Uznanie Wnioskodawcy jako odrębnego podatnika podatku VAT świadczącego usługi na rzecz żony prowadzącej działalność gospodarczą. - Interpretacja - 0114-KDIP1-3.4012.213.2023.4.LK

shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 29 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.213.2023.4.LK

Temat interpretacji

Uznanie Wnioskodawcy jako odrębnego podatnika podatku VAT świadczącego usługi na rzecz żony prowadzącej działalność gospodarczą.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 kwietnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 19 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Pana jako odrębnego podatnika podatku VAT świadczącego usługi na rzecz żony prowadzącej działalność gospodarczą. Uzupełnił go Pan pismem z 25 czerwca 2023 r. (wpływ 25 czerwca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego (ostatecznie sformułowanego we wniosku)

W 2023 r. chciałby Pan założyć jednoosobową działalność gospodarczą opodatkowaną ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych 8,5% w zakresie świadczenie usług spedycyjnych (PKD 52.29.C) oraz pośrednictwa w interesach (PKD 74.90.Z).

Zamierza Pan założyć JDG dopiero w momencie, kiedy upewni się, że wybrana forma opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych 8,5% jest w Pana wypadku poprawna i zgodna z prawem.

Pańska żona prowadzi od 2015 r. JDG głównie w zakresie usług spedycyjnych i transportowych (52.29.C oraz 49.41.Z), opodatkowaną metodą liniową. Pan wraz z żoną nie posiadają rozdzielności majątkowej (jest wspólność ustawowa).

Żona nadal prowadziłaby swoją JDG na dotychczasowych zasadach. Pan świadczyłby usługi spedycyjne i pośrednictwa na rzecz żony. Wystawiałby Pan za wykonaną usługę fakturę VAT. Od przychodu wynikającego z wystawionej faktury VAT na rzecz firmy podatnika, uiszczałby Pan zryczałtowany podatek dochodowy. Żona rozliczałaby fakturę wystawioną przez Pana firmę (męża) w swojej firmie jako koszt uzyskania przychodu. Konieczne będzie odprowadzenie podatku VAT przez sprzedawcę oraz skutkiem będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego przez nabywcę.

Jako osoba fizyczna hobbystycznie, prywatnie w ramach majątku prywatnego, a nie w ramach w przyszłości prowadzonej działalności gospodarczej, zajmuje się Pan kupnem i sprzedażą akcji (gra prywatnie na tzw. giełdzie w danym roku podatkowym lub w poprzednich latach i rozlicza PIT-38).

Wykonywał Pan w roku poprzedzającym, wykonuje w obecnym roku podatkowym oraz ma zamiar nadal wykonywać usługi w ramach umowy zlecenia dla podmiotów, dla których potencjalnie zamierza również świadczyć usługi w nowo założonej działalności. Zakres prac na umowie zlecenie nie jest tożsamy z usługą potencjalnie świadczoną w nowo założonej działalności.

Pytanie (ostatecznie sformułowane we wniosku)

Czy wobec przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, na swojej nowo założonej JDG, wykonując usługę spedycyjną dla swojej małżonki, będzie Pan traktowany jako odrębny podatnik VAT a nie jako małżonek - osoba fizyczna?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane we wniosku)

W Pana ocenie w świetle przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, jeżeli małżonkowie pozostający we wspólności małżeńskiej prowadzą odrębne jednoosobowe działalności gospodarcze, to każdy z nich jest na gruncie podatku od towarów i usług traktowany jako odrębny podatnik VAT. Przyjmując zatem założenie, że małżonkowie są odrębnymi podatnikami VAT, dokonywane transakcje między małżonkami należy traktować jako odpłatną dostawę towarów oraz odpłatne świadczenie usług.

To z kolei oznacza, że każde tego typu zdarzenie powinno zostać udokumentowane fakturą VAT i opodatkowane właściwą stawką podatku. Skutkiem będzie zatem konieczność odprowadzenia podatku VAT przez sprzedawcę oraz prawo do odliczenia podatku naliczonego przez nabywcę.

W konsekwencji na gruncie podatku VAT małżonkowie nie są uznawani za jeden podmiot podatkowy. Pomimo istniejącej wspólności każdy z nich jest osobnym podatnikiem podatku VAT.

Powyższe z kolei rzutuje na możliwość dokonywania transakcji pomiędzy małżonkami. W ramach odrębnie prowadzonych działalności gospodarczych dopuszczalne jest zawieranie czynności cywilnoprawnych, jeżeli dotyczą sfery objętej zakresem ich działalności gospodarczej. Transakcje muszą być wyceniane zgodnie ze standardami rynkowymi. Nie ma tu znaczenia fakt jaką formę opodatkowania dochodów stosuje każde z małżonków w obrębie prowadzonych działalności gospodarczych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…)

Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Pod pojęciem działalności gospodarczej rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy,

podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą: sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że  w 2023 r. chciałby Pan założyć jednoosobową działalność gospodarczą opodatkowaną ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych 8.5% w zakresie świadczenie usług spedycyjnych (PKD 52.29.C) oraz pośrednictwa w interesach (PKD 74.90.Z).

Pańska żona prowadzi od 2015 r. JDG głównie w zakresie usług spedycyjnych i transportowych (52.29.C oraz 49.41.Z), opodatkowaną metodą liniową. Pan wraz z żoną nie posiadają rozdzielności majątkowej (jest wspólność ustawowa).

Żona nadal prowadziłaby swoją JDG na dotychczasowych zasadach. Pan świadczyłby usługi spedycyjne i pośrednictwa na rzecz żony. Wystawiałby Pan za wykonaną usługę fakturę VAT. Żona rozliczałaby fakturę wystawioną przez Pana firmę (męża) w swojej firmie jako koszt uzyskania przychodu.

Pana wątpliwości dotyczą możliwości świadczenia usług spedycyjnych jako odrębny podatnik VAT w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej na rzecz żony prowadzącej działalność gospodarczą.

Z uwagi na zakres pytania, w pierwszej kolejności należy przytoczyć przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1359 ze zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

Stosownie do art. 35 ww. ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

W myśl art. 36 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny.

Zgodnie z art. 36 § 2 ww. Kodeksu:

Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1ww. ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Z analizy powołanych wyżej regulacji prawnych wynika, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno Pan, jak i Pana małżonka, w momencie rozpoczęcia przez Pana działalności i rejestracji jako podatnik VAT będziecie traktowani jako odrębne podmioty, spełniające definicję podatnika w rozumieniu powołanego wyżej przepisu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzące działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 tego przepisu. Autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość takiej interpretacji jego przepisów, która zakładałaby, że wspólność majątkowa istniejąca między małżonkami na podstawie przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, ma wpływ na zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług. Dopuszczalne jest dokonywanie czynności cywilnoprawnych między małżonkami pozostającymi w małżeńskiej wspólności majątkowej, jeżeli czynności te dotyczą sfery objętej zakresem ich działalności gospodarczej.

Odnosząc zatem przedstawione zdarzenie przyszłe do powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że świadczenie usług spedycyjnych przez Pana na rzecz Pana małżonki będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, jako dokonywane pomiędzy dwoma odrębnymi podatnikami podatku VAT. Zatem należało uznać że w ramach nowo założonej działalności gospodarczej będzie Pan traktowany jako odrębny podatnik VAT, a nie jako osoba prywatna (małżonek), który będzie zobowiązany dokumentować wykonywanie czynności fakturą.

Dodatkowe informacje

Powyższe rozstrzygnięcie obejmuje zakresem tylko wyłącznie Pana sytuację przedstawioną w zdarzeniu przyszłym i jednocześnie nie wywiera skutku prawnego dla prowadzonej działalności gospodarczej przez Pana żonę.

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług odnośnie pytania nr 3. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).