W zakresie uznania zespołu składników materialych i niematerialnych za ZCP.

Interpretacja indywidualna  

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 października 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych w postaci A wraz z przypisanymi do niego zobowiązaniami i prawami własności intelektualnej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa i w konsekwencji uznania, że Transakcja sprzedaży A na rzecz Zainteresowanego pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 listopada 2022 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

B Spółka Akcyjna z siedzibą w (…) (dalej „Spółka”) jest spółką działającą w branży informatycznej. Spółka wchodzi w skład grupy kapitałowej, w której pełni funkcję spółki dominującej. Spółka jest spółką, której akcje notowane są na giełdzie papierów wartościowych i dostępne w publicznym obrocie na regulowanym rynku. Głównym obszarem działalności Spółki jest budowanie i dostarczanie innowacyjnych rozwiązań technologicznych dla branży finansowej i hotelarskiej. W ofercie Grupy Kapitałowej Spółki znajdują się również usługi informatyczne świadczone zarówno na rzecz podmiotów krajowych, jak i zagranicznych.

Działalność Spółki jest zróżnicowana, oparta jest na następujących, kluczowych, segmentach operacyjnych, tj.:

1) C,

2) A.

Podział organizacyjny w Spółce na poszczególne segmenty wynika z prowadzenia przez Spółkę działalności w różnorodnych sferach biznesowych. Każdy z powyższych segmentów wyróżnia się odmiennym zakresem zadań oraz rodzajem prowadzonej działalności:

‒segment C swoją działalność opiera na dostarczaniu innowacyjnych rozwiązań informatycznych dla branży finansowej, w szczególności dla sektora bankowego,

‒segment A zajmuje się opracowywaniem rozwiązań technologicznych w branży hotelarskiej.

Ponadto, w Grupie Kapitałowej Spółki, poza samą Spółką, prowadzona jest jeszcze działalność w segmencie D koncentrująca się wokół świadczenia usług informatycznych w różnych modelach biznesowych, dla zróżnicowanych branż, w tym dla branży telekomunikacyjnej, skupiając się na klientach z (…) oraz (…).

Głównym przedmiotem działalności:

‒segmentu C jest dostarczanie platformy bankowości konwersacyjnej, która zapewnia wsparcie klientów w kanałach cyfrowych (strony www, bankowość internetowa, bankowość mobilna), oraz

‒social media, umożliwiając obsługę klienta w każdym kanale kontaktu, optymalizację procesów obsługi, przechowywanie kompletnej historii interakcji z klientem ze wszystkich kanałów kontaktu, a także zwiększenie efektywności kosztowej poprzez wykorzystanie algorytmów sztucznej inteligencji.

W ramach tego segmentu Spółka dostarcza systemy bankowości internetowej i mobilnej oferujące najnowsze technologie i najlepsze rozwiązania, wspierające sprzedaż skomplikowanych produktów finansowych i leasingowych, a także świadczy specjalistyczne usługi informatyczne z zakresu budowy, rozwijania i utrzymywania rozwiązań informatycznych dla sektora finansowego, a w szczególności bankowego.

Spółka oferuje również nowatorski, w pełni zautomatyzowany kanał sprzedaży i obsługi dedykowany dla doradców, pracowników firm leasingowych, jak również ich klientów.

Zadaniem segmentu A (zwanym również A) jest tworzenie produktów oferowanych głównie branży hotelarskiej, umożliwiających interaktywną obsługę gości hotelowych, w tym poprzez platformy zapewniające stały dostęp do multimedialnego centrum rozrywki, aplikacji mobilnej, sterowania urządzeniami w pomieszczeniach hotelowych, jak i dokonywania rezerwacji.

W ramach tego segmentu, Spółka dostarcza branży hotelarskiej również produkty oferowane w modelu (...) (jest to jeden z modeli chmury obliczeniowej), oraz świadczy usługi powiązane z ww. rozwiązaniami.

W ramach segmentu A, w ofercie Spółki znajduje się przede wszystkim produkt o nazwie A. A to najnowszej generacji system interaktywnej obsługi gości hotelowych. Platforma zapewnia zintegrowaną obsługę wszystkich ekranów prezentujących interaktywne informacje dla gości hotelowych, stały dostęp do multimedialnego centrum rozrywki, aplikacji mobilnej, inteligentne sterowanie urządzeniami typu BMS w obiektach hotelowych, dokonywanie rezerwacji oraz zwiększa sprzedaż usług dostępnych w ofercie hotelu. A wybierane jest chętnie zarówno przez nowo budowane, jak i funkcjonujące na rynku hotele, i zostało wdrożone w takich obiektach jak: (...) oraz (...). System A instalowany był również na stadionach oraz w placówkach medycznych.

Spółka zamierza zbyć całość składników majątkowych, w tym praw własności intelektualnej, kontraktów, pracowników i współpracowników odpowiedzialnych za funkcjonowanie A na rzecz spółki kapitałowej, założonej przez aktualnego kluczowego członka personelu segmentu A, którym jest Zainteresowany (dalej: Spółka Zainteresowanego) - dalej: „Transakcja”.

Będzie to forma tzw. (...), w ramach którego określona część przedsiębiorstwa zostaje przekazana osobom, które faktycznie odpowiedzialne były za jego powstanie lub funkcjonowanie.

W zakresie znaku towarowego A oraz programów komputerowych składających się na rozwiązanie A, Spółka - w ramach Transakcji - przekaże majątkowe prawa własności intelektualnej (prawa autorskie) do tych składników na rzecz Spółki Zainteresowanego z chwilą końcowego rozliczenia Transakcji, a w jej trakcie, do chwili końcowego rozliczenia Transakcji, Spółka Zainteresowanego korzystać będzie z tych przedmiotów z szerokim zakresem uprawnień licencyjnych do dalszego rozwoju, utrzymywania, licencjonowania lub innego komercjalizowania A.

Przewidywane warunki zamierzonej transakcji zbycia składników A mają obejmować wynagrodzenie stałe, kalkulowane na podstawie wartości przenoszonych materialnych składników majątkowych w postaci w szczególności wyposażenia oraz zapasów, a także wynagrodzenie prowizyjne (...), zależne od przychodów osiąganych przez Spółkę Zainteresowanego w określonym przez strony czasie, przy wykorzystaniu uzyskanych od Spółki składników segmentu A. Ponieważ dział A jest częścią Spółki, obecnie prowadzenie działalności w ramach A jest wspierane przez inne departamenty Spółki, które zajmują się wsparciem wszystkich segmentów działających w ramach Spółki (tzw. wsparcie back office, zwane dalej „...”). Wsparcie (...) obejmuje takie obszary jak:

‒Administracja,

‒Kady i księgowość,

‒IT wewnętrzne,

‒Finanse i controlling,

‒Rekrutacja,

‒POD - People & Organisation Development,

‒Employer branding,

‒Marketing ogólnofirmowy (promowanie Spółki, a nie reklamowanie usług sprzedawanych w ramach poszczególnych jej segmentów).

Po dokonaniu Transakcji usługi w zakresie Back Office będą realizowanych samodzielnie przez Spółkę Zainteresowanego, lub też nabywane od podmiotów zewnętrznych w stosunku do Spółki Zainteresowanego. Niewykluczone, że przynajmniej w czasie pierwszych miesięcy po Transakcji część świadczeń  (...) będzie realizowane odpłatnie, na zasadach rynkowych, przez Spółkę na podstawie ewentualnie zawartych odrębnych umów.

Wyodrębnienie finansowe A

Posiada swój własny, odrębny budżet, dla którego co miesiąc sporządzane są prognozy finansowe, tzw. forecasty. Faktury wystawiane przez Spółkę, związane z działalnością realizowaną w ramach A, opisywane są w sposób, który pozwala na ich jednoznaczne przypisywanie do A. Umożliwia to ustalenie przychodów związanych z działalnością A.

Generowane są też raporty prezentujące należności A, dzięki czemu możliwe jest ich wyodrębnienie. W księgach rachunkowych Spółki możliwe jest wydzielenie przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów związanych z A. Stosowane jest bowiem szczególne oznaczenie, które pozwala na wyodrębnienie informacji wskazujących na przychody i koszty A. W ten sposób uzyskiwane są na przykład dane dotyczące kosztów sprzedaży, marketingu, kosztów produkcji, itp. dotyczących A. Można też ustalić wartość sprzedaży zrealizowanej przez A.

Dla A w systemie księgowym przypisywane są również zobowiązania, w tym:

‒zobowiązania związane z zapłatą wynagrodzeń dla osób tworzących zespół A.

Do kosztów A przypisywane są również koszty ogólne ponoszone przez Spółkę  w postaci kosztów najmu powierzchni biurowej oraz utrzymania jej w czystości. Ponoszone z tego tytułu koszty Spółka dzieli stosując odpowiedni klucz alokacji. Dokonując alokacji tego rodzaju kosztów Spółka bierze pod uwagę liczbę osób zatrudnionych ogółem w Spółce. Spółka ustala stawkę ryczałtową - stawkę przypadającą na jedną osobę. Następnie Spółka ustala liczbę osób wykonujących zadania w ramach poszczególnych departamentów, w tym osób tworzących zespół A. Stawka ryczałtowa, przemnożona przez liczbę osób pracujących w A, daje kwotę kosztów przypisywanych do A z tego tytułu. Analogicznie przypisywane są koszty ponoszone z tytułu usług (...). Dzięki tym danym Spółka zna koszty związane z funkcjonowaniem A.

Do A alokowane są odpowiednie środki trwałe. Zastosowanie odpowiedniego oznaczenia pozwala na takie jednoznaczne przypisanie spośród wszystkich środków trwałych Spółki, stąd do A przypisane są koszty związane:

‒z amortyzacją środków trwałych (samochody osobowe, sprzęt komputerowy, serwery), oraz

‒wartości niematerialnych i prawnych (np. wyniki prac badawczo-rozwojowych), bezpośrednio związanych z działalnością A, a także

‒koszty związane z leasingami samochodów osobowych wykorzystywanych przez personel tego działu.

Wyodrębnienie funkcjonalne A

Jak zaznaczano wyżej A jest produktem, który tworzy niezależną od pozostałych produktów spółki funkcjonalną całość. W ramach A świadczone są produkty lub kompleksowe usługi, które są samodzielnym przedmiotem kontraktów i umów sprzedaży. Składniki materialne i niematerialne związane z funkcjonowaniem A, w tym substrat ludzki, są na tyle wewnętrznie powiązane, spójne oraz kompletne, że projekt ten może pełnić samodzielnie funkcje, do których jest powołany.

Po zbyciu A do Spółki Zainteresowanego możliwe będzie niezmienione kontynuowanie działalności A. Innymi słowy Spółka Zainteresowanego będzie mogła przejąć funkcje, które teraz A spełnia w Spółce.

Przedmiot transakcji - sprzedaż A

Jak wyjaśniano wcześniej, Spółka jest zainteresowana przeniesieniem A do spółki kapitałowej należącej do Zainteresowanego. Po sprzedaży A, Spółka sama nie kontynuowałaby i nie rozwijałaby już działalności związanej z tym segmentem. Ten obszar działalności przejęłaby Spółka Zainteresowanego. Spółka rozwijałaby pozostałe obszary swojej działalności w postaci segmentu C.

Segment C jest niezależny od działań A i jego działanie nie zależy od zachowania A w strukturze Spółki. Poza segmentem C w Spółce pozostałyby odpowiednie działy wewnętrzne, realizujące zadania z zakresu Back Office.

Wyniki finansowe A osiągane w kilku ostatnich latach nie są dla Spółki biznesowo zadowalające. Segment generuje straty, lub też balansuje na granicy rentowności. Spółka poszukuje sposobu na zbycie A na możliwie najlepszych dla siebie warunkach finansowych. Model sprzedaży A w ramach Transakcji zakłada wynagrodzenie stałe, kalkulowane na podstawie wartości przenoszonych materialnych składników majątkowych w postaci w szczególności wyposażenia oraz zapasów, a także wynagrodzenie prowizyjne, zależne od przychodów osiąganych przez Spółkę Zainteresowanego w określonym przez strony czasie z przenoszonych lub nowych kontraktów (tzw. ...). Przewidywane royalty fee ma być zmienne, a jej procentowa wartość będzie zależne od przedmiotu kontraktu zawartego przez Spółkę Zainteresowanego.

Niezależnie od przeniesienia składników majątkowych i kontraktów zostaną również przeniesione umowy z dotychczasowymi współpracownikami i pracownikami związanymi z A. Ponadto, w ramach Transakcji zawarte zostanie zobowiązanie do przeniesienia prawa własności intelektualnej do znaku towarowego i oprogramowania A, które to przeniesienie stanie się skuteczne po upływie określonego w Transakcji czasu, pod warunkiem uiszczenia przez Spółkę Zainteresowanego stosownych opłat royalty fee za czas od zawarcia do końcowego rozliczenia Transakcji. Przez okres od zawarcia do końcowego rozliczenia Transakcji prawa własności intelektualnej będą przysługiwać Spółce, jednak uprawnioną do korzystania z nich będzie Spółka Zainteresowanego, która definitywnie nabędzie te prawa na własność z chwilą ziszczenia się warunku, tj. dokonania wszystkich wymaganych opłat tytułem wynagrodzenia prowizyjnego w określonym czasie. Postanowienie o przeniesieniu praw własności intelektualnej jest ściśle związane z Transakcją zbycia A jako element całości i podejmowane jest w ramach jednej transakcji z intencją przeniesienia całego segmentu A, z wszystkimi składnikami materialnymi i niematerialnymi umożliwiającymi jego samodzielne funkcjonowanie.

Celem Spółki nie jest licencjonowanie praw własności intelektualnej, tylko ich przeniesienie wraz z pozostałymi składnikami majątkowymi A przy jednoczesnym zabezpieczeniu płatności. Na wypadek niewypłacalności Spółki Zainteresowanego, Spółka pozostaje właścicielem praw własności intelektualnej. Jednakże, w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową i z chwilą zapłaty ostatniej części wynagrodzenia prawo własności przejdzie na Spółkę Zainteresowanego. Gdyby przed końcowym rozliczeniem doszło do sprzedaży Spółki Zainteresowanego lub jej przedsiębiorstwa, dochód z tego tytułu będzie przedmiotem podziału między Zainteresowanego/Spółkę Zainteresowanego oraz Spółkę, na zasadach jakie zostaną sprecyzowane w umowie Transakcji. Zainteresowani zaznaczają, że celem Transakcji sprzedaży A nie jest osiągnięcie przez Spółkę, ani spółkę Zainteresowanego jakichkolwiek korzyści podatkowych, jak i nie jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania. Jak zaznaczono wcześniej, głównym celem zbycia segmentu A przez Spółkę jest przekazanie zarządzania nim mniejszej organizacji prowadzonej przez personel znający ten segment, w nadziei na ograniczenie bazy kosztowej A, rozwinięcie jego potencjału i zwiększenie rentowności. Z drugiej strony w ramach Transakcji Spółka zbędzie segment działalności aktualnie niedochodowy, zachowując możliwość realizacji ewentualnych zysków z tego projektu w przyszłości. Kwota wypłacana jako wynagrodzenie stałe za sprzedaż A będzie przedmiotem negocjacji pomiędzy stronami i opierać się będzie z jednej strony na wycenie materialnych składników majątkowych znajdujących się w A, a z drugiej na jego aktualnej dochodowości dla Spółki. Wynagrodzenie prowizyjne royalty fee ustalone będzie w oparciu o potencjał w generowaniu zysków w przyszłości. Przedmiotem sprzedaży mają być wszelkie składniki materialne i niematerialne związane z A.

Składniki materialne i niematerialne związane z A, które będą przedmiotem Transakcji, to przede wszystkim:

‒towary związane z realizacją projektu (m.in. telewizory, tablety, karty TBS, towary STB, serwery, akcesoria, inne),

‒środki trwałe w postaci komputerów,

‒wartości niematerialne i prawne w postaci wyniku prac badawczo-rozwojowych, projektu serwisu internetowego, licencje do wykorzystywanego oprogramowania,

‒prawa własności intelektualnej do znaku towarowego oraz programów komputerowych związanych z A,

‒prawa z umów zatrudnienia personelu A,

‒prawa z umów z klientami A.

Odpowiednie składniki majątku wchodzące w skład A, stanowiące środki trwałe  i wartości niematerialne i prawne, zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki.

W związku ze sprzedażą A, Spółka Zainteresowanego przejęłaby również prawa  i zobowiązania wynikające z umów zawartych przez Spółkę, dotyczących A, w szczególności z umów handlowych, na mocy których Spółka zobowiązana jest do świadczenia usług - Spółka Zainteresowanego wstąpiłaby w miejsce Spółki w dotychczas realizowane w ramach A kontrakty stając się stroną umów zawartych obecnie przez Spółkę. Spółka Zainteresowanego przejęłaby zatem prawa i obowiązki z nich wynikające.

Należy przy tym podkreślić, że Spółka oraz Spółka Zainteresowanego wystąpią o wszelkie niezbędne zgody wymagane prawem oraz umowami (np. zawartymi z kontrahentami) i w celu umożliwienia skutecznego przeniesienia praw i zobowiązań wynikających z poszczególnych umów, gdyż zarówno Spółce, jak i Spółce Zainteresowanego zależy na tym, aby wszystkie umowy zostały przejęte przez Spółkę Zainteresowaną. Spółka oraz Spółka Zainteresowanego spodziewają się, że zdecydowana większość tych umów zostanie przeniesiona na Spółkę Zainteresowanego bez jakichkolwiek problemów. Z uwagi jednak na znaczącą liczbę umów handlowych nie można całkowicie wykluczyć sytuacji, w której -   z uwagi na decyzję kontrahenta - przeniesienie praw i obowiązków wynikających z danej umowy na Spółkę Zainteresowanego okaże się niemożliwe (kontrahent nie wyrazi zgody). W takim wypadku Spółka albo rozwiązałaby umowę z takim kontrahentem albo kontynuowałaby wykonywanie obowiązków wynikających z umowy przejmując usługi Spółce Zainteresowanego lub angażując osoby zatrudnione w ramach innych segmentów (o ile byłoby to w danym przypadku możliwe).

Strony zamierzają umówić się, że wymagalne należności powstałe przed dniem zawarcia Transakcji pozostaną należnościami Spółki, na Spółkę Zainteresowanego przejdą należności przyszłe, wymagalne po dacie Transakcji. Przeniesieniu A towarzyszyłoby przejęcie przez Spółkę Zainteresowanego osób tworzących zespół A. Przejęcie pracowników nastąpiłoby w trybie art. 23 Kodeksu pracy. Byliby to pracownicy merytoryczni, managerowie, sprzedawcy, itp. Ponieważ istotne jest to, aby cały zespół A został przejęty przez Spółkę Zainteresowanego, również osoby wykonujące zadania związane  z działalnością A na podstawie innych umów niż umowa o pracę, po sprzedaży A, wykonywałyby swoje zadania na rzecz Spółki Zainteresowanego (doszłoby bowiem do „przejęcia” tych umów przez Spółkę Zainteresowanego). Jak wspomniano wcześniej, po przeniesieniu A usługi (...) byłyby realizowane samodzielnie przez Spółkę Zainteresowanego, lub też nabywane od podmiotów zewnętrznych w stosunku do Spółki Zainteresowanego. Niewykluczone, że przynajmniej w czasie pierwszych miesięcy część świadczeń Back Office będzie realizowane odpłatnie, na zasadach rynkowych, przez Spółkę na podstawie ewentualnie zawartych odrębnych umów. Spółka może zawrzeć również ze Spółką Zainteresowanego odpowiednią umowę na podnajem powierzchni biurowej. W związku z tym, że wszystkie istotne składniki A zostaną przeniesione w ramach Transakcji, dojdzie do przejęcia zespołu tworzącego A, jak również praw i obowiązków wynikających z zawartych umów, A będzie zdolne do kontynuowania działalności w ramach Spółki Zainteresowanego.

Zarówno Spółka, jak i Spółka Zainteresowanego są/będą w chwili zawarcia Transakcji czynnymi podatnikami VAT i zajmują się/będą w chwili zawarcia Transakcji się zajmować wykonywaniem działalności podlegającej opodatkowaniu VAT. Otrzymany przez Zainteresowaną zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, związanych z realizacją działalności gospodarczej w ramach A, będzie wykorzystywany przez Zainteresowaną do świadczenia usług na rzecz jej klientów. Usługi te podlegają opodatkowaniu VAT. W wyniku transakcji nie dojdzie do nabycia przez Spółkę Zainteresowanego know-how (tj. nabycia informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej), który stanowiłby wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji dla celów podatkowych.

Pytania

1.Czy opisany we wniosku przedmiot Transakcji (tj. zespół składników materialnychi niematerialnych w postaci A wraz z przypisanymi do niego zobowiązaniami i prawami własności intelektualnej) stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT, a tym samym omawiana czynność sprzedaży A na rzecz Spółki Zainteresowanego pozostanie poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług (VAT)?

2.W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie 1:

a)czy sprzedaż A do Spółki Zainteresowanego podlegać będzie opodatkowaniem VAT, a w konsekwencji, czy powinno być udokumentowane wystawieniem faktury przez Spółkę?

W jaki sposób Spółka powinna ustalić moment powstania obowiązku podatkowego oraz podstawię opodatkowania VAT czynności polegającej na sprzedaży A do Spółki Zainteresowanego (w szczególności w zakresie sprzedaży praw własności intelektualnej oraz kontraktów związanych z A)?

b)czy Spółce Zainteresowanego przysługiwać będzie prawo do odliczenia VAT naliczonego przy nabyciu A wykazanego w otrzymanej od Spółki fakturze?

Państwa stanowisko w sprawie

Opisany we wniosku przedmiot Transakcji (tj. zespół składników materialnych  i niematerialnych w postaci A wraz z przypisanymi do niego zobowiązaniami i prawami własności intelektualnej) stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT. Tym samym czynność sprzedaży A na rzecz Spółki Zainteresowanego pozostanie poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług (VAT).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie powyższego przepisu - zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania - opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Pojęcie towaru zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 6 ustawy VAT. Zgodnie z tym przepisem, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy VAT, przepisów ustawy VAT nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Definicja legalna przedsiębiorstwa została sformułowana w Kodeksie cywilnym.

Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5) koncesje, licencje i zezwolenia;

6) patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8) tajemnice przedsiębiorstwa;

9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa to pojęcie charakterystyczne dla prawa podatkowego.

Na mocy art. 2 pkt 27e ustawy vAt, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej również „ZCP”) należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, powinien on spełniać następujące warunki:

‒musi istnieć zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

‒zespół ten powinien być organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

‒składniki przedsiębiorstwa muszą być przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych,

‒zespół składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące wskazane zadania.

W związku z powyższym, aby dany zespół składników majątkowych mógł być uznany za ZCP nie wystarczy istnienie jakiejkolwiek (dowolnej) masy majątkowej, ale musi ona odznaczać się odrębnością organizacyjną i finansową z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

Będący przedmiotem zamierzonej Transakcji zespół składników materialnych i niematerialnych w postaci działu Spółki, jakim jest Dział A wraz z przypisanymi do niego zobowiązaniami i prawami własności intelektualnej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, gdyż:

a) stanowi on zespół składników materialnych i niematerialnych,

b) jest wydzielony organizacyjnie w Spółce,

c) jest wydzielony pod względem finansowym,

d) służy do realizacji określonych zadań gospodarczych (wydzielenie funkcjonalne) i może z powodzeniem stanowić przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

Ad a)

Zespół składników materialnych i niematerialnych wskazywany przez Spółkę wyodrębniony Dział A, składa się z elementów materialnych (np. środków trwałych i wyposażenia, w szczególności sprzętu komputerowego, serwerów) oraz składników niematerialnych, do których należą wartości niematerialne i prawne w postaci wyników prac badawczo-rozwojowych.

Do A przypisane są prawa własności intelektualnej, wykorzystywane w pracy tego działu oraz znak towarowy. Przykładem takich praw są autorskie prawa majątkowe do oprogramowania takiego, jak:

‒IPR do produktów (...) oraz

‒wszystkie integracje do zewnętrznych systemów informatycznych, które są połączone z grupą produktów A.

Powyżej określone prawa majątkowe są organizacyjnie i funkcjonalnie związane z działem A i produktem A i ich przeniesienie jest niezbędne do zapewnienia prawidłowego funkcjonowania A.

Zespół składników majątkowych wzbogacony jest o kapitał ludzki. W A zadania wykonuje przypisany do tego działu zespół kilku osób. W skład tego zespołu wchodzi personel merytoryczny, managerowie i sprzedawcy. Są to osoby zaangażowane wyłącznie w działalność Działu A, które nie wykonują zadań na rzecz innych segmentów Spółki. Z Działem A związane są też skonkretyzowane zobowiązania i należności, w szczególności wynikające z dotychczas realizowanych przez ten dział kontraktów.

Przedmiotem transakcji nie będzie wyłącznie zbycie składników majątku Spółki związanych z Działem A (materialnych i niematerialnych), ale Spółka Zainteresowanego przejmie także zobowiązania i należności związane z tą sferą działalności Spółki.

Spółka Zainteresowanego przejmie bowiem również prawa i zobowiązania wynikające z umów zawartych przez Spółkę, dotyczących Działu A (w tym produktu A), w szczególności z umów handlowych, na mocy których Spółka zobowiązana jest do świadczenia usług - Spółka Zainteresowanego wstąpiłaby w miejsce Spółki w dotychczas realizowane przez Dział A kontrakty stając się stroną umów zawartych obecnie przez Spółkę. Spółka Zainteresowanego przejęłaby zatem prawa i obowiązki z nich wynikające.

Jak wskazywano w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka oraz Spółka Zainteresowanego spodziewają się, że zdecydowana większość powyższych umów zostanie przeniesiona na Spółkę Zainteresowanego bez jakichkolwiek istotnych utrudnień. Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie zobowiązania związane z Działem A są integralną częścią przenoszonej części przedsiębiorstwa Spółki. Z uwagi na specyfikę umów realizowanych przez Dział A (sprzedaż produktu A i usług towarzyszących), niemożliwe byłoby przejęcie go przez Spółkę Zainteresowanego z wyłączeniem obowiązków z nich wynikających.

Zdaniem Wnioskodawcy składniki Działu A, które mają zostać zbyte na rzecz Spółki Zainteresowanego, pozostają ze sobą w spójnych, ścisłych i wzajemnych relacjach, pozwalających uznać Dział A za zorganizowany i zintegrowany zespół składników, a nie za zbiór niezależnych od siebie elementów.

Ad b) Wydzielenie organizacyjne

Ocena, czy określony zespół składników majątkowych stanowi ZCP dokonywana jest na dzień zbycia. Kluczowe jest zatem, aby składniki majątkowe stanowiły zorganizowaną część przedsiębiorstwa u zbywcy.

Zdaniem organów podatkowych, dany zespół składników majątkowych jest wyodrębniony organizacyjnie, jeśli w strukturze danego przedsiębiorstwa utworzony został na przykład wydział, zakład, czy dział.

Takie wnioski płyną m.in. z interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 listopada 2020 r., znak 0111-KDIB3-1.4012.608.2020.1.KO: „Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwaʺ powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwieʺ, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa”.

W ocenie Wnioskodawcy Dział A został wydzielony organizacyjnie w istniejącym przedsiębiorstwie - Spółce. Wyodrębnienie organizacyjne oznacza bowiem, że Dział A ma określone miejsce w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa. Podstawą wyodrębnienia Działu A jest uchwała Zarządu. Uchwała w sposób deklaratywny potwierdziła istniejące dotychczas wyodrębnienie organizacyjne Działu A w ramach Spółki, przejawiające się m.in. osobną prezentacją wyników finansowych Działu A w raportach finansowych (zarządczych) Spółki. O wyodrębnieniu organizacyjnym może świadczyć także struktura zarządzania oraz podległość służbowa i funkcjonalna pracowników danej jednostki wewnętrznej. Na istnienie wyodrębnienia organizacyjnego poszczególnych jednostek biznesowych funkcjonujących w ramach spółki może wskazywać też powołanie dyrektorów lub kierowników dla takich jednostek. Do Działu A przypisana jest określona struktura zarządzania, w postaci dyrektorów operacyjnych, project managerów oraz zespołów wdrożeniowych. Funkcje Działu A nie są realizowane przez inne zespoły z innych segmentów Spółki. Warto zauważyć, że wyodrębnienie organizacyjne ZCP nie musi być zawsze równoznaczne z wyodrębnieniem organizacyjno-prawnym. W związku z tym, do uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych za ZCP nie jest konieczne wyodrębnianie części przedsiębiorstwa w formie oddziału zarejestrowanego w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Reasumując, Wnioskodawca uważa, że za wydzieleniem organizacyjnym ZCP w strukturach przedsiębiorstwa Spółki przemawia między innymi:

‒fakt podjęcia przez Zarząd Spółki uchwały, na mocy której doszło do wyodrębnienia w strukturach tej spółki Działu A,

‒fakt, iż Dział A posiada własne wewnętrzne struktury zarządcze, pracowników i współpracowników dedykowanych do pracy tylko w tym dziale,

‒przypisanie konkretnie do Działu A odpowiedniego wyposażenia - sprzętu komputerowego, serwerów, samochodów osobowych przysługujących personelowi tego działu,

‒posiadanie przez Dział A własnej bazy klientów oraz własnych kontraktów,

‒przygotowywanie odrębnej strategii i materiałów promocyjnych dla Działu A,

‒przypisywanie odrębnie do Działu A wykorzystywanych w jego pracy praw własności intelektualnej,

‒określanie dla Działu A odrębnego, własnego budżetu oraz prognoz finansowych, tzw. forecastów.

Ad c) Wydzielenie finansowe

Konieczność wyodrębnienia finansowego ZCP nie oznacza automatycznie, że ZCP musi być samobilansującym się oddziałem. W orzecznictwie podkreśla się ponadto, że wyodrębnienie finansowe nie musi oznaczać pełnej samodzielności finansowej, lecz sytuację, w której - poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych - możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przykładowo, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 3 listopada 2020 r., znak 0111-KDIB3-1.4012.608.2020.1.KO, stwierdził: „Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową”.

Taki pogląd wyrażony został również w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia z 30 października 2020 r., znak 0111-KDIB3-2.4012.624.2020.2.MD, w której wskazano na następujące cechy wyodrębnienia finansowego ZCP: „Mająca być przedmiotem planowanego aportu część majątku będzie również przed dokonaniem planowanego aportu wyodrębniona finansowego w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy.

Jak wynika z treści wniosku Wnioskodawca posiada system informatyczno-księgowy, który umożliwia takie ewidencjonowanie zdarzeń gospodarczych, by przyporządkowane wyłącznie do działalności przedszkoli, należności - można było łatwo przypisać do zobowiązań, a koszty - do przychodów. Powyższe działanie pozwala na odseparowanie operacji gospodarczych związanych z częścią majątku skoncentrowaną na działalności przedszkoli od pozostałej części istniejącego przedsiębiorstwa Spółki komandytowej. Jak podał Wnioskodawca na moment dokonania aportu, system księgowy pozwala prowadzić ewidencję księgową w sposób umożliwiający jednoznaczną identyfikację aktywów i pasywów, kosztów i przychodów, należności i zobowiązań”.

W świetle powyższego za wystarczające należy uznać wyodrębnienie finansowe danej części przedsiębiorstwa dla celów rachunkowości zarządczej, jeśli polega ono na odrębnym ewidencjonowaniu przychodów i kosztów związanych z prowadzeniem danej części przedsiębiorstwa. Organy podatkowe prezentują stanowisko, że w kontekście wydzielenia finansowego znaczenie może mieć również sposób wystawiania dokumentów księgowych, pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów do odpowiedniej części przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca uważa, że za wydzieleniem finansowym ZCP w strukturach przedsiębiorstwa Spółki przemawia to, że:

‒Spółka posiada w ramach systemu księgowego odpowiednią analitykę, w ramach której jest w stanie wyodrębniać przychody i koszty odnoszące się do Działu A,

‒księgi rachunkowe Spółki prowadzone są w sposób pozwalający na wyodrębnienie należności i zobowiązań związanych z działalnością prowadzoną w ramach Działu A,

‒Dział A posiada swój odrębny budżet, sporządzane są dla niego prognozy finansowe, tzw. forecasty,

‒Dział A posiada własny rachunek zarządczy, prezentujący tylko jego wyniki, tzw. (...), to jest rachunek zysków i strat.

Należy więc uznać, że warunek wyodrębnienia finansowego w przypadku Działu A jest spełniony.

Ad d) Wydzielenie funkcjonalne

Aby zespół składników materialnych i niematerialnych mógł być uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa musi stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze. Organy podatkowe zazwyczaj interpretują tę przesłankę jako potencjalną zdolność ZCP do działania jako samodzielnego podmiotu gospodarczego.

Przykładowo, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 23 października  2020 r., znak 0114-KDIP4-1.4012.394.2020.1.AM, stwierdził, że: „(...) wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.”

Analizując spełnienie przesłanki wydzielenia funkcjonalnego, organy podatkowe zwracają również uwagę na elementy, które mogą wskazywać na to, że dany podmiot ma zdolność samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym: „Z kolei o wyodrębnieniu funkcjonalnym przedmiotu transakcji w strukturze działalności Zbywcy świadczy wyznaczenie osób odpowiedzialnych za kierowanie pracą serwisu oraz nadzór nad sprawami finansowymi jednostki. Poza tym do Lokalizacji G. przypisany jest odrębny zespół pracowników, składniki majątkowe i niemajątkowe, korzystanie z odrębnej nieruchomości w formie umowy najmu.” (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 2 grudnia 2016 r., znak 1462-IPPP2.4512.812.2016.1.DG).

W ocenie Wnioskodawcy Dział A posiada zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. W jego przypadku jest bowiem możliwe:

‒przypisanie konkretnie do Działu A pracowników, składników materialnych i niematerialnych,

‒precyzyjne wskazanie projektów realizowanych przez Dział A,

‒prowadzenie odrębnej analityki księgowej dla Działu A,

‒określenie celów strategicznych Działu A,

‒samodzielne pełnienie funkcji, do których powołany jest Dział A, dzięki temu, że składniki materialne i niematerialne tworzące Dział A, w tym substrat ludzki, są wewnętrznie powiązane, spójne oraz kompletne.

W świetle powyższych okoliczności można uznać, że Dział A posiada zdolność do samodzielnego bytu gospodarczego i tym samym można uznać ten zespół składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Innymi słowy, zespół składników tworzący Dział A gotowy jest do kontynuowania działalności w swoim dotychczasowym zakresie po przeniesieniu go do Spółki Zainteresowanego. W ocenie Wnioskodawcy, zdolność ta jest rzeczywista i pełna, a nie jedynie potencjalna. Elementy przedsiębiorstwa Spółki, które nie będą przedmiotem planowanej Transakcji, nie wpływają na możliwość kontynuowania działalności gospodarczej przez Dział A.

Wyłączenie spod opodatkowania VAT.

Organy podatkowe podkreślają, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy VAT, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją  m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy VAT.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Należy zatem uznać, że art. 6 pkt 1 ustawy VAT, wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie, składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Organy podatkowe dokonując wykładni art. 6 pkt 1 w zw. z art. 2 pkt 27e ustawy VAT - w wydawanych interpretacjach indywidualnych - zwracają uwagę na doniosłe znaczenie orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Szczególnie często powołują się na wyrok C-497/01 w sprawie Zita Modes przeciwko Administration de lenregistrement et des domaines, w którym to orzeczeniu TSUE podkreślił, że niezgodne z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, poz. 1 ze zm., dalej „Dyrektywa”) jest wprowadzanie przez państwo członkowskie jakichkolwiek ograniczeń innych niż te, o których mowa w Dyrektywie. Z powołanego orzeczenia wynika, że rozstrzygnięcie, czy dany zespół składników stanowi ZCP wymaga zawsze uwzględnienia okoliczności konkretnego przypadku: „(...) Mając na uwadze powyższe orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustaw definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana w powiązaniu z rozumieniem pojęcia "przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Tym bardziej, elementem tym nie mogą być obciążające zorganizowaną część przedsiębiorstwa zobowiązania. W tym zakresie Trybunał uznał bowiem, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej  (interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 października 2020 r. znak 0114-KDIP4-2.4012.308.2020.3.KS). Analogiczne wnioski wynikają z interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 23 września 2020 r., znak 0114-KDIP1-1.4012.323.2020.5.MŻ. Organy podatkowe powołując się na wspomniane orzeczenie C-497/01 podkreślają, że w związku ze zbyciem, nabywca majątku powinien mieć zamiar kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas z wykorzystaniem nabywanego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części: „W wyroku z 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01) Trybunał stwierdził, że pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że - w świetle tej normy dyrektywy - nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko  w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalność oraz sprzedaży ewentualnych zapasów” (interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 września 2020 r. znak 0113-KDIPT1-2.4012.493.2020.2.SM).

Jak wynika z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, Spółka Zainteresowanego będzie kontynuować działalność prowadzoną dotychczas przez Spółkę z wykorzystaniem Działu A. Analiza całokształtu okoliczności związanych z planowaną Transakcją prowadzi do wniosku, że będzie to transakcja zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa   w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy VAT, nie podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na powyższy wniosek nie będzie miał wpływu sposób uregulowania przeniesienie prawa własności intelektualnej do znaku towarowego i oprogramowania związanego z A. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, w ramach Transakcji zawarte zostanie zobowiązanie do przeniesienia prawa własności intelektualnej do znaku towarowego i oprogramowania A, które wywrze skutek po upływie określonego w Transakcji czasu, pod warunkiem uiszczenia stosownych opłat za czas od zawarcia do końcowego rozliczenia Transakcji. Przez okres od zawarcia do końcowego rozliczenia Transakcji prawa własności intelektualnej będą przysługiwać Spółce, jednak uprawnioną do korzystania z nich będzie Spółka Zainteresowanego, która definitywnie nabędzie te prawa na własność z chwilą ziszczenia się warunku, tj. dokonania wszystkich wymaganych opłat tytułem wynagrodzenia w określonym czasie. Postanowienie o przeniesieniu praw własności intelektualnej jest ściśle związane z Transakcją zbycia A jako całości i podejmowane jest w ramach jednej transakcji   z intencją przeniesienia całego segmentu A, z wszystkimi składnikami materialnymi i niematerialnymi umożliwiającymi jego samodzielne funkcjonowanie. Celem Spółki nie jest licencjonowanie praw własności intelektualnej, tylko ich przeniesienie wraz z pozostałymi składnikami majątkowymi A przy jednoczesnym zabezpieczeniu płatności. Spółka pozostaje właścicielem praw własności intelektualnej tylko do czasu uiszczenia pełnego wynagrodzenia i tylko w celu zapewnienia sobie bezpieczeństwa na wypadek niewypłacalności Spółki Zainteresowanego. Jednakże zgodny zamiarem stron jest przeniesienie całości działu A, wraz z prawami własności intelektualnej jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa. To zgodny zamiar stron powinien być fundamentem ustalania treści czynności prawnej, zarówno w myśl prawa cywilnego, jak i w ramach postępowania podatkowego (por. art. 199a ustawy Ordynacja Podatkowa).

Co więcej zdaniem Wnioskodawcy, rozbicie Transakcji na kilka czynności prawnych, tj. odrębne przeniesienie składników materialnych i odrębne uregulowanie kwestii praw własności intelektualnej miałoby charakter sztuczny i odbiegałoby zarówno od celu Transakcji, jak i zgodnego zamiaru stron. Podkreślić ponadto należy, że transakcja zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 6 pkt 1 ustawy VAT w ogóle nie podlega przepisom ustawy o VAT.

W związku z tym transakcja zbycia ZCP nie może być traktowana jako dostawa towarów ani świadczenie usług. Niemniej, przy ocenie konsekwencji podatkowych transakcji, której przedmiotem jest ZCP można pomocniczo posłużyć się przepisami, które odnoszą się do rozumienia dostawy towarów. Dzieje sią tak, np. w sytuacji gdy przedsiębiorstwo lub ZCP jest przedmiotem umowy leasingu finansowego. W takiej sytuacji, w oparciu o art. 7 ust. 1 pkt 2 uznaje się, że mamy do czynienia z „dostawą” ZCP, a tym samym z transakcją jego zbycia w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Podobne wnioski znaleźć można w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 8 stycznia 2018 r. znak 0111- KDIB3-2.4012.714.2017.2.ASZ, gdzie czytamy, że pojęcie „transakcja zbycia” zawarte w ww. przepisie, należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu dostawa „towarów”  w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, co oznacza, że zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części obejmuje wszelkie czynności, w ramach którego następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 2 listopada 2017 r. znak 0111-KDIB3-1.4012.466.2017.2.WN).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się także wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy  o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione.

Zdaniem Wnioskodawcy, podobne wnioski należy odnieść do transakcji zbycia ZCP. Jeżeli w umowie transakcji zbycia ZCP przewiduje się formę odroczenia płatności, ale umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione, to wówczas mamy do czynienia z transakcją zbycia ZCP, która nie podlega opodatkowaniu VAT. Innymi słowy, forma płatności i moment ostatecznego przeniesienia prawa własności nie mają wpływu na uznanie, że dochodzi do zbycia ZCP, o ile przedmiot transakcji spełnia definicję ZCP.

Dotyczyć to będzie także sytuacji, gdy odroczona płatność i przesunięcie momentu przeniesienia prawa własności dotyczy tylko części składników majątkowych związanych  z ZCP. Zatem w omawianym zdarzeniu przyszłym odroczenie momentu przeniesienie własności praw do znaku towarowego i oprogramowania A do czasu zapłaty całości wynagrodzenia nie powoduje, że Transakcja nie jest transakcją zbycia ZCP. W konsekwencji omawiana Transakcja pozostanie poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów  i usług (VAT).

Końcowo Wnioskodawca zwraca uwagę, że w przeszłości dokonywał już podobnego wyodrębnienia i przeniesienia (wówczas w drodze aportu) działu Spółki jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa i w tym zakresie otrzymał pozytywną interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 8 lutego 2021 r. znak 0113-KDIPT1-1.4012.912.2020.1.MG. Wnioskodawca zwraca uwagę, że opisywane w niniejszym wniosku zdarzenie przyszłe jest w sposób istotny podobne do zdarzenia będącego przedmiotem pozytywnej oceny we wskazanej interpretacji - zasadniczo Wnioskodawca stosuje te same zasady wyodrębnienia organizacyjnego, finansowego i funkcjonalnego ZCP. W związku z tym, Wnioskodawca jest przekonany, że również w tym przypadku sprzedaż A jest sprzedażą zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2

a) Zdaniem Wnioskodawcy, zespół składników materialnych i niematerialnych w postaci Działu A wraz z przypisanymi do niego zobowiązaniami i prawami własności intelektualnej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, jeśli jednak Organ nie podziela takiego stanowiska, to:

a. sprzedaż A podlegać będzie opodatkowaniu VAT. W związku z tym Spółka powinna wystawić fakturę i wykazać podatek VAT należny z tytułu czynności polegających na dostawie w ramach Transakcji towarów lub świadczeniu usług podlegających opodatkowaniu VAT.

b. Spółce Zainteresowanego przysługiwać będzie prawo do odliczenia VAT naliczonego przy nabyciu A wykazanego na fakturach otrzymanych od Spółki.

W przypadku gdy zespół składników materialnych i niematerialnych składający się na Dział A nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zdaniem Wnioskodawcy uznać należy, że mamy do czynienia ze sprzedażą poszczególnych składników majątkowych, przez którą zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W sytuacji zatem, gdy przedmiotem Transakcji są towary i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z kolei jeśli przedmiotem Transakcji będą składniki majątkowe niebędące towarami w rozumieniu ustawy o VAT, wówczas przeniesienie ich na Spółkę Zainteresowanego w ramach Transakcji powinno być uznane za świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Przepis ten stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Towarami - zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Zdaniem Wnioskodawcy, w omawianym zdarzeniu przyszłym, za dostawę towarów powinna zostać potraktowana sprzedaż:

‒towarów związanych z realizacją projektu (telewizory, tablety, karty (...), towary (...), serwery, akcesoria, inne),

‒środków trwałych w postaci komputerów.

Z kolei, za świadczenie usług należy uznać sprzedaż:

‒wartości niematerialnych i prawnych w postaci wyniku prac badawczo-rozwojowych, projektu serwisu internetowego, licencji do wykorzystywanego oprogramowania,

‒praw własności intelektualnej do znaku towarowego oraz programów komputerowych związanych z A,

‒ogółu praw i obowiązków z umów handlowych z wiązanych z  A. Moment powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z art. 19a ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.

Zgodnie z kolei z art. 19a ust. 3 ustawy o VAT usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Zdaniem Wnioskodawcy, w stosunku zatem do dostawy towarów i usług świadczenia usług w postaci przeniesienie wartości niematerialnych i prawnych obowiązek podatkowy powstanie w momencie dostawy towaru oraz wykonania usługi.

Datą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania nimi jak właściciel. Analogicznie będzie w przypadku usługi w postaci sprzedaży wartości niematerialnych i prawnych - momentem jej wykonania będzie przeniesienie praw do tych wartości na nabywcę.

W przypadku sprzedaży praw własności intelektualnej do znaku towarowego oraz programów komputerowych związanych z A, w związku z modelem przyjętym przez strony Transakcji - tj. ustaleniem częściowych płatności oraz przeniesienia własności na koniec rozliczenia Transakcji - zdaniem Wnioskodawcy obowiązek podatkowy powstanie z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności częściowe.

Zwrócić bowiem należy uwagę, że jakkolwiek zobowiązanie do przeniesienie własności omawianych praw zostanie zawarte w umowie sprzedaży A, to jednak jest ono warunkowane płatnością, która będzie dokonywana okresowo.

W związku z tym, sprzedaż tych praw jest usługą, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności, o której mowa w art. 19a ust. 3 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, klasyfikacji tej nie zmienia fakt, że usługa ta nie jest świadczona w sposób ciągły, w tym sensie, że Wnioskodawca dokonuje przeniesienie praw własności intelektualnej jednorazowo i w okresie, którym Spółka Zainteresowanego wypłaca z tego tytułu wynagrodzenie, usługa ta nie jest świadczona. Kluczowe jest bowiem to, że przeniesienie tych praw ma charakter warunkowy i stanie się skuteczne dopiero po spełnieniu wszystkich warunków płatności.

Można zatem wskazać moment zakończenia tej usługi, którym jest definitywne przejście prawa własności na nabywcę. W związku z tym, można zidentyfikować zarówno moment początkowy usługi jak i moment jej zakończenia oraz okresy płatności, które tej usługi dotyczą.

Dodatkowo, wskazać należy, że przepis art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, który stanowi, że obowiązek podatkowy w zakresie umowy sprzedaży w warunkach odroczonej płatności powstaje w momencie dostawy towarów, jest ograniczony właśnie do tej dostawy towarów. Nie ma więc powodów, żeby rozciągać go również na świadczenie usług w warunkach odroczonej płatności, zwłaszcza, że w tym zakresie ustawodawca przewidział stosowną regulację w art. 19a ust. 3 ustawy o VAT.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy w VAT, z tytułu przeniesienia praw własności intelektualnej do znaku towarowego i programów komputerowych opisanych w zdarzeniu przyszłym, powstanie każdorazowo na koniec okresu, w którym dokonana zostanie płatność z tego tytułu. Jeśli chodzi o przejęcie ogółu praw i obowiązków z umów handlowych, to zdaniem Wnioskodawcy również będzie ono stanowić czynność opodatkowaną VAT. Przeniesienie praw i obowiązków z umowy handlowej stanowi świadczenie, za które Spółka otrzyma ustalone przez strony Transakcji wynagrodzenie. W ramach tej transakcji gospodarczej, Spółka zrealizuje wobec Spółki Zainteresowanego świadczenie polegające na umożliwieniu Spółce Zainteresowanego wstąpienia w prawa i obowiązki wynikające z takiej umowy - dzięki czemu Spółka Zainteresowanego uzyska wymierną korzyść poprzez wstąpienie w prawa i obowiązki Spółki, w zamian za co zobowiąże się do zapłaty na jej rzecz określonego wynagrodzenia. W konsekwencji należy uznać, że dokonanie cesji praw i obowiązków wynikających z umowy stanowi świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, które podlega opodatkowaniu VAT (por. np. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28 lutego 2022 r., znak 0112-KDIL1-2.4012.659.2021.1.DS).

Nie ulega przy tym wątpliwości, że Spółka działa w tej transakcji jako podatnik podatku VAT, gdyż przeniesienie praw i obowiązków z tytułu umów handlowych dotyczących A jest ściśle związane ze sprzedażą całego Działu A, związanego z działalnością gospodarczą Spółki.

Moment powstania obowiązku podatkowego z tego tytułu rozpoznać należy w analogiczny sposób, jak w przypadku zbycia praw własności intelektualnej, opisanego powyżej. Również w tym przypadku, Transakcja przewiduje, że wynagrodzenie za przeniesienie kontraktów handlowych nastąpi w przyszłych okresach rozliczeniowych i pod warunkiem osiągnięcia przychodu prze Spółkę Zainteresowanego. Wynagrodzenie to będzie mieć charakter prowizyjny (royalty fee) i wypłacane będzie jako część przychodu wypracowanego przez Spółkę Zainteresowanego. W związku z tym, na podstawie art. 19a ust. 3 ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstanie na koniec okresu, w którym powstanie obowiązek zapłaty wynagrodzenia prowizyjnego. Jeśli chodzi o przejęcie przez Spółkę Zainteresowanego umów o pracę, to zdaniem Wnioskodawcy, na Wnioskodawcy nie będzie z tego tytułu ciążył obowiązek podatkowy w VAT.

Wnioskodawca nie wykonuje w tym przypadku czynności opodatkowanych - nie świadczy żadnej usługi ani nie dokonuje dostawy towarów. Zgodnie z interpretacjami organów podatkowych, w przypadkach przejęcia zakładu pracy lub jego części, to podmiot przejmujący pracowników dokonuje świadczenia w postaci przejęcia ciążących na dotychczasowym pracodawcy obowiązków związanych ze stosunkiem pracy (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 15 maja 2018 r. znak 0114-KDIP1-2.4012.243.2018.1.RD). W analizowanym zdarzeniu przyszłym usługa ta ma charakter odpłatny, gdyż jest częścią większej Transakcji i jest uwzględniona w kalkulacji wynagrodzenia za sprzedaż Działu A.

Zdaniem Wnioskodawcy, ewentualny obowiązek podatkowy z tytułu przejęcia umów o pracę i związany z tym obowiązek wystawienia faktury ciążył będzie na Spółce Zainteresowanego, a nie na Wnioskodawcy.

Podstawa opodatkowania

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy VAT, podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;

2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;

3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Na podstawie powyższych przepisów, w ramach opisanej Transakcji, zdaniem Wnioskodawcy, podstawę opodatkowania należy ustalić w następujący sposób:

a. z tytułu sprzedaży składników majątkowych, których płatne są jednorazowo na podstawie ceny określonej w Transakcji (towary, środki trwałe, wnip) podstawę opodatkowania stanowi wynagrodzenie określona w Transakcji,

b. z tytułu przeniesienie praw do znaku towarowego i programu komputerowego - podstawę opodatkowania ustala się każdorazowo na moment powstania obowiązku podatkowego, czyli z tytułu każdej płatności, w wysokości wynagrodzenia określonego w Transakcji,

c. z tytułu prowizji (royalty fee) od przychodów - podstawę opodatkowania stanowi każdorazowa kwota prowizji.

Wystawienie faktury Spółka powinna wystawić fakturę VAT z wykazanym podatkiem VAT przy zastosowaniu stawek właściwych dla poszczególnych towarów lub usług.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Jakkolwiek poszczególne elementy transakcji stanowią odrębne czynności opodatkowane, zdaniem Wnioskodawcy, nie ma przeszkód by ująć je na jednej fakturze (tzw. faktura zbiorcza).

Zgodnie z art. 106i ust. 1 ustawy o VAT fakturę wystawia się nie później niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym miała miejsce dostawa lub wykonanie usługi. Z zapisu tego wynika, że nie można uznać za błąd udokumentowania jedną fakturą więcej niż jednej transakcji przeprowadzonej w danym miesiącu. Wymogiem jest to, by faktura została wystawiona nie później niż 15 dnia od zakończenia miesiąca dokonania dostawy lub wykonania usługi, nie istnieje zatem przeszkoda aby podatnik na jednej fakturze zawarł wszystkie transakcje dokonane w trakcie miesiąca kalendarzowego. Podobne stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 20 marca 2018 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.872.2017.2.JM.

Stanowisko w zakresie pytania 2b

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółce Zainteresowanego przysługiwać będzie prawo do odliczenia VAT naliczonego przy nabyciu składników majątkowych złożonych na Dział A. Prawo do odliczenia podatku naliczonego stanowi fundament zasady neutralności podatku od towarów i usług.

Prawo to wynika z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, który stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy VAT. Będący przedmiotem Transakcji zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, związanych z realizacją działalności gospodarczej w ramach Działu A, będzie wykorzystywany przez Spółkę Zainteresowanego do świadczenia usług na rzecz jej klientów.

Usługi te są opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Niewątpliwie zatem zostanie spełniony warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 Ustawy VAT, tj. wykorzystywanie towarów lub usług do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Zatem, jeżeli zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, związany z Działem A, zostanie uznany przez tut. Organ za zespół składników majątkowych nie stanowiący ZCP, należy uznać, że Spółce Zainteresowanego przysługiwać będzie prawo do odliczenia VAT naliczonego przy dokonaniu Transakcji. Wnioskodawca przyjmuje w tym miejscu, że

Wnioskodawca wystawi prawidłowo fakturę VAT i prawidłowo opodatkuje VAT należnym dostawę poszczególnych składników majątkowych sprzedawanych do Spółki Zainteresowanego. Innymi słowy, że nie dojdzie do sytuacji, w której poszczególne składniki majątkowe mogłyby być uznane za zwolnione z VAT na podstawie przepisów ustawy o VAT albo wyłączone z opodatkowania vAt (np. z uwagi na to, że nie byłyby one ani towarem ani usługą).

Tym samym brak jest przeszkód dla uznania, że Spółce Zainteresowanego przysługiwać będzie prawo do odliczenia VAT naliczonego przy nabyciu składników materialnych i niematerialnych związanych z realizacją działalności gospodarczej z wykorzystaniem Działu A.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych w postaci A wraz z przypisanymi do niego zobowiązaniami i prawami własności intelektualnej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa i w konsekwencji uznania, że Transakcja sprzedaży A na rzecz Zainteresowanego pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 931 ze zm.):

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy :

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

Jednocześnie art. 6 ustawy, wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te – chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług – nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Termin „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Kwestią wymagającą interpretacji w niniejszej sprawie jest ustalenie istnienia lub nieistnienia podstaw do zastosowania przepisu art. 6 pkt 1 ustawy.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r., poz. 1360 ze zm.), zgodnie z którym:

Sformułowanie zawarte w zacytowanym art. 55¹ Kodeksu cywilnego „obejmuje ono w szczególności”, pozwala uznać, że definicja wymienia tylko przykładowe elementy przedsiębiorstwa. W rezultacie przedsiębiorstwo może obejmować także inne, niewymienione w tym przepisie składniki, jak również może składać się z niektórych tylko elementów wyliczenia zawartego w art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Kluczowym dla uznania, że przedmiot transakcji stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu  art. 55¹ Kodeksu cywilnego (a co za tym idzie, ustawy o VAT) jest więc to, że stanowi on „zespół” składników materialnych i niematerialnych o cechach „zorganizowania” oraz „przeznaczenia doprowadzenia działalności gospodarczej”.

Potwierdza to art. 55² Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym:

Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo jest nie tylko sumą składników materialnych i niematerialnych, lecz ich zorganizowanym zespołem, tzn. składniki te powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie tylko o zbiorze pewnych elementów. „Czynnikiem konstytuującym przedsiębiorstwo w znaczeniu przedmiotowym jest występowanie elementu organizacji oraz funkcjonalnego powiązania różnorodnych jego składników, umożliwiających traktowanie przedsiębiorstwa jako pewnej całości” - wyrok NSA z 27 marca 2008 r. (sygn. II FSK 1896/11).

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 27e ustawy:

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana cześć przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Zatem, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

·istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,

·zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

·składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

·zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie przedsiębiorstwa oraz składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, uwzględnić należy następujące okoliczności:

·zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

·faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub ZCP.

Zastrzec należy, że przy ocenie, czy zespół składników majątkowych zawiera składniki pozwalające na kontynuowanie działalności gospodarczej nie w każdym przypadku konieczne jest przeniesienie wszystkich elementów wchodzących w skład standardowych elementów typowych dla transakcji nieruchomościowych.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności. Aby zatem ocenić czy w danej, konkretnej sytuacji mamy do czynienia ze zbyciem przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, należy dokładnie przeanalizować zarówno to jakie składniki majątku będą przedmiotem transakcji, ale także czy istniejące między nimi funkcjonalne zależności pozwolą na kontynuowanie działalności zbywanego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Jak podkreśla się w orzecznictwie sądów administracyjnych wystarczające jest przeniesienie na nabywcę minimum środków pozwalających na kontynuowanie realizowanej uprzednio w tym przedsiębiorstwie działalności gospodarczej. Przy dokonaniu tej analizy pomocne, a czasami nawet niezbędne mogą okazać się orzeczenia TSUE.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

W wyroku z 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, TSUE wywiódł, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje natomiast samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. W wyroku tym Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

W opisie sprawy wskazaliście Państwo, że działacie w branży informatycznej, wchodzicie w skład Grupy Kapitałowej, w której pełnicie funkcję spółki dominującej. Głównym obszarem Państwa działalności jest budowanie i dostarczanie innowacyjnych rozwiązań technologicznych dla branży finansowej i hotelarskiej.

Państwa działalność jest zróżnicowana i oparta na następujących kluczowych segmentach operacyjnych: 1) C i 2) A. Podział organizacyjny na poszczególne segmenty wynika z prowadzenia działalności w różnorodnych sferach biznesowych. Każdy z powyższych segmentów wyróżnia się odmiennym zakresem zadań oraz rodzajem prowadzonej działalności:

‒segment C swoją działalność opiera na dostarczaniu innowacyjnych rozwiązań informatycznych dla branży finansowej, w szczególności dla sektora bankowego, tj. dostarczaniu platformy bankowości konwersacyjnej, która zapewnia wsparcie klientów w kanałach cyfrowych (strony www, bankowość internetowa, bankowość mobilna). Segment ten dostarcza systemy bankowości internetowej i mobilnej oferujące najnowsze technologie i najlepsze rozwiązania, wspierające sprzedaż skomplikowanych produktów finansowych i leasingowych, a także świadczy specjalistyczne usługi informatyczne z zakresu budowy, rozwijania i utrzymywania rozwiązań informatycznych dla sektora finansowego, a w szczególności bankowego, oferuje również nowatorski, w pełni zautomatyzowany kanał sprzedaży i obsługi dedykowany dla doradców, pracowników firm leasingowych, jak również ich klientów;

‒segment A (zwany również A) zajmuje się opracowywaniem rozwiązań technologicznych w branży hotelarskiej, jego zadaniem jest tworzenie produktów oferowanych głównie branży hotelarskiej, umożliwiających interaktywną obsługę gości hotelowych, w tym poprzez platformy zapewniające stały dostęp do multimedialnego centrum rozrywki, aplikacji mobilnej, sterowania urządzeniami w pomieszczeniach hotelowych, jak i dokonywania rezerwacji oraz dostarczanie produktów oferowanych w modelu (...) (jest to jeden z modeli chmury obliczeniowej) i świadczenie usług powiązanych z ww. rozwiązaniami.

W ramach segmentu A znajduje się przede wszystkim produkt o nazwie A. Jest to najnowszej generacji system interaktywnej obsługi gości hotelowych. Platforma zapewnia zintegrowaną obsługę wszystkich ekranów prezentujących interaktywne informacje dla gości hotelowych, stały dostęp do multimedialnego centrum rozrywki, aplikacji mobilnej, inteligentne sterowanie urządzeniami typu (...) w obiektach hotelowych, dokonywanie rezerwacji oraz zwiększa sprzedaż usług dostępnych w ofercie hotelu.

Państwa zamiarem jest zbycie całości składników majątkowych stanowiących segment A, w tym praw własności intelektualnej, kontraktów, pracowników i współpracowników odpowiedzialnych za funkcjonowanie A na rzecz Zainteresowanego - spółki kapitałowej. Zbycie będzie miało formę tzw. (…), w ramach którego określona część przedsiębiorstwa zostaje przekazana osobom, które faktycznie odpowiedzialne były za jego powstanie lub funkcjonowanie.

W ramach planowanej Transakcji przekażecie Państwo Zainteresowanemu:

‒majątkowe prawa własności intelektualnej (prawa autorskie) do znaku towarowego A oraz programów komputerowych składających się na rozwiązanie A (przy czym, do chwili końcowego rozliczenia Transakcji Zainteresowany korzystać będzie z tych przedmiotów z szerokim zakresem uprawnień licencyjnych do dalszego rozwoju, utrzymywania, licencjonowania lub innego komercjalizowania A),

‒środki trwałe przypisane do A (samochody osobowe, sprzęt komputerowy, serwery),

‒wartości niematerialne i prawne (np. wyniki prac badawczo-rozwojowych, projekty serwisu internetowego, licencje do wykorzystywanego oprogramowania), bezpośrednio związane z działalnością A,

‒umowy leasingu samochodów osobowych wykorzystywanych przez personel tego działu,

‒umowy o pracę czy umowy inne niż umowy o pracęz dotychczasowymi współpracownikami i pracownikami związanymi z A - w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy,

‒towary związane z realizacją projektu (m.in. telewizory, tablety, karty (...), towary (...), serwery, akcesoria, inne),

‒prawa i zobowiązania wynikające z umów handlowych z klientami A, kontrakty, na mocy których Spółka zobowiązana jest do świadczenia usług,

‒należności przyszłe wymagalne po dacie Transakcji.

Ponieważ dział A jest częścią Państwa Spółki, obecnie prowadzenie działalności w ramach A jest wspierane przez inne departamenty Spółki, które zajmują się wsparciem wszystkich segmentów działających w ramach Spółki (tzw. wsparcie ...). Wsparcie (…) obejmuje takie obszary jak: Administracja, Kadry i księgowość, IT wewnętrzne, Finanse i controlling, Rekrutacja, (…) & (…),(…) i Marketing ogólnofirmowy (promowanie Spółki, a nie reklamowanie usług sprzedawanych w ramach poszczególnych jej segmentów). Po dokonaniu Transakcji usługi w zakresie (…) będą realizowanych samodzielnie przez Zainteresowanego, lub też nabywane od podmiotów zewnętrznych w stosunku do Spółki Zainteresowanego, przy czym nie jest wykluczone, że przynajmniej w czasie pierwszych miesięcy po Transakcji część świadczeń (…) będzie realizowane odpłatnie, na zasadach rynkowych, przez Państwa na podstawie ewentualnie zawartych odrębnych umów. Możecie Państwo również zawrzeć z  Zainteresowanym odpowiednią umowę na podnajem powierzchni biurowej.

Państwo oraz Zainteresowany wystąpicie o wszelkie niezbędne zgody wymagane prawem oraz umowami (np. zawartymi z kontrahentami), gdyż obu stronom zależy na tym, aby wszystkie umowy zostały przejęte przez Zainteresowanego. Spodziewacie się Państwo, że zdecydowana większość tych umów zostanie przeniesiona na Zainteresowanego bez jakichkolwiek problemów. Nie można jednak całkowicie wykluczyć sytuacji, w której - z uwagi na decyzję kontrahenta - przeniesienie praw i obowiązków wynikających z danej umowy na Spółkę Zainteresowanego okaże się niemożliwe (kontrahent nie wyrazi zgody). W takim wypadku Spółka albo rozwiązałaby umowę z takim kontrahentem albo kontynuowałaby wykonywanie obowiązków wynikających z umowy przejmując usługi Spółce Zainteresowanego lub angażując osoby zatrudnione w ramach innych segmentów (o ile byłoby to w danym przypadku możliwe).

Po zbyciu A do Spółki Zainteresowanego możliwe będzie niezmienione kontynuowanie działalności A. Innymi słowy Spółka Zainteresowanego będzie mogła przejąć funkcje, które teraz A spełnia w Spółce. W związku z tym, że wszystkie istotne składniki A zostaną przeniesione w ramach Transakcji, dojdzie do przejęcia zespołu tworzącego A, jak również praw  i obowiązków wynikających z zawartych umów, Zainteresowany będzie zdolny do kontynuowania działalności w ramach swojej Spółki w oparciu o przejęte składniki stanowiące dział A.

W przedmiotowej sprawie Państwa wątpliwości budzi kwestia, czy transakcja sprzedaży Zainteresowanemu zespołu składników materialnych i niematerialnych przypisanych do działu A stanowi dostawę zorganizowanej część przedsiębiorstwa i czy ta transakcja będzie czynnością wyłączoną z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Jak już wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim w tym momencie, wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że wskazany zespół składników materialnych i niematerialnych, będący przedmiotem planowanej sprzedaży, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa  w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zainteresowany po nabyciu przedmiotu Transakcji będzie miał faktyczną możliwość kontynuowania działalności prowadzonej przez Państwa w zakresie związanym z działem A bez konieczności angażowania innych składników majątku. Z wniosku nie wynika, aby dla kontynuowania działalności gospodarczej w ramach działu A było konieczne angażowanie przez Zainteresowanego innych składników majątku (niebędących przedmiotem transakcji) oraz podejmowanie dodatkowych działań faktycznych lub prawnych niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki.

Przedstawione przez Państwa okoliczności sprawy wskazują, że opisany zespół składników materialnych i niematerialnych cechuje się wyodrębnieniem organizacyjnym, finansowym oraz funkcjonalnym.

Jak bowiem Państwo wskazali, w oparciu wyłącznie o przedmiot sprzedaży - zorganizowaną część przedsiębiorstwa związaną z działem A - będzie możliwe samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej, dział posiada zdolność do samodzielnego bytu gospodarczego.

A posiada swój własny, odrębny budżet, dla którego co miesiąc sporządzane są prognozy finansowe, tzw. (…), możliwe jest ustalenie przychodów związanych z działalnością A.  Generowane są też raporty prezentujące należności A, dzięki czemu możliwe jest ich wyodrębnienie. W Państwa księgach rachunkowych możliwe jest wydzielenie przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów związanych z A. Stosowane jest bowiem szczególne oznaczenie, które pozwala na wyodrębnienie informacji wskazujących na przychody i koszty A. W ten sposób uzyskiwane są na przykład dane dotyczące kosztów sprzedaży, marketingu, kosztów produkcji, itp. dotyczących A. Można też ustalić wartość sprzedaży zrealizowanej przez A. Dla A w systemie księgowym przypisywane są również zobowiązania, w tym związane z zapłatą wynagrodzeń dla osób tworzących zespół A. Do A alokowane są odpowiednie środki trwałe poprzez zastosowanie odpowiedniego oznaczenia pozwalającego na takie jednoznaczne przypisanie spośród wszystkich środków trwałych Spółki.  A jest produktem, który tworzy niezależną od pozostałych produktów Spółki funkcjonalną całość. W ramach A świadczone są produkty lub kompleksowe usługi, które są samodzielnym przedmiotem kontraktów i umów sprzedaży. Składniki materialne i niematerialne związane z funkcjonowaniem A, w tym czynnik ludzki, są na tyle wewnętrznie powiązane, spójne oraz kompletne, że projekt ten może pełnić samodzielnie funkcje, do których jest powołany. Dział A posiada zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. W jego przypadku jest bowiem możliwe przypisanie konkretnie do Działu A pracowników, składników materialnych i niematerialnych, precyzyjne wskazanie projektów realizowanych przez Dział A, prowadzenie odrębnej analityki księgowej dla Działu A, określenie celów strategicznych Działu A, samodzielne pełnienie funkcji, do których powołany jest Dział A, dzięki temu, że składniki materialne i niematerialne tworzące Dział A, w tym pracownicy, są wewnętrznie powiązane, spójne oraz kompletne. Sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa będzie wiązał się ponadto z przejściem pracowników przypisanych do A, w myśl art. 23¹ ust. 1 ustawy Kodeks Pracy.

W konsekwencji stwierdzić należy, że zostaną spełnione wskazane powyżej przesłanki do uznania wyodrębnionej jako dział A części Państwa przedsiębiorstwa za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przy czym na powyższą ocenę nie będzie miał wpływu fakt, że choć intencją Państwa i Zainteresowanego jest przejęcie przez nabywcę wszelkich niezbędnych zgód, praw i obowiązków z umów zawartych z kontrahentami, to może się zdarzyć sytuacja, w której -  z uwagi na decyzję kontrahenta - przeniesienie praw i obowiązków wynikających z danej umowy na Spółkę Zainteresowanego okaże się niemożliwe, bo kontrahent nie wyrazi zgody.

Jak już wyżej wskazano, przy ocenie, czy zespół składników majątkowych zawiera składniki pozwalające na kontynuowanie działalności gospodarczej, nie w każdym przypadku konieczne jest przeniesienie wszystkich elementów wchodzących w skład standardowych elementów typowych dla transakcji dotyczących zbycia przedsiębiorstwa czy ZCP.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiot Transakcji obejmie komplet elementów pozostających ze sobą we wzajemnych relacjach pozwalających na prowadzenie przez nabywcę działalności w ramach A, a brak niektórych elementów, tj. zgód, wybranych umów z kontrahentami czy know-how (tj. informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej), który stanowiłby wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji dla celów podatkowych, nie wpłynie na utratę przez zbywany zespół składników majątkowych przymiotu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Bowiem jak Państwo zaznaczyliście we wniosku, elementy przedsiębiorstwa Spółki, które nie będą przedmiotem planowanej Transakcji, nie wpływają na możliwość kontynuowania działalności gospodarczej przez Dział A w ramach Spółki Zainteresowanego. Dział A posiada zdolność do samodzielnego bytu gospodarczego i tym samym można uznać ten zespół składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Innymi słowy, zespół składników tworzący Dział A gotowy jest do kontynuowania działalności w swoim dotychczasowym zakresie po przeniesieniu go do Spółki Zainteresowanego.

W okolicznościach niniejszej sprawy, planowana sprzedaż na rzecz Zainteresowanego działu A wraz ze wskazanymi składnikami materialnymi  i niematerialnymi, w tym  z zobowiązaniami i prawami własności intelektualnej, będzie stanowić sprzedaż  zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w myśl art. 6 pkt 1 ustawy.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 uznać należy za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Wskazujemy, że w związku z uznaniem Państwa stanowiska w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe, odstąpiliśmy od odpowiedzi na pytanie nr 2 dot. tego, czy sprzedaż A do Spółki Zainteresowanego podlegać będzie opodatkowaniem VAT, a w konsekwencji, czy ww. Transakcja powinna być udokumentowane wystawieniem faktury przez Państwa, momentu powstania obowiązku podatkowego oraz podstawy opodatkowania VAT oraz prawa do odliczenia podatku VAT, gdyż ww. pytanie zostało zadane pod warunkiem uznania Państwa stanowiska w zakresie pytania nr 1 za nieprawidłowe.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).