprzedaży … i Usługi organizacji … za świadczenie kompleksowe stanowiłoby wprowadzenie w błąd klienta, sugerując, że każde .. zakończy się …. Spółka świadczyłaby nieprawdę twierdząc, że organizacja … nie jest możliwa bez gwarancji …. Jednocześnie, Spółka nie odpowiada za umiejętności, refleks czy spostrzegawczość klientów, więc nie jest w stanie zagwarantować każdemu klientowi sprzedaży ….

W konsekwencji, Wnioskodawca uważa, że sprzedaż …powinna być traktowana jako osobna transakcja, niezależna od świadczonych przez nią Usług organizacji …, która powinna być rozliczana w odniesieniu do ustawy o VAT na zasadach ogólnych, bez zastosowania procedury szczególnej, o której mowa w art. 119 ustawy o VAT.

Prawidłowy sposób rozliczania dostawy …

Ze względu na fakt, iż niniejszy wniosek dotyczy Klientów UE, Wnioskodawca pragnie wskazać, że przedmiotowa sprzedaż … powinna być rozpoznawana jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT.

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy o VAT, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1.podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

2.osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

3.podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

4.podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Jak wskazuje art. 13 ust. 6 ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Reasumując, w celu uznania danej transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi wystąpić wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (tj. przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Jak natomiast przedstawiono w stanie faktycznym, Spółka jest w trakcie rejestracji na potrzeby VAT, w tym transakcji wewnątrzwspólnotowych. Jednocześnie, Wnioskodawca planuje sprzedawać …, które będą przemieszczane do Klientów UE z państw członkowskich UE innych niż Polska, posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie, w którym mają swoją siedzibę, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej.

W związku z powyższym, w opinii Wnioskodawcy w prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej polegającej na sprzedaży … Klientom UE, występuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Potwierdzeniem powyższego może być przykładowo interpretacja indywidualna z dnia 13 maja 2014 r. (sygn. IPPP3/443-210/14-4/KC). Przedmiotowa interpretacja indywidualna dotyczy co prawda sytuacji, w której to polski wnioskodawca był nabywcą usług turystycznych oraz Trofeów, niemniej wnioski z niej płynące, potwierdzają w ocenie Wnioskodawcy, że w przypadku transakcji sprzedaży Trofeów, dokonywanej w związku z organizowaną usługą, dostawa ta powinna być rozliczana jako transakcja wewnątrzwspólnotowa, tj. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów po stronie dostawcy oraz wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów po stronie nabywcy .....

W powyższej interpretacji indywidualnej, organ podatkowy przyznał, że w przypadku gdy partnerzy zagraniczni wnioskodawcy traktują przedmiotowe dostawy trofeów myśliwskich jako transakcje wewnątrzwspólnotowe, właściwym jest rozpoznanie nabycia trofeów jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów „Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał, że jego partnerzy zagraniczni traktują przedmiotowe dostawy trofeów myśliwskich jako transakcje wewnątrzwspólnotowe i w związku z tym, wykazują je w informacjach podsumowujących. Ponieważ są spełnione pozostałe warunki, o których mowa w art. 9 ust. 1-2 ustawy, tj.:

‒dochodzi do przemieszczenia towarów między terytoriami państw członkowskich (kraje partnerów Wnioskodawcy i Polski);

‒Wnioskodawca uzyska prawo do rozporządzania nabytymi towarami jak właściciel;

‒Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT, a nabywane towary będą przeznaczone do wykorzystania w działalności gospodarczej, tj. świadczeniu usług turystyki;

‒zagraniczni dostawcy Wnioskodawcy będą działać w charakterze podatnika VAT;

‒transakcja nabycia trofeów myśliwskich przez Wnioskodawcę stanowić będzie wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium Polski.”

Podobnie w interpretacji indywidualnej z dnia 31 października 2011 r. (sygn. IPTPP2/443-417/11-2/AW) organ podatkowy uznał za prawidłowe opodatkowanie sprzedaży trofeów myśliwskich na zasadach ogólnych (tj. 5% stawką VAT, gdyż dostawa była dokonywana na terytorium Polski) - „Mając zatem na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy wskazać należy, iż produkty sprzedawane przez Wnioskodawcę tj. poroża, grandle, rapcie, racice, szable, czaszki, sklasyfikowane przez Zainteresowanego pod symbolem PKWiU 10.11.60.0 jako "Odpady zwierzęce surowe, niejadalne", mieszczą się zarówno w poz. 24 załącznika nr 3 do ustawy, jak i w poz. 17 załącznika nr 10 do ustawy. (...) Wobec powyższego, sprzedaż przez Wnioskodawcę trofeów myśliwskich sklasyfikowanych pod symbolem 10.11.60.0 "Odpady zwierzęce surowe, niejadalne" podlega opodatkowaniu preferencyjną 5% stawką podatku od towarów i usług, na podstawie art. 41 ust. 2a ustawy w związku z poz. 17 załącznika nr 10 do ustawy.”

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy:

‒Dostawy … dokonywane w związku z Usługami organizacji … na rzecz Klientów UE nie będą elementem kompleksowej usługi, lecz będą stanowić odrębne i niezależne świadczenie,

‒Dostawa … powinny być rozliczane na gruncie VAT jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, gdyż towary te będą wywożone z Polski do innego państwa UE, a dostawa ta będzie realizowana przez Spółkę na rzecz nabywców posiadających właściwy i ważny numer identyfikacji podatkowej na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych,

‒Dostawa … będzie podlegała opodatkowaniu 0% stawką VAT, zakładając, że Spółka zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, będzie posiadać w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, Spółka, dokonując sprzedaży … na rzecz Klientów UE, powinna rozliczać taką transakcję na zasadach ogólnych, jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, opodatkowana 0% stawką VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Według art. 2 pkt 1 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Na mocy art. 2 pkt 3 ustawy:

Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (...).

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W tym miejscu wskazać należy art. 119 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym:

Podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.

W świetle art. 119 ust. 2 ustawy:

Przez marżę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę między kwotą, którą ma zapłacić nabywca usługi, a faktycznymi kosztami poniesionymi przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie.

Powyższe regulacje odnoszą się do usług, które w całości składają się na usługę turystyczną. Użycie w cytowanym przepisie słowa „w szczególności” oznacza, że jest to katalog otwarty. Konsekwentnie, inne usługi stanowiące składnik usługi turystyki również powinny być uwzględnione. Podkreślić również należy, że czynnikiem wyróżniającym konkretną czynność jako usługę, jest przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego.

Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie określa jednoznacznie jakiego rodzaju usługi są usługami nabywanymi dla bezpośredniej korzyści, to na podstawie przepisu art. 119 ust. 2 ustawy przyjąć należy, iż nabycie tych usług i towarów, które zaspokajają potrzeby i oczekiwania turysty w trakcie korzystania z usługi turystycznej, będzie w przypadku wykonywania usług turystyki stanowić element kalkulacyjny do określenia marży.

W myśl art. 119 ust. 3 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:

1)(uchylony);

2)działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;

3)przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty;

4)(uchylony).

Łączne spełnienie powyższych przesłanek przesądza o obligatoryjności zastosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą usług turystyki.

Wskazać należy, że ustawa nie zawiera definicji „usług turystyki”. Nie zawiera także odesłań do definicji zawartych w innych aktach normatywnych. Definicji legalnej usług turystyki nie odnajdujemy również w innych ustawach podatkowych. Odnajdujemy ją natomiast w treści art. 307 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1 z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE – poprzednio art. 26 ust. 2 zdanie pierwsze Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC z późn. zm.). Stosownie do powołanego przepisu art. 307 Dyrektywy 2006/112/WE:

Transakcje dokonywane na warunkach przewidzianych w art. 306 przez biura podróży w zakresie realizacji podróży uznawane są za pojedynczą usługę świadczoną przez biuro podróży na rzecz turysty.

Pojedyncza usługa podlega opodatkowaniu w państwie członkowskim, w którym biuro podróży ma siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego świadczy usługi.

Zgodnie z definicją Słownika języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, str. 1052 „turystyka” to zorganizowane wyjazdy poza miejsce stałego zamieszkania na dłuższy lub krótszy pobyt, wędrówki po obcym terenie w celach krajoznawczych lub zdrowotnych.

Definicję usług turystycznych odnajdujemy także w szeregu publikacji dotyczących turystyki. I tak, usługi turystyczne są to, podobnie jak inne usługi, wszelkie wymienne, zbywalne czynności, będące wynikiem pracy, związane bezpośrednio lub pośrednio z zaspokajaniem potrzeb przed i w czasie podróży oraz pobytu turystycznego, ale niesłużące bezpośrednio do wytwarzania przedmiotów (por. A. S. Kornak „Ekonomika turystyki” PWN, Warszawa 1979, s. 159).

Inną definicję proponuje S. Wodejko, według którego do usług turystycznych należy zaliczyć wszelkiego rodzaju usługi, których świadczenie jest niezbędne dla turysty w celu umożliwienia dojazdu do miejsca występowania podstawowego dobra (lub dóbr) turystycznego, pobytu w tym miejscu oraz powrotu do stałego miejsca zamieszkania (S. Wodejko „Czynniki wpływające na rozwój turystyki międzynarodowej”, Ruch turystyczny – Monografie, Warszawa 1975, z. 15, s. 83).

Pakietem usług nazywa się w turystyce zestaw usług turystycznych służących zaspokojeniu kompleksowych potrzeb. Pakiet usług bywa kombinacją dwóch (np. hotel i wyżywienie, przejazd i nocleg) lub więcej elementów oferowanych przez sprzedawcę jako jeden produkt po określonej cenie (por. J. Altkorn „Marketing w turystyce”, Warszawa 2002 r., s. 99).

Przez usługę turystyki należy rozumieć różnorakie czynności będące wynikiem pracy lub zakupu innych usług, służące zaspokajaniu potrzeb osób podróżujących turystycznie, ale nie polegające na wytwarzaniu przedmiotów. Czynności te polegają na organizowaniu indywidualnych lub zbiorowych wyjazdów poza miejsce stałego zamieszkania turysty, mają na celu zapoznawanie się w ramach wypoczynku z innymi miejscami niż miejsce zamieszkania osoby podróżującej. W ramach usługi turystycznej świadczeniodawca kompleksowo zaspokaja potrzeby osoby podróżującej w celach wypoczynkowych, organizując jej przejazd, nocleg, wyżywienie, program turystyczny, opiekę pilota, ubezpieczenie, zapewnia bezpieczeństwo podróży, określa jej cele i miejsca warte zobaczenia. Wymienione elementy składowe w sposób najszerszy wypełniają pojęcie usług turystycznych i kompleksowo zaspokajają potrzeby osoby podróżującej. Za usługi turystyczne można jednak także uznać działalność polegającą na zapewnieniu osobie podróżującej w celach wypoczynkowych także mniejszej ilości usług, jak np.: zapewnienie transportu czy też programu turystycznego, polegającego na informowaniu co warto zobaczyć i oprowadzaniu po interesujących obiektach oraz zapewnieniu wyżywienia bądź noclegu. Możliwości połączenia jednostkowych świadczeń w pakiety tak, aby mogły stanowić kompleksową usługę turystyczna, jest wiele i niewątpliwe nie ma potrzeby ich egzemplifikacji. Należy jednak stwierdzić, że usługa turystyki jest usługą kompleksową i musi się składać z co najmniej dwóch usług jednostkowych. Zasadniczo zapewnianie tylko jednej usługi np.: przewozu przez linie lotnicze nie będzie mogło być uznane za świadczenie usługi turystyki (por wyrok NSA sygn. akt I FSK 832/14).

Zatem usługa turystyki to kompleksowa usługa świadczona na rzecz turysty, która obejmuje swym zakresem cząstkowe usługi, bez których dana impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć. Za usługi turystyki należy więc uznać zorganizowane lub indywidualne wyjazdy wypoczynkowe połączone z rekreacją i rozrywką (tzn. kompleksowym programem imprez).

Z kolei według art. 13 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zatem dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1)podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

2)osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

3)podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

4)podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

W kwestii dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów od dnia 1 stycznia 2020 r. zastosowanie mają przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz. Urz. UE L Nr 311 z 7.12.2018, s. 10), zwanego dalej „rozporządzeniem 2018/1912”. Rozporządzenie 2018/1912 ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Rozporządzenie 2018/1912 wprowadza m.in. domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

I tak, zgodnie z treścią art. 45a wprowadzonego rozporządzeniem 2018/1912:

1.Do celów stosowania zwolnień ustanowionych w art. 138 dyrektywy 2006/112/WE domniemywa się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Wspólnoty, w którymkolwiek z następujących przypadków:

a)sprzedawca wskazuje, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz, oraz sprzedawca jest w posiadaniu co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy, albo sprzedawca jest w posiadaniu jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających wysyłkę lub transport, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy;

b)sprzedawca jest w posiadaniu następujących dokumentów:

(i)pisemnego oświadczenia nabywcy potwierdzającego, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez nabywcę lub przez osobę trzecią działającą na rzecz nabywcy, oraz wskazującego państwo członkowskie przeznaczenia towarów; takie pisemne oświadczenie określa: datę wystawienia; nazwę lub imię i nazwisko oraz adres nabywcy; ilość i rodzaj towarów; datę i miejsce przybycia towarów; w przypadku dostawy środków transportu, numer identyfikacyjny środków transportu; oraz identyfikację osoby przyjmującej towary na rzecz nabywcy; oraz

(ii)co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i nabywcy, lub jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających transport lub wysyłkę, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy.

Nabywca dostarcza sprzedawcy pisemne oświadczenie, o którym mowa w lit. b) ppkt (i), do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa.

2.Organ podatkowy może obalić domniemanie przyjęte na podstawie ust. 1.

3.Do celów ust. 1 następujące dokumenty są akceptowane jako dowód wysyłki lub transportu:

a)dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów;

b)następujące dokumenty:

(i)polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów;

(ii)dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia;

(iii)poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.

Jednakże wskazać należy, że niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

Stosownie do art. 41 ust. 3 ustawy:

W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1)podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;

2)podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3)podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania.

Należy zaznaczyć, że w myśl art. 42 ust. 1a ustawy:

Stawka podatku, o której mowa w ust. 1, nie ma zastosowania, jeżeli:

1)podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1 lub ust. 3 pkt 1, lub

2)złożona informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych danych dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 100 ust. 8,

– chyba że podatnik należycie na piśmie wyjaśnił uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego.

Natomiast z zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy:

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1)dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

2)(uchylony),

3)specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

4)(uchylony),

– z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Jak stanowi art. 42 ust. 4 ustawy:

W przypadku wywozu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez ich nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, podatnik oprócz dokumentu, o którym mowa w ust. 3 pkt 3, powinien posiadać dokument zawierający co najmniej:

1)imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów;

2)adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania nabywcy;

3)określenie towarów i ich ilości;

4)potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

5)rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary, lub numer lotu – w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.

Przy tym, w myśl art. 42 ust. 11 ustawy:

W przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1)korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

2)dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

3)dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny – dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

4)dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Należy wskazać, że jeżeli wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy (tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel) zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Podkreślić należy, że zakwalifikowanie danej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, wymaga czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą danego towaru i jego transportem.

Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia z terytorium kraju i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy oraz okoliczności sprawy przedstawione we wniosku należy stwierdzić, że sprzedaż … nie składa się na świadczoną przez Państwa usługę organizacji …. Jak podali Państwo w opisie sprawy, w umowach zawieranych z klientami wskazuje się, że nie gwarantują Państwo …, a co za tym idzie nabycia … przez klienta. W ofertach bądź cennikach dla kontrahentów rozgraniczają Państwo wysokość opłat za organizację … z zakwaterowaniem oraz za … (w przypadku gdy …). Zatem sprzedaż … jest świadczona i wyceniana odrębnie od usługi organizacji …. Ponadto, nie można uznać sprzedaży … za świadczenie pomocnicze dla Usługi organizacji …, ponieważ możliwy jest udział w … (wykonanie świadczenia), w wyniku którego nie dochodzi do sprzedaży …. Tym samym sprzedaż … nie jest elementem niezbędnym do wykonania ww. świadczenia w postaci organizacji ….

Zatem - jak wynika z wniosku - świadczone usługi organizacji … kwalifikują Państwo jako tzw. usługi turystyczne, które będą rozliczane w procedurze VAT marża zgodnie z art. 119 ustawy. Natomiast sprzedaż … w okolicznościach niniejszej sprawy nabytych uprzednio od podmiotu zewnętrznego, zdaniem Organu powinni Państwo traktować jako odrębne, niezależne świadczenie od usług organizacji …, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych wg właściwej stawki dla sprzedawanego towaru.

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności uznać należy, że po zarejestrowaniu się Państwa Spółki jako czynny podatnik VAT a także jako podatnik VAT UE dokonywana przez Państwa sprzedaż …na rzecz Klientów UE stanowi/będzie stanowiła wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy. Jak wynika z okoliczności sprawy Państwa Spółka dokonuje/będzie dokonywała dostawy … na rzecz podatników podatku od wartości dodanej (bądź osób prawnych niebędących podatnikami podatku od wartości dodanej) posiadających właściwy i ważny numerem VAT UE wydany przez państwo członkowskie właściwe dla danego Klienta. W wyniku dostawy … są/będą wywożone z Polski do Klienta UE na terytorium innego kraju Unii Europejskiej. Jednocześnie, w przypadku gdy przed terminem do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy - jak Państwo wskazali – posiadają/będą posiadali dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, potwierdzające wywiezienie … z terytorium kraju i dostarczenie ich do ww. Klientów UE, to wskazać należy, że spełnione są/będą warunki pozwalające opodatkować wewnątrzwspólnotową dostawę towarów stawką podatku VAT w wysokości 0%.

Tym samym Państwa stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

‒stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia

oraz

‒zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie Państwa zapytania. Inne kwestie nieobjęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach przedstawionego przez Państwa stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Zatem okoliczność, czy posiadane przez Państwa dokumenty rzeczywiście potwierdzają dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, może być zweryfikowana jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329, z późn. zm. (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).