Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 września 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 4 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w podatku od towarów i usług w zakresie wskazania, czy wycofanie nieruchomości do majątku prywatnego z przeznaczeniem na dalszy najem (najem prywatny), będzie rodzić skutki w postaci korekty podatku naliczonego VAT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca, (…), prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną pod numerem NIP: (…), pod adresem: (…), polegającą na świadczeniu usług naprawy pojazdów mechanicznych oraz na wynajmie lokali użytkowych.

Działalność jest opodatkowana podatkiem liniowym, a nieruchomości zostały ujęte w ewidencji środków trwałych. W ewidencji środków trwałych Wnioskodawca posiada między innymi nieruchomości położone w (…) przy ul. (…) oraz przy ul. (…).

Nieruchomości te stanowią nieruchomości gruntowe wraz z budynkami użytkowymi, zapleczem socjalnym oraz powierzchnią magazynową. Każda nieruchomość jest wynajmowana w ramach najmu długoterminowego przedsiębiorcom.

Budynek 1 położony przy ul. (…) w (…) został przez Wnioskodawcę nabyty w 2002 r. Następnie w 2017 r. Wnioskodawca wyburzył starą część magazynową pozostawiając zaplecze socjalno-biurowe i w to miejsce postawiona została nowa hala o powierzchni (...) m². Wnioskodawca jako czynny podatnik VAT dokonywał odliczenia podatku VAT zarówno od zakupu nieruchomości jak i od zakupu usług i materiałów związanych z modernizacją budynku.

Budynek 2 położony przy ul. (…) w (…) został przez Wnioskodawcę zakupiony w 2009 r. Zakupiona nieruchomość została rozebrana, a w tym samym miejscu została postawiona hala z zapleczem biurowo-socjalnym o powierzchni (...) m². Finalnie nieruchomość została oddana do użytkowania w czerwcu 2012 r. Wnioskodawca również jako czynny podatnik VAT dokonał odliczenia podatku VAT od zakupu i modernizacji wskazanej nieruchomości. W zakresie Budynku 2 Wnioskodawca po wskazanych wyżej pracach budowlanych nie dokonywał modernizacji nieruchomości przekraczających 30% jej wartości początkowej.

Wnioskodawca w zakresie działalności związanej z długoterminowym najmem ww. nieruchomości nie zatrudnia pracowników, a nawiązywaniem umów z najemcami zajmuje się osobiście oraz ewentualnie przy pomocy agencji nieruchomości. Najemcy samodzielnie zawierają umowy na dostawę mediów do wskazanych nieruchomości i regulują je we własnym zakresie. Wnioskodawca refakturuje na nich jedynie opłaty za dostawę wody, ponieważ ze względu na ograniczenia techniczne związane z przyłączem, umowa jest zawarta z Wnioskodawcą, który prowadzi działalność związaną z warsztatem w nieruchomości położonej przy ul. (…) (nieruchomość ta nie jest przedmiotem wniosku).

Z uwagi na uregulowanie się rynku najmu, Wnioskodawca wynajmuje lokale bez większych problemów z regulowaniem zobowiązań przez najemców, zatem działania ofertowe mające na celu pozyskiwanie potencjalnych najemców zmalały do minimum.

W związku z tym, Wnioskodawca zamierza wycofać nieruchomości z prowadzonej działalności gospodarczej. Wówczas nieruchomości stanowiłyby majątek prywatny, a stroną umów będą najemcy oraz Wnioskodawca jako osoba prywatna. Wobec tego przez przeznaczenie lokali na cele prywatne należy rozumieć przede wszystkim wycofanie nieruchomości z majątku przedsiębiorstwa poprzez wykreślenie nieruchomości z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przedsiębiorstwa i zaprzestanie ich amortyzacji w ramach przedsiębiorstwa. Środki pochodzące z najmu wycofanych nieruchomości będą lokowane jako prywatne oszczędności Wnioskodawcy.

Wobec powyższego Wnioskodawca nie będzie prowadził działalności gospodarczej związanej z wynajmem, a przesunięcie nieruchomości do majątku prywatnego z jednoczesnym kontynuowaniem najmu wiąże się z zabezpieczeniem potrzeb bytowych rodziny Wnioskodawcy. Jednocześnie dalszy wynajem ma zapobiec stratom wynikającym z utrzymania lokali oraz ekonomicznej utraty wartości.

Jednocześnie Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będzie dalej kontynuował działalność związaną z usługami naprawy pojazdów mechanicznych.

W ramach działalności w zakresie najmu nieruchomości Wnioskodawca nie będzie korzystał ze zwolnienia od podatku od towarów i usług wynikającego z art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT i będzie wykonywał ten najem jako podatnik VAT czynny.

Nieruchomości będą nadal wykorzystywane na potrzeby prowadzonej działalności, jednak nie należąc do majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Za ten okres Wnioskodawca nie będzie dokonywał odpisów amortyzacyjnych od wskazanych we wniosku nieruchomości. Nieruchomości nie będą wykorzystywane do zaspokajania potrzeb osobistych podatnika i osób mu najbliższych.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, w rozumieniu ustawy o VAT, działalność w zakresie najmu nieruchomości nadal będzie kontynuowana.

Pytanie (oznaczone we wniosku nr 2)

Czy wycofanie nieruchomości do majątku prywatnego Wnioskodawcy z przeznaczeniem na dalszy najem (najem prywatny) będzie rodzić skutki w postaci korekty podatku naliczonego VAT?

Pana stanowisko w sprawie (w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2)

Odnosząc się do kwestii korekty podatku naliczonego VAT oraz zwrotu odliczonego podatku w związku z wycofaniem nieruchomości do Pana majątku prywatnego wskazuje Pan, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy VAT.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek VAT został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwot podatku należnego o kwotę podatku naliczonego VAT związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W przypadku zmiany sposobu wykorzystywania nieruchomości lub innych rzeczy, co do których podatnik miał prawo do odliczenia w całości podatku naliczonego VAT w momencie nabycia lub wytworzenia we własnym zakresie, podatnik co do zasady ma obowiązek skorygowania podatku naliczonego. Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy VAT.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy VAT, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy. W przypadku, gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty (art. 91 ust. 4 ustawy VAT).

Natomiast zgodnie z art. 91 ust. 5 ustawy VAT, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W świetle art. 91 ust. 6 ustawy VAT, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1)opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi,

2)zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy VAT, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi. W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł.

Korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty (art. 91 ust. 7a ustawy VAT).

Ponadto, zgodnie z art. 90a ust. 1 ustawy VAT, w przypadku, o którym mowa w art. 86 ust. 7b, gdy w ciągu 120 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym nieruchomość stanowiąca część przedsiębiorstwa podatnika została przez niego oddana do użytkowania, nastąpi zmiana w stopniu wykorzystania tej nieruchomości do celów działalności gospodarczej, dokonuje się korekty podatku naliczonego odliczonego przy jej nabyciu lub wytworzeniu. Korekty, o której mowa w zdaniu pierwszym, dokonuje się w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła ta zmiana, w kwocie proporcjonalnej do pozostałego okresu korekty.

Jeżeli podatnik wykorzystuje tę nieruchomość w działalności gospodarczej również do czynności zwolnionych od podatku bez prawa do odliczeń, korekta powinna uwzględniać proporcję określoną w art. 90 ust. 3-10a, zastosowaną przy odliczeniu.

Powyższe regulacje nie znajdą zastosowania do opisanego zdarzenia przyszłego, ponieważ:

‒pomimo, że nieruchomości zostaną wycofane z przedsiębiorstwa nadal będą mieć związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT (najmem);

‒wynajem nieruchomości na cele niemieszkalne nie będzie korzystał ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy VAT (zwolnienie dotyczące usług w zakresie wynajmowania i wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe) i będzie opodatkowany zgodnie stawką 23%.

Zatem, jak wynika z powyższego, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego VAT w odniesieniu do nieruchomości ze względu na brak zmiany przeznaczenia tych nieruchomości w wyniku dokonania operacji gospodarczej, o której mowa w zdarzeniu przyszłym.

Takie rozumienie powołanych wyżej przepisów zostało potwierdzone m.in. w interpretacjach indywidualnych wydanych przez:

a)Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 czerwca 2018 r., sygn. akt 0115-KDIT1-2. 4012.287.2018.1.AW;

b)Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 stycznia 2018 r., sygn. akt 0112-KDIL2-2. 4012.496.2017.1.JK;

c)Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 czerwca 2017 r., sygn. akt 0114-KDIP1-1. 4012.110.2017.2.KBR;

d)Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 20 lutego 2017 r., sygn. akt 0461-ITPP2.4512. 926.2016.1.AD;

e)Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 25 stycznia 2016 r., sygn. akt IBPP1/4512-884 /15/MS.

Reasumując, w Pana ocenie, w przypadku wycofania nieruchomości z Przedsiębiorstwa do Pana majątku prywatnego, które w dalszym ciągu będą wykorzystywane na cele działalności opodatkowanej podatkiem VAT, tj. będą wynajmowane, nie będzie Pan zobowiązywany do dokonywania korekty podatku naliczonego VAT związanego z wytworzeniem lub nabyciem nieruchomości, a także ich późniejszym użytkowaniem (w tym w zakresie niezbędnych remontów i modernizacji), a ponadto także samo przeniesienie nieruchomości do majątku prywatnego nie będzie stanowić czynności opodatkowanej podatkiem VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Z powyższych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą tych towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Z kolei zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazanie), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071):

Jak wynika z art. 659 § 2 ustawy Kodeks cywilny:

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej środków trwałych skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, najem stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług naprawy pojazdów mechanicznych oraz na wynajmie lokali użytkowych.

Działalność jest opodatkowana podatkiem liniowym, a nieruchomości zostały ujęte w ewidencji środków trwałych. W ewidencji środków trwałych posiada Pan m.in. nieruchomości położone w (…) przy ul. (…) oraz przy ul. (…).

Nieruchomości te stanowią nieruchomości gruntowe wraz z budynkami użytkowymi, zapleczem socjalnym oraz powierzchnią magazynową. Każda nieruchomość jest wynajmowana w ramach najmu długoterminowego przedsiębiorcom.

Budynek 1 położony przy ul. (…) w (…) został przez Pana nabyty w 2002 r. Następnie w 2017 r. wyburzył Pan starą część magazynową pozostawiając zaplecze socjalno-biurowe i w to miejsce postawiona została nowa hala o powierzchni (...) m². Jako czynny podatnik VAT dokonywał Pan odliczenia podatku VAT zarówno od zakupu nieruchomości jak i od zakupu usług i materiałów związanych z modernizacją budynku.

Budynek 2 położony przy ul. (…) w (…) został przez Pana zakupiony w 2009 r. Zakupiona nieruchomość została rozebrana, a w tym samym miejscu została postawiona hala z zapleczem biurowo-socjalnym o powierzchni (...) m². Finalnie nieruchomość została oddana do użytkowania w czerwcu 2012 r. Jako czynny podatnik VAT dokonał Pan odliczenia podatku VAT od zakupu i modernizacji wskazanej nieruchomości. W zakresie Budynku 2 po wskazanych wyżej pracach budowlanych nie dokonywał Pan modernizacji nieruchomości przekraczających 30% jej wartości początkowej.

Zamierza Pan wycofać nieruchomości z prowadzonej działalności gospodarczej. Wówczas nieruchomości stanowiłyby majątek prywatny, a stroną umów będą najemcy oraz Pan jako osoba prywatna.

W ramach działalności w zakresie najmu nieruchomości nie będzie Pan korzystał ze zwolnienia od podatku od towarów i usług wynikającego z art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT i będzie wykonywał Pan ten najem jako podatnik VAT czynny. W rozumieniu ustawy o VAT, działalność w zakresie najmu nieruchomości nadal będzie kontynuowana.

Pana wątpliwości dotyczą wskazania, czy wycofanie nieruchomości do majątku prywatnego z przeznaczeniem na dalszy najem (najem prywatny) będzie rodzić skutki w postaci korekty podatku naliczonego VAT.

Jak wynika z okoliczności sprawy, nieruchomości (Budynek 1 i Budynek 2) po wycofaniu z działalności gospodarczej będą przez Pana wynajmowane w ramach najmu prywatnego. Będą one zatem wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, tj. nadal będą wykorzystywane przez Pana w sposób ciągły dla celów zarobkowych do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem, oddając nieruchomości w najem nie utraci Pan statusu podatnika podatku VAT w tym zakresie. Wynika to z faktu, że oddanie nieruchomości w najem prowadzone będzie w ramach działalności gospodarczej, rozumianej zgodnie z definicją zawartą w art. 15 ust. 2 ustawy. Będzie to zatem czynność podlegająca opodatkowaniu (najem za wynagrodzeniem w postaci czynszu), określona w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W rezultacie – w odniesieniu do czynności wycofania nieruchomości z Pana działalności gospodarczej, które po ich wycofaniu będzie Pan wynajmował w ramach najmu prywatnego – nie będzie mieć zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, bowiem nie nastąpi tutaj dostawa towaru na Pana cele osobiste. Nieruchomości będą bowiem nadal wykorzystywane do czynności opodatkowanych, polegających na świadczeniu usług najmu. W związku z tym, czynność wycofania nieruchomości (Budynek 1 i Budynek 2) z Pana działalności gospodarczej do majątku prywatnego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się do kwestii korekty podatku naliczonego VAT, wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 91 ustawy.

Na mocy art. 91 ust. 1 ustawy:

Stosownie do treści art. 91 ust. 2 ustawy:

W świetle art. 91 ust. 3 ustawy:

Na podstawie z art. 91 ust. 4 ustawy:

Natomiast, w myśl art. 91 ust. 5 ustawy:

W świetle art. 91 ust. 6 ustawy:

Jak wynika z art. 91 ust. 7 ustawy:

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy:

Z powyższych przepisów wynika, że korekta, o której mowa w art. 91 ustawy, odnosi się do takich towarów i usług, które stanowią u podatnika środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji, a także grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Ponadto, z powyższych przepisów wynika, że podatnik jest zobowiązany do rozpoznania prawa do odliczenia podatku naliczonego w momencie nabycia towarów i usług oraz dokonania ewentualnej korekty tego odliczonego bądź nieodliczonego podatku w przypadku późniejszej zmiany przeznaczenia nabytych towarów i usług lub zmiany sposobu wykorzystania.

Przepisy art. 91 ustawy wprowadzają konstrukcję korekty podatku naliczonego dokonywaną z uwagi na zmianę struktury sprzedaży albo na zmianę pierwotnego przeznaczenia towaru lub usługi (z którą związany jest podatek naliczony). Wprowadzenie procedury korekty związane jest z faktem, że we wspólnym systemie VAT obowiązuje zasada odliczenia niezwłocznego, tzn. w momencie nabycia. W tym momencie czasowym związek towaru z danym rodzajem czynności (opodatkowane, zwolnione, mieszane) ma zazwyczaj charakter planowany.

Do czasu faktycznego wykorzystania nabytego towaru lub usługi faktyczny związek z danym rodzajem czynności może się zmienić, przekreślając prawo do odliczenia albo uzasadniając dokonanie odliczenia. Jednocześnie przepisy wprowadzają szczególny tryb korekty do wybranych składników majątku. Z uwagi na zazwyczaj wieloletni okres wykorzystania składników majątku zaliczanych do środków trwałych oraz nieruchomości ustawa przyjmuje zasadę dokonywania cząstkowej i równomiernej korekty w dłuższym czasie (dla nieruchomości przez 10 lat, a dla pozostałych składników majątku przez 5 lat). Regulacje te mają na celu urealnienie odliczenia podatku naliczonego. Ustawa zakłada bowiem, że środki trwałe (jako dobra o charakterze trwałym) zużywają się w określonym czasie, a nie jednorazowo. W tym też czasie stopniowo konsumowane jest prawo do odliczenia i należy je oceniać w dłuższej perspektywie czasu, a nie jednorazowo.

Na podstawie powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że podatnik jest zobowiązany, co do zasady, dokonać korekty podatku naliczonego w sytuacji, gdy zmienia się przeznaczenie środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy lub podatnik dokonał odliczenia podatku naliczonego w wyższej lub niższej wartości niż wyliczona za dany rok.

Z opisu sprawy wynika, że zamierza Pan wycofać nieruchomości z prowadzonej działalności gospodarczej i przesunąć je do majątku prywatnego. Przy czym, co istotne, sposób wykorzystania nieruchomości – jak wynika z wniosku – nie ulegnie zmianie, gdyż będą one nadal wykorzystywane przez Pana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, bowiem będą one wynajmowane w ramach tzw. najmu prywatnego.

Zatem, skoro:

·wycofanie nieruchomości do Pana majątku prywatnego, w celu ich wynajmu, nie będzie stanowiło zmiany w sposobie ich wykorzystania, w szczególności nie będzie stanowiło wykonywania czynności zwolnionej od podatku;

·przedmiotowe nieruchomości nadal będą wykorzystywane przez Pana do działalności gospodarczej, do czynności opodatkowanych, tj. wynajmu

‒nie nastąpi więc w tym przypadku zmiana przeznaczenia nieruchomości, będących przedmiotem wniosku.

W konsekwencji, wycofanie opisanych nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego nie powoduje konieczności korekty podatku naliczonego.

Podsumowując należy stwierdzić, że wycofanie nieruchomości do Pana majątku prywatnego z przeznaczeniem na dalszy najem (najem prywatny) nie będzie rodzić skutków w postaci korekty podatku naliczonego VAT.

Tym samym, Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Jednocześnie informuję, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.