Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowej.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 sierpnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 30 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działek nr 1, 2, 3, 4 oraz udziału w działce 5. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 września 2025 r. (data wpływu 22 września 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego (z uwzględnieniem uzupełnienia wniosku)

Umową z dnia 8 kwietnia 1998 roku, zawartą przed notariuszem (…) (Kancelaria notarialna w (…) przy (…), repertorium A nr (…) Wnioskodawczyni nabyła wspólnie z mężem, a także 4 innymi osobami współwłasność nieruchomości położonej w (…) przy ul. (…), stanowiącej działkę nr 6. Zgodnie z umową sprzedaży poszczególni współwłaściciele nabyli następujące udziały:

-Wnioskodawczyni (….) wraz z mężem (…) nabyli do majątku wspólnego udział w wysokości 26/100;

-(…) wraz z małżonką (…) nabyli do majątku wspólnego udział w wysokości 41/100;

-(…) wraz z małżonką (…) nabyli do majątku wspólnego udział w wysokości 33/100.

W umowie współwłaściciele oznaczyli sposób korzystania z poszczególnych części nieruchomości. Nieruchomość i jej poszczególne części nie były wykorzystywane przez współwłaścicieli dla potrzeb działalności gospodarczej, a nabyte zostały w celu pobudowania na nich w przyszłości domów jednorodzinnych. Nieruchomości były oznaczone w ewidencji gruntów jako grunty orne IV i V klasy, nieużytki oraz grunty pod rowami. Na nieruchomości nie prowadzono działalności rolnej ani leśnej.

W 2006 roku umową majątkową i o podział majątku z dnia 30.11.2006 r. zawartą przed notariuszem (…) ( Repetytorium A nr (…)) Wnioskodawczyni nabyła cały majątek to znaczy udziały wynoszące 26/100 w działce nr 6 objętej księgą wieczystą nr (…) prowadzoną przez Sąd Rejonowy (…).

W 2009 roku umową zawartą w dniu 3 września przed notariuszem (…) (Kancelaria notarialna w (…), przy (…)), Repertorium A nr (…), współwłaściciele nieruchomości ustanowili na nieruchomości służebność gruntową drogi koniecznej na rzecz każdoczesnych właścicieli nieruchomości przyległych, stanowiących działki nr (…) (KW (…)) oraz (…) (KW (…)).

Następnie postanowieniem z dnia 14 stycznia 2013 roku w sprawie (…), sprostowanym następnie postanowieniami z dnia 31 maja 2013 roku oraz z dnia 13 listopada 2013 roku, Sąd Rejonowy (…) Wydział (…) Cywilny w sprawie o zniesienie współwłasności na wniosek (…), (…), (…), (…) oraz (…), postanowił:

1)Znieść współwłasność niezabudowanej nieruchomości gruntowej stanowiącej działkę numer 6 o powierzchni 1,698 ha, położonej w (…) w (…), dla której prowadzona jest księga wieczysta KW (…), której współwłaścicielami są (…) i (…) w 33/100 częściach na prawach wspólności ustawowej, wnioskodawczyni – (…) w 26/100 częściach oraz (…) i (…) w 41/100 częściach na prawach wspólności ustawowej, w ten sposób, że nieruchomość tą przedstawioną na projekcie podziału nieruchomości sporządzonym przez uprawnionego geodetę (…), podzielić na cztery nieruchomości oznaczone jako działki numer (…), (…), (…), (…) i przyznać na wyłączną własność:

a)(…) i (…) na prawach wspólności ustawowej działkę niezabudowaną numer (…) o powierzchni 0,3364 ha;

b)Wnioskodawczyni – (…) działkę niezabudowaną nr (…), o powierzchni 0,3230 ha;

c)(…) i (…) na prawach wspólności ustawowej działkę niezabudowaną numer (…) o powierzchni 0,3600 ha;

d)(…) i (…) na prawach wspólności ustawowej w udziale 33/100, (…) w udziale 26/100 części oraz (…) i (…) na prawach wspólności ustawowej w udziale (…) części działkę numer (…) o powierzchni 0,1504 ha bez obowiązku wzajemnych spłat i dopłat.

2)W miejsce służebności gruntowej drogi koniecznej ustanowionej zgodnie z umową z dnia 3 września 2009 roku objętą aktem notarialnym sporządzonym przed notariuszem (…) (rep. A nr (…)) ustanowić na oznaczonej w projekcie podziału nieruchomości sporządzonym przez biegłego sądowego (…) działce nr 5 o powierzchni 0,1604 ha na rzecz każdoczesnego właściciela nieruchomości stanowiących działki (…), (…), (…), oraz (…) nieodpłatnie służebność gruntową drogi koniecznej.

3)Ustanowić na oznaczonej w projekcie podziału nieruchomości sporządzonym przez biegłego sądowego (…) działce numer (…) o powierzchni 0,3600 ha na rzecz każdoczesnego właściciela nieruchomości stanowiącej działkę nr (…) nieodpłatnie służebność gruntową drogi koniecznej.

4)Ustalić, że obowiązek utrzymania urządzeń potrzebnych do wykonywania służebności gruntowej ustanowionej w pkt 2 obciąża właścicieli nieruchomości władnących i obciążonej.

5)Uczynić integralną częścią postanowienia kartę (…) akt XIII (…) Sądu Rejonowego (…).

W wyniku dokonania zniesienia współwłasności w miejsce dotychczasowej działki 6 powstały 4 działki, z których jedna przypadła współwłaścicielom - małżeństwu (…) i (…), druga – (…), a trzecia - małżeństwu (…) i (…). Czwarta działka pozostała współwłasnością i miała stanowić drogę dojazdową do powstałych w wyniku podziału działek.

Na skutek zniesienia współwłasności należąca do Wnioskodawczyni działka (…) została odłączona do osobnej księgi wieczystej – (…), z kolei działka 5 pozostała w dotychczasowej księdze wieczystej KW (…).

W 2019 roku w celu wyprostowania granic działek przed notariuszem (…) w siedzibie jej Kancelarii Notarialnej przy (…) w (…) dnia 26.09.2019 r. podpisano umowę zamiany działek Repertorium A nr (…) pomiędzy:

1.(…)

2.(…)

3.(…)

4.(…)

5.(…).

Po dokonanej zamianie, Wnioskodawczyni (…) została właścicielką działek (…) o pow. 0,0664 ha; (…) o pow. 0,0520 ha. Działki (…) i (…) o łącznej powierzchni 0,02045 ha nie były przedmiotem zamiany.

W roku 2021 przed notariuszem (…) w siedzibie jego kancelarii przy ul. (…) w (…) dnia 17.02.2021 r. została podpisana umowa ustanowienia służebności gruntowych repertorium A nr (…), w której Wnioskodawczyni – (…) ustanawia na nieruchomości objętej księgą wieczystą KW nr (…) nieograniczoną w czasie i nieodpłatną służebność gruntową polegającą na prawie przechodu i przejazdu przez działki nr (…) i nr (…) na rzecz każdoczesnego właściciela nieruchomości stanowiącej działki nr (…), nr (…) oraz nr (…).

W roku 2021 Decyzją Prezydenta Miasta z dnia 06.07.2021 r. zatwierdzono projekt podziału nieruchomości na działki 1 o pow. 0,0425 ha; 2 o pow. 0,0958 ha; 3 o pow. 0,0144 ha; 4 o pow. 0,1702 ha, łączna powierzchnia działek to 0,3229 ha.

Po dokonaniu podziału ani dotychczasowe przeznaczenie, ani sposób wykorzystywania nieruchomości nie uległy zmianie. Wnioskodawczyni nie wykorzystywała nieruchomości dla potrzeb działalności gospodarczej, nie prowadziła również na nich działalności rolnej ani leśnej. 

W uzupełnieniu wniosku stosownie do pisma Dyrektora KIS z dnia 2 września 2025 roku (0113-KDIPT1-2.4012.765.2025.1.AB) Wnioskodawczyni wskazuje, że:

Ad 1. Wnioskodawczyni nie była i nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

Ad 2. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej, w tym w szczególności - w przedmiocie obrotu nieruchomościami. Nigdy nie prowadziła takiej działalności.

Ad 3. Działki nr 1, 2, 3, 4 oraz udział w działce nr 5 objęte pytaniem planuje sprzedać w terminie do dnia 29 stycznia 2027 roku, który to termin wynika z zawartej umowy przedwstępnej.

Ad 4A. Od momentu nabycia nieruchomość nie była przez Wnioskodawczynię wykorzystywana. Jedynie okazjonalnie były prowadzone czynności związane ze zniesieniem współwłasności i ustaleniem granic działek. W odniesieniu do nieruchomości nie podejmowała żadnych inwestycji. Nie prowadziła na niej działalności rolnej, leśnej ani jakiejkolwiek innej.

Ad 4B. Nieruchomość nie była wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, zwolnionych od tego podatku ani niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ad 4C. Nieruchomość przez cały okres posiadania była wykorzystywana wyłącznie na cele prywatne. Po nabyciu Wnioskodawczyni planowała wykorzystać nieruchomość do zabudowania domem dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Obecnie w związku ze zmianą planów chcę pozbyć się nieruchomości, a pozyskane środki przeznaczyć na budowę domu w innym miejscu.

Ad 4D. Nabycie nieruchomości miało cel prywatny. Nieruchomość została nabyta wspólnie z innymi osobami - przyjaciółmi Wnioskodawczyni. Nabywcy nieruchomości planowali osiedlić się na przedmiotowej nieruchomości i pobudować na niej domy dla swoich rodzin.

Ad 4E. Zamiarem nabycia nieruchomości było zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych. Plany budowy domu ze względu na brak odpowiednich środków oraz zmianę planów życiowych nie zostały zmaterializowane.

Ad 5. Do dnia zbycia nieruchomości Wnioskodawczyni nie będzie ponosić jakichkolwiek nakładów w celu uatrakcyjnienia nieruchomości i nie planuje ponosić takich nakładów. Cena nieruchomości określona w umowie przedwstępnej jest stała i nie jest w żaden sposób zależna od dokonania jakichkolwiek nakładów.

Ad 6. Do dnia zbycia nieruchomości Wnioskodawczyni nie planuje i nie jest zobowiązana uzyskiwać jakichkolwiek decyzji, pozwoleń ani warunków technicznych. W dniu 29 sierpnia 2019 roku Rada Miasta (…) podjęła uchwałę nr (…) w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (…) rejon ulic (…) i (…) w mieście (…). Mocą wspomnianej uchwały nieruchomość objęta wnioskiem została objęta strefą 003-M/U31- teren zabudowy mieszkaniowo-usługowej, częściowo w strefie ograniczeń od istniejących linii napowietrznych. Wnioskodawczyni nie inicjowała ww. postępowania w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania.

Ad 7A. Działki nie były i nie są i nie będą udostępniane osobom trzecim, w szczególności na podstawie umowy najmu, dzierżawy, użyczenia ani innej podobnej umowy.

Ad 7B. Działki nie były udostępniane osobom trzecim.

Ad 7C. Działki nie były udostępniane osobom trzecim zarówno odpłatnie jaki nieodpłatnie.

Ad 8A. Warunkiem nabycia nieruchomości przez nabywcę jest uzyskanie interpretacji indywidualnej w zakresie opodatkowania transakcji podatkiem od towarów i usług.

Ad 8B. Poza powyższym obowiązki Wnioskodawczyni jako sprzedającej obejmują stawienie się w miejscu i czasie określonym w umowie w celu zawarcia umowy przyrzeczonej, a także wydanie nieruchomości po jej nabyciu przez Kupującego. Umowa przedwstępna nakłada na sprzedającą również typowe obowiązki w zakresie zakazu zbywania i obciążania nieruchomości do momentu zawarcia umowy przedwstępnej, a także pozyskania dokumentów do celów zawarcia umowy przyrzeczonej (wpisów z rejestru gruntów, zaświadczeń z urzędu skarbowego, zaświadczeń wynikających z przepisów ustawy o lasach). Umowa nie zawiera innych obowiązków sprzedającego

Ad 8C. Kupujący zobowiązał się w umowie przedwstępnej wyłącznie do zapłaty ceny, z uwzględnieniem zadatku wpłaconego przy umowie oraz zawarcia umowy przyrzeczonej.

Ad 8D. Zgodnie z zawartą umową przedwstępną Wnioskodawczyni - sprzedająca ponosi koszty utrzymania nieruchomości i ciężary z nią związane do momentu jej wydania kupującemu. Z momentem wydania na kupującego przejdą wszelkie ciężary związane z utrzymaniem nieruchomości. Strony nie przewidziały jakichkolwiek obowiązków w zakresie ponoszenia dodatkowych kosztów lub wydatków związanych z nieruchomością.

Ad 8E. Po zawarciu umowy na prośbę przyszłego nabywcy Wnioskodawczyni udzieliła mu upoważnienia do przeprowadzenia czynności mających usprawnić późniejsze korzystanie z nieruchomości przez nabywcę i jego planowane inwestycje. Pełnomocnictwo uprawnia do dokonania czynności faktycznych i prawnych związanych z podziałem i scaleniem nieruchomości, przeglądania akt księgi wieczystej i uzyskiwania dokumentów z księgi wieczystej, uzyskiwania zaświadczeń, informacji, wypisów i wyrysów dot. nieruchomości, wystąpienia do gestorów o wydanie warunków technicznych przyłączenia do sieci, występowania o wyłączenie nieruchomości z produkcji rolnej oraz złożenia oświadczenia o braku sprzeciwu wobec wydawanych na rzecz nabywcy decyzji i pozwoleń. W upoważnieniu Wnioskodawczyni wyraziła zgodę na pozyskanie przez nabywcę we własnym imieniu i na własne ryzyko pozwolenia na budowę na nieruchomości, wykonanie badań geologicznych nieruchomości, wykonanie prac projektowych, wystąpienia o uzgodnienie zjazdu z nieruchomości, wystąpienia we własnym imieniu do gestorów sieci o wydanie warunków przyłączenia do sieci oraz czasowe składowanie na terenie nieruchomości materiałów budowlanych i zaplecza budowy realizowanej na sąsiedniej nieruchomości. Pełnomocnictwo zastrzega, że wszelkie koszty oraz opłaty wynikające z podejmowanymi na podstawie pełnomocnictwa przez kupującego czynnościami będą ponoszone przez kupującego. Kupująca podejmuje wszelkie czynności własnym staraniem i na własny koszt. Wnioskodawczyni nie odnosi żadnej korzyści z wykonywanych przez Kupującą czynności, a mają one na celu jedynie usprawnienie procesu zagospodarowania nieruchomości przez przyszłego nabywcę w jego wyłącznym interesie. Według wiedzy Wnioskodawczyni - Kupujący nie podjął żadnych czynności w odniesieniu do nieruchomości.

Ad 9. Kupujący ponosi ryzyko ekonomiczne niedojścia do skutku sprzedaży w tym sensie, że wszelkie czynności jakie podejmuje - podejmuje na własne ryzyko i własną odpowiedzialność. W przypadku niezawarcia umowy z winy danej strony - każda ze stron ponosi ryzyko ekonomiczne związane z instytucją zadatku (odpowiednio - zatrzymanie zadatku przez sprzedającą w przypadku niedojścia do skutku umowy przyrzeczonej z winy kupującej oraz zapłata podwójnego zadatku w przypadku niedojścia do skutku umowy przyrzeczonej z winy sprzedającej).

Ad 10. W roku 2019 został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania obejmujący również nieruchomość. Uchwalenie miejscowego planu nie miało związku ze sprzedażą i nastąpiło 6 lat przed zawarciem umowy przedwstępnej. Wnioskodawczyni nie inicjowała procedury uchwalenia planu i nie uczestniczyła w niej.

Ad 11. Wnioskodawczyni nie występowała o wydanie pozwolenia na budowę i nie ma takich planów. Wnioskodawczyni wyraziła zgodę na wystąpienie przez przyszłego nabywcę o wydanie pozwolenia na budowę dla nieruchomości w jego własnym imieniu, na jego koszt i odpowiedzialność. Uzyskanie pozwolenia na budowę nie jest warunkiem zawarcia umowy przyrzeczonej.

Ad 12. Jak wskazano w Ad 6. i 10. - w 2019 roku Rada Miasta (…) podjęła uchwałę nr (…) w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (…) rejon ulic (…) i (…) w mieście (…). Mocą wspomnianej uchwały nieruchomość objęta księgą wieczystą KW (…) stanowiąca działkę nr (…) obszaru 0,5384 ha, została objęta strefą 003-M/U31 - teren zabudowy mieszkaniowo-usługowej zawierającej zabudowę mieszkaniową ekstensywną - domy wolno stojące jedno- lub dwumieszkaniowe oraz domy w zabudowie bliźniaczej i/lub zabudowę usługową komercyjną i/lub publiczną z dopuszczeniem małych hurtowni do 2000 m² powierzchni użytkowej. Nieruchomości Wnioskodawczyni są częściowo ograniczone w zabudowie z uwagi na obszar ochronny napowietrznej linii energetycznej.

Ad 13. W związku ze sprzedażą Wnioskodawczyni nie planuje podejmować jakichkolwiek czynności. Nie planuje ulepszać nieruchomości czy czynić na niej inwestycji. Nieruchomość sprzedawana jest w stanie w jakim jest, a zawarcie umowy przyrzeczonej nie jest uzależnione w żaden sposób od zmiany jej stanu.

Ad 14. W roku 2022 Wnioskodawczyni sprzedała należącą do niej nieruchomość, stanowiącą grunty orne i pastwiska. Nieruchomość nabyła wcześniej, w 2007 roku, umową sprzedaży od osoby fizycznej. Nieruchomość została nabyta w celu pozyskania nieruchomości z przeznaczeniem na potrzeby zamieszkania własne lub dzieci. Nieruchomość ta nie była w żaden sposób wykorzystywana ani zagospodarowana. Nie sprzedawała żadnych innych nieruchomości. Z tytułu sprzedaży nie była zobowiązana do zarejestrowania jako podatnik VAT i wykazać należny podatek.

Ad 15. Wnioskodawczyni nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży

W uzupełnieniu stanu faktycznego Wnioskodawczyni podaje również następujące informacje:

Wnioskodawczyni posiada rozdzielność majątkową z małżonkiem, a nieruchomości objęte wnioskiem stanowią majątek odrębny Wnioskodawczyni.

Środki pozyskane ze sprzedaży nieruchomości Wnioskodawczyni pragnie przeznaczyć na cele prywatne - na budowę domu.

Sprzedaż nieruchomości w ocenie Wnioskodawczyni winna być traktowana wyłącznie jako sprzedaż majątku prywatnego. Wnioskodawczyni nie dokonywała i nie będzie dokonywała żadnych ulepszeń sprzedawanych działek, nie zamierza doprowadzać do nich mediów czy też zagospodarowywać zieleni lub wykonywać ogrodzenia. W przedmiotowej sprawie nie podejmowano w odniesieniu do nieruchomości działań o charakterze handlowym, marketingowym czy reklamowym.

Pytanie

Czy sprzedaż w wykonaniu umowy przedwstępnej należącej do Wnioskodawczyni nieruchomości objętej księgą wieczystą KW (…) stanowiącej działki nr 1 o pow. 0,0425 ha; 2 o pow. 0,0958 ha; 3 o pow. 0,0144 ha; 4 o pow. 0,1702 ha o łącznej powierzchni 0,3229 ha, oraz udziału w wysokości 6/100 w nieruchomości stanowiącej działkę nr 5 objętej księgą wieczystą nr (…) opisanych w niniejszym wniosku będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Pani stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm., dalej - ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...), a zatem m.in. sprzedaż towarów.

Przez towary - na mocy art. 2 pkt 6 ustawy o VAT - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem).

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, grunty oraz udział w gruncie spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem, aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej dotyczącej zbywanej rzeczy, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą wymaga ustalenia, czyjego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przykładowymi czynnościami, które mogłyby wskazywać na profesjonalny (zawodowy) charakter czynności prowadzących do zbycia nieruchomości, i uzyskania w tym zakresie podatnika podatku od towarów i usług mogą być np. wcześniejsze nabycie terenu w celu jego dalszej odsprzedaży, dokonywanie istotnych ulepszeń (np. jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego), prowadzenie działań marketingowych w celu sprzedaży nieruchomości, które wykraczałoby poza zwykłe formy informowania lub oferowania nieruchomości stosowane przez osoby prywatne. Niewątpliwie objęte działalnością profesjonalną będzie również zbywanie gruntów i innych nieruchomości przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, aby uznać daną aktywność za handlową (profesjonalną, zawodową), co prowadzić ma do opodatkowania transakcji podatkiem od towarów i usług, wyżej opisane czynności powinny stanowić ciąg, następować w sposób zorganizowany. Nie będzie wystarczającym dla ustalenia profesjonalnego charakteru stwierdzenie wystąpienia jedynie pojedynczych, incydentalnych czynności. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, nie może przesądzać o opodatkowaniu czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT (Wyrok NSA z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07). Handlowy (profesjonalny, zawodowy) charakter ocenia się zatem w odniesieniu do danej czynności, a sam fakt bycia zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług nie przesądza o konieczności objęcia danej czynności podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie jednak - brak rejestracji nie wyklucza uznania danych czynności za czynności o charakterze zawodowym, profesjonalnym (np. handlowym).

W ocenie Wnioskodawczyni od momentu nabycia nieruchomości nie zaistniała aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, a samo zbycie działek, wraz z udziałem w sąsiadującej działce będzie neutralne na gruncie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawczyni nie podjęła ciągu zorganizowanych działań, które mogłyby świadczyć o profesjonalnym charakterze czynności zbycia nieruchomości (takich jak: np. nabycie z zamiarem odsprzedaży, uzbrojenie terenu, oraz ogrodzenie działek, pozyskanie warunków zabudowy). Wnioskodawczyni nie ponosiła i nie zamierza ponieść żadnych innych nakładów związanych z przygotowaniem działek do sprzedaży, a jedynie wykonuje czynności związane z zarządem prywatnym majątkiem.

Wnioskodawczyni nie prowadziła i nie prowadzi żadnych działań o charakterze marketingowym w celu zwiększenia atrakcyjności działek, nie podejmowała również żadnych czynności mających na celu przygotowanie gruntu do sprzedaży. Działki nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej, nie były udostępniane osobom trzecim na podstawie umowy cywilnoprawnej. W konsekwencji Wnioskodawczyni nie działała jako handlowiec, a podejmowane czynności stanowiły jedynie racjonalny sposób zagospodarowania posiadanego majątku prywatnego.

Konkludując - dokonując sprzedaży opisanych we wniosku działek, Wnioskodawczyni będzie korzystała z przysługującego prawa do rozporządzania majątkiem prywatnym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Brak tego statusu pozbawia Wnioskodawczynię cechy podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie sprzedaży wskazanych działek, a ich dostawę wyłącza ze zbioru czynności podlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem fakt udzielenia pełnomocnictwa przyszłemu nabywcy do pozyskania określonych decyzji lub pozwoleń pozostaje w granicach normalnego gospodarowania majątkiem prywatnym i nie może stanowić o prowadzeniu działalności gospodarczej przez sprzedającego. Stanowisko takie zaprezentował WSA w Gdańsku w wyroku z 11.10.2022 r. w sprawie I SA/Gd 816/22, a następnie stanowisko to zostało w całości zaaprobowane przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 24.03.2023 r., I FSK 2068/22, LEX nr 3571425.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawczyni - sprzedaż w wykonaniu umowy przedwstępnej należącej do Wnioskodawczyni nieruchomości objętej KW nr (…) stanowiącej działki nr 1 o pow. 0,0425 ha; 2 o pow. 0,0958 ha; 3 o pow. 0,0144 ha; 4 o pow. 0,1702 ha o łącznej powierzchni 0,3229 ha oraz udziału w wysokości 6/100 w nieruchomości stanowiącej działkę nr 5 objętej księgą wieczystą nr (…), w okolicznościach opisanych w niniejszym wniosku nie będzie podlegała opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy wskazać, że w niniejszej interpretacji rozstrzygnięto kwestię niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT planowanej sprzedaży działek nr 1, 2, 3, 4 oraz udziału w działce 5 w zdarzeniu przyszłym.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Natomiast w myśl art. 2 pkt 22 ustawy:

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z dnia 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie udziału w nieruchomości, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Potwierdził to NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r. sygn. akt I FPS 2/11.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071 ze zm.).

Według art. 195 ustawy Kodeks cywilny:

Jak stanowi art. 196 § 1 ww. ustawy Kodeks cywilny:

Na podstawie art. 196 § 2 ww. ustawy Kodeks cywilny:

W świetle art. 46 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Art. 198 ustawy Kodeks cywilny stanowi, że:

Współwłaściciel ma względem swojego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Należy zauważyć, że według art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem, czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE:

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „gospodarczą” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem, w kwestii podlegania opodatkowaniu sprzedaży działek nr 1, 2, 3, 4 oraz udziału w działce 5 istotne jest, czy w celu dokonania ich sprzedaży podjęła Pani aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Skutkowałoby to koniecznością uznania Pani za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, czy też prowadzenia działalności, ani też w trakcie posiadania nie został wykorzystany do działalności gospodarczej.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ze wskazanych powyżej orzeczeń wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości w ramach majątku osobistego.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. W przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Z treści złożonego wniosku wynika, że planuje Pani sprzedaż działek nr 1, 2, 3, 4 oraz udziału w działce 5. Od momentu nabycia nieruchomość nie była przez Panią wykorzystywana. W odniesieniu do nieruchomości nie podejmowała Pani żadnych inwestycji oraz nie prowadziła na niej działalności rolnej, leśnej ani jakiejkolwiek innej. Nieruchomość przez cały okres posiadania była wykorzystywana wyłącznie na cele prywatne. Po nabyciu planowała Pani wykorzystać nieruchomość do zabudowania domem dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Obecnie w związku ze zmianą planów chce Pani sprzedać nieruchomość, a pozyskane środki przeznaczyć na budowę domu w innym miejscu. Do dnia zbycia nieruchomości nie będzie Pani ponosić jakichkolwiek nakładów w celu uatrakcyjnienia nieruchomości. Nie planuje i nie jest Pani zobowiązana uzyskiwać jakichkolwiek decyzji, pozwoleń ani warunków technicznych. Działki nie były i nie są i nie będą udostępniane osobom trzecim, w szczególności na podstawie umowy najmu, dzierżawy, użyczenia ani innej podobnej umowy. Zgodnie z zawartą umową przedwstępną ponosi Pani koszty utrzymania nieruchomości i ciężary z nią związane do momentu jej wydania kupującemu. Z momentem wydania na kupującego przejdą wszelkie ciężary związane z utrzymaniem nieruchomości. Strony nie przewidziały jakichkolwiek obowiązków w zakresie ponoszenia dodatkowych kosztów lub wydatków związanych z nieruchomością. Udzieliła Pani upoważnienia do przeprowadzenia czynności mających usprawnić późniejsze korzystanie z nieruchomości przez nabywcę i jego planowane inwestycje. Pełnomocnictwo uprawnia do dokonania czynności faktycznych i prawnych m.in. związanych z podziałem i scaleniem nieruchomości, wystąpienia do gestorów o wydanie warunków technicznych przyłączenia do sieci, występowania o wyłączenie nieruchomości z produkcji rolnej. Pełnomocnictwo zastrzega, że wszelkie koszty oraz opłaty wynikające z podejmowanymi na podstawie pełnomocnictwa przez kupującego czynnościami będą ponoszone przez kupującego. Nie odnosi Pani żadnej korzyści z wykonywanych przez Kupującą czynności, a mają one na celu jedynie usprawnienie procesu zagospodarowania nieruchomości przez przyszłego nabywcę w jego wyłącznym interesie. Nie występowała Pani o wydanie pozwolenia na budowę i nie ma takich planów. W związku ze sprzedażą nie planuje Pani podejmować jakichkolwiek czynności.

Dokonując rozstrzygnięcia kwestii będącej przedmiotem Pani zapytania należy wskazać, że doszło do udzielenia Kupującemu pełnomocnictwa do działania w Pani imieniu w zakresie niezbędnym do podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych, związanych m.in. podziałem i scaleniem nieruchomości, wystąpienia do gestorów o wydanie warunków technicznych przyłączenia do sieci. Kupujący podejmuje wszelkie czynności własnym staraniem i na własny koszt. Te czynności nastąpią w sensie chronologicznym, jeszcze przed zawarciem definitywnej umowy sprzedaży. Jednakże, udzielenie pełnomocnictwa przyszłemu kupującemu umożliwiające podjęcie czynności mających na celu dostosowanie gruntu do potrzeb kupującego (pozwolenia, przyłącza itp.) nie jest staraniem sprzedawcy, który przykładowo stara się grunt uzbroić czy uzyskać określone pozwolenia, aby przedmiot sprzedaży uczynić bardziej atrakcyjnym dla potencjalnych nabywców.

W przedmiotowej sprawie należy zatem zauważyć, że nabywca (Kupujący) już się zgłosił, właściciel/współwłaściciel gruntu (Pani) nie musi już podejmować działań, aby zachęcić kogokolwiek do jego nabycia. Skutki prawne czynności wykonanych przez pełnomocnika (nabywcę) w sensie prawnym rzeczywiście dotyczą właściciela/współwłaściciela gruntu (uzyskanie decyzji, pozwoleń itd.). Jednak starania pełnomocnika nie są staraniami właściciela/współwłaściciela podejmowanymi w tym celu, aby pozyskać kupującego, aby oferowany grunt uczynić atrakcyjniejszym dla potencjalnego nabywcy.

Z okoliczności sprawy wynika, że nabywca wykonuje opisane czynności we własnym interesie, dla zrealizowania własnych potrzeb, w celu przystosowania działki do swoich określonych potrzeb.

Z wniosku nie wynika, aby w związku ze sprzedażą podejmowała Pani aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców.

Zatem, samo udzielenie pełnomocnictwa kupującemu do wykonania określonych czynności w celu dostosowania gruntów do potrzeb nabywcy przed sprzedażą, w związku z zawartą umową przedwstępną nie powodują, że zostanie Pani z tych powodów uznana za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W związku z powyższymi okolicznościami stwierdzić należy, że w odniesieniu do sprzedaży działek nr 1, 2, 3, 4 oraz udziału w działce 5 nie wystąpił ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż działek/udziału w działce wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Nie podjęła Pani takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Całokształt powyższych okoliczności wskazuje, że Pani aktywność w pełni mieści się w granicach zarządu majątkiem prywatnym, a stanowisko to pozostaje w zgodzie z przywołanym wyrokiem TSUE C-180/10, C-181/10.

Dokonując sprzedaży działek nr 1, 2, 3, 4 oraz udziału w działce 5 będzie Pani korzystać z przysługującego Pani prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Panią cech podatników podatku VAT, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży nieruchomości, a dostawę - cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W związku z tym, dokonując sprzedaży działek nr 1, 2, 3, 4 oraz udziału w działce 6 będzie Pani korzystać z przysługującego Pani prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, sprzedaż działek nr 1, 2, 3, 4 oraz udziału w działce 5 nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego Pani stanowisko uznałem za prawidłowe.

Niniejsze rozstrzygnięcie jest spójne z ugruntowaną linią orzeczniczą sądów administracyjnych (por.  wyroki NSA z 6.11.2024 r. sygn. akt I FSK 1014/21, z 24.10.2024 r. sygn. akt I FSK 265/21, z 11.10.2024 r. sygn. akt I FSK 364/21, z 21.10.2024 r. sygn. akt I FSK 347/21, z 23.07.2024 r. sygn. akt  I FSK 1677/20, z 10.09.2024 r. sygn. akt I FSK 1675/20).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna dotyczy tylko Pani i nie wywołuje skutków podatkowych dla współwłaściciela nieruchomości.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.