Dotyczy nie uznania Państwa za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży opisanych nieruchomości. - Interpretacja - 0114-KDIP1-2.4012.364.2022.1.PC

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 12 września 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.364.2022.1.PC

Temat interpretacji

Dotyczy nie uznania Państwa za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży opisanych nieruchomości.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 lipca 2022 r. za pośrednictwem e PUAP wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nie uznania Państwa za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży opisanych nieruchomości. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka w dniu 17 lipca 2018 r. na podstawie aktu notarialnego repetytorium A nr (…) nabyła niezabudowane działki leśne o nr. 1, 2 oraz 3 położone w gminie (…), powiecie (…), województwie (…). Działki te zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego uchwalonym w dniu 30 marca 2010 r. stanowiły teren przeznaczony pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną na terenach leśnych, oznaczone symbolem 1Mz. Nabycie Nieruchomości nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z nabyciem działek niezabudowanych do majątku prywatnego (zakup od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej), Spółka została obciążona z tytułu kupna podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Na przedmiotowych nieruchomościach Spółka nie prowadziła działalności gospodarczej, działki nie były dzierżawione, nie były czerpane pożytki z tytułu posiadania nieruchomości. Działki stanowiły formę lokaty środków pieniężnych.

W dniu 12 maja 2022 r. na podstawie aktu notarialnego repetytorium A nr (…) Wnioskodawca dokonał sprzedaży niezabudowanej działki leśnej o nr 4 nr księgi wieczystej (…) powstałej z podziału działki nr 1 na podstawie decyzji nr (…) wydanej w dniu 9 lutego 2021 r. przez Zastępcę Wójta Gminy.

Spółka przed dokonaniem sprzedaży nie dokonywała czynności w celu przygotowania przedmiotowej działki do sprzedaży (np.: uzbrojenie terenu, ogrodzenie, inne działania zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działki). Natomiast ze względu na profil działania Wnioskodawcy, tj. realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków, Wnioskodawca nie wyklucza, iż w przyszłości pozostałe nieruchomości będą wykorzystane do prowadzenia działalności gospodarczej.

Prawo pierwokupu nieruchomości przysługiwało Skarbowi Państwa reprezentowanemu przez Lasy Państwowe wynikające z art. 37a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 roku o lasach, z którego to prawa Nadleśniczy Nadleśnictwa (…) nie skorzystał.

W dacie zawarcia transakcji sprzedaży nieruchomości w księdze wieczystej były ujawnione między innymi prawa w zakresie służebności na czas nieograniczony na rzecz każdego właściciela działek powstałych z podziału działki 5 polegających na prawie swobodnego przejazdu i przechodu oraz położenia wszelkiego rodzaju instalacji oraz prawa w zakresie służebności na rzecz (…) - wpisy te dokonano z urzędu przenosząc je z księgi wieczystej działki podlegającej podziałowi. Służebności te zostały ustanowione w latach 1995-2011, tj. przed datą nabycia nieruchomości.

Do aktu notarialnego dołączono wypis z rejestru gruntów z wyrysem mapy ewidencyjnej nr (…) wydany w dniu 15 lutego 2022 r., z którego wynika, iż działka gruntowa o nr 4 stanowi lasy państwowe oznaczone symbolem „LsVI” oraz pastwiska trwałe oznaczone symbolem „PsVI”.

Spółka do dnia 10 maja 2022 r. nie była zarejestrowana jako podatnik VAT czynny, gdyż nie prowadziła działalności gospodarczej. Mając na uwadze wydzielenie części działki i jej sprzedaż, Spółka z ostrożności procesowej zarejestrowała się dla celów podatku VAT w celu ujawnienia sprzedaży nieruchomości. Po złożeniu stosownej deklaracji Spółka zamierza dokonać zawieszenia prowadzenia działalności w związku z niewykonywaniem działań gospodarczych.

Na chwilę obecną Spółka nie prowadzi także żadnych działań mających na celu dalszy podział nieruchomości i ich sprzedaż, Spółka nie podejmuje także działań w zakresie uzbrojenia działek lub zwiększenia ich atrakcyjności.

Pytanie

Czy Wnioskodawca dokonując sprzedaży opisanych w stanie faktycznym nieruchomości, będzie występowała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług zobligowanego do ustalenia i zadeklarowania podatku VAT z tego tytułu?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem dokonując sprzedaży opisanych w stanie faktycznym nieruchomości, Spółka nie będzie występowała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług i nie będzie zobligowana do ustalenia i zadeklarowania podatku VAT z tego tytułu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie zaś z art. 2 pkt 6 ustawy ilekroć w przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na początek należy więc wskazać, iż nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W ustępie 2 wskazano zaś, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Uregulowania te są zbieżne z przepisami obowiązującymi na terytorium całej Unii Europejskiej, bowiem podatek VAT podlega harmonizacji. I tak na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11 grudnia 2006 r. z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, "Podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. "Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie podmiotów z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część ich majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. Wykluczenie takie stosuje się głównie w odniesieniu do osób fizycznych, jednakże także względem osób prawnych należy dokonać weryfikacji, czy podejmowane działania są realizowane jako podatnik VAT czy też jako działanie podmiotu niebędącego podatnikiem VAT.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej w danym zakresie działalności gospodarczej, a tylko np. rozporządza majątkiem osobistym. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Podobne wnioski można wysnuć analizując orzeczenia TSUE i poglądy doktryny. Jak wynika z wyroku TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach 180/10 i 181/10 (jakkolwiek wyrok został wydany względem osób fizycznych, to tezy mają także zastosowanie do osób pranych) - za podatnika VAT należy uznać tego rodzaju osoby, które dokonują sprzedaży nieruchomości, których aktywność wykracza poza granice zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Jest to więc aktywność, która wskazuje na to, że te osoby prowadzą działalność profesjonalną w zakresie handlu nieruchomościami np. czynności polegające na uzbrojeniu terenu czy prowadzeniu kampanii reklamowej. O naliczeniu VAT nie powinny natomiast decydować takie aspekty jak czynności polegające na podziale gruntu w celu uzyskania większej wartości poszczególnych działek powstałych po podziale, okres, w jakim następowały transakcje, czy też wysokość osiągniętego z tego tytułu przychodu.

Przyjęcie więc, iż dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży nieruchomości istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy w celu dokonania sprzedaży ww. gruntu podjęła Spółka aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Spółki za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem Spółki.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy opodatkowany podatkiem dochodowym.

Zbieżne wnioski można wyciągnąć analizując treść wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów (w tym nieruchomości gruntowej niezabudowanej) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Należy jednakże zauważyć, iż pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny”  to zatem taka część majątku danej osoby, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Jak wskazał Wnioskodawca, na podstawie zawartej w dniu 17 lipca 2018 r. w formie aktu notarialnego umowy sprzedaży, Spółka nabyła grunty niezabudowane, tj. działki leśne o nr. 1, 2 oraz 3. Grunty od momentu nabycia nie były wykorzystywane do działalności gospodarczej, stanowiły formę lokaty majątku z potencjalną możliwością wykorzystania tego majątku w przyszłości w działalności gospodarczej. Obecnie Spółka podjęła decyzję o wydzieleniu działki i jej sprzedaży w celu pozyskania środków pieniężnych przez Spółkę. Spółka nie podejmowała działań zmierzających do zwiększenia atrakcyjności nieruchomości jak również brak było działań mających na celu przygotowanie nieruchomości do sprzedaży. Sama sprzedaż nie ma też miejsce w warunkach wskazujących na handlowy charakter (aktywne działania sprzedażowe, dalsze podziały działek), a podjęte przez Spółkę działania jeszcze przed jej dokonaniem (a raczej brak rejestracji Spółki jako podatnik VAT i niewykorzystywanie nieruchomości w celach zarobkowych) nie wskazują na wykorzystywanie działek do celów działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę treść przytoczonych przepisów oraz zawarty opis sprawy, w ocenie Wnioskodawcy stwierdzić należy, że sprzedaż nieruchomości, zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, nie będzie dostawą dokonaną przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Dokonując opisanych we wniosku czynności, Spółka nie podejmuje działań podobnych do tych, jakie wykonują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o których mowa w orzeczeniach w sprawach C-180/10 i C-181/10, tj. wykazujące na aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Z uwagi na powyższe, w tej konkretnej sytuacji należy uznać, że przedmiotem dostawy będzie składnik majątku Spółki, a sprzedaż przedmiotowej działki będzie stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.

W konsekwencji, skoro w przedmiotowej sprawie nie wystąpią przesłanki stanowiące podstawę uznania Spółki za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to czynność sprzedaży niezabudowanej działki leśnej nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości zaprezentowanego stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 2 pkt 22 ustawy:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem zgodnie z powołanymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W kontekście powyższego, uwzględniając definicję działalności gospodarczej, należy stwierdzić, że dostawa towarów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko w sytuacji, gdy dokonana zostanie przez podmiot o statusie podatnika, który będzie działał w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnie czynności. Natomiast dla stwierdzenia, że dla danej transakcji podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług, konieczne jest prowadzenie przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Według art. 113 ust. 1 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na mocy art. 113 ust. 2 ustawy:

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2)odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a)transakcji związanych z nieruchomościami,

b)usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c)usług ubezpieczeniowych

– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3)odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) ustawy:

Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych.

Z opisu sprawy wynika, że Państwa Spółka w dniu 17 lipca 2018 r. na podstawie aktu notarialnego nabyła niezabudowane działki leśne o nr. 1, 2 oraz 3 położone w gminie (…). Działki te zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego uchwalonym w dniu (…) stanowiły teren przeznaczony pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną na terenach leśnych, oznaczone symbolem 1Mz. Nabycie nieruchomości nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z nabyciem działek niezabudowanych Spółka została obciążona z tytułu kupna podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Na przedmiotowych nieruchomościach Spółka nie prowadziła działalności gospodarczej, działki nie były dzierżawione, nie były czerpane pożytki z tytułu posiadania nieruchomości. Działki stanowiły formę lokaty środków pieniężnych. W dniu 12 maja 2022 r. na podstawie aktu notarialnego Wnioskodawca dokonał sprzedaży niezabudowanej działki leśnej o nr. 4 powstałej z podziału działki nr 1. Spółka przed dokonaniem sprzedaży nie dokonywała czynności w celu przygotowania przedmiotowej działki do sprzedaży (np.: uzbrojenie terenu, ogrodzenie, inne działania zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działki). Natomiast ze względu na profil działania Wnioskodawcy, tj. realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków, Wnioskodawca nie wyklucza, iż w przyszłości pozostałe nieruchomości będą wykorzystane do prowadzenia działalności gospodarczej. Spółka do 10 maja 2022 r. nie była zarejestrowana jako podatnik VAT czynny, gdyż nie prowadziła działalności gospodarczej. Na chwilę obecną Spółka nie prowadzi także żadnych działań mających na celu dalszy podział nieruchomości i ich sprzedaż, Spółka nie podejmuje także działań w zakresie uzbrojenia działek lub zwiększenia ich atrakcyjności.

Wątpliwości Państwa dotyczą ustalenia czy z tytułu sprzedaży nieruchomości będziecie Państwo uznani za podatnika VAT.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Analiza okoliczności przedstawionych we wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do transakcji sprzedaży opisanej we wniosku nieruchomości, należy Państwa uznać za podatnika podatku od towarów i usług zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Należy zauważyć, że Państwa Spółka nie posiada majątku prywatnego, nie podejmuje też działań w sferze prywatnej – jak wynika z treści wniosku – od 10 maja 2022 r. macie Państwo status czynnego podatnika VAT. Ponadto wskazujecie Państwo że profil działania Spółki to realizacja projektów budowlanych związanych z wznoszeniem budynków. Przedmiotowe nieruchomości nabyliście Państwo jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą. Zatem Państwa działalność nie może być traktowana, ani oceniana na równi z działaniami podejmowanymi w zakresie zarządu przez osobę fizyczną majątkiem osobistym. Tym samym zbycie nieruchomości opisanej w złożonym wniosku nastąpi w ramach rozporządzania majątkiem należącym do Państwa Spółki. Oznacza to, że zbycie opisanej nieruchomości będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że z tytułu zbycia opisanej we wniosku nieruchomości będziecie Państwo uznani za podatnika zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Tym samym, Państwa stanowisko zgodnie z którym nie wystąpią przesłanki do uznania Spółki za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy i czynność sprzedaży niezabudowanej działki leśnej nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1.z zastosowaniem art. 119a;

2.w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).