Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Podatek dochodowy z działalności gospodarczej rozlicza Pan na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 2021 r. poz. 1993).

Od początku działalności gospodarczej oraz na dzień 1 stycznia 2022 r. korzysta Pan z prawa do zwolnienia podmiotowego w VAT określonego w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931).

W sierpniu 2019 r. nabył Pan dla celów prowadzonej działalności gospodarczej pojazd specjalny (…) za kwotę 25 830 zł (powyżej 10 tys. zł). Pojazd po zarejestrowaniu przez Starostwo Powiatowe w (…), otrzymał nr rejestracyjny (…). Jako kompletny i zdatny do użytku został przyjęty 21 sierpnia 2019 r. do użytkowania.

Ponieważ przewidywany okres używania wynosił minimum 3-4 lata, z wykorzystaniem na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, a wartość nabycia przekroczyła 10 000 zł został on wprowadzony do Ewidencji Środków Trwałych, do grupy „Środki Transportu”, symbol 743 „Samochody Specjalne” Klasyfikacji Środków Trwałych. Od września 2019 r. podlegał amortyzacji.

Po niespełna 3 latach używania, w miesiącu lutym 2022 r. dokonał Pan sprzedaży ww. środka trwałego za kwotę 69 000 zł.

Do chwili sporządzenia niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej łączna wartość sprzedaży od 1 stycznia 2022 r. (uwzględniając sprzedaż środka trwałego) nie przekroczyła kwoty 200.000 zł, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Możliwym jest, że w trakcie III lub IV kwartału 2022 r. wartość sprzedaży razem ze środkiem trwałym przekroczy 200 tys. zł , natomiast po wyłączeniu sprzedaży środka trwałego = 69 tys. zł nie powinna (nie przewiduje się, że przekroczy) przekroczyć wartości 200 tys. zł.

Pytanie

Czy ustalając prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, właściwym jest, że nie wlicza Pan do limitu 200 000 zł wartości = 69 000 zł pochodzącej z odpłatnej dostawy środka trwałego, a jedynie wlicza Pan do limitu 200 000 zł wartość sprzedaży z usług?

Pana stanowisko w sprawie

Wskazał Pan, że zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931) sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT). Świadczenie usług to każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (art. 8 ust. 1 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT - zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W przypadku gdy wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT przekroczy kwotę 200 000 zł, zwolnienie traci moc, począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Do wyżej określonego limitu sprzedaży - zgodnie z art. 113 ust. 2 pkt 3 ustawy o VAT - nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W działalności gospodarczej rozlicza Pan podatek dochodowy na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 1993).

1. Ryczałt ewidencjonowany to uproszczona forma opodatkowania działalności gospodarczej. Ta forma opodatkowania charakteryzuje się m.in. brakiem możliwości pomniejszenia podstawy opodatkowania o koszty uzyskania przychodów, w tym m.in. dokonywane odpisy umorzeniowe z tytułu amortyzacji wykorzystywanych środków trwałych.

Podatnik, który rozlicza podatek dochodowy przy zastosowaniu uproszczonej formy opodatkowania jaką jest „ryczałt od przychodów ewidencjonowanych” ma obowiązek prowadzenia ewidencji środków trwałych. Wynika to z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 1993): „podatnicy oraz spółki, których wspólnicy są opodatkowani w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, są obowiązani posiadać i przechowywać dowody zakupu towarów, prowadzić wykaz środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz, odrębnie za każdy rok podatkowy, ewidencję przychodów, zwaną dalej „ewidencją” z zastrz. ust. 3”.

2. Sposób prowadzenia i zawartość ewidencji określa ponadto Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2021 r. w sprawie prowadzenia ewidencji przychodów i wykazu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 2414).

Oznacza to, że jako podatnik rozliczający podatek dochodowy w formie ryczałtu ma Pan obowiązek prowadzenia ewidencji środków trwałych, a w konsekwencji amortyzować te, które tej amortyzacji podlegają. Różnicą w odniesieniu do np. zasad ogólnych czy podatku liniowego jest to, że z uwagi na wybraną formę rozliczenia podatku nie ujmuję odpisów amortyzacyjnych w rozliczeniu podatkowym.

3. Zgodnie z art. 22n ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128) - ,,(...) w razie zmiany formy opodatkowania podatnicy, zakładając ewidencję, o której mowa w ust. 2, uwzględniają w niej odpisy amortyzacyjne przypadające za okres opodatkowania w formie zryczałtowanego podatku dochodowego, podatku tonażowego lub zryczałtowanego podatku od wartości sprzedanej produkcji, o którym mowa w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych”. Powyższy przepis również potwierdza, że podatnicy rozliczający podatek dochodowy w formie ryczałtu mają obowiązek prowadzenia ewidencji, a także amortyzowania środków trwałych. W przypadku utraty lub rezygnacji prawa do rozliczania podatku formie ryczałtu podatnik powinien kontynuować prowadzenie ewidencji środków trwałych, a pozostała niezamortyzowania część składników majątku znajdujących się w firmie na dzień zmiany formy opodatkowana będzie stanowiła koszt podatkowy.

4. Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

• budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością
• maszyny, urządzenia i środki transportu,
• inne przedmioty

o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z art. 22c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - amortyzacji nie podlegają:

• grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów;
• budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami, lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy;
• dzieła sztuki i eksponaty muzealne;
• wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 22b ust. 2 pkt 1 i 1a;
• składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tej działalności
• zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Pojazdy nie zostały wskazane w art. 22c jako niepodlegające amortyzacji.

Biorąc pod uwagę powyższe: wykorzystywany od 2019 r. i sprzedany w lutym 2022 r. (…) stanowił środek trwały zaliczony do grupy środki transportu i podlegał amortyzacji. Dlatego też Pana zdaniem ustalając, czy nie ma przekroczenia kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT - nie będzie brana pod uwagę wartość dostawy środka trwałego = 69 000 zł, a jedynie wartość wykonywanych w roku usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pan przedstawił we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej ustawą,

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy,

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy,

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy,

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy,

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy,

jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 ustawy,

Zgodnie z art. 2 pkt 10a ustawy,

Z opisu sprawy wynika, że od 1 września 2016 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą w ramach której świadczy Pan usługi podnośnikiem koszowym, a także dźwigiem, rębakiem itp. Od początku działalności gospodarczej oraz na dzień 1 stycznia 2022 r. korzysta Pan z prawa do ze zwolnienia podmiotowego w VAT określonego w art. 113 ust. 1 ustawy. W sierpniu 2019 r. nabył Pan dla celów prowadzonej działalności gospodarczej pojazd specjalny. Jako kompletny i zdatny do użytku został przyjęty 21 sierpnia 2019 r. do użytkowania. Ponieważ przewidywany okres używania wynosił minimum 3-4 lata, z wykorzystaniem na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, a wartość nabycia przekroczyła 10 000 zł został on wprowadzony do Ewidencji Środków Trwałych, do grupy „Środki Transportu”, symbol 743 „Samochody Specjalne” Klasyfikacji Środków Trwałych. Od września 2019 r. podlegał amortyzacji. Po niespełna 3 latach używania, w miesiącu lutym 2022 r. dokonał Pan sprzedaży ww. środka trwałego za kwotę 69 000 zł. Do chwili sporządzenia niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej łączna wartość sprzedaży od 1 stycznia 2022 r. (uwzględniając sprzedaż środka trwałego) nie przekroczyła kwoty 200.000 zł. Dodatkowo z opisu sprawy nie wynika, aby przedmiotowy pojazd był nowym środkiem transportu.

Pana wątpliwości dotyczą możliwości nie wliczania do  limitu sprzedaży, pozwalającego na korzystanie ze zwolnienia od podatku VAT wskazanego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wartości sprzedaży pojazdu zaliczanego przez Pana do środków trwałych przedsiębiorstwa.

Z cytowanych powyżej przepisów ustawy wynika, że limit wartości sprzedaży w odniesieniu do podatników kontynuujących prowadzenie działalności gospodarczej, który uprawnia do stosowania zwolnienia od podatku VAT wynosi, w myśl art. 113 ust. 1 ustawy, 200.000 zł  i dotyczy wartości sprzedaży osiągniętej w poprzednim roku podatkowym. Do ww. limitu sprzedaży zgodnie z art. 113 ust. 2 pkt 3 ustawy nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Wyżej przytoczony przepis wskazuje, że  w sytuacji, gdy sprzedawany pojazd stanowi równocześnie środek trwały w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega amortyzacji odpłatna dostawa takiego pojazdu nie jest brana pod uwagę przy obliczaniu wartości sprzedaży określonej w art. 113 ust. 1 ustawy. Należy jednak zwrócić uwagę, że zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, zgodnie z ust. 13 pkt 1 lit. b) i lit. e) nie stosuje się w przypadku dostaw nowych środków transportu, w rozumieniu art. 2 pkt 10 ustawy.

Przenosząc powyższe uwagi na grunt niniejszej sprawy podkreślić należy, że zgodnie z opisem sprawy nabyty przez Pana pojazd został zaliczony do środków trwałych, a ponadto dokonywał Pan od niego odpisów amortyzacyjnych. Pojazd został przez Pana zakupiony w sierpniu 2019 r. i był wykorzystywany cały czas na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej co wskazuje, że nie spełnia on definicji nowego środka transportu. Mając na uwadze wyżej przytoczone przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że dokonana dostawa pojazdu w oparciu o art. 113 ust. 2 pkt 3 w zw. z art. z art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. e ustawy o podatku od towarów i usług nie będzie podlegała wliczeniu do limitu określonego w art. 113 ust. 1 tej ustawy. Tym samym przy założeniu, że wartość świadczonych przez Pana usług nie przekroczy w 2022 r. 200 000 zł nadal będzie mógł Pan korzystać ze zwolnienia podmiotowego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).   

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).