Okres rozliczeniowy, w którym Spółka powinna ująć zmniejszenie/zwiększenie podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w związku z Korektą wyn... - Interpretacja - 0114-KDIP1-2.4012.133.2022.2.JO

shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 6 lipca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.133.2022.2.JO

Temat interpretacji

Okres rozliczeniowy, w którym Spółka powinna ująć zmniejszenie/zwiększenie podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w związku z Korektą wynagrodzenia.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy okresu rozliczeniowego, w którym Spółka powinna ująć zmniejszenie/zwiększenie podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w związku z Korektą wynagrodzenia. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 czerwca 2022 r. (wpływ 29 czerwca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Spółka działająca pod firmą: A S.A. (dalej „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest czynnym podatnikiem VAT, będącym polskim rezydentem podatkowym.

Grupa kapitałowa, której częścią jest Wnioskodawca (dalej: „Grupa Kapitałowa”), wypracowała szereg rozwiązań w postaci algorytmów i programów służących do rozwoju strategii  marketingowych w Internecie. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia na rzecz klientów usług retargetingu cyfrowego w oparciu o tzw. real-time bidding technology w cyfrowych sieciach reklamowych. Ponadto w skład Grupy Kapitałowej wchodzą spółki, skupiające  się na tworzeniu i udostępnianiu oprogramowania dla firm w obszarze social media marketingu i obsługi klienta, a także wsparcia działań dot. content marketingu oraz influencer marketingu.

Spółka pełni rolę podmiotu holdingowego. Wnioskodawca świadczy ponadto usługi m.in. w zakresie korzystania z technologii A oraz usługi wsparcia (dalej: „Usługi”) dla spółek z Grupy Kapitałowej. Ponadto, Grupa Kapitałowa oferuje Usługi polegające na wykorzystaniu innowacyjnych technologii pozwalających na precyzyjne dobieranie odbiorców reklam w celu zwiększenia ilości sprzedaży produktów przez klienta.

Usługi są aktualnie świadczone przez Spółkę na rzecz podmiotów będących spółkami powiązanymi w rozumieniu ustawy o CIT, mających swoje siedziby w Polsce, na Cyprze, w Brazylii i Turcji. Wnioskowa nie może jednocześnie wykluczyć, że w przyszłości katalog usługobiorców ulegnie zmianie.

Spółka posiada ustalony model rozliczenia ze spółkami z Grupy Kapitałowej (dalej: „Model rozliczania”), którego celem jest zachowanie ceny rynkowej w transakcjach z podmiotami powiązanymi i zapewnienie prostoty i przejrzystości stosowanych rozliczeń. Zgodnie z Modelem Rozliczania wysokość wynagrodzenia za usługi świadczone przez Wnioskodawcę uzależniona jest od wskaźnika EBIT (tj. zysku operacyjnego, czyli zysku przed odliczeniem podatków i wyniku na operacjach finansowych) osiągniętego przez dany podmiot Grupy Kapitałowej, który nabywa od Wnioskodawcy usługi. W rezultacie w celu określenia wysokości należnego wynagrodzenia za Usługi świadczone przez Spółkę (dalej: „Wynagrodzenie”), Wnioskodawca musi znać wysokość wskaźnika EBIT podmiotu z Grupy Kapitałowej, a w niektórych przypadkach również kosztów poniesionych przez odbiorcę usługi. Mając na względzie rozbudowany charakter Grupy Kapitałowej mającej swoje podmioty w ponad 20 krajach na świecie, istnieją także takie sytuacje, gdy wskaźnik EBIT podmiotu nabywającego Usługi od Wnioskodawcy jest uzależniony od wysokości wskaźnika EBIT innego podmiotu z Grupy Kapitałowej, dla którego Wnioskodawca sam nie świadczy bezpośrednio Usług.

Na gruncie warunków Usług świadczonych przez Wnioskodawcę, Spółka otrzymuje Wynagrodzenie od podmiotu Grupy Kapitałowej, która nabywa Usługę od Wnioskodawcy w ustalonym okresie rozliczeniowym (dalej: „Okres rozliczeniowy”) . Aktualnie Okresem Rozliczeniowym stosowanym w ramach Modelu Rozliczenia jest miesiąc kalendarzowy.

W związku z przyjętym Modelem Rozliczeniowym, Wnioskodawca wystawia fakturę po zakończeniu każdego Okresu rozliczeniowego na podstawie prognozowanych danych niezbędnych do ustalenia wysokości wynagrodzenia (np. wskaźnika EBIT, bazy kosztowej).

Biorąc pod uwagę przyjęty Model rozliczania, mogą zdarzyć się (i zdarzają się) sytuacje, w których po wystawieniu faktury dokumentującej Usługę wykonaną w danym Okresie rozliczeniowym  (wystawioną na podstawie prognoz) pojawiają się ostateczne dane mające wpływ na podstawę ustalenia wysokości wynagrodzenia Wnioskodawcy (np. zmieni się wysokość EBIT odbiorcy Usługi lub wysokość kosztów poniesionych przez kontrahenta Spółki). W konsekwencji, wysokość wynagrodzenia przysługująca Wnioskodawcy zgodnie z umową wymaga zmiany (tj. zwiększeniu lub obniżenia – w zależności od ostatecznych danych). W takich przypadkach Spółka wystawia faktury korygujące (in plus bądź in minus w zależności od charakteru zaktualizowanych danych) wysokość przysługującego jej wynagrodzenia, tak aby odpowiadała regulacjom umownym (dalej: „Korekta wynagrodzenia”).

Korekta wynagrodzenia nie wynika z błędu czy też omyłki żadnej ze stron transakcji. Jest ona skutkiem powstałego po dniu wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż zdarzenia, jakim jest możliwość określenia ostatecznej wartości elementów stanowiących podstawę ustalenia wynagrodzenia Spółki, która obiektywnie nie mogła być znana w dniu wystawienia faktury pierwotnej. Wnioskodawca wskazuje, że charakter i potrzeba dokonania Korekt wynagrodzenia jest uzasadniona dążeniem przez Wnioskodawcę do zachowania warunków wzajemnej współpracy na zasadach zgodnych z przepisami o cenach transferowych, w szczególności z zasadą ceny rynkowej.

Podkreślenia wymaga, że w dniu wystawienia faktury korygującej Korekt wynagrodzenia, Spółka nie będzie posiadała oświadczenia lub innego dowodu księgowego potwierdzającego dokonanie przez ten podmiot korekty cen transferowych.

Spółka zastrzega, że w przyszłości nie wyklucza zawierania analogicznych transakcji do opisanych w niemniejszym stanie faktycznym oraz opisie zdarzenia przyszłego wniosku z innymi podmiotami nie posiadającymi siedziby prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

W nadesłanym uzupełnieniu wskazali Państwo następująco:

1)  sposób wystawiania faktur pierwotnych (stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe)

Faktury pierwotne wystawione oraz wystawiane w przyszłości przez Spółkę:

‒   na rzecz podmiotu (podmiotów) z siedzibą w Polsce wykazują podatek VAT należny;

‒   na rzecz podmiotów z siedzibą inna niż w Polsce nie wykazują podatku należnego i zawierają oznaczenie „odwrotne obciążenie” z uwagi na fakt, że miejsce opodatkowania usług dokumentowanych tymi fakturami znajduje się poza terytorium kraju.

2)  charakter faktur korygujących (stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe)

Faktury korygujące wystawione oraz wystawiane w przyszłości mogą mieć charakter faktur korygujących in minus oraz in plus. Wynika to z opisanego w złożonym Wniosku modelu ustalania wynagrodzenia za świadczone przez Spółkę usługi.

3)  dokumentacja

Spółka wyjaśnia, że w treści umów zawarta jest klauzula przewidująca okresową weryfikację wysokości wynagrodzenia (które opiera się, prócz EBIT, również na procentowo określonej marży), tak aby spełniała ona zasady cen rynkowych (arm’s lenght princple). Zdaniem Spółki ten zapis odnosi się jednak do innych korekt wynagrodzenia niż Korekty opisane w wniosku (tzn. np. korekty wysokość marży, a nie wysokości EBIT).

W ocenie Spółki, uzgodnienie między stronami możliwości dokonywania korekt takich jak opisane we Wniosku (m.in. wynikających z aktualizacji danych dotyczących EBIT, czy też bazy kosztowej) wynika bezpośrednio z akceptacji przez nie modelu ustalania wynagrodzenia opartego na EBIT i bazie kosztowej. Strony są świadome, że niektóre dane mogą ulec zmianie w czasie, w tym po wystawieniu przez Spółkę faktur pierwotnych. Jednocześnie potwierdza to fakt bieżącego udostępniania danych przez podmioty powiązane nabywające usługi od Spółki, na podstawie których ustalana jest wysokość wynagrodzenia przysługującego Spółce oraz ciążący (na podstawie zawartych umów) na nabywcy usługi obowiązek przechowywania danych pozwalających na ustalenie wynagrodzenia.

Faktury korygujące wystawione przez Spółkę są przesyłane przez nią w formie elektronicznej (maila) do nabywców. Następnie, podmioty z Grupy Kapitałowej dokonują akceptacji korekt poprzez uwzględniane we wzajemnych rozliczeniach ze Spółką.

Podsumowując:

‒   umowy zawarte z podmiotami z Grupy Kapitałowej - z uwagi na zaakceptowany przez obie strony model ustalania wynagrodzenia - przewidują możliwość dokonania korekty pierwotnej ceny;

‒   uzgodnienie warunków korekty, które Spółka rozumie jako przekazanie przez podmiotyz Grupy Kapitałowej danych stanowiących podstawę do ustalenia (korekty) wynagrodzenia - jest dokonywane poprzez wewnątrzgrupowe systemy finansowe;

‒   faktury korygujące przesyłane są przez Spółkę w postaci elektronicznej za pośrednictwem email;

‒   dochodzi do akceptacji korekt przez podmiot z Grupy Kapitałowej, który je otrzymał, poprzez uwzględnienie jej we wzajemnych rozliczeniach ze Spółką.

Pytanie

Czy na gruncie przepisów ustawy o VAT oraz w sytuacji będącej przedmiotem Wniosku, Spółka jest uprawniona do ujmowania kwot wynikających z Korekty wynagrodzenia, odpowiednio jako zwiększenie lub zmniejszenie podstawy opodatkowania oraz wartości podatku VAT należnego w rozliczeniu „na bieżąco”, tj. za okres, w którym nastąpiło zdarzenie  powodujące konieczność wystawienia korekt, czyli otrzymania ostatecznych danych mających wpływ na wysokość wynagrodzenia za świadczone Usługi (w przypadku korekty in plus) bądź w okresie wystawiania faktury korygującej (w przypadku korekty in minus)?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym, Korekta wynagrodzenia nie jest spowodowana przyczynami istniejącymi pierwotnie, lecz wynikiem zdarzeń o charakterze następczym i wobec tego, Spółka powinna ujmować kwoty wynikających z Korekty wynagrodzenia, odpowiednio jako zwiększenie lub zmniejszenie podstawy opodatkowania oraz wartości podatku VAT należnego w rozliczeniu „na bieżąco”, tj. za okres, w którym nastąpiło zdarzenie  powodujące konieczność wystawienia korekt - otrzymanie ostatecznych danych mających wpływ na wysokość wynagrodzenia za świadczone Usługi (w przypadku korekty in plus) bądź w okresie wystawiania faktury korygującej (w przypadku korekty in minus).

Uzasadnienie

Mając na uwadze przepisy ogólne ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.: dalej: „ustawa o VAT”) opodatkowaniu VAT, podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów należy rozumieć co do zasady przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT).  Natomiast świadczenie usług określone zostało w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i oznacza każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1.  sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2.  sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

3.  wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4.  otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy: wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Sprzedaż została zdefiniowana w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT. Zgodnie z tą definicją, pod pojęciem sprzedaży rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Artykuł 106j ust. 1 ustawy o VAT określa sytuacje, w których podatnik jest zobligowany do wystawienia faktury korygującej. Wśród nich należy wyróżnić trzy grupy – zmniejszające podstawę opodatkowania, zwiększające podstawę opodatkowania i stwierdzające inne pomyłki.

Wystawienie korekty jest zatem niezbędne, gdy po wystawieniu faktury:

1.podstawa opodatkowania lub kwota wskazana na fakturze uległa zmianie,

2.dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,

3.dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,

4.stwierdzono pomyłkę w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Na mocy art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1 i art. 138f.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze, mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stosownie do art. 29a ust. 10 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

1.kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;

2.wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;

3.zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;

4.wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Zgodnie natomiast z art. 29a ust. 13 ustawy o VAT w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się za okres rozliczeniowy, w którym podatnik wystawił fakturę korygującą, pod warunkiem że z posiadanej przez tego podatnika dokumentacji wynika, że uzgodnił on z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną dokumentacją. W przypadku gdy w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca, podatnik nie posiada dokumentacji, o której mowa w zdaniu pierwszym, obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje za okres rozliczeniowy, w którym dokumentację tę uzyskał.

Nadto, zgodnie z art. 29a ust. 14 ustawy o VAT opisany wyżej przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Zgodnie z art. 29a ust. 15 ustawy o VAT warunku posiadania dokumentacji, o którym mowa w ust. 13, nie stosuje się w przypadku:

1.  eksportu towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów;

2.  dostawy towarów i świadczenia usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;

3.  sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług dystrybucji energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, usług dystrybucji gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 24-37, 50 i 51 załącznika nr 3 do ustawy;

4.  wystawienia faktury korygującej w postaci faktury ustrukturyzowanej.

Wskazane regulacje obowiązują w ww. brzmieniu do 1 stycznia 2021 r., a więc od wejścia w życie przepisów ustawy z 27 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 2419) ustanawiającej tzw. pakiet SLIM VAT. Skutkiem ich wprowadzenia, z posiadanej przez tego podatnika dokumentacji musi wynikać, że uzgodnił on z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług, określone w fakturze korygującej.

Dlatego też, zdaniem Wnioskodawcy, warto tutaj przywołać stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”) z dnia 24 grudnia 2021 r., znak 0114-KDIP4-2.4012.628.2021.4.WH, który to zdefiniował dwa najważniejsze pojęcia nowego systemu rozliczania faktur korygujących in minus. Zdaniem DKIS, „uzgodnienie warunków pomniejszenia podstawy opodatkowania to ustalenie przez strony faktu obniżenia, wykazanego na fakturze pierwotnej wynagrodzenia. Uzgodnienie może wskazywać również okoliczności, które uzasadnią w przyszłości obniżenie należności. Spełnienie warunków to zaś ziszczenie się zdarzenia, które uzasadnia dokonanie korekty. Zdaniem fiskusa, podobnie zresztą jak w przypadku uzgodnienia warunków obniżenia  podstawy opodatkowania, fakt ich spełnienia może być stwierdzony w sposób dorozumiany.”

Co więcej, należy podkreślić, że przywołana powyżej regulacja, określająca zasady ujmowania faktur korygujących w rozliczeniach VAT jej wystawcy, odnosi się wyłącznie do korekt zmniejszających podstawę opodatkowania i kwoty podatku VAT należnego, tzw. faktur korygujących in minus. Kwestia rozliczania faktur korygujących zwiększających wartość podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego (tzw. faktur korygujących in plus) została natomiast uregulowana m.in. w treści przepisu art. 29a ust. 17 ustawy o VAT, w przypadku, gdy podstawa opodatkowania uległa zwiększeniu, korekty tej podstawy dokonuje się w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania.

Ponadto, w ramach powyższego rozróżnienia na faktur korygujących in minus oraz in plus, można również dokonać podziału tychże faktur ze względu na powód ich wystawienia:

‒   jeżeli korekta spowodowana jest przyczynami powstałymi już w momencie wystawienia faktury pierwotnej, to powinna ona zostać rozliczona w deklaracji podatkowej za okres, w którym została wykazana faktura pierwotna;

‒   w sytuacji gdy korekta jest spowodowana przyczynami zaistniałymi po dokonaniu sprzedaży (przykładowo zaistniały nowe okoliczności transakcji skutkujące zwiększeniem podstawy opodatkowania), korekta powinna być dokonana w deklaracji podatkowej za miesiąc, w którym wystawiono fakturę korygującą. Taki przypadek będzie miał miejsce, gdy w fakturze pierwotnej podatek należny został wykazany w prawidłowej wysokości, natomiast przyczyna korekty powstała później i nie była możliwa do przewidzenia w momencie wystawienia faktury pierwotnej;

‒   późniejsze wykrycie błędu w fakturze pierwotnej stanowi przyczynę zwiększenia podstawy opodatkowania rozliczanej w deklaracji podatkowej za okres, w którym została wykazana faktura pierwotna.

Co więcej, Minister Finansów wydał 23 kwietnia 2021 r. objaśnienia podatkowe w zakresie pakietu rozwiązań „Slim VAT” oraz wybranych rozwiązań doprecyzowujących niektóre konstrukcje VAT wprowadzonych ustawą z 27 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (dalej: „Objaśnienia Slim VAT”). W pkt 1.3. Objaśnień Slim VAT Minister Finansów odniósł się do zasad dotyczących ujmowania korekt zwiększających podstawę opodatkowania VAT.

W Objaśnieniach Slim VAT Minister Finansów tłumaczy, że „w zależności od przyczyny korekty, tj. momentu, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania, podatnik jest zobowiązany do korekty podstawy opodatkowania w rozliczeniu za okres, w którym ta przyczyna zaistniała. Generalnie, zaistnienie przesłanek do dokonania korekty zwiększającej podstawę opodatkowania powoduje obowiązek wykazania zwiększenia podstawy opodatkowania w rozliczeniu bieżącym (tj. tym, w którym zaistniały wspomniane przesłanki). Takie okoliczności wystąpią w przypadku, gdy przyczyna korekty zwiększającej podstawę opodatkowania jest spowodowana przyczynami zaistniałymi po dokonaniu sprzedaży. Jednak, tak jak dotychczas, w przypadku gdy przyczyna korekty istniała już w momencie wystawienia faktury, obowiązek dokonania korekty zwiększającej podstawę opodatkowania wystąpi w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy dla dostawy towarów lub świadczenia usług”.

Dalej Minister Finansów instruuje w Objaśnieniach Slim VAT: „Korekta na bieżąco - w momencie wystawienia faktury pierwotnej, podatek należny z tytułu danego zdarzenia wykazany jest w prawidłowej wysokości (biorąc pod uwagę okoliczności aktualne na ten moment), a dopiero zdarzenie, które następuje po sprzedaży stanowi podstawę do podwyższenia ceny, a w konsekwencji - dokonania korekty poprzez podwyższenie podatku. W tym zatem przypadku dopiero zdarzenie skutkujące podwyższeniem ceny zwiększa wysokość prawidłowo wcześniej wykazanej podstawy opodatkowania i podatku należnego z tytułu dokonanej sprzedaży. Korekta podstawy opodatkowania jest zatem ujmowana w momencie zaistnienia zdarzenia skutkującego podwyższeniem ceny”.

Z powołanych wyżej przepisów ustawy dotyczących faktur korygujących wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik, wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawia się m.in. w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury, również gdy dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań, udzielono rabatu, bądź upustów i obniżek cen.

Zatem, co do zasady, korygowanie pierwotnie wystawionej faktury, z przyczyn wskazanych wyżej, powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu.

Odnosząc powyższe konkluzje do przyjętego Modelu Rozliczeniowego w Spółce, należy przypomnieć, iż w momencie wystawienia faktury pierwotnej po zakończeniu Okresu Rozliczeniowego, Wnioskodawca nie będzie posiadał wiedzy o rzeczywistej (ostatecznej) wysokości EBIT odbiorcy Usługi lub wysokość kosztów poniesionych przez kontrahenta Spółki.

Tym samym, na moment wystawienia faktury pierwotnej, Wnioskodawca obiektywnie nie będzie w stanie precyzyjnie i definitywnie określić faktycznej wysokości wszystkich elementów kalkulacyjnych składających się na wysokość wynagrodzenia Spółki oraz nie będzie w stanie określić o ile taka prognozowana wartość zmieni się w wyniku rozliczenia (urzeczywistnienia) tych kosztów po zakończeniu Okresu rozliczeniowego (tj. o jaką wartość ulegnie zwiększeniu lub obniżeniu - w zależności od ostatecznych danych). Dlatego też faktura pierwotna zostaje wystawiona przez Wnioskodawcę w oparciu o dane możliwe do oszacowania na dzień jej wystawienia.

W związku z powyższym, faktura wystawiona po każdym Okresie rozliczeniowym jest ustalana w oparciu o dane prognozowane/szacowane, których zgodność z rzeczywistością będzie mogła zostać porównana z dopiero w okresie po wystawieniu faktury pierwotnej.

W ocenie Wnioskodawcy, Korekta wynagrodzenia nie jest wynikiem pomyłki (błędu) przy wystawianiu faktury pierwotnej żadnej ze stron. Jest ona natomiast skutkiem powstałego po dniu wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż zdarzenia, jakim jest możliwość określenia ostatecznej wartości elementów stanowiących podstawę ustalenia wynagrodzenia Spółki, która obiektywnie nie mogła być znana w dniu wystawienia faktury pierwotnej.

Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, iż tak jak zostało wskazane w stanie faktycznym, Spółka świadczy aktualnie usługi na rzecz podmiotów powiązanych, mających swoje siedziby w Polsce, na Cyprze, w Brazylii oraz w Turcji. Dlatego też, w przypadku transakcji krajowej - do rozliczenia pomiędzy Spółką, a podmiotem powiązanym mającym swoją siedzibę w Polsce, Wnioskodawca zobowiązany jest do posiadania dokumentacji, o której mowa we wspomnianym powyżej art. 29a ust. 13 ustawy o VAT, przy czym w odniesieniu do transakcji z podmiotami mającymi swoją siedzibę poza Rzeczpospolitą (a rezultacie - w przypadku Spółki - skutkujących opodatkowaniem sprzedaży Usług poza terytorium RP) - dokumentacja ta nie jest warunkiem obligatoryjnym, zgodnie z art. 29a ust. 15 ustawy o VAT. Wystarczające jest wystawienie faktury korygującej - co znajduje również potwierdzenie w Objaśnieniach Slim VAT (s. 14 „Tak jak dotychczas, podatnicy dokonujący korekty faktury dotyczącej transakcji wskazanych w art. 29a ust. 15 pkt 1-3 ustawy o VAT, którym przysługuje prawo do pomniejszenia podstawy opodatkowania, dokonują jej obniżenia za okres rozliczeniowy, w którym wystawili fakturę korygującą. W efekcie we wskazanych przypadkach, podatnik nie ma obowiązku posiadania dokumentacji, z której wynikałoby uzgodnienie i spełnienie warunków)”.

Odnosząc się do transakcji „krajowej” wskazać należy, że w sytuacji Wnioskodawcy za dokumentację uzgadniającą warunki „obniżenia” (lub „podwyższenia”) ceny powinno uznać się samą umowę zawartą pomiędzy Wnioskodawcą a nabywcą Usługi. Jej strony, zgadzając się co do sposobu ustalania wynagrodzenia, które oparte jest on pewne elementy, których wartość może być ostatecznie znana już po upływnie terminu wystawienia faktury pierwotnej. Innymi słowy, godząc się na określony model ustalania wynagradzania, godzą się na potencjalną zmianę wysokości wynagrodzenia (w celu dostosowania jej do ostatecznych danych). Jednocześnie, za spełnienie tych warunków bezsprzecznie należałoby uznać ustalenie ostatecznych danych cenotwórczych, które de facto są otrzymywane przez Wnioskodawcę od nabywcy usługi. Podsumowując, należy przyjąć, że w momencie wystawienia faktury korygującej dokumentującej Korektę wynagrodzenia spełnione są warunki, o których mowa w art. 29a ust. 13 ustawy o VAT.

Ponadto, wartym zaznaczenia pozostaje fakt, iż sama świadomość Wnioskodawcy o mogącej wystąpić w przyszłości konieczności korekty pierwotnie przyjętych elementów kalkulacyjnych składających się na wysokość należnego mu wynagrodzenia nie oznacza, że Wnioskodawca dopuści się jakiegokolwiek błędu bądź niedopełnienia obowiązków w oszacowaniu podstawy opodatkowania (a tym samym i kalkulacji podatku należnego VAT). Charakter i potrzeba dokonania Korekt wynagrodzenia jest uzasadniona dążeniem przez Wnioskodawcę, do zachowania warunków wzajemnej współpracy na zasadach zgodnych z przepisami o cenach transferowych, a w szczególności z zasadą ceny rynkowej. Przy czym świadomość ta nie jest równoznaczna z możliwością określenia faktycznej wysokości wynagrodzenia należnego Spółce. Gdyby bowiem taka możliwość istniała, Wnioskodawca nie miałby potrzeby weryfikowania założonej pierwotnie wartości wszystkich elementów kalkulacyjnych składających się na wysokość wynagrodzenia. Działając bowiem z logiką biznesową, w najlepszym interesie Wnioskodawcy jest fakturowanie prawidłowej wysokości przysługującego Spółce wynagrodzenia „od razu”, tj. w związku z posiadaną wiedzą na dzień na dzień wystawienia faktury pierwotnej, a nie świadomie przesuwanie w czasie możliwości wystawienia docelowych wysokości faktur wraz z końcem Okresu rozliczeniowego.

Zatem, jeszcze raz należy podkreślić, że wystawienie faktury korygującej (in plus bądź in minus w zależności od charakteru zaktualizowanych danych) zmieniającej podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku VAT należnego będzie dokonywane w oparciu o ostateczne dane, nieznane i niemożliwe do oszacowania/określenia przez Wnioskodawcę bądź jakikolwiek inny podmiot (w tym odbiorcę usługi) na moment wystawienia faktury pierwotnej. Wobec tego, będzie ona miała charakter wtórny (następczy), co uzasadnia ujęcie faktury korygującej („true-up”) w rozliczeniach VAT Wnioskodawcy „na bieżąco” (przy zachowaniu pozostałych warunków wynikających z przepisów ustawy o VAT opisanych wyżej we wniosku).

Stanowisko takie zostało zaprezentowane, między innymi w interpretacji indywidualnej:

‒   DKIS z dnia 28 maja 2018 r., znak 0111-KDIB3-3.4012.89.2018.1.PK, w której DKIS wskazał: „(...) jeżeli przyczyną wystawienia faktury korygującej in plus są okoliczności istniejące już w momencie wystawienia faktury pierwotnej, podatnik powinien uwzględnić taką korektę w okresie rozliczeniowym, w którym ujęta została faktura pierwotna. [...] Jeżeli natomiast przyczyną wystawienia faktury korygującej in plus są nowe i niezależne od podatnika okoliczności, nieistniejące w momencie wystawienia faktury pierwotnej (np. będące efektem potransakcyjnej zmiany cen lub spełniania jakichkolwiek innych przesłanek implikujących wzrost ceny), rozliczenia takiej korekty podatnik powinien dokonać w okresie rozliczeniowym, w którym została ona wystawiona, bowiem na moment wystawienia faktury pierwotnej obowiązek podatkowy VAT został ukształtowany i udokumentowany fakturą w prawidłowej wysokości. W rezultacie nie ma podstaw do jego modyfikacji w przeszłych okresach rozliczeniowych”.

‒   DKIS z dnia 26 maja 2020 r., znak 0114-KDIP4-2.4012.90.2020.2.AS, gdzie DKIS wskazał: „ (...) sposób rozliczenia wystawionych faktur korygujących w sytuacji, gdy korekta powoduje podwyższenie podstawy opodatkowania, uzależniony jest od przyczyn, które spowodowały konieczność wystawienia danej faktury. I tak, faktura korygująca podwyższająca podstawę opodatkowania w stosunku do faktury pierwotnej może być wystawiona:

‒   w celu naprawienia błędu, który spowodował zaniżenie wartości podstawy opodatkowania wykazanego w pierwotnej fakturze (np. błąd rachunkowy, zaniżenie wartości sprzedaży), lub

‒   z powodu innych przyczyn, np. podwyższenia ceny sprzedaży, stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku lub jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

W pierwszym przypadku, który powoduje zaniżenie podstawy opodatkowania za dany okres rozliczeniowy, faktura korygująca poprawiająca błąd, winna być rozliczona w terminie rozliczenia faktury pierwotnej. W drugim zaś przypadku, gdy faktura korygująca wystawiana jest zasadniczo z powodu okoliczności, które zaistniały po dokonaniu pierwotnej sprzedaży, rozlicza się ją na bieżąco ujmuje w rejestrze sprzedaży w dacie, w której powstała przyczyna korekty oraz w deklaracji VAT-7 za ten okres rozliczeniowy”.

‒   DKIS z dnia 26 kwietnia 2019 r., znak 0111-KDIB3-3.4012.61.2019.1.MAZ, gdzie DKIS wskazał: „ (...) w świetle ugruntowanej, jednolitej praktyki orzeczniczej oraz interpretacyjnej, odpowiednio krajowych sądów administracyjnych i organów podatkowych, dla ustalenia okresu rozliczeniowego, w którym należy uwzględnić w rejestrze i deklaracji VAT korekty in plus, decydujące znaczenie mają przyczyny ich wystawienia. Jeżeli przyczyną wystawienia faktury korygującej in plus są okoliczności istniejące już w momencie wystawienia faktury pierwotnej, podatnik powinien uwzględnić taką korektę w okresie rozliczeniowym, w którym ujęta została faktura pierwotna. Dotyczyć to będzie przede wszystkim tych sytuacji, w których wystawiona korekta ma na celu prawidłowe udokumentowanie zdarzenia gospodarczego, które miało miejsce w przeszłych okresach rozliczeniowych, jednak ze względu na błąd lub pomyłkę w pierwotnie wystawionej fakturze (np. w zakresie zastosowanej stawki VAT, błędów rachunkowych) zostało nieprawidłowo udokumentowane, co w rezultacie doprowadziło do zaniżenia kwoty należnego podatku VAT. Jeżeli natomiast przyczyną wystawienia faktury korygującej in plus są nowe i niezależne od podatnika okoliczności, nieistniejące w momencie wystawienia faktury pierwotnej (np. będące efektem potransakcyjnej zmiany cen lub spełniania jakichkolwiek innych przesłanek implikujących wzrost ceny), rozliczenia takiej korekty podatnik powinien dokonać w okresie rozliczeniowym, w którym została ona wystawiona, bowiem na moment wystawienia faktury pierwotnej obowiązek podatkowy VAT został ukształtowany i udokumentowany fakturą w prawidłowej wysokości. W rezultacie nie ma podstaw do jego modyfikacji w przeszłych okresach rozliczeniowych”.

‒   DKIS z dnia 28 maja 2018 r., znak 0111-KDIB3-3.4012.89.2018.1.PK;

‒   DKIS z dnia 25 sierpnia 2020 r., znak 0114-KDIP4-1.4012.317.2020.2.RMA;

‒   DKIS z dnia 27 czerwca 2019 r., znak 0112-KDIL1-2.4012.82.2018.9.AW;

‒   DKIS z dnia 6 czerwca 2018 r., znak 0112-KDIL1-3.4012.154.2018.1.JN.

Zaprezentowane pogląd dotyczący rozliczania faktur korygujących (in plus bądź in minus w zależności od charakteru zaktualizowanych danych) jest również jednolicie prezentowane w orzecznictwie sądów administracyjnych. Tytułem przykładu można powołać w tym miejscu stanowisko:

‒   Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: „NSA”) z dnia 29 września 2021 r., sygn. I FSK 1145/18, w którym NSA wskazał: .(...) niewątpliwie zatem w chwili realizowania usługi i wystawienia faktury "pierwotnej". Skarżąca działa w usprawiedliwionym przeświadczeniu co do zgodności z rzeczywistością parametrów przesyłki nadanej przez klienta serwisu. Dopiero bowiem uzyskanie od przewoźnika specyfikacji przesyłek pozwala jej zidentyfikować ewentualne różnice, co stanowi dla niej w odniesieniu do wykonanej usługi okoliczność, o której nie wiedziała wcześniej. Ujęcie zaś w regulaminie serwisu Spółki zastrzeżenia o naliczeniu przez nią dodatkowej opłaty - w sytuacji nieprawidłowego zadeklarowania parametrów przesyłki (skutkującego zakwalifikowaniem usługi do innej, wyższej kategorii cenowej) - w istocie stanowi o przewidywaniu, że takie sytuacje w praktyce gospodarczej mogą się zdarzyć. (...) Zasadne więc było stanowisko Sądu pierwszej instancji uznające rację Spółki, że przyczyną wystawiania faktur korygujących są okoliczności niewynikające z jej błędu, lecz ze zdarzeń ujawnionych już po wystawieniu faktur pierwotnych, które nie dają się przewidzieć w momencie odbierania zlecenia od użytkownika serwisu. Wobec powyższego, w przyjętych do wyrokowania okolicznościach rozpatrywanego przypadku, Skarżąca ma możliwość rozliczenia faktur korygujących "in plus" w okresie rozliczeniowym, w którym następuje wykrycie nieprawidłowości”.

‒   Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (dalej: „WSA”) w Gliwicach z dnia 20 września 2021, sygn. I SA/Gl 501/21, w którym WSA wskazał, że: „(...) zatem w kontekście zmiany przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2021 r. należy stwierdzić, że choć strony przewidywały, że cena samochodu może ulec zmianie ze względu na zmianę bazy kosztowej to przyczyną wystawienia faktur korygujących zwiększających podstawę opodatkowania i kwotę podatku należnego jak i zmniejszających podstawę opodatkowania i kwotę podatku należnego są dodatkowe okoliczności (nieznane w momencie wystawienia faktury). Okoliczności te będą występowały w późniejszych okresach rozliczeniowych, niż te w których skarżąca ujęła faktury pierwotne z tytułu danej transakcji. W momencie wystawiania faktury dokumentującej dostawę samochodów, jak podkreślała skarżąca, nie będzie znała rzeczywistej (ostatecznej) kwoty poniesionych w związku z produkcją i dystrybucją samochodów. Rzeczywista wartość kosztów poniesionych w danym kwartale jak wskazała skarżąca w opisie zdarzenia przyszłego będzie możliwa dopiero po jego zakończeniu. To wtedy właśnie zaistnieją przyczyny zwiększenia podstawy opodatkowania i w tym okresie powinna być rozliczona zmiana podstawy opodatkowania. (...] Nie ulega wątpliwości, że wystawienie faktury korygującej zwiększającej podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego będzie dokonywane w oparciu o nowe, nieznane i niemożliwe do oszacowania po stronie skarżącej na moment wystawienia faktury pierwotnej dane (m.in. koszty związane z produkcją i dystrybucją samochodów, które będą znane dopiero po zakończeniu kwartału). Wystawiona faktura korygująca w takim przypadku powinna być co do zasady rozliczana na bieżąco. Nie oznacza to jednak automatycznie jak wynika z przedstawionego stanowiska we wniosku, że faktury korygujące zwiększające podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego powinny być ujmowane w rozliczeniach VAT za okresy, w których zostaną one wystawionej...)”.

‒   NSA z dnia 5 grudnia 2013 r., sygn. akt I FSK 1710/12, w którym Sąd wskazał, że: „(...) odmienność zdarzeń powodujących korektę podatku należnego ma zatem również wpływ na termin jej ujęcia w rozliczeniach podatnika. W przypadku gdy korekta ma na celu prawidłowe udokumentowanie zdarzenia gospodarczego, które miało miejsce w danym miesiącu i w tymże miesiącu z powodu jakiejś pomyłki zostało wadliwie udokumentowane, przez co wpłynęło na błędne określenie za ten okres rozliczeniowy wielkości podatku należnego podatnika, dokonana w późniejszym czasie korekta faktury powinna zostać uwzględniona w ramach korekty wielkości podatku należnego za tenże okres rozliczeniowy, poprzez skorygowanie w tym okresie nieprawidłowo zadeklarowanego podatku należnego. Korekty tego rodzaju mają bowiem wpływ na określenie prawidłowej wielkości podatku należnego w okresie, za który składana jest deklaracja, gdyż w pierwotnej deklaracji podatek ten został wykazany w wadliwej wysokości. Jeżeli natomiast wystawienie faktury korygującej podatek należny jest efektem zdarzenia, które wystąpiło po upływie danego okresu rozliczeniowego, np. podniesienie ceny w następnym miesiącu, dokonana korekta powinna zostać uwzględniona w rozliczeniu za miesiąc, w którym to zdarzenie nastąpiło. Pierwotne bowiem zobowiązanie podatkowe, w momencie powstania obowiązku podatkowego ukonstytuowało się w prawidłowej wielkości, a jego zwiększenie następuje w takim przypadku w następstwie zdarzenia zaistniałego już po powstaniu obowiązku podatkowego, modyfikującego wielkość tegoż zobowiązania w momencie jego zaistnienia”.

‒   WSA we Wrocławiu z 14 grudnia 2017 r., sygn. akt I SA/Wr 1060/17, gdzie WSA wyraził pogląd, że: „(...) skoro obowiązujące przepisy ustawy o VAT nie wskazują bezpośrednio i w sposób jednoznaczny momentu, w którym powinna być dokonana (rozliczona) korekta zwiększająca kwotę podatku należnego VAT, to występująca w tym zakresie luka normatywna musi zostać wypełniona poprzez stosowną wykładnię, pozwalającą na sprecyzowanie okresu ujmowania przez sprzedawcę skutków podwyższenia podatku należnego w następstwie podwyższenia ceny sprzedaży po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Należy zatem przyjąć, że sposób rozliczenia przez sprzedawcę faktur korygujących zwiększających kwotę podatku VAT należnego uzależniony jest od okoliczności powodujących konieczność dokonania korekt faktur pierwotnych. W przypadku, gdy przyczyna korekty istniała już w chwili wystawienia faktur pierwotnych (błąd, pomyłka), korekt podatku należnego należy dokonać wstecz tj. w miesiącu, w którym w wyniku błędu zaniżony został podatek należny. W przypadku natomiast, gdy przyczyna korekty powstaje w terminie późniejszym (np. następuje uzgodniona zmiana ceny), korekta in plus powinna zostać ujęta na bieżąco tj. w rozliczeniu za okres, w którym powstała przyczyna korekty, gdyż faktura pierwotna była wystawiona poprawnie i w przeszłości nie doszło do zaniżenia podatku należnego (tak: wyrok NSA z 25 lutego 2011 r. sygn. akt I FSK 213/10, podobnie wyroki NSA w sprawach: I FSK 1875/08 z dnia 5 lutego 2009 r., I FSK 12/11 z dnia 10 listopada 2011 r., I FSK 1680/11 z dnia 20 lipca 2012 r. oraz I FSK 850/11 z dnia 3 kwietnia 2012 r., wszystkie orzeczenia dostępne na stronie www.orzeczenia.nsa.gov.pl)”.

‒   WSA w Opolu z dnia 11 grudnia 2019 r., sygn. akt I SA/Op 407/19;

‒   WSA we Wrocławiu z dnia 21 lutego 2018 r., sygn. akt I SA/Wr 1262/17.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy oraz mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, Korekta wynagrodzenia nie jest spowodowana przyczynami istniejącymi pierwotnie, lecz jest wynikiem zdarzeń o charakterze następczym i jednocześnie spełnione są inne ustawowe warunki dotyczące okresu rozliczeniowego, w którym korekta podatku należnego powinna mieć miejsce. Wobec tego, Spółka powinna ujmować kwoty wynikających z Korekty wynagrodzenia, odpowiednio jako zwiększenie lub zmniejszenie podstawy opodatkowania oraz wartości podatku VAT należnego w rozliczeniu „na bieżąco”, tj. za okres, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące konieczność wystawienia korekt, czyli otrzymanie ostatecznych danych mających wpływ na wysokość wynagrodzenia za świadczone Usługi (w przypadku korekty in plus) bądź w okresie wystawienia faktury korygującej (w przypadku korekty in minus).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl przepisu art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach -  rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży -  rozumie się przez odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z kolei, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (…).

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1)  sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2)  wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

3)  wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4)  otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b)czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c)dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

Na podstawie art. 106j ust. 1 ustawy:

W przypadku, gdy po wystawieniu faktury:

1)podstawa opodatkowania lub kwota podatku wskazana w fakturze uległa zmianie,

2)(uchylony)

3)dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,

4)dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,

5)stwierdzono pomyłkę w jakiejkolwiek pozycji faktury

- podatnik wystawia fakturę korygującą.

Stosownie do art. 106j ust. 2 ustawy:

Faktura korygująca powinna zawierać:

1)  (uchylony);

2)   numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2a) numer identyfikujący w Krajowym Systemie e-Faktur fakturę, której dotyczy faktura korygująca - w przypadku faktury korygującej w postaci faktury ustrukturyzowanej;

3)   dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a) określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-5,

b) nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;

4) (uchylony);

5) jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;

6) w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 – prawidłową treść korygowanych pozycji.

Należy zauważyć, że faktura jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt nabycia określonych towarów lub usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu, który potwierdza rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika.

Z ww. przepisów wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawia się m.in. w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Zatem, co do zasady, korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Zatem, istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych, tak aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych.

Powyższe uregulowania wskazują, że istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych. Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym. Zaznaczyć należy, że faktury korygujące można generalnie podzielić na te, które powodują zmniejszenie podstawy opodatkowania (tzw. faktury korygujące „in minus”) oraz te, które wywołują skutki odwrotne, tj. w wyniku ich wystawienia wartość podstawy opodatkowania ulega podwyższeniu (tzw. faktury korygujące „in plus”). W ramach powyższego rozróżnienia można również dokonać podziału tychże faktur ze względu na powód ich wystawienia:

‒   jeżeli korekta spowodowana jest przyczynami powstałymi już w momencie wystawienia faktury pierwotnej, to powinna ona zostać rozliczona w deklaracji podatkowej za okres, w którym została wykazana faktura pierwotna;

‒   w sytuacji gdy korekta jest spowodowana przyczynami zaistniałymi po dokonaniu sprzedaży (przykładowo zaistniały nowe okoliczności transakcji skutkujące zwiększeniem podstawy opodatkowania), korekta powinna być dokonana w deklaracji podatkowej za miesiąc, w którym wystawiono fakturę korygującą. Taki przypadek będzie miał miejsce, gdy w fakturze pierwotnej podatek należny został wykazany w prawidłowej wysokości, natomiast przyczyna korekty powstała później i nie była możliwa do przewidzenia w momencie wystawienia faktury pierwotnej.

Zatem, w zależności od przyczyny korekty, tj. momentu, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania, podatnik jest zobowiązany do korekty podstawy opodatkowania w rozliczeniu za okres, w którym ta przyczyna zaistniała. Generalnie, zaistnienie przesłanek do dokonania korekty zwiększającej podstawę opodatkowania powoduje obowiązek wykazania zwiększenia podstawy opodatkowania w rozliczeniu bieżącym (tj. tym, w którym zaistniały wspomniane przesłanki). Takie okoliczności wystąpią w przypadku, gdy przyczyna korekty zwiększającej podstawę opodatkowania jest spowodowana przyczynami zaistniałymi po dokonaniu sprzedaży.

Państwa wątpliwości dotyczą prawidłowego ujmowania kwot wynikających z Korekty wynagrodzenia, odpowiednio jako zwiększenie lub zmniejszenie podstawy opodatkowania oraz wartości podatku VAT należnego w rozliczeniu „na bieżąco”, tj. za okres, w którym nastąpiło zdarzenie  powodujące konieczność wystawienia korekt, czyli otrzymania ostatecznych danych mających wpływ na wysokość wynagrodzenia za świadczone Usługi (w przypadku korekty in plus) bądź w okresie wystawiania faktury korygującej (w przypadku korekty in minus).

Mając na uwadze powołane przepisy w świetle całokształtu przedstawionych okoliczności sprawy należy wskazać, że w analizowanym przypadku mamy do czynienia z okolicznością, powodującą powstanie korekty z przyczyn o charakterze wtórnym, które nie istniały w momencie wystawienia faktur pierwotnych. Jak wynika z opisu sprawy Spółka wystawia fakturę po zakończeniu każdego Okresu rozliczeniowego na podstawie prognozowanych danych niezbędnych do ustalenia wysokości wynagrodzenia (np. wskaźnika EBIT, bazy kosztowej). Przy czym mogą zdarzyć się (i zdarzają się) sytuacje, w których po wystawieniu faktury dokumentującej Usługę wykonaną w danym Okresie rozliczeniowym  (wystawioną na podstawie prognoz) pojawiają się ostateczne dane mające wpływ na podstawę ustalenia wysokości wynagrodzenia Spółki (np. zmieni się wysokość EBIT odbiorcy Usługi lub wysokość kosztów poniesionych przez kontrahenta Spółki).

W niniejszej sytuacji przyczyna wystawienia faktury korygującej będzie nową okolicznością niemożliwą do przewidzenia w chwili wystawienia faktury pierwotnej, a ponadto wystawienie faktury korygującej dotyczącej Korekty wynagrodzenia - jak Państwo wskazaliście - nie wynika z  błędów czy też omyłki żadnej ze stron transakcji.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy wskazać, że z treści art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Natomiast art. 29a ust. 10 ustawy stanowi, że:

Podstawę opodatkowania, obniża się o:

1)kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;

2)wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;

3)zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;

4)wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Stosownie do art. 29a ust. 13 ustawy:

W przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się za okres rozliczeniowy, w którym podatnik wystawił fakturę korygującą, pod warunkiem że z posiadanej przez tego podatnika dokumentacji wynika, że uzgodnił on z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną dokumentacją. W przypadku gdy w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca, podatnik nie posiada dokumentacji, o której mowa w zdaniu pierwszym, obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje za okres rozliczeniowy, w którym dokumentację tę uzyskał.

Jak stanowi art. 29a ust. 14 ustawy:

Przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Zgodnie z art. 29a ust. 15 ustawy:

Warunku posiadania dokumentacji, o którym mowa w ust. 13, nie stosuje się w przypadku:

1)  eksportu towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów;

2)  dostawy towarów i świadczenia usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;

3)  sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług dystrybucji energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, usług dystrybucji gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 24-37, 50 i 51 załącznika nr 3 do ustawy,

4)  (uchylony);

5)  wystawienia faktury korygującej w postaci faktury ustrukturyzowanej.

W myśl art. 29a ust. 17 ustawy:

W przypadku gdy podstawa opodatkowania uległa zwiększeniu, korekty tej podstawy dokonuje się w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania.

Z uregulowań zawartych w art. 29a ust. 13 w zw. z art. 29a ust. 14 ustawy wynika, ze podatnik będzie miał prawo dokonać obniżenia podstawy opodatkowania lub podatku należnego już za okres rozliczeniowy w którym wystawił fakturę korygującą przy łącznym spełnieniu warunków:

‒   uzgodnienia warunków korekty z nabywcą towaru lub usługobiorcą,

‒   spełnienia uzgodnionych warunków obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług,

‒   posiadania dokumentacji potwierdzającej uzgodnienie z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunków obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług (tj. z dokumentacji wynika, że nabywca wie, że doszło lub wie w jakich sytuacjach będzie dochodzić do zmiany warunków transakcji skutkujących zmniejszeniem wysokości wynagrodzenia), z dokumentacji wynika również, że warunki te zostały spełnione na moment dokonywania przez podatnika korekty podatku należnego, tj. doszło do zrealizowania przesłanek warunkujących pomniejszenie kwoty podatku należnego,

‒   faktura korygująca jest zgodna z posiadaną dokumentacją w zakresie uzgodnienia z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunku obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług oraz w zakresie spełnienia tych uzgodnionych warunków.

Należy zauważyć, że przepis art. 29 ust. 13 ustawy nakłada na podatnika obowiązek spełnienia się uzgodnionych warunków. Powiązanie korekty bowiem wyłącznie z faktem uzgodnienia jest niewystarczające dla precyzji zapisu. Spełnienie warunków oznacza ziszczenie się zdarzenia stanowiącego przesłankę obniżenia wynagrodzenia możliwe do udokumentowania. Jest to bowiem podyktowane różnorodnością sytuacji, które mogą wystąpić w obrocie gospodarczym. Ponadto podatnik zobowiązany jest posiadać dokumentację potwierdzającą uzgodnienie warunków. W przypadku braku dokumentacji na moment wystawienia faktury korygującej, podatnik może skorygować podstawę opodatkowania i podatek należny dopiero w okresie, w którym dokumentację uzyska.

Jak już wskazywano, obniżenie podstawy opodatkowania jest możliwe w momencie wystawienia faktury korygującej pod warunkiem, że z posiadanej przez tego podatnika dokumentacji wynika, że uzgodnił on z nabywcą towaru/usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostarczanych towarów/świadczonych usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną dokumentacją. Oznacza to, że podatnik nie musi oczekiwać na potwierdzenie odbioru faktury korygującej aby obniżyć podstawę opodatkowania, natomiast przy wystawieniu faktury korygującej istotne są faktyczne ustalenia między kontrahentami.

Przez uzgodnienie warunków pomniejszenia podstawy opodatkowania lub podatku należnego rozumie się w szczególności ustalenie przez strony faktu obniżenia wykazanego na fakturze pierwotnej wynagrodzenia. Uzgodnienie może wskazywać również okoliczności, których zaistnienie w przyszłości uzasadnia obniżenie należności.

Spełnienie warunków oznacza ziszczenie się zdarzenia stanowiącego przesłankę obniżenia podstawy opodatkowania. W wielu wypadkach, zawierając uzgodnienie strony nie precyzują wprost zdarzenia, które uzasadnia dokonanie korekty. Podobnie jak w przypadku samego „uzgodnienia warunków obniżenia podstawy opodatkowania lub kwoty podatku” również fakt ich spełnienia może być stwierdzony w sposób dorozumiany.

W zależności od przyjętych zwyczajów we współpracy między kontrahentami dokumentacją potwierdzającą uzgodnienie warunków pomniejszenia podstawy opodatkowania lub VAT należnego może być zarówno korespondencja mailowa, aneks do umowy, albo inny dokument handlowy potwierdzający uzgodnienie warunków transakcji, w tym potwierdzenie dokonania nabywcy zwrotu zapłaty lub kompensaty skorygowanej wartości transakcji.

Należy zauważyć, że w przedmiotowej sprawie w związku z Korektą wynagrodzenia mamy do czynienia z okolicznością, powodującą powstanie korekty z przyczyn o charakterze wtórnym, które nie istniały w momencie wystawienia faktur pierwotnych.

Zatem, w przypadku korekty zwiększającej podstawę opodatkowania zgodnie z powołanym powyżej przepisem art. 29a ust. 17 ustawy, stosownej korekty podstawy opodatkowania dokonuje się w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania. Należy w tym miejscu podkreślić, że ustawodawca nie wiąże obowiązku zwiększenia podstawy opodatkowania z wystawieniem faktury korygującej, a ze zdarzeniem w wyniku którego zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania.

Natomiast w kwestii dokonania obniżenia podstawy opodatkowania w związku z Korektą wynagrodzenia należy wskazać, że zastosowanie w tym przypadku będą miały przepisy sformułowane w art. 29a ust. 13 ustawy.

Jak wynika z okoliczności sprawy, umowy zawarte z podmiotami z Grupy Kapitałowej przewidują możliwość dokonania korekty pierwotnej ceny, przy czym również następuje bieżące udostępnianie danych przez podmioty powiązane nabywające usługi od Spółki, na podstawie których ustalana jest wysokość wynagrodzenia przysługującego Spółce. Faktury korygujące przesyłane są przez Spółkę w postaci elektronicznej za pośrednictwem email, następnie dochodzi do akceptacji korekt przez podmiot z Grupy Kapitałowej, który je otrzymał, poprzez uwzględnienie jej we wzajemnych rozliczeniach ze Spółką.  Zatem w związku z Korektą wynagrodzenia Spółka wystawia na rzecz podmiotów z Grupy Kapitałowej faktury korygujące zmniejszające podstawę opodatkowania. W tym konkretnym przypadku, to wystawienie faktury korygującej potwierdza uzgodnienie i spełnienie warunków korekty.

Zatem, w analizowanej sprawie, Spółka ma prawo do rozliczenia wystawionych faktur korygujących dotyczących Korekty wynagrodzenia zmniejszających podstawę opodatkowania na bieżąco, w rozliczeniu za okres, w którym wystawione zostaną faktury korygujące.

W związku z tym, że w sytuacji skutkującej zwiększeniem / zmniejszeniem podstawy opodatkowania w związku z Korektą wynagrodzenia mamy do czynienia z okolicznością, powodującą powstanie korekty z przyczyn o charakterze wtórnym, która nie istniała w momencie wystawienia faktur pierwotnych, obowiązek zwiększenie lub zmniejszenia podstawy opodatkowania oraz wartości podatku VAT należnego powstanie w momencie zaistnienia okoliczności powodujących zwiększenie / zmniejszenie podstawy opodatkowania, tj. w momencie wystawienia faktury korygującej na podstawie otrzymanych ostatecznych danych dotyczących wynagrodzenia Spółki zgodnie z art. 29a ust. 13, ust. 15 i ust. 17 ustawy.

Organ pragnie również wskazać, że w przypadku faktur korygujących podstawę opodatkowania dla czynności niepodlegających opodatkowaniu w Polsce, tj. faktur wystawianych bez podatku VAT z adnotacją „odwrotne obciążenie” Państwo dokonujecie korekt:

w przypadku korekty zmniejszającej podstawę opodatkowania w okresie rozliczeniowym, w którym wystawiono fakturę korektę,

w przypadku korekty zwiększającej podstawę opodatkowania za okres rozliczeniowy, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania.

Tym samym Państwa stanowisko, że Spółka powinna ujmować kwoty wynikających z Korekty wynagrodzenia, odpowiednio jako zwiększenie lub zmniejszenie podstawy opodatkowania oraz wartości podatku VAT należnego w rozliczeniu „na bieżąco”, tj. za okres, w którym nastąpiło zdarzenie  powodujące konieczność wystawienia korekt - otrzymanie ostatecznych danych mających wpływ na wysokość wynagrodzenia za świadczone Usługi (w przypadku korekty in plus) bądź w okresie wystawiania faktury korygującej (w przypadku korekty in minus) należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

stanu faktycznego, który Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zaznaczyć, że przedmiotowy wniosek Spółki o wydanie interpretacji indywidualnej wpłynął do tut. Organu w dniu 24 marca 2022 r. oraz dotyczył również zaistniałego stanu faktycznego, zatem niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących od 1 lipca 2021 r.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

‒  Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒   w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒   w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).