W zakresie udokumentowania zwrotów kosztów korespondencji oraz zwrotu kosztu wynagrodzeń pracowników.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zaistniałego stanu faktycznego nr 1 i nr 2 w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 sierpnia 2022 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie udokumentowania zwrotów kosztów korespondencji oraz zwrotu kosztu wynagrodzeń pracowników.  

Treść wniosku jest następująca:

Opis zaistniałego stanu faktycznego

Zaistniały stan faktyczny nr 1.

Wnioskodawczyni (dalej również, podatnik) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. W ramach tej działalności prowadzi postępowanie upadłościowe osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej jako syndyk masy upadłości. Koszty korespondencji, wygenerowane w toku tego postępowania, pokrywa podatnik na podstawie faktur wystawianych przez spółkę … (dalej: spółka) w związku z zawartą umową oraz na podstawie książek nadawczych (koszt możliwy do wyodrębnienia). Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, spółka jest zwolniona z podatku od towarów i usług. Korzystając z usług spółki Wnioskodawczyni działa w swoim imieniu, lecz na rzecz upadłego, a zgodnie z art. 28 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej oraz z art. 8 ust. 2a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, przyjmuje się, że sama otrzymała i wyświadczyła te usługi. W związku z czym, na koszty korespondencji wytworzone w tym postępowaniu upadłościowym, podatnik wystawił paragon oraz fakturę do paragonu na dane upadłego (zgodnie z art. 4917 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe, koszty postępowania upadłościowego zaspokajane są z majątku upadłego), naliczając stawkę podatku VAT w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w zw z art. 146a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zaistniały stan faktyczny nr 2.

Wnioskodawczyni (dalej również: podatnik) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. W ramach tej działalności prowadzi postępowanie upadłościowe osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą jako syndyk masy upadłości. Z uwagi na stopień skomplikowania tego postępowania upadłościowego, w celu wykonania niezbędnych czynności oraz zabezpieczenia masy upadłości, koniecznym było zawarcie umów zlecenia z osobami trzecimi. Jedna umowa zawarta była na czas od listopada 2016 r. do czerwca 2017 r., zaś druga od listopada 2016 r. do stycznia 2022 r. W pierwszym roku trwania postępowania (2016/2017 rok) syndyk nie miał możliwości wypłacania wynagrodzeń, z tytułu umów zlecenia, pracownikom z funduszów masy upadłości, ze względu na ich bardzo niski poziom. Chcąc wykonywać należycie i rzetelnie wszystkie obowiązki (podejmować czynności w toku postępowania z pomocą zatrudnionych pracowników - zapewniając płynność postępowania i zabezpieczać masę upadłości oraz wypłacać należne wynagrodzenia - nie narażając się na odpowiedzialność materialną), w kryzysowych sytuacjach, syndyk wypłacał wynagrodzenia pracownikom ze środków osobistych. Ta sytuacja miała miejsce do marca 2019 r. Gromadzone, w toku postępowania, niewielkie środki pieniężne nie pozwalały na zaspokojenie wszystkich miesięcznych wydatków związanych z masą upadłości. W lutym 2022 r. syndyk sprzedał najbardziej wartościowy składnik masy upadłości (nieruchomość, z którą były związane ww. umowy zlecenia). W tym czasie syndyk postanowił odzyskać z masy upadłości swoje środki pieniężne przekazywane pracownikom przez niespełna dwa i pół roku, w związku z czym, w kwietniu 2022 wystawił notę obciążeniową wskazując w niej konkretne, wypłacone z środków własnych wynagrodzenia w kwocie netto. W przedmiotowej nocie obciążeniowej nie był naliczony podatek od towarów i usług.

Pytania

Pytanie do zaistniałego stanu faktycznego nr 1:

Czy Wnioskodawca postąpił prawidłowo, wystawiając paragon i fakturę do paragonu z naliczeniem podatku VAT, jako zwrot kosztów korespondencji, zamiast noty obciążeniowej bez naliczania podatku VAT?

Pytanie do zaistniałego stanu faktycznego nr 2:

Czy Wnioskodawca postąpił prawidłowo, wystawiając notę obciążeniową, będącą podstawą zwrotu kosztu wynagrodzeń pracowników poniesionych ze środków własnych, zamiast faktury VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Własne stanowisko w sprawie oceny prawnej do zaistniałego stanu faktycznego nr 1:

Wnioskodawca postąpił prawidłowo, obciążając upadłego kosztami korespondencji poprzez fakturę VAT.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku powszechne usługi pocztowe świadczone przez operatora obowiązanego do świadczenia takich usług, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną. Takim operatorem jest …, w związku z czym jest to jedyny podmiot, wykonujący usługi pocztowe, zwolniony od podatku VAT.

Zgodnie z art. 28 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej oraz z art. 8 ust. 2a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, podatnik, działając we własnym imieniu, lecz na rachunek innej osoby, bierze udział w świadczeniu usług, wówczas nabywa on i świadczy te usługi.

Według art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej. Kluczowym słowem jest „zapłata”, która oznacza „uiszczenie należności za coś” czy „należność za coś”. Słowo to powinno być rozumiane jako należność za czynność opodatkowaną.

Konkludując, Wnioskodawczyni nie jest spółką …, więc nie podlega zwolnieniu od podatku VAT. Zaś wytwarzając korespondencję w toku postępowania upadłościowego, działa w imieniu własnym, lecz na rachunek upadłego, czyli nabywa i świadczy te usługi, a biorąc pod uwagę art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, jest zobowiązana do wystawienia faktury z naliczeniem podstawowej stawki VAT, tj. 23%.

Własne stanowisko w sprawie oceny prawnej do zaistniałego stanu faktycznego nr 2:

Wnioskodawca postąpił prawidłowo.

Po pierwsze, przedmiotowy zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług (art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług) nie uwzględnia takiego rodzaju czynności, jakiej dokonał syndyk, czyli wypłacenia pracownikom wynagrodzeń. Czynność ta nie mieści się w definicji „dostawy towarów” (wg art. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług) ani też „świadczenia usług” (wg art. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług), które podlegają opodatkowaniu tylko wówczas, gdy wykonywane są odpłatnie, za wynagrodzeniem. Wnioskodawca nie uzyskał żadnego przychodu, dokonując omawianej czynności.

Po drugie, należy również wziąć pod uwagę treść art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, który stanowi, iż podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem wskazanych przepisów, jest wszystko, co równa się zapłacie, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi odpłatnymi o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Kluczowym słowem jest „zapłata”, która oznacza „uiszczenie należności za coś” czy „należność za coś”.

Słowo to powinno być rozumiane jako należność za czynność opodatkowaną. W omawianej sytuacji, zwrot kwoty, którą syndyk wyłożył z środków własnych na poczet wynagrodzeń pracowników, nie jest zapłatą w literalnym rozumieniu tego słowa, a więc bezzasadnym byłoby wskazanie jej jako podstawy opodatkowania.

Po trzecie, biorąc pod uwagę przepisy unijne w kwestii problematyki refakturowania, refakturowanie to nie tylko „odsprzedaż usług”, ale również poniesienie (wyłożenie) określonych kosztów na rzecz klienta, którymi jest on następnie obciążany. Nie jest to de facto „kupno” czy „odsprzedaż" usługi, w tym przypadku przez syndyka, ale jej poniesienie (wyłożenie) przez niego, jako pośrednika. Swojej racji Wnioskodawca upatruje w art. 79 lit. c dyrektywy VAT z 2006 r„ który mówi, iż podstawa opodatkowania nie obejmuje tych kwot, które podatnik otrzymał od nabywcy i klienta jako zwrot kosztów poniesionych (wyłożonych) w imieniu i na rachunek tego ostatniego, jeżeli kwoty te zostały odrębnie zaksięgowane, a podatnik może udowodnić faktyczną wysokość tych wydatków. Wnioskodawca może udowodnić faktyczną wysokość wypłaconych wynagrodzeń poprzez potwierdzenia odbioru poszczególnych kwot przez zatrudnionych pracowników.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą,

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy,

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy,

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Powołany wyżej art. 8 ust. 1 ustawy wskazuje, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności, bądź sytuacji. Zatem, aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem.

W świetle powyższego, czynności syndyka stanowią usługi, na co wskazuje powołany powyżej przepis art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy. Ich istotą jest bowiem dokonanie na zlecenie określonego świadczenia – wykonywanie powierzonych funkcji, za wynagrodzeniem.

Zgodnie z art. 51 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe (Dz.U. z 2022 r., poz. 1520) uwzględniając wniosek o ogłoszenie upadłości, sąd wydaje postanowienie o ogłoszeniu upadłości, w którym określa, czy funkcję sędziego-komisarza oraz zastępcy sędziego-komisarza będzie pełnił sędzia czy referendarz sądowy, oraz wyznacza syndyka.

Stosownym postanowieniem sąd powierza zatem syndykowi pełnienie określonych funkcji w postępowaniu upadłościowym, których zakres precyzuje ustawa. Wysokość wynagrodzenia za czynności syndyka odpowiadające wykonanej pracy określona jest w art. 162 ustawy Prawo upadłościowe. Wydając stosowne postanowienia w powyższym zakresie sąd działa jako organ władzy.

W świetle art. 160 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe, w sprawach dotyczących masy upadłości syndyk dokonuje czynności w imieniu własnym na rachunek upadłego.

Na mocy art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z kolei na podstawie art. 29a ust. 6 ustawy,

podstawa opodatkowania obejmuje:

 1) podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

 2) koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Art. 29a ust. 7 ustawy stanowi, że

podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

 1) stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;

 2) udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;

 3) otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Z powyższego wynika, że art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Oznacza to, że ustawodawca nie przewidział szczególnego uregulowania podstawy opodatkowania w zakresie usług syndyka.

Natomiast na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106b ust. 5 ustawy, w przypadku sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej potwierdzonej paragonem fiskalnym fakturę na rzecz podatnika podatku lub podatku od wartości dodanej wystawia się wyłącznie, jeżeli paragon potwierdzający dokonanie tej sprzedaży zawiera numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani postępowanie upadłościowe osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej jako syndyk masy upadłości. Koszty korespondencji, wygenerowane w toku tego postępowania, pokrywa Pani na podstawie faktur wystawianych przez spółkę w związku z zawartą umową oraz na podstawie książek nadawczych. Na koszty korespondencji wytworzone w postępowaniu upadłościowym, wystawiła Pani paragon oraz fakturę do paragonu na dane upadłego naliczając stawkę podatku VAT w wysokości 23%.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy powzięła Pani wątpliwość czy postąpiła prawidłowo wystawiając paragon i fakturę do paragonu z naliczeniem podatku VAT.

Zgodnie z powołanym wyżej art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej (włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika).

W treści przepisu art. 29a ust. 6 ustawy, prawodawca wskazuje elementy jakie podstawa opodatkowania również obejmuje, tj. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku, a także koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Zgodnie z powyższym, każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca lub usługodawca obciążył nabywcę lub osobę trzecią, a który zwiększa łączną kwotę należną z tytułu transakcji – powinien być włączony do podstawy opodatkowania. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę (lub osobę trzecią), nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje, jako element świadczenia zasadniczego.

Zgodnie bowiem z wolą ustawodawcy podstawa opodatkowania obejmuje wszystko co stanowi zapłatę z tytułu sprzedaży, tj. wynagrodzenie czy zapłata, które jest sprzedawcy należne z tytułu jego świadczenia na rzecz nabywcy.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że skoro wydatki na korespondencję, poniesione przez Panią w związku z wykonywaniem czynności syndyka w postępowaniu upadłościowym, są ściśle związane z wykonywaną przez Panią usługą, to stanowią jeden z elementów kalkulacyjnych otrzymanego wynagrodzenia (część odpłatności za usługę). Wobec powyższego koszty te składają się na całość zapłaty za świadczoną przez Panią usługę i zwiększają podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy.

Wydatki dotyczące zwrotu kosztów korespondencji ponosi Pani w swoim imieniu, lecz na rzecz usługobiorcy (upadłego), nie są to zatem kwoty wymienione w art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy.

Wobec powyższego przedmiotowe czynności, za które przysługuje prawo do zwrotu wydatków, należy udokumentować fakturą stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy.

Mając zatem na uwadze powołane wyżej przepisy, należy stwierdzić, że zwrot wydatków poniesionych we własnym imieniu przez Panią w ramach wykonywania działalności syndyka winien zostać uwzględniony w podstawie opodatkowania jako element wynagrodzenia za wykonywanie czynności syndyka, które należy udokumentować fakturą.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku.

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 4 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę za cenę równą wartości nominalnej znaczków pocztowych, ważnych w obrocie pocztowym na terytorium kraju i innych znaczków tego typu.

Z powołanego przepisu wynika, że objęte zwolnieniem są te znaczki pocztowe, które:

- sprzedawane są po cenie nominalnej oraz

- są ważne w obrocie pocztowym na terytorium kraju.

Zatem ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta dostawa znaczków, które są sprzedawane po cenie nominalnej, a ponadto są ważne w obrocie pocztowym na terytorium kraju, tj. można za ich pomocą uiścić opłatę za usługi pocztowe operatora obowiązanego do świadczenia powszechnych usług pocztowych w Polsce.

Natomiast w myśl art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy, zwalnia się od podatku powszechne usługi pocztowe świadczone przez operatora obowiązanego do świadczenia takich usług, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

Z okoliczności sprawy wynika, że ponosi Pani w związku z wykonywanymi czynnościami syndyka wydatki na korespondencję.

W analizowanym przypadku nie dokonuje Pani na rzecz upadłego podmiotu dostawy znaczków pocztowych, zatem wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 4 ustawy zwolnienie od podatku nie ma zastosowania w analizowanej sprawie. Również nie świadczy Pani powszechnych usług pocztowych jako operator obowiązany do świadczenia takich usług. Tak więc zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy także nie ma zastosowania.

W związku z powyższym wydatki na korespondencję związane z czynnościami syndyka ponoszone przez Panią we własnym imieniu i na rzecz upadłego, nie korzystają ze zwolnienia od podatku. Zatem będą opodatkowane właściwą stawką podatku.

W związku z powyższym stanowisko Pani w zakresie pytania nr 1, że „Wnioskodawca postąpił prawidłowo, obciążając upadłego kosztami korespondencji poprzez fakturę VAT”, jest prawidłowe.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani postępowanie upadłościowe osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą jako syndyk masy upadłości. Z uwagi na stopień skomplikowania tego postępowania upadłościowego, w celu wykonania niezbędnych czynności oraz zabezpieczenia masy upadłości, koniecznym było zawarcie umów zlecenia z osobami trzecimi. Jedna umowa zawarta była na czas od listopada 2016 r. do czerwca 2017 r., zaś druga od listopada 2016 r. do stycznia 2022 r. W pierwszym roku trwania postępowania (2016/2017 rok) nie miała Pani możliwości wypłacania wynagrodzeń, z tytułu umów zlecenia, pracownikom z funduszów masy upadłości, ze względu na ich bardzo niski poziom. Wypłacała Pani wynagrodzenia pracownikom ze środków osobistych. Ta sytuacja miała miejsce do marca 2019 r. W lutym 2022 r. sprzedała Pani najbardziej wartościowy składnik masy upadłości (nieruchomość, z którą były związane ww. umowy zlecenia). W tym czasie postanowiła Pani odzyskać z masy upadłości swoje środki pieniężne przekazywane pracownikom przez niespełna dwa i pół roku, w związku z czym, w kwietniu 2022 wystawiła notę obciążeniową wskazując w niej konkretne, wypłacone z środków własnych wynagrodzenia w kwocie netto. W nocie obciążeniowej nie był naliczony podatek od towarów i usług.

Wątpliwości Pani dotyczą także kwestii czy postąpiła prawidłowo, wystawiając notę obciążeniową, będącą podstawą zwrotu kosztu wynagrodzeń pracowników poniesionych ze środków własnych, zamiast faktury VAT.

Wypłacenie wynagrodzenia pracownikom w okolicznościach opisanych we wniosku nie wiąże się z wykonaniem świadczenia podlegającego opodatkowaniu. Przekazanych przez Panią środków na pokrycie wynagrodzeń pracowników nie można uznać za wynagrodzenie za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zatem zwrot kosztu wynagrodzeń pracowników nie powinien być przez Panią dokumentowany fakturą, lecz innym dowodem księgowym, np. notą obciążeniową.

Należy jednak zaznaczyć, że nota obciążeniowa nie jest dokumentem przewidzianym przez przepisy ustawy o podatku od towarów i usług i jako taka nie jest objęta regulacją tych przepisów, tym samym nie określa danych, które powinna zawierać nota. Brak jest jednakże przeciwwskazań na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, dla takiego sposobu dokumentowania.

Stanowisko Pani w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Interpretacja rozstrzyga tylko w zakresie postawionego pytania nr 1 i 2, wszelkie inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku, a nie objęte pytaniem nie są przedmiotem oceny interpretacji.

Kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od 1 lipca 2020 r. może być określona wyłącznie w ramach wydania wiążącej informacji stawkowej, o której mowa w art. 42a w zw. z art. 42b ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).