Nieposiadanie stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski, miejsce świadczenia usług oraz brak prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

11 kwietnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 2 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nieposiadania stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski, miejsca świadczenia usług oraz braku prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

‒A. SA

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

‒B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

1.

A. SA (dalej: Zakład Ubezpieczeń) jest zagranicznym zakładem ubezpieczeń podlegającym francuskiemu organowi nadzoru ubezpieczeniowego. Siedziba Zakładu Ubezpieczeń znajduje się we Francji. Zakład Ubezpieczeń prowadzi we Francji profesjonalną działalność gospodarczą w zakresie ubezpieczeń majątkowych i komunikacyjnych oraz posiada stosowne zezwolenia, środki i doświadczenie niezbędne do należytego wykonywania usług w tym zakresie.

Zakład Ubezpieczeń jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT) we Francji pod numerem: (…).

Zakład Ubezpieczeń jest podmiotem zarejestrowanym we Francji od 2006 r. Celem korporacyjnym Zakładu Ubezpieczeń jest prowadzenie działalności ubezpieczeniowej, reasekuracyjnej, w tym w zakresie przemysłu motoryzacyjnego, z wyłączeniem ubezpieczeń na życie. Zakład Ubezpieczeń jest licencjonowanym podmiotem, uprawniony do prowadzenia działalności w zakresie usług ubezpieczeniowych objętych Grupą 18 i jest w trakcie uzyskiwania licencji na prowadzenie działalności w zakresie usług ubezpieczeniowych objętych Grupą 16.

Zakład Ubezpieczeń jest stroną umów ubezpieczeniowych analogicznych do opisanych w niniejszym wniosku, zawieranych z podmiotami z różnych krajów europejskich (co jest powszechną praktyką rynkową i wynika m.in. z zasady swobody świadczenia usług na terytorium UE). Dla celów podatku VAT, organy podatkowe tych krajów uznają, że stałe miejsce prowadzenia działalności Zakładu Ubezpieczeń (w rozumieniu przepisów o VAT) znajduje się jedynie w kraju siedziby Zakładu Ubezpieczeń, tj. we Francji.

2.

W ramach prowadzonej działalności, Zakład Ubezpieczeń planuje podjąć współpracę z podmiotami prowadzącym na terytorium Polski działalność dystrybucyjną samochodów różnych marek (dalej: Importerzy) na zasadach opisanych poniżej.

Importerzy są dostawcami samochodów konkretnych marek, organizującymi programy polegające m.in. na zapewnieniu usług assistance samochodowego (dalej: Programy) użytkownikom nowych i używanych pojazdów, które zostały nabyte bezpośrednio od Importerów lub od dealerów współpracujących z Importerami w Polsce lub które są serwisowane w sieciach dealerskich Importerów. W ramach organizowania Programów, Importerzy opracowują założenia, wdrażają Programy oraz - za pośrednictwem dealerów swoich marek - oferują możliwość przystąpienia do nich przez klientów.

Niezależnie od powyższego, oprócz Importerów, podmiotami organizującymi Programy dla swoich klientów mogą być również inne podmioty z Polski nabywające usługi assistance takie jak przykładowo przedsiębiorstwa zarządzające flotą samochodową, banki, firmy leasingowe oraz zakłady ubezpieczeniowe (dalej: Klienci).

Dodatkowo, Importerzy i / lub Klienci dokonują wyboru podmiotów na potrzeby współpracy przy Programach - w odniesieniu do stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego będących przedmiotem niniejszego wniosku Importerzy i / lub Klienci nawiążą współpracę z Zakładem Ubezpieczeń i B Sp. z o.o. (dalej: B), tj. polską spółką prowadzącą profesjonalną działalność w zakresie kompleksowych usług assistance samochodowego.

W związku z wdrożeniem Programów, Importerzy i / lub Klienci ponoszą koszty ich funkcjonowania i zdecydują się ubezpieczyć część lub całość z tych kosztów poprzez zawarcie umów z Zakładem Ubezpieczeń. W konsekwencji, to Zakład Ubezpieczeń będzie ponosić część lub całość kosztów funkcjonowania wskazanych Programów w zamian za składki płacone na rzecz Zakładu Ubezpieczeń przez Importerów i / lub Klientów.

3.

Współpraca pomiędzy Zakładem Ubezpieczeń a Importerami i / lub Klientami odbywać się będzie na podstawie umów ubezpieczenia zbiorowego, zawartych na czas określony (najprawdopodobniej około od 1 roku do 3 lat), przy czym możliwe jest wydłużenie czasu obowiązywania umów (w przypadku wyrażenia chęci obu stron danej umowy, w oparciu o postanowienia umowne, poprzez zawarcie aneksu / aneksów do umowy), również na czas określony. Umowy te będą umowami ubezpieczenia na cudzy rachunek, w zakresie których ubezpieczycielem będzie Zakład Ubezpieczeń, ubezpieczającym będzie dany Importer / Klient, natomiast ubezpieczonymi będą osoby fizyczne i osoby prawne korzystające / będące użytkownikami samochodów marek danego Importera / Klienta, tj. beneficjenci Programów (dalej: Beneficjenci).

W ramach wskazanych umów ubezpieczenia zbiorowego, Importerzy i / lub Klienci (będący w ramach tychże umów ubezpieczającymi) zobowiążą się do płacenia Zakładowi Ubezpieczeń (będącemu w ramach tychże umów ubezpieczycielem) składek za każdy pojazd objęty ubezpieczeniem, zaś Zakład Ubezpieczeń będzie zobowiązany do objęcia ochroną ubezpieczeniową czynności polegających na zapewnieniu odpowiednich świadczeń assistance samochodowego na rzecz Beneficjentów (będących w ramach tychże umów ubezpieczonymi), w zakresie ustalonym w oparciu o umowy ubezpieczenia zbiorowego.

Świadczenia zapewniane Beneficjentom przez Zakład Ubezpieczeń na terytorium państw europejskich (zasadniczo położonych na Europejskim Obszarze Gospodarczym) mogą obejmować pokrycie kosztów między innymi następujących czynności:

‒naprawa pojazdu na miejscu zdarzenia telefonicznie lub przez skierowaną osobę (serwisanta),

‒holowanie pojazdu do warsztatu samochodowego,

‒zapewnienie samochodu zastępczego,

‒zorganizowanie i opłacenie dalszej podróży kierowcy i pasażerów,

‒zapewnienie zakwaterowania kierowcy i pasażerom,

‒dostarczenie samochodu po naprawie do miejsca zamieszkania (siedziby) klienta / użytkownika pojazdu lub do miejsca docelowego podróży,

‒udzielenie pożyczki gotówkowej w celu pokrycia kosztów naprawy pojazdu,

‒dostarczenie oryginalnych części zamiennych pojazdu za granicę oraz

‒zapewnienie niezbędnych w następstwie zdarzenia przejazdów taksówką lub zwrot środków na przejazd taksówkami.

4.

W celu prawidłowego wypełnienia wszystkich zobowiązań nałożonych na Zakład Ubezpieczeń, które będą wynikały z umów ubezpieczenia zawieranych z Importerami i / lub Klientami, Zakład Ubezpieczeń podejmie współpracę z B.

B. jest rozwijającą się firmą z branży assistance, częścią międzynarodowej grupy B, posiadającą osobowość prawną, prowadzącą działalność gospodarczą zgodnie z polskim prawem od około 20 lat, posiadającą siedzibę działalności gospodarczej w Polsce.

B. specjalizuje się w usługach assistance samochodowego i świadczy usługi dla klientów biznesowych (B2B): producentów / importerów samochodów, firm leasingowych i wynajmu długoterminowego, towarzystw ubezpieczeniowych, firm z branży motoryzacyjnej. Na co dzień oferuje swoim partnerom biznesowym usługę assistance, pomagając, organizując pomoc i zapewniając mobilność ich klientów.

Jednocześnie, B obsługuje ponad 150 różnych programów assistance. Oprócz assistance samochodowego oferuje także pakiety assistance domowego, medycznego i turystycznego. Wszystkie działania wspiera nowoczesne Centrum Obsługi Klienta (poprzednio: Centrum Zgłoszeniowe) - Call Center dostępne przez 24 godziny na dobę, 365 dni w roku.

Głównym celem działalności B jest kompleksowa obsługa programów assistance oraz bieżąca likwidacja zgłaszanych szkód. Realizowane jest to poprzez współpracę różnych zespołów obejmujących:

‒ Centrum Obsługi Klienta (poprzednio: Centrum Zgłoszeniowe) - przyjmowanie zgłoszeń szkód w formie telefonicznej, mailowej, faksowej lub SMS-owej oraz organizowanie pomocy dla klientów assistance;

‒ Dział Techniczny i Zarządzania Siecią - analizowanie danych w celu właściwej oceny sprawności i jakości działania sieci podwykonawców;

‒ Likwidacja Szkód - podejmowanie działań z zakresu likwidacji szkód, regresów oraz obsługi dokumentowania miejsc zdarzeń;

‒ Obsługa Klienta - wyjaśnianie reklamacji składanych przez klientów instytucjonalnych, indywidualnych czy partnerów;

‒ Sprzedaż - koncentrowanie się na obsłudze klientów biznesowych, pracy nad dostarczaniem nowych rozwiązań oraz dbanie by istniejące rozwiązania były precyzyjne dopasowane do wymagań każdego z naszych klientów B;

‒ Badania i Szkolenia - dział ten codziennie stawia sobie za cel satysfakcje klientów i wszystkich zmotoryzowanych;

‒ Marketing - wytyczanie kierunków rozwoju firmy w formie strategii oraz odpowiednia jej komunikacja w celu dotarcia do aktualnych i potencjalnych klientów;

‒ Finanse - skuteczne koordynowanie, analizowanie i rozliczanie, prowadzenie ewidencji i kontrolowanie stanu finansów B;

‒ IT - wyznaczanie standardów w zakresie zapewniania stałego i niezakłóconego funkcjonowania systemów informatycznych dla wszystkich pracowników;

‒ HR - koncentrowanie na pracownikach, ich poznaniu, zrozumieniu ich potrzeb i próbie ich powiązania z oczekiwaniami biznesu.

B. zatrudnia w Polsce około 130 osób (jest to przeciętne zatrudnienie w etatach w 2020 roku - dane pochodzą z informacji dodatkowej do sprawozdania finansowego za 2020 r.). Budynek, w którym mieści się siedziba B jest wynajmowany od podmiotu trzeciego.

B. posiada prawo do zaciągania zobowiązań, jest stroną licznych umów i transakcji niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej.

Dodatkowo, B dysponuje aktywami trwałymi i obrotowymi. Wśród rzeczowych aktywów trwałych - zgodnie z informacją dodatkową do sprawozdania finansowego za 2020 r. - znajdują się w szczególności: (i) budynki, lokale i obiekty inżynierii lądowej i wodnej, (ii) urządzenia techniczne i maszyny, (iii) środki transportu, (iv) inne środki trwałe.

5.

Współpraca pomiędzy Zakładem Ubezpieczeń a B będzie odbywać się w oparciu o umowę wykonawczą zawartą na czas określony (tj. najprawdopodobniej około od 1 roku do 3 lat; w powiązaniu z umową ubezpieczenia zbiorowego zawieraną w przyszłości pomiędzy Zakładem Ubezpieczeń a danym Importerem / Klientem) - przy czym możliwe jest wydłużenie czasu obowiązywania umowy, w przypadku wyrażenia chęci obu stron, w oparciu o postanowienia umowne (poprzez zawarcie aneksu / aneksów do umowy), również na czas określony.

Na podstawie umowy wykonawczej B będzie zobowiązany do: (i) prowadzenia Centrum Obsługi Klienta (poprzednio: Centrum Zgłoszeniowego), w tym gotowości do przyjęcia zgłoszeń i obsługi zdarzeń, (ii) likwidacji szkód na zlecenie Zakładu Ubezpieczeń, tj. do świadczenia usług assistance samochodowego na rzecz Beneficjentów (ubezpieczonych) na terytorium państw europejskich (zasadniczo położonych na Europejskim Obszarze Gospodarczym), (iii) dokonywania refundacji kosztów związanych z assistance samochodowym ponoszonych przez Beneficjentów oraz (iv) wsparcia procesu obsługi reklamacji związanych z assistance samochodowym i zgłaszanych przez Beneficjentów.

6.

Pozostała, nieobjęta umowami ubezpieczenia zawartymi pomiędzy Zakładem Ubezpieczeń a Importerami i / lub Klientami, a objęta Programami część usług assistance samochodowego (o ile występuje / wystąpi) będzie świadczona na rzecz Importerów i / lub Klientów przez B. na podstawie umów zawartych / zawieranych w przyszłości pomiędzy B. a Importerami i / lub Klientami.

W związku z powyższym, w niektórych przypadkach Zakład Ubezpieczeń, B oraz Importerzy i / lub Klienci mogą zawierać trójstronne umowy o współpracy mające na celu potwierdzenie wzajemnych praw i obowiązków wynikających z: (i) umowy ubezpieczenia zawartej pomiędzy Zakładem Ubezpieczeń a danym Importerem / Klientem, (ii) umowy wykonawczej zawartej pomiędzy Zakładem Ubezpieczeń a B oraz - ewentualnie - (iii) umowy o współpracy zawartej pomiędzy danym Importerem / Klientem a B.

Zgodnie z planowanymi regulacjami umownymi, wynagrodzenie należne B za obsługę danego zdarzenia w ramach danego Programu organizowanego przez określonego Importera / Klienta może być ponoszone - w zależności od ustaleń pomiędzy Zakładem Ubezpieczeń, danym Importerem / Klientem a B:

‒wyłącznie przez Zakład Ubezpieczeń albo

‒wyłącznie przez danego Importera / Klienta albo

‒częściowo przez Zakład Ubezpieczeń, a częściowo przez danego Importera / Klienta.

Należy przy tym podkreślić, iż wszelkie usługi assistance (które z punktu widzenia Zakładu Ubezpieczeń będą usługami likwidacji szkód) będą realizowane przez B w oparciu o dokonywane przez użytkownika samochodu (tj. ubezpieczonego / Beneficjenta) zgłoszenie zdarzenia objętego danym Programem / ubezpieczeniem, przy czym zgłoszenie będzie odbywać się głównie telefonicznie, za pośrednictwem Centrum Obsługi Klienta (poprzednio: Centrum Zgłoszeniowego) prowadzonego przez B.

Podkreślić przy tym należy, iż B. prowadzi / będzie prowadzić Centrum Obsługi Klienta (poprzednio: Centrum Zgłoszeniowe) w ramach prowadzonej działalności - a zatem nie tylko i wyłącznie dla potrzeb zawartej współpracy z Zakładem Ubezpieczeń. B. świadczy i będzie świadczyć bowiem usługi assistance samochodowego również na rzecz podmiotów innych niż Zakład Ubezpieczeń.

7.

Dodatkowo, Zakład Ubezpieczeń rozważa również podjęcie działań w odniesieniu do polskiego rynku w zakresie tzw. usług reasekuracji. Obecnie Zakład Ubezpieczeń nie jest zaangażowany w taką współpracę w Polsce, ani nie wykazuje żadnej innej biznesowej aktywności na terytorium Polski. Wspomniane powyżej działania mogą być realizowane równolegle do współpracy z Importerami i / lub Klientami.

Importerzy i / lub Klienci - w związku z programami oferowanymi Beneficjentom - mogą zawierać umowy ubezpieczeniowe z ubezpieczycielami innymi niż Zakład Ubezpieczeń (dalej: Ubezpieczyciele), zarówno krajowymi (tj. z siedzibą w Polsce), jak i zagranicznymi (tj. z siedzibą poza Polską, lecz oferującymi usługi ubezpieczeniowe na terytorium Polski).

Ubezpieczyciele, w powiązaniu z umowami ubezpieczenia zawartymi z Importerami i / lub Klientami - w celu uzyskania ochrony w przypadkach, gdy część ryzyka przekroczy ich możliwości finansowe lub zakłóci równowagę portfeli ubezpieczeniowych - mogą odstąpić część ubezpieczonego ryzyka (w ramach ubezpieczeń oferowanych na rzecz Importerów / Klientów) Zakładowi Ubezpieczeń w ramach tzw. reasekuracji.

W tym celu dany Ubezpieczyciel (występujący w charakterze podmiotu reasekurowanego w ramach reasekuracji) odstąpiłby ryzyko ubezpieczeniowe przykładowo w 80% wraz z odpowiednią częścią otrzymanych składek na rzecz Zakładu Ubezpieczeń (występującego jako reasekurator w ramach reasekuracji).

W konsekwencji, bazując na wskazanym powyżej przykładzie, składki płacone na rzecz Ubezpieczycieli byłyby zatem w 80% przekazywane do Zakładu Ubezpieczeń. W zamian za przejęcie ryzyka, Zakład Ubezpieczeń zobowiązałby się do wypłaty odpowiedniej części odszkodowania - tj. w 80% w analizowanym przykładzie - w przypadku zaistnienia zdarzenia losowego wchodzącego w zakres ochrony udzielanej przez Ubezpieczyciela na rzecz danego ubezpieczonego.

Współpraca Importerów i / lub Klientów oraz Ubezpieczycieli odbywałaby się na podstawie umów ubezpieczenia zawartych na czas określony. Współpraca pomiędzy Ubezpieczycielami a Zakładem Ubezpieczeń również odbywałaby się w oparciu o umowy reasekuracji zawarte na czas określony - przy czym możliwe byłoby wydłużenie czasu obowiązywania umów, w przypadku wyrażenia chęci obu stron danej umowy, w oparciu o postanowienia umowne (poprzez zawarcie aneksu / aneksów do umowy), również na czas określony.

Usługi likwidacji szkód w tym przypadku byłyby realizowane na zlecenie Ubezpieczycieli (a nie Zakładu Ubezpieczeń) przez B na podstawie umów zawartych / zawieranych w przyszłości pomiędzy Ubezpieczycielami a B.

8.

Odnosząc się do wskazanych powyżej działań planowanych do realizacji przez Zakład Ubezpieczeń na terytorium Polski, należy wskazać, iż czynności związane z usługami assistance samochodowego będą wykonywane na rzecz Zakładu Ubezpieczeń albo / oraz Ubezpieczycieli bezpośrednio przez personel B. oraz we współpracy z podwykonawcami B na terytorium państw europejskich (zasadniczo położonych na Europejskim Obszarze Gospodarczym), z wykorzystaniem należącej do B. infrastruktury oraz sprzętu i wyposażenia technicznego (w postaci komputerów, telefonów komórkowych czy samochodów służbowych).

Współpraca Zakładu Ubezpieczeń z B. opiera się i będzie się opierała na zawieranych w przyszłości umowach oraz będzie prowadzona zgodnie z procedurami ustalonymi przez obie strony, zawartymi i opisanymi w umowach.

Współpraca Zakładu Ubezpieczeń z B. będzie stanowić współpracę dwóch niezależnych podmiotów gospodarczych. Umowy stanowiące podstawę współpracy pomiędzy tymi podmiotami nie będą zawierać postanowień wskazujących na prawo Zakładu Ubezpieczeń do podejmowania czynności kontrolnych lub nadzorczych w odniesieniu do pracowników B. lub jego podwykonawców, z wyjątkiem kontroli biznesowych w obszarze jakości usług świadczonych przez B. w związku ze współpracą z Zakładem Ubezpieczeń.

Kontrola biznesowa, do sprawowania której uprawniony będzie Zakład Ubezpieczeń dotyczy jakości i rzetelności usług assistance samochodowego / usług likwidacji szkód świadczonych przez B. w związku ze współpracą z Zakładem Ubezpieczeń, co jest standardowym elementem współpracy związanym z zakupem jakichkolwiek usług.

Innymi słowy, Zakład Ubezpieczeń będzie miał możliwość poproszenia B. o informacje dotyczące - przykładowo - liczby zrealizowanych zgłoszeń, terminów ich realizacji, ewentualnych zastrzeżeń ze strony klientów do usług świadczonych przez B. (reklamacje), aby możliwe było dokonanie oceny, czy Zakład Ubezpieczeń jest zadowolony z jakości tych usług oraz czy są one realizowane zgodnie z umową, podobnie jak ma to miejsce w przypadku jakiejkolwiek współpracy między dwoma podmiotami.

Co istotne, B. nie będzie świadczył usług zgodnie z wytycznymi Zakładu Ubezpieczeń, gdyż Zakład Ubezpieczeń nie będzie uprawniony do wydawania jakichkolwiek poleceń czy wytycznych w przedmiocie świadczonych przez B. usług.

Niemniej, B. może zobowiązać się do świadczenia usług zgodnie ze standardami świadczenia usług określonymi wspólnie z Zakładem Ubezpieczeń, które zostałyby opisane w umowach stanowiących współpracę do współpracy lub w aneksach do tych umów. Określenie standardów świadczenia usług jest standardowym elementem współpracy biznesowej między kontrahentami i nie stanowi uprawnień do wydania poleceń itp.

Ponadto, w przypadku, gdyby do Zakładu Ubezpieczeń wpłynęła reklamacja związana z procesem likwidacji szkód, w który był zaangażowany B. - wówczas Zakład Ubezpieczeń może w umowie zastrzec sobie prawo do określenia, w jaki sposób reklamacja powinna zostać załatwiona.

Ponadto, Zakład Ubezpieczeń nie będzie miał żadnych uprawnień do wydawania poleceń lub wytycznych pracownikom B - a zatem Zakład Ubezpieczeń nie będzie posiadał kontroli nad zasobami osobowymi B, tj. w odniesieniu do pracowników B. lub jego podwykonawców. Zakład Ubezpieczeń nie będzie miał wpływu na to, jaka część zasobów osobowych B. będzie wykorzystywana w związku z realizacją usług w ramach współpracy z Zakładem Ubezpieczeń - w szczególności, Zakład Ubezpieczeń nie będzie miał wpływu na czas pracy pracowników B. lub jego podwykonawców.

Dodatkowo, w związku ze współpracą z B., Zakład Ubezpieczeń nie uzyska prawa do dysponowania pomieszczeniami lub innymi aktywami należącymi do B. lub jego podwykonawców - a zatem Zakład Ubezpieczeń nie będzie posiadał kontroli nad zasobami technicznymi / rzeczowymi B. Zakład Ubezpieczeń nie będzie miał również wpływu na to, jaka część zasobów technicznych / rzeczowych B. będzie wykorzystywana w związku z realizacją usług w ramach współpracy z Zakładem Ubezpieczeń.

W sposób analogiczny będzie wyglądała współpraca Zakładu Ubezpieczeń z Ubezpieczycielami, tj. Zakład Ubezpieczeń nie będzie uprawniony do podejmowania czynności kontrolnych lub nadzorczych w odniesieniu do pracowników Ubezpieczycieli lub jego podwykonawców, nie będzie miał żadnych uprawnień do wydawania poleceń lub wytycznych tym pracownikom ani nie uzyska prawa do dysponowania pomieszczeniami lub innymi aktywami należącymi do Ubezpieczycieli. Działalność Zakładu Ubezpieczeń w tym zakresie będzie ograniczała się wyłącznie do przejęcia części ryzyka w zamian za odpowiednią część składki w ramach usług reasekuracji.

9.

Zakład Ubezpieczeń w ramach działalności realizowanej na terenie Francji dysponuje aktywami trwałymi i obrotowymi, posiada prawo do zaciągania zobowiązań, jest stroną licznych umów i transakcji niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej oraz zatrudnia pracowników.

Działalność Zakładu Ubezpieczeń polega na świadczeniu usług ubezpieczeniowych we Francji, a działania realizowane na terytorium państw europejskich (zasadniczo położonych na Europejskim Obszarze Gospodarczym), polegające na świadczeniu usług assistance samochodowego za pośrednictwem B lub świadczeniu usług reasekuracji, są / będą wyłącznie konsekwencją prowadzenia przez Zakład Ubezpieczeń działalności gospodarczej we Francji.

Zakład Ubezpieczeń posiada odpowiednie pozwolenia i koncesje do prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i w zakresie reasekuracji wydane przez francuski organ nadzoru działalności w tym zakresie. Tym samym, Zakład Ubezpieczeń posiada odpowiednie koncesje i pozwolenia umożliwiające mu podejmowanie współpracy opisanej w niniejszym wniosku również poza terytorium Francji - tj. przykładowo w Polsce (przy czym francuski organ nadzoru będzie zobowiązany do przesłania odpowiednich informacji do polskiego organu nadzoru - tj. dokonania notyfikacji) - w związku z zasadą swobody świadczenia usług. Zakład Ubezpieczeń nie uzyskał / nie stara się uzyskać / nie będzie musiał uzyskać żadnych koncesji / pozwoleń w związku z opisaną we wniosku planowaną współpracą obejmującą polskie podmioty.

Zakład Ubezpieczeń nie posiada / nie będzie posiadał na terytorium Polski oddziału. Zakład Ubezpieczeń nie posiada / nie będzie posiadał w Polsce adresu korespondencyjnego, nie jest / nie będzie właścicielem żadnej nieruchomości ani nie wynajmuje / nie będzie wynajmował pomieszczeń biurowych. Ponadto, Zakład Ubezpieczeń nie dysponuje / nie będzie dysponował infrastrukturą techniczną niezbędną do prowadzenia działalności w Polsce.

W szczególności, Zakład Ubezpieczeń nie udostępnia / nie będzie udostępniał w Polsce na rzecz B, Importerów i / lub Klientów oraz Ubezpieczycieli żadnych należących do niego urządzeń / sprzętu / materiałów / jakichkolwiek innych zasobów. Importerzy i / lub Klienci, B. oraz Ubezpieczyciele realizują / będą realizować czynności / prowadzić działalność w oparciu o własną infrastrukturę oraz sprzęt i wyposażenie techniczne (przykładowo w postaci komputerów, telefonów komórkowych czy samochodów służbowych).

Jednocześnie, Zakład Ubezpieczeń nie zatrudnia / nie będzie zatrudniał w Polsce żadnych własnych pracowników. Ponadto, wszystkie kluczowe decyzje dotyczące zarządzania działalnością Zakładu Ubezpieczeń są i będą podejmowane w siedzibie Zakładu Ubezpieczeń, we Francji.

Dodatkowo, podkreślenia wymaga, iż Zakład Ubezpieczeń planuje realizować współpracę w Polsce wyłącznie w zakresie / zgodnie z opisem zawartym w niniejszym wniosku. Innymi słowy, jedyną aktywnością biznesową Zakładu Ubezpieczeń, w związku z którą jako inne strony występują polskie podmioty i która ma jakikolwiek związek z Polską, będzie aktywność opisana w niniejszym wniosku w zakresie współpracy z Importerami i / lub Klientami, z B oraz z Ubezpieczycielami.

10.

Współpraca w ramach usług ubezpieczeniowych świadczonych przez Zakład Ubezpieczeń w ramach realizacji Programów opisana w niniejszym wniosku będzie dotyczyć następujących podmiotów:

‒Importerów i / lub Klientów - polskich podmiotów, posiadających siedzibę i stałe miejsce prowadzenia działalności w Polsce, zarejestrowanych w Polsce jako podatnicy VAT czynni;

‒B - polskiego podmiotu, posiadającego siedzibę i stałe miejsce prowadzenia działalności w Polsce, zarejestrowanego w Polsce jako podatnik VAT czynny;

‒Zakładu Ubezpieczeń - zagranicznego podmiotu, posiadającego siedzibę we Francji, będącego podatnikiem podatku od wartości dodanej (we Francji), lecz niezarejestrowanego jako podatnik VAT czynny w Polsce.

Współpraca w ramach reasekuracji świadczonej przez Zakład Ubezpieczeń na rzecz Ubezpieczycieli opisana w niniejszym wniosku będzie dotyczyć następujących podmiotów:

‒Importerów i / lub Klientów;

‒B;

‒Zakładu Ubezpieczeń;

‒Ubezpieczycieli - mogących występować jako podmioty świadczące usługi ubezpieczeniowe (na rzecz polskich podmiotów), które posiadają siedzibę / stałe miejsce prowadzenia działalności w Polsce, zarejestrowane są w Polsce jako podatnicy VAT czynni lub też jako podmioty posiadające siedzibę / stałe miejsce prowadzenia działalności w krajach innych niż Polska, niezarejestrowane w Polsce jako podatnicy VAT czynni - na moment składania niniejszego wniosku, Zakład Ubezpieczeń oraz B nie posiadają szczegółowych informacji w zakresie tego, jakimi konkretnie podmiotami będą Ubezpieczyciele, a tym samym - jaki będzie ich status jako podatników VAT w Polsce czy też jako podatników podatku od wartości dodanej.

11.

Zakład Ubezpieczeń - poza usługami, które będą świadczone przez B. - nabywa / będzie nabywał przykładowo usługi doradztwa podatkowego, usługi prawne oraz usługi tłumaczeń od polskich podmiotów, które są niezbędne - przykładowo - do złożenia przez zagraniczny podmiot wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Jednocześnie, Zakład Ubezpieczeń nie nabywa / nie będzie nabywał towarów od polskich podmiotów.

12.

Zakład Ubezpieczeń i B są podmiotami powiązanymi w rozumieniu właściwych przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.

Pytania:

1.Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego, w związku z planowaną współpracą realizowaną w ramach Programów z Importerami i / lub Klientami, należy przyjąć, że Zakład Ubezpieczeń nie będzie posiadał w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności w rozumieniu przepisów Rozporządzenia Wykonawczego Rady UE Nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: Rozporządzenie) oraz ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: Ustawa o VAT)?

2.Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego, uwzględniając, iż Zakład Ubezpieczeń będzie realizował współpracę w ramach Programów z Importerami i / lub Klientami, a także rozpocznie współpracę z Ubezpieczycielami w ramach tzw. reasekuracji - należy przyjąć, że Zakład Ubezpieczeń nie będzie posiadał w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności w rozumieniu przepisów Rozporządzenia oraz Ustawy o VAT?

3.W przypadku uznania stanowiska przedstawionego w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe - czy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym po stronie B nie wystąpi obowiązek rozliczenia polskiego podatku VAT należnego w związku ze świadczonymi na rzecz Zakładu Ubezpieczeń usługami assistance samochodowego (które z punktu widzenia Zakładu Ubezpieczeń są usługami likwidacji szkód), gdyż zgodnie z art. 28b ust. 1 Ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika (tj. Zakładu Ubezpieczeń) jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą (tj. Zakład Ubezpieczeń) posiada siedzibę działalności gospodarczej (tj. Francja)?

4.W przypadku uznania stanowiska przedstawionego w zakresie pytań nr 2 za prawidłowe - czy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym po stronie B nie wystąpi obowiązek rozliczenia polskiego podatku VAT należnego w związku ze świadczonymi na rzecz Zakładu Ubezpieczeń usługami assistance samochodowego (które z punktu widzenia Zakładu Ubezpieczeń są usługami likwidacji szkód), gdyż zgodnie z art. 28b ust. 1 Ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika (tj. Zakładu Ubezpieczeń) jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą (tj. Zakład Ubezpieczeń) posiada siedzibę działalności gospodarczej (tj. Francja)?

5.W przypadku uznania stanowiska przedstawionego w zakresie pytania nr 1 i 3 za prawidłowe - czy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym po stronie Zakładu Ubezpieczeń nie wystąpi prawo do odliczenia polskiego podatku VAT naliczonego z tytułu nabywanych od B usług assistance samochodowego (które z punktu widzenia Zakładu Ubezpieczeń są usługami likwidacji szkód)?

6.W przypadku uznania stanowiska przedstawionego w zakresie pytania nr 2 i 4 za prawidłowe - czy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym po stronie Zakładu Ubezpieczeń nie wystąpi prawo do odliczenia polskiego podatku VAT naliczonego z tytułu nabywanych od B usług assistance samochodowego (które z punktu widzenia Zakładu Ubezpieczeń są usługami likwidacji szkód)?

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie

Zdaniem Zakładu Ubezpieczeń oraz B:

1.w świetle przedstawionego stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego - tj. uwzględniając, iż Zakład Ubezpieczeń będzie realizował współpracę w ramach Programów z Importerami i / lub Klientami albo / oraz podjąłby współpracę z Ubezpieczycielami w ramach tzw. reasekuracji - należy przyjąć, że Zakład Ubezpieczeń nie będzie posiadał w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności w rozumieniu przepisów Rozporządzenia oraz Ustawy o VAT (stanowisko w zakresie pytań nr 1 oraz 2);

2.po stronie B. nie wystąpi obowiązek rozliczenia polskiego podatku VAT należnego w związku ze świadczonymi na rzecz Zakładu Ubezpieczeń usługami assistance samochodowego (które z punktu widzenia Zakładu Ubezpieczeń są / będą usługami likwidacji szkód), gdyż zgodnie z art. 28b ust. 1 Ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika (tj. Zakładu Ubezpieczeń) jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą (tj. Zakład Ubezpieczeń) posiada siedzibę działalności gospodarczej, tj. Francja (stanowisko w zakresie pytań nr 3 i 4);

3.po stronie Zakładu Ubezpieczeń nie wystąpi prawo do odliczenia polskiego podatku VAT naliczonego z tytułu nabywanych od B usług assistance samochodowego, które z punktu widzenia Zakładu Ubezpieczeń są usługami likwidacji szkód (stanowisko w zakresie pytań nr 5 i 6).

Uzasadnienie

Ad 1 oraz 2

Ustawa o VAT nie zawiera definicji „stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej”. Pojęcie to należy analizować w oparciu o regulacje zawarte w Rozporządzeniu.

Stosownie do art. 11 ust. 1 Rozporządzenia, na użytek stosowania art. 44 dyrektywy 2006/112/WE „stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej” oznacza dowolne miejsce - inne niż miejsce siedziby działalności gospodarczej podatnika, o którym mowa w art. 10 Rozporządzenia - które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu odbiór i wykorzystywanie usług świadczonych do własnych potrzeb tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

W myśl art. 11 ust. 2 Rozporządzenia, na użytek stosowania jego następujących artykułów „stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej” oznacza dowolne miejsce - inne niż miejsce siedziby działalności gospodarczej podatnika, o którym mowa w art. 10 Rozporządzenia - które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu świadczenie usług, które wykonuje:

a)art. 45 dyrektywy 2006/112/WE;

b)począwszy od 1 stycznia 2013 r. - art. 56 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2006/112/WE;

c)do 31 grudnia 2014 r. - art. 58 dyrektywy 2006/112/WE;

d)art. 192a dyrektywy 2006/112/WE.

Z kolei, zgodnie z art. 11 ust. 3 Rozporządzenia, fakt posiadania numeru identyfikacyjnego VAT sam w sobie nie jest wystarczający, by uznać, że podatnik posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 53 ust. 1 Rozporządzenia, na użytek stosowania art. 192a dyrektywy 2006/112/WE stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej podatnika uwzględnia się wyłącznie wtedy, gdy charakteryzuje się ono wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu dokonanie dostawy towarów lub świadczenie usług, w których uczestniczy.

Wykładnia pojęcia „stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej” przedstawiona w Rozporządzeniu była także przedmiotem orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE).

W wyroku TSUE z 16 października 2014 r. w sprawie o sygn. C 605/12 (Welmory Sp. z o.o.) wskazano, że: „stałe miejsce prowadzenia działalności powinno charakteryzować się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu odbiór i wykorzystywanie usług świadczonych do własnych potrzeb tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej”. W zakresie definicji pojęcia „stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej” aktualne jest również orzecznictwo TSUE zaprezentowane w innych wyrokach m.in. w wyroku z 4 lipca 1985 r. w sprawie o sygn. C-168/84 (Gunter Berkholz), w wyroku z 2 maja 1996 r. w sprawie o sygn. C-231/94 (Faaborg-Gelting Linien A/S), w wyroku z 17 lipca 1997 r. w sprawie o sygn. C-190/95 (ARO Lease BV), w wyroku z 20 lutego 1997 r. w sprawie o sygn. C-260/95 (Commissioners of Customs and Excise), w wyroku z 7 maja 1998 r. w sprawie o sygn. C-390/96 (Lease Plan Luxembourg SA).

Zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym w orzecznictwie TSUE, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej wymaga posiadania odpowiedniej struktury w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, niezbędnej do prowadzenia działalności gospodarczej oraz istnienia pewnej minimalnej skali działalności gospodarczej, która pozwala na uznanie, że działalność podatnika w tym miejscu nie jest prowadzona w sposób okresowy. Ponadto, realizowana z tego miejsca działalność powinna być prowadzona w sposób samodzielny w stosunku do działalności siedziby przedsiębiorstwa.

W konsekwencji, dla uznania danego miejsca za stałe miejsce prowadzenia działalności niezbędne jest spełnienie określonych warunków wynikających z definicji zawartej w Rozporządzeniu oraz wykładni TSUE. Stałe miejsce prowadzenia działalności powinno: (i) mieć charakter „stały”, tzn. trwale związany z danym miejscem, nieprzenośny i niezmienny oraz (ii) charakteryzować się wystarczającym stopniem zaangażowania, by uznać, że działalność w tym miejscu nie jest prowadzona w sposób przemijający lub okresowy. W związku z tym, jeśli działalność prowadzona w danym miejscu cechuje się stałością, niezbędne jest istnienie w tym miejscu odpowiedniej infrastruktury technicznej oraz personelu świadczącego samodzielnie określone czynności.

Biorąc pod uwagę powyższe, zgodnie z wykładnią prezentowaną w orzecznictwie TSUE oraz regulacjami zawartymi w Rozporządzeniu, dla powstania „stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej” niezbędne jest: (i) dysponowanie odpowiednim zapleczem personalnym i technicznym oraz (ii) prowadzenie działalności w danym miejscu w sposób stały i niezależny.

Wnioskując a contrario - jeżeli nie są spełnione powyższe warunki, wówczas nie można uznać, iż „stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej” powstaje.

Zdaniem Zakładu Ubezpieczeń, analiza wskazanych powyżej przesłanek na gruncie przedstawionego stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego prowadzi do wniosku, iż Zakład Ubezpieczeń nie posiada / nie będzie posiadał stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce, niezależnie od tego czy Zakład Ubezpieczeń: (i) podejmie współpracę z Importerami i / lub Klientami, (ii) podejmie współpracę z Ubezpieczycielami czy też (iii) podejmie współpracę z Importerami i / lub Klientami oraz współpracę z Ubezpieczycielami.

Poniżej przedstawiono ocenę w zakresie wskazanych powyżej przesłanek w omawianym stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym, jak również ocenę w zakresie braku możliwości uznania ubezpieczenia szkód zapewnianego przez Zakład Ubezpieczeń na terytorium Polski za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT.

Zaplecze personalne i infrastruktura techniczna

Warunkiem posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium danego państwa jest występowanie odpowiedniej struktury personalnej i technicznej na terytorium tego państwa. Przy czym, zgodnie z orzecznictwem TSUE, do powstania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w danym państwie nie jest konieczne, by infrastruktura stanowiła własność podatnika, a pracownicy byli przez niego zatrudnieni. Korzystanie z zaplecza technicznego oraz personelu innego podmiotu może również prowadzić do powstania stałego miejsca prowadzenia działalności w innym kraju.

Dodatkowo, również zgodnie z dominującym obecnie stanowiskiem polskich organów podatkowych, nie jest niezbędne posiadanie własnego zaplecza personalnego i technicznego. Podmiotowi posiadającemu stale miejsce prowadzenia działalności w Polsce musi jednak przysługiwać kontrola nad zapleczem personalnym i technicznym. By spełnić omawiany warunek wystarczającym jest zatem, aby podmiot korzystał zarówno z zaplecza personalnego jak i technicznego innych podmiotów w taki sposób, który umożliwia mu odbiór i wykorzystywanie usług świadczonych dla potrzeb tego stałego miejsca prowadzenia działalności.

W omawianym stanie faktycznym, Zakład Ubezpieczeń jest podmiotem zagranicznym podlegającym francuskiemu organowi nadzoru ubezpieczeniowego. Ponadto, Zakład Ubezpieczeń nie prowadzi / nie będzie prowadził na terytorium Polski działalności gospodarczej w zakresie ubezpieczeń poprzez oddział oraz nie podlega / nie będzie podlegać polskiemu organowi nadzoru ubezpieczeniowego.

Jednocześnie, działalność Zakładu Ubezpieczeń będzie polegać na świadczeniu usług ubezpieczeniowych we Francji, a działania realizowane na terytorium państw europejskich (zasadniczo położonych na Europejskim Obszarze Gospodarczym) - polegające na likwidacji szkód - będą wyłącznie konsekwencją prowadzenia przez Zakład Ubezpieczeń działalności gospodarczej we Francji.

Zakład Ubezpieczeń nie posiada / nie będzie posiadał w Polsce adresu korespondencyjnego, nie posiada / nie będzie posiadał tytułu prawnego do żadnej placówki położonej na terytorium Polski, tj. nie jest / nie będzie właścicielem żadnej nieruchomości ani nie wynajmuje i nie dysponuje / nie będzie wynajmował i nie będzie dysponował faktycznie żadnymi pomieszczeniami biurowymi lub innymi lokalami.

Dodatkowo, Zakład Ubezpieczeń nie dysponuje / nie będzie dysponował w Polsce infrastrukturą techniczną niezbędną do prowadzenia działalności. W szczególności, Zakład Ubezpieczeń nie posiada / nie będzie posiadał w Polsce bezpośrednio ani pośrednio żadnych urządzeń ani innych zasobów technicznych niezbędnych w procesie świadczenia usług ubezpieczeniowych.

Jednocześnie, w ocenie Zakładu Ubezpieczeń, sam fakt, iż usługi assistance samochodowego świadczone przez polski podmiot, tj. B na rzecz Zakładu Ubezpieczeń będą wykonywane przy użyciu infrastruktury oraz sprzętu i wyposażenia technicznego tego podmiotu (tj. B) nie może być utożsamiany z utworzeniem w Polsce struktury Zakładu Ubezpieczeń w tym zakresie.

W odniesieniu do nabywanych przez Zakład Ubezpieczeń od B usług assistance samochodowego należy zauważyć, że infrastruktura oraz sprzęt i wyposażenie techniczne (w postaci komputerów, telefonów komórkowych czy samochodów służbowych) wykorzystywane do świadczenia tych usług są / będą własnością B. Przy czym, w związku ze współpracą z B, Zakład Ubezpieczeń nie uzyska żadnego prawa do dysponowania pomieszczeniami, lokalami lub innymi aktywami, w tym sprzętem oraz wyposażeniem technicznym należącym do B.

W szczególności Zakładowi Ubezpieczeń nie będzie przysługiwać prawo do zarządzania infrastrukturą, sprzętem oraz wyposażeniem technicznym wykorzystywanym do świadczenia usług assistance samochodowego przez B. ani prawo do ingerencji w ich funkcjonowanie, gdyż to B. posiada / będzie posiadać pełną niezależność w podejmowaniu decyzji co do sposobu ich wykorzystania.

Z kolei, w odniesieniu do kryterium posiadania zaplecza personalnego należy wskazać, że Zakład Ubezpieczeń nie zatrudnia / nie będzie zatrudniać w Polsce żadnych pracowników, nie posiada / nie będzie posiadać swoich przedstawicieli działających w jego imieniu i na jego rzecz, w szczególności nie posiada / nie będzie posiadać osób uprawnionych do zawierania, negocjowania i rozwiązywania umów w imieniu i na rzecz Zakładu Ubezpieczeń w Polsce.

Jednocześnie, nie można również uznać, że pracownicy B. - świadczącego na rzecz Zakładu Ubezpieczeń usługi assistance samochodowego - mogą zostać uznani za zaplecze personalne Zakładu Ubezpieczeń wystarczające dla powstania jego stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce.

Zakład Ubezpieczeń nie będzie posiadać bowiem żadnych uprawnień do podejmowania czynności kontrolnych lub nadzorczych w odniesieniu do pracowników B lub jego podwykonawców, z wyjątkiem kontroli biznesowych w obszarze jakości usług świadczonych przez B., co jest standardowym elementem współpracy związanym z zakupem jakichkolwiek usług. Niemniej, nawet w przypadku skorzystania przez Zakład Ubezpieczeń z periodycznej kontroli jakości - przy czym skorzystanie z tego uprawnienia zależy od woli Zakładu Ubezpieczeń - nie ma / nie będzie miał on wpływu na organizację i przeprowadzenie procesu świadczenia usług przez B na jego rzecz.

Ponadto, Zakład Ubezpieczeń nie będzie miał żadnych uprawnień do wydawania poleceń lub wytycznych pracownikom B. Pracownicy B. pozostają / będą pozostawać całkowicie niezależni od Zakładu Ubezpieczeń, a zatem nie występuje / nie wystąpi pomiędzy nimi jakakolwiek podległość służbowa.

Dodatkowo należy wskazać, że B. przysługuje / będzie przysługiwała wyłączność w zakresie podejmowania decyzji o podjęciu współpracy z podwykonawcami w zakresie wykonywania wybranych czynności związanych z usługami assistance samochodowego na rzecz Zakładu Ubezpieczeń.

Jednocześnie, pracownicy B. oraz jego podwykonawcy - obok świadczenia usług związanych z assistance samochodowym objętych ochroną przez Zakład Ubezpieczeń - równocześnie wykonują / będą wykonywać czynności na rzecz innych podmiotów (kontrahentów B), niezwiązanych w żaden sposób z Zakładem Ubezpieczeń.

Należy przy tym podkreślić, że działania podejmowane przez pracowników oraz współpracowników B służą / będą służyć realizacji jego interesów (nie zaś interesów Zakładu Ubezpieczeń). W związku z tym, pracowników oraz współpracowników B nie można uznać za zaplecze personalne będące w dyspozycji Zakładu Ubezpieczeń.

Dodatkowo, należy wskazać, iż Zakład Ubezpieczeń nie będzie posiadać w Polsce infrastruktury, zaplecza personalnego i technicznego w związku z reasekuracją ubezpieczeń na rzecz Ubezpieczycieli. Reasekuracja opiera się bowiem wyłącznie na działaniach w zakresie przejmowania ryzyka (szeregu ryzyk), nie zaś na fizycznych działaniach podejmowanych na rzecz ubezpieczonych (Importerów / Klientów) na terytorium Polski. Wszelkie działania związane z obsługą ubezpieczeń reasekurowanych przez Zakład Ubezpieczeń są więc podejmowane przez Ubezpieczycieli.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę przedstawiony przez Zakład Ubezpieczeń stan faktyczny / zdarzenie przyszłe, należy uznać, że Zakład Ubezpieczeń nie posiada / nie będzie posiadał, ani nie kontroluje / nie będzie kontrolował w Polsce infrastruktury, zaplecza personalnego i technicznego koniecznego do wykonywania działalności gospodarczej w sposób ciągły i zorganizowany - a zatem nie będzie spełniona kluczowa przesłanka warunkująca istnienie stałego miejsca prowadzenia działalności Zakładu Ubezpieczeń w Polsce.

Stałość i niezależność prowadzonej działalności gospodarczej

Warunkiem posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium danego państwa jest także kryterium stałości oraz niezależności niezbędnej do podejmowania decyzji w ramach stałego miejsca prowadzenia działalności.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że w przedstawionym stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym, współpraca Zakładu Ubezpieczeń i Importerów i / lub Klientów w ramach realizacji Programów odbywać się będzie na podstawie umów ubezpieczenia zawieranych na czas określony. Również związana z tym współpraca pomiędzy Zakładem Ubezpieczeń a B będzie odbywać się w oparciu o umowę wykonawczą zawartą na czas określony, z czego wynika okresowy charakter tej współpracy.

Jednocześnie, aktywność Zakładu Ubezpieczeń na terytorium państw położonych na Europejskim Obszarze Gospodarczym (w tym w Polsce) w związku ze współpracą z Importerami i / lub Klientami w ramach obsługi Programów ogranicza / będzie ograniczać się jedynie do działań w zakresie likwidacji szkód, z czym związana jest / będzie również współpraca z B w zakresie usług assistance samochodowego.

Biorąc pod uwagę powyższe, aktywność Zakładu Ubezpieczeń w związku ze współpracą z Importerami i / lub Klientami oraz z B w ramach obsługi Programów będzie miała charakter okresowy i nie może być uznana za działalność cechującą się stałością.

Okresowy charakter będzie miała również współpraca Zakładu Ubezpieczeń z Ubezpieczycielami w zakresie reasekuracji. Umowy reasekuracji pomiędzy Zakładem Ubezpieczeń a Ubezpieczycielami będą bowiem zawierane na czas określony.

Tym samym, działalność Zakładu Ubezpieczeń na terytorium Polski ograniczać się będzie jedynie do realizacji Programów - w ramach współpracy z Importerami i / lub Klientami oraz B - oraz - ewentualnie do świadczenia usług reasekuracji na rzecz Ubezpieczycieli, na podstawie umów zawieranych na czas określony.

W świetle powyższego, nie można uznać, że działalność Zakładu Ubezpieczeń prowadzona w Polsce będzie miała charakter stały, wyrażony w szczególności jako zamiar Zakładu Ubezpieczeń do prowadzenia działalności z tego miejsca w sposób permanentny / długofalowy. W konsekwencji, w analizowanym przypadku nie będzie spełnione kryterium stałości prowadzonej działalności na terytorium Polski.

Podkreślić bowiem należy, iż dla uznania, że dany podmiot posiada na terytorium Polski stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej decydujący jest m.in. fakt, że struktura funkcjonująca przez określony czas charakteryzuje się wystarczającą stałością, a nie została założona dla potrzeb przemijających. Stałość prowadzonej działalności musi być odnoszona do czynnika czasu, czyli do długości okresu działalności, do jej zamierzonej lub faktycznej powtarzalności i systematyczności (takie stanowisko zostało wyrażone m.in. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z: (i) 19 czerwca 2020 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.81.2020.2.JŻ) oraz (ii) 22 grudnia 2021 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.429.2021.2.PC). W analizowanym stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym, warunki te nie są spełnione.

Niezależnie od powyższego, należy również zwrócić uwagę na fakt, że - zgodnie z przeprowadzoną we wcześniejszej części wniosku analizą - Zakład Ubezpieczeń nie posiada / nie będzie posiadał zasobów personalnych i technicznych koniecznych do prowadzenia działalności na terytorium Polski. Tym samym, bezprzedmiotowe staje się rozpatrywanie kryterium stałości działalności, gdyż - w ocenie Zakładu Ubezpieczeń - nie dysponuje on / nie będzie dysponował na terytorium Polski zasobami pozwalającymi stwierdzić, że prowadzi działalność w Polsce.

Dodatkowo, w analogiczny sposób należy odnieść się do drugiej części rozpatrywanego kryterium, tj. kryterium niezależności, które należy rozumieć jako realizowanie działalności z tego stałego miejsca prowadzenia działalności w sposób samodzielny w stosunku do działalności siedziby przedsiębiorstwa. Zakład Ubezpieczeń nie posiada i nie będzie posiadał na terytorium Polski zasobów ludzkich, a zatem nie będzie możliwe podejmowanie w Polsce jakichkolwiek decyzji o charakterze zarządczym lub innych istotnych decyzji związanych z działalnością w zakresie likwidacji szkód pokrytych przez Zakład Ubezpieczeń w Polsce.

Jednocześnie, wszystkie decyzje biznesowe dotyczące działalności gospodarczej Zakładu Ubezpieczeń podejmowane będą poza terytorium Polski. Decyzje zarządcze, w szczególności decyzje co do działalności biznesowej, rozwoju, usług ubezpieczeniowych oferowanych przez Zakład Ubezpieczeń a także ogólnej administracji (przykładowo w zakresie finansów, rozwiązań informatycznych czy też reklamy) podejmowane będą w siedzibie Zakładu Ubezpieczeń, tj. we Francji.

Zakład Ubezpieczeń nie posiada / nie będzie posiadał w Polsce infrastruktury personalnej, a w szczególności nie posiada / nie będzie posiadał osób uprawnionych do zawierania, negocjowania i rozwiązywania umów w imieniu i na rzecz Zakładu Ubezpieczeń w Polsce. Tym samym, w ocenie Zakładu Ubezpieczeń, kryterium niezależności w żadnym stopniu nie może zostać uznane za spełnione.

W konsekwencji, mając na uwadze powyższe - w szczególności okresowy charakter współpracy z Importerami i / lub Klientami, B oraz Ubezpieczającymi - w ocenie Zakładu Ubezpieczeń kryterium stałości oraz niezależności prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce - które to kryteria są niezbędne do uznania, że Zakład Ubezpieczeń posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce - nie są / nie będą spełnione w analizowanym stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym.

Związek z działalnością gospodarczą

Zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym obecnie przez polskie organy podatkowe, definicja „stałego miejsca prowadzenia działalności” powinna być także rozpatrywana w związku z definicją działalności gospodarczej zawartą w art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT.

W myśl tego przepisu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W związku z powyższym, do powstania stałego miejsca prowadzenia działalności podmiotu na terytorium danego kraju dochodzi, jeżeli przy wykorzystaniu na tym terytorium infrastruktury oraz personelu, w sposób zorganizowany oraz ciągły, podmiot ten prowadzi działalność, w ramach której dokonuje czynności opodatkowanych podatkiem od towarów usług. Przyjąć zatem należy, że infrastruktura techniczna i zaangażowanie osobowe musi pozostawać w ścisłym związku z dokonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

W przedstawionym stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym, Zakład Ubezpieczeń nie posiada / nie będzie posiadał na terytorium Polski infrastruktury oraz personelu, w związku z czym rozpatrywane kryterium związku z działalnością gospodarczą staje się bezprzedmiotowe.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Zakładu Ubezpieczeń, z uwagi na to, że nie posiada / nie będzie posiadał ani nie dysponuje / nie będzie dysponował na terytorium Polski żadnymi zasobami personalnymi ani technicznymi pozwalającymi stwierdzić, że prowadzi działalność w Polsce - kryterium związku z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT nie jest spełnione.

Reasumując, zdaniem Zakładu Ubezpieczeń oraz B, z uwagi na to, że w przedstawionym stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym nie posiada on / nie będzie posiadał właściwej struktury zasobów ludzkich i technicznych w Polsce koniecznych do prowadzenia działalności gospodarczej - w związku z czym również kryterium stałości i niezależności oraz kryterium związku z działalnością gospodarczą nie są / nie będą spełnione - Zakład Ubezpieczeń nie będzie posiadał na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności w rozumieniu przepisów Rozporządzenia i Ustawy o VAT.

Powyższa konkluzja dotyczy wszystkich możliwych wariantów podjęcia współpracy Zakładu Ubezpieczeń z: (i) Importerami i / lub Klientami, a także (ii) Importerami i / lub Klientami oraz Ubezpieczycielami.

Ad 3 oraz 4

Zgodnie z art. 28b ust. 1 Ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 tej regulacji oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n Ustawy o VAT.

Jednocześnie - stosownie do art. 28b ust. 2 Ustawy o VAT - w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Zgodnie ze stanowiskiem wskazanym w zakresie pytań nr 1 oraz 2, zdaniem Zakładu Ubezpieczeń i B, w świetle przedstawionego stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego należy przyjąć, iż Zakład Ubezpieczeń nie będzie posiadać w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności w rozumieniu przepisów Rozporządzenia oraz Ustawy o VAT.

W konsekwencji, regulacja zawarta w art. 28b ust. 2 Ustawy o VAT nie znajdzie - w ocenie Zakładu Ubezpieczeń i B - zastosowania w odniesieniu do usług assistance samochodowego świadczonych przez B na rzecz Zakładu Ubezpieczeń.

Ponadto, zdaniem Zakładu Ubezpieczeń i B, w analizowanej sprawie nie znajdzie zastosowania:

‒art. 28e Ustawy o VAT, gdyż świadczone przez B usługi nie są związane z nieruchomościami;

‒art. 28f Ustawy o VAT, gdyż świadczone przez B usługi nie są związane z usługami transportu;

‒art. 28g Ustawy o VAT, gdyż świadczone przez B usługi nie są związane ze wstępem na imprezy;

‒art. 28h Ustawy o VAT, gdyż świadczone przez B usługi nie są związane z usługami pomocniczymi do usług transportu ani wyceny rzeczowego majątku ruchomego;

‒art. 28i Ustawy o VAT, gdyż świadczone przez B usługi nie są związane z usługami restauracyjnymi i cateringowymi;

‒art. 28j Ustawy o VAT, gdyż świadczone przez B usługi nie stanowią usług krótkoterminowego wynajmu środków transportu;

‒art. 28k Ustawy o VAT, gdyż świadczone przez B usługi nie są związane z usługami elektronicznymi;

‒art. 28n Ustawy o VAT, gdyż świadczone przez B usługi nie są związane z usługami turystyki.

W konsekwencji, zdaniem Zakładu Ubezpieczeń oraz B, świadczone przez B na rzecz Zakładu Ubezpieczeń - nieposiadającego stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce - usługi assistance samochodowego (usługi likwidacji szkód) nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce, gdyż - zgodnie z art. 28b ust. 1 Ustawy o VAT - miejscem ich świadczenia będzie kraj siedziby Zakładu Ubezpieczeń, tj. Francja. A zatem, po stronie B nie wystąpi obowiązek rozliczenia podatku VAT należnego w Polsce w związku ze świadczonymi na rzecz Zakładu Ubezpieczeń usługami assistance samochodowego (usługami likwidacji szkód).

Ad 5 oraz 6

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 tej regulacji, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei, zgodnie z ust. 2 tego przepisu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wskazano w uzasadnieniu do własnego stanowiska w zakresie pytania nr 1 oraz 2, w ocenie Zakładu Ubezpieczeń i B, przesłanki zawarte w art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT nie będą spełnione w przypadku aktywności Zakładu Ubezpieczeń związanej ze współpracą z B.

W konsekwencji, w ocenie Zakładu Ubezpieczeń i B, nie można uznać, iż Zakład Ubezpieczeń będzie polskim podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT.

Jednocześnie, zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 Ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 Ustawy o VAT.

Ponadto, w myśl ust. 2 pkt 1 analizowanej regulacji, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Mając na uwadze powyższe regulacje, należy wskazać, iż nie będą spełnione dwie podstawowe przesłanki umożliwiające dokonanie odliczenia podatku VAT naliczonego, tj. Zakład Ubezpieczeń nie będzie podatnikiem, o którym mowa w art. 15 Ustawy o VAT oraz Zakład Ubezpieczeń nie otrzyma od B faktury z wykazanym polskim podatkiem VAT, gdyż - jak wskazano w stanowisku dotyczącym pytań nr 3 oraz 4 powyżej - usługi świadczone przez B na rzecz Zakładu Ubezpieczeń nie będą podlegały opodatkowaniu VAT w Polsce.

W konsekwencji, zdaniem Zakładu Ubezpieczeń oraz B, Zakład Ubezpieczeń nie będzie miał prawa do odliczenia polskiego podatku VAT naliczonego w związku z nabywaniem usług assistance samochodowego (usług likwidacji szkód) od B.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

‒stanu faktycznego, który Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

‒zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadto, informujemy, że obecny publikator ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług to: Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

A. SA (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.