Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 lipca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 28 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT od zakupionego doposażenia stanowiska pracy dokonanego przed rejestracją. Uzupełnił go Pan pismem z 8 września 2025 r. (wpływ 11 września 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Podatnik zakupił 31 maja 2022 r. doposażenie stanowiska pracy z dofinansowania otrzymanego z Urzędu Pracy. Nie był w tym czasie zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. W celu rozliczenia dofinansowania podatnik musi przedstawić w Urzędzie Pracy interpretację, że w dniu rejestracji do VAT, tj. 31 października 2022 r., ani w obecnym okresie nie przysługiwało i nie przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupionego doposażenia.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

1.Data rozpoczęcia działalności 16 stycznia 2020 r., PKD działalności 43.29.Z.

2.W ramach otrzymanego dofinansowania zakupione zostało wyposażenie:(...)

Zakupu dokonano dnia 31 maja 2022 r.

3.Realizacja doposażenia stanowiska pracy pochodzi z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (...) współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego, (...).

Umowa została zawarta 31 maja 2022 r. W ramach umowy zobowiązany był Pan do zatrudnienia na wyposażonym stanowisku pracy pracownika od 10 czerwca 2022 r. do co najmniej 10 czerwca 2024 r.

4.Wniosek o doposażenie stanowiska pracy został złożony w roku 2022.

5.W Urzędzie Pracy złożył Pan oświadczenie, że od 31 października 2022 r. jest podatnikiem VAT, ale nie wykazał Pan w deklaracji podatkowej kwoty podatku od towarów i usług zakupionych w ramach przyznanej refundacji, jako podatku naliczonego, nie dokonywał odliczenia i nie starał się o zwrot w rozliczeniach podatkowych.

6.Ponieważ konto, na które wpłynęły środki z refundacji zostało zamknięte, nie jest Pan w stanie podać teraz dokładnej daty. Środki wpłynęły po około miesiącu od zakupu wyposażenia. Zakupu dokonał Pan 31 maja 2022 r.

7.Refundacja została przeznaczona na zakupione wyposażenie wyszczególnione w pkt 2.

8.Do czasu rejestracji prowadził Pan działalność, jako podatnik zwolniony z VAT.

9.Wyposażenie było wykorzystywane następująco:

-od 31-05-2022 r. do 30-10-2022 r. do czynności zwolnionych z podatku VAT;

-od 31-10-2022 r. (od dnia rejestracji) – do czynności opodatkowanych podatkiem VAT;

-od 20-03-2024 r. do nadal – do czynności niepodlegających opodatkowaniem VAT – usługi budowlane świadczone poza granicami kraju.

10.Z tytułu zakupu doposażenia stanowiska pracy jest tylko jedna faktura z 31 maja 2022 r. (...). Faktura zawiera pozycję jak w pkt 2.

11.Na pytanie o treści „Czy zakupione towary stanowią środki trwałe w Pana działalności gospodarczej? Jeśli tak, to czy podlegają amortyzacji (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym)? Informacji prosimy udzielić odrębnie dla każdego środka trwałego”, wskazał Pan, że: „Zakupione narzędzia i artykuły stanowią wyposażenie. Nie są środkami trwałymi w działalności gospodarczej i nie były amortyzowane”.

12.Na pytanie o treści „Czy wartość początkowa środków trwałych, wskazanych w odpowiedzi na pytanie nr 11, przekracza 15.000 zł? Informacji prosimy udzielić odrębnie dla każdego środka trwałego”, wskazał Pan, że: „Wartość początkowa każdej pozycji wyposażenia nie przekracza 15 000,00 zł”.

13.Na pytanie o treści „Czy okres korekty środków trwałych, wskazanych w odpowiedzi na pytanie nr 11, został zakończony? Informacji prosimy udzielić odrębnie dla każdego środka trwałego”, wskazał Pan, że: „Nie dotyczy”.

Pytanie

Czy podatnik na dzień rejestracji do VAT, tj. 31 października 2022 r. i obecnie miał/ma prawo do odliczenia VAT naliczonego od zakupionego doposażenia stanowiska pracy dokonanego przed rejestracją, tj. zakup dnia 31 maja 2022 r.?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługiwało Panu i nie przysługuje obecnie prawo do odliczenia VAT od zakupionego doposażenia stanowiska pracy.

Zgodnie z przepisem ustawy od towarów i usług, tj. art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał odliczenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminie, o którym mowa w ustawie, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych.

Ostatnim okresem rozliczeniowym, w którym podatnik miałby możliwość rozliczyć VAT należny jest miesiąc sierpień, a wtedy nie był on zarejestrowany jako podatnik VAT.

Interpretacja jest potrzebna Panu w celu przedstawienia w Powiatowym Urzędzie Pracy i rozliczenia dofinansowania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe uprawnienie podatnika dotyczące obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarte zostało w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług   (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą, zgodnie z którym:

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z treści art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki,   tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza tym samym możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych wynikających z cyt. art. 86 ust. 1 ustawy, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, w myśl którego:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Na mocy art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

W oparciu o art. 86 ust. 10 ustawy:

Zgodnie art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy:

W myśl z art. 86 ust. 11 ustawy:

Stosownie do treści art. 86 ust. 13 ustawy:

Jednakże, aby podatnik nabył prawo do odliczenia VAT muszą zostać spełnione jeszcze dwie przesłanki, tj. transakcja faktycznie zaistniała i podatnik posiada fakturę dokumentującą tę transakcję. Oznacza to, że odliczenia podatku naliczonego, w odniesieniu do nabytych towarów lub wyświadczonych usług, co do zasady można dokonać dopiero w rozliczeniu za okres, w którym spełnione są łącznie następujące przesłanki:

·powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług,

·doszło do faktycznego nabycia tych towarów i usług,

·podatnik jest w posiadaniu faktury dokumentującej tę transakcję.

Należy zauważyć, że ustawa nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów, o ile występują przesłanki świadczące o tym, że zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżącej (lub przyszłej) działalności opodatkowanej. Niemniej ustawodawca narzucił podatnikom chcącym dokonać odliczenia podatku VAT od poczynionych nabyć obowiązek rejestracji jako podatnik VAT czynny. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Natomiast dla realizacji tego prawa konieczne jest m.in. posiadanie statusu podatnika VAT czynnego.

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2024 r.:

Natomiast w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2025 r. art. 113 ust. 1 ustawy stanowi:

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2024 r.:

Na mocy art. 113 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2025 r.:

W myśl art. 113 ust. 9 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2024 r.:

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2025 r.:

Według art. 113 ust. 4 ustawy:

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy wynika, że:

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy:

W świetle art. 113 ust. 11 ustawy:

Na podstawie art. 113 ust. 13 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2025 r.:

Jak wynika z treści art. 96 ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2022 r.:

Według art. 96 ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r.:

W myśl art. 96 ust. 3 ustawy:

Stosownie do art. 96 ust. 4 ustawy:

Ponadto na mocy art. 96 ust. 5 ustawy:

Zatem, rejestracji należy dokonać przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 ustawy, przy czym przepis nie określa, jak wcześnie rejestracja powinna nastąpić. Natomiast powinna ona nastąpić najpóźniej w dniu poprzedzającym dokonanie pierwszej czynności opodatkowanej.

Rejestracja następuje zatem w momencie zgłoszenia rejestracyjnego, tj. złożenia w urzędzie skarbowym druku VAT-R. Z tym momentem podmiot uzyskuje formalne znamiona statusu podatnika podatku od towarów i usług i od tego dnia przysługuje mu prawo do odliczania podatku naliczonego od dokonywanych zakupów.

W tym miejscu należy rozróżnić moment powstania prawa do odliczenia od momentu skorzystania z tego prawa. Jego realizacja następuje poprzez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia i aby skutecznie zrealizować już powstałe uprawnienie, podatnik musi usunąć wszelkie przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, które uniemożliwiają identyfikowanie go jako podatnika.

Warto również zaznaczyć, że w wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie C-400/98 Trybunał stwierdził, że prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z dokonaniem inwestycji nie jest uzależnione od dokonania wcześniejszej rejestracji dla celów podatku VAT. Potwierdzeniem takiej tezy mogą być także wyroki TSUE w sprawach C-268/83 oraz C-110/94, gdzie TSUE wskazał, że powstanie prawa do odliczenia nie zależy od formalnego uznania statusu podatnika przez organy podatkowe. Nabywane jest ono automatycznie, z chwilą uzyskania statusu podatnika, którym się staje w momencie pierwszych inwestycji związanych z przyszłą działalnością gospodarczą.

Natomiast z orzecznictwa TSUE w sprawie C-385/09 Nidera wynika, że prawo do odliczenia powstaje w momencie, w którym podatek ten stał się należny, a jego powstanie nie jest w żaden sposób uzależnione od formalnego uznania statusu podatnika przez organ skarbowy, ale od zaistnienia po stronie podatnika zamiaru, potwierdzonego obiektywnymi dowodami, prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów dotyczących VAT.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 99 ust. 11b ustawy:

Na podstawie art. 99 ust. 7c ustawy:

Jak stanowi art. 99 ust. 11c ustawy:

Na mocy art. 99 ust. 13b ustawy:

Zgodnie z art. 80 § 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.), zwanej dalej „Ordynacją podatkową”:

W myśl art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej:

Korekta deklaracji ma zatem na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji. Skorygowane zeznanie (deklaracja) zastępuje zeznanie (deklarację) złożone uprzednio.

Prawo do złożenia korekty istnieje w związku z tym dopóty, dopóki zobowiązanie nie uległo przedawnieniu. Okres przedawnienia wynosi 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Podatnik ma zatem prawo skorygować deklaracje za okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku

W opisie sprawy wskazał Pan, że:

·31 maja 2022 r. zakupił Pan doposażenie stanowiska pracy z dofinansowania otrzymanego z Urzędu Pracy;

·dzień rejestracji do VAT, to 31 października 2022 r.;

·w ramach otrzymanego dofinansowania zakupione zostało wyposażenie:

(...);

·z tytułu zakupu doposażenia stanowiska pracy jest tylko jedna faktura z 31 maja 2022 r. (...). Faktura zawiera ww. zakupione wyposażenie;

·realizacja doposażenia stanowiska pracy pochodzi z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa(...) współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego, (...);

·umowa została zawarta 31 maja 2022 r. W ramach umowy zobowiązany był Pan do zatrudnienia na wyposażonym stanowisku pracy pracownika od 10 czerwca 2022 r. do co najmniej 10 czerwca 2024 r.;

·wniosek o doposażenie stanowiska pracy został złożony w roku 2022;

·w Urzędzie Pracy złożył Pan oświadczenie, że od 31 października 2022 r. jest podatnikiem VAT, ale nie wykazał Pan w deklaracji podatkowej kwoty podatku od towarów i usług zakupionych w ramach przyznanej refundacji, jako podatku naliczonego, nie dokonywał Pan odliczenia i nie starał się o zwrot w rozliczeniach podatkowych;

·środki z refundacji na konto wpłynęły po około miesiącu od zakupu wyposażenia. Zakupu dokonał Pan 31 maja 2022 r.;

·refundacja została przeznaczona na zakupione wyposażenie;

·nie był Pan w tym czasie zarejestrowany jako czynny podatnik VAT;

·do czasu rejestracji prowadził Pan działalność, jako podatnik zwolniony od VAT;

·data rozpoczęcia działalności 16 stycznia 2020 r., PKD działalności 43.29.Z;

·wyposażenie było wykorzystywane przez Pana następująco:

-od 31-05-2022 r. do 30-10-2022 r. do czynności zwolnionych z podatku VAT;

-od 31-10-2022 r. (od dnia rejestracji) – do czynności opodatkowanych podatkiem VAT;

-od 20-03-2024 r. do nadal – do czynności niepodlegających opodatkowaniem VAT – usługi budowlane świadczone poza granicami kraju.

·zakupione narzędzia i artykuły stanowią wyposażenie. Nie są środkami trwałymi w Pana działalności gospodarczej i nie były amortyzowane;

·wartość początkowa każdej pozycji wyposażenia nie przekracza 15 000,00 zł.

Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy miał/ma Pan prawo do odliczenia podatku naliczonego na dzień rejestracji do VAT, tj. 31 października 2022 r. od zakupionego 31 maja 2022 r. doposażenia stanowiska pracy, dokonanego przed rejestracją.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W rozpatrywanej sprawie warunek wskazany w art. 86 ustawy w momencie zakupu wyposażenia, tj. 31 maja 2022 r., w celu doposażenia stanowiska pracy, nie był spełniony, gdyż   ww. wyposażenie nie było wykorzystywane przez Pana do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, ponieważ – jak wynika z opisu sprawy – w okresie od   31 maja 2022 r. do 30 października 2022 r. ww. wyposażenie było wykorzystywane przez Pana do czynności zwolnionych od podatku VAT. Ponadto, nie był Pan w tym czasie zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Do czasu rejestracji prowadził Pan działalność, jako podatnik zwolniony od VAT, zatem korzystał Pan ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Jako czynny podatnik VAT zarejestrowany jest Pan od 31 października 2022 r.

Tym samym, nie miał Pan prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem ww. wyposażenia, które to wyposażenie od 31 maja 2022 r. do momentu rejestracji jako podatnik VAT czynny, tj. 31 października 2022 r. wykorzystywane było przez Pana wyłącznie do wykonywania czynności zwolnionych od podatku VAT.

Jednocześnie z wniosku wynika, że zakupione ww. wyposażenie od 31 października 2022 r. –   tj. od momentu rejestracji jako podatnik VAT czynny – do 19 marca 2024 r., było wykorzystywane przez Pana do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W konsekwencji powyższego, w analizowanej sprawie w momencie rozpoczęcia wykorzystywania ww. wyposażenia do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, doszło do zmiany ich przeznaczenia.

Zmiana przeznaczenia zakupionych towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych daje podatnikowi, pod pewnymi warunkami, możliwość odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług, który nie został odliczony przy ich nabyciu, na zasadach wynikających z art. 91 ustawy.

Wyjaśnić należy, że w art. 91 ustawy zostały określone zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego.

Stosownie do treści art. 91 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2022 r.:

Według art. 91 ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r. do 30 czerwca 2023 r.:

W świetle art. 91 ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2023 r.:

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:

Na mocy art. 91 ust. 3 ustawy:

W świetle art. 91 ust. 4 ustawy:

Jak wynika z art. 91 ust. 5 ustawy:

Według art. 91 ust. 6 ustawy:

Zgodnie z brzmieniem art. 91 ust. 7 ustawy:

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy:

W oparciu o art. 91 ust. 7b ustawy:

Jak stanowi art. 91 ust. 7c ustawy:

Według art. 91 ust. 7d ustawy:

Z powyższych przepisów wynika, że podatnik jest zobowiązany do rozpoznania prawa do odliczenia podatku naliczonego w momencie nabycia towarów i usług oraz dokonania ewentualnej korekty tego odliczonego bądź nieodliczonego podatku w przypadku późniejszej zmiany przeznaczenia nabytych towarów i usług lub zmiany sposobu wykorzystania.

Zaznaczenia wymaga, że związek podatku do odliczenia z poszczególnymi rodzajami czynności (opodatkowanymi lub nieopodatkowanymi) ma charakter prognozowany, planowany. Zatem może się zmienić przekreślając prawo do odliczenia lub to odliczenie uzasadniając.

W analizowanej sprawie wskazał Pan, że w okresie od 31 maja 2022 r. do 30 października 2022 r. ww. wyposażenie było wykorzystywane przez Pana do czynności zwolnionych od podatku VAT. Do czasu rejestracji prowadził Pan działalność, jako podatnik zwolniony od VAT, zatem korzystał Pan ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Jako czynny podatnik VAT zarejestrowany jest Pan od 31 października 2022 r. Tym samym, nastąpiła zmiana przeznaczenia wykorzystywanych przez Pana towarów (ww. wyposażenia), które nie zostało zaliczone przez Pana do środków trwałych a ich wartość początkowa każdej pozycji wyposażenia nie przekracza 15000,00 zł, na towary wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Analiza powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, że w przypadku zmiany przeznaczenia nabywanych towarów i usług zarówno w sytuacji, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, jak również w sytuacji, gdy nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku.

W przedmiotowej sprawie takie odliczenie winno nastąpić poprzez dokonanie korekty realizowanej w trybie przepisu art. 91 ust. 7b ustawy, który mówi, że w przypadku towarów i usług wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, które nie stanowią środków trwałych, korekty związanej ze zmianą przeznaczenia, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Zaznaczyć w tym miejscu należy, że z treści art. 91 ust. 7c ustawy wynika, że w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a (towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł) korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Jednocześnie należy pamiętać, że korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Jednocześnie należy zauważyć, że korekty takiej należy dokonać przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczenia, jeżeli zmiana ta nastąpi w okresie korekty.

Prawo do złożenia korekty istnieje w związku z tym dopóty, dopóki zobowiązanie nie uległo przedawnieniu. Okres przedawnienia wynosi 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Podatnik ma zatem prawo skorygować deklaracje za okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że zasady korekty określone w treści przepisu art. 91 ust. 7c ustawy znajdą zastosowanie w odniesieniu do towarów wymienionych we wniosku (wyposażenia). Powyższe wynika z faktu, że towary te wykorzystywał Pan w swojej działalności w okresie, gdy korzystał Pan ze zwolnienia przysługującego na podstawie art. 113 ustawy, i w odniesieniu do nich – jak wynika z opisu sprawy – nastąpiła zmiana prawa do odliczenia podatku naliczonego, w związku z rozpoczęciem wykorzystywania ich do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (z uwagi na uzyskanie przez Pana statusu czynnego podatnika VAT), a od końca miesiąca, w którym oddano je do użytkowania do czasu tej zmiany nie upłynął okres 12 miesięcy.

Zatem przysługuje Panu prawo do dokonania korekty podatku naliczonego od wydatków na   ww. wyposażenie w związku ze zmiana jego przeznaczenia od 31 października 2022 r., poprzez dokonanie korekty deklaracji VAT za październik 2022 r. w celu ujęcia do odliczenia całych kwot podatku VAT naliczonego od tych wydatków na podstawie art. 91 ust. 7c ustawy.

Ponadto, z opisu sprawy wynika, że zakupione ww. wyposażenie od 20 marca 2024 r. wykorzystuje Pan do czynności niepodlegających opodatkowaniem VAT – usługi budowlane świadczone poza granicami kraju. Tym samym, w analizowanej sprawie od 20 marca 2024 r. doszło do zmiany przeznaczenia zakupionego ww. wyposażenia. Jednakże ta zmiana przeznaczenia towarów (wyposażenia) nastąpiła już po upływie okresu korekty dla tych wydatków (po upływie 12 miesięcy od końca okresu rozliczeniowego, w którym towary te zostały oddane do użytkowania). W konsekwencji, zmiana ta nie ma wpływu na prawo do odliczenia.

Ponownie zaznaczyć należy, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych   w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Analiza przywołanego wyżej przepisu art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej wskazuje, że prawa i obowiązki m.in. w zakresie wystawiania faktur korygujących i rozliczenia podatku na ich podstawie, obowiązują podatników dopóty, dopóki zobowiązanie podatkowe określone w tych fakturach nie uległo przedawnieniu. Okres przedawnienia – zgodnie z tym przepisem – co do zasady – wynosi pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Termin przedawnienia zobowiązania podatkowego zaczyna biec od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku, a kończy się z upływem 5 lat.

Zatem, termin początkowy i końcowy przedawnienia podatkowego wyznacza termin płatności tegoż zobowiązania (z zastrzeżeniem instytucji zawieszenia i przerwania biegu przedawnienia, które wpływają na końcowy termin przedawnienia). Przedawnienie oznacza, że po upływie określonego czasu od momentu powstania zobowiązania podatkowego zobowiązanie to wygasa, a organ podatkowy, po upływie terminu przedawnienia, nie może domagać się uregulowania (nie ma możliwości wyegzekwowania) należnego świadczenia. Należy przy tym zauważyć, że przedawnienie następuje z mocy prawa.

Instytucja przedawnienia powoduje, że w odniesieniu do okresu, który uległ przedawnieniu nie mogą być dokonywane żadne czynności ani zwiększające zobowiązanie podatkowe, ani zmniejszające zobowiązanie podatkowe. Podatnik nie jest tym samym zobowiązany do posiadania dokumentów oraz ewidencji prowadzonych dla celów rozliczania podatku za okresy, które uległy przedawnieniu. Zatem ani sprzedawca nie może obniżyć podatku należnego w odniesieniu do okresu, za który zobowiązanie podatkowe uległo przedawnieniu, ani nabywca nie ma prawa do obniżenia podatku naliczonego w odniesieniu do okresu, za który zobowiązanie podatkowe uległo przedawnieniu.

W komentowanym przepisie określony jest jeden termin przedawnienia – wynoszący 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Termin ten nie może być ani odroczony (art. 48 Ordynacji podatkowej) przez organ podatkowy, ani też przedłużony przez Ministra właściwego do spraw finansów publicznych (art. 50 Ordynacji podatkowej). W związku z powyższym należy przyjąć, że jeżeli przedawnia się zobowiązanie podatkowe, to wraz z nim przedawnieniu ulegają także inne elementy danego stosunku prawno-podatkowego.

Rozważając natomiast kwestię przedawnienia w kontekście prawa do odliczenia podatku naliczonego, który kreuje zobowiązanie podatkowe, należy zauważyć, że skoro upływ 5-letniego terminu skutkuje wygaśnięciem zobowiązania podatkowego, to również wygasa prawo do uwzględniania w rozliczeniach elementów tworzących to zobowiązanie (które uległo przedawnieniu).

Odnosząc powyższe do okoliczności sprawy należy stwierdzić, że przysługuje Panu prawo do korekty podatku naliczonego – stosownie do art. 91 ust. 7c ustawy, gdyż w rozpatrywanej sprawie nie doszło do przedawnienia, o którym mowa w art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej.

Podsumowanie

Miał/ma Pan prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupionego ww. wyposażenia w celu doposażenia stanowiska pracy, poprzez dokonanie korekty podatku naliczonego od poniesionych wydatków na podstawie art. 91 ust. 7c ustawy, w korekcie deklaracji za miesiąc październik 2022 r.

Zatem, Pana stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zauważam, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Podkreślam, że ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·     Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·     Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·     Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·       w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·       w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.