Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

1.ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 1 sierpnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 9 maja 2025 r. sygn. akt III SA/Wa 637/25; i

2.stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 sierpnia 2022 r.  wpłynął Państwa wniosek z 1 sierpnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności przeniesienia własności działek gruntu w zamian za odszkodowanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółdzielnia jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (CIT) oraz czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółdzielnia w zakresie gospodarowania zasobami mieszkaniowymi korzysta ze zwolnienia podmiotowego art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy CIT oraz zwolnienia przedmiotowego z VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT.

W 2008 r. Spółdzielnia wystąpiła na drogę sądową w celu uzyskania odszkodowania lub prawa do nieruchomości utraconych na mocy Dekretu z dnia 26 października 1945 r. (Dz. U. Nr. 50, poz. 279). Utraconą nieruchomością były działki gruntu o łącznej powierzchni (...) kwadratowe, które zostały zakupione i stały się własnością Spółdzielni w 1931 r. Na mocy art. 1 dekretu z dnia 26 października 1945 r. działki zostały odebrane i stały się własnością gminy (…), a następnie w dniu (...) 1950 r. Skarbu Państwa. Działki te zgodnie z ogólnym planem zabudowy (…) przeznaczone były pod zabudowę mieszkaniową.

Na mocy wyroku Sądu Okręgowego w (…) II Wydział Cywilny z dnia (…) 2017 r. od pozwanego Skarbu Państwa Spółdzielni zostało zasądzone odszkodowanie (kwota główna wraz z odsetkami od dnia (…) 2017 r. do dnia zapłaty) za utracone prawo do nieruchomości na mocy Dekretu z dnia 26 października 1945 r. (Dz. U. Nr. 50, poz. 279). Wzmiankowane odszkodowanie dotyczyło części odebranego gruntu, tj. (...) m². Następnie Skarb Państwa złożył apelację od wyroku, która na mocy wyroku Sądu Apelacyjnego sygn. akt (…) z dnia (…) 2022 r. została oddalona. Na dzień dzisiejszy pozwany złożył wniosek o uzasadnienie wyroku celem przygotowania ewentualnego wniosku o kasację.

Sprawa o odszkodowanie za pozostałą część utraconych gruntów tj. (...) metrów kwadratowych nadal jest w toku w sądzie pierwszej instancji i czeka na postanowienie Sądu o dopuszczeniu opinii uzupełniającej biegłego o wycenę nieruchomości.

Spółdzielnia zasądzone odszkodowanie otrzymała za grunty przeznaczone pod budownictwo mieszkalne i przeznacza je na cele mieszkaniowe Spółdzielni.

Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług

Czy Spółdzielnia za otrzymane odszkodowanie (kwota główna wraz z odsetkami od dnia (…) 2017 r. do dnia zapłaty) za zabrane ziemie dekretem (…) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeżeli korzysta ze zwolnienia przedmiotowego z VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT i otrzymane odszkodowanie przeznacza się wyłącznie na cele mieszkaniowe Spółdzielni (…)? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Państwa stanowisko w sprawie w zakresie podatku od towarów i usług

Zdaniem Wnioskodawcy, odszkodowanie, które zostało wypłacone przez Skarb Państwa nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na gruncie ustawy VAT. Odszkodowanie (kwota główna wraz z odsetkami od dnia (…) 2017 r. do dnia zapłaty) przeznaczone jest na gospodarowanie zasobami mieszkaniowymi, natomiast Spółdzielnia w ramach gospodarowania zasobami mieszkaniowymi korzysta ze zwolnienia przedmiotowego VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT.

Wszelkie koszty poniesione przez Spółdzielnię w ramach rozpraw sądowych nie podlegały odliczeniu VAT.

Co więcej, zgodnie z art. 5 ustawy o VAT czynnościami podlegającymi opodatkowaniu są:

1)Odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,

2)Eksport towarów,

3)Import towarów na terytorium kraju,

4)Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,

5)Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z interpretacją Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 18 września 2020 r. o sygnaturze 0111-KDIB3-1.4012.430.2020.2.AB dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko wtedy kiedy występuje „odpłatność” za daną czynność. W piśmie o sygnaturze 0111-KDIB3-1.4012.430.2020.2.AB odpłatność została wyjaśniona jako wykonanie czynności za wynagrodzeniem, czyli „przeniesie z mocy prawa własności towarów (np. nieruchomości) w zamian za odszkodowanie stanowi dostawę towarów”. Należy zaznaczyć, iż Spółdzielnia utraciła grunty w 1945 r. na rzecz (…), a następnie w 1950 r. na rzecz Skarbu Państwa. Przedstawiona czynność nie miała charakteru odpłatności, ponieważ odszkodowanie (kwota główna wraz z odsetkami od dnia (…) 2017 r. do dnia zapłaty) za utracone grunty Spółdzielnia otrzymała w 2022 r. po odrzuceniu apelacji z dnia (…) 2022 r. zgodnie z sygn. akt (…). Interpretacja o sygnaturze 0111-KDIB3-1.4012.430.2020.2.AB przedstawia również, że „wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia tego podatku”. W dalszej części interpretacji wyjaśnione jest, iż „zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy”. Należy podkreślić, iż Spółdzielnia korzysta ze zwolnienia przedmiotowego VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 7 listopada 2022 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0111-KDIB3-2.4012.589.2022.1.MD, w której uznałem Państwa stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Państwu 10 listopada 2022 r.

Skarga na interpretację indywidualną

12 grudnia 2022 r. wnieśli Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Skarga wpłynęła do mnie 12 grudnia 2022 r.

Wnieśli Państwo m.in. o uchylenie zaskarżonej interpretacji w całości.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił skarżoną interpretację – wyrokiem z 24 kwietnia 2023 r. sygn. akt III SA/Wa 69/23.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 28 listopada 2024 r. sygn. akt I FSK 1338/23 uchylił zaskarżony wyrok w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie – wyrokiem z 9 maja 2025 r. sygn. akt III SA/Wa 637/25 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 9 maja 2025 r. sygn. akt III SA/Wa 637/25, który uchylił interpretację indywidualną, stał się prawomocny od 7 sierpnia 2025 r.

Prawomocny wyrok wpłynął do mnie 24 września 2025 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku 

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

-uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w ww. wyroku;

-ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 9 maja 2025 r. sygn. akt III SA/Wa 637/25.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”: Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają: 1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju; 2)eksport towarów; 3)import towarów na terytorium kraju; 4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju; 5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy: Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również: 1)przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie; 2)wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione; 3)wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej; 4)wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta; 5)ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego; 6)oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste; 7)zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6. Z przywołanych przepisów wynika, iż przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów (nieruchomości) w zamian za odszkodowanie jest objęte podatkiem od towarów i usług (a więc także wówczas, gdy nie jest ono następstwem decyzji właściciela, lecz wynika z nakazu organu władzy publicznej lub z mocy samego prawa). Na podstawie art. 1 dekretu o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze (…) z dnia 26 października 1945 r. (Dz. U. Nr 50, poz. 279): W celu umożliwienia racjonalnego przeprowadzenia odbudowy stolicy i dalszej jej rozbudowy zgodnie z potrzebami Narodu, w szczególności zaś szybkiego dysponowania terenami i właściwego ich wykorzystania, wszelkie grunty na obszarze (…) przechodzą z dniem wejścia w życie niniejszego dekretu na własność gminy (…). Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w 2008 r. wystąpili Państwo na drogę sądową w celu uzyskania odszkodowania lub prawa do nieruchomości utraconych na mocy Dekretu z dnia 26 października 1945 r. Utraconą nieruchomością były działki gruntu o łącznej powierzchni (...) m2, które zostały zakupione i stały się Państwa własnością w 1931 r. Na mocy art. 1 ww. dekretu działki zostały odebrane i stały się własnością gminy (…), a następnie w dniu (…) 1950 r. Skarbu Państwa. Na mocy wyroku Sądu z (…) 2017 r. od pozwanego Skarbu Państwa zostało zasądzone Państwu odszkodowanie (kwota główna wraz z odsetkami od dnia (…) 2017 r. do dnia zapłaty) za utracone prawo do nieruchomości na mocy Dekretu. Odszkodowanie to dotyczyło części odebranego gruntu, tj. (...) m2. Sprawa o odszkodowanie za pozostałą część utraconych gruntów tj. (...) m2 nadal jest w toku w sądzie pierwszej instancji i czeka na postanowienie Sądu o dopuszczeniu opinii uzupełniającej biegłego o wycenę nieruchomości. Zasądzone odszkodowanie otrzymali Państwo za grunty przeznaczone pod budownictwo mieszkalne i przeznaczają je Państwo na cele mieszkaniowe. Mają Państwo wątpliwości czy za otrzymane odszkodowanie (kwota główna wraz z odsetkami od dnia (…) 2017 r. do dnia zapłaty) za zabrane ziemie dekretem (…) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeżeli korzystają Państwo ze zwolnienia przedmiotowego z VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT i otrzymane odszkodowanie przeznaczają Państwo wyłącznie na cele mieszkaniowe. Dokonując rozstrzygnięcia kwestii będącej przedmiotem Państwa wątpliwości trzeba mieć na uwadze stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wyrażone w zapadłym w niniejszej sprawie orzeczeniu z 9 maja 2025 r. sygn. akt III SA/Wa 637/25. Jak wskazał WSA: (…) przejście z mocy prawa własności nieruchomości opisanej we wniosku nastąpiło nie tylko przed wejściem w życie ustawy o VAT, ale również przed wejściem wżycie dyrektywy 112, jak też przed powstaniem samego systemu VAT i przed powstaniem Unii Europejskiej. W chwili zatem gdy nastąpiło przeniesienie własności tej nieruchomości czynność ta nie była objęta obowiązkiem podatkowym w zakresie podatku od towarów i usług. Nie istniała wówczas jeszcze danina w postaci podatku VAT. Dlatego też późniejsze przyznanie odszkodowania za utracone prawo własności nieruchomości nie ma znaczenia z punktu widzenia nowego prawa – ustawy o VAT, nawet jeżeli odszkodowanie przyznano w czasie obowiązywania tej ustawy. Prawo nie może bowiem działać wstecz. Zdaniem WSA: Zasądzenie (ustalenie) i wypłata odszkodowania w późniejszym terminie nie ma wpływu na powstanie obowiązku podatkowego z racji przeniesienia własności tej nieruchomości również z tego względu, że samo otrzymanie odszkodowania nie stanowi w myśl ustawy o VAT czynności opodatkowanej. Aby powstał obowiązek zapłaty podatku na podstawie ustawy o VAT oba zdarzenia, tj. zarówno przeniesienie z mocy prawa własności towaru (gruntu), jak i wypłata odszkodowania z tego tytułu, winny nastąpić pod rządami tej ustawy. W rozpatrywanym przypadku przeniesienie z mocy prawa własności towaru (gruntu) nastąpiło w 1945 r., a więc przed powstaniem samego systemu VAT. Czynności dokonane pod rządami „starego” prawa nie mogą natomiast pociągać za sobą konsekwencji podatkowych, których strony takich czynności nie mogły przewidzieć w chwili ich dokonania. WSA stwierdził, że: (…) przedmiot opodatkowania musi wynikać z przepisów ustawowych. Art. 217 Konstytucji RP wyklucza bowiem nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków w innej formie, niż w drodze ustawy. Tymczasem opisane we wniosku zdarzenie – czynność przeniesienia z mocy prawa własności nieruchomości (gruntu (…)) miało miejsce przed wejściem w życie jakichkolwiek regulacji w przedmiocie podatku od towarów i usług. Dodać należy, że czynność przeniesienia z mocy prawa własności gruntów w zamian za odszkodowanie nie była czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług nawet na podstawie obowiązującej do 30 kwietnia 2004 r. ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Na gruncie tej ustawy grunty nie były towarem. WSA wskazał, że: Czynność przeniesienia z mocy prawa własności nieruchomości (gruntu (…)) na mocy dekretu (…) z 1945 r. została dokonana w okresie, w którym tego rodzaju czynności nie podlegały podatkowi VAT (wobec nie istnienia takiej daniny) i rozciągnięcie na nią obowiązku podatkowego wprowadzonego późniejszą ustawą, godziłoby w zasadę nie działania prawa wstecz. Od tej zasady tylko wyjątkowo można odstępować w demokratycznym państwie prawnym, przy czym takie odstępstwa nie mogą dotyczyć sytuacji, gdy na podmioty nakłada się obowiązek podatkowy związany z czynnościami, które zostały dokonane pod rządami starego prawa, gdy taki obowiązek nie występował, a tym bardziej gdy w ogóle nie istniała taka danina (por. uchwała NSA z 8 stycznia 2007r., I FPS 1/06; CBOSA). Ostatecznie WSA orzekł, że: Wobec powyższego uznać należy, że czynność przeniesienia z mocy prawa własności nieruchomości (gruntu (…)) na mocy dekretu z 1945 r. nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Przejście z mocy prawa własności opisanej we wniosku nieruchomości przed wejściem w życie ustawy o VAT nie stanowi zatem czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy. Spółdzielnia w odniesieniu do tej czynności nie jest i nie była podatnikiem VAT. Mając na uwadze przywołane przepisy prawa oraz prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 9 maja 2025 r. sygn. akt III SA/Wa 637/25 należy stwierdzić, że przekazanie opisanej we wniosku nieruchomości na podstawie Dekretu z dnia 26 października 1945 r., w związku z którym otrzymali Państwo odszkodowanie (kwota główna wraz z odsetkami od dnia (…) 2017 r. do dnia zapłaty), nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przy czym w przedmiotowej sprawie nie ma znaczenia, że świadczą Państwo czynności które korzystają ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT, jak również, że otrzymane odszkodowanie przeznaczą Państwo wyłącznie na cele mieszkaniowe. Zatem Państwa stanowisko, zgodnie z którym odszkodowanie, które zostało wypłacone przez Skarb Państwa nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na gruncie ustawy VAT, jest prawidłowe, jednakże na podstawie innych argumentów niż Państwo wskazali. Dodatkowe informacje Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji -Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. -Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1)z zastosowaniem art. 119a; 2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. -Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych. Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): -w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo -w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA). Podstawa prawna dla wydania interpretacji Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.