Opodatkowanie dostawy w trybie licytacji komorniczej prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej dłużnika, tj. działki nr 1 zabudowanej budynkami i działki nr 2 stanowiącej drogę.

Interpretacja indywidualna  – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 października 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania dostawy w trybie licytacji komorniczej prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej dłużnika, tj. działki zabudowanej nr 1 i działki nr 2 stanowiącej drogę.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 listopada 2022 r. (data wpływu 16 listopada 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W sprawie o sygn. akt Km (…) w dniu 27 września 2021 r. dokonano zajęcia prawa wieczystego użytkowania nieruchomości dłużnika (…) Sp. z o.o. (…) położonej w (…).

Dla ww. nieruchomości jest prowadzona księga wieczysta o nr (…).

Ww. nieruchomość składa się z dwóch działek gruntu oznaczonych nr ew. 1 - użytek Ba tereny przemysłowe i nr 2 - użytek Ba tereny przemysłowe.

Na działce o nr ew. 1 znajduje się:

‒budynek hali produkcji drzewnej z 1965 r., zmodernizowany w roku 2008-2009,

‒murowany budynek dwukondygnacyjny z roku 1965,

‒budynek wieżowej stacji trafi z 1965 r.

Budynki spełniają definicje budynków w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane. Działka jest ogrodzona. Teren jest uzbrojony w sieć elektroenergetyczną, wodną, sanitarną.

Działka o nr ew. 2 pełni funkcję drogi.

Na terenie, na którym są położone ww. działki obowiązuje Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego miasta (..) zatwierdzony Uchwałą Nr (…) Rady Miasta (..) z 2006 r. Działka o nr 1 to teren o charakterze przemysłowo - usługowym. Działka o nr 2 to droga wewnętrzna bez oznaczenia, wydzielona przy podziale.

Nieruchomość znajduje się w użytkowaniu wieczystym dłużnika do 26 września 2090 r.

Z informacji uzyskanych ze strony Ministerstwa Finansów wynika, że spółka dłużna jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Data rejestracji spółki dłużnej jako podatnik VAT to 17 października 2007 r. Spółka dłużna na nieruchomości będącej przedmiotem egzekucji prowadzi działalność gospodarczą.

Nieruchomość składająca się z dwóch działek stanowi całość gospodarczą, jest zapisana w jednej księdze wieczystej i będzie sprzedawana w drodze licytacji jako jedna nieruchomość.

Komornik podjął wszelkie działania mające na celu uzyskanie ww. informacji od dłużnika i działania te są udokumentowane.

Komornik wezwał dłużną spółkę w trybie art. 43 ust. 21 ustawy o podatku od towarów i usług do udzielenia wyjaśnień poprzez podanie:

‒w jaki sposób i kiedy (należy podać konkretną datę) dłużnik wszedł w prawo wieczystego użytkowania działek gruntu oznaczonych nr ew. 1 i 2 oraz prawa własności budynków i urządzeń stanowiących odrębną nieruchomość położonego w (…)?

‒czy nabycie przez dłużnika ww. prawa wieczystego użytkowania działek gruntu wraz z prawem własności budynków stanowiło czynność opodatkowaną podatkiem VAT i było udokumentowane fakturą VAT, czy też stanowiło transakcje zwolnioną od podatku VAT bądź niepodlegającą opodatkowaniu tym podatkiem?

‒w jaki sposób ww. nieruchomości były wykorzystywane przez dłużnika od momentu ich nabycia. W szczególności czy ww. nieruchomości były wykorzystywane przez dłużnika w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej?

‒czy ww. nieruchomości były wykorzystywane wyłączenie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług?

‒czy dłużnikowi w związku z nabyciem ww. nieruchomości wraz z prawem własności budynków przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług?

‒czy dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu/wytworzeniu budynków, budowli lub ich części znajdujących się na ww. nieruchomości?

‒kiedy (w jakim dniu miesiącu roku) i w jaki sposób (w ramach jakie czynności) wystąpiło pierwsze zajęcie (używanie ) obiektów (tj. pierwsze zajęcie budynku, używanie) znajdujących się na ww. nieruchomości?

‒czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a planowaną dostawą obiektów znajdujących się na ww. nieruchomości upłynął okres dłuższy niż dwa lata?

‒czy budynki, budowle lub ich części znajdujące się na ww. nieruchomości były udostępniane osobom trzecim np. na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy cywilnoprawnej o podobnym charakterze, jeśli tak, to w jakim okresie i czy była to czynność odpłatna, czy nieodpłatna?

‒czy dłużnik poniósł wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym obiektów znajdujących się na ww. nieruchomościach, w stosunku do których miał prawo do obniżenia podatku kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?

‒jeżeli dłużnik poniósł ww. wydatki, to czy były one niższe czy wyższe niż 30 % wartości poszczególnych obiektów, kiedy zakończono ich ulepszenie, proszę podać dokładne daty dla każdego obiektu odrębnie?

‒jeżeli dłużnik poniósł wydatki na ulepszenie wyższe niż 30 % wartości poszczególnych obiektów należy wskazać, czy miało miejsce pierwsze zajęcie (używanie) obiektów po ich ulepszeniu? Jeżeli tak, to kiedy i w jaki sposób ono wystąpiło? Należy podać dzień, miesiąc i rok oraz czynności w ramach jakich nastąpiło pierwsze zajęcie?

‒czy ww. obiekty wykorzystywane były przez dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT?

‒czy ww. nieruchomości są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, czy nieruchomości na dzień udzielenia odpowiedzi stanowią grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego? Jeżeli nie, to proszę wskazać jakie przeznaczenie wynika z ww. planu?

‒czy w odniesieniu do przedmiotowych nieruchomości wydane zostały decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu?

‒czy nieruchomości te stanowiły grunt przeznaczony pod zabudowę zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu? Jeżeli nie, proszę wskazać jakie przeznaczenie wynika z decyzji?

Dłużnik w zakreślonym terminie odpowiedzi nie udzielił, a Komornik nie posiada wiedzy z innych źródeł potrzebnej do ustalenia, czy sprzedaż nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Droga wewnętrzna znajdująca się na działce nr 2 jest utwardzona i stanowi budowlę w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane.

Pytanie

Czy sprzedaż w drodze licytacji nieruchomości położonej pod adresem (…), dla której jest prowadzona księga wieczysta o nr (…), podlegała będzie opodatkowaniu podatkiem VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Sprzedaż w drodze licytacji nieruchomości położonej pod adresem (...), dla której jest prowadzona księga wieczysta o nr (...), będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie opodatkowania dostawy w trybie licytacji komorniczej prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej dłużnika, tj. działki zabudowanej nr 1 i działki nr 2 stanowiącej drogę wewnętrzną jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą” :

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), zgodnie z którym:

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy:

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, zarówno grunty, jak i budynki i budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Także oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste, jak również sprzedaż prawa użytkowania wieczystego stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy i na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tym samym, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, zbycie nieruchomości stanowi dostawę towarów.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Działalność gospodarcza – zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Odnosząc regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy do art. 18 ustawy wskazać należy, że w przypadku, gdy dłużnik – właściciel nieruchomości – jest podatnikiem podatku VAT, wówczas komornik jest płatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy tej nieruchomości.

Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Należy zaznaczyć, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionych przez Pana okoliczności sprawy wynika, że prowadzi Pan jako Komornik na wniosek Wierzyciela przeciwko Dłużnikowi - Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością -postępowanie egzekucyjne z nieruchomości, tj. prawa użytkowania wieczystego zabudowanej działki gruntu nr 1, na której posadowione są budynki spełniające definicję budynków w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane, tj.: hala produkcji drzewnej z 1965 r., murowany budynek dwukondygnacyjny z 1965 r. i budynek wieżowej stacji trafi z 1965 r. Działka jest ogrodzona i uzbrojona w sieć elektroenergetyczną, wodną, sanitarną oraz działki nr 2 pełniącej funkcję drogi wewnętrznej, która została wydzielona po podziale, jest utwardzona i stanowi budowlę w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane. Nieruchomość znajduje się w użytkowaniu wieczystym dłużnika do 26 września 2090 r. Spółka dłużna jest czynnym podatnikiem podatku VAT, data jej rejestracji jako podatnik VAT to 17 października 2007 r. Spółka dłużna na Nieruchomości będącej przedmiotem egzekucji prowadzi działalność gospodarczą. Nieruchomość składająca się z dwóch działek stanowi całość gospodarczą, jest zapisana w jednej księdze wieczystej i będzie sprzedawana w drodze licytacji jako jedna Nieruchomość.

Pana wątpliwości w sprawie dotyczą tego, czy w związku ze sprzedażą licytacyjną prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej dłużnika, tj. działki zabudowanej budynkami o nr 1 i działki stanowiącej drogę wewnętrzną o nr 2 będzie Pan mógł tę dostawę opodatkować podatkiem VAT.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz fakt, iż Dłużnikiem jest spółka z o.o., która wykorzystuje posiadaną Nieruchomość w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej i jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT od października 2007 r. stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie dojdzie do sprzedaży majątku należącego do przedsiębiorstwa Dłużnika. Zatem przy dostawie zabudowanej budynkami działki nr 1 i zabudowanej drogą działki nr 2 Dłużnik jest/będzie podatnikiem podatku, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, bowiem sprzedaż będzie dotyczyła składników majątku przedsiębiorstwa Dłużnika.

W konsekwencji, dostawa prawa użytkowania wieczystego działek gruntu o nr 1 i 2 oraz prawa własności budynków i budowli na tych działkach posadowionych w drodze licytacji komorniczej będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

W tym miejscu wskazać należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może być opodatkowana właściwą stawką podatku albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku.

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy:

Zatem, w przypadku, gdy po wybudowaniu budynek, budowla lub jego część jest wykorzystywana, w tym używana na potrzeby własnej działalności, okoliczność ta powoduje, że ma już miejsce pierwsze zasiedlenie tego obiektu.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków lub budowli, jeżeli w stosunku do nich miało miejsce pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy nadmienić, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Jak wynika z powyższego, prawo do zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów, będących przedmiotem sprzedaży, nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy stanie się bezzasadne.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

1. towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

2. przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw nieruchomości i ruchomości prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących danej dostawie. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego:

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu (prawa użytkowania wieczystego), na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków, budowli lub ich części w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym ww. obiekty są posadowione.

W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z art. 43 ust. 21 ustawy:

Wobec powyższego, dokonana w trybie egzekucji dostawa towarów, jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, jeżeli udokumentowane działania w celu potwierdzenia zwolnienia podjęte przez komornika lub organ egzekucyjny były z powodu dłużnika bezskuteczne.

W przedmiotowej sprawie przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego nie pozwala ustalić, czy planowana przez Pana sprzedaż w drodze licytacji komorniczej (…) prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości, na którą składają się 2 zabudowane działki gruntu o nr 1 i 2 będzie korzystała ze zwolnień od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, pkt 10 i pkt 10a ustawy, gdyż brak jest informacji niezbędnych do jednoznacznego dokonania takiej oceny na podstawie ww. przepisów. Przy czym, jak wynika z wniosku, brak informacji jest wynikiem podjętych przez Pana udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od Dłużnika, który mimo wezwania nie odpowiedział na zapytania Komornika.

W związku z powyższym w sprawie znajdzie zastosowanie art. 43 ust. 21 ustawy poprzez przyjęcie, że warunki zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 2, pkt 10 i pkt 10a ustawy nie są spełnione, o ile podjęte przez Pana udokumentowane działania nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od Dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów (nieruchomości) zwolnienia od podatku.

Zaznaczyć jednak należy, że kwestia oceny działań podjętych przez Pana nie była przedmiotem interpretacji.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że opisana we wniosku sprzedaż Nieruchomości tj. prawa użytkowania wieczystego działki nr 1 zabudowanej budynkami oraz działki nr 2 zabudowanej budowlą stanowiącą utwardzoną drogą wewnętrzną będzie stanowiła czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, ale nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, pkt 10 i pkt 10a ustawy w zw. z art. 43 ust. 21 ustawy. Tym samym, skoro transakcja ta nie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie ww. przepisów, to należy tę dostawę opodatkować z zastosowaniem właściwej dla przedmiotu dostawy stawki VAT pamiętając, że grunt dzieli byt prawny budynku na nim posadowionego w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Tak więc Pan jako płatnik podatku VAT, o którym mowa w art. 18 ustawy, będzie zobowiązany do opodatkowania podatkiem VAT dostawy Nieruchomości.

Pana stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wskazuję również, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto, kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od 1 lipca 2020 r. może być określona wyłącznie w ramach wydania wiążącej informacji stawkowej, o której mowa w art. 42a w zw. z art. 42b ustawy o VAT.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).