Interpretacja indywidualna z dnia 5 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-3.4012.49.2023.2.MAT
Temat interpretacji
Skutki podatkowe sprzedaży egzekucyjnej nieruchomości.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
1 lutego 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 23 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania sprzedaży działki nr 3/1, w sprawie egzekucyjnej o sygn. akt KM (...). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 marca 2023 r. (wpływ 29 marca 2023 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Komornik sądowy zamierza w sprawie egzekucyjnej o sygnaturze akt KM (...), dokonać w drodze licytacji egzekucyjnej, sprzedaży nieruchomości dla której sporządzona jest księga wieczysta nr KW (…), znajdująca się w Sądzie Rejonowym w (…) V Wydział Ksiąg Wieczystych.
Nieruchomość ta stanowi własność dłużnika, spółki pod firmą A. Sp. z o.o. z siedzibą w (…). Jest to nieruchomość gruntowa zabudowana, oznaczona jako działka ewidencyjna nr 3/1, o powierzchni 0,3540 ha, położona w miejscowości (…), gm. (…), pow. (…), woj. (…).
Działka ewidencyjna nr 3/1 , identyfikator działki: (…), jednostka rejestrowa (…), położona w obrębie ewidencyjnym (…), na terenie jednostki ewidencyjnej (…), pow. (…), woj. (…). Stanowi ona inny teren zabudowany - Bi.
Na działce nr 3/1, zgodnie z kartoteką budynków znajdują się trzy budynki:
-Pierwszy budynek o funkcji budynki biurowe; materiał ścian zewnętrznych: mur, rok zakończenia budowy: 2011, liczba kondygnacji nadziemnych: 3, liczba kondygnacji podziemnych: 0; powierzchnia zabudowy: 169 m kw.
-Drugi budynek o funkcji pozostałe budynki niemieszkalne; materiał ścian zewnętrznych: mur, rok zakończenia budowy: 2011, liczba kondygnacji nadziemnych: 1, liczba kondygnacji podziemnych: 0, powierzchnia zabudowy: 24 m kw.
-Trzeci budynek o funkcji zbiorniki, silosy i budynki magazynowe; materiał ścian zewnętrznych: mur, rok zakończenia budowy: 1970, liczba kondygnacji nadziemnych: 1, liczba kondygnacji podziemnych: 0; powierzchnia zabudowy: 772 m kw.
Obszar, na terenie którego położona jest nieruchomość nie posiada obowiązującego Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego. W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (…) uchwalonym uchwałą nr (…) Rady Gminy (…) z 17 marca 2008 r., przedmiotowa nieruchomość leży w strefie P/U - tereny zabudowy techniczno-produkcyjnej z dopuszczeniem usług. Sposób korzystania z nieruchomości jest zgodny z ustaleniami zawartymi w Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (…).
Komornik Sądowy zwrócił się do dłużnika na piśmie w sprawie wyjaśnienia, do jakich czynności ww. budynki były wykorzystywane. Ponadto, do jakich czynności wykorzystywana była nieruchomość będąca przedmiotem sprzedaży, czy z tytułu nabycia przedmiotowej nieruchomości dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, czy w ostatnich dwóch latach przed sprzedażą dłużnik ponosił wydatki na ulepszenia budynków znajdujących się na nieruchomości, a jeżeli tak to kiedy miały miejsce te ulepszenia, czy dłużnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z ponoszonymi wydatkami na ulepszenia budynków, oraz czy po poniesionych nakładach na ulepszenia stanowiły one co najmniej 30% wartości początkowej budynków. Dłużnik nie udzielił żadnych informacji Komornikowi Sądowemu, oraz pozostawił pismo Komornika Sądowego bez odpowiedzi.
Wobec faktu, że wobec przedmiotowej nieruchomości toczy się postępowanie egzekucyjne, rodzi się pytanie, czy sprzedaż licytacyjna tej nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem VAT?
Uzupełnienie i doprecyzowanie zdarzenia przyszłego
Komornik sądowy wskazał, że nie posiada informacji, które są niezbędne dla oceny, czy w przedmiotowej sprawie ma zastosowanie zwolnienie od podatku. Brak informacji jest wynikiem podjętych i udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania informacji.
Jednocześnie Komornik sądowy wyjaśnia, że dłużna spółka będąca właścicielem nieruchomości nie podejmuje kierowanej do niej korespondencji. Pismo komornika zawierające szereg pytań niezbędnych do ustalenia sytuacji prawno-podatkowej nieruchomości pozostało bez odpowiedzi. Zgodnie z ustaleniami faktycznymi, na dzień 29 marca 2023 r., na terenie nieruchomości nikt reprezentujący spółkę nie przebywa, posesja sprawia wrażenie opuszczonej. Z uwagi na brak kontaktu, poczynienie jakichkolwiek ustaleń jest niemożliwe do przeprowadzenia.
Pytanie
Czy w opisanym stanie faktycznym, sprzedaż egzekucyjna nieruchomości, dla której sporządzona jest księga wieczysta nr KW (...), znajdująca się w Sądzie Rejonowym w (…) V Wydział Ksiąg Wieczystych, stanowiąca działkę ewidencyjną nr 3/1, o powierzchni 0,3540 ha, położona w miejscowości (…) gm. (…), pow. (…), woj. (…), będąca własnością dłużnika, tj. spółki pod firmą A. Sp. z o.o. z siedzibą w (…), powinna zostać opodatkowana podatkiem VAT?
Pana stanowisko w sprawie
Ze zwolnienia z VAT korzysta dostawa tylko terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane (art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT). Terenów budowlanych nie możemy definiować dowolnie. Ustawodawca zawarł w ustawie o VAT definicję tego pojęcia.
Tereny budowlane - to grunty przeznaczone pod zabudowę, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Jeżeli zaś teren nie jest objęty planem miejscowym (co ma miejsce również w przypadku wygaśnięcia istniejącego planu), to przeznaczenie terenu ustala się na podstawie wydanej w stosunku do niego decyzji o warunkach zabudowy. Natomiast gdy nie ma planu zagospodarowania przestrzennego oraz decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, dla rozliczeń VAT nie jest to teren budowlany, dlatego sprzedaż może, ale nie musi korzystać ze zwolnienia z VAT. Dla klasyfikacji terenu niezabudowanego nie ma znaczenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Jeśli opracowano tylko studium, to teren nie jest terenem budowlanym. Przeznaczenie gruntów pod zabudowę oznacza, że muszą być one w przyszłości przeznaczone pod zabudowę i musi to wynikać z konkretnego aktu, tj. albo z planu zagospodarowania przestrzennego, albo z decyzji o warunkach zabudowy.
Natomiast, jeżeli na terenie znajdują się zabudowania (budynki lub budowle) to zasadą jest, że należy go uznać za zabudowany i nie może korzystać z tego zwolnienia. Zasadą jest, że do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale związane z gruntem, jak również drzewa i inne rośliny, co wynika z prawa cywilnego. Na gruncie prawa cywilnego przedmiotem sprzedaży jest grunt, wraz ze wszystkimi budynkami i urządzeniami trwale z tym gruntem związanymi.
Wobec faktu, że dla przedmiotowej nieruchomości nie ma obowiązującego Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego, a istnieje jedynie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (…) uchwalonym uchwałą nr (…) Rady Gminy (…) z 17 marca 2008 r., a przedmiotowa nieruchomość leży w strefie P/U - tereny zabudowy techniczno-produkcyjnej z dopuszczeniem usług; dla oceny, czy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości powinna zostać opodatkowana podatkiem VAT, istotny jest fakt, że nieruchomość ta jest zabudowana budynkami, które jak wynika z ww. informacji zawartych w operacie szacunkowym dla przedmiotowej nieruchomości odpowiadają definicji przepisów Prawa Budowlanego, gdyż łącznie spełniają następujące cechy: są trwale związane z gruntem, są wydzielone z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych, posiadają fundamenty i dach.
Obiekt jest trwale związany z gruntem, gdyż nie jest możliwe jego przeniesienie ani zniszczenie przez czynniki zewnętrzne - innymi słowy, budynek opiera się naturalnym siłom przyrody (wyrok NSA z 17 stycznia 2020 r. II OSK 536/18).
Zdaniem Komornika Sądowego, sprzedaż egzekucyjna nieruchomości, dla której urządzona jest księga wieczysta nr KW (...), znajdująca się w Sądzie Rejonowym w (…) V Wydział Ksiąg Wieczystych, stanowiąca działkę ewidencyjną nr 3/1, o powierzchni 0,3540 ha, położona w miejscowości (…), gm. (…), pow. (…), woj. (…), będąca własnością dłużnika, tj. spółki pod firmą A. Sp. z o.o. z siedzibą w (…), powinna zostać opodatkowana podatkiem VAT, ponieważ na terenie przedmiotowej nieruchomości znajdują się zabudowania (budynki), tym samym nieruchomość należy uznać za zabudowaną, która nie może korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na podstawie uregulowania zawartego w art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) zwanej dalej ustawą:
Organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2022 r. poz. 479) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.
Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), zgodnie z którym:
Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.
Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik, w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.
Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.
Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Jak stanowi przepis art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
W świetle przedstawionych powyżej przepisów, zarówno grunty, jak i budynki i budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność jest opodatkowana VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Przepis art. 15 ust. 2 ustawy stanowi, że:
działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.):
„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.
„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.
Uwzględniając powyższe przepisy stwierdzić należy, że opodatkowanie danej czynności podatkiem od towarów i usług uwarunkowane jest łącznym spełnieniem dwóch przesłanek. Po pierwsze, konkretna czynność powinna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, po wtóre – musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.
Na podstawie art. 2 pkt 14 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu, rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
a)wybudowaniu lub
b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
W tym miejscu należy nadmienić, że w przypadku nieruchomości zabudowanych niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:
a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.
Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT. Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki, budowle lub ich części rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, według którego:
W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.
W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków, budowli lub ich części w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 43 ust. 21 ustawy:
Jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień od podatku, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 9-10a, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione.
Z opisu sprawy wynika, że zamierza Pan, w sprawie egzekucyjnej o sygnaturze akt KM (...), dokonać sprzedaży nieruchomości w drodze licytacji egzekucyjnej. Nieruchomość ta stanowi własność dłużnika, spółki A. Sp. z o.o. Jest to nieruchomość gruntowa zabudowana, oznaczona jako działka ewidencyjna nr 3/1. Na działce, zgodnie z kartoteką budynków znajdują się trzy budynki. Pierwszy budynek o funkcji budynki biurowe, rok zakończenia budowy 2011, drugi budynek o funkcji pozostałe budynki niemieszkalne, rok zakończenia budowy 2011, trzeci budynek o funkcji zbiorniki, silosy i budynki magazynowe, rok zakończenia budowy 1970.
Wskazał Pan, że nie posiada informacji, które są niezbędne dla oceny, czy w przedmiotowej sprawie ma zastosowanie zwolnienie od podatku. Brak informacji jest wynikiem podjętych i udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania informacji. Dłużna spółka będąca właścicielem nieruchomości nie podejmuje kierowanej do niej korespondencji. Pana pismo zawierające szereg pytań niezbędnych do ustalenia sytuacji prawno-podatkowej nieruchomości pozostało bez odpowiedzi. Z uwagi na brak kontaktu, poczynienie jakichkolwiek ustaleń jest niemożliwe do przeprowadzenia.
Przy tak przedstawionym opisie sprawy, Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy sprzedaż egzekucyjna nieruchomości, stanowiącej działkę nr 3/1, powinna zostać opodatkowana podatkiem VAT.
Mając na uwadze powyższe okoliczności należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie, sprzedaż przez Pana nieruchomości dłużnika, tj. działki gruntu nr 3/1 wraz ze znajdującymi się na niej trzema budynkami stanowić będzie odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Biorąc bowiem pod uwagę przeznaczenie budynków posadowionych na działce, tj. pierwszy budynek o funkcji budynki biurowe, drugi budynek o funkcji pozostałe budynki niemieszkalne oraz trzeci budynek o funkcji zbiorniki, silosy i budynki magazynowe, jak również zważywszy na fakt, że nieruchomość jest własnością spółki z o.o. należy stwierdzić, że powyższa nieruchomość służyła do wykonywania działalności gospodarczej dłużnika.
W konsekwencji, Pan – jako komornik sądowy, dokonujący sprzedaży powyższej nieruchomości w drodze egzekucji komorniczej, będzie płatnikiem podatku VAT zobowiązanym do rozliczenia podatku z tytułu dostawy ww. nieruchomości.
W przedmiotowej sprawie przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego nie pozwala stwierdzić, czy sprzedaż w trybie postępowania egzekucyjnego nieruchomości gruntowej wraz z budynkami, będzie korzystać ze zwolnień od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, pkt 10 bądź pkt 10a ustawy, gdyż brak jest wszystkich niezbędnych informacji do jednoznacznego dokonania takiej oceny na podstawie ww. przepisów.
Jednocześnie wskazał Pan, że nie posiada wiedzy niezbędnej do dokonania takiej oceny. Na wystosowane przez Pana wezwanie dotyczące przedmiotowej nieruchomości dłużnik nie odpowiedział.
W związku z powyższym w sprawie znajdzie zastosowanie art. 43 ust. 21 ustawy, tj. przyjęcie, że warunki zastosowania zwolnień nie są spełnione, o ile podjęte przez Pana udokumentowane działania nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów zwolnienia od podatku. Zaznaczyć jednak należy, że kwestia oceny podjętych przez Pana działań nie była przedmiotem interpretacji.
W konsekwencji, planowana przez Pana transakcja sprzedaży w drodze egzekucji komorniczej ww. nieruchomości, tj. działki nr 3/1, zabudowanej trzema budynkami, nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, lecz będzie podlegała opodatkowaniu właściwą stawką podatku VAT.
Pana stanowisko jest zatem prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).